မီးကၽြမ္းသြားတဲ့ ဘီစကစ္

ကၽြန္ေတာ္ငယ္စဥ္အခါတုန္းက ေမေမဟာ ညစာစားၿပီးတိုင္း အခ်ဳိပဲြတည္ဖို႔ ဘီစကစ္မုန္႔အၿမဲဖုတ္ေပးတတ္ခဲ့တယ ္။

အထူးသျဖင့္ညတစ္ညမွာ ေမေမဟာ တစ္ေနကုန္ ပင္ပင္ပန္းပန္းအလုပ္လုပ္ၿပီးသည့္တိုင္ ဘီစကစ္မုန္႔ဖုတ္ေပးေနခဲ့တယ္။
အဲဒီညက အဲဒီဘီစကစ္တစ္ပန္းကန္လံုး မီးတူးသြားခဲ့တယ္ဆိုေပမယ့္ ေဖေဖဟာ ဘီစကစ္ကိုယူစားရင္း ေမေမကို ၿပံဳးျပလိုက္ပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေန႔တာတက္ခဲ့တဲ့ အတန္းအေျခအေနကို ေမးျမန္းေနခဲ့တယ္။

ထမင္းစား စားပဲြကေန ကၽြန္ေတာ္ထထြက္ခ်ိန္ ေမေမဟာ မီးကၽြမ္းသြားတဲ့ဘီစကစ္အတြက္ ေဖေဖကိုေတာင္းပန္ေနခဲ့ပါတယ္။ 
ဒါကို ေဖေဖက "ဟန္နီ... မီးကၽြမ္းတဲ့ဘီစကစ္ကို ေမာင္ႀကိဳက္ပါတယ္"လို႔ ျပန္ေျပာပါတယ္။ အဲဒီစကားကို ကၽြန္ေတာ္ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့သြားမွာမဟုတ္ပါဘူး။


အဲဒီညနက္မွာ မီးကၽြမ္းသြားတဲ့ဘီစကစ္ကို ေဖေဖတကယ္ႀကိဳက္သလားလို႔ ေဖေဖကို ကၽြန္ေတာ္ေမးမိပါတယ္။ ေဖေဖက ကၽြန္ေတာ္ကိုဖက္ၿပီး 
"သားေမေမ တစ္ေနကုန္ ပင္ပင္ပန္းပန္းအလုပ္လုပ္ခဲ့ၿပီးၿပီ၊ သူေမာပန္းေနခဲ့တာေတာင္ ေဖေဖတို႔စားဖို႔ ဘီစကစ္မုန္႔ဖုတ္ေပးေသးတယ္။ မီးကၽြမ္းသြားတဲ့ ဘီစကစ္တခ်ဳိ႕က လူကို ဘာမွမထိခိုက္ေစႏိုင္ပါဘူး" လို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။

ႏွစ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ျဖတ္သန္းေက်ာ္လြန္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ဘဝမွာ ေျခာက္ပစ္မကင္းတဲ့့ လူနဲ႔အရာဝတၳဳေတြ ျပည့္ႏွက္ေနေၾကာင္းကို 
ကၽြန္ေတာ္သေဘာေပါက္ခဲ့ရတယ္။ အဲဒါအရာေတြအတြက္ ခြင့္လႊတ္စိတ္က အေကာင္းဆံုးတုန္႔ျပန္မႈျဖစ္သလို စိတ္ေကာင္းေစတနာကိုလည္း ေတြ႔ျမင္ေစႏိုင္တဲ့နည္းျဖစ္တယ္။
ဘီစကစ္မီးကၽြမ္းသြားခဲ့သည့္တိုင္ ဘဝရဲ႕အရသာက ခ်ဳိၿမိန္ေနဆဲျဖစ္တယ္။

ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ျခင္းကို အၿမဲခံစားပါ၊ ဆုေတာင္းေမတၱာပို႔သပါ၊ အေျခအေနအားလံုးအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါ...... 

─Holy Bible, I Thessalonians 5:16～18မွ ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္

ႏိုင္းႏိုင္းစေန (၂၂.၁၁.၂ဝ၁၂)

--

Be Happy,
Moe Moe.