စိတ္ေကာက္ ၾကယ္သီးေလးဟာ ညီမေလးလား၊ ရင္ဘတ္ေပၚက ၾကယ္သီးဟာ ကိုယ္လား

by ရသစာေပအႏုပညာဘေလာ့ဂ္ on Sunday, November 18, 2012 at 7:43pm ·

- သူရႆဝါ -

ကိုယ့္ခႏၶာကိုယ္ထဲက ပင္မေသြးေၾကာလႊာကို

ခ်စ္ဦးသူရဲ႕နာမည္ေလးေပးထားလိုက္တယ္

ခ်စ္သူက သခင္ ၊ ကိုယ္က အပါးေတာ္ၿမဲပါ ။

ကိုယ့္ဘဝကို စကၠဴငွက္႐ုပ္ေလးျဖစ္ေအာင္ခ်ိဳးေခါက္ၿပီး

ခ်စ္သူအတြက္လက္ေဆာင္ပို႔ေပးဖူးတယ္ ။

ရင္ဘတ္မွာမတပ္ဘဲ ျဖဳတ္ထားတဲ့

စိတ္ေကာက္ၾကယ္သီးေလးတစ္လံုး႐ွိတယ္ ၊ ကိုယ္ပါ ။

အဲဒီ ကဗ်ာကို ေရးခဲ့တုန္းက စိတ္ေကာက္ ၾကယ္သီးေလးဟာ ကိုယ့္အေတြး ထဲက အိပ္မက္ သက္သက္ပဲ၊ ကိုယ့္ရဲ႕ စိတ္ကူးယဥ္ ဖန္တီးမႈ သက္သက္ပဲ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီ အိပ္မက္ ၾကယ္သီးေလးဟာ ကိုယ့္ဘဝထဲကို တကယ္ပဲ ကိုယ္ထင္ျပ ဝင္ေရာက္ လာခဲ့တယ္။ ကိုယ့္ဘဝမွာ စိတ္ကူးယဥ္ အေရးအသား သက္သက္ အျဖစ္ပဲ တည္ရွိ ေနေတာ့မွာလို႔ ကိုယ္ယူဆ ထားခဲ့တဲ့ စိတ္ေကာက္ ၾကယ္သီးေလးရဲ႕ ဝတ္႐ံုလႊာကို ညီမေလးက ဝတ္ဆင္ၿပီး မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ကိုယ့္ဆီ တည့္တည့္ မတ္မတ္ ေရာက္လာ ခဲ့တယ္။ အခု ကိုယ္ဟာ စိတ္ေကာက္ ၾကယ္သီးေလး မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ညီမေလးက ကိုယ့္ရဲ႕ စိတ္ေကာက္ ၾကယ္သီးေလး ျဖစ္ခဲ့ၿပီ။

ကိုယ့္ ညီမေလးဟာ တကယ္ပဲ ေကာက္ပါတယ္။ စိတ္ေကာက္ ၾကယ္သီးေလး ဆိုတဲ့ နာမည္နဲ႔ လိုက္ေအာင္ စိတ္ေကာက္ တယ္။ ညီမေလး အလိုမက် ျဖစ္ေနၿပီဆို ကိုယ္ဘယ္ေလာက္ပဲ စကားေကာင္း ေျပာေျပာ စကားထဲကေန အထအန ေကာက္ၿပီး စိတ္ေကာက္ ပါတယ္။ အဲဒီလို ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ဟာ ကိုယ္ အယံုအၾကည္ မရွိတဲ့ အခ်စ္ ဆိုတာကို ကိုယ့္ရင္ ထဲကေန လြယ္လြယ္ေလး ေကာက္ယူ သြားႏုိင္မယ္လို႔ ကိုယ္ ဘယ္တုန္းကမွ ေတြးမထား မိခဲ့ဘူး။ ကိုယ့္ ရင္ဘတ္ ေပၚမွာ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး ရွိေနတဲ့ ၾကယ္သီးေလး ေနရာေ႐ြ႕သြားမွာ စိုးရိမ္စိတ္နဲ႔ အခ်စ္ဆိုတဲ့ အက်ီ ၤကို ကိုယ္ ဘယ္လိုမွ ခၽြတ္မပစ္ရက္ဘူး။ အဲဒီ အက်ီ ၤေလးဟာလည္း ညီမေလး ကိုယ္တိုင္ပဲ ျဖစ္ေနတယ္ ဆိုတာကို ညီမေလး သိပါေစ။ ကိုယ့္ ညီမေလး ေပ်ာ္ေနပါေစ။ ညီမေလး ငိုေနတဲ့ အခါ ကိုယ္က ညီမေလး ေပ်ာ္ေအာင္ ေလွ်ာက္ေျပာ ေနရင္းနဲ႔ စိတ္ေျပၿပီး ညီမေလး ရယ္ေမာသြားတဲ့အခါ ကိုယ္ေပ်ာ္႐ႊင္ရသလို ပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ ညီမေလး ေပ်ာ္ေနပါေစ။

ညီမေလးက ကိုယ့္ကို သိပ္ခ်စ္သတဲ့။

ကိုယ္ကလည္း ညီမေလးကို သိပ္ခ်စ္သတဲ့။

အျဖဴေရာင္သက္သက္နဲ႔ အခ်စ္တဲ့။

ေမာင္ႏွမေတြထက္ ပိုတယ္၊ ခ်စ္သူေတြထက္ပိုတယ္၊ သူငယ္ခ်င္းေတြထက္ပိုတယ္တဲ့။

ကိုယ့္မွာ ေရွာ့ခ္တစ္ခုရခဲ့ၿပီ။ အခ်စ္ဆိုတာ ဘာလဲလို႔ ဘယ္သူ႔ကို ေမးရမွန္း မသိတဲ့ ကိုယ့္အတြက္ ညီမေလးကို ကိုယ္က ဘယ္လို ခ်စ္မိတာလဲ ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းပါ ထပ္တိုး လာခဲ့တယ္။ ညီမေလးဟာ ကိုယ့္အတြက္ ညီမေလးပဲလား၊ ခ်စ္သူလား၊ သူငယ္ခ်င္းလား၊ ဒါမွမဟုတ္ .. အဲဒါေတြ တစ္ခုမွ မဟုတ္တဲ့ သီးသန္႔ ေနရာ တစ္ေနရာမွာလား၊ ညီမေလးကို ခ်စ္တဲ့ အခ်စ္ကို ကိုယ္ဘယ္လို နာမည္တပ္ရမလဲ၊ တစ္ခါတေလ ဖုန္းထဲမွာ ညီမေလးနဲ႔ စကားေျပာရင္း ျဖစ္လာတဲ့ ၾကည္ႏူးမႈဟာ ဘယ္လို အခ်စ္ အမ်ိဳးအစား နာမည္နဲ႔ဆို သင့္ေတာ္မလဲ၊ ညီမေလး ဝမ္းနည္းေနတဲ့ အခါ ကိုယ့္စိတ္ေတြပါ အလိုလို ညစ္ညဴး ေနတတ္တာ၊ တယ္လီဖုန္း ထဲက ညီမေလးရဲ႕ အသံထဲမွာ ကိုယ့္အေပၚ ထားတဲ့ သံေယာဇဥ္ အတုိင္းအတာကို လိုက္ရွာ ေနမိတတ္တာ၊ အဲဒါေတြကေရာ ဘာျဖစ္လို႔ပါလဲ။ ကိုယ္ ဘယ္လိုမွ စဥ္းစားလို႔ မရတဲ့ အဆံုးမွာ ညီမေလးကို အဲဒီအေၾကာင္း ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာျပဝန္ခံဖို႔ ဆံုးျဖတ္မိတယ္။

“ညီမေလးကို ဘယ္လိုခ်စ္တယ္ဆိုတာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို လည္း မေဝခြဲတတ္ေတာ့ပါဘူး” လို႔ဆိုရင္ ကိုယ့္စကားကို ညီမေလး နားလည္မလား၊ သေဘာက်မလား။ “ဘယ္လို ခ်စ္မွန္းေတာင္ မသိဘူး ဆိုေတာ့ ညီမေလးကို ဂ႐ုမစိုက္လို႔ေပါ့၊ ညီမေလးကို ေခါင္းထဲမွာ မရွိလို႔ေပါ့” လို႔ စကား အထအန ေကာက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းစူ ေနမလား။ ဒါမွမဟုတ္ … ညီမေလးဟာ ဘယ္သူနဲ႔မွ မတူတဲ့ အခ်စ္ကို ရတာပဲလို႔ ညီမေလးက ေက်နပ္ ဝမ္းသာ ေနမလား။ ကိုယ္ မစဥ္းစားခ်င္လို႔ ဝန္ခံပါမယ္ ဆိုတာေတာင္မွ ညီမေလး ဘယ္လိုေတြးေနမလဲလို႔ ခန္႔မွန္း စဥ္းစား ေနရျပန္ေတာ့တယ္။

ကိုယ့္ဆီကေန ဘယ္ေတာ့မွ ျပဳတ္ထြက္ မသြားမယ့္ စိတ္ေကာက္ ၾကယ္သီးကေလးဟာ သူျဖစ္ပါရေစ .. တဲ့။

အခ်စ္ကို မယံုခဲ့တဲ့ ကိုယ့္ဆီက အခ်စ္ကိုမွ ခဏေလးနဲ႔ ယူႏုိင္တဲ့ ညီမေလးဟာ ကိုယ့္ကို အံ့ၾသစရာ ေနာက္တစ္ခု ထပ္လုပ္ျပ ျပန္ပါတယ္။ ကိုယ့္ကို ဘယ္သူက ေပးမယ္မွန္း မသိ၊ ဘယ္ကေန ကိုယ့္ဆီ ေရာက္လာမွာလဲ မသိတဲ့ ဆုေတာင္း စကား ဆိုတာ ေတြကို ဘယ္တုန္းကမွ မယံုခဲ့တဲ့ ကိုယ္ဟာ စိတ္ေကာက္ ၾကယ္သီးကေလး ျဖစ္ခြင့္ အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္တဲ့ ညီမေလးရဲ႕ ဆုေတာင္း ျပည့္ပါေစလို႔ တိတ္တဆိတ္ ကူၿပီးေတာ့ ဆုေတာင္း ေပးေနမိတယ္။ ကိုယ္က ေသခ်ာ ေပမယ့္ .. ကံတရား ဆိုတာ မေသခ်ာဘူး မဟုတ္လား။ တကယ္ေတာ့ ကိုယ္ေရာ ညီမေလးေရာဟာ ေလာကဓံ ေရျပင္ထဲ သြားလာ ေလွာ္ခတ္ ေနရတဲ့ ေလွကေလးေတြပဲ မဟုတ္လား။ ကိုယ္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ညီမေလးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ မုန္တိုင္းေတြေအာက္၊ လိႈင္းလံုး ေတြေအာက္ အခ်ိန္မေ႐ြး ေမ်ာပါနစ္ျမဳပ္ သြားႏုိင္တာပဲ မဟုတ္လား။ ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မဆံု ျဖစ္ေတာ့ ေလာက္တဲ့ အထိကို မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ေဝးကြာ သြားႏုိင္တာပဲ မဟုတ္လား။ ဒါေၾကာင့္ … ကိုယ့္ရဲ႕ အၿမဲတမ္း ၾကယ္သီးေလး ျဖစ္ခြင့္ အတြက္ ဆုေတာင္း ေနခဲ့တဲ့ ညီမေလးရဲ႕ ဆုေတာင္းကို ကိုယ္က ကူညီၿပီး ဆုေတာင္း ေပးေနရတာေပါ့။ အဲဒီလိုနဲ႔ ကိုယ္ဟာ ဆုေတာင္းျခင္းကို မယံုၾကည္ ေပမယ့္၊ အဲဒီ ဆုေတာင္းေတြ ကေန တစ္ခုခု ရလာမလားလို႔ မေမွ်ာ္လင့္ မိေပမယ့္ ဆုေတာင္း စကား ေတြကို တစ္ေယာက္တည္း ေျပာတတ္ လာခဲ့တယ္။

ညီမေလး ေပ်ာ္ေနပါေစ။

ညီမေလးရဲ႕ ဆုေတာင္းေတြ ျပည့္ပါေစ။

ညီမေလးက ကိုယ့္ရဲ႕ စိတ္ေကာက္ ၾကယ္သီး ေလးလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ကိုယ္က ညီမေလးရဲ႕ ဘဝထဲမွာ အခ်ိန္ျပည့္ တပ္ဆင္ ထားတဲ့ ၾကယ္သီး တစ္လံုးလား။ တကယ္ေတာ့ ကိုယ္ဟာ ဘာဆို ဘာမွ မသိသူပါ။ အခ်စ္ ဆိုတာကို မသိဘူး၊ ညီမေလး ကိုယ့္ကို ဘယ္လို ခ်စ္သလဲ ဆိုတာကို မသိဘူး။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္း ညီမေလးကို ဘယ္လို ခ်စ္သလဲ ဆိုတာ မသိဘူး။ အဲဒီလို ဘာမွ မသိတဲ့ ကိုယ့္မွာ ေနာက္ထပ္ မသိျခင္းေတြ ထပ္တိုး လာခဲ့ျပန္တယ္။ ညီမေလးဆီ မထင္မွတ္ဘဲ ျပဳတ္က် လာခဲ့တဲ့ ၾကယ္သီးေလးဟာ ကိုယ္လား၊ ကိုယ္ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ေကာက္ရ ခဲ့တဲ့ စိတ္ေကာက္ ၾကယ္သီး ေလးဟာ ညီမေလးလား ဆိုတာေတာင္ ကိုယ္က ေသခ်ာ မသိေတာ့ဘူး။ ညီမေလးလည္း အဲဒါကို ေသခ်ာ သိမွာမဟုတ္သလို သိခ်င္ မွာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ဘာလို႔လည္း ဆိုေတာ့ ညီမေလးဟာ ကိုယ္နဲ႔ ပတ္သက္ရင္ ကိုယ့္ရဲ႕ ေကာင္းေၾကာင္း၊ ဆိုးေၾကာင္း၊ ေနာက္ေၾကာင္း ေရွ႕ေၾကာင္း ဘာကိုမွ စိတ္မဝင္စားဘဲ ကိုယ့္ရင္ထဲမွာ ေနဖို႔ပဲ ဆႏၵရွိတဲ့၊ ကိုယ့္ကို ဘာနဲ႔မွ မတိုင္းတာဘဲ ခ်စ္ေနဖို႔ပဲ စိတ္ကူးထားတဲ့ ကိုယ့္ရဲ႕ စိတ္ေကာက္ ၾကယ္သီေလး တစ္လံုး ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။

၂၃ - ေအာက္တိုဘာ - ၂၀၁၂