အေနာက္ဖက္ တံခါး၀က ျပႆနာ (သို႔မဟုတ္) တေငြ႔ေငြ႔ေလာင္ကၽြမ္းေနတဲ့မီး

October 3, 2013 at 8:40pm

ရခိုင္ျပည္နယ္မွာ ဒီေန႔ျဖစ္ေနတဲ့ မူဆလင္ဘာသာ၀င္ေတြနဲ႔ ဗုဒၶဘာ၀င္ရခိုင္ေတြၾကားကပဋိပကၡဟာ ၾကာေလဆိုးေလ ရွင္းမရတဲ့ အေျခအေနျဖစ္လာတယ္။ ျပႆနာကို ပိုၿပီးႀကီးထြားေအာင္လုပ္ေနတဲ့သူေတြရွိတယ္။ ႏိုင္ငံေရးသမားတခ်ိဳ႔ (ႏိုင္ငံေရးသမားဆိုတဲ့ေနရာမွာ အစိုးရေကာအတိုက္အခံေကာကိုဆိုလိုတယ္)၊ မီဒီယာအဖြဲ႔အစည္းတခ်ိဳ႔၊ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြနဲ႔ အင္တာနက္သံုးသူတခ်ိဳ႔ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ဟာ မီးေလာင္ရာေလပင့္ ေျမွာက္ထိုးပင့္ေကာ္ လုပ္ေနၾကတယ္လို႔ ဆိုခ်င္တယ္။



ပဋိပကၡ ျဖစ္စဥ္တစ္ေလွ်ာက္မွာ အသတ္ခံရတဲ့လူ၊ ေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ့လူ၊မီးရိူ႔ခံရတဲ့အိမ္ေတြ အေဆာက္အဦးေတြ အပါအ၀င္ ဆံုးရံူးမွဳက ႏွစ္ဖက္စလံုးမွာ ရွိတယ္။အေရအတြက္ အနည္းအမ်ား ေတာ့ကြာမယ္။ ရခိုင္ေတြဘက္က ရခိုင္ေတြအမွန္လို႔ေျပာတယ္။ မြတ္ဆလင္ေတြဘက္ကမြတ္ဆလင္ေတြ အမွန္လို႔ေျပာတယ္။ ေသခ်ာတာကေတာ့ တဖက္ဖက္က အလံုးစံုမွန္ေနၿပီး၊ တဖက္ဖက္ကအလံုးစံုမွားေနတာေတာ့ မဟုတ္ဘူးဆိုတာပါပဲ။ ဒါကိုအားလံုးနားလည္ လက္ခံဖို႔လိုပါတယ္။ ေ၀ဖန္ဆန္းစစ္မဲ့သူေတြလည္းဒါကိုနားလည္ လက္ခံၿပီးမွ ေ၀ဖန္ၾကမွ အမွန္တရားနဲ႔ နီးစပ္ႏိုင္မွာပါ။

ပဋိပကၡက အမုန္းတရားေတြကေန စျဖစ္လာတယ္။ အမုန္းက ႏွလံုးသားထဲမွာတေငြ႔ေငြ႔ မီးလိုေလာင္ကၽြမ္းေနတဲ့ အမုန္း။ ခုမွျဖစ္တဲ့ အမုန္းမီးမဟုတ္၊ ဒီအမုန္းက ၾကာခဲ့ၿပီ။ျပႆနာေတြစျဖစ္တာက ရခိုင္မိန္းမပ်ိဳေလးတစ္ေယာက္ကို အုပ္စုလိုက္ မုဒိမ္းက်င့္ သတ္ျဖတ္ရာကစျဖစ္တာ ဆိုေပမဲ့ ပဋိပကၡျဖစ္ရျခင္းရဲ႔ ဇစ္ျမစ္ဟာ ဒီထက္မက ေလးနက္တယ္၊ နက္ရိူင္းတယ္ဆိုတာေဒသခံေတြက အသိဆံုးျဖစ္ပါတယ္။ ရခိုင္အမ်ိဳးသမီးေတြအေပၚ လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာ က်ဴးလြန္ေစာ္ကားမွဳေတြ၊ က်ဴးလြန္ေစာ္ကားဖို႔ ႀကံစည္မွဳေတြ၊ လူမ်ိဳးျခင္းေသြးေႏွာဖို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိႀကံစည္မွဳေတြဟာေစာေစာပိုင္းကတည္းက ရွိေနခဲ့တယ္ဆိုတာ လက္ရွိ ပဋိပကၡေတြ မျဖစ္ခင္ကတည္းက ရခိုင္ အမ်ိဳးသားေတြေျပာဆိုေနခဲ့ၾကတယ္။ ရခိုင္ေတြအတြက္ေတာ့ ကိုယ့္အိမ္ေပၚတက္ၿပီး ကိုယ့္အေမ ကိုယ့္ႏွမကိုသားမယားျပဳက်င့္ခံရတဲ့အျဖစ္လို႔ ဥပမာေပးၾကပါတယ္။ 

အဓိကျဖစ္တဲ့ ပဋိပကၡက ေဒသခံဌာေန ရခိုင္တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ႏိုင္ငံျခားက၀င္ေရာက္လာသူေတြ ၾကားမွာ ျဖစ္တာ။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အစိုးရက ေျပာေနတဲ့ လူမ်ိဳး၁၃၅ မ်ိဳးရွိတယ္။ ဒီပဋိပကၡမွာ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း နားလည္ထားရမဲ့ အခ်က္က ဘဂၤါလီလို႔ကိုယ့္ဖာသာ အမည္ေပးထားတဲ့ ဘဂၤါလားေဒ့က ၀င္လာတဲ့ မြတ္ဆလင္ဘာသာ၀င္ေတြဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံရခိုင္ျပည္နယ္က ဌာေနတိုင္းရင္းသားေတြ မဟုတ္ၾကဘူး။ သမိုင္းအစဥ္အဆက္ ဘယ္တံုးကမွ ဌာေနတိုင္းရင္းသားထဲမွာ ဘဂၤါလီဆိုတာ မရွိဘူး။ သူတို႔ဟာ ရခိုင္နယ္ေျမထဲတိတ္တဆိတ္ ၀င္ေရာက္လာၾကတဲ့ ႏိုင္ငံျခားသားေတြသာျဖစ္တယ္။သူတို႔၀င္လာႏိုင္ေအာင္ အစိုးရအဆက္ဆက္ (အထူးသျဖင့္ န၀တ၊ နအဖ) လက္ထက္မွာ အက်င့္ပ်က္ျခစား၀န္ထမ္းေတြက(လ၀က၊ စစ္တပ္၊ ရဲ) လာဒ္ေငြယူၿပီး အ၀င္ခံခဲ့လို႔ ၀င္လာႏိုင္တာ ျဖစ္တယ္။ ခိုး၀င္လာတဲ့လူဦးေရ အမ်ားအျပား တိုးပြားလာခဲ့တယ္။

၀င္ေရာက္လာတဲ့လူဦးေရမ်ားျပားလာတဲ့အခါ ဒီလူေတြဟာ သူတို႔ကိုဌာေနတိုင္းရင္းသားအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳေပးဖို႔အထိ တဆင့္တက္ၿပီး ေတာင္းဆိုလာၾကတယ္။ အေမရိကန္ေခါင္းေဆာင္တခ်ိဳ႔ကပါ ဒီလူေတြကို ဌာေနတိုင္းရင္းသားအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳေပးဖို႔ ေျပာဆိုလာၾကတယ္။ လူ႔အခြင့္အေရးအေျခခံအေပၚကေန ရပ္တည္ေျပာဆိုေနၾကတာပါ။ ဒါဆိုရင္ လူ႔အခြင့္အေရးသမား အေမရိကန္ျပည္ကိုခဏၾကည့္ရေအာင္။ သူတို႔ႏိုင္ငံထဲ ခိုး၀င္လာတဲ့ အိမ္နီးခ်င္း မက္ဆီကန္ စပင္းနစ္ေတြကိုႏိုင္ငံသားအျဖစ္ အသိအမွတ္ ျပဳေပးရဲ႔လား။ ဧည့္ႏိုင္ငံသား အျဖစ္ေကာ အသိအမွတ္ျပဳေပးလို႔လား။တရား၀င္ အလုပ္လုပ္ခြင့္ ေပးလား။ အိမ္ငွားခြင့္ ကားေမာင္းခြင့္ လူမွဳ ဖူလံွဳေရး ခံစားခြင့္ဘာဆိုဘာမွ ေပးမထားဘူး။ (အေမရိကန္မွာ တရားမ၀င္ ေနထိုင္သူ ခိုး၀င္လာသူ ၁၀ သန္းခန္႔ရွိတယ္၊အမ်ားစုက အိမ္နီးခ်င္း မက္ဆီကန္ စပင္းနစ္ေတြ ျဖစ္တယ္)။ ခိုး၀င္ လာတဲ့ မက္ဆီကန္ တစ္ေယာက္ဟာအႏွစ္ ၂၀ ၾကာ အေမရိကန္မွာ ေတာက္ေလွ်ာက္ ေနထိုင္ရင္လည္း Illegal status က ေပ်ာက္မသြား။ခံစားခြင့္ တိုးတက္မလာ။ လူ႔အခြင့္အေရးကို အေလးထားတဲ့ အျခားေသာ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြမွာလည္းခိုး၀င္လာသူေတြကို ႏိုင္ငံသားအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳတာ၊ ဌာေနတိုင္းရင္းသားအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳတာမရွိပါ။

အေျခအေနအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ကိုယ့္ႏိုင္ငံ ကိုယ့္ေဒသကိုစြန္႔ခြာၿပီး သူမ်ားႏိုင္ငံမွာ သြားေနရတာေတြ ရွိႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ အိမ္ရွင္ေတြကိုျငဴစူေအာင္ မလုပ္ပဲ၊ အိမ္ရွင္နဲ႔ အဆင္ေျပေအာင္ ေနဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ဘာသာမတူ၊ လူမ်ိဳးမတူသူေတြအၾကားၿငိမ္းခ်မ္းစြာအတူယွဥ္တြဲေနႏိုင္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးပါ။ သူမ်ားအိမ္ေပၚသြားၿပီး အိမ္ရွင္ကိုေစာ္ကားတာကိုေတာ့ ဘယ္အိမ္ရွင္ကမွ သည္းခံႏိုင္မွာမဟုတ္။

ပဋိပကၡ တေလွ်ာက္လံုးမွာ တဖက္သတ္ေရးသားေနတဲ့ သတင္းဌာနေတြ၊ေလာ္ဘီလုပ္ေပးေနတဲ့ လူပုဂၢိဳလ္ေတြ ေတြ႔ရပါတယ္။ တခ်ိဳ႔ဆို ေလာ္ဘီလုပ္တာ တဖက္ေစာင္းနင္းလုပ္ေနတာပါ။ လူ႔အခြင့္အေရးုကို ႏွလံုးသားထဲကေန ပိုးစိုးပက္စက္ ယံုၾကည္လို႔ လုပ္ေနရတာပါဆိုရင္လည္းျဖစ္ေနတဲ့ အေျခအေနေတြကို မွ်မွ်တတ သမာသမတ္ရွိရွိ ၾကည့္ၿပီး ေျပာသင့္ဆိုသင့္တာေပါ့။ဒီလိုမဟုတ္ပဲ တဖက္ေစာင္းနင္း ေလာ္ဘီလုပ္ေပးေနတာက ကေလးဆန္လြန္းတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ပိုက္ဆံေပးၿပီးခိုင္းထားလို႔ သတင္းဌာနေတြကလည္း သတင္းေတြ တဖက္ေစာင္းနင္း ေရးေနရတာပါ၊ ေလာ္ဘီဆရာေတြကလည္းေလာ္ဘီလုပ္ေနရတာပါဆိုရင္လည္း ဆက္လုပ္ၾကပါ။ ျမင္ရတဲ့လူေတြက ဒီလူေတြ ဘာေၾကာင့္ဒီလို လုပ္ေနၾကတယ္ဆိုတာသိၾကပါတယ္။

ဘာသာေရးအစြန္းေရာက္ေတြကလည္း ပဋိပကၡကိုမျဖစ္ျဖစ္ေအာင္၊ မႀကီးႀကီးေအာင္ေတာက္ေလွ်ာက္တြန္းပို႔ေနတယ္။ ဘာသာေရးနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ သူတို႔ၾကည့္တဲ့အျမင္က တဖက္သတ္ဆန္ပါတယ္။အေျခအေနေတြ၊ ျဖစ္စဥ္ေတြကို မၾကည့္၊ ေနာက္ေၾကာင္းရာဇ၀င္ကို မၾကည့္၊ ျပႆနာရဲ႔ ဇစ္ျမစ္ကိုမၾကည့္ပါ။ ဘယ္လိုၾကည့္ၾကလဲဆိုရင္ ထင္ရွားေအာင္ ဥပမာ ေပးရရင္၊ ငါ့ေဆြမ်ိဳးေတြနဲ႔ ျဖစ္ေနတာ၊ငါ့ေဆြမ်ိဳးေတြ မွားသည္ျဖစ္ေစ မွန္သည္ျဖစ္ေစ ငါ့ေဆြမ်ိဳးေတြဖက္ကပဲ ၀င္ေဆာ္ရမွာပဲဆိုတဲ့အၾကည့္နဲ႔ၾကည့္ပါတယ္။ ေဖ့ဘြတ္မွာ လွံဳ႔ေဆာ္တယ္၊ သတင္းဌာနေတြ ကေနတဆင့္ ေျမွာက္ထိုးပင့္ေကာ္လုပ္တယ္၊တဖက္ကို ေဒါသမထြက္ ထြက္ေအာင္ လုပ္ပါတယ္။ အစြန္းေရာက္လြန္းတယ္၊ ပညာမဲ့လြန္းတယ္လို႔ပဲဆိုခ်င္ပါတယ္။

ခုေတာ့ လူေတြေသၾက၊ အိုးအိမ္ေတြ မီးရိူ႔ခံရလို႔ အိုးအိမ္မဲ့ဘ၀ေရာက္ၾကရ။ကေလးငယ္ေတြနဲ႔ အမ်ိဳးသမီးေတြ၊ သက္ႀကီးရြယ္အိုေတြ အပါအ၀င္ အျပစ္မရွိတဲ့ လူထုေတြ ဒုကၡမ်ိဳးစံုနဲ႔ရင္ဆိုင္ေနၾကရ။ အသက္အႏၱရာယ္အတြက္ ေန႔စဥ္စိုးရိမ္ပူပန္ေနၾကရတယ္။ လူပီသၿပီး ႏွလံုးသားရိွတဲ့လူတိုင္းဒီအျဖစ္အပ်က္ေတြအတြက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ၾကရပါတယ္။ ပဋိပကၡဖန္တီးသူေတြက ရာဂေသာင္းၾကန္းတဲ့အမ်ိဳးသားတစုျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလူေတြက ဥပေဒကို စတင္ခ်ိဳးေဖာက္သူေတြ၊ အမ်ိဳးသမီးထုကို လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာအၾကမ္းဖက္ေစာ္ကားသူေတြပါ။ သို႔ေပမဲ့ ပဋိပကၡေတြျဖစ္လာေတာ့  ဓါးစာခံျဖစ္ၾကရသူေတြက ေဒသတခုလံုးက ျပည္သူအားလံုးျဖစ္ပါတယ္။

ရခိုင္မွာ ျဖစ္ေနတဲ ျပႆနာ မေသးပါ။ ရခိုင္နဲ႔ ဘဂၤါလီ ၾကားကျပႆနာ အျဖစ္ရွဴျမင္လို႔ မရ၊ ျပည္ေထာင္စုျပႆနာအျဖစ္ ရွဴျမင္ရပါမယ္။ ဇာတ္ကိုရူပ္သြားသူက အစိုးရအဆက္ဆက္နဲ႔ လာဘ္စားတဲ့ ၀န္ထမ္းေတြျဖစ္ၿပီး၊ ေျဖရွင္းရမွာက ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ ျဖစ္လာတယ္။ လူ႔အခြင့္အေရးရွဳေထာင့္၊ ဘာသာေရးရွဳေထာင့္၊လူမ်ိဳးေရးရွဳေထာင့္ တခုတည္းနဲ႔ ၾကည့္ၿပီး ေျဖရွင္းလုိ႔ မရပါ။ ဘက္ေပါင္းစံုၾကည့္မွျဖစ္မယ္။လူ႔အခြင့္အေရးရွဴေထာင့္ကေနပဲ ၾကည့္တတ္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားက ဘာနဲ႔တူလဲဆိုရင္ နန္းေတာ္ေအာက္မွာေခြးသားအမိေပါက္တာသြားၾကည့္ခိုင္းတဲ့ အျဖစ္နဲ႔ တူပါတယ္။ ေခြးကေလး ဘယ္ႏွစ္ေကာင္ေပါက္လဲသြားၾကည့္ေခ်ဆိုေတာ့ တခါသြားၾကည့္ၿပီး ေျခာက္ေကာင္ေပါက္တယ္လို႔ ေျပာတယ္၊ အထီး ဘယ္ႏွစ္ေကာင္ အမဘယ္ႏွစ္ေကာင္လဲဆိုေတာ့ တခါထပ္သြားၾကည့္ၿပီး အထီးသံုးေကာင္ အမသံုးေကာင္လို႔ျပန္လာေျပာျပန္တယ္၊ ဘာအေရာင္ ေလးေတြလဲဆိုေတာ့ ေနာက္တစ္ေခါက္ ထပ္သြားၾကည့္ရျပန္ၿပီးမွအေျဖေပးႏိုင္တဲ့ အျဖစ္ပါ။

ကၽြန္ေတာ္ဗမာလူမ်ိဳး၊ ဗုဒၶဘာသာပါ။ ဒီေဆာင္းပါးကိုခ်စ္ျခင္းမုန္းျခင္းနဲ႔ေရးတာမဟုတ္၊ဘက္လိုက္မွဳ အဂတိတရားနဲ႔ ေရးတာမဟုတ္။ ေမတၱာတရားနဲ႔ ေရးပါတယ္။ အျမင္မတူတာေတြ ရွိမယ္ဆိုတာလည္းနားလည္ပါတယ္။ ထိလြယ္ရွလြယ္ျဖစ္တဲ့ ဒီကိစၥကို အမုန္းခံၿပီး ေရးခ်င္သူမရွိပဲ၊ ပြဲၾကည့္ပရိသတ္လုပ္ေနၾကတဲ့ အခ်ိန္မွာ၊ က်ေနာ္ကေတာ့ ေရးသင့္တယ္ထင္လို႔ ေရးလိုက္ပါတယ္။

ကိုထြဋ္
၃-၁၀-၂၀၁၃