သူတို႔ဆီက သမၼတစကား

Tin Nyunt

အေမရိကန္ေတြကိုေက်ာၿပီး ႐ုရွားက စပြတ္နစ္ၿဂိဳဟ္တု လေပၚလႊတ္လိုက္ေတာ့ "ဟာ .. ငါတို႔ေတာ့ သြားၿပီ" ဆိုၿပီးေတာ့ အေမရိကန္ေတြ ျပဴးျပာသြားၾကတယ္။ လပတ္လမ္းေပၚကို အေမရိကန္ထက္ ႐ုရွားေတြေရာက္သြားတာဟာ သူတို႔အတြက္ အလြန္အရွက္ရေစတဲ့ ကိစၥျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဒါကို ဘာေၾကာင့္လဲလို႔ ျပန္သံုးသပ္ၾကေတာ့ သိပၸံမွာ ေနာက္က်ေနတယ္ဆိုတာ ေတြ႔ၾကတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ (၁၉၅၇ ခုႏွစ္) ေလာက္က အေမရိကန္ေတြ သိပၸံကို အားေပးရမွန္း မသိေသးဘူး။ NASA လည္း မရွိေသးဘူး။ ဒါနဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ေခါင္းခ်င္း႐ိုက္ၿပီး ငါတို႔ သိပၸံကို လုပ္မွ ျဖစ္ေတာ့မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ၾကတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး ဆိုဗီယက္႐ုရွားကို သိပၸံဘက္မွာ ျပန္ေၾကာသြား ေအာင္လုပ္ၾကတယ္။ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ အေျမာ္အျမင္ပဲ။

အေမရိကန္မွာ စီးပြားပ်က္ကပ္ေတြဆိုက္ေတာ့ လူငယ္ေတြ ေက်ာင္းမတက္ႏိုင္ၾကဘူး။ အလုပ္ေတြ ထြက္လုပ္၊ အလုပ္ေတြကလည္း ျပဳတ္ဆိုေတာ့ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ ဘ၀ပ်က္တာေတြ အမ်ားႀကီးပဲ။ အထက္တန္းအဆင့္ မၿပီးဘဲ ေက်ာင္းထြက္ကုန္ၾကရတာ။ ႏိုင္ငံတကာနဲ႔ယွဥ္လိုက္ရင္ သိပၸံနဲ႔ သခ်ၤာမွာ အေမရိကန္ဟာ အမ်ားႀကီး ေနာက္က်ခဲ့တယ္။ ဘြဲ႔ရပညာတတ္အဆင့္ကို ႏိုင္ငံတကာနဲ႔ယွဥ္လိုက္ရင္ အဆင့္ ကိုးေလာက္ပဲခ်ိတ္ခဲ့တယ္။ ဒီအတိုင္းသြားေနရင္ ႏိုင္ငံအတြက္ ရင္ေလးစရာေကာင္းတယ္။ ပညာေရးကစျပင္မယ္ဆိုၿပီး ျပင္ခဲ့ၾကတယ္။
ေတာင္ကိုရီးယားမွာ ဆရာေတြကို "ႏိုင္ငံတည္ေဆာက္သူမ်ား" လို႔သတ္မွတ္ၾကတယ္။ ဆရာေတြဘ၀ျမွင့္တင္ ေရးကို အေမရိကန္ေတြလိုက္လုပ္ၾကတယ္။ သူတို႔အဲဒီအခ်ိန္က ဆရာေတြကို ႏွစ္မ်ိဳးပဲဆက္ဆံတယ္။ ေတာ္ရင္ လစာေကာင္းေကာင္းေပးၿပီး ခ်ီးေျမွာက္တယ္။ ညံ့ရင္ ခၽြင္းခ်က္မရွိ ထြက္ေတာ့လို႔ေျပာၿပီး ျဖဳတ္လိုက္တယ္။ လူေတာ္ေတြကို လူေတာ္ေတြနဲ႔ပဲ ေမြးဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္ၾကတာ။ လူေတာ္ေတြကို လူညံ့ေတြနဲ႔ ေမြးထုတ္ရင္ ခရီး ၾကာတယ္။ သြားရမယ့္ခရီးက အျမန္ဆံုးနဲ႔ ေရွ႕ဆံုးေရာက္ေအာင္ လုပ္ၾကရမွာဆိုေတာ့ လက္တြဲေခၚလို႔ လိုက္ႏိုင္ရင္လိုက္၊ မေခၚႏိုင္ရင္ လက္တြဲျဖဳတ္ခဲ့ပဲ။
အဲဒီအခ်ိန္ကတည္းက သမၼတေခတ္အဆက္ဆက္ ဆရာေတြကို ေမြးလာလိုက္ၾကတာ ခုဆိုရင္ အဲဒီဆရာႀကီး ေတြက ပင္စင္ယူတဲ့အရြယ္ေတြျဖစ္ကုန္ၿပီ။ သမၼတအိုဘားမား လက္ထက္က်ေတာ့ တစ္ခါျပန္ၿပီးေတာ့ STEM အတြက္ သိပၸံဆရာ၊ နည္းပညာဆရာ၊ အင္ဂ်င္နီယာဆရာ၊ သခၤ်ာဆရာေတြကို ျပန္ၿပီး ေမြးထုတ္ရတယ္။ ဆရာ တစ္သိန္းေလာက္ကို မ်ိဳးဆက္သစ္ဆိုၿပီး ထပ္မံေမြးထုတ္ခဲ့တာ။
အိုဘားမားက ဘယ္လိုေျပာၿပီးစည္း႐ံုးသလဲဆိုေတာ့
"ခင္ဗ်ားတို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံကို သူမ်ားႏိုင္ငံေတြနဲ႔ မတူေအာင္ျဖစ္ခ်င္သလား၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကေလးေတြရဲ႕ ဘ၀ကို သူမ်ားႏိုင္ငံေတြက ကေလးေတြထက္ပိုၿပီးေတာ့ ေတာ္ေစ့ခ်င္သလား၊ ဆရာေတြ၀င္လုပ္ၾကပါ။ တိုင္းျပည္က ခင္ဗ်ားတို႔ကို လိုပါတယ္။ ပညာေရးဆိုတာ မရပ္မနား ၿပိဳင္ေနၾကရမွာ။ ဒါေၾကာင့္ ဘြဲ႔ရၿပီဆိုတာ ပညာေရးနိဂံုးမဟုတ္ဘူး။ ခင္ဗ်ားတို႔ပညာေတြ ကေလးေတြကုိမွ်ေ၀ၿပီး အေမရိကန္ကို ကမၻာ့ထိပ္တန္း ေရာက္ေအာင္ လုပ္ၾကစမ္းပါ" တဲ့။
အားရစရာေကာင္းလိုက္တဲ့စကား။ ပညာေရးဟာ ျပန္မရႏိုင္တဲ့ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈဆိုတဲ့စကားနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ ကြာျခားသလဲဆိုတာ စဥ္းစားသာၾကည့္ၾကေပေတာ့။
၁.၄.၂၀၁၅