Original

ခင္ေဇာ္ ဦး

တစ္ခါက ေသးငယ္ လွေသာ ရြာကေလးတစ္ရြာတြင္ အဖြားအုိ
တစ္ေယာက္ရွိခဲ့သည္။ သူမ သည္ အသက္အရြယ္ အုိမင္ၿပီျဖစ္
ေသာ္လည္း အပ်ဳိႀကီးတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ သူမ ကိုယ္တုိင္
ကလည္း ဤသုိ႔ေသာ အပ်ဳိစင္ဘ၀ကုိ ႏွစ္သက္ ဂုဏ္ယူေလ့ရွိသည္။
တစ္ဖက္တြင္လည္း တစ္စတစ္စ အုိမင္လာေသာ အသက္အရြယ္အရ
လူ႕ဘ၀တြင္ သူမအေနျဖင့္ ၾကာၾကာမေနရေတာ့ ဆုိသည္ကုိလည္း
နားလည္သည္။
ထုိေၾကာင့္ သူတို႕ေဒသရွိ အသုဘ လုပ္ငန္း ပုိင္ရွင္
ႏွင့္ေတြ႕၍ သူမ ေသဆုံးခဲ့လွ်င္ သူမ၏ အုတ္ဂူတြင္ ေအာက္ပါအတုိင္း
ကဗၺည္း စာတမ္းထုိးေပးရန္အတြက္ ႀကိဳတင္မွာၾကားခဲ့သည္။
ယင္းမွာ -

"အပ်ဳိစင္ဘ၀ျဖင့္ေမြးဖြားခဲ့သည္။ အပ်ဳိစင္ဘ၀ ျဖင့္ေနထုိင္ရွင္သန္ခဲ့သည္။
အပ်ဳိစင္ဘ၀ျဖင့္သာ ဆုံးပါးခဲ့သည္" ဟူ၏။
သုိ႔ႏွင့္ ႏွစ္အနည္းငယ္ အၾကာတြင္ ထုိအဘြားအုိ ဆုံးပါးသြားခဲ့သည္။
သူမ၏ အုတ္ဂူတြင္ ကဗၺည္းစာတန္းထုိးရန္ လုိလာသည္။ အလုပ္မေလး
စားေသာ အသုဘလုပ္ငန္းရွင္ ၏ အလုပ္သမားမ်ားမွာ အဖြားအုိ၏
မွာတမ္းကို မမွတ္မိေတာ့ေခ်။ ထုိ႔ျပင္ အုတ္ဂူေပၚ၀ယ္ စာသိပ္ရွည္ရွည္
ေရးရန္လည္း လုိမည္မဟုတ္ဟု ယူဆထားသည္။ တစ္ဖက္တြင္လည္း အဘြားအုိ၏ဆႏၵကုိလည္း ျဖည့္ဆည္းေပးခ်င္သည္။
ထုိ႕ေၾကာင့္ အုတ္ဂူေပၚတြင္ ေအာက္ပါအတုိင္း ခပ္တုိတုိစာတမ္း တစ္ခု
ထုိးေပးလုိက္ ေလသည္။
"မဖြင့္ပဲ ျပန္ပုိ႕လုိက္သည္" ဟူ၏။
ခ္ခ္
KZO