ကၽြႏ္ုပ္၏ မိတ္ေဆြမ်ား

by Ma Nandar on Monday, November 12, 2012 at 7:47am 

မူလတန္းတုန္းက ျမန္မာစာသင္ရိုးညႊန္းတန္း စာအုပ္မွာ သင္ဖူးတဲ့ ပံုျပင္ေလးတပုဒ္ရွိခဲ့ဖူးတယ္။ လံုးေစ့ပတ္ေစ့ အေသးစိတ္ မမွတ္မိေတာ့ေပမယ့္ ပံုျပင္က ေပးခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းအရာကိုေတာ့ မွတ္မိေနပါေသးတယ္။

ပံုျပင္ထဲမွာ ရွင္ဘုရင့္သား(၃)ေယာက္လား၊ သူေဌးသား(၃)ေယာက္လားေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ (၃)ေယာက္ေတာ့ (၃)ေယာက္ပဲ။

မင္းညီမင္းသားပဲ ထားပါေတာ့ေလ ။

အဲသည့္ (၃)ေယာက္က ေတာလိုက္ထြက္ၾကရင္း လမ္းေပ်ာက္သြားတယ္။

ေတာထဲမွာ အမဲရွာလို႔ရလာတဲ့ မုဆိုးတေယာက္နဲ႔ေတြ႔တယ္။ ဗိုက္ဆာေနျပီျဖစ္တဲ့ သူတို႔(၃)ေယာက္စလံုးက မုဆိုးပစ္လာတဲ့ အမဲေကာင္ရဲ႕ အသားကိုလိုခ်င္ၾကတယ္။ ဒီမွာတင္ပဲ ပထမဆံုး အၾကီးဆံုးမင္းသားက မုဆိုး “ ဟဲ့မုဆိုး၊ ငါ့အား အသားနည္းနည္း ေပးေလာ့ “ လို႔ ေတာင္းသတဲ့။

ဒုတိယ မင္းသားကေတာ့ “အကိုမုဆိုး ကၽြႏ္ုပ္အား အသားနည္းနည္း ေပးပါ” လို႔ ေတာင္းသတဲ့။

တတိယ မင္းသားကေတာ့ “ အေဆြမုဆိုး ကၽြႏ္ုပ္အား အသားနည္းနည္းေပးပါလို႔” ေတာင္းသတဲ့။

ဒီအခါမွာ မုဆိုးက အခုလို ေျပာျပီး အသား အသီးသီးကို ေပးသတဲ့။

ပထမ မင္းသားဟာ ၾကမ္းတမ္း ခက္ထန္ေသာ စိတ္သေဘာရွိ၍ ၾကမ္းတမ္းခက္ထန္ေသာ စကားကို ဆိုေသာေၾကာင့္ သူ႔စကားနဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြစြာ ၾကမ္းတမ္းေသာ အရြတ္မ်ားပါေသာ အသားကို ေပးတယ္။

ဒုတိယ မင္းသားကေတာ့ သူ႔ကို ညီအကိုလို သေဘာထားတဲ့ အတြက္ ညီအကိုေမာင္ႏွမႏွင့္တူေသာ အမဲေကာင္ရဲ႕ ေျခလက္တို႔မွ ေပါင္သားတို႔ကို ေပးသတဲ့။

တတိယ မင္းသားကေတာ့ သူ႔ကို အေဆြခင္ပြန္းေကာင္းလို သေဘာထားတဲ့အတြက္ ေလာကမွာ အေဆြခင္ပြန္းေကာင္းမည္သည္ အေရးၾကံဳလာပါက ဦးေခါင္းလိုလည္း အားကိုးရသည္။ ခႏၶာကိုယ္လိုလည္း အားကိုးရတယ္။ နားမ်က္စိေျခလက္ စသည္တို႔လိုလည္း အားကိုးလို႔ရသည္ဆိုျပီး အမဲတေကာင္လံုးကို ေပးလိုက္သတဲ့။

အဲသည့္ပံုျပင္ကို မူလတန္းဘဝတုန္းက ေကာင္းေကာင္း နားမလည္ခဲ့ပါဘူး။ ငါသာ မုဆိုးဆိုရင္ေတာ့ ညီအကိုေမာင္ႏွမလို သေဘာထားတဲ့သူကို အေကာင္းဆံုး ေပးမွာပဲလို႔ ေတြးခဲ့ဖူးပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ေလာကရဲ႕ လမ္းမ်ဳိးစံုကို ေလွ်ာက္ဖူးျပီးခဲ့တဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့ မိတ္ေဆြတကယ္ေကာင္းရင္ ေဆြမ်ဳိးေမာင္ႏွမ လိုက္မမီတာေတြကို ကိုယ္တိုင္ေတြ႔ၾကံဳခံစားလာရတယ္။

မိတ္ေဆြေကာင္းတေယာက္ရဲ႕ တန္ဖိုးဟာ ေလာကမွာ ေတာ္ေတာ့္ကို အဖိုးတန္ပါလားဆိုတာ တစတစ သိလာရတယ္။

ကၽြႏ္ုပ္ပတ္ဝန္းက်င္မွာ မိဘမ်ားမရွိေတာ့လို႔ ေမာင္ႏွမအခ်င္းခ်င္း အႏုိင္အထက္ျပဳ အေမြလုျပီး တရားရံုးေရာက္လို႔ မိတ္ေဆြေကာင္းေတြက ကူညီေပးခဲ့တာကို ခဏခဏျမင္ေတြ႔ခဲ့ရတယ္။

ေသခန္းျပတ္ဆိုျပီး ေမာင္ႏွမခ်င္း ရက္စက္ႏိုင္က်လို႔ မိတ္ေဆြေကာင္းအိမ္မွာ ေခၚတင္ေကၽြးထားရတာမ်ဳိးလည္း ေတြ႔ဖူးတယ္။ အဲလို သိလာတာနဲ႔အမွ် မိတ္ေဆြေကာင္းကို ပိုပိုမက္ေမာလာတယ္။

ဒီမွာတင္ပဲ မိတ္ေဆြလည္းငတ္၊ ျမန္မာအေပါင္းလည္းငတ္သူတေယာက္အေနနဲ႔ ခင္ပြန္းသည္(အဲသည့္တုန္းကေတာ့ သမီးရည္းစားေပါ့ေနာ္) ရဲ႕ အၾကံေပးခ်က္အရ face book account တခုဖြင့္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

Face bookကို လူအမ်ဳိးမ်ဳိးက ရည္ရြယ္ခ်က္အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ သံုးၾကပါတယ္။

အြန္လိုင္းႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားဖို႔၊ ခံစားခ်က္ေတြေရးဖို႔၊ အေပ်ာ္ရည္းစားထားဖို႔၊ သတင္းေတြ ဖတ္ဖို႔၊ ေပၚျပဴလာျဖစ္ခ်င္လို႔၊ သူမ်ားတကာကို ေပၚတင္မေျပာရဲလို႔ မဟုတ္ကဟုတ္ကေတြ အပုပ္ခ်ခ်င္လို႔၊ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းလိုခ်င္လို႔၊ ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး သူမ်ားဖြင့္လို႔ ကိုယ္လိုက္မဖြင့္ရင္ ေခတ္မမီဘူးျဖစ္မွာစိုးလို႔…စသျဖင့္ စသျဖင့္ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ဳိးစံုနဲ႔ accountဖြင့္ျပီး သံုးၾကပါတယ္။

ကၽြႏ္ုပ္ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ ရွင္းပါတယ္။

မိတ္ေဆြေကာင္းေတြလိုခ်င္လို႔၊ ျမန္မာျပည္နဲ႔ အဆက္အသြယ္ရခ်င္လို႔၊ ကမာၻတဝွမ္းမွာ ရွိၾကတဲ့ ျမန္မာေတြနဲ႔ ေကာင္းေသာ သိကၽြမ္းျခင္းနဲ႔ သိကၽြမ္းခ်င္လို႔ပါ။

ကၽြႏ္ုပ္အေနနဲ႔ အြန္လိုင္းေပၚမွာ ေတြ႔တဲ့ မိတ္ေဆြေတြပဲဆိုျပီး ဘယ္သူတဦးတေယာက္ကိုမွ ေပါ့ေပါ့တန္တန္ သေဘာမထားခဲ့ပါဘူး။

အားလံုးကို ခင္ခ်င္ပါတယ္။ ဘယ္သူ႔ကိုမွလည္း စျပီး မေစာ္ကားခဲ့ဖူးပါဘူး။ အယူအဆမတူလို႔ စကားအေျခအတင္ ေျပာျဖစ္တာေလာက္ေတာ့ ရွိခဲ့ဖူးပါတယ္။

ကိုယ့္ကို အသားလြတ္ ေစာ္ကားရင္ေတာ့ စြာေတာ့တာပါပဲ။ ဒါဟာလည္း ေစာ္ကားသူကို လူသားတေယာက္လို႔ သေဘာထားေသးလို႔ပါ။ ပရိုဖိုင္မရွိဘာမရွိနဲ႔ အသားလြတ္ လာေစာ္ကားရင္ေတာ့ ဘယ္လိုမွ မတုန္႔ျပန္ေတာ့ပါဘူး။ လူလို႔လည္း သေဘာမထားေတာ့တဲ့အတြက္ပါ။

မိတ္ေဆြ ျဖစ္မိျပီဆို လည္းအတတ္ႏိုင္ဆံုး သူ႔အတြက္ ကိုယ္ကမိတ္ေဆြေကာင္းျဖစ္ႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားျပီးေနတယ္။ ကိုယ့္မိတ္ေဆြေတြကိုလည္း တကယ္ရင္းရင္းႏွီးႏွီး စိတ္နဲ႔ စိတ္ထဲရွိသမွ်၊ ကိုယ္လုပ္ေနသမွ်၊ ခံစားရသမွ်၊ ၾကားရသမွ်၊ သိရသမွ်ေတြကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ေျပာေတာ့တာပဲ။

ဒါေၾကာင့္ ကၽြႏ္ုပ္ account ဟာ ၁၂မ်ဳိးဂ်င္းသုပ္လိုပဲ အေၾကာင္းအရာေတြ အစံုျဖစ္ေနပါတယ္။

ကိုယ့္ခံယူခ်က္လည္း ေရးတာပဲ။

ခ်စ္တဲ့အေၾကာက္းလည္းေရးတာပဲ။

ႏိုင္ငံေရးလည္း ေရးတာပဲ။ ကဗ်ာေတြလည္း ေကာင္းေကာင္း မေကာင္းေကာင္း စပ္လိုက္တာပဲ။

ပံုေတြဆိုလည္း ဆြဲလိုက္တာပဲ။

စာေတြလည္း ေရးလိုက္တာပဲ။

လြမ္းစရာရွိလည္း လြမ္းလိုက္တာပဲ။

သီခ်င္းေတြလည္း တင္ပစ္လိုက္တာပဲ။

နည္းနည္းေလး လွဴလည္း မိတ္ေဆြေတြ ဝမ္းသာအားရ သာဓုေခၚရေအာင္ တင္လိုက္တာပဲ။

ဟိုေရာက္တယ္ ဒီေရာက္တယ္ဆိုတဲ့ ဓါတ္ပံုေတြလည္း ပဲအျပည့္နဲ႔ မေမာတမ္း မပမ္းတမ္း တင္တာပဲ။

ကိုယ့္ wallမွာ လာစေနာက္သူေတြကိုလည္း အားရပါးရကို ျပန္ျပီး စလိုက္ ေနာက္လိုက္တာပဲ။

အဲဒါေတြ အဲဒါေတြ အားလံုးဟာ ကၽြႏ္ုပ္face book accountမွာရွိတဲ့ မိတ္ေဆြေတြကို စိတ္ရင္းနဲ႔ ခင္မင္မိလို႔ပါ။ ဒါေပမယ့္ လူတိုင္းကေတာ့ ကၽြႏ္ုပ္သေဘာထားသလို ကၽြႏ္ုပ္ဆီ ျပန္မလာတတ္ၾကပါဘူး။

ဒါေၾကာင့္ တခ်ဳိ႔က ကၽြႏ္ုပ္ကို ေပၚျပဴလာျဖစ္ခ်င္တယ္လို႔ စြပ္စြဲတယ္။

လူေၾကာ္ျငာေနတယ္လို႔ အေျပာခံရတယ္။

face bookနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးလုပ္တယ္ဆိုတာလည္း ပါရဲ႕။

ဆရာမၾကီးေလသံနဲ႔ဆိုျပီး ေနရင္းထိုင္ရင္း တပည့္ခံခ်င္စိတ္ မကင္းသူေတြက ကိုယ့္စိတ္နဲ႔ ႏႈိင္းျပီးလည္း ရိုင္းဖူးတယ္။

အကယ္၍ သူူတို႔ ေျပာၾကသလို လူေၾကာ္ျငာေတာ့ေရာ၊ ကၽြႏ္ုပ္ေပၚျပဴလာျဖစ္ေတာ့ေရာ ကၽြႏ္ုပ္ဘာရမည္နည္း၊ ကၽြႏ္ုပ္ဘာျဖစ္လာမည္နည္း။ ဘာမွလည္းမရဘူးေနာ္။ ဘာမွလည္း ျဖစ္မလာဘူး။ ကၽြႏ္ုပ္မလည္း ေယာက်ာၤးၾကီးငုတ္တုတ္နဲ႔။ ဆံပင္ျဖဴ ငုတ္စိေတြနဲ႔။

အြန္လိုင္းေပၚကေန ႏိုင္ငံေရးလုပ္တယ္ဆိုရေအာင္လည္း ကၽြႏ္ုပ္ကFace book accountေလးတခု အရင္းျပဳျပီး လႊတ္ေတာ္အမတ္လုပ္၊ ပါတီေထာင္ဖို႔႔ ရည္ရြယ္ခ်က္မရွိပါ။ အစီအစဥ္လည္း မရွိပါ။ အဲသည္လို အရည္အခ်င္းမ်ဳိးး ရွိတယ္လို႔လည္း ကိုယ့္ကိုကိုယ္ မထင္ပါ။ အခုခ်ိန္ထိေတာင္ ႏိုင္ငံျခားမွာပဲရွိေနပါေသးတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ကၽြႏ္ုပ္အေနနဲ႔ ကၽြႏ္ုပ္ account မွာ ရွိေနတဲ့ account ပိုင္ရွင္မ်ားကို ကိုယ့္မိတ္ေဆြေတြလို သေဘာထားျပီး လြတ္လပ္ပြင့္လင္းစြာ ကိုယ့္wallေပၚကေန ကိုယ့္မိတ္ေဆြကို ဒီေန႔ေတာ့ ဘာျဖစ္တယ္၊ ဟိုႏိုင္ငံကေတာ့ ဘယ္လို၊ ကၽြႏ္ုပ္ကေတာ့ ဘယ္မင္းသားေလးကို ၾကိဳက္တယ္ ဟိဟိ စသျဖင့္ ရင္းႏွီးပြင့္လင္းစြာ ဟန္ေဆာင္မႈကင္းစြာ ယဥ္ေက်းမႈ အတိုင္းအတာ ေဘာင္ထဲက ေျပာဆိုေရးသားျခင္းမ်ားကို ျပဳလုပ္ေနျခင္းျဖစ္သလို၊ ဆက္လက္ျပီးလည္း ျပဳလုပ္သြားဦးမွာျဖစ္ပါတယ္။

မိတ္ေဆြစစ္ မိတ္ေဆြေကာင္း လိုခ်င္တဲ့ ကၽြႏ္ုပ္အေနနဲ႔လည္း ကိုယ့္ဘက္က သူတပါးအေပၚ မိတ္ေဆြစစ္ မိတ္ေဆြေကာင္းတေယာက္ျဖစ္ႏိုင္ေရးအတြက္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ၾကိဳးစားျပီးေနပါတယ္။ အစစအရာရာ မိတ္ေဆြအတြက္ မျဖည့္စြမ္းေပးႏုိင္ေပမယ့္ မိတ္ေဆြကိုေတာ့ ကိုယ့္ေၾကာင့္ ဒုကၡေရာက္ရတဲ့ အျဖစ္မ်ဳိးမျဖစ္ေအာင္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ဆင္ျခင္ျပီးေနတယ္။

မွားသြားခဲ့ရင္လည္း အေလးအနက္ေတာင္းပန္တဲ့ အက်င့္ကို က်င့္ျဖစ္ေအာင္ သတိထားတယ္။ မိတ္ေဆြရဲ႕ မေကာင္းေၾကာင္းကို ဘယ္ေနရာ ဘယ္အခ်ိန္မွာမွ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွ မေျပာဘူး။ သူတပါးကေျပာလာရင္လည္း အတတ္ႏိုင္ဆံုး ကိုယ့္မိတ္ေဆြကို မေက်နပ္ေနတဲ့သူကို နားလည္ေအာင္ ၇ွင္းျပတယ္။ ကိုယ့္မိတ္ေဆြကို မေကာင္းေျပာေနတာ၊ သားပုပ္ေလလြင့္ေျပာေနတာကို ေထာက္ခံေျပာျခင္း၊ အားေပးျခင္းဆိုတာမ်ဳိးကို စိတ္နဲ႔ေတာင္ မလုပ္မိေအာင္ေနပါတယ္။

ဒီေန႔ကေတာ့ ေမြးေန႔လည္းျဖစ္ေတာ့ အမွတ္တရအေနနဲ႔ face bookေပၚမွာေရာ၊ အျပင္မွာေရာ ခင္မင္ရတဲ့ မိတ္ေဆြအားလံုးကို ကၽြႏ္ုပ္ရဲ႕ စိတ္သေဘာထား၊ ခံယူခ်က္ တခုကို ေျပာျပလိုက္ပါတယ္။

(ကိုယ့္ကိုယ္ကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး အျပစ္နည္းေအာင္ ၾကိဳးစားေနသူတေယာက္အတြက္ သူတပါးကို အျပစ္ေျပာဖို႔ အခ်ိန္မရွိပါ)

ေလာကမွာ မိတ္ေဆြေကာင္းသာ တကယ္ရခဲ့ရင္ တကယ္ကို တန္ဖိုးမျဖတ္ႏိုင္ပါဘူး။

တကယ့္မိတ္ေဆြစစ္ မိတ္ေဆြမွန္မ်ားကို တန္ဖိုးထားလ်က္………..

ေအးနႏၵာေအာင္ (ဂ်ပန္)

2012.Nov.13