Monday, April 11, 2016

အကယ္ဒမီႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္ || စုိေျပ ||

The Ladies News Journal

စုိေျပ ႐ုပ္ရွင္ရုိက္ေတာ့မည္ဟု ဆုိလွ်င္ အံ့ၾသၾကမည္လားမသိ။ မအံ့ၾသႏွင့္။ တကယ္႐ုိက္မွာ။ ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္ေလာကကုိ စုိေျပ ကယ္တင္မွ ျဖစ္ေတာ့မည္။ စုိေျပသာ မကယ္လွ်င္ ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္ေလာက ပ်က္ဖြယ္သာ ရွိေတာ့၏။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ယမန္ေန႔ညေနပင္ စုိေျပ ႐ုပ္ရွင္ရုိက္ရန္ ကုမၸဏီတစ္ခုႏွင့္ စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္လုိက္ၿပီ။

စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္တယ္သာဆုိတာ တကယ္ေတာ့ ကုိယ့္ပုိက္ဆံႏွင့္ ကုိယ္႐ုိက္ျခင္းသာျဖစ္သည္။ စာခ်ဳပ္က စက္ေတြဘာေတြ ငွားဖုိ႔ခ်ဳပ္တာ။ တုိတုိေျပာရလွ်င္ေတာ့ စုိေျပ ႐ုပ္ရွင္႐ုိက္ၿပီ။ ဒါ႐ုိက္တာလည္း စုိေျပ။ မင္းသားလည္း စုိေျပ။ မင္းသမီးလည္း အဲ... မင္းသမီးကေတာ့ စုိေျပ႕ ခ်စ္သူေပါ့ေလ။ အျခား နာမည္ႀကီး မင္းသမီးေတြငွားေနလွ်င္ ပုိက္ဆံကုန္ဦးမည္။ ေနာက္ၿပီး မင္းသမီးငွားေနလွ်င္ စုိေျပ႕ခ်စ္သူေလးကလည္း စိတ္ေကာက္ေနဦးမည္။ ခ်စ္သူႏွင့္ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ႐ုိက္မည္ဆုိေတာ့ ဟုိကားဒီကား ထင္မေနနဲ႔ဦး။ တကယ္ ႐ုပ္ရွင္ကားႀကီး ႐ုိက္မွာ။ ၀က္၀က္ကဲြ ေအာင္ျမင္မည့္ကားေနာ္။
အဲ...။ စက္ေတြလည္းရၿပီ။ ကင္မရာမန္းေတြ၊ မီးထုိးမွန္ထုိးေတြလည္း ရွိၿပီ။ ဘာက စ႐ုိက္မလဲ။ ဇာတ္ညႊန္းကစ ေမ့ၿပီ။ ဇာတ္ညႊန္း ၀ယ္ရင္ေကာင္းမလား။ ပုိက္ဆံကုန္သည္။ စုိေျပဘာသာ စုိေျပဘဲ ေရးေတာ့မည္။ အဲ...။ ေရးေနရင္ ၾကားဦးမည္။ လက္တန္း႐ုိက္တာပဲ ေကာင္းသည္။
ဇာတ္လမ္းအစ။ ရြာထဲကုိ သူပုန္ေတြ ၀င္လာသည္။ အဲ..။ သူပုန္ဆုိရင္ မျဖစ္ေသး။ ေသာင္းက်န္းသူလား။ မျဖစ္ေသး။ ၀ုိင္းဆဲခံရႏုိင္သည္။ ဓားျပေတြပဲ ထားလုိက္္မည္။
“တစ္ေယာက္မွ မလႈပ္နဲ႔ နင္တို႔ ေယာကၤ်ားေတြအကုန္လံုး တခုလပ္ေတြ ျဖစ္ကုန္မယ္” ဓားျပဗုိလ္က မိန္းမေတြကုိ ႀကိမ္းလုိက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
မိန္းမေတြက ပြစိပြစိနဲ႔ စကားမ်ားတာကုိး။ ၿပီးေတာ့ ဓားျပဗုိလ္က ရြာက ပစၥည္းေတြအျပင္ သူႀကီးသမီး ကြမ္းေထာင္ကုိင္ကုိပါ ဖမ္းေခၚသြား။ အဲ့သူႀကီးသမီးက မင္းသမီး။ ဓားျပဗုိလ္ကလည္း မင္းသားပဲ။ ဟဲဟဲ... စုိေျပေပါ့ေလ။
အဲ..အဲ...။ ေျပာရဦးမည္။ ဓားျပဗုိလ္ႏွင့္ မိန္းကေလးသည္ ဇာတ္လမ္းရွိခဲ့ဖူးသည္။ ဓားျပဗုိလ္စုိေျပက အရင္တုန္းက ထုိရြာသား။ ဆင္းရဲသားေလးေပါ့ေလ။ အလွဴတစ္ခုတြင္ မင္းသမီးႏွင့္ အတူတူထုိင္ စားေနရင္း....။ “ဘူ” ဆုိၿပီး အီးေပါက္လုိက္မိသည္။ တစ္၀ုိင္းထဲထုိင္ေနသူ မင္းသမီးက နံလြန္းသျဖင့္ “နင္ယုတ္မာလွခ်ည္လား။ လူလယ္ေခါင္မွာ အီးေပါက္တယ္။ နံလုိက္တာ လြန္ပါေရာ” ဟု ေျပာ။ ထုိအခါ စုိေျပလည္း ရွက္ရွက္ႏွင့္ ထအျပန္။ ပုဆုိးက ကၽြတ္။ ပုဆုိးကုိ ျပန္ကုန္းေကာက္စဥ္ အီးက ထပ္ေပါက္ “ဘူ” ထုိကတည္းက ရွက္လြန္းလုိ႔ ရြာမျပန္။ ေနာက္ဆံုး လူဆုိးေတြႏွင့္ ေပါင္းမိ။ ေသနတ္ မပစ္တက္၊ လက္သီး မထုိးတက္ေသာ္လည္း ဖားတက္လြန္းသျဖင့္ ေနရာရ။ ေနာက္ဆံုး ဓားျပဗုိလ္ႀကီး ေသရာတြင္ စုိေျပ႕ကို ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ လႊဲခဲ့။ ဒီလုိႏွင့္ စုိေျပဟာ ဓားျပဗုိလ္မင္းသား ျဖစ္လာ။
ငယ္ငယ္တုန္းက အရွက္ကဲြခဲ့သည့္ ရြာကုိ ျပန္လာ။ အရွက္ခဲြခဲ့သည့္ ေကာင္မေလးကိုရွာ။ ဖမ္းေခၚသြား။ ေနာက္ဆံုး ခ်စ္သြား။ ျပန္မလြတ္။ မင္းသမီးကုိ ဖမ္းေခၚသြားရာ မင္းသမီးရဲ႕ ရည္းစားက ရဲအရာရွိ။ ဟဲဟဲ....။ အဲ့ရဲအရာရွိကလည္း စုိေျပပဲ။ စုိေျပ ႏွစ္ကုိယ္ခဲြေပါ့။ ရဲအရာရွိစုိေျပက ဓားျပဗုိလ္စုိေျပေနာက္ကို ပါသြားသည့္ မင္းသမီးကုိ လုိက္ရွာ။
ေနာက္ဆံုးမွာ မင္းသမီးက ဓားျပဗုိလ္စုိေျပကုိ ႀကဳိက္လုႀကဳိက္ခင္ျဖစ္ေန။ အဲ့အခ်ိန္မွာ ရဲအရာရွိစုိေျပက ဓားျပစခန္းကို ေရာက္လာ။
“မင္းတုိ႔ကုိ ျပည္သူ႔ရဲေတြ ၀ုိင္းထားၿပီ။ လက္နက္ခ် အဖမ္းခံပါ” ဘာညာ ဖိန္႔ဖိန္႔ ေျပာ။ “လက္နက္ေတာ့ မခ်ဘူးကြ။ က်ည္ဆံပဲရမယ္...။ ဒုိင္းေညွာင့္.... ဒုိင္းေညွာင့္” ရဲစုိေျပနဲ႔ ဓားျပစုိေျပ ခ်ၾက။ မင္းသမီးေလးကေတာ့ ေ၀ခဲြမရဘူးေပါ့။ ဘယ္ဘက္ပါရမလဲ။
ေနာက္ဆံုးမွာ ေသနတ္ မပစ္တက္သည့္ ဓားျပဗုိလ္စုိေျပကုိ က်ည္ဆံထိ။ ဓားျပေတြ ထြက္ေျပး။ ေသတဲ့ေကာင္လဲ ေသမွာေပါ့ေလ။ မင္းသမီးက ဓားျပဗုိလ္စုိေျပကုိ ေထြးေပြ႔ထား။ “ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ ကီြးစုိေျပရဲ႕” ဟု ငုိခ်င္းခ်။
အဲ့အခ်ိန္မွာ ရဲစုိေျပက “ေအာ္... မင္းတုိ႔က ဒီအေျခအေနထိေတာင္ ေရာက္ေနမွကုိ” ဟုေျပာ။ “အဲလုိ မဟုတ္ပါဘူး ကုိကုိစုိေျပရယ္။ ေခးတုိ႔က ႐ုိး႐ုိးသားသားေတြပါ” ဆုိၿပီး မင္းသမီးက ျပန္ေျပာ။
အဲ့အခ်ိန္မွာ ဓားျပဗုိလ္စုိေျပရဲ႕ အေမ ေရာက္လာ။ ငုိ။ ၿပီးေတာ့ ရဲအရာရွိ စုိေျပကုိ ၾကည့္ၿပီး။
“မင္း...မင္း... မင္းက ဦးေရႊ၀ါရဲ႕ သားမဟုတ္လား” လုိ႔ ဓားျပဗုိလ္စုိေျပ႕အေမက ေမး။
“ဟုတ္ပါတယ္အန္တီ”
“ဒါ...ဒါ...ဒါဆုိ မင္းက ေသနတ္နဲ႔ ပစ္တာ မင္းညီေလးေလကြယ္”

ဘာ... ဘယ္လုိ...”
“ေအး ဟုတ္တယ္ကဲြ...။ မင္းအေဖနဲ႔ ငါ ကဲြေတာ့ သူက မင္းကို ေခၚသြားတယ္။ ငါက မင္းညီေလးကုိ ေခၚသြားတာ”
“ဟာ...။ ညီေလး.. ညီေလး...။ အျဖစ္ဆုိးလွခ်ည္လားကြာ....”
“ကဒ္”
ေနာက္ဆံုးမွာ ရဲအရာရွိ စုိေျပနဲ႔ မင္းသမီး ညား။ အရာရွိစုိေျပက သူအေမကုိ ျပန္ေခၚသြား။ ဓားျပဗုိလ္စုိေျပက နတ္ျပည္ကုိ ေရာက္။ နတ္သမီးျဖစ္။ နတ္သားတဖက္ငါးရာနဲ႔ ႀကဳံ။
အဲ့ကား႐ုိက္ၿပီးေသာ္လည္း တင္စရာ ႐ုပ္ရွင္႐ုံမရွိသျဖင့္ ၂ ႏွစ္ေလာက္ ေစာင့္လုိက္ရသည္။ ႐ုံတင္ၿပီး ျပေတာ့လည္း ေအာင္ျမင္။ ၀က္၀က္ကဲြ။ ႀကိတ္ႀကိတ္တုိး။
အကယ္ဒမီေပးေတာ့လည္းၾကည့္ဦး။ မင္းသားဆုလည္း စုိေျပ။ ဇာတ္ပုိ႔မင္းသားဆုလည္း စုိေျပပဲ။ ႏွစ္ကုိယ္ခဲြေပမဲ့ ေကာင္းလြန္းလုိ႔ ႏွစ္ဆုခဲြေပးတာ။ မင္းသမီးဆုက စုိေျပ႕ခ်စ္သူ၊ ဇာတ္ပုိ႔မင္းသမီးဆုက စုိေျပ႕အေမ။ ဒါ႐ုိက္တာဆု ကလည္း စုိေျပပဲ႐ုိက္တာေလ။ ဇာတ္ညႊန္းကလည္း စုိေျပပဲ။ ဇာတ္ကားဆုကလည္း စုိေျပပဲ။ အသံဖမ္းဆုေရာ၊ ဓာတ္ပံုဆုေရာ စုိေျပပဲရတာေလ။ အျခားလူငွားေနရင္ ပုိက္ဆံကုန္မွာဆုိးလုိ႔ ကုိယ့္ဟာကုိယ္ပဲ လုပ္လုိက္တာ။
အဲ့ေတာ့ ေနာက္ဆံုး အကယ္ဒမီေပးပဲြကို အျခားေနရာမွာ မလုပ္ေတာ့။ စုိေျပ႕ အိမ္မွာပဲ လုပ္လုိက္ေတာ့သည္။
အကယ္ဒမီ စုိေျပ
The Ladies News

0 comments:

Post a Comment

စာမေရးျဖစ္ေတာ့တာေၾကာင့္ က်ေနာ္ႀကိဳက္ၿပီး ဖတ္ေစခ်င္တဲ့ စာေလးေတြကို တင္ထားပါတယ္ဗ်ာ

Followers

Total Pageviews

အမွာပါးစရာမ်ားရွိေနရင္

Pop up my Cbox

Blog Archive

အက္ဒမင္

အျခားက႑မ်ားကို ေလ့လာရန္

ရွာေဖြေလ ေတြ႔ရွိေလ

စာေပျမတ္ႏိုးသူမ်ား

free counters
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...