ကေလးကိစၥ

by သစၥာနီ on Monday, November 12, 2012 at 11:49pm ·

 တစ္ေန႔သ၌   ကၽြႏု္ပ္သည္ တျခား စာေရးရန္ ကိစၥမရွိသည္ႏွင့္ ႏွပ္သံုးေဖာ္တို႔ ညီလာခံကိုပင္ စာတစ္ေစာင္ ေပတစ္ဖြဲ႕  ျပဳရန္ ျပတင္းတံခါး ဖြင့္ကာ ေမွ်ာ္ပါေသာ္လည္း ႏွပ္သံုးေဖာ္မွာ အေတာ္ၾကာေအာင္ ေပၚမလာဘဲ ရွိေလသည္။ ကၽြႏု္ပ္က စိတ္ပ်က္လက္ေလွ်ာ့မည္ ျပဳေတာ့မွ ကစားကြင္းထဲ ဝင္လာေသာ  ႏွပ္ေခ်းထူ ႏွပ္ေခ်းယိုႏွင့္ ႏွပ္ေခ်းတြဲေလာင္းကို ေတြ႕ရေလသည္။ သူတို႔စကားအရ ႏွပ္ေခ်းယို၏ အေမသည္ မ်က္ႏွာျမင္ မီးထြက္သည့္အတြက္ ႏွပ္ေခ်းယိုက ဒကာခံကာ အေၾကာ္ ဝယ္ေကၽြးသည္ကို စားေသာက္လာၾကျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သိရေလသည္။

 ႏွပ္ေခ်းတြဲေလာင္း။ ။ ႏွပ္ေခ်းယို၊ အခု မင္းအေမ ေမြးတာ ဘယ္ႏွေယာက္ေျမာက္ ကေလးလဲ။

ႏွပ္ေခ်းယို။ ။ ပဥၥမေျမာက္ ကေလးေလ။ ရတနာရွိရာ ရတနာလာစု ဆိုတာ ဒါကို ေခၚတာေပါ့။

ႏွပ္ေခ်းထူ။ ။ အခ်င္းခ်င္း အျမင္ကပ္ေအာင္ ၾကြားမေနနဲ႔ကြာ။ မင္းတို႔အိမ္မွာ ေျပာင္ေျပာင္လက္လက္ဆိုလို႔ ငါေတာ့ ပုလင္းကြဲပဲ ေတြ႕တယ္။ ဘယ္က ရတနာလဲ။

ႏွပ္ေခ်းယို။ ။ ငါ့အေမ နာမည္က ေဒၚရတနာေလ။

ႏွပ္ေခ်းတြဲေလာင္း။ ။ တရုတ္ျပည္မွာလို တစ္အိမ္ေထာင္ ကေလး တစ္ေယာက္ပဲ ယူရမယ္ဆိုတဲ့ ဥပေဒသာ ရိွရင္ မင္းအေမေတာ့ ဒုကၡပဲ။

ႏွပ္ေခ်းယို။ ။ အေမရိကန္က ေဒၚဂ်နီဖာဒန္နီယယ္ ကိုေတာ့ မမီေသးပါဘူး။ တစ္ေလာက အဲဒီ ႀကီးေတာ္ႀကီးက ၁၇ ႏွစ္ေယာက္ေျမာက္ ကေလးကို ေမြးတယ္။ သူ႔ကေလးေတြမွာ အႀကီးဆံုးက ၁၉ ႏွစ္၊ အငယ္ဆံုးက ၂ ႏွစ္၊ အမႊာက ၂ ႀကိမ္ပါေသးတယ္။ ဒီႀကီးေတာ္ႀကီးကိုေတာ့ ေမြးလြန္းလို႔ “ရွင္ေမြးလြန္း” ဘြဲ႔ေတာင္ ေပးဖို႔ ေကာင္းေနၿပီ။

ႏွပ္ေခ်းတြဲေလာင္း။ ။ အဓိက ကေတာ့ စီးပြားေရးပဲေပါ့ကြာ။ ကေလးဆိုတာ ေမြးတာထက္ ႀကီးျပင္းလာေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ ပိုခက္ခဲတယ္တဲ့။ မဖြံ႕ၿဖိ္ဳးတဲ့ ႏိုင္ငံေတြမွာ အရြယ္မေရာက္ေသးတဲ့ ကေလး လူမမည္ ေသဆံုးမႈႏႈန္းက အခုခ်ိန္ထိ ျမင့္မားေနတုန္းပဲ။

ႏွပ္ေခ်းယို။ ။ ဟုတ္တယ္ေလ၊ ေလေကာင္းေလသန္႔ ရၿပီး အလင္းေရာင္ မွ်တတဲ့ ေနစရာ ရွိရမယ္။ သန္႔ရွင္းၿပီး က်န္းမေရးနဲ႔ ညီညြတ္တဲ့ ေသာက္သံုးေရနဲ႔ မိလႅာစနစ္လည္း ရွိရမယ္။ အာဟာရ ျပည့္ဝတဲ့ အစားအေသာက္ကိုလည္း လိုအပ္သေလာက္ စားေသာက္ႏိုင္ရမယ္။

ႏွပ္ေခ်းထူ။ ။ ေတာ္ေတာ့၊ မျဖစ္ႏိုင္တာေတြ မေျပာနဲ႔။ ဒီေန႔ ကမၻာမွာ လူဦးေရ သန္းတစ္ေထာင္ေက်ာ္ဟာ လူမြဲစာရင္းဝင္ ျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒါဟာ ေန႔စဥ္ ဝင္ေငြ တစ္ေဒၚလာေလာက္ပဲ ရတဲ့သူေတြကို ေျပာတာ။ အာရွပစိဖိတ္ ေဒသမွာ အမ်ားဆံုးပဲ။

ႏွပ္ေခ်းယို။ ။ ဒါကေတာ့ ႀကိုးစားရမွာေပါ့၊ တရုတ္ျပည္မွာ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ေလာက္ကဆို လူ ၃ ဦးမွာ တစ္ဦးဟာ လူမြဲစာရင္းဝင္တဲ့။ အခုေတာ့ လူ ၁၀ ဦးမွာ တစ္ဦးပဲ လူမြဲ စာရင္းဝင္ေတာ့တယ္။ ဒါေတြကို အတုယူရမွာေပါ့။ အခု ဗီယက္နမ္မွာ လူငယ္ေတြ အရပ္ျမင့္ေရးကို စီမံကိန္းခ်ၿပီး အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေနၿပီတဲ့။

ႏွပ္ေခ်းထူ။ ။ ဘာေတြ လုပ္မွာလဲ။

ႏွပ္ေခ်းယို။ ။ တစ္ႏိုင္ငံလံုး ၁၄ ႏွစ္ေအာက္ လုူငယ္ေတြနဲ႔ သက္ဆိုင္တယ္ေလ။ သူတို႔ကို ခႏၵာကိုယ္ ဖြံ႔ၿဖိဳး တိုးတက္ေစတဲ့ အစားအစာေတြကို ပံုမွန္ စားေသာက္ႏိုင္ေအာင္၊ ၿပီးေတာ့ ပံုမွန္ ကိုယ္လက္လႈပ္ရွား အားကစားနဲ႔ ထိေရာက္တဲ့ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈေတြ လုပ္ရမွာေပါ့။ ဒုတိယ ကမာၻစစ္က ဂ်ပန္ငပုလို႔ အေခၚခံခဲ့ရတဲ့ ဂ်ပန္ေတြရဲ႕ အရပ္အေမာင္းဟာ အခုဆို အားလံုးက ေမာ့ၾကည့္ရတဲ့ အေျခအေန ေရာက္ေနၿပီ မဟုတ္လား။ ဒါလည္း စီမံကိန္းခ် ေဆာင္ရြက္ခဲ့တာပဲ။ မၾကာေသးခင္ကလည္း သတင္းတစ္ပုဒ္ ဖတ္လိုက္ရတယ္။ ေနာက္ဆို ျမန္မာ့လက္ေရြးစင္ ေဘာလံုးသမားဆို ၅ ေပ ၈ လက္မ အထက္ပဲ ေရြးေတာ့မယ္တဲ့။

ႏွပ္ေခ်းထူ။ ။ ကေလးမို႔လို႔ ကေလးစကား ေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ႏိုင္ငံတိုင္းလိုလို ကေလးသူငယ္ ေစာင့္ေရွာက္ေရး ကိစၥေတြကို ဦးစားေပးသင့္တယ္။ ဒီေန႔ ကေလးေတြဟာ ေနာင္တစ္ေန႔ရဲ႕ လူႀကီးအေလာင္းအလ်ာေတြပဲ။ သူတို႔ထဲမွာ ႏိုင္ငံကို အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့သူေတြ မပါဘူးလို႔ မေျပာႏိုင္ဘူး။

ႏွပ္ေခ်းတြဲေလာင္း။ ။ နင္မပါဘူးလို႔ေတာ့ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။

ႏွပ္ေခ်းယို။ ။ အဲဒါေတြက အဘက္ဘက္က ျပည့္စံုဖုိ႔လိုတယ္။ တိုင္းျပည္ စီးပြားေရးလည္း ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ရမယ္။ ေဒသတြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရလည္း ရွိရမယ္။ အာဖဂန္နစၥတန္မွာဆို အၾကမ္းဖက္မႈေတြေၾကာင့္ ေက်ာင္းမသြားႏိုင္တဲ့ ကေလး ၃ သိန္းေက်ာ္ေတာင္ ရွိတယ္တဲ့။

ႏွပ္ေခ်းတြဲေလာင္း။ ။ ဒါဆို ေက်ာင္းမွန္မွန္ တက္ေနရတဲ့ တို႔တစ္ေတြ ကံထူးတာေပါ့ေနာ္။

ဤတြင္ ႏွပ္သဘင္ ၿပီး၍ သြားပါေလေတာ့သတည္း။

သစၥာနီ  

Ecovision၊ ၁၂ မတ္ ၂၀၀ဂ

စာစုမ်ား မာတိကာ 

ဝတၳဳတို၊ အက္ေဆး

ကဗ်ာ

ဟာသ၊ သေရာ္စာ

ေဆာင္းပါး၊ အင္တာဗ်ဴး

ဘာသာျပန္

ဘာသာေရး

ႏိုင္ငံေရး

စာအုပ္အညႊန္း