တက္ဘုန္းၾကီး

“တကာသိန္းေဖ”
“ဘုရား”

“တက္ဘုန္းႀကီး၀တၳဳ ထပ္မထုတ္ေတာ့ဘူးလား”
“တပည့္ေတာ္ ထပ္ထပ္ထုတ္ဖို ့ သိပ္စိတ္မ၀င္စားပါဘုရား”

“အို၊ ဘာ့ေႀကာင့္လဲ တကာေလးရဲ ့”
“တပည့္ေတာ္က ႏိုင္ငံေရးကိစၥ၊ ကမာၻ ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိစၥ၊ စာေပကိစၥေတြမွာသာ
စူးစိုက္လုပ္လိုပါေတာ့တယ္။ ဘာသာေရးကိစၥမွာ ၀င္မပါခ်င္ေတာ့ပါဘူးဘုရား”

“ဒါၿဖင့္ တက္ဘုန္းႀကီး၀တၳဳထုတ္စတုန္းကလို တို ့ဘာသာကိုစင္ႀကယ္ေအာင္
ဆိုတဲ့ေစတနာေတြ ေလ်ာ့ကုန္ၿပီလား”
“ဒီလိုလည္းမဆိုအပ္ပါဘူးဘုရား။ တပည့္ေတာ္ ေနရာတကာမွာ စင္ႀကယ္ေရးကို
အလိုရွိပါတယ္။ သို ့ေပမယ့္ သာသနာစင္ႀကယ္ေရးကို ဘယ္သူမၿပဳမိမိမႈ
ဆိုတာလို အရွင္ဘုရားတို ့သံဃာေတာ္ေတြကသာ အရင္းခံထားၿပီး
ေဆာင္ရြက္ႀကမယ္လို ့ယူဆပါတယ္ဘုရား”

“တကာသိန္းေဖရဲ ့၊ မင္း၀တၳဳၿပန္ထုတ္ရ ေကာင္းမယ္ကြဲ ့”
“တပည့္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ေတာ့ ခုနင္ကေလ်ွာက္ထားသလိုဘဲ၊ စိတ္မ၀င္စားပါ
ဘုရား။ အရွင္ဘုရားတို ့ဘာသာ ကိုယ္အေရးကိုယ္ ေဆာင္ရြက္ႀကလ်ွင္
ေကာင္းပါလိ္မ့္မယ္ဘုရား”

“ဒါၿဖင့္ တကာရဲ ့တက္ဘုန္းႀကီးစာအုပ္ကို ဘုန္းႀကီးတို ့ကိုလွဴမလား”
“လွဴပါတယ္ဘုရား၊ အရွင္ဘုရားမ်ားႀကိဳက္သလို စီမံေတာ္မူပါဘုရား”

“အိမ္းေကာင္းၿပီ၊ ငါတို ့ကဘဲထုတ္ေ၀ေတာ့မယ္”
“တခုေတာ့ရွိပါတယ္ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္ဟာ အဲဒီ၀တၳဳကိုေရးစဥ္က
အသက္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္၊ ႏွစ္ဆယ့္တႏွစ္၊ ႏွစ္ႏွစ္ဆိုေတာ့ စိတ္သန္ရာကို
တဘက္သတ္လုပ္တတ္ပါတယ္။ သာသနာကိုၿပဳၿပင္ခ်င္တဲ့စိတ္ကမ်ားၿပီး
မေတာ္မတည့္ သီလေႀကာင္ေတြကို ေဖာ္ထုတ္ရႈံ ့ခ်ရာမွာသာ အားသန္ၿပီး
တဘက္ကသန္ ့ရွင္းတဲ့ဘုန္းႀကီးမ်ား၊ တကယ္ႀကည္ညိဳစရာေကာင္းတဲ့
ရဟန္းသံဃာမ်ား ရွိေသးတာကို မေဖာ္ၿပခဲ့မိဘူးဘုရား။ ဒါ တပည့္ေတာ္ရဲ ့
ခ်ိဳ ့ယြင္းခ်က္ပါဘဲ”

“ေအး၊ ဒါကေတာ့၊ တကယ့္သူေတာ္ေကာင္း သီလ၀ႏၱသံဃာေတာ္တို ့က
ဟိုအရင္တုန္းကတည္းက တကာေလးရဲ ့ေစတနာသိၿပီး ခြင့္လႊတ္ခဲ့ႀကၿပီး
သားပါ။ တကယ္ဆိုေတာ့ တကာေလးရဲ ့စာအုပ္ကို သာဓုေခၚခဲ့ႀကတဲ့
ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိခဲ့ႀကတယ္။ ခုလည္း သီလ
သမာဓိ ပညာနဲ ့ၿပည့္စံုတဲ့ ရဟန္းသံဃာေတာ္အမ်ားအၿပားရွိပါတယ္။
အဲဒီ ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္ေတြ မ်ားသည္ထက္မ်ားလာေအာင္
မစင္ႀကယ္တဲ့ ၿခစားတဲ့အပိုင္းကို တိုက္ထုတ္ရမွာဘဲကြဲ ့။ ဒီေနရာမွာ တို ့က
တက္ဘုန္းႀကီးကို အသံုးခ်ရမွာဘဲ”
“ေကာင္းပါၿပီဘုရား၊ အရွင္ဘုရားတို ့ ေတာ္မည္ထင္သလို တပည့္ေတာ္ရဲ ့
တက္ဘုန္းႀကီး ကို ႀကည့္သံုးပါေတာ့ဘုရား”

အရွင္ပညာေဇာတ
အရွင္အာဒိစၥ၀သံေက်ာင္းတိုက္၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ ့
၁၃၁၆ ခု၊ ၀ါဆိုလ