အမ်ဳိးသား တန္းတူေရး ဗမာျပည္နယ္ ဖြဲ႕စည္းေရး သစ္ထြန္းေအာင္
Mon Kaung Lay
"ဗမာျပည္ လြတ္လပ္ေရး ရၿပီဟု ဆုိႏုိင္ေၾကာင္း၊ ေတာင္တန္းနယ္မ်ား ျပႆနာသာ က်န္ေတာ့ေၾကာင္း၊ ေတာင္တန္းနယ္မ်ား မလြတ္လပ္သေရြ႕ ဗမာျပည္ လြတ္လပ္ၿပီဟု မဆုိႏုိင္ေၾကာင္း၊ ဗမာမ်ားသည္ ေတာင္တန္း လူမ်ဳိးမ်ားကုိ ၎တုိ႔ ဘာသာ အုပ္ခ်ဳပ္ ေစလုိေၾကာင္း၊ ဗမာမ်ားသည္ ရွမ္း၊ ကခ်င္၊ ခ်င္း တုိ႕၏ ျပည္တြင္းေရးကုိ စြက္ဖက္မည္ မဟုတ္ေၾကာင္း"
"ဗမာျပည္ လြတ္လပ္ေရး ရၿပီဟု ဆုိႏုိင္ေၾကာင္း၊ ေတာင္တန္းနယ္မ်ား ျပႆနာသာ က်န္ေတာ့ေၾကာင္း၊ ေတာင္တန္းနယ္မ်ား မလြတ္လပ္သေရြ႕ ဗမာျပည္ လြတ္လပ္ၿပီဟု မဆုိႏုိင္ေၾကာင္း၊ ဗမာမ်ားသည္ ေတာင္တန္း လူမ်ဳိးမ်ားကုိ ၎တုိ႔ ဘာသာ အုပ္ခ်ဳပ္ ေစလုိေၾကာင္း၊ ဗမာမ်ားသည္ ရွမ္း၊ ကခ်င္၊ ခ်င္း တုိ႕၏ ျပည္တြင္းေရးကုိ စြက္ဖက္မည္ မဟုတ္ေၾကာင္း"
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ပင္လုံ မိန္႔ခြန္း ေကာက္ႏုတ္ခ်က္မွ။
"ဒီႏုိင္ငံဟာ တုိင္းရင္းသားမ်ား အားလုံး ပုိင္ဆုိင္တဲ့ ႏုိင္ငံ ျဖစ္တယ္။ ဗမာေတြက အမ်ားစု ဆုိေပမယ့္ ဒီႏုိင္ငံကုိ ဗမာေတြ ပုိင္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ အားလုံး တန္းတူ ညီတူ တုိင္းရင္းသားမ်ား အားလုံး ပုိင္တဲ့ ႏုိင္ငံ ျဖစ္ပါတယ္။"
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္
(၂၀၁၅) ေရြးေကာက္ပြဲမွာ “ေျပာင္းလဲခ်ိန္ တန္ၿပီ” ေၾကြးေၾကာ္သံနဲ႔ အမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (NLD) ဟာ ရခုိင္ျပည္နယ္နဲ႔ ရွမ္းျပည္နယ္က လႊဲၿပီးေတာ့ က်န္ တုိင္းႏွင့္ ျပည္နယ္ေတြမွာ ေတာင္ၿပိဳ ကမ္းၿပိဳ အႏုိင္ရခဲ့တယ္။ ျပည္ေထာင္စု အစုိးရ ဖြဲ႕စည္းခြင့္၊ သမၼတ တင္ေျမႇာက္ခြင့္ ရလာခဲ့ပါတယ္။ ျပည္နယ္ႏွင့္ တုိင္းအစုိးရ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေတြကုိလည္း (NLD) အမတ္ေတြထဲက စိတ္ႀကိဳက္ ခန္႔အပ္ လာခဲ့ပါတယ္။
က်န္တုိင္းႏွင့္ ျပည္နယ္ေတြမွာ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ကုိ ပါတီက ခန္႔တာ ျပႆနာ သိပ္မရွိေပမယ့္ ရခုိင္ျပည္နယ္နဲ႔ ရွမ္းျပည္နယ္မွာေတာ့ ေ၀ဖန္သံေတြ ထြက္လာပါတယ္။ သူတုိ႔ ျပည္နယ္ေတြမွာ မဲအမ်ားဆုံး အႏုိင္ရတဲ့ ရခုိင္ အမ်ဳိးသား ပါတီ (ANP) နဲ႔ ရွမ္း တုိင္းရင္းသားမ်ား ဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (SNLD) တုိ႔က ျပည္နယ္ အစုိးရကုိ သူတုိ႔ ပါတီကပဲ ဦးေဆာင္ ဖြဲ႕စည္းခြင့္ ေတာင္းလာပါတယ္။ ဒါကုိ (NLD) က လက္မခံပါဘူး။
(SNLD) က ထုတ္ျပန္ေၾကညာခ်က္ေတြ ထုတ္ၿပီး ညင္ညင္သာသာ ေတာင္းဆုိသလုိ (ANP) ကေတာ့ ထုတ္ျပန္ေၾကညာခ်က္ အျပင္ လမ္းေပၚထြက္ ဆႏၵျပ၊ ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္ အေဆာက္အအုံကေန ျပည္နယ္အမတ္ေတြ ထြက္ခြာသည္ အထိ ေတာင္းဆုိခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဥပေဒေၾကာင္းအရ အခြင့္သာတဲ့ အေနအထာား (ANP) မွာ မ႐ွိတာေၾကာင့္ အေလ်ာ့ေပးၿပီး ဦးညီပုကုိ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ျဖစ္ေစခဲ့ပါၿပီ။
အစုိးရသစ္၊ လႊတ္ေတာ္အသစ္ အဖြင့္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ စီမံတဲ့ အစီအမံေတြဟာ ရင္သပ္ရႈေမာပါပဲ။ လက္ခုပ္သံေတြ ညံေစခဲ့ပါတယ္။ ျပည္သူ႕ လႊတ္ေတာ္၊ အမ်ဳိးသား လႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒၊ ဒု ဥကၠ႒၊ လႊတ္ေတာ္ ေရးရာ ေကာ္မတီေတြ၊ သမၼတ၊ ဒုသမၼတ၊ အစုိးရ အဖြဲ႕ ဖြဲ႕စည္းတဲ့ အခါ တုိင္းရင္းသားေတြ စုံစုံညီညီ၊ နယ္ပယ္အသီးသီးက လူေတာ္၊ လူေကာင္းေတြ ပါေအာင္ ပုံေဖာ္ႏုိင္ခဲ့တာဟာ ၀မ္းသာစရာပါ။ အျမင္အေျမာ္ ႀကီးေပစြဟု ဂုဏ္ယူ ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ပါတီခ်င္း ဆက္ဆံၿပီးေတာ့ ရာထူးေတြေပးသလုိ မဟုတ္ဘဲ တဦးခ်င္း ဖဲ့ထုတ္ ဆြဲခန္႔ပုံစံ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ေ၀ဖန္သံေတြလည္း ထြက္လာပါတယ္။ လူသိရွင္ၾကား ေၾကညာ လာတာကေတာ့ ျပည္ခုိင္ၿဖိဳး ပါတီပါပဲ။
(၈၈) မ်ဳိးဆက္ထဲက ကုိမင္းကုိႏုိင္ ကုိလည္း အဖြဲ႕အစည္းခ်င္း ေဆြးေႏြး ေတာင္းဆုိသလုိ မဟုတ္ဘဲ ရာထူးေပး စည္းရုံးမႈအေပၚမွာ (NLD) ကုိ ဗမာႏုိင္ငံေရး အသုိင္းအ၀ုိင္းၾကား ေ၀ဖန္စရာ ျဖစ္ေစပါတယ္။
(ANP) ပါတီက ဦးေအးသာေအာင္ ကုိ အမ်ဳိးသား လႊတ္ေတာ္ ဒုဥကၠ႒ ခန္႔အပ္လုိက္တာဟာလည္း အစကတည္းကေန ယုိင္သလုိလုိ ျဖစ္ေနတဲ့ (ANP) ကုိ သပ္လွ်ဳိ ေသြးခြဲ လုိက္သလုိပါပဲ။ (NLD) နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွာ အဲလုိ လုပ္ေဆာင္ဖုိ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ ရွိသည္ ျဖစ္ေစ၊ မရွိသည္ ျဖစ္ေစ၊ ရခုိင္ျပည္သူလူထု အျမင္မွာေတာ့ (NLD) အေပၚမွာ တခ်ိန္ကလုိ အျမင္မၾကည္ေတာ့ ပါဘူး။ ေနာက္ တခ်က္ကေတာ့ (ANP) က ေတာင္းဆုိတဲ့ ေတြ႕ဆုံ ေဆြးေႏြးေရးကုိ ေရွာင္ဖယ္ကာ ဦးညီပု ကုိ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ခန္႕တဲ့ ကိစၥပါပဲ။ ေသခ်ာပါတယ္။ ေဒၚစုေနာက္မွာ ဗမာျပည္သူ အမ်ားစု၊ ႏုိင္ငံတကာ ေထာက္ခံမႈ ရွိေနတာကုိ ရခုိင္ျပည္သူေတြ ယုံမွား သံသယ မရွိပါဘူး။
ေဒၚစုနဲ႔ (NLD) စိတ္ႀကိဳက္လုပ္ခြင့္ ရွိတဲ့ အေျခအေနပါ။ ဥပေဒအရလည္း ေဘာင္၀င္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မည္ကာမတၱ အာဏာသာ ရွိတဲ့၊ သမၼတကုိ တာ၀န္ခံရတဲ့ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္နဲ႔ ျပည္နယ္ အစုိးရကုိ (ANP) က ဦးေဆာင္ဖြဲ႕စည္းခြင့္ ေတာင္းတာဟာ တနည္းအားျဖင့္ေျပာရရင္ ရခုိင္ အမ်ဳိးသားေတြရဲ့ အမ်ဳိးသားေရး ဂုဏ္သိကၡာ တခုထက္ မပုိပါဘူး။ ေျပာရမယ္ဆုိရင္ လုိရင္းက (NLD) က (ANP) တူတူတန္တန္ ဆက္ဆံခံခ်င္တဲ့ သေဘာပါ။
ဒါကုိ (NLD) က စကားေတာင္ မေျပာႏုိင္လုိ႔ ခုလုိ အေျခေနထိ ေရာက္လာ ခဲ့ၾကရတာပါ။ (၂၀၀၈) ဖြဲ႕စည္းပုံရဲ့ အားနည္းခ်က္ျဖစ္တဲ့ ပုဒ္မ (၂၆၁) ကုိ အခြင့္ေကာင္း ယူၿပီး (NLD) ဟာ အမ်ဳိးသား တန္းတူေရးနဲ႔ ကုိယ္ပုိင္ ျပ႒ာန္းခြင့္ကုိ ဥပကၡာ ျပဳလုိက္ၿပီလားလုိ႔ ေတြးပူမိပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ (၂၀၀၈) ဖြဲ႕စည္းပုံဟာ ျပင္ရမည္၊ အသစ္ျပန္လည္ ေရးဆြဲရမယ္ဆုိတာ (NLD) လက္ခံၿပီးသားပါ။ ဒါေပမယ့္ (NLD) ဟာ စစ္တပ္ကုိ မလြန္ဆန္ႏုိင္ဘဲ ဖြဲ႕စည္းပုံ ျပင္ဆင္ေရး အလုပ္ မျဖစ္ခဲ့ရင္ ဒီဖြဲ႕စည္းပုံနဲ႔ပဲ တုိင္းရင္းသား ျပည္နယ္ေတြကုိ လႊမ္းမုိးထားခ်င္လုိ႔လား၊ ဒါမွ မဟုတ္ ဗမာ အမ်ဳိးသားေရး ၀ါဒ တေက်ာ့ျပန္ ေခါင္းေထာင္လာၿပီလား ဆုိတဲ့ အေတြးမ်ဳိး ရခုိင္လူထု ၾကားထဲ ၀င္လာပါတယ္။ (NLD) နဲ႔ (ANP) ဆက္ဆံေရး တင္းမာမႈ အက်ဳိးဆက္ကေတာ့ ရခုိင္ လူမ်ဳိးေတြ အေပၚ ငတုံး၊ ငအေတြ၊ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္နဲ႔ပဲ တန္တယ္လုိ႔ ဗမာ အမ်ားစုရဲ့ လူမ်ဳိးေရး အမုန္းပြားေရးကုိ ဦးတည္လာ ေစတာပါပဲ။
ဒါကုိ (NLD) အေနနဲ႔ သေဘာတရားအရ ရွင္းလင္းေပးဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္။ ဒါေတြကေတာ့ လတ္တေလာ ျဖစ္စဥ္ေတြပါ။ ေနာက္ကြယ္က အေၾကာင္းတရားကေတာ့ ရခုိင္ေတြရဲ့ အမ်ဳိးသား တန္းတူေရး ေတာင္းဆုိခ်က္ပါပဲ။ တုိင္းရင္းသား လူမ်ဳိးေပါင္းစုံ ေနထုိင္တဲ့ ဗမာျပည္မွာ တုိင္းရင္းသား ျပည္နယ္ေတြက သံယံဇာတေတြကုိ ထုတ္ယူသုံးစြဲ၊ ဗမာလူမ်ဳိး အမ်ားစုေနထုိင္တဲ့ တုိင္းေဒသေတြမွာ တုိးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳးေအာင္ ေဆာင္ရြက္ၾကတဲ့ ႏုိင္ငံေရး စနစ္ကုိ အဆုံးသတ္ခ်ိန္ တန္ပါၿပီ္။
သမုိင္းရဲ့ အဆုိးေက်ာ့ သံသရာကုိ ရပ္တန္႔ဖုိ႔ (NLD) အစုိးရဲ့ တာ၀န္ျဖစ္လာပါၿပီီ။ ေဆးၿမီတုိေတြ မသုံးဘဲ စစ္မွန္တဲ့ ဖယ္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ဖုိ႔၊ စစ္မွန္တဲ့ တုိင္းရင္းသား တန္းတူေရးေဖာ္ေဆာင္ဖုိ႔ ဆႏၵရွိေၾကာင္း (NLD) ျပသေပးဖို႕ လုိအပ္လာပါတယ္။
ဖယ္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ေရးလုိ႔ ေျပာလုိက္ရင္ ဗမာျပည္နယ္ ဖြဲ႕စည္းေရး ေတာင္းဆုိခ်က္ဟာ အလုိလုိ ကပ္ပါလာပါတယ္။ ဒါကုိ ဗမာ ကုိယ္စားျပဳ ႏုိင္ငံေရး အင္အားစုေတြကလည္း နည္းမ်ဳိးစုံသုံးၿပီးေတာ့ ေရွာင္ဖယ္ေနခဲ့တာဟာ (၁၉၄၈) ကေန တြက္ရင္ (၆၈) ႏွစ္ ရွိလာပါၿပီ။ ဖယ္ဒရယ္ ႏုိင္ငံထူေထာင္ေရးကုိ လက္ရွိ ဗမာ အင္အားစုေတြ၊ တပ္မေတာ္ အင္အားစုေတြ သေဘာတူတယ္ဆုိေပမယ့္ တိတိက်က် ခုိင္ခုိင္မာမာ ေျပာဆုိတာေတာ့ မေတြ႕ရေသးပါဘူး။ ေယဘုယ်ဆန္တဲ့ စကားေတြသာ ၾကားေန ရေသးပါတယ္။
ေတြးမိတာ တခုကေတာ့ ဗမာ အမ်ဳိးသား ဥာဏ္ႀကီးရွင္ေတြ တီထြင္ေလ့ ရွိတဲ့ ဗမာ့နည္း ဗမာ့ဟန္ဆုိတဲ့ ဖယ္ဒရယ္စနစ္မ်ဳိး ျဖစ္သြားေလမလား စုိးရိမ္မိပါတယ္။ ေခတ္အဆက္ဆက္ ဗမာအုပ္ခ်ဳပ္သူေတြဟာ ေခတ္နဲ႔ေလ်ာ္ညီတဲ့ အသုံးအႏႈန္းေတြ တြင္တြင္ သုံးတတ္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ စကားလုံး ေနာက္က အနစ္သာရကေတာ့ မေျပာင္းလဲ တတ္တဲ့ သေဘာကုိ ေတြ႕ႀကံဳခဲ့ရပါၿပီ။
ဆုိရွယ္လစ္ ေခတ္စား လာရင္ ဆုိရွယ္လစ္၊ ဒီမုိကေရစီ ေအာ္ၾကရင္ ဒီမုိကေရစီ၊ ခုတခါ ဖယ္ဒရယ္ဆုိရင္ ဖယ္ဒရယ္ လုိက္လုိက္ ေအာ္တတ္တဲ့ အက်င့္ေၾကာင့္ သံသယ ျဖစ္မိတာပါ။
ခုလဲ (NLD) က ဖယ္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု ေပၚထြန္းဖုိ႔ ႀကိဳးပမ္းမယ္လုိ႔ ဆုိထားေတာ့ ဘယ္လုိ ပုံစံမ်ဳိး ဖယ္ဒရယ္လဲဆုိေတာ့ သိခ်င္မိပါတယ္။ ေဒၚစု ဦးေဆာင္တဲ့ (NLD) ျဖစ္တာေၾကာင္းလဲ ဗမာျပည္ လက္ရွိ အခင္းအက်င္းတခုလုံး ေျပာင္းလဲ သြားေတာ့မယ္၊ (Paradigm Shift) ျဖစ္သြားေတာ့မယ္၊ အထူးသျဖင့္ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကုိင္ အင္အားစုနဲ႔ ဆက္ဆံေရး၊ ဥပေဒတြင္း တုိင္းရင္းသား ပါတီေတြနဲ႔ (NLD) ဆက္ဆံေရး အႀကီးအက်ယ္ ေျပာင္းလဲမယ္လုိ႔ ေျပာဆုိသံေတြလဲ ၾကားလာရပါတယ္။ တက္လာမယ့္ (NLD) အစုိးရနဲ႔ တုိင္းရင္းသား ဆက္ဆံေရးကုိ တခ်ဳိ႕ ဗမာေတြရဲ့ ေရးၾကသားၾက တာေတြကုိလဲ ဖတ္မိပါတယ္။ သူတုိ႔ ေျပာတာကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ရဲ့ အရွိန္အ၀ါနဲ႔ ဆက္စပ္ေနပါတယ္။
ေဒၚစုဟာ ႏုိင္ငံတကာရဲ့ ေထာက္ခံ အားေပးမႈကုိ ရရွိထားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ လက္နက္ကုိင္ တုိင္းရင္းသားေတြ၊ ဥပေဒတြင္း တုိင္းရင္းသား ပါတီေတြဟာ ႏုိင္ငံတကာရဲ့ ေထာက္ခံ အားေပး စာနာမႈ မရႏုိင္ေတာ့ဘူး၊ တခ်ိန္က စစ္အစုိးရ လက္ထက္မွာ ဘယ္သူပဲ မွန္မွန္ အားနည္းတဲ့ တုိင္းရင္းသားေတြဘက္က အမွန္လုိ ယူဆခဲ့တာေတြဟာ ေျပာင္းလဲသြားေတာ့မယ္၊ တုိင္းရင္းသားေတြဟာ အစုိးရလက္ထက္မွာ အသံ မထြက္ႏုိင္ေတာ့ဘူး ဆုိၿပီး ေျပာၾကပါတယ္။ ေနာက္တခ်ဳိ႕ကလဲ တုိင္းရင္းသား ျပည္နယ္ေတြမွာ (NLD) ကုိ ႀကိဳက္လုိ႔ မဲေပးခဲ့ၾကၿပီ၊ တုိင္းရင္းသားေတြရဲ့ လုိလားခ်က္ေတြဟာလည္း (NLD) ရဲ့ ေပၚလစီ ျဖစ္သြားၿပီ၊ သက္ဆုိင္ရာ လက္နက္ကုိင္ တုိင္းရင္းသား အင္အားစုေတြကုိ ကုိယ္စားျပဳၿပီးေတာ့ ေျပာမယ့္ ေဒသခံ ကုိယ္စားျပဳ ပါတီေတြလည္း လႊတ္ေတာ္ကုိ မေရာက္ဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ (NLD) ေဖာ္ေဆာင္တဲ့ အမ်ဳိးသား တန္းတူေရးကုိသာ ေစာင့္ဆုိင္း ၾကေပေတာ့လုိ႔ ဆုိလာၾကပါတယ္။။
ဒါေၾကာင့္ အခ်ိန္မတုိင္မွီ ဟုိေတာင္း၊ သည္ေတာင္း ေတာင္းဆုိမႈေတြ လုပ္ေနတာဟာ တက္လာမယ့္ (NLD) နဲ႔ ေဒၚစုကုိ အက်ပ္ရုိက္ေစတဲ့ ေရြ႕ကြက္ေတြလုိ႔ သူတုိ႔က သုံးသပ္ၾကပါတယ္။ ေျပာၾကမယ္ဆုိရင္ ဒီလုိ ေျပာဆုိ သုံးသပ္ၾကတာေတြဟာ ဗမာလူမ်ဳိးႀကီး ၀ါဒ လႊမ္းမုိးခံ ထားရတဲ့၊ ျပည္ေထာင္စု သေဘာတရားကုိ နားလည္ သေဘာမေပါက္တဲ့ စဥ္းစားခ်က္ေတြလုိ႔ ယူဆပါ။ တကယ္ေတာ့ ဗမာျပည္မွာ ေနထုိင္ၾကတဲ့ တုိင္းရင္းသား လူမ်ဳိးေတြရဲ့ အမ်ဳိးသားေရး တန္းတူေရးဟာ ဗမာ ေပးမွ၊ စစ္တပ္ေပးမွ၊ ဗမာကုိယ္စားျပဳ ပါတီတခုက ေပးမွ ရရမယ့္ ရပုိင္ခြင့္တခုေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး၊ တုိင္းရင္းသားေတြရဲ့ ေမြးရာပါ ရပုိင္ခြင့္ တခုသာ ျဖစ္ပါတယ္။
တုိင္းရင္းသား လူမ်ဳိးေတြရဲ့ အမ်ဳိးသားေရး တန္းတူေရးရဖုိ႔၊ စစ္မွန္တဲ့ ဖယ္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု ထူေထာင္မွ ရမယ္ဆုိတာ တုိင္းျပည္ လြတ္လပ္ေရး ရၿပီးကတည္းက ေတာင္းဆုိလာတဲ့ ေၾကြးေၾကာ္သံပါ။
ယေန႔ကာလမွာ ဖယ္ဒရယ္ ဆုိတာ ခြဲထြက္ေရး မဟုတ္ဘူးလုိ႔ အာဏာရွိတဲ့ ဗမာ့တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ကုိယ္တုိင္ ေျပာဆုိလာၾကတဲ့ အတြက္ မေ၀းေတာ့တဲ့ အနာဂတ္မွာ စစ္မွန္တဲ့ ဖယ္ဒရယ္ ေပၚထြန္းလာေတာ့မယ္လုိ႔ ယုံၾကည္မိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဖယ္ဒရယ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ သတင္း အခ်က္လက္ေတြကုိ ျပန္လည္ တင္ျပခ်င္ ေဆြးေႏြးခ်င္ပါတယ္။
ေဒၚစုရဲ့ ဖယ္ဒရယ္ အေပၚ သေဘာထားကုိေတာ့ ဒီလႈိင္းဂ်ာနယ္ရဲ့ “ဒီ စကား” မွာ ေရးထားတာကေတာ့ “က်မတို႔ အခ်င္းခ်င္းေပၚမွာ ေမတၱာရွိရမယ္။ က်မတို႔ တိုင္းရင္းသားေတြ ၾကားထဲမွာ ေစတနာနဲ႔ အျပန္အလွန္ ယံုၾကည္မႈ ရွိဖို႔လိုပါတယ္။ က်မတို႕ ဒီလို မလုပ္ရင္ေတာ့ တကယ့္ စစ္မွန္တဲ့ ဖယ္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု ဆိုတာေပၚလာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု လိုခ်င္တယ္ ဆိုၿပီးေတာ့ အခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ နားလည္မႈ မေပးနိုင္ဘူး ဆိုရင္ေတာ့ က်မတို႔ ဘယ္လိုမွ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု တစ္ခု ျဖစ္နိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီေတာ့ က်မကေတာ့ အၿမဲပဲ အားေပးပါတယ္။
ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စုအတြက္ ေဆြးေႏြးတယ္ဆိုရင္ ပထမဆံုး ကိုယ့္ဖက္က ဘာေပးနိုင္မလဲ ဆိုတာ အရင္ခ်ျပပါဦး။ ကိုယ္ဘာလိုခ်င္လဲ ဆိုတာပဲ ပထမ ေတာင္းဆို မယ္ဆိုရင္ အားလံုးက ငါ ဒါလိုခ်င္၊ ငါ ဒါလိုခ်င္တယ္ဆိုရင္ ဘယ္လိုလုပ္ အားလံုးက ဆက္လုပ္လို႕ ရမလဲ။ က်မ ျဖစ္ေစခ်င္တာက အားလံုးက ဒီျပည္ေထာင္စုႀကီး ခိုင္မာဖို႔ ျပည္ေထာင္စုႀကီး သာယာဖို႔အတြက္၊ ကြၽန္ေတာ္တို ႔ကေတာ့ ဒါ ေပးလို႔ရတယ္။ က်မတို႔ ေပးခ်င္တယ္၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေပးခ်င္တယ္ ဆိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ တကယ့္ စိတ္ဓာတ္ကို ခ်ဥ္းကပ္ ေစခ်င္တယ္။ ငါတို႕ကို ဘာေပး၊ ငါတို႔ကေတာ့ ဘာရမွ ဆိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ အားလံုးက ခ်ဥ္းကပ္မယ္ဆိုရင္ က်မတို႕ ဘယ္လိုလုပ္ ညီညြတ္မႈ ရနိုင္မလဲ။” လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ေဒၚစုေျပာတဲ့ အေပၚမွာ မူအရ လက္ခံပါတယ္။ ေယဘုယ် ဆန္တဲ့ ေျပာဆုိခ်က္ တခုလုိ႔လည္း မွတ္ယူပါတယ္။ မေတာ္ မတရား ေတာင္းဆုိမႈေတြကေတာ့ တုိင္းရင္းသားေတြ ဘက္က ရွိခဲ့မယ္ေတာ့ မထင္ပါဘူး။
တုိင္းရင္းသားေတြဘက္က ဗမာေတြ အယူပဲ ရွိခဲ့တာပါ။ တုိင္းရင္းသားေတြေၾကာင့္ ဗမာနစ္နာ သြားခဲ့ရတာ မရွိပါဘူး။ ေခတ္အဆက္ဆက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အာဏာကုိ ယူခဲ့တဲ့သူေတြဟာ ဗမာ လူမ်ဳိးေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္။ တုိင္းရင္းသားေတြ ဘက္က ဘာေတြ ထပ္ေပးရမလဲလုိ႔ပဲ ေမးခ်င္ပါတယ္။ တခ်ိန္က အာဏာမရွိလုိ႔ တိတိက်က် မေျပာႏုိင္ခဲ့ေပမယ့္ ယေန႕အခ်ိန္မွာ တုိင္းရင္းသား တန္းတူေရးကုိ (NLD) အေနနဲ႔ ဘယ္လုိ ေဖာ္ေဆာင္ မလဲဆုိတာ ခ်ျပခ်ိန္ေတာ့ ေရာက္လာပါၿပီ ထင္ပါတယ္။
“အခ်ိဳ႕ လူေတြဆိုရင္ ဒီလို ျပည္ေထာင္စုမ်ိဳးကို ဘယ္လို ပံုစံနဲ႕ ထူေထာင္ ၾကမလဲ။ ဘယ္လို နည္းနဲ႔ ဒီလို ျပည္ေထာင္စုမ်ိဳး ျဖစ္လာေအာင္ လုပ္ၾကမလဲ ဆိုတာကို စဥ္းစား ေစခ်င္တယ္၊ ေျပာေစခ်င္တယ္။ အႀကံေတြ ေပးေစခ်င္တယ္။ က်မတို႔ ေကာင္းတဲ့ အႀကံေတြကို စုေပါင္း ၿပီးေတာ့ ဒီအႀကံေတြ ေပၚမွာ အေျခခံတဲ့ အလုပ္ေတြ လုပ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ က်မတို႔ ေမ်ွာ္မွန္းတဲ့ ပံုစံတစ္ခု ျဖစ္လာ မွာပါ။ ျပည္ေထာင္စုနဲ႕ ပတ္သက္လို႕ က်မ တစ္ခါတစ္ေလ ေမးဖူးပါတယ္။ က်မတို႕ တိုင္းရင္းသားေတြကိုပါ။
တိုင္းရင္းသားေတြထဲမွာ ဗမာေတြလည္း ပါ ပါတယ္။ ဒီလို ျပည္ေထာင္စု၊ ျပည္ေထာင္စု ဆိုတဲ့အခါ ၾကရင္ ျပည္ေထာင္စု ဆိုတဲ့ စကားကို မေျပာခင္မွာ ကိုယ့္ရဲ့ ေနာင္လာ ေနာက္သားေတြ ကိုယ့္ရဲ့ သားသမီးေတြ၊ ေျမးေတြ ျမစ္ေတြကို ဘယ္လို နိုင္ငံမ်ိဳးမွာ ႀကီးျပင္း လာေစခ်င္သလဲ ဆိုတာကို စဥ္းစားၾကည့္ပါ၊ ဘယ္လို အေျခအေန ဘယ္လို ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ကိုယ့္ရဲ့ ေနာင္ လာမယ့္ ကေလးေတြ၊ ကိုယ့္ရဲ့ ေနာင္လာ ေနာက္သားေတြ၊ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြကို ႀကီးျပင္း လာေစသလဲ၊၊ အဲဒီလို ပတ္ဝန္းက်င္မ်ိဳး၊ အဲဒီလို နိုင္ငံမ်ိဳး၊ ျဖစ္လာေအာင္လို႔ တို႔ ဘယ္လို လုပ္ရမလဲ ဆိုၿပီးေတာ့ အဲဒီလို စဥ္းစား ေစခ်င္တယ္။ ျပည္ေထာင္စု ဆိုတာဟာ နိုင္ငံေရးအရ တင္မဟုတ္ဘူး။
လူမႈေရးအရပါ စဥ္းစားရမယ့္ ကိစၥပါ။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့ ျပည္ေထာင္စု တစ္ခုကို ထူေထာင္တယ္ ဆိုရင္ နိုင္ငံေရးအရ ထူေထာင္ရမွာပဲ။ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒအရ ထူေထာင္ရမယ္။ က်မတို႔ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး (သို႕မဟုတ္) အုပ္ခ်ဳပ္ေရး စနစ္အရ ထူေထာင္ရမယ္။ ဒါေပမဲ့ ျပည္ေထာင္စု အတြင္းမွာ ေနတဲ့ တိုင္းရင္းသား အားလံုး စိတ္ခ်မ္းသာဖို႕ စိတ္လံုၿခံဳဖို႔ ဆိုတာကေတာ့ လူမႈေရး စံနႈန္းစံထားေတြနဲ႔ အမ်ားႀကီး ဆက္ႏြယ္ ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်မတို႔ တိုင္းရင္းသားမ်ားဟာ ကိုယ့္ သားသမီး ေျမး၊ျမစ္ ေနာင္လာ ေနာက္သားေတြကို ဘယ္လို နိုင္ငံမ်ိဳးမွာ ႀကီးျပင္း လာေစခ်င္လဲ။
အဲဒီဟာကို အဓိက ထားၿပီးေတာ့ ဘယ္လို က်မတို႔ ျပည္ေထာင္စုႀကီးကို ခိုင္ၿမဲေအာင္လို႔ ျပည္ေထာင္စုႀကီးကို သာယာ ဖြံ႕ၿဖိဳးေအာင္လို႔ ထူေထာင္ ၾကမလဲဆိုတာ ဝိုင္းၿပီးေတာ့ စဥ္းစားေပးၾကပါလို႔ က်မအေနနဲ႕ ေမတၱာရပ္ခံရင္း နိဂုံးခ်ဳပ္ပါတယ္။” လုိ႔ ေဒၚစုက ေရးပါတယ္။
ဟုတ္ပါတယ္။ တုိင္းရင္းသားေတြဟာ အနာဂတ္ကာလမွာ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ရဲ့ မ်ဳိးဆက္သစ္ေတြကုိ ဘယ္လုိ ေနသင့္တယ္ဆုိတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး စဥ္းစားၾကရမွာပါ။ စဥ္းလည္း စဥ္းစားၾကပါတယ္။
စဥ္းစားရင္း၊ အိမ္မက္ေတြ မက္ရင္းပဲ၊ တုိက္ပြဲေတြၾကားမွာ ေသသူေသ၊ ဒုကၡိတ ျဖစ္တဲ့သူ ျဖစ္၊ ေထာင္နန္းစံသူက စံျဖင့္ ရူးရူးမုိက္မုိက္ အိမ္မက္ေတြ မက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဆက္လည္း မက္ေနၾကတယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္။ တုိင္းရင္းသားေတြ ကေတာ့ ဗမာျပည္ဟာ ဘယ္လုိ ဖယ္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု ပုံစံမ်ဳိး ျဖစ္သင့္သလဲ ဆုိတာကုိ အတုိင္းအတာတခုထိ ခ်ျပခဲ့ၾကၿပီလုိ႔ေတာ့ ယူဆပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေခတ္အဆက္ဆက္ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြဟာ ဂရု မစုိက္ခဲ့ၾကပါဘူး။ တင္ျပရုံက လႊဲၿပီး တုိင္းရင္းသားေတြမွာ လုပ္ပုိင္ခြင့္၊ ေျပာပုိင္ခြင့္ အာဏာ ဘယ္တုန္းကမွ မရွိခဲ့ပါဘူး။
အနာဂတ္ ဖယ္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စုနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘယ္လုိ ျဖစ္သင့္သလဲ ဆုိတာကအစ တုိင္းရင္းသားေတြ ဘက္က တင္ျပတဲ့ မူေတြ ရွိပါတယ္။ ဒီမူေတြဟာ တုိင္းရင္းသား လူမ်ဳိးစု တစုက တင္ျပေတာင္းဆုိတာ မဟုတ္ဘဲ၊ ဗမာမပါတဲ့ တုိင္းရင္းသား အားလုံးရဲ့ စုေပါင္း ေတာင္းဆုိခ်က္ေတြလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအေပၚ စဥ္းစား ေပးရမွာက အာဏာရွိတဲ့၊ လုပ္ပုိင္ခြင့္ရလာတဲ့ (NLD) နဲ႔ ဗမာ့ တပ္မေတာ္က ေခါင္းေဆာင္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ (NLD) အစုိးရသစ္တက္လုိ႔ အာဏာရလာယင္ တုိင္းရင္းသားအေရးႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ ပထမဆုံး ကုိင္တြယ္ေဆာင္ရြက္မယ္ဆုိလုိ႔ ၀မ္းသာ ႀကိဳဆုိမိပါတယ္။
တုိင္းရင္းသားေတြရဲ့ ဖယ္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ေရး မူေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေစတနာရွိရွိ ေျပာဆုိ ေဆြးေႏြးၾကတဲ့ ႏုိင္ငံေရး ေလ့လာသုံးသပ္ သူေတြရွိသလုိ တခ်ဳိ႕ကလည္း လက္ေတြ႕မဆန္၊ စိတ္ကူးယဥ္ဆန္တဲ့ ပုံစံ၊ ဆုိဗီယက္ ယူနီယံေခတ္ အစြဲ၊ အေမရိကန္ကုိ အားက် အထင္ႀကီးစိတ္၊ ဗမာလူမ်ဳိးကုိ အက်ပ္ရုိက္ေစတဲ့ မူ စသည္ျဖင့္ ေျပာဆုိ ေရးသားၾကပါတယ္။
ဗမာျပည္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ဖယ္ဒရယ္မူ တုိင္းလုိလုိမွာ ဗမာျပည္နယ္ ဖြဲ႕စည္းေရး ဆုိတာ ပါတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ရယ္စရာလုိလုိ၊ ဟာသလုိလုိ၊ စိတ္ကူးယဥ္ လုိလုိ မရုိးမသား လုပ္ႀကံၾကသလားလုိ႔ေတာင္ သံသယ ျဖစ္မိပါတယ္။ တုိင္းရင္းသားေတြကပဲ အားအားယားယား ဖယ္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ခ်င္သလုိ ျဖစ္ေနရပါတယ္။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာရရင္ ဗမာ လူမ်ဳိးေတြရဲ့ ေစတနာရွင္ ပုံစံ လူလည္က်တဲ့ လုပ္ရပ္ေတြေၾကာင့္ ေတာင္းဆုိ ေနၾကရတာပါပဲ။ တခ်ဳိ႕က တုိင္းေဒသႀကီးေတြကုိ ေပါင္းၿပီး ဗမာျပည္နယ္ ဖြဲ႕စည္းလုိက္ရင္ တခ်ိန္က ဆုိဗီယက္ ျပည္ေထာင္စု ႏုိင္ငံရဲ့ အႀကီးဆုံးေသာ ရုရွား ျပည္နယ္က က်န္ျပည္နယ္ေတြ အေပၚ အႏုိင္က်င့္သလုိ အႏုိင္စား ခံရႏုိင္တယ္၊ ဗမာျပည္နယ္ အပါအ၀င္ (၈) ျပည္နယ္ဟာ အခြင့္အေရး တန္းတူရွိေပမယ့္ လက္ေတြ႕မွာ ျပည္ေထာင္စု အစုိးရက ဗမာျပည္နယ္ကုိ ေၾကာက္ေနရတဲ့ အေျခအေန ျဖစ္လာႏုိင္တယ္၊ ဗမာျပည္နယ္ဟာ ျပည္ေထာင္စုရဲ့ အႏၱရာယ္ေတာင္ ျဖစ္လာႏုိင္တယ္လုိ႔ ဆုိးက်ဳိးေတြ အျဖစ္ပုံေဖာ္ ၀ါဒျဖန္႔လာၾကပါတယ္။
အဲေလာက္ ဆုိးတာေလာက္ကေတာ့ လက္ရွိ ဘ၀ထက္ အသာႀကီး သာပါေသးတယ္လုိ႔ ျပန္ေျပာရမလုိ ပါပဲ။ ေနာက္တမ်ဳိးက လက္ရွိ တုိင္း (၇) တုိင္းကုိသာ ဗမာျပည္နယ္ အျဖစ္ သတ္မွတ္ရင္ အဲဒီတုိင္းေတြဟာ တုိင္းရင္းသား ေပါင္းစု ေနထုိင္တဲ့ ေဒသေတြသာ ျဖစ္တယ္၊ လက္ရွိ ဗမာ ျပည္မလုိ႔ ေခၚေနတဲ့ ေဒသေတြမွာ ရခုိင္ (၁) သန္း အေျခခ်ေနၿပီ၊ ဒါေပမယ့္ ဗမာေတြဟာ ၿငိျငင္ ရေကာင္းမွန္းမသိဘူး၊ ျပည္မကုိ ဗမာပုိင္ရမယ္လုိ႔ သေဘာ မထားတဲ့ အတြက္ တုိင္းရင္းသားမွန္ရင္ ဘယ္သူေနေန ကိစ ၥမရွိဘူးလုိ႔ ဗမာေတြက သေဘာ ထားေၾကာင္း၊ တုိင္း (၇) တုိင္းကုိလည္း ဗမာျပည္နယ္ေခၚရင္ နာမည္သာ တြင္ခ်င္တြင္မယ္ တကယ္ ဗမာပုိင္ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး ဆုိၿပီး ဗမာေတြက သေဘာထားႀကီးလြန္းတဲ့ အတြက္ ဗမာျပည္နယ္ကုိ မဖြဲ႕စည္း သေယာင္ေယာင္၊ အေတြးအေခၚ ရႈပ္ေထြးေအာင္၊ မရုိးမသားတဲ့ အေကာက္အယူေတြကုိ နားလွည့္ပါးရုိက္ လုပ္တာေတြလည္း ေတြ႕ရပါတယ္။
ဗမာျပည္နယ္ ဖြဲ႕စည္းေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ရွမ္း တုိင္းရင္းသားမ်ား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (SNLD) ဥကၠ႒ ဦးခြန္ထြန္ဦး အျမင္ကေတာ့ "ဗမာျပည္နယ္ သတ္မွတ္ေရး ဆိုတာေတာ့ ရွမ္းမူအရ ဆိုရင္ေတာ့ ကယ္လီ ဖိုးနီးယားနဲ႔ ၀ါရွင္တန္ ဒီစီေပါ့။ အဲဒီမွာလည္း ဒီထက္ ငယ္တဲ့ ျပည္နယ္ေလးေတြ ရွိပါတယ္။ အင္မတန္ငယ္တဲ့ ျပည္နယ္ေလးေတြ ေတာင္မွ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ႏွစ္ဦးစီ ေပးၾကတယ္။
ဥပမာ ျပည္နယ္ ၅၀ ဆိုရင္ ကိုယ္စားလွယ္ ၁၀၀ ေပါ့။ အဲလိုနည္းနဲ႔ သြားၾကတာကိုး။ အခုလည္း ဗမာက ဘယ္ေလာက္ပဲႀကီးႀကီး ကိုယ္စားလွယ္ မွ်တူ သြားသင့္တယ္။ ေအာက္လႊတ္ေတာ္ (ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္) မွာက ဗမာ အမ်ားစု ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ ဗမာက အျမဲတမ္း ႏိုင္တယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ ဘယ္လုိ ေခၚလဲ။ အထက္ လႊတ္ေတာ္လို႔ ေခၚမလား၊ ေအာက္ လႊတ္ေတာ္လို႔ ေခၚမလား။ အဲဒီေတာ့ ဒီႏွစ္ခုက တစ္ခုနဲ႔ တစ္ခု ထိန္းညႇိတဲ့ သေဘာပါ။ ငါက လူနည္းစု၊ ငါ မ်ားရမယ္ဆုိတာ မပါပါဘူး။ ေအာက္မွာက ဗမာ အျမဲတမ္း ႏိုင္တာပဲ။ အေပၚမွာက လူနည္းစု မ်ားသည့္တိုင္ေအာင္ ဗမာကလည္း မ႐ံႈးပါဘူး။ ဒါညႇိတဲ့ သေဘာပဲ" ဟု ဆုိပါတယ္။
တုိင္းရင္းသားေတြ လုိလားတာက ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စုစနစ္ တည္ေဆာက္ရာမွာ အမ်ိဳးသား တန္းတူေရးကို အေျခခံတဲ့ “ဗမာျပည္နယ္” ဖြဲ႕စည္းဖုိ႔ ေတာင္းဆုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနျပည္ေတာ္မွာ က်င္းပခဲ့တဲ့ ပထမအႀကိမ္ ျပည္ေထာင္စု ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ညီလာခံမွာ ႏုိင္ငံေရးက႑ရဲ့ ဖက္ဒရယ္ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ ႏုိင္ငံေရးပါတီ အစုအဖြဲ႕ ကိုယ္စားလွယ္ (SNLD) ရဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ေတြက “ဗမာျပည္နယ္” ထပ္တိုး သတ္မွတ္ ေပးဖုိ႔ စာတမ္း တေစာင္ တင္ျပ ေဆြးေႏြးခဲ့ေသးတယ္။ (၈) ျပည္နယ္ အေျခခံတဲ့ ဖယ္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ေရး တင္ျပခဲ့တာပါ။
(SNLD) ကုိယ္စားလွယ္ ဦးစုိင္းညႊန္႔လြင့္ ေျပာတာကေတာ့ “အမ်ိဳးသား တန္းတူေရးကို အေျခခံ သြားမယ္ဆို က်န္တဲ့ တိုင္းရင္းသားေတြက ျပည္နယ္ ရွိတယ္။ ဗမာမွာ မရွိ ဘူး။ တိုင္း အသီးသီးကလည္း ဗမာကို ကိုယ္စား မျပဳ ႏုိင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အမ်ိဳးသား တန္းတူေရးကို ဦးတည္ မယ္ဆို ဗမာျပည္နယ္ ဖြဲ႕ရမယ္” လုိ႔ ေျပာပါတယ္။ အဲဒီညီလာခံမွာ အစုိးရ အစုအဖြဲ႕၊ လႊတ္ေတာ္ အစုအဖြဲ႕နဲ႔ တပ္မေတာ္ အစုအဖြဲ႕ေတြက လက္ရွိ တုိင္းနဲ႔ ျပည္နယ္ (၁၄) ခု ကုိ ဒီအတုိင္းပဲ ဆက္ထားၿပီး ဗဟုိ အားေကာင္းတဲ့ အစုိးရစနစ္ကုိ က်င့္သုံးဖုိ႔ ေဆြးေႏြး ခဲ့ၾကပါတယ္။
“NLD က ဦးဥာဏ္၀င္းေရာ ျပည္ခိုင္ျဖိဳးက ဦးျမင့္စိုး ( ဒုတိယ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး အျငိမ္းစား ) တို႔ကပါ ဒီကေန႔ က်င္းပတဲ႔ အစုအဖြဲ႔ ေဆြးေႏြးတဲ႔ ေဆြးေႏြးမႈေတြမွာ (၈) ျပည္နယ္မူကို မနွစ္သက္တဲ႔ သေဘာေျပာေနတယ္” ဟု (SNLD) ပါတီကိုယ္စားလွာယ္ ဦးစိုင္းထြန္းေအး ဆုိပါတယ္။
ဗမာျပည္နယ္ သီးျခား သတ္မွတ္ေရးနဲ႔ ရွစ္ျပည္နယ္ အေျခခံမူဟာ (၁၉၆၁) ခုႏွစ္မွ အခု အခ်ိန္ထိ ေတာင္းဆုိခဲ့ေပမယ့္ ေအာင္ျမင္မႈ မရရွိတဲ့ အဆုိတခု ျဖစ္ပါတယ္။ (၁၉၆၂) က ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕မွာ က်င္းပခဲ့တဲ့ ညီလာခံမွာ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ့ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးဆြဲေရး (ရွမ္းျပည္နယ္ ဆုိင္ရာ) ႀကိဳးကုိင္ ေကာ္မတီက “ဖယ္ဒရယ္မူ” “ဗမာျပည္နယ္ ဖြဲ႕စည္းေရး ရွစ္ျပည္နယ္မူ” ကုိ တရား၀င္ ထုတ္ျပန္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကုိ ဗမာအမ်ားစုက ရွမ္းမူဟာ အေျပာ လြယ္သေလာက္ လက္ေတြ႕အလုပ္ျဖစ္ဖုိ႔ ခက္တဲ့ “ဗမာမုန္းတီးေရးမူ” ဆုိၿပီးေတာ့ ေျပာၾကပါတယ္။
ကြယ္လြန္သြားၿပီ ျဖစ္တဲ့ (NLD) ေခါင္းေဆာင္ ဦး၀င္တင္ကေတာ့ "ရွစ္ျပည္နယ္ လုပ္မယ္ဆိုတာကို ဗမာေတြက လက္မခံဘူး။ လူမ်ဳိးစု အေနနဲ႔ကလည္း ရွစ္မ်ဳိးလား။ အစိုးရ လုပ္ထားတဲ့ ၁၃၆ မ်ဳိးလား။ အဲဒါကလည္း ျပႆနာ တစ္ခု ျဖစ္ေနတယ္" ဟု ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ဗမာျပည္နယ္ အပါအ၀င္ (၈) ျပည္နယ္မူကုိ "အဲဒါက ေဆြးေႏြး ယူရမွာပဲ။ အန္တီ တစ္ေယာက္တည္း သေဘာထားနဲ႔ ဘယ္လို ေျပာလို႔ ရမွာလဲ။ ဒီပုံစံကို ရွမ္း တိုင္းရင္းသားေတြ အျပင္ အျခား တိုင္းရင္းသားေတြေရာ ဘယ္လို ျမင္သလဲဆိုတာ ဟိုဘက္ ဒီဘက္ ညိႇႏိႈင္းေဆြးေႏြး ရမွာပဲ" လုိ႔ ဆုိပါတယ္။
ဗမာျပည္ ဖယ္ဒရယ္ဖြဲ႕စည္းပုံနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ မူေတြေတာ့ အမ်ဳိးမ်ဳိး ရွိၾကပါတယ္။ ဗမာျပည္နယ္ မဖြဲ႕စည္းဘဲ တည္ရွိေနတဲ့ မူဆုိလုိ႔ (၁၄) ျပည္နယ္ (၁၄) ယူနစ္ မူ ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ လက္ရွိ ရွိေနတဲ့ ျပည္နယ္ႏွင့္ တုိင္း (၁၄) ခု ပုံသ႑ာန္ကုိ မဖ်က္ဘဲ တုိင္းေဒသႀကီးေတြကုိ ျပည္နယ္ အျဖစ္ ေျပာင္းလဲ သတ္မွတ္မယ့္ မူ ျဖစ္ပါတယ္။ တုိင္းရင္းသား အမ်ားစုက အဲဒီမူကုိ လက္မခံၾကပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ (၈) ျပည္နယ္မူကုိ လက္ခံတဲ့ တေယာက္ကေတာ့ "အမ်ိဳးသား လႊတ္ေတာ္မွာ တိုင္းရင္းသားေတြ ရထားတဲ့ အခ်ိဳးကို ျပင္ေပးရမယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ တိုင္းေဒသႀကီး တစ္ခုက ေနရာ (၁၂) ေနရာ ရထားတယ္။ တိုင္းရင္းသား ျပည္နယ္ေတြကိုလည္း ေနရာ (၁၂) ေနရာ ေပးထားတယ္။ အဲဒီအခ်ိဳးကို တိုင္းေဒသႀကီးေတြက (၁၂) ေနရာပဲယူ၊ တိုင္းရင္းသားေတြကို ၁၅ ေနရာ၊ (၂၀) စသျဖင့္ ပိုရေအာင္ တိုးေပးမယ္။ အဲဒီဟာကို တိုးေပးၿပီး တိုင္းရင္းသားေတြရဲ႕ ရပိုင္ခြင့္ကိုလည္း အာမခံမယ္ဆိုရင္ (၁၄) ယူနစ္ ကိစၥကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ လက္ခံၿပီး ေဆြးေႏြးမယ္။ ဒါေပမဲ့ တိုင္းေဒသႀကီးေတြကို ျပည္နယ္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲ တာကိုေတာ့ မလိုခ်င္ဘူး။ လက္ရွိ အတိုင္းတိုင္းနဲ႔ ျပည္နယ္ (၁၄) ခု အတိုင္း ဆက္ၿပီးသတ္မွတ္ ေပးထားရမယ္" ဟု ဆုိပါတယ္။
ေနာက္မူ တခုကေတာ့ (၁၂) ျပည္နယ္မူ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကေတာ့ (၂၀၀၈) ခုႏွစ္က တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကုိင္ အင္အားစု၊ ျပည္ပေရာက္ ဒီမုိကေရစီ အင္အားစုေတြ ဦးေဆာင္တဲ့ ဖက္ဒရယ္ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒေရး (မူၾကမ္း) ေရးဆြဲေရးနဲ႔ ညႇိႏိႈင္းေကာ္မတီက ေရးဆြဲခဲ့တဲ့ မူ ျဖစ္ပါတယ္။ ရွစ္ ျပည္နယ္နဲ႔ ဗမာျပည္နယ္ သီးျခား သတ္မွတ္ေရး ကိစၥဟာ ေခတ္ အဆက္ဆက္ ေအာင္ျမင္မႈ မရရွိခဲ့တဲ့ အဆိုျဖစ္ခဲ့တာေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စုကို ရွစ္ျပည္နယ္နဲ႔ အထက္ဖြဲ႕စည္းေရး ပံုစံ ျဖစ္ပါတယ္။
လက္ရွိ ဖြဲ႕စည္းပံု ျဖစ္တဲ့ ျပည္နယ္နဲ႔ တိုင္း (၁၄) ခုကို ဖ်က္သိမ္းၿပီး ကခ်င္ အမ်ဳိးသား ျပည္နယ္၊ ကရင္ အမ်ိဳးသား ျပည္နယ္၊ ကရင္နီ အမ်ိဳးသား ျပည္နယ္၊ ခ်င္း အမ်ိဳးသား ျပည္နယ္၊ ဗမာ အမ်ိဳးသား ျပည္နယ္၊ မြန္ အမ်ဳိးသား ျပည္နယ္၊ ရခိုင္ အမ်ိဳးသား ျပည္နယ္၊ ရွမ္း အမ်ဳိးသား ျပည္နယ္၊ တနသၤာရီ အမ်ဳိးသားမ်ား ျပည္နယ္၊ ဧရာ၀တီ အမ်ဳိးသားမ်ား ျပည္နယ္နဲ႔ အမည္ေဖာ္ျပခဲ့ျခင္း မရွိေသးတဲ့ အျခားအမ်ိဳးသား ျပည္နယ္ ႏွစ္ခု အပါအ၀င္ အမ်ိဳးသားျပည္နယ္ စုစုေပါင္း (၁၂) ခု ဖြဲ႕စည္းသတ္မွတ္ေရး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီမူနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဦးေဆာင္ပါ၀င္ခဲ့တဲ့ ပအုိ႔၀္ အမ်ဳိးသား ဗိုလ္မွဴးႀကီး ခြန္ဥကၠာက "ကြၽန္ေတာ္ ေတြ႕တာကေတာ့ တုိင္း (၇) တုိင္း၊ ျပည္နယ္ (၇) ျပည္နယ္ အခုက်ေတာ့ တုိင္းေဒသႀကီး (၇) ခုနဲ႔ ျပည္နယ္ (၇) နယ္ ဒီမူေတြ အားလံုးက ျပည္ေထာင္စု မဟုတ္ေသးတာကို ေတြ႕ရတယ္ေလ။
ဒါေၾကာင့္ ေတာင္ႀကီးမူလို ရွစ္ျပည္နယ္မူ ဆိုရင္လည္း ethnic base မဟုတ္ဘဲနဲ႔ multiethnic နယ္ေတြမွာ အခက္အခဲ ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ multiethnic ျပည္နယ္ေတြနဲ႔ ethnic base ျပည္နယ္ေတြပါ ပါလို႔ရွိရင္ ကြၽန္ေတာ္ သိတာေတာ့ အၾကမ္းဖ်င္းေပါ့ေလ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပည္မွာ ခုနစ္ျပည္နယ္ကေန (၁၅) ျပည္နယ္ ဒီေလာက္ပဲ ရွိႏိုင္တယ္ဗ်" ဟု ဆုိပါတယ္။
ယခုအခ်ိန္ခါ အဲဒီ မူေတြထဲက ကြ်န္ေတာ္ အႀကိဳက္ဆုံး မူ ကေတာ့ (၁၂) ျပည္နယ္ (သုိ႔မဟုတ္) ထပ္ တုိးခ်ဲ႕ရႏုိင္တဲ့ မူ ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ယေန႔ ႀကံဳေတြေနရတဲ့ လူမ်ဳိးကုိ အေျခခံေရး၊ ပထ၀ီကုိ အေျခခံေရး ၀ိ၀ါဒ ကြဲျပားေနတာေတြကုိ ေက်ာ္လႊားႏုိင္တယ္လုိ႔ ယုံၾကည္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ျပည္နယ္ ရရွိသင့္၊ ရရွိထုိက္တဲ့ လူမ်ဳိးေတြ အတြက္လည္း လမ္းဖြင့္ေပးထားလုိ ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ အေပ်ာ့ ေပ်ာင္းဆုံး မူလုိ႔ ဆုိခ်င္ပါတယ္။ ျပည္နယ္ သစ္ေတာင္းဆုိၾကမယ့္ လူမ်ဳိးေတြ အေနနဲ႔လဲ သက္ဆုိင္ရာ လက္ရွိ ျပည္နယ္ရဲ့ အဓိက လူမ်ဳိးေတြနဲ႔ ေဆြးေႏြးညႇိႏႈိင္းမႈသာ အေကာင္းဆုံး အေျဖဟု ထင္မိပါတယ္။
ေနာက္လာမည့္ ေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာ ဒီထက္ေကာင္းတဲ့ မူေတြလည္း ထြက္ေကာင္း ထြက္လာမယ္လုိ႔လဲ ယုံၾကည္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဗမာျပည္နယ္ ဖြဲ႕စည္းဖုိ႔ လုိအပ္တဲ့ ဆုိတဲ့ အခ်က္ကုိေတာ့ မ်က္ကြယ္မျပဳ သင့္ပါဘူး။ ဗမာလူမ်ဳိးေတြ ဗမာျပည္နယ္ ဖြဲ႕စည္းဖုိ႔ ဆႏၵရွိ မရွိ ဆုိတဲ့ အခ်က္ဟာ တုိင္းရင္းသား တန္းတူေရးကုိ နားလည္ႏုိင္မႈ ရွိ မရွိ တုိင္းတာႏုိင္တဲ့ စံတခုလုိ႔ မွတ္ယူပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ အနာဂတ္ ဖယ္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ေရးနဲ႔ ပါတ္သက္ၿပီး မူေတြ ဘယ္လုိပဲ ကြဲပါေစ အမ်ဳိးသားတန္းတူေရးကုိ ေစတနာ မွန္မွန္နဲ႔ ေဖာ္ေဆာင္ၾကမယ္ ဆုိရင္ ဗမာ တုိင္းရင္းသားေတြရဲ့ “ဗမာျပည္နယ္” ဖြဲ႕စည္းေရးကုိ လုပ္ေဆာင္ၾကရမွာပါ။ ဗမာျပည္နယ္ မဖြဲ႕စည္းဘဲ ဖယ္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္မယ္ ဆုိရင္ေတာ့ ဒါဟာ ဗမာ့နည္း ဗမာ့ဟန္ ဖယ္ဒရယ္ လမ္းစဥ္သာ ျဖစ္ေနအုံးမွာပါ။ ဗမာနဲ႕ ရခုိင္၊ ဗမာနဲ႔ မြန္၊ ဗမာနဲ႔ ရွမ္း စတဲ့၊ ဗမာ နဲ႕ တုိင္းရင္းသားေတြရဲ့ ဆက္ဆံေရးဟာ ႏုိင္ငံေရးအရ တန္းတူရည္တူ အခြင့္အေရး မဟုတ္ဘူး ဆုိရင္ ဒီႏုိင္ငံဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေျပာသလုိ ကုိယ့္ရဲ့ သားသမီး ေျမး၊ျမစ္ ေနာင္လာ ေနာက္သားေတြကို ႀကီးျပင္းေစခ်င္တဲ့ ႏုိင္ငံမ်ဳိးမဟုတ္တာ အေသအခ်ာပါပဲ။
ကြ်န္ေတာ့္ မ်ဳိးဆက္ေတြကုိထားခဲ့ခ်င္တဲ့ ႏုိင္ငံဆုိတာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေျပာခဲ့တဲ့ ဗမာတက်ပ္ ရခုိင္တက်ပ္ အျပည့္အ၀ရွိတဲ့၊ ပင္လုံ အနစ္သာရကုိ အျပည့္အ၀ ပုံေဖာ္ထုဆစ္ထားတဲ့၊ အနာဂတ္ စိန္ေခၚမႈေတြကုိ ရင္ဆုိင္ႏုိင္စြမ္းရွိတဲ့၊ ပန္းေပါင္းစုံ ပြင့္ခြင့္ရွိတဲ့ ႏုိင္ငံပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
အမ်ဳိးသားတန္းတူေရး တုိက္ပြဲေတြမွာ က်ဆုံးခဲ့ရတဲ့ သူရဲေကာင္းေတြကုိ ဦးညႊတ္ရင္း …..
"ဒီႏုိင္ငံဟာ တုိင္းရင္းသားမ်ား အားလုံး ပုိင္ဆုိင္တဲ့ ႏုိင္ငံ ျဖစ္တယ္။ ဗမာေတြက အမ်ားစု ဆုိေပမယ့္ ဒီႏုိင္ငံကုိ ဗမာေတြ ပုိင္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ အားလုံး တန္းတူ ညီတူ တုိင္းရင္းသားမ်ား အားလုံး ပုိင္တဲ့ ႏုိင္ငံ ျဖစ္ပါတယ္။"
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္
(၂၀၁၅) ေရြးေကာက္ပြဲမွာ “ေျပာင္းလဲခ်ိန္ တန္ၿပီ” ေၾကြးေၾကာ္သံနဲ႔ အမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (NLD) ဟာ ရခုိင္ျပည္နယ္နဲ႔ ရွမ္းျပည္နယ္က လႊဲၿပီးေတာ့ က်န္ တုိင္းႏွင့္ ျပည္နယ္ေတြမွာ ေတာင္ၿပိဳ ကမ္းၿပိဳ အႏုိင္ရခဲ့တယ္။ ျပည္ေထာင္စု အစုိးရ ဖြဲ႕စည္းခြင့္၊ သမၼတ တင္ေျမႇာက္ခြင့္ ရလာခဲ့ပါတယ္။ ျပည္နယ္ႏွင့္ တုိင္းအစုိးရ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေတြကုိလည္း (NLD) အမတ္ေတြထဲက စိတ္ႀကိဳက္ ခန္႔အပ္ လာခဲ့ပါတယ္။
က်န္တုိင္းႏွင့္ ျပည္နယ္ေတြမွာ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ကုိ ပါတီက ခန္႔တာ ျပႆနာ သိပ္မရွိေပမယ့္ ရခုိင္ျပည္နယ္နဲ႔ ရွမ္းျပည္နယ္မွာေတာ့ ေ၀ဖန္သံေတြ ထြက္လာပါတယ္။ သူတုိ႔ ျပည္နယ္ေတြမွာ မဲအမ်ားဆုံး အႏုိင္ရတဲ့ ရခုိင္ အမ်ဳိးသား ပါတီ (ANP) နဲ႔ ရွမ္း တုိင္းရင္းသားမ်ား ဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (SNLD) တုိ႔က ျပည္နယ္ အစုိးရကုိ သူတုိ႔ ပါတီကပဲ ဦးေဆာင္ ဖြဲ႕စည္းခြင့္ ေတာင္းလာပါတယ္။ ဒါကုိ (NLD) က လက္မခံပါဘူး။
(SNLD) က ထုတ္ျပန္ေၾကညာခ်က္ေတြ ထုတ္ၿပီး ညင္ညင္သာသာ ေတာင္းဆုိသလုိ (ANP) ကေတာ့ ထုတ္ျပန္ေၾကညာခ်က္ အျပင္ လမ္းေပၚထြက္ ဆႏၵျပ၊ ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္ အေဆာက္အအုံကေန ျပည္နယ္အမတ္ေတြ ထြက္ခြာသည္ အထိ ေတာင္းဆုိခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဥပေဒေၾကာင္းအရ အခြင့္သာတဲ့ အေနအထာား (ANP) မွာ မ႐ွိတာေၾကာင့္ အေလ်ာ့ေပးၿပီး ဦးညီပုကုိ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ျဖစ္ေစခဲ့ပါၿပီ။
အစုိးရသစ္၊ လႊတ္ေတာ္အသစ္ အဖြင့္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ စီမံတဲ့ အစီအမံေတြဟာ ရင္သပ္ရႈေမာပါပဲ။ လက္ခုပ္သံေတြ ညံေစခဲ့ပါတယ္။ ျပည္သူ႕ လႊတ္ေတာ္၊ အမ်ဳိးသား လႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒၊ ဒု ဥကၠ႒၊ လႊတ္ေတာ္ ေရးရာ ေကာ္မတီေတြ၊ သမၼတ၊ ဒုသမၼတ၊ အစုိးရ အဖြဲ႕ ဖြဲ႕စည္းတဲ့ အခါ တုိင္းရင္းသားေတြ စုံစုံညီညီ၊ နယ္ပယ္အသီးသီးက လူေတာ္၊ လူေကာင္းေတြ ပါေအာင္ ပုံေဖာ္ႏုိင္ခဲ့တာဟာ ၀မ္းသာစရာပါ။ အျမင္အေျမာ္ ႀကီးေပစြဟု ဂုဏ္ယူ ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ပါတီခ်င္း ဆက္ဆံၿပီးေတာ့ ရာထူးေတြေပးသလုိ မဟုတ္ဘဲ တဦးခ်င္း ဖဲ့ထုတ္ ဆြဲခန္႔ပုံစံ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ေ၀ဖန္သံေတြလည္း ထြက္လာပါတယ္။ လူသိရွင္ၾကား ေၾကညာ လာတာကေတာ့ ျပည္ခုိင္ၿဖိဳး ပါတီပါပဲ။
(၈၈) မ်ဳိးဆက္ထဲက ကုိမင္းကုိႏုိင္ ကုိလည္း အဖြဲ႕အစည္းခ်င္း ေဆြးေႏြး ေတာင္းဆုိသလုိ မဟုတ္ဘဲ ရာထူးေပး စည္းရုံးမႈအေပၚမွာ (NLD) ကုိ ဗမာႏုိင္ငံေရး အသုိင္းအ၀ုိင္းၾကား ေ၀ဖန္စရာ ျဖစ္ေစပါတယ္။
(ANP) ပါတီက ဦးေအးသာေအာင္ ကုိ အမ်ဳိးသား လႊတ္ေတာ္ ဒုဥကၠ႒ ခန္႔အပ္လုိက္တာဟာလည္း အစကတည္းကေန ယုိင္သလုိလုိ ျဖစ္ေနတဲ့ (ANP) ကုိ သပ္လွ်ဳိ ေသြးခြဲ လုိက္သလုိပါပဲ။ (NLD) နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွာ အဲလုိ လုပ္ေဆာင္ဖုိ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ ရွိသည္ ျဖစ္ေစ၊ မရွိသည္ ျဖစ္ေစ၊ ရခုိင္ျပည္သူလူထု အျမင္မွာေတာ့ (NLD) အေပၚမွာ တခ်ိန္ကလုိ အျမင္မၾကည္ေတာ့ ပါဘူး။ ေနာက္ တခ်က္ကေတာ့ (ANP) က ေတာင္းဆုိတဲ့ ေတြ႕ဆုံ ေဆြးေႏြးေရးကုိ ေရွာင္ဖယ္ကာ ဦးညီပု ကုိ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ခန္႕တဲ့ ကိစၥပါပဲ။ ေသခ်ာပါတယ္။ ေဒၚစုေနာက္မွာ ဗမာျပည္သူ အမ်ားစု၊ ႏုိင္ငံတကာ ေထာက္ခံမႈ ရွိေနတာကုိ ရခုိင္ျပည္သူေတြ ယုံမွား သံသယ မရွိပါဘူး။
ေဒၚစုနဲ႔ (NLD) စိတ္ႀကိဳက္လုပ္ခြင့္ ရွိတဲ့ အေျခအေနပါ။ ဥပေဒအရလည္း ေဘာင္၀င္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မည္ကာမတၱ အာဏာသာ ရွိတဲ့၊ သမၼတကုိ တာ၀န္ခံရတဲ့ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္နဲ႔ ျပည္နယ္ အစုိးရကုိ (ANP) က ဦးေဆာင္ဖြဲ႕စည္းခြင့္ ေတာင္းတာဟာ တနည္းအားျဖင့္ေျပာရရင္ ရခုိင္ အမ်ဳိးသားေတြရဲ့ အမ်ဳိးသားေရး ဂုဏ္သိကၡာ တခုထက္ မပုိပါဘူး။ ေျပာရမယ္ဆုိရင္ လုိရင္းက (NLD) က (ANP) တူတူတန္တန္ ဆက္ဆံခံခ်င္တဲ့ သေဘာပါ။
ဒါကုိ (NLD) က စကားေတာင္ မေျပာႏုိင္လုိ႔ ခုလုိ အေျခေနထိ ေရာက္လာ ခဲ့ၾကရတာပါ။ (၂၀၀၈) ဖြဲ႕စည္းပုံရဲ့ အားနည္းခ်က္ျဖစ္တဲ့ ပုဒ္မ (၂၆၁) ကုိ အခြင့္ေကာင္း ယူၿပီး (NLD) ဟာ အမ်ဳိးသား တန္းတူေရးနဲ႔ ကုိယ္ပုိင္ ျပ႒ာန္းခြင့္ကုိ ဥပကၡာ ျပဳလုိက္ၿပီလားလုိ႔ ေတြးပူမိပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ (၂၀၀၈) ဖြဲ႕စည္းပုံဟာ ျပင္ရမည္၊ အသစ္ျပန္လည္ ေရးဆြဲရမယ္ဆုိတာ (NLD) လက္ခံၿပီးသားပါ။ ဒါေပမယ့္ (NLD) ဟာ စစ္တပ္ကုိ မလြန္ဆန္ႏုိင္ဘဲ ဖြဲ႕စည္းပုံ ျပင္ဆင္ေရး အလုပ္ မျဖစ္ခဲ့ရင္ ဒီဖြဲ႕စည္းပုံနဲ႔ပဲ တုိင္းရင္းသား ျပည္နယ္ေတြကုိ လႊမ္းမုိးထားခ်င္လုိ႔လား၊ ဒါမွ မဟုတ္ ဗမာ အမ်ဳိးသားေရး ၀ါဒ တေက်ာ့ျပန္ ေခါင္းေထာင္လာၿပီလား ဆုိတဲ့ အေတြးမ်ဳိး ရခုိင္လူထု ၾကားထဲ ၀င္လာပါတယ္။ (NLD) နဲ႔ (ANP) ဆက္ဆံေရး တင္းမာမႈ အက်ဳိးဆက္ကေတာ့ ရခုိင္ လူမ်ဳိးေတြ အေပၚ ငတုံး၊ ငအေတြ၊ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္နဲ႔ပဲ တန္တယ္လုိ႔ ဗမာ အမ်ားစုရဲ့ လူမ်ဳိးေရး အမုန္းပြားေရးကုိ ဦးတည္လာ ေစတာပါပဲ။
ဒါကုိ (NLD) အေနနဲ႔ သေဘာတရားအရ ရွင္းလင္းေပးဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္။ ဒါေတြကေတာ့ လတ္တေလာ ျဖစ္စဥ္ေတြပါ။ ေနာက္ကြယ္က အေၾကာင္းတရားကေတာ့ ရခုိင္ေတြရဲ့ အမ်ဳိးသား တန္းတူေရး ေတာင္းဆုိခ်က္ပါပဲ။ တုိင္းရင္းသား လူမ်ဳိးေပါင္းစုံ ေနထုိင္တဲ့ ဗမာျပည္မွာ တုိင္းရင္းသား ျပည္နယ္ေတြက သံယံဇာတေတြကုိ ထုတ္ယူသုံးစြဲ၊ ဗမာလူမ်ဳိး အမ်ားစုေနထုိင္တဲ့ တုိင္းေဒသေတြမွာ တုိးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳးေအာင္ ေဆာင္ရြက္ၾကတဲ့ ႏုိင္ငံေရး စနစ္ကုိ အဆုံးသတ္ခ်ိန္ တန္ပါၿပီ္။
သမုိင္းရဲ့ အဆုိးေက်ာ့ သံသရာကုိ ရပ္တန္႔ဖုိ႔ (NLD) အစုိးရဲ့ တာ၀န္ျဖစ္လာပါၿပီီ။ ေဆးၿမီတုိေတြ မသုံးဘဲ စစ္မွန္တဲ့ ဖယ္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ဖုိ႔၊ စစ္မွန္တဲ့ တုိင္းရင္းသား တန္းတူေရးေဖာ္ေဆာင္ဖုိ႔ ဆႏၵရွိေၾကာင္း (NLD) ျပသေပးဖို႕ လုိအပ္လာပါတယ္။
ဖယ္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ေရးလုိ႔ ေျပာလုိက္ရင္ ဗမာျပည္နယ္ ဖြဲ႕စည္းေရး ေတာင္းဆုိခ်က္ဟာ အလုိလုိ ကပ္ပါလာပါတယ္။ ဒါကုိ ဗမာ ကုိယ္စားျပဳ ႏုိင္ငံေရး အင္အားစုေတြကလည္း နည္းမ်ဳိးစုံသုံးၿပီးေတာ့ ေရွာင္ဖယ္ေနခဲ့တာဟာ (၁၉၄၈) ကေန တြက္ရင္ (၆၈) ႏွစ္ ရွိလာပါၿပီ။ ဖယ္ဒရယ္ ႏုိင္ငံထူေထာင္ေရးကုိ လက္ရွိ ဗမာ အင္အားစုေတြ၊ တပ္မေတာ္ အင္အားစုေတြ သေဘာတူတယ္ဆုိေပမယ့္ တိတိက်က် ခုိင္ခုိင္မာမာ ေျပာဆုိတာေတာ့ မေတြ႕ရေသးပါဘူး။ ေယဘုယ်ဆန္တဲ့ စကားေတြသာ ၾကားေန ရေသးပါတယ္။
ေတြးမိတာ တခုကေတာ့ ဗမာ အမ်ဳိးသား ဥာဏ္ႀကီးရွင္ေတြ တီထြင္ေလ့ ရွိတဲ့ ဗမာ့နည္း ဗမာ့ဟန္ဆုိတဲ့ ဖယ္ဒရယ္စနစ္မ်ဳိး ျဖစ္သြားေလမလား စုိးရိမ္မိပါတယ္။ ေခတ္အဆက္ဆက္ ဗမာအုပ္ခ်ဳပ္သူေတြဟာ ေခတ္နဲ႔ေလ်ာ္ညီတဲ့ အသုံးအႏႈန္းေတြ တြင္တြင္ သုံးတတ္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ စကားလုံး ေနာက္က အနစ္သာရကေတာ့ မေျပာင္းလဲ တတ္တဲ့ သေဘာကုိ ေတြ႕ႀကံဳခဲ့ရပါၿပီ။
ဆုိရွယ္လစ္ ေခတ္စား လာရင္ ဆုိရွယ္လစ္၊ ဒီမုိကေရစီ ေအာ္ၾကရင္ ဒီမုိကေရစီ၊ ခုတခါ ဖယ္ဒရယ္ဆုိရင္ ဖယ္ဒရယ္ လုိက္လုိက္ ေအာ္တတ္တဲ့ အက်င့္ေၾကာင့္ သံသယ ျဖစ္မိတာပါ။
ခုလဲ (NLD) က ဖယ္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု ေပၚထြန္းဖုိ႔ ႀကိဳးပမ္းမယ္လုိ႔ ဆုိထားေတာ့ ဘယ္လုိ ပုံစံမ်ဳိး ဖယ္ဒရယ္လဲဆုိေတာ့ သိခ်င္မိပါတယ္။ ေဒၚစု ဦးေဆာင္တဲ့ (NLD) ျဖစ္တာေၾကာင္းလဲ ဗမာျပည္ လက္ရွိ အခင္းအက်င္းတခုလုံး ေျပာင္းလဲ သြားေတာ့မယ္၊ (Paradigm Shift) ျဖစ္သြားေတာ့မယ္၊ အထူးသျဖင့္ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကုိင္ အင္အားစုနဲ႔ ဆက္ဆံေရး၊ ဥပေဒတြင္း တုိင္းရင္းသား ပါတီေတြနဲ႔ (NLD) ဆက္ဆံေရး အႀကီးအက်ယ္ ေျပာင္းလဲမယ္လုိ႔ ေျပာဆုိသံေတြလဲ ၾကားလာရပါတယ္။ တက္လာမယ့္ (NLD) အစုိးရနဲ႔ တုိင္းရင္းသား ဆက္ဆံေရးကုိ တခ်ဳိ႕ ဗမာေတြရဲ့ ေရးၾကသားၾက တာေတြကုိလဲ ဖတ္မိပါတယ္။ သူတုိ႔ ေျပာတာကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ရဲ့ အရွိန္အ၀ါနဲ႔ ဆက္စပ္ေနပါတယ္။
ေဒၚစုဟာ ႏုိင္ငံတကာရဲ့ ေထာက္ခံ အားေပးမႈကုိ ရရွိထားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ လက္နက္ကုိင္ တုိင္းရင္းသားေတြ၊ ဥပေဒတြင္း တုိင္းရင္းသား ပါတီေတြဟာ ႏုိင္ငံတကာရဲ့ ေထာက္ခံ အားေပး စာနာမႈ မရႏုိင္ေတာ့ဘူး၊ တခ်ိန္က စစ္အစုိးရ လက္ထက္မွာ ဘယ္သူပဲ မွန္မွန္ အားနည္းတဲ့ တုိင္းရင္းသားေတြဘက္က အမွန္လုိ ယူဆခဲ့တာေတြဟာ ေျပာင္းလဲသြားေတာ့မယ္၊ တုိင္းရင္းသားေတြဟာ အစုိးရလက္ထက္မွာ အသံ မထြက္ႏုိင္ေတာ့ဘူး ဆုိၿပီး ေျပာၾကပါတယ္။ ေနာက္တခ်ဳိ႕ကလဲ တုိင္းရင္းသား ျပည္နယ္ေတြမွာ (NLD) ကုိ ႀကိဳက္လုိ႔ မဲေပးခဲ့ၾကၿပီ၊ တုိင္းရင္းသားေတြရဲ့ လုိလားခ်က္ေတြဟာလည္း (NLD) ရဲ့ ေပၚလစီ ျဖစ္သြားၿပီ၊ သက္ဆုိင္ရာ လက္နက္ကုိင္ တုိင္းရင္းသား အင္အားစုေတြကုိ ကုိယ္စားျပဳၿပီးေတာ့ ေျပာမယ့္ ေဒသခံ ကုိယ္စားျပဳ ပါတီေတြလည္း လႊတ္ေတာ္ကုိ မေရာက္ဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ (NLD) ေဖာ္ေဆာင္တဲ့ အမ်ဳိးသား တန္းတူေရးကုိသာ ေစာင့္ဆုိင္း ၾကေပေတာ့လုိ႔ ဆုိလာၾကပါတယ္။။
ဒါေၾကာင့္ အခ်ိန္မတုိင္မွီ ဟုိေတာင္း၊ သည္ေတာင္း ေတာင္းဆုိမႈေတြ လုပ္ေနတာဟာ တက္လာမယ့္ (NLD) နဲ႔ ေဒၚစုကုိ အက်ပ္ရုိက္ေစတဲ့ ေရြ႕ကြက္ေတြလုိ႔ သူတုိ႔က သုံးသပ္ၾကပါတယ္။ ေျပာၾကမယ္ဆုိရင္ ဒီလုိ ေျပာဆုိ သုံးသပ္ၾကတာေတြဟာ ဗမာလူမ်ဳိးႀကီး ၀ါဒ လႊမ္းမုိးခံ ထားရတဲ့၊ ျပည္ေထာင္စု သေဘာတရားကုိ နားလည္ သေဘာမေပါက္တဲ့ စဥ္းစားခ်က္ေတြလုိ႔ ယူဆပါ။ တကယ္ေတာ့ ဗမာျပည္မွာ ေနထုိင္ၾကတဲ့ တုိင္းရင္းသား လူမ်ဳိးေတြရဲ့ အမ်ဳိးသားေရး တန္းတူေရးဟာ ဗမာ ေပးမွ၊ စစ္တပ္ေပးမွ၊ ဗမာကုိယ္စားျပဳ ပါတီတခုက ေပးမွ ရရမယ့္ ရပုိင္ခြင့္တခုေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး၊ တုိင္းရင္းသားေတြရဲ့ ေမြးရာပါ ရပုိင္ခြင့္ တခုသာ ျဖစ္ပါတယ္။
တုိင္းရင္းသား လူမ်ဳိးေတြရဲ့ အမ်ဳိးသားေရး တန္းတူေရးရဖုိ႔၊ စစ္မွန္တဲ့ ဖယ္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု ထူေထာင္မွ ရမယ္ဆုိတာ တုိင္းျပည္ လြတ္လပ္ေရး ရၿပီးကတည္းက ေတာင္းဆုိလာတဲ့ ေၾကြးေၾကာ္သံပါ။
ယေန႔ကာလမွာ ဖယ္ဒရယ္ ဆုိတာ ခြဲထြက္ေရး မဟုတ္ဘူးလုိ႔ အာဏာရွိတဲ့ ဗမာ့တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ကုိယ္တုိင္ ေျပာဆုိလာၾကတဲ့ အတြက္ မေ၀းေတာ့တဲ့ အနာဂတ္မွာ စစ္မွန္တဲ့ ဖယ္ဒရယ္ ေပၚထြန္းလာေတာ့မယ္လုိ႔ ယုံၾကည္မိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဖယ္ဒရယ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ သတင္း အခ်က္လက္ေတြကုိ ျပန္လည္ တင္ျပခ်င္ ေဆြးေႏြးခ်င္ပါတယ္။
ေဒၚစုရဲ့ ဖယ္ဒရယ္ အေပၚ သေဘာထားကုိေတာ့ ဒီလႈိင္းဂ်ာနယ္ရဲ့ “ဒီ စကား” မွာ ေရးထားတာကေတာ့ “က်မတို႔ အခ်င္းခ်င္းေပၚမွာ ေမတၱာရွိရမယ္။ က်မတို႔ တိုင္းရင္းသားေတြ ၾကားထဲမွာ ေစတနာနဲ႔ အျပန္အလွန္ ယံုၾကည္မႈ ရွိဖို႔လိုပါတယ္။ က်မတို႕ ဒီလို မလုပ္ရင္ေတာ့ တကယ့္ စစ္မွန္တဲ့ ဖယ္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု ဆိုတာေပၚလာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု လိုခ်င္တယ္ ဆိုၿပီးေတာ့ အခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ နားလည္မႈ မေပးနိုင္ဘူး ဆိုရင္ေတာ့ က်မတို႔ ဘယ္လိုမွ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု တစ္ခု ျဖစ္နိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီေတာ့ က်မကေတာ့ အၿမဲပဲ အားေပးပါတယ္။
ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စုအတြက္ ေဆြးေႏြးတယ္ဆိုရင္ ပထမဆံုး ကိုယ့္ဖက္က ဘာေပးနိုင္မလဲ ဆိုတာ အရင္ခ်ျပပါဦး။ ကိုယ္ဘာလိုခ်င္လဲ ဆိုတာပဲ ပထမ ေတာင္းဆို မယ္ဆိုရင္ အားလံုးက ငါ ဒါလိုခ်င္၊ ငါ ဒါလိုခ်င္တယ္ဆိုရင္ ဘယ္လိုလုပ္ အားလံုးက ဆက္လုပ္လို႕ ရမလဲ။ က်မ ျဖစ္ေစခ်င္တာက အားလံုးက ဒီျပည္ေထာင္စုႀကီး ခိုင္မာဖို႔ ျပည္ေထာင္စုႀကီး သာယာဖို႔အတြက္၊ ကြၽန္ေတာ္တို ႔ကေတာ့ ဒါ ေပးလို႔ရတယ္။ က်မတို႔ ေပးခ်င္တယ္၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေပးခ်င္တယ္ ဆိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ တကယ့္ စိတ္ဓာတ္ကို ခ်ဥ္းကပ္ ေစခ်င္တယ္။ ငါတို႕ကို ဘာေပး၊ ငါတို႔ကေတာ့ ဘာရမွ ဆိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ အားလံုးက ခ်ဥ္းကပ္မယ္ဆိုရင္ က်မတို႕ ဘယ္လိုလုပ္ ညီညြတ္မႈ ရနိုင္မလဲ။” လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ေဒၚစုေျပာတဲ့ အေပၚမွာ မူအရ လက္ခံပါတယ္။ ေယဘုယ် ဆန္တဲ့ ေျပာဆုိခ်က္ တခုလုိ႔လည္း မွတ္ယူပါတယ္။ မေတာ္ မတရား ေတာင္းဆုိမႈေတြကေတာ့ တုိင္းရင္းသားေတြ ဘက္က ရွိခဲ့မယ္ေတာ့ မထင္ပါဘူး။
တုိင္းရင္းသားေတြဘက္က ဗမာေတြ အယူပဲ ရွိခဲ့တာပါ။ တုိင္းရင္းသားေတြေၾကာင့္ ဗမာနစ္နာ သြားခဲ့ရတာ မရွိပါဘူး။ ေခတ္အဆက္ဆက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အာဏာကုိ ယူခဲ့တဲ့သူေတြဟာ ဗမာ လူမ်ဳိးေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္။ တုိင္းရင္းသားေတြ ဘက္က ဘာေတြ ထပ္ေပးရမလဲလုိ႔ပဲ ေမးခ်င္ပါတယ္။ တခ်ိန္က အာဏာမရွိလုိ႔ တိတိက်က် မေျပာႏုိင္ခဲ့ေပမယ့္ ယေန႕အခ်ိန္မွာ တုိင္းရင္းသား တန္းတူေရးကုိ (NLD) အေနနဲ႔ ဘယ္လုိ ေဖာ္ေဆာင္ မလဲဆုိတာ ခ်ျပခ်ိန္ေတာ့ ေရာက္လာပါၿပီ ထင္ပါတယ္။
“အခ်ိဳ႕ လူေတြဆိုရင္ ဒီလို ျပည္ေထာင္စုမ်ိဳးကို ဘယ္လို ပံုစံနဲ႕ ထူေထာင္ ၾကမလဲ။ ဘယ္လို နည္းနဲ႔ ဒီလို ျပည္ေထာင္စုမ်ိဳး ျဖစ္လာေအာင္ လုပ္ၾကမလဲ ဆိုတာကို စဥ္းစား ေစခ်င္တယ္၊ ေျပာေစခ်င္တယ္။ အႀကံေတြ ေပးေစခ်င္တယ္။ က်မတို႔ ေကာင္းတဲ့ အႀကံေတြကို စုေပါင္း ၿပီးေတာ့ ဒီအႀကံေတြ ေပၚမွာ အေျခခံတဲ့ အလုပ္ေတြ လုပ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ က်မတို႔ ေမ်ွာ္မွန္းတဲ့ ပံုစံတစ္ခု ျဖစ္လာ မွာပါ။ ျပည္ေထာင္စုနဲ႕ ပတ္သက္လို႕ က်မ တစ္ခါတစ္ေလ ေမးဖူးပါတယ္။ က်မတို႕ တိုင္းရင္းသားေတြကိုပါ။
တိုင္းရင္းသားေတြထဲမွာ ဗမာေတြလည္း ပါ ပါတယ္။ ဒီလို ျပည္ေထာင္စု၊ ျပည္ေထာင္စု ဆိုတဲ့အခါ ၾကရင္ ျပည္ေထာင္စု ဆိုတဲ့ စကားကို မေျပာခင္မွာ ကိုယ့္ရဲ့ ေနာင္လာ ေနာက္သားေတြ ကိုယ့္ရဲ့ သားသမီးေတြ၊ ေျမးေတြ ျမစ္ေတြကို ဘယ္လို နိုင္ငံမ်ိဳးမွာ ႀကီးျပင္း လာေစခ်င္သလဲ ဆိုတာကို စဥ္းစားၾကည့္ပါ၊ ဘယ္လို အေျခအေန ဘယ္လို ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ကိုယ့္ရဲ့ ေနာင္ လာမယ့္ ကေလးေတြ၊ ကိုယ့္ရဲ့ ေနာင္လာ ေနာက္သားေတြ၊ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြကို ႀကီးျပင္း လာေစသလဲ၊၊ အဲဒီလို ပတ္ဝန္းက်င္မ်ိဳး၊ အဲဒီလို နိုင္ငံမ်ိဳး၊ ျဖစ္လာေအာင္လို႔ တို႔ ဘယ္လို လုပ္ရမလဲ ဆိုၿပီးေတာ့ အဲဒီလို စဥ္းစား ေစခ်င္တယ္။ ျပည္ေထာင္စု ဆိုတာဟာ နိုင္ငံေရးအရ တင္မဟုတ္ဘူး။
လူမႈေရးအရပါ စဥ္းစားရမယ့္ ကိစၥပါ။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့ ျပည္ေထာင္စု တစ္ခုကို ထူေထာင္တယ္ ဆိုရင္ နိုင္ငံေရးအရ ထူေထာင္ရမွာပဲ။ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒအရ ထူေထာင္ရမယ္။ က်မတို႔ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး (သို႕မဟုတ္) အုပ္ခ်ဳပ္ေရး စနစ္အရ ထူေထာင္ရမယ္။ ဒါေပမဲ့ ျပည္ေထာင္စု အတြင္းမွာ ေနတဲ့ တိုင္းရင္းသား အားလံုး စိတ္ခ်မ္းသာဖို႕ စိတ္လံုၿခံဳဖို႔ ဆိုတာကေတာ့ လူမႈေရး စံနႈန္းစံထားေတြနဲ႔ အမ်ားႀကီး ဆက္ႏြယ္ ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်မတို႔ တိုင္းရင္းသားမ်ားဟာ ကိုယ့္ သားသမီး ေျမး၊ျမစ္ ေနာင္လာ ေနာက္သားေတြကို ဘယ္လို နိုင္ငံမ်ိဳးမွာ ႀကီးျပင္း လာေစခ်င္လဲ။
အဲဒီဟာကို အဓိက ထားၿပီးေတာ့ ဘယ္လို က်မတို႔ ျပည္ေထာင္စုႀကီးကို ခိုင္ၿမဲေအာင္လို႔ ျပည္ေထာင္စုႀကီးကို သာယာ ဖြံ႕ၿဖိဳးေအာင္လို႔ ထူေထာင္ ၾကမလဲဆိုတာ ဝိုင္းၿပီးေတာ့ စဥ္းစားေပးၾကပါလို႔ က်မအေနနဲ႕ ေမတၱာရပ္ခံရင္း နိဂုံးခ်ဳပ္ပါတယ္။” လုိ႔ ေဒၚစုက ေရးပါတယ္။
ဟုတ္ပါတယ္။ တုိင္းရင္းသားေတြဟာ အနာဂတ္ကာလမွာ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ရဲ့ မ်ဳိးဆက္သစ္ေတြကုိ ဘယ္လုိ ေနသင့္တယ္ဆုိတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး စဥ္းစားၾကရမွာပါ။ စဥ္းလည္း စဥ္းစားၾကပါတယ္။
စဥ္းစားရင္း၊ အိမ္မက္ေတြ မက္ရင္းပဲ၊ တုိက္ပြဲေတြၾကားမွာ ေသသူေသ၊ ဒုကၡိတ ျဖစ္တဲ့သူ ျဖစ္၊ ေထာင္နန္းစံသူက စံျဖင့္ ရူးရူးမုိက္မုိက္ အိမ္မက္ေတြ မက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဆက္လည္း မက္ေနၾကတယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္။ တုိင္းရင္းသားေတြ ကေတာ့ ဗမာျပည္ဟာ ဘယ္လုိ ဖယ္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု ပုံစံမ်ဳိး ျဖစ္သင့္သလဲ ဆုိတာကုိ အတုိင္းအတာတခုထိ ခ်ျပခဲ့ၾကၿပီလုိ႔ေတာ့ ယူဆပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေခတ္အဆက္ဆက္ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြဟာ ဂရု မစုိက္ခဲ့ၾကပါဘူး။ တင္ျပရုံက လႊဲၿပီး တုိင္းရင္းသားေတြမွာ လုပ္ပုိင္ခြင့္၊ ေျပာပုိင္ခြင့္ အာဏာ ဘယ္တုန္းကမွ မရွိခဲ့ပါဘူး။
အနာဂတ္ ဖယ္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စုနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘယ္လုိ ျဖစ္သင့္သလဲ ဆုိတာကအစ တုိင္းရင္းသားေတြ ဘက္က တင္ျပတဲ့ မူေတြ ရွိပါတယ္။ ဒီမူေတြဟာ တုိင္းရင္းသား လူမ်ဳိးစု တစုက တင္ျပေတာင္းဆုိတာ မဟုတ္ဘဲ၊ ဗမာမပါတဲ့ တုိင္းရင္းသား အားလုံးရဲ့ စုေပါင္း ေတာင္းဆုိခ်က္ေတြလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအေပၚ စဥ္းစား ေပးရမွာက အာဏာရွိတဲ့၊ လုပ္ပုိင္ခြင့္ရလာတဲ့ (NLD) နဲ႔ ဗမာ့ တပ္မေတာ္က ေခါင္းေဆာင္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ (NLD) အစုိးရသစ္တက္လုိ႔ အာဏာရလာယင္ တုိင္းရင္းသားအေရးႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ ပထမဆုံး ကုိင္တြယ္ေဆာင္ရြက္မယ္ဆုိလုိ႔ ၀မ္းသာ ႀကိဳဆုိမိပါတယ္။
တုိင္းရင္းသားေတြရဲ့ ဖယ္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ေရး မူေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေစတနာရွိရွိ ေျပာဆုိ ေဆြးေႏြးၾကတဲ့ ႏုိင္ငံေရး ေလ့လာသုံးသပ္ သူေတြရွိသလုိ တခ်ဳိ႕ကလည္း လက္ေတြ႕မဆန္၊ စိတ္ကူးယဥ္ဆန္တဲ့ ပုံစံ၊ ဆုိဗီယက္ ယူနီယံေခတ္ အစြဲ၊ အေမရိကန္ကုိ အားက် အထင္ႀကီးစိတ္၊ ဗမာလူမ်ဳိးကုိ အက်ပ္ရုိက္ေစတဲ့ မူ စသည္ျဖင့္ ေျပာဆုိ ေရးသားၾကပါတယ္။
ဗမာျပည္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ဖယ္ဒရယ္မူ တုိင္းလုိလုိမွာ ဗမာျပည္နယ္ ဖြဲ႕စည္းေရး ဆုိတာ ပါတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ရယ္စရာလုိလုိ၊ ဟာသလုိလုိ၊ စိတ္ကူးယဥ္ လုိလုိ မရုိးမသား လုပ္ႀကံၾကသလားလုိ႔ေတာင္ သံသယ ျဖစ္မိပါတယ္။ တုိင္းရင္းသားေတြကပဲ အားအားယားယား ဖယ္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ခ်င္သလုိ ျဖစ္ေနရပါတယ္။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာရရင္ ဗမာ လူမ်ဳိးေတြရဲ့ ေစတနာရွင္ ပုံစံ လူလည္က်တဲ့ လုပ္ရပ္ေတြေၾကာင့္ ေတာင္းဆုိ ေနၾကရတာပါပဲ။ တခ်ဳိ႕က တုိင္းေဒသႀကီးေတြကုိ ေပါင္းၿပီး ဗမာျပည္နယ္ ဖြဲ႕စည္းလုိက္ရင္ တခ်ိန္က ဆုိဗီယက္ ျပည္ေထာင္စု ႏုိင္ငံရဲ့ အႀကီးဆုံးေသာ ရုရွား ျပည္နယ္က က်န္ျပည္နယ္ေတြ အေပၚ အႏုိင္က်င့္သလုိ အႏုိင္စား ခံရႏုိင္တယ္၊ ဗမာျပည္နယ္ အပါအ၀င္ (၈) ျပည္နယ္ဟာ အခြင့္အေရး တန္းတူရွိေပမယ့္ လက္ေတြ႕မွာ ျပည္ေထာင္စု အစုိးရက ဗမာျပည္နယ္ကုိ ေၾကာက္ေနရတဲ့ အေျခအေန ျဖစ္လာႏုိင္တယ္၊ ဗမာျပည္နယ္ဟာ ျပည္ေထာင္စုရဲ့ အႏၱရာယ္ေတာင္ ျဖစ္လာႏုိင္တယ္လုိ႔ ဆုိးက်ဳိးေတြ အျဖစ္ပုံေဖာ္ ၀ါဒျဖန္႔လာၾကပါတယ္။
အဲေလာက္ ဆုိးတာေလာက္ကေတာ့ လက္ရွိ ဘ၀ထက္ အသာႀကီး သာပါေသးတယ္လုိ႔ ျပန္ေျပာရမလုိ ပါပဲ။ ေနာက္တမ်ဳိးက လက္ရွိ တုိင္း (၇) တုိင္းကုိသာ ဗမာျပည္နယ္ အျဖစ္ သတ္မွတ္ရင္ အဲဒီတုိင္းေတြဟာ တုိင္းရင္းသား ေပါင္းစု ေနထုိင္တဲ့ ေဒသေတြသာ ျဖစ္တယ္၊ လက္ရွိ ဗမာ ျပည္မလုိ႔ ေခၚေနတဲ့ ေဒသေတြမွာ ရခုိင္ (၁) သန္း အေျခခ်ေနၿပီ၊ ဒါေပမယ့္ ဗမာေတြဟာ ၿငိျငင္ ရေကာင္းမွန္းမသိဘူး၊ ျပည္မကုိ ဗမာပုိင္ရမယ္လုိ႔ သေဘာ မထားတဲ့ အတြက္ တုိင္းရင္းသားမွန္ရင္ ဘယ္သူေနေန ကိစ ၥမရွိဘူးလုိ႔ ဗမာေတြက သေဘာ ထားေၾကာင္း၊ တုိင္း (၇) တုိင္းကုိလည္း ဗမာျပည္နယ္ေခၚရင္ နာမည္သာ တြင္ခ်င္တြင္မယ္ တကယ္ ဗမာပုိင္ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး ဆုိၿပီး ဗမာေတြက သေဘာထားႀကီးလြန္းတဲ့ အတြက္ ဗမာျပည္နယ္ကုိ မဖြဲ႕စည္း သေယာင္ေယာင္၊ အေတြးအေခၚ ရႈပ္ေထြးေအာင္၊ မရုိးမသားတဲ့ အေကာက္အယူေတြကုိ နားလွည့္ပါးရုိက္ လုပ္တာေတြလည္း ေတြ႕ရပါတယ္။
ဗမာျပည္နယ္ ဖြဲ႕စည္းေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ရွမ္း တုိင္းရင္းသားမ်ား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (SNLD) ဥကၠ႒ ဦးခြန္ထြန္ဦး အျမင္ကေတာ့ "ဗမာျပည္နယ္ သတ္မွတ္ေရး ဆိုတာေတာ့ ရွမ္းမူအရ ဆိုရင္ေတာ့ ကယ္လီ ဖိုးနီးယားနဲ႔ ၀ါရွင္တန္ ဒီစီေပါ့။ အဲဒီမွာလည္း ဒီထက္ ငယ္တဲ့ ျပည္နယ္ေလးေတြ ရွိပါတယ္။ အင္မတန္ငယ္တဲ့ ျပည္နယ္ေလးေတြ ေတာင္မွ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ႏွစ္ဦးစီ ေပးၾကတယ္။
ဥပမာ ျပည္နယ္ ၅၀ ဆိုရင္ ကိုယ္စားလွယ္ ၁၀၀ ေပါ့။ အဲလိုနည္းနဲ႔ သြားၾကတာကိုး။ အခုလည္း ဗမာက ဘယ္ေလာက္ပဲႀကီးႀကီး ကိုယ္စားလွယ္ မွ်တူ သြားသင့္တယ္။ ေအာက္လႊတ္ေတာ္ (ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္) မွာက ဗမာ အမ်ားစု ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ ဗမာက အျမဲတမ္း ႏိုင္တယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ ဘယ္လုိ ေခၚလဲ။ အထက္ လႊတ္ေတာ္လို႔ ေခၚမလား၊ ေအာက္ လႊတ္ေတာ္လို႔ ေခၚမလား။ အဲဒီေတာ့ ဒီႏွစ္ခုက တစ္ခုနဲ႔ တစ္ခု ထိန္းညႇိတဲ့ သေဘာပါ။ ငါက လူနည္းစု၊ ငါ မ်ားရမယ္ဆုိတာ မပါပါဘူး။ ေအာက္မွာက ဗမာ အျမဲတမ္း ႏိုင္တာပဲ။ အေပၚမွာက လူနည္းစု မ်ားသည့္တိုင္ေအာင္ ဗမာကလည္း မ႐ံႈးပါဘူး။ ဒါညႇိတဲ့ သေဘာပဲ" ဟု ဆုိပါတယ္။
တုိင္းရင္းသားေတြ လုိလားတာက ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စုစနစ္ တည္ေဆာက္ရာမွာ အမ်ိဳးသား တန္းတူေရးကို အေျခခံတဲ့ “ဗမာျပည္နယ္” ဖြဲ႕စည္းဖုိ႔ ေတာင္းဆုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနျပည္ေတာ္မွာ က်င္းပခဲ့တဲ့ ပထမအႀကိမ္ ျပည္ေထာင္စု ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ညီလာခံမွာ ႏုိင္ငံေရးက႑ရဲ့ ဖက္ဒရယ္ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ ႏုိင္ငံေရးပါတီ အစုအဖြဲ႕ ကိုယ္စားလွယ္ (SNLD) ရဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ေတြက “ဗမာျပည္နယ္” ထပ္တိုး သတ္မွတ္ ေပးဖုိ႔ စာတမ္း တေစာင္ တင္ျပ ေဆြးေႏြးခဲ့ေသးတယ္။ (၈) ျပည္နယ္ အေျခခံတဲ့ ဖယ္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ေရး တင္ျပခဲ့တာပါ။
(SNLD) ကုိယ္စားလွယ္ ဦးစုိင္းညႊန္႔လြင့္ ေျပာတာကေတာ့ “အမ်ိဳးသား တန္းတူေရးကို အေျခခံ သြားမယ္ဆို က်န္တဲ့ တိုင္းရင္းသားေတြက ျပည္နယ္ ရွိတယ္။ ဗမာမွာ မရွိ ဘူး။ တိုင္း အသီးသီးကလည္း ဗမာကို ကိုယ္စား မျပဳ ႏုိင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အမ်ိဳးသား တန္းတူေရးကို ဦးတည္ မယ္ဆို ဗမာျပည္နယ္ ဖြဲ႕ရမယ္” လုိ႔ ေျပာပါတယ္။ အဲဒီညီလာခံမွာ အစုိးရ အစုအဖြဲ႕၊ လႊတ္ေတာ္ အစုအဖြဲ႕နဲ႔ တပ္မေတာ္ အစုအဖြဲ႕ေတြက လက္ရွိ တုိင္းနဲ႔ ျပည္နယ္ (၁၄) ခု ကုိ ဒီအတုိင္းပဲ ဆက္ထားၿပီး ဗဟုိ အားေကာင္းတဲ့ အစုိးရစနစ္ကုိ က်င့္သုံးဖုိ႔ ေဆြးေႏြး ခဲ့ၾကပါတယ္။
“NLD က ဦးဥာဏ္၀င္းေရာ ျပည္ခိုင္ျဖိဳးက ဦးျမင့္စိုး ( ဒုတိယ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး အျငိမ္းစား ) တို႔ကပါ ဒီကေန႔ က်င္းပတဲ႔ အစုအဖြဲ႔ ေဆြးေႏြးတဲ႔ ေဆြးေႏြးမႈေတြမွာ (၈) ျပည္နယ္မူကို မနွစ္သက္တဲ႔ သေဘာေျပာေနတယ္” ဟု (SNLD) ပါတီကိုယ္စားလွာယ္ ဦးစိုင္းထြန္းေအး ဆုိပါတယ္။
ဗမာျပည္နယ္ သီးျခား သတ္မွတ္ေရးနဲ႔ ရွစ္ျပည္နယ္ အေျခခံမူဟာ (၁၉၆၁) ခုႏွစ္မွ အခု အခ်ိန္ထိ ေတာင္းဆုိခဲ့ေပမယ့္ ေအာင္ျမင္မႈ မရရွိတဲ့ အဆုိတခု ျဖစ္ပါတယ္။ (၁၉၆၂) က ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕မွာ က်င္းပခဲ့တဲ့ ညီလာခံမွာ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ့ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးဆြဲေရး (ရွမ္းျပည္နယ္ ဆုိင္ရာ) ႀကိဳးကုိင္ ေကာ္မတီက “ဖယ္ဒရယ္မူ” “ဗမာျပည္နယ္ ဖြဲ႕စည္းေရး ရွစ္ျပည္နယ္မူ” ကုိ တရား၀င္ ထုတ္ျပန္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကုိ ဗမာအမ်ားစုက ရွမ္းမူဟာ အေျပာ လြယ္သေလာက္ လက္ေတြ႕အလုပ္ျဖစ္ဖုိ႔ ခက္တဲ့ “ဗမာမုန္းတီးေရးမူ” ဆုိၿပီးေတာ့ ေျပာၾကပါတယ္။
ကြယ္လြန္သြားၿပီ ျဖစ္တဲ့ (NLD) ေခါင္းေဆာင္ ဦး၀င္တင္ကေတာ့ "ရွစ္ျပည္နယ္ လုပ္မယ္ဆိုတာကို ဗမာေတြက လက္မခံဘူး။ လူမ်ဳိးစု အေနနဲ႔ကလည္း ရွစ္မ်ဳိးလား။ အစိုးရ လုပ္ထားတဲ့ ၁၃၆ မ်ဳိးလား။ အဲဒါကလည္း ျပႆနာ တစ္ခု ျဖစ္ေနတယ္" ဟု ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ဗမာျပည္နယ္ အပါအ၀င္ (၈) ျပည္နယ္မူကုိ "အဲဒါက ေဆြးေႏြး ယူရမွာပဲ။ အန္တီ တစ္ေယာက္တည္း သေဘာထားနဲ႔ ဘယ္လို ေျပာလို႔ ရမွာလဲ။ ဒီပုံစံကို ရွမ္း တိုင္းရင္းသားေတြ အျပင္ အျခား တိုင္းရင္းသားေတြေရာ ဘယ္လို ျမင္သလဲဆိုတာ ဟိုဘက္ ဒီဘက္ ညိႇႏိႈင္းေဆြးေႏြး ရမွာပဲ" လုိ႔ ဆုိပါတယ္။
ဗမာျပည္ ဖယ္ဒရယ္ဖြဲ႕စည္းပုံနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ မူေတြေတာ့ အမ်ဳိးမ်ဳိး ရွိၾကပါတယ္။ ဗမာျပည္နယ္ မဖြဲ႕စည္းဘဲ တည္ရွိေနတဲ့ မူဆုိလုိ႔ (၁၄) ျပည္နယ္ (၁၄) ယူနစ္ မူ ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ လက္ရွိ ရွိေနတဲ့ ျပည္နယ္ႏွင့္ တုိင္း (၁၄) ခု ပုံသ႑ာန္ကုိ မဖ်က္ဘဲ တုိင္းေဒသႀကီးေတြကုိ ျပည္နယ္ အျဖစ္ ေျပာင္းလဲ သတ္မွတ္မယ့္ မူ ျဖစ္ပါတယ္။ တုိင္းရင္းသား အမ်ားစုက အဲဒီမူကုိ လက္မခံၾကပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ (၈) ျပည္နယ္မူကုိ လက္ခံတဲ့ တေယာက္ကေတာ့ "အမ်ိဳးသား လႊတ္ေတာ္မွာ တိုင္းရင္းသားေတြ ရထားတဲ့ အခ်ိဳးကို ျပင္ေပးရမယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ တိုင္းေဒသႀကီး တစ္ခုက ေနရာ (၁၂) ေနရာ ရထားတယ္။ တိုင္းရင္းသား ျပည္နယ္ေတြကိုလည္း ေနရာ (၁၂) ေနရာ ေပးထားတယ္။ အဲဒီအခ်ိဳးကို တိုင္းေဒသႀကီးေတြက (၁၂) ေနရာပဲယူ၊ တိုင္းရင္းသားေတြကို ၁၅ ေနရာ၊ (၂၀) စသျဖင့္ ပိုရေအာင္ တိုးေပးမယ္။ အဲဒီဟာကို တိုးေပးၿပီး တိုင္းရင္းသားေတြရဲ႕ ရပိုင္ခြင့္ကိုလည္း အာမခံမယ္ဆိုရင္ (၁၄) ယူနစ္ ကိစၥကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ လက္ခံၿပီး ေဆြးေႏြးမယ္။ ဒါေပမဲ့ တိုင္းေဒသႀကီးေတြကို ျပည္နယ္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲ တာကိုေတာ့ မလိုခ်င္ဘူး။ လက္ရွိ အတိုင္းတိုင္းနဲ႔ ျပည္နယ္ (၁၄) ခု အတိုင္း ဆက္ၿပီးသတ္မွတ္ ေပးထားရမယ္" ဟု ဆုိပါတယ္။
ေနာက္မူ တခုကေတာ့ (၁၂) ျပည္နယ္မူ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကေတာ့ (၂၀၀၈) ခုႏွစ္က တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကုိင္ အင္အားစု၊ ျပည္ပေရာက္ ဒီမုိကေရစီ အင္အားစုေတြ ဦးေဆာင္တဲ့ ဖက္ဒရယ္ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒေရး (မူၾကမ္း) ေရးဆြဲေရးနဲ႔ ညႇိႏိႈင္းေကာ္မတီက ေရးဆြဲခဲ့တဲ့ မူ ျဖစ္ပါတယ္။ ရွစ္ ျပည္နယ္နဲ႔ ဗမာျပည္နယ္ သီးျခား သတ္မွတ္ေရး ကိစၥဟာ ေခတ္ အဆက္ဆက္ ေအာင္ျမင္မႈ မရရွိခဲ့တဲ့ အဆိုျဖစ္ခဲ့တာေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စုကို ရွစ္ျပည္နယ္နဲ႔ အထက္ဖြဲ႕စည္းေရး ပံုစံ ျဖစ္ပါတယ္။
လက္ရွိ ဖြဲ႕စည္းပံု ျဖစ္တဲ့ ျပည္နယ္နဲ႔ တိုင္း (၁၄) ခုကို ဖ်က္သိမ္းၿပီး ကခ်င္ အမ်ဳိးသား ျပည္နယ္၊ ကရင္ အမ်ိဳးသား ျပည္နယ္၊ ကရင္နီ အမ်ိဳးသား ျပည္နယ္၊ ခ်င္း အမ်ိဳးသား ျပည္နယ္၊ ဗမာ အမ်ိဳးသား ျပည္နယ္၊ မြန္ အမ်ဳိးသား ျပည္နယ္၊ ရခိုင္ အမ်ိဳးသား ျပည္နယ္၊ ရွမ္း အမ်ဳိးသား ျပည္နယ္၊ တနသၤာရီ အမ်ဳိးသားမ်ား ျပည္နယ္၊ ဧရာ၀တီ အမ်ဳိးသားမ်ား ျပည္နယ္နဲ႔ အမည္ေဖာ္ျပခဲ့ျခင္း မရွိေသးတဲ့ အျခားအမ်ိဳးသား ျပည္နယ္ ႏွစ္ခု အပါအ၀င္ အမ်ိဳးသားျပည္နယ္ စုစုေပါင္း (၁၂) ခု ဖြဲ႕စည္းသတ္မွတ္ေရး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီမူနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဦးေဆာင္ပါ၀င္ခဲ့တဲ့ ပအုိ႔၀္ အမ်ဳိးသား ဗိုလ္မွဴးႀကီး ခြန္ဥကၠာက "ကြၽန္ေတာ္ ေတြ႕တာကေတာ့ တုိင္း (၇) တုိင္း၊ ျပည္နယ္ (၇) ျပည္နယ္ အခုက်ေတာ့ တုိင္းေဒသႀကီး (၇) ခုနဲ႔ ျပည္နယ္ (၇) နယ္ ဒီမူေတြ အားလံုးက ျပည္ေထာင္စု မဟုတ္ေသးတာကို ေတြ႕ရတယ္ေလ။
ဒါေၾကာင့္ ေတာင္ႀကီးမူလို ရွစ္ျပည္နယ္မူ ဆိုရင္လည္း ethnic base မဟုတ္ဘဲနဲ႔ multiethnic နယ္ေတြမွာ အခက္အခဲ ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ multiethnic ျပည္နယ္ေတြနဲ႔ ethnic base ျပည္နယ္ေတြပါ ပါလို႔ရွိရင္ ကြၽန္ေတာ္ သိတာေတာ့ အၾကမ္းဖ်င္းေပါ့ေလ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပည္မွာ ခုနစ္ျပည္နယ္ကေန (၁၅) ျပည္နယ္ ဒီေလာက္ပဲ ရွိႏိုင္တယ္ဗ်" ဟု ဆုိပါတယ္။
ယခုအခ်ိန္ခါ အဲဒီ မူေတြထဲက ကြ်န္ေတာ္ အႀကိဳက္ဆုံး မူ ကေတာ့ (၁၂) ျပည္နယ္ (သုိ႔မဟုတ္) ထပ္ တုိးခ်ဲ႕ရႏုိင္တဲ့ မူ ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ယေန႔ ႀကံဳေတြေနရတဲ့ လူမ်ဳိးကုိ အေျခခံေရး၊ ပထ၀ီကုိ အေျခခံေရး ၀ိ၀ါဒ ကြဲျပားေနတာေတြကုိ ေက်ာ္လႊားႏုိင္တယ္လုိ႔ ယုံၾကည္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ျပည္နယ္ ရရွိသင့္၊ ရရွိထုိက္တဲ့ လူမ်ဳိးေတြ အတြက္လည္း လမ္းဖြင့္ေပးထားလုိ ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ အေပ်ာ့ ေပ်ာင္းဆုံး မူလုိ႔ ဆုိခ်င္ပါတယ္။ ျပည္နယ္ သစ္ေတာင္းဆုိၾကမယ့္ လူမ်ဳိးေတြ အေနနဲ႔လဲ သက္ဆုိင္ရာ လက္ရွိ ျပည္နယ္ရဲ့ အဓိက လူမ်ဳိးေတြနဲ႔ ေဆြးေႏြးညႇိႏႈိင္းမႈသာ အေကာင္းဆုံး အေျဖဟု ထင္မိပါတယ္။
ေနာက္လာမည့္ ေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာ ဒီထက္ေကာင္းတဲ့ မူေတြလည္း ထြက္ေကာင္း ထြက္လာမယ္လုိ႔လဲ ယုံၾကည္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဗမာျပည္နယ္ ဖြဲ႕စည္းဖုိ႔ လုိအပ္တဲ့ ဆုိတဲ့ အခ်က္ကုိေတာ့ မ်က္ကြယ္မျပဳ သင့္ပါဘူး။ ဗမာလူမ်ဳိးေတြ ဗမာျပည္နယ္ ဖြဲ႕စည္းဖုိ႔ ဆႏၵရွိ မရွိ ဆုိတဲ့ အခ်က္ဟာ တုိင္းရင္းသား တန္းတူေရးကုိ နားလည္ႏုိင္မႈ ရွိ မရွိ တုိင္းတာႏုိင္တဲ့ စံတခုလုိ႔ မွတ္ယူပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ အနာဂတ္ ဖယ္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ေရးနဲ႔ ပါတ္သက္ၿပီး မူေတြ ဘယ္လုိပဲ ကြဲပါေစ အမ်ဳိးသားတန္းတူေရးကုိ ေစတနာ မွန္မွန္နဲ႔ ေဖာ္ေဆာင္ၾကမယ္ ဆုိရင္ ဗမာ တုိင္းရင္းသားေတြရဲ့ “ဗမာျပည္နယ္” ဖြဲ႕စည္းေရးကုိ လုပ္ေဆာင္ၾကရမွာပါ။ ဗမာျပည္နယ္ မဖြဲ႕စည္းဘဲ ဖယ္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္မယ္ ဆုိရင္ေတာ့ ဒါဟာ ဗမာ့နည္း ဗမာ့ဟန္ ဖယ္ဒရယ္ လမ္းစဥ္သာ ျဖစ္ေနအုံးမွာပါ။ ဗမာနဲ႕ ရခုိင္၊ ဗမာနဲ႔ မြန္၊ ဗမာနဲ႔ ရွမ္း စတဲ့၊ ဗမာ နဲ႕ တုိင္းရင္းသားေတြရဲ့ ဆက္ဆံေရးဟာ ႏုိင္ငံေရးအရ တန္းတူရည္တူ အခြင့္အေရး မဟုတ္ဘူး ဆုိရင္ ဒီႏုိင္ငံဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေျပာသလုိ ကုိယ့္ရဲ့ သားသမီး ေျမး၊ျမစ္ ေနာင္လာ ေနာက္သားေတြကို ႀကီးျပင္းေစခ်င္တဲ့ ႏုိင္ငံမ်ဳိးမဟုတ္တာ အေသအခ်ာပါပဲ။
ကြ်န္ေတာ့္ မ်ဳိးဆက္ေတြကုိထားခဲ့ခ်င္တဲ့ ႏုိင္ငံဆုိတာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေျပာခဲ့တဲ့ ဗမာတက်ပ္ ရခုိင္တက်ပ္ အျပည့္အ၀ရွိတဲ့၊ ပင္လုံ အနစ္သာရကုိ အျပည့္အ၀ ပုံေဖာ္ထုဆစ္ထားတဲ့၊ အနာဂတ္ စိန္ေခၚမႈေတြကုိ ရင္ဆုိင္ႏုိင္စြမ္းရွိတဲ့၊ ပန္းေပါင္းစုံ ပြင့္ခြင့္ရွိတဲ့ ႏုိင္ငံပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
အမ်ဳိးသားတန္းတူေရး တုိက္ပြဲေတြမွာ က်ဆုံးခဲ့ရတဲ့ သူရဲေကာင္းေတြကုိ ဦးညႊတ္ရင္း …..
0 comments:
Post a Comment