ဖာသည္ဟာ ငါ့ႏွမ - လင္းထင္

Nyein Chan Aye

သၾကၤန္ ပံုရိပ္ကို ႐ိုးရာယဥ္ေက်းမႈလိုင္းေပၚ ဆြဲတင္ေ၀ဖန္တာ အလြန္ က်ပ္မၿပည့္တာပဲ။
သႀကၤန္ဟာ ခ႐ိုနီတို႔ရဲ႕ ရာသီစာ စီးပြားေရး ျဖစ္တယ္။ က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံၿခားမွာ တစ္ႏွစ္ကြၽန္ခံ ႐ွာရတဲ့ေငြထက္ အဆမ်ားစြာ မ႑ပ္ ေလလံေၾကး ပါမစ္ေႀကး စပြန္ဆာေႀကးတို႔နဲ႔ ပြင့္တဲ့ ပိေတာက္ မညိႇဳးခင္မွာ ေငြရတဲ့ လူတန္းစားတို႔ အာဏာကို အရင္းတည္ၿပီး ဓနကို ေအးဓားၿပ တိုက္ပြဲႀကီး ျဖစ္တယ္။

တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး အႏိွပ္ခန္း ကာရာအိုေကခန္း ႏိုက္ကလပ္နဲ႔ ဟိုတယ္ခန္းေတြမွာ အေမွာင္တြင္း နက္ေနရတဲ့ လိင္အလုပ္သမေတြ ေျမတြင္းထဲ ေရ၀င္တဲ့အခါ ထြက္လာရတဲ့ ႂကြက္ေတြလိုပဲ သၾကၤန္တြင္း စင္ေပၚေရာက္ၿပီး လူသားဂုဏ္သိကၡာ အဖ်က္ဆီးခံထားရလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မၾကည္ညိဳႏိုင္ဘဲ ေကာ့ေကာ္ကန္ကား လုပ္ၾကတာ အဆန္းလားလို႔ ဓနကိုအားကိုးၿပီး လိင္အရသာ အၿမတ္ထုတ္ရတာအေပၚ ဘယ္ေတာ့မွ ႏွစ္ခါျပန္ မစဥ္းစားခဲ့တဲ့ ေယာက္်ား ဘသားႀကီးမ်ားကို ေမးခ်င္ပါတယ္။
ကဗ်ာဆရာေပါ ဖာေပါတဲ့ အေမွာင္ေခတ္မွာ ကဗ်ာေရးတဲ့ေကာင္ ျဖစ္လာရတာမို႔ အဲဒီ့ဖာေတြဟာ ငါ့အတြက္ေတာ့ ေခတ္ရဲ႕ မခ်ဴိေသာႏို႔ကို စို႔ရင္း အတူႀကီးလာရတဲ့ ငါ့ႏွမေတြပဲ။

လင္းထင္