စာၾကည့္တိုက္ေကာင္းေကာင္းတစ္ခုလိုတယ္ ေဆာင္းပါးရွင္ - ေဒါက္တာခင္ေမာင္ညိဳ

Open Mind Library

(၁)
ပညာေရးဥပေဒနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေျပာေနၾကတယ္။ ခင္ဗ်ားလည္း ဘာမွဝင္မေျပာပါလား။ ေျပာခ်င္တာေပါ့ဗ်ာ။ ပညာေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြကို လုပ္တဲ့အခါမွာ အခ်က္သံုးခ်က္ လိုအပ္တယ္။ အဲဒါေတြကေတာ့ စာၾကည့္တိုက္ရွိရမယ္။ စာၾကည့္တိုက္မွဴး ရွိရမယ္။ ေက်ာင္းသားေတြကို စာၾကည့္တိုက္ဝင္ဖို႔အတြက္ အကူအညီေပးရမယ္။

(၂)
ပညာေရးအတြက္ စာၾကည့္တိုက္ရွိရမွာကို အားလံုးလက္ခံႏိုင္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဟာ ေက်ာင္းသြားၿပီး စာေတြကို အလြတ္က်က္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဆရာေတြကလည္း ဒါပဲက်က္ပါ၊ အမွတ္တစ္ရာဆိုတာမ်ဳိးေျပာတဲ့ဟာ မမွန္ဘူးဆိုတာ အားလံုးသိၾကပါတယ္။
ဒီေတာ့ ေက်ာင္းသြားတယ္ဆိုတာ ဘာလုပ္တာလဲ။ ပညာသင္တာေပါ့။ ပညာကိုရေအာင္ ဘာလုပ္ရမလဲ။ ပညာရေအာင္ စိတ္ဝင္စားရမယ္။ ေမးခြန္းေမးရမယ္။ ေဆြးေႏြးရပါမယ္။ ဒီအတြက္ ေက်ာင္းမွာ စိတ္ဝင္စားတဲ့စာအုပ္ေတြ ရွိရပါမယ္။
ဆရာသင္ျပတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကို အျမင္အမ်ဳိးမ်ဳိး နဲ႔ေရးထားတဲ့စာအုပ္ေတြ ရွိရပါမယ္။ စာအုပ္ေတြမွာ အေတြးအျမင္ေတြကို ပံုစံအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ေရးသားထားတာေတြကို ေတြ႕ရမယ္။ မတူတဲ့အျမင္ေတြကိုရမယ္။ ဒီေတာ့မွ ဆရာေတြကို ေမးျမန္းႏိုင္တယ္၊ ေဆြးေႏြးလာႏိုင္မယ္။
(၃)
ဒီလို ပညာရပ္တစ္ခုခုကို ဆရာသင္ျပတဲ့အခါ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ သိလိုတဲ့စိတ္နဲ႔ ေဆြးေႏြးခ်င္တယ္ဆိုရင္ စာအုပ္ေတြ ဖတ္ရမွာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ဘာစာအုပ္ေတြ ဘယ္မွာဖတ္ရမလဲ။
ပထမအဆင့္ကေတာ့ ေက်ာင္းစာၾကည့္တိုက္ေပါ့။ စာၾကည့္တိုက္မွဴးက စာအုပ္ေတြ ထားပံု သိုပံုကအစ ကက္တေလာက္ေတြနဲ႔ လုပ္ထားတာရွိရင္ ေက်ာင္းသားအေနနဲ႔ အဆင္ေျပတာေပါ့။ ေက်ာင္းစာၾကည့္တိုက္မွာ အသစ္ေရာက္လာတဲ့ စာအုပ္ေတြထဲက ဘာရွိသလဲ။ အေဟာင္းထဲက ဘာေတြေကာင္းလဲ။ စာၾကည့္တိုက္မွဴးက ေနာက္ဘာစာအုပ္ေတြ ဝယ္ရင္သင့္ေတာ္လဲ၊ စတာေတြကို သိထားရမယ္။ ေက်ာင္းသားေတြကို ၫႊန္ျပႏိုင္ရမယ္။ ဒီလိုသိဖို႔ စာၾကည့္တိုက္ပညာကို သင္ထားတဲ့သူေတြ ရွိရပါမယ္။ ယေန႔ စာၾကည့္တိုက္ပညာ ဒီပလိုမာဘြဲ႕ရထားသူေတြနဲ႔ စာၾကည့္ပညာဝိဇၨာဘြဲ႕ရထားသူေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။
ေက်ာင္းေတြမွာ ဆရာ၊ ဆရာမေတြကို အပိုတာဝန္ေပးၿပီး ခိုင္းမယ့္အစား စာၾကည့္တိုက္မွဴးေတြကို ခန္႔ထားသင့္တယ္။ ဆရာ၊ ဆရာမေတြကို အပိုတာဝန္ဆိုၿပီးခိုင္းတာ အဆင္မေျပဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ စာၾကည့္တိုက္ပညာဆိုတာ အင္မတန္အေရးႀကီးလို႔ပါပဲ။
(၄)
သမိုင္းကိုၾကည့္ရင္ လူေတြတိုးတက္လာတာ စာအုပ္စာေပေၾကာင့္ပဲဆိုတာ ပညာရွင္ေတြအားလံုး လက္ခံၾကပါတယ္။ အေရွ႕တိုင္းမွာ တိုးတက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ အေနာက္တိုင္းကလူေတြ အမဲလိုက္ေနဆဲပဲတဲ့။ ဒါကို မာကိုပိုလိုရဲ႕ မွတ္တမ္းမွာ ေတြ႕ေနရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဂိုတင္ဘာ့ခ်္က ပံုႏွိပ္စက္တီထြင္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ အေနာက္တိုင္းဟာ အေရွ႕တိုင္းထက္ကို အမ်ားႀကီး တိုးတက္သြားသတဲ့။
ဒါေၾကာင့္လည္း ကမၻာ့တီထြင္မႈေတြထဲက အေကာင္းဆံုးတီထြင္မႈကိုေမးရင္ ပံုႏွိပ္စက္တီထြင္မႈပဲလို႔ ဆိုတယ္။ တကယ္ေတာ့ တီထြင္မႈေတြထဲမွာ လွ်ပ္စစ္မီးသီး တီထြင္မႈတို႔၊ ကြန္ပ်ဴတာတီထြင္မႈတို႔ကို အေကာင္းဆံုးလို႔ ေျပာသင့္တာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ စာအုပ္ေတြအမ်ားႀကီးကို ေဈးေပါေပါနဲ႔ ျမန္ျမန္ထုတ္လုပ္လာႏိုင္တဲ့ ပံုႏွိပ္တီထြင္တာဟာ အေရးအပါဆံုးပဲလို႕ အားလံုးအသိအမွတ္ျပဳၾကတယ္။
ဒီစာအုပ္ေတြဟာ တသီးတသန္႔ ဒါမွမဟုတ္ ပရမ္းပတာျဖစ္ေနရင္ ဘယ္လိုမွ ဖတ္လို႔အဆင္မေျပႏိုင္ဘူး။ သူတို႔ကို စနစ္တက်ထားရွိဖို႔လိုတယ္။ လိုတဲ့အခါ ဖတ္လို႔ရေအာင္ ထားေပးရမယ္။ ဒီလိုေနရာေတြထဲမွာ အေကာင္းဆံုးကေတာ့ စာၾကည့္တိုက္ပါပဲ။ စာၾကည့္တိုက္ေတြကို ကြန္ရက္ေတြနဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္ထားၿပီး လူတိုင္းလူတိုင္း ဖတ္လိုတာကို ဖတ္လို႕ရေအာင္လို႔ လုပ္ေဆာင္ေပးႏိုင္ရင္ အဲဒီႏိုင္ငံကလူေတြ တုိးတက္ေတာ့တာပါပဲ။
ဒါကုိသိလာတဲ့ေနာက္မွာ တိုးတက္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံေတြဟာ စာၾကည့္တိုက္ကို တန္ဖိုးရွိရွိ အသံုးခ်လာၾကတယ္။ ဒီေတာ့ စာၾကည့္တိုက္ကိုလည္း ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈေတြ အမ်ားႀကီးလုပ္လာၾကတယ္။
(၅)
အခု ကြ်န္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက ေက်ာင္းေတြကစဖို႕ပါပဲ။ အေနာက္တိုင္းက ေက်ာင္းအားလံုးမွာ စာၾကည့္တိုက္ေကာင္းေကာင္း ရွိၾကသလို စာၾကည့္တိုက္မွဴးေကာင္းေကာင္းေတြကိုလည္း ခန္႔ထားပါတယ္။ အမွန္ေတာ့ ရပ္ရြာေတြမွာလည္း လူထုစာၾကည့္တိုက္ (Public Library)ေတြလည္း အၿပိဳင္ရွိပါတယ္။ တကၠသိုလ္ေတြမွာေတာ့ ပိုၿပီးႀကီးက်ယ္တဲ့ စာၾကည့္တိုက္ေတြရွိတယ္။ တကၠသိုလ္က စာၾကည့္တိုက္ေတြကို အေကာင္းဆံုးပါေမာကၡလို႔ ေခၚတယ္။
တကၠသိုလ္ေရာက္တဲ့ ဘြဲ႕လြန္အဆင့္ တက္ေရာက္သူတိုင္းဟာ စာၾကည့္တိုက္ပညာကို တစ္ပတ္ ၁ဝ ရက္တက္ၾကရပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္လည္း တက္ခဲ့ရတယ္။ ဒီလိုသင္တန္းေတြကို အုပ္စုနဲ႔ေသာ္လည္းေကာင္း တစ္ဦးခ်င္းေသာ္လည္းေကာင္း ပို႔ခ်ေပးပါတယ္။ စာၾကည့္တိုက္မဝင္တဲ့သူဟာ ဘာပညာမွမရဘူးလို႔ သူတို႔ဆိုပါတယ္။
ဘယ္တကၠသိုလ္ကိုေရာက္ေရာက္ စာၾကည့္တိုက္ပညာကိုေတာ့ ျပန္သင္ရတယ္။ ေက်ာင္းေတြမွာေတာ့ ဆရာ၊ ဆရာမေတြက ေက်ာင္းသားေတြကို စာၾကည့္တိုက္သံုးပံုကို သင္ေပးပါတယ္။ ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသားေတြကို စာၾကည့္တိုက္မွဴးေတြနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးတယ္။
ၿပီးေတာ့ စာၾကည့္တိုက္အခ်ိန္ထားတယ္။ သူတို႕ဖတ္ဖူးတဲ့ စာအုပ္ကို မွတ္တမ္းထားတယ္။ စာေမးပြဲအမွတ္ေတြမွာလည္း ထည့္သြင္းစဥ္းစားေပးတယ္။ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ရွည္ေတြမွာ စာအုပ္ေတြဖတ္ဖို႔ အိမ္စာ(Assignment) လည္း ေပးၿပီးေတာ့လည္း ဖတ္ခိုင္းတယ္။ ကန္႔သတ္ထားတဲ့စာအုပ္ေတြ မရွိေပမယ့္ ဖတ္ထားတဲ့စာအုပ္ရဲ႕ အႏွစ္ခ်ဳပ္ကိုေတာ့ ျပန္ေရးရပါတယ္။
(ဒါဟာ Student Centered လို႔ေခၚ တဲ့ ေက်ာင္းသားဗဟိုျပဳ သင္ၾကားေရးထဲမွာ ပါတယ္)
(၆)
အရင္စစ္အစိုးရလက္ထက္ကလည္း စာၾကည့္တိုက္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အေကာင္းဆံုး ႀကိဳးစားလုပ္တာေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း ဒီလိုလုပ္တတ္ကိုင္တတ္ဖို႔အတြက္ ပညာရွင္ေတြကသာ ဦးေဆာင္ရမွာျဖစ္တယ္။ ျပင္ပက ခ်ဳပ္ကိုင္လုပ္ကိုင္ရင္းနဲ႔ စာၾကည့္တိုက္ေတြ ပ်က္စီးလာတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။
အထူးသျဖင့္ အမ်ဳိးသားစာၾကည့္တိုက္ဟာ တစ္ေနရာကေန တစ္ေနရာေျပာင္းရင္းနဲ႔ ျပည္သူေတြနဲ႔ ေဝးရပါတယ္။ ျပည္သူ႔ စာၾကည့္တိုက္ေတြ လုပ္ေပမယ့္လည္း အမ်ားစုကေတာ့ ဟန္ျပသာျဖစ္တာကို ေတြ႕ခဲ့ရတယ္။ စာၾကည့္တိုက္လုပ္တဲ့အခါ ေစတနာ၊ ဝါသနာ အနစ္နာဆုိတဲ့ နာသုံးနာခံ႐ံုနဲ႔ မရပါဘူး။ စစ္မွန္တဲ့လူေတြကို ေနရာတက်နဲ႔ ခန္႔အပ္ၿပီး လုပ္ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စာၾကည့္တိုက္ကို စတင္လုပ္မယ္ဆိုရင္ စီမံခ်က္ခ်ၿပီး ေက်ာင္းေတြကေန စဖို႔လိုတာပါပဲ။
ျမန္မာျပည္စာၾကည့္တိုက္ေဖာင္ေဒးရွင္းကလည္း ဒါကိုသေဘာေပါက္မယ္လို႔ ယူဆတယ္။ ပညာေရးဌာနအေနနဲ႔ ဘတ္ဂ်က္ေတြ တိုးျမွင့္ၿပီး စီမံကိန္းအသစ္လုပ္ရင္ေတာ့ စာၾကည့္တိုက္က႑ကို သတိျပဳမယ္လို႕ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ စာအုပ္ေတြဟာ ႏိုင္ငံကိုတည္ေဆာက္ႏိုင္တဲ့ အေကာင္းဆံုးပညာေရးရဲ႕အေျခခံပါ။ သူ႔ကုိအေကာင္းဆံုး အသံုးခ်ႏိုင္ဖို႔အတြက္ လိုအပ္တာက စာၾကည့္တိုက္နဲ႔ စာၾကည့္တိုက္မွဴးေတြပါ။
ဒါေတြကိုမေမ့ဖို႕ တင္ျပတာပါပဲ။