လူ႔ဘဝကို ထိန္းေက်ာင္းတဲ့ ေနရာမွာ ရသစာေပက လိုအပ္တာပဲ

by သစၥာနီ on Monday, November 26, 2012 at 5:50am ·

သစၥာနီ

ျမန္မာစာေပ ေလာက၌ ပို႔စ္ေမာ္ဒန္ စာေပႏွင့္ ေမာ္ဒန္ စာေပမ်ား ဖန္တီး ေရးဖြဲ႕သလို၊ က်မ္းတစ္ေစာင္ ေပတစ္ဖြဲ႕ႏွင့္ သေဘာ တရားေရးရာ မ်ားကို တစ္ဖက္တြင္ မားမားရပ္၍ ထုတ္ေဖာ္ျပဳစုေန သူမ်ားထဲတြင္ ထိပ္ဆုံး စာရင္းဝင္ စာေရးဆရာ တစ္ဦးပင္ျဖစ္သည္။ ၁၉၆၅ ခုႏွစ္ကစ၍ စာေပေလာကသို႔ စတင္ ဝင္ေရာက္ခဲ့ၿပီး ႐ုပ္ရွင္ ပေဒသာ၊ ႐ႈမဝမဂၢဇင္း တို႔ ေခတ္ကေန ယေန႔ေခတ္အထိ ထုတ္ေဝလ်က္ ႐ွိၾကသည့္ မဂၢဇင္း၊ ဂ်ာနယ္မ်ား အထိ ေရးသားလ်က္ ရွိရာ စာေရးသက္ႏွစ္ ၅ဝ ျပည့္ခါနီးၿပီဟု ဆိုရမည္။ ကဗ်ာ၊ဝတၴဳ၊ အႏုပညာ၊ ေဆာင္းပါးမ်ား၊ သေရာ္စာ၊ ဟာသ၊ ႏိုင္ငံေရး စာေပႏွင့္ ေဝဖန္ေရးမ်ားကို ကေလာင္ စြမ္းျပကာ စာမ်ားေရးသား ႏိုင္သူျဖစ္ၿပီး လုံးခ်င္း ဝတၴဳစာအုပ္ ကိုးအုပ္ႏွင့္ အျခား လုံးခ်င္း စာအုပ္ စုစုေပါင္းအုပ္ ၅ဝ ေက်ာ္ ထြက္ရွိၿပီးသူ ျဖစ္သည္။ 

“လူႏွင့္ အျခားဝတၴဳတိုမ်ား” စာအုပ္သည္ လူငယ္ စာဖတ္ သူမ်ားႏွင့္ အႏုပညာသစ္ ဖန္တီးသူမ်ား အၾကားတြင္ ႏွစ္သက္ၾကၿပီး အေရးအသား ပုံစံသစ္မ်ား စတင္ မိတ္ဆက္သူ မ်ားထဲတြင္ တစ္ဦး အပါအဝင္ျဖစ္သည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ယခု တစ္ပတ္ ရသစာေပႏွင့္ လူငယ္ေရးရာ႐ႈျမင္ သုံးသပ္ခ်က္ က႑တြင္ ဆရာသစၥာနီ ၏ သေဘာထား အျမင္မ်ားကို ေတြ႕ဆုံေမးျမန္းကာ တင္ဆက္လိုက္ပါသည္။

ယေန႔ စာေပရပ္ဝန္းတြင္ ရသစာေပ က်ဆင္းအား နည္းေနသည္ဟု ေျပာဆိုေနျခင္းအေပၚ-

“ရသစာေပ အားနည္းတယ္ ဆိုတာ အမွန္ေတာ့ ရသစာေပက အားမနည္းဘူး။ အရင္က ကဗ်ာ စာအုပ္က တစ္ႏွစ္လုံးမွ ၄၊၅၊ ၁ဝ အုပ္ ေလာက္ထြက္တာ။ အခု အုပ္ ၅ဝ ေက်ာ္ေလာက္ ထြက္တယ္။ ဒါကို ၾကည့္ရင္ ရသစာေပ အားမနည္းဘူး။ ေနာက္ဆုံး ထြက္သြားတာက ျမန္မာျပည္မွာ တစ္ခါမွ မထြက္ဖူးတဲ့ အမ်ဳိးသမီး ကဗ်ာဆရာမ ၃၅ ေယာက္။ အခုသုတ စာအုပ္ေတြ အမ်ားႀကီး ထြက္လာတာ ၾကည့္ၿပီးေတာ့ ရသစာေပ အားနည္းတယ္လို႔ ထင္စရာရွိတယ္။ ဆရာတို႔မွာလည္း Realism ေရာ၊ ေမာ္ဒန္ေရာ ေရးေနတာပဲ။ တစ္ခုခက္တာက စာအုပ္ဆိုင္ေတြမွာ သုတ စာအုပ္ေတြက တအားမ်ားတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ရသစာေပေတြက အားနည္းတယ္လို႔ ထင္စရာ ရွိတယ္။ အခုေခတ္က ဗဟုသုတ ရွာမွီးတဲ့ ေခတ္ေပါ့။ ဗဟုသုတ မရွိရင္ အသက္မရွင္ ႏိုင္တဲ့ေခတ္။ အသက္ရွင္ခ်င္တယ္ ဆိုရင္ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြ အဲဒါေတြက ဂ်ာနယ္ေတြ၊ အရင္က မဂၢဇင္းေတြေပါ့။ မဂၢဇင္း ထက္ကို ဂ်ာနယ္ေတြက သတင္း ေပးတဲ့ေနရာမွာ up-to-date ျဖစ္တယ္။ အဲဒီ ဂ်ာနယ္ေတြထက္ကို up-to-date ျဖစ္တာက အြန္လိုင္း မီဒီယာေပါ့။ လူငယ္ေတြ စာမဖတ္ဘူး ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ စာအုပ္ေတြ ေရာင္းေနရတာ ကုိၾကည့္ရင္ သိႏိုင္ပါတယ္။ ဝတၴဳေတြေရာ၊ သတင္း ဆုိင္ရာ သုတစာအုပ္ေတြ အထြက္မ်ားတာ၊ အဝယ္မ်ားတာေတြ႕ရလုိ႔ သုတစာေပကို ပိုဦးစားေပး ဖတ္ၾကတယ္လုိ႔ ဆုိရမွာပါ။ အြန္လုိင္းမွာလည္း eBook ေတြေရာေပါ့။ သူ႔ဟာနဲ႔သူေရာင္းေနရတယ္။ ဘယ္သူတြ ဖတ္လဲ ဆိုေတာ့ အသက္ ၂ဝ နဲ႔ ၄ဝ ၾကား လူငယ္၊ လူလတ္ေတြပဲ။ သူတို႔က အဓိက စာဖတ္ပရိသတ္။ အခုေခတ္မွာ စာအုပ္ဆိုင္ႀကီး ေတြလည္း ထြန္းကားလာၿပီ။ စာအုပ္ဆိုင္ႀကီးေတြ၊ စာအုပ္ ထုတ္ေဝလုပ္ငန္းႀကီးေတြက အႀကီးႀကီးေတြ။ စာေပေလာကက် ဆင္းေနတယ္ဆိုတာ မဟုတ္ဘူး။ ဆရာတို႔ စာေပေလာကထဲ ဝင္စ၊ လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ေလးငါးဆယ္က ျပန္ၾကည့္ရင္ တိုးတက္လာတယ္လို႔ ေခၚႏိုင္တယ္။ အျပင္အဆင္၊ လုပ္ပုံကိုင္ပုံက အစ စာေပေလာကႀကီးက တိုးတက္ေနတာပဲ။ တစ္ခုက မီဒီယာ က ျပန္႔က်ဲ သြားတဲ့ သေဘာ ရွိတယ္။ အရင္တုန္းက Press Media ကတကယ္ အားသာတယ္။  ေနာက္ ႐ုပ္ျမင္သံၾကား၊ အြန္လိုင္း မီဒီယာေတြ ေပၚလာတယ္။ အဲဒီမွာ ျပန္႔ပြား သြားတယ္။ စာအုပ္ မဖတ္တဲ့ လူငယ္ေတြက အြန္လိုင္းမွာ ဖတ္တယ္။ ဂႏၳဝင္ ဝတၴဳတိုႀကီးေတြပဲ ထြက္မလာတာပါ။ ႏိုင္ငံျခားမွာ စစ္ႏွင့္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလို စာအုပ္ မ်ဳိးေတြထြက္ မလာေတာ့ဘူး။ အရင္ကလုိ ထိုင္ဖတ္ဖို႔ အခ်ိန္မေပးႏိုင္ေတာ့တာ။ ခုလည္း ဝတၴဳ႐ွည္ စာအုပ္ႀကီးေတြ  တစ္အုပ္တေလ ထြက္ခ်င္ထြက္မယ္။ အခုဟာက အခ်ိန္ကို ခ်ဳံ႕ၿပီး ခံစားရတယ္။ ခ်ဳံ႕ခံစားတယ္ ဆိုတာက ျမန္ျမန္ သြက္သြက္နဲ႔ ခံစားႏိုင္တယ္။ ခံစားပုံ ေျပာင္းလဲသြားတယ္။ ဝတၴဳရွည္ႀကီးေတြ မထြက္တာ အဲဒါေၾကာင့္လို႔ ဆိုရမွာပါ”

ဟု ဆရာသစၥာနီ ကေျပာၾကားခဲ့သည္။

လူငယ္ေတြက အျခား ေဖ်ာ္ေျဖေရးေတြ ကို ပိုဦးစားေပး လာၾကၿပီး စာဖတ္နည္းလာျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ လူငယ္ေတြ စာဖတ္ ခ်င္စိတ္ျဖစ္လာေအာင္ ဘယ္လို လုပ္ရမည္ကို -

“သူ႕ေခတ္ သူ႔အခါပဲ လူငယ္ကေတာ့ ေဖ်ာ္ေျဖေရးရွိမွာပဲ။ အၿမဲတမ္း ဘယ္သူမွ ေလးနက္ မေနႏိုင္ဘူး။ အတိုင္းအဆေပါ့။ ေဖ်ာ္ေျဖေရး ဆိုတဲ့ေရြးခ်ယ္စရာေတြ မ်ားလာတယ္။ ဆရာတို႔တုန္းကနဲ႔ ေဖ်ာ္ေျဖေရး ပုံသဏၭာန္ေတာ့ ေျပာင္းသြားတာေပါ့။ စာအုပ္လည္း ဖတ္ၾကေပါ့။ ဆရာတို႔က ဖတ္ခ်င္လာေအာင္ လုပ္ရမယ္။ လူငယ္ေတြလည္း စာဖတ္ေအာင္ သူတို႔ဖတ္ခ်င္တဲ့ စာအုပ္မ်ဳိးေတြ ဒီဘက္ကလည္း လုပ္ေပးရမယ္။ စာအုပ္ေခတ္က ကုန္သြားစရာ အေၾကာင္းေတာ့ မရွိပါဘူး။ သိပ္တိုးတက္တဲ့ ႏိုင္ငံေတြ မွာလည္း စာအုပ္က ထုတ္ေနၾကတုန္းပဲ။ လူငယ္ေတြက ေပါ့ေပါ့ ပါးပါး စိတ္ေလးေတာ့ ရွိတယ္။ ဒါကလည္း လူငယ္ဘဝ မွာပဲ ရွိတာ။ အသက္ႀကီးသြားရင္ ျပန္ ခံစားခ်င္လို႔ မရဘူး။ လူငယ္ေတြကပဲ အႏုပညာမွာ၊ ႏိုင္ငံေရးဘက္မွာ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ျဖစ္လာမွာ။ ဒါကေခတ္ သဘာဝ ပါပဲ။”

ဟု ဆရာ သစၥာနီ က သုံးသပ္ ေျပာၾကားခဲ့သည္္။

သုတစာေပႏွင့္ ရသစာေပ၏ ကြာျခားပုံ၊ ရသစာေပက လူငယ္ဘဝကို ဘယ္လို ႐ိုက္ခတ္မႈေတြ ရွိႏိုင္မွာလဲ ဆိုသည္ကိုလည္း -

“သုတစာေပကလည္း အေရးႀကီးတယ္။ ႏိုင္ငံေရး စာေပကလည္း သုတပဲ။ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံထူေထာင္မယ္ ဆိုရင္ ဒီမိုကေရစီက ဘာလဲဆိုတာ မသိရင္ စီးတဲ့ ျမင္းအထီး၊ အမ မသိသလို ျဖစ္ေနမယ္။ ရသစာေပ ကေတာ့ လူငယ္ေတြေပါ့။ လူငယ္စကားနဲ႔ ေျပာမယ္ဆို ဖီလင္ ခံစားမႈေပါ့။ ေဗဒါကို ဖတ္ၿပီး ေဗဒါလို ေနတာေပါ့။ ေဘာင္းဘီ ပြပြႀကီး၊ ဂ်ာကင္္နဲ႔ ေဆးေပါ့လိပ္ လက္ၾကားထဲက မခ်တဲ့ပုံစံေပါ့။ တကၠသိုလ္ ဘုန္းႏိုင္ရဲ႕“မိုးညအိပ္မက္ျမဴ” ကို ၾကည့္ၿပီး မိုးေရထဲ တေယာ ထိုးတာမ်ဳိး။ ဆရာ အခုထိ လက္ဖက္ရည္ စြဲစြဲၿမဲၿမဲ ေသာက္ေနတာက ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္ ဝတၴဳဖတ္လို႔။ ေဒါက္တာ ေရခ်မ္းလိုမ်ဳိး။ အဲဒါေတြက လူငယ္ေတြကို ႐ိုက္ခတ္မႈ လႊမ္းမိုးမႈ ရွိတယ္။ လူ႔ ဘဝကို ထိန္းေက်ာင္းတဲ့ ေနရာမွာ ရသ စာေပက လိုအပ္တာပါပဲ။ သုတကလည္း လိမၼာေအာင္၊ လမ္းမွားမေရာက္ေအာင္ လုပ္ေပးႏိုင္တာေပါ့။ သုတ နဲ႔ ရသ အကုန္ ဖတ္ႏိုင္ရင္ ပိုေကာင္းတယ္။ ႏွစ္မ်ဳိးစလုံး လုိအပ္တယ္။ သုတထဲမွာလည္း ရသေတြ ပါတယ္။ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ထုတ္ယူရတာပါပဲ။ သုတေရာ၊ ရသေရာ ထုတ္ယူႏိုင္တဲ့ အေပၚနဲ႔ ဆင္ျခင္ႏိုင္တဲ့ အေပၚ မူတည္ပါတယ္။ စာမ်ားမ်ား ဖတ္ၾကပါ။ ဆရာတို႔လည္း ေမြးတုန္းက ဘာမွသိတာ မဟုတ္ဘူး။ စာဖတ္ရင္းနဲ႔ သိလာတဲ့ အသိတရားေတြ စာဖတ္တာ ကလည္း Press Media သာမက အြန္လိုင္းမွာပါ ရွာမွီးလို႔ မကုန္ႏိုင္တဲ့ ဗဟုသုတ အသိပညာေတြ အစုံရွိတယ္။ ပို႔စ္ေမာ္ဒန္ သေဘာတရားေတြ ေခတ္စား လာတာက လက္ေတြ႕ေခတ္ရဲ႕ အသြင္ သဏၭာန္ ေျပာင္းလဲျခင္းလုိ႔ ဆုိရမွာပါ။ ပထမအစ Realism ပါ။ အဲဒီကေနေျပာင္းလဲ လာတဲ့ ေမာ္ဒန္ အယူအဆက ၇ဝ ေလာက္က စ,တယ္။ အခုဆို ႏွစ္ ၄ဝ ေလာက္ ၾကာလာေတာ့ အီလာၿပီး ေျပာင္းဖုိ႔ ႀကိဳးစားတယ္။ ကဗ်ာေတြ၊ ပို႔စ္ေမာ္ဒန္၊ LP ၊ လူငယ္ေတြ က ေရးလာၾကတယ္။ ဆရာတို႔ေတာင္ အမီ လိုက္ေနရတယ္။ တားလုိ႔ မရတဲ့ ကိစၥပါ။ ေခတ္က ေတာင္းဆိုလို႔ ျဖစ္လာတာပါ။ ႏိုင္ငံေရး ပဲျဖစ္ျဖစ္ ေခတ္က လိုအပ္လို႔ ေတာင္းဆိတာပါ။ ေနာင္တစ္ေခတ္ ကေတာ့ ေကာင္းဖု႔ိပဲ ရွိပါတယ္”

ဟု ဆရာ သစၥာနီ က ရသစာေပႏွင့္ သုတစာေပမ်ားသည္ ေခတ္၏ ေတာင္းဆိုမႈမွ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းအတြက္ အက်ိဳဳးရွိေစသည္ကို ရွင္းလင္းေျပာၾကားခဲ့သည္။

သီဟ

source: PopularMyarnmar.com

 Asian Fame Media Group

စာစုမ်ား မာတိကာ 

ဝတၳဳတို၊ အက္ေဆး

ကဗ်ာ

ဟာသ၊ သေရာ္စာ

ေဆာင္းပါး၊ အင္တာဗ်ဴး

ဘာသာျပန္

ဘာသာေရး

ႏိုင္ငံေရး

စာအုပ္အညႊန္း