“ အခါေတာ္...ေပးတာက ”

October 14, 2013 at 11:50am

 

“အေမ …အိပ္ေနျပီလား..ေဆးေသာက္ဦးေလ ”

အေမ့အားေဆးတိုက္ရန္ ေဆးႏွင္ ့ေရခြက္ယူလာေသာေမသူ သည္ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ အေမ ့ကို မေတြ ့ေသာေၾကာင္ ့အိပ္ခန္းထဲ တြင္ရွိမည္ဟုထင္ျပီး အသံေပးေပမယ္ ့ အေမ ကထြက္မလာပါ။ အိပ္မ်ားေပ်ာ္သြားျပီလားဟု ကန္ ့လန္ ့ကာလွပ္ၾကည့္ေတာ ့ အိပ္ခန္းထဲတြင္ လည္းအေမရွိမေနပါ။


“ေအာ္..အေမကလည္း ညကိုးနာရီေတာင္ရွိေနျပီ…ျခံထဲဆင္းေနတယ္”

တီးတိုးေျပာဆိုရင္း ေမသူ လည္းအိမ္ေအာက္ဆင္းကာအေမထိုင္တတ္သည့္ သနပ္ခါးပင္နားက ခံုတန္းေလးဆီလွမ္းလာခဲ ့ပါသည္။

သီတင္းကြ်တ္လျပည့္ေက်ာ္ ၃ ရက္ေန ့ျဖစ္ေသာေၾကာင္ ့လမင္းၾကီးက၀င္းပပသာေနပါ၏။

ခံုတန္းေလးတြင္ တိတ္ဆိတ္စြာထိုင္ေနေသာ အေမ ့ေက်ာျပင္ကိုလေရာင္ႏွင္ ့ျမင္ရသည့္အခါေမသူ ့ရင္ထဲဆို ့နင့္၀မ္းနည္းသြားပါ၏။
အေမ…အေဖ ့ကိုသတိရေနတာေနမွာ..ျပန္သြားသည့္ေျမးေလးေတြကိုလည္းလြမ္းေနတာမွာေပါ ့ေလ….

ႏွစ္တိုင္းလာကန္ေတာ့ေနက်ကိုကိုၾကီးႏွင္ ့မမလတ္တို ့ သီတင္းကြ်တ္အမွီလာကန္ေတာ့ျပီး အေမ ့အိမ္တြင္ တစ္ပတ္ခန္ ့ေနသြားပါသည္။
တစ္အိမ္လံုးေျဗာင္းဆန္ေအာင္ေဆာ့ေသာ ကိုကိုၾကီး ၏ သားႏွစ္ေယာက္ ၊ တြတ္တီးတြတ္တာေျပာတတ္ခါစ မမလတ္၏
သမီးငယ္ေလး တို ့ကို ၾကည္ႏူးစြာၾကည့္ရင္း ေျမးေလးေတြအတြက္ ကိုယ္တိုင္မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ၀င္ကာ အမ်ိဳးမ်ိဳးခ်က္ျပဳတ္ေပးေနေသာ အေမ ့မ်က္ႏွာ ျပံဳးရႊင္လန္းၾကည္ေနတာ ၾကည့္ျပီး ေမသူလည္း ၀မ္းသာမိပါသည္။

ေမသူႏွင္ ့အေမတို ့ေနေသာအိမ္ေလး ၏တႏွစ္ပတ္လံုးတြင္ အစည္ကားဆံုးအခ်ိန္ေလးမ်ားပင္..။

ခုေတာ့အလုပ္ေတြ၊ ေက်ာင္းေတြလည္းျပန္ဖြင္ ့ေတာ့မွာမို ့တစ္ျမိဳ ့တစ္္ရြာတြင္ေနထိုင္ၾကေသာကိုကိုၾကီး ႏွင္ ့မမလတ္တို
့ျပန္သြားၾကပါျပီ။ေမသူတို ့အိမ္ေလးသည္လည္းေျခာက္ေသြ ့တိတ္ဆိတ္သြားပါ၏။

ေမသူတို ့သားအမိသာရွိသည့္ သည္အိမ္ၾကီးမွာတိတ္ဆိတ္ျခင္းႏွင္ ့အသားက်ေနျပီးသားပါ။သို ့ေသာ္ စည္ကားေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြ ရွိလာျပီးမွ ျပန္လည္တိတ္ဆိတ္သြားသည့္အခါတြင္ ေတာ့ အိမ္ၾကီးတခုုလံုးေျခာက္ေသြ ့အထီးက်န္သြားသလိုလို…။
ေအာ္…လူဆိုသည္မွာလည္း အေဖာ္မက္ေသာ သတၱ၀ါေပကိုးေလ…
ေမသူ သည္ သက္ျပင္းတခ်က္ခ်ရင္း အေမ ့ကိုေခၚလိုက္ပါသည္။

“အေမ..ေဆးမေသာက္ရေသးဘူးေနာ္..သမီး ယူလာတယ္..ေသာက္လိုက္ဦး..အေမ ့ေျမးေတြကို လြမ္းေနျပီလား.. အေမကေတာ့ပိုကိုပိုတယ္..မေန ့ကမွ ျပန္သြားတာ..အခု လြမ္းေနျပီ..ဟြန္း ”

“ဟုတ္တယ္…အရင္ေန ့ေတြက တဟဲ ့ဟဲ ့ေအာ္ေနရတဲ ့ေမ်ာက္လႊဲေက်ာ္ေလးေတြမရွိေတာ့ ေနရတာဟာတာတာနဲ ့…. အင္း…ဒါေပမယ္ ့ခဏပါသမီးရယ္..ေနာက္တစ္ပတ္ေလာက္ဆို ျပန္အသားက်သြားမွာပါ…၊ ဒါေလာကသဘာ၀ပဲေလ ”

ေတြးေတြးဆဆေျပာရင္း ေဆးေသာက္ေနသည့္အေမ ့ကို ေငးၾကည့္ရင္း ေမသူသနားမိပါ၏….။

သားသမီးေတြ အခ်ိန္တန္အရြယ္ေရာက္ျပီး အေတာင္အလက္စံုသည့္အခါ အေ၀းသို ့ပ်ံသန္းခြဲခြာသြားသည္မွာ သဘာ၀တရား
ဆိုေပမယ္ ့ ခုလိုအေမတစ္ေယာက္တည္းက်န္ခဲ့သည္မွာေတာ့ သဘာ၀တရားမဟုတ္ဘဲကံၾကမၼာ၏ရက္္စက္မွဳဟု ေမသူထင္ပါသည္။

အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အေမသည္ လင္ေယာက်ၤားမရွိေတာ့ေသာမုဆိုးမ တဦးျဖစ္ေသာေၾကာင္ ့ပင္…။

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

အငယ္ဆံုးသမီးေမသူ ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္အရြယ္တြင္အေဖ ဆံုးသြားပါသည္။
ထိုစဥ္က ကိုကိုၾကီးကေက်ာင္းျပီးလို ့အလုပ္ရွာေနခ်ိန္ ၊ မမလတ္က တတိယႏွစ္တက္ေနျပီး ေမသူကဆယ္တန္းေအာင္ျပီးခ်ိန္ ပါ။
 အေဖ ရွိစဥ္ကတည္းက တစ္ဖက္တစ္လမ္းမွ အိမ္အတြက္စီးပြားရွာတတ္သည္ ့အေမ ့ေၾကာင္ ့ ေမသူတို ့မွာ အေဖ မရွိေတာ့သျဖင္ ့ ၀မ္းနည္းရသည္မွလြဲျပီး အေျခအေနမပ်က္ ေနရစားရပါသည္။

သို ့ေသာ္.. ကိုကိုၾကီးက အလုပ္ရျပီးသည္ႏွင္ ့မဂၤလာေဆာင္မည္ဟုဆိုေသာအခါ အပို၀င္ေငြမရွိသည့္ အေမသည္ အိမ္တြင္စီးေနသည့္ တစီးတည္းေသာကားေလးကိုေရာင္းလိုက္ျပီး သားၾကီးကိုတင္ ့ေတာင္ းတင့္တယ္မဂၤလာေဆာင္ေပးလိုက္ပါသည္။

ကိုကိုၾကီးလက္ထပ္ျပီး သံုးႏွစ္ၾကာေတာ့ မမလတ္ အိမ္ေထာင္ျပဳပါသည္။
ေဆာက္လုပ္ေရးအင္ဂ်င္နီယာျဖစ္ေသာမမလတ္အမ်ိဳးသားက   ျခစ္ျခဳပ္စုထားေသာပိုက္ဆံေလးမ်ားျဖင္ ့ မမလတ္ကို မဂၤလာေဆာင္ေပးႏိုင္ေပမယ္ ့ သားမက္တာ၀န္က်ရာတစ္နယ္တစ္ေက်းမွာလိုက္ေနရမည့္သမီးမ်က္ႏွာငယ္မွာစိုးသည့္
အေမ က ရွိသည့္လက္၀တ္ရတနာေလးေတြ ကို သမီးလတ္အားလက္ဖြဲ ့ေပးလိုက္ရျပန္ပါသည္။

ခုေတာ့ အေမ ့တြင္ အိမ္ႏွင္ ့ျခံရယ္ ၊  က်န္းမာေရးမေကာင္းေတာ့သျဖင္ က္ိုယ္တိုင္မထိုင္ႏိုင္ဘဲသူမ်ားကိုငွားထားသည္ ့ အထည္ဆိုင္ေလးမွလြဲျပီး ပိုင္ဆိုင္မွဳမရွိေတာ့ေပ…။သို ့ေသာ္ လိမၼာေသာသမီးငယ္ေလး ေမသူက ရသည့္လခအကုန္ အပ္ေနေသာေၾကာင္ ့မပူပင္ရပါ။

သားအမိႏွစ္ေယာက္တည္းေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းေနလာရင္း  ေျမးေလးေတြႏွင္ ့ဆံုရသည့္ အိမ္ေထာင္ကြဲသားသမီးေတြ လာကန္ေတာ့သည့္အခ်ိန္ ကိုေမွ်ာ္ရင္း အခ်ိန္ေတြတႏွစ္ျပီးတႏွစ္ကုန္ဆံုးလာရပါေလသည္။

xxxxxxxxxxxxxxx

“သမီးေရ..အေမေမးတာေျဖဦးေလ….ေမာင္ရဲမင္းတို ့ဖက္က ဘာမွမေျပာေသးဘူးလား ၊ ၀ါမထြက္ခင္ကေတာ့ သီတင္းကြ်တ္ျပီး တာနဲ ့မဂၤလာေဆာင္မယ္ဆို၊ ေမာင္ရဲမင္းကရာထူးတိုးေတာ့မွာမို တျခားနယ္မေျပာင္းခင္ အျမန္စီစဥ္ခ်င္တယ္ဆို”

အေမေမးေနသည္ကို ျပန္မေျဖႏိုင္ဘဲ ေမသူဆြံအေတြေ၀ေနပါသည္။ကိုရဲတို ့ဖက္မွ အျမန္မဂၤလာေဆာင္ေပးဖို ့ျပင္ဆင္ေန ပါျပီ။ ေန့ရက္သတ္မွတ္ဖို ့ အေမ ႏွင္ ့လာေတြ ့မည့္ ကိုရဲ မိဘေတြအား အခ်ိန္ဆြဲထားသူက ေမသူပါ။
ေက်ာင္းကတည္းကခ်စ္ၾကိဳက္လာၾကသည္မွာ ခုဆိုခ်စ္သူသက္တမ္း ၇ ႏွစ္ေက်ာ္လာျပီမို ့ ကိုရဲ ကလည္း လက္ထပ္ခ်င္ေနပါျပီ။
ကိုရဲ မိဘေတြ ႏွင္ ့အေမလည္းခင္မင္ရင္းႏွီးေနကာ သားေရးသမီးေရးအတြက္သဘာတူၾကည္ျဖဴၾကပါသည္။
သို ့ေသာ္..ေမသူ ေလာေလာဆယ္ မဂၤလာလည္းမေဆာင္ခ်င္ပါ ၊ အိမ္ေထာင္ျပဳျပီးအေမ ့ကိုလည္း ခြဲမသြားခ်င္ပါ။
ကိုရဲေနာက္ေမသူလိုက္သြားလွ်င္တစ္ဦးတည္းက်န္ခဲ ့ေတာ့မည့္အေမ ့ကိုသနားစိတ္ကသာရင္ထဲၾကီးစိုးေနပါ၏။

“ဟဲ ့..အေမေမးေနတယ္ေလသမီး…ဘာေတြငိုင္ေနတာလဲ ”

“ေအာ္..မဟုတ္ပါဘူးအေမရယ္ ၊သမီး အိမ္ေထာင္မျပဳခ်င္ေသးဘူး”

“ေအာ္..သမီးရယ္ ၊ ခ်စ္သူရည္းစားရွိမွေတာ့ တေန ့အိ္မ္ေထာင္ျပဳရတာဓမၼတာပဲေလ”

“ဒါဆို သမီးတို ့ေျပာင္းရင္အေမ လိုက္ေနပါလားဟင္”

“အို..မေနခ်င္ပါဘူးေအ..အိမ္ေထာင္ဦးဆိုတာ လင္ကိုယ္မယားႏွစ္ေယာက္တည္းေနတာအေကာင္းဆံုးပဲ ၊ အေမ ့တုန္းကဆို မဂၤလာေဆာင္ျပီးတပတ္ေတာင္မျပည့္ေသးဘူးညည္းတို ့အေဖတာ၀န္က်တဲ ့နယ္စပ္ျမိဳ ့ေလးမွာလိုက္ေနရတာ ၊ နယ္ေျမ ကမေအးခ်မ္းေတာ့ စစ္တပ္နဲ ့သူပုန္ေတြ ပစ္ေနၾကတာတဂ်ိန္းဂ်ိန္းပဲ..အိမ္ေအာက္မွာဗုန္းခိုက်င္းေတာင္တူးထားရတယ္
ဒါေပမယ္ ့… ညည္းအေဖအားကိုးနဲ ့အေမေတာ့မေၾကာက္ေပါင္ ”

ေျပာရင္းအတိတ္ကိုျပန္လည္ေတြးေတာမိပံုႏွင္ ့ျပံဳးေနသည့္အေမ ့မ်က္ႏွာကငယ္မူငယ္ေသြးၾကြကာ ႏုပ်ိဳလန္းဆန္းလာသလိုပင္…။
အေဖ ႏွင္ ့အေမ သည္ တစ္ဦးကိုတစ္ဦးနားလည္မွဳရွိကာ သိပ္ခ်စ္ၾကသူေတြပါ။
အေဖကြယ္လြန္သြားခဲ ့သည့္အခ်ိန္ထိ အေဖ ႏွင္ ့အေမ ေအာ္ဟစ္ရန္ျဖစ္သည္ကိုေမသူတို ့တစ္ခါမွမေတြ ့ဖူးပါ။
လသာသည့္ညမ်ားဆို မိသားစုေတြျခံထဲဆင္းထိုင္ၾကျပီး အေဖ ကတေယာထိုးျပီးအေမက သီခ်င္းဆိုျပတတ္သည္ မွာေမသူ တို ့ အရြယ္ေရာက္သည္အထိပင္…။
သည္လိုခ်စ္ခင္ေနသည့္လင္မယားကိုမွ ရက္ရက္စက္စက္ခြဲကာအေဖ ့ကိုအေစာၾကီး ေခၚသြားသည့္ေသမင္း ကို ေမသူမုန္းတီး နာၾကည္းလွပါ၏။

xxxxxxxxxxxxxxxxxxx

xxx ေဖေဖရယ္ ၊ေမေမရယ္ ငယ္စဥ္တုန္းကစလယ္၀င္အိုးေလးနဲ ့အတူခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္ေနလာခဲ့တယ္ xxx ႏွစ္ေတြလေတြကုန္လြန္ကာသြားေတာ့ သားေတြသမီးေတြအခ်စ္ေတြရယ္တုိ္းပြားလို ့လာတယ္ xxx

ဒီစလယ္၀င္အိုးကလံုေလာက္မွုကိုမေပးစြမ္းႏိုင္တယ္…သားေတြသမီးေတြအကုန္လံုးစားႏိုင္ေရးအတြက္
ရည္မွန္းကာအိုးၾကီး၀ယ္xxx တေပ်ာ္တပါးေလ စားလာတဲ ့အခါ ေပ်ာ္ျမဴးစရာလူ ့ဘံုခန္း၀ါ  xxx

အေတာင္စံုေတာ့ေလတလမ္းစီခြဲခြာ ၊ကုိယ္ပိုင္အသိုက္အျမိဳလႊမ္းျခံဳတဲ ့ အခါ အေဖအေမမ်ားမွာၾကည့္ကာ၀မ္းသာ xxx
 သည္ေတာ့မွ အဖိုးအဖြားအျဖစ္နဲ ့ဒီစလယ္၀င္အိုးေလးျပန္သံုးစြဲရျပန္xxx
မရိုးႏိုင္တဲ ့ေမတၱာေတြပါ ၊ စလယ္၀င္အိုးေလးဇာတ္လမ္းအစ မွ ဇာတ္လမ္းအဆံုးတိုင္ပါ xxx


သီခ်င္းေလး ကိုနားေထာင္ရင္းေမသူ ့မ်က္၀န္းထဲမွမ်က္ရည္မ်ား ရစ္၀ဲလာပါသည္။ ေလာကဓမၼတာအရ သားသမီးေတြ အေတာင္အလက္စံုလို ့ခြဲခြာသြားရင္ အဖိုးနဲ ့အဖြားအျဖစ္ စလယ္၀င္အိုးေလးႏွင္ ့ခ်က္စားၾကပါသတဲ ့ေလ…
သို ့ေပမယ္ ့ ကံၾကမၼာအရ ကိုယ့္ရဲ ့ဇနီး၊ ကိုယ့္ရဲ ့ခင္ပြန္းက ေလာကၾကီးထဲကေစာစီးစြာထြက္ခြာသြားသည့္အခါမွာေတာ့ သည္စလယ္၀င္အိုးကေရာအသံုး၀င္ပါေတာ့မတဲ ့လား…

ဘယ္အရာမွမျမဲသည့္ေလာကၾကီးမွာလူေတြဟာၾကည္ႏူးသာယာမည္ဟုထင္ျပီးဘ၀အေဖာ္ေတြနဲ ့ေရႊလက္တြဲခဲ ့ၾကေပမယ္ ့
ေနာက္ဆံုးေတာ့ အထီးက်န္ျခင္းျဖင္ ့သာအဆံုးသတ္ၾကရပါ၏…
ဒါဆို…အစကတည္းက တစ္ကိုယ္တည္းေနထိုင္သြားမယ္ဆိုလွ်င္ခြဲခြာျခင္းႏွင္ ့အထီးက်န္ျခင္းဆိုသည္လည္းေလာကတြင္ မရွိေတာ့ဘူးေပါ ့…။

အေတြးမ်ားႏွင္ ့ခ်ာခ်ာလည္ရင္းေမသူရင္ထဲမွာ ေတြေ၀ရွဳပ္ေထြးေနပါ၏။
ဘယ္ေတာ့ အေမ ႏွင့္လာေတြ ့ရမလဲဟုေမးေနသည့္ ကိုရဲ ကို ေရွာင္ရင္းမေတြ ့ဘဲေနသည္မွာ တစ္ပတ္ေက်ာ္ပါျပီ။ ကိုရဲကိုေမသူသိပ္ခ်စ္ပါသည္။ ေမသူ ့အေပၚထားသည့္ကိုရဲရဲ ့ေမတၱာကိုလည္းယံုၾကည္ပါသည္။
သို ့ေသာ္…ေလာေလာဆယ္ေမသူ ့ရင္ထဲျဖစ္ေပၚေနသည့္ခံစားခ်က္မ်ားႏွင္ ့အတူ ကိုိရဲကို လက္ထပ္ခ်င္စိတ္မရွိတာလည္းအမွန္ပင္….။
ဘယ္လိုလုပ္ရပါ ့…. ေတြးရင္းေတြးရင္းခ်ာခ်ာလည္ျပီးမူးလာေသာေမသူသည္ လမ္းထိပ္ရွိမမႏွင္းအိမ္သိ္ု ့ထြက္လာခဲ ့ပါေတာ့သည္။

xxxxxxxxxxxxxxx၏

“၀ို ့၀ို..အိုပါဂန္းနန္းစတိုင္….”

မမႏွင္းတို ့အိမ္ေပၚလွမ္းတက္လိုက္သည္ႏွင္  ့ၾကားလိုက္ရသည့္သီခ်င္းသံေၾကာင္ ့စိတ္ရွုပ္ေနသည့္ေမသူ ပင္ျပံဳးလိုက္ မိ သည္။မမႏွင္းတေယာက္သီခ်င္းဖြင္ ့ျပီးကေနတာပဲေနမွာပါ…

“ေဟာ..ေမသူပါလား..လာသမီး”

“မမႏွင္းရွိတယ္မွတ္လား ဘဘ”

“ ရွိပါ ့ကြယ္..ၾကားတဲ့အတိုင္း သူ ့အခန္းထဲမွာ သီခ်င္းဖြင္ ့ျပီးကေနတယ္..၀င္သြားေလ”

“ဟုတ္…ဘဘ”

“ဟယ္..ေမသူေရာက္ေနတာလား”
ေမသူ၀င္မသြားရေသးခင္မမႏွင္းထြက္လာပါသည္။ တီရွပ္ပြပြ ၊ ဆြဲသားအက်ပ္ေဘာင္းဘီ၀တ္ထားျပီး မ်က္ႏွာမွာ ေပါင္းတင္ေဆးေတြလိမ္းထားေသာမမႏွင္းကို ျမင္ေတာ့ ဘဘကေအာ္ပါသည္။

“ဟဲ ့…အခန္းထဲျပန္၀င္စမ္းမိႏွင္း ၊ နင္ ့ပံုၾကည့္ရတာငါမ်က္စိေတာ္ေတာ္ေလးေနာက္ေနျပီ..”

“အို..ေဖေဖကလည္း၊အားကစားေလ ့က်င္ ့တာပဲဘာျဖစ္လဲ..ဒီသီခ်င္းနဲ ့ကရတာေတာ္ေတာ္မိုက္တယ္..
မယံုရင္ေဖေဖလည္းလိုက္ကၾကည့္ပါလား…ဒီလိုေလ..အိုပါဂန္းနန္းစတိုင္..၀ို ့၀ို ့”

“ေတာ္စမ္း…ေပါေတာေတာနဲ ့…အဲ ့ဒါသာၾကည့္ေတာ့ေမသူေရ..သမီးအမကခုထိသူ့ကိုယ္သူ ကေလးထင္ေနတုန္း …
 ေမသူ ့လို တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္မဟုတ္ဘူး”

“ခိခိ..ေဖေဖကလည္း ရည္းစား မရွိ ၊ အိမ္ေထာင္မက်ေသးရင္ ကေလးပဲေလ..ေမသူကငါးႏွစ္ငယ္ေပမယ္ ့ မၾကာခင္အိမ္ရွင္မျဖစ္ေတာ့မွာဆိုေတာ့ သမီးထက္္၀ါၾကီးတယ္..ေနာ ့ ေမေမရယ္ ”

ၾကီးၾကီး ကေတာ သူ ့့သမီးေျပာသမွ်သေဘာတက်ရယ္ေမာေနပါ၏။

မမႏွင္းကေျပာေျပာဆိုဆို ေမသူ ့ကို အိပ္ခန္းထဲေခၚလာပါသည္။ ဘဘ ၊ ၾကီးၾကီး ႏွင္ ့ မမႏွင္းတို ့သံုးေယာက္တည္းသာ ရွိေသာအိမ္ေလးသည္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္ေသာမမႏွင္းေၾကာင္ ့အျမဲအသက္၀င္ေနသည္။

“မမႏွင္းရယ္.. မမႏွင္းကိုအားက်လိုက္္တာ ၊ ေမသူ လည္းအပ်ိဳၾကီးလုပ္ေတာ့မယ္”

“အလိုေလး..ေဒၚေမသူ..ေလသံေတြေျပာင္းေနပါလား..အရင္တုန္းကက်ဳပ္ကို အပ်ိဳၾကီးဘ၀မွာမေနဖို ့ အျမဲဆြယ္တရားေဟာေနတဲ့ သူကဘယ္လိုျဖစ္တာပါလိမ့္၊ဘာလဲခ်စ္ခ်စ္နဲ ့စိတ္ဆိုးထားတာလား ”

“ မဟုတ္ပါဘူးမမႏွင္းရယ္”

“ ဒါနဲ ့မ်ားဟယ္…ေနပါဦး မဂၤလာရက္ေရြးျပီးျပီလား…ဖိတ္စာေတြဘာေတြရိုက္ေတာ့မွာလား”

“ဘာမွမလုပ္ရေသးပါဘူး ၊ ကိုရဲ ကလုပ္ခ်င္ေနေပမယ္ ့ ေမသူတားထားတာ”

“အယ္….ဘာလို ့လဲေမသူရယ္…ခုမယူလည္းေနာက္ယူရမွာပဲ ၊ အခ်ိန္ဆြဲမေနပါနဲ ့ေတာ့”

“မဟုတ္ဘူးမမႏွင္း..ေမသူ ေလ..ေမသူ ..အိမ္ေထာင္မျပဳေတာ့ဘူး”

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

ကိုရဲထြက္မသြားခင္လြန္ခဲ ့သည့္ ငါးမိနစ္အထိဆူညံေနသည့္ ဧည့္ခန္းေလးသည္ယခုေတာ့လည္းအပ္္က်သံၾကားရေလာက္ေအာင္ ပင္တိတ္ဆိတ္သြားပါ၏။

ဆက္တီခံုေပၚတြင္ ထိုင္ေနသည့္ မမႏွင္းကပဲ  တိတ္ဆိတ္ျခင္းက္ိုစတင္ ျဖိဳခြင္းလိုက္သည္။

“ကဲ…ေမသူ…ေမာင္ရဲလည္း ေတာ္ေတာ္စိတ္ထိခိုက္သြားျပီ … ဘာလို ့ဒီလိုအျပတ္ျငင္းလိုက္ရတာလဲ ”

“ ေမသူ တကယ္မယူခ်င္ေတာ့လို ့ပါ”

“ဘာ..မယူလို ့ရမလား..ၾကိဳက္တုန္းကအသည္းအသန္ၾကိဳက္ၾကျပီး..ညည္းကခုမွဘာသေဘာလဲ….
ဘာလဲ..ေမာင္ရဲအျပင္ေနာက္တေယာက္ေတြ ့ေနတာလား..ဒီမွာ..ငါရွင္းရွင္းပဲေျပာမယ္မိသူ…ညည္းကိုေမာင္ရဲကလြဲျပီး
ဘယ္သူနဲ ့မွသေဘာမတူဘူး”

“မဟုတ္ပါဘူးအေမရယ္..ေမသူေလ...”

“ေတာ္ေတာ ့..ဘာစကားမွထပ္မေျပာနဲ ့ေတာ ့..အၾကီးႏွစ္ေယာက္အိမ္ေထာင္ျပဳသြားတာ
ဘာသံမွမၾကားလိုက္ရဘူး..သူပဲအမ်ိဳးမ်ိဳးဂ်စ္္တိုက္ေနတယ္... ”

အေမ ကေဒါသႏွင္ ့ေအာ္ျပီး အခန္းထဲ၀င္သြားပါသည္။ေမသူ ့ကိုစိတ္တိုရတာႏွင္ ့အေမေသြးေတြတိုးေနျပီလား
ပဲ..ဟုေမသူစိုးရိမ္သြားသည္။

“ေမသူရယ္..မမႏွင္းလည္း ေမသူ ့ ကိုဘယ္လိုမွ နားမလည္ႏိုင္ေတာ့ဘူး ”

“ရွင္းေနတာပဲမမႏွင္းရယ္..ေမသူ အိမ္ေထာင္မျပဳေတာ့ဘဲမမႏွင္းလို အပ်ိဳၾကီးလုပ္ျပီးအေမ ့နားမွာပဲေနေတာ့မလို ့”

“ဟဲ ့..ၾကံၾကီးစည္ရာ..ခုမွ အပ်ိဳၾကီးလုပ္ခ်င္လို ့ရမလား…..မမႏွင္း က နဂိုကတည္းကလြတ္လြတ္လပ္လပ္ေပ်ာ္ေပ်ာ္ ပါးပါးေနခ်င္လို ့သံေယာဇဥ္အတြယ္အတာမထားတာ ၊ ေနာက္ျပီး မမႏွင္း က စိိတ္ဓါတ္ၾကံ ့ခိုင္တယ္ ၊ သတၱိရွိတယ္၊ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းမ်ားတယ္ ၊ ဒါေၾကာင့္သာတစ္ေယာက္တည္းရပ္တည္နိုင္တာ..အပ်ိဳၾကီးလုပ္တာလြယ္တယ္မ်ား
မွတ္ေနလား… အသည္းမာမာအေၾကာမာမာနဲ ့မွရတာ..ေမသူကျဖင္ ့ေပ်ာ ့တိေပ်ာ ့ဖတ္နဲ ့..ေမာင္ရဲမပါရင္ ဘယ္မွေတာင္ မသြားရဲဘူးမွတ္လား”

ဟုတ္ပါသည္။ ေမသူ ့မွာ အေမ ႏွင္ ့ကိုရဲ မွလြဲျပီး သူငယ္ခ်င္းပင္သိပ္မရွိပါ။ဘယ္သြားသြားဘာလုပ္လုပ္ ကိုရဲကိုသာ
အားကိုးလာသည္မွာ အသားက်ေနပါျပီ။

“ဒါေပမယ္ ့..မမႏွင္းရယ္ ၊ ဘယ္ေလာက္ခ်စ္ခင္အားကိုးတယ္ေျပာေျပာ တစ္ေန ့ေတာ့ ခြဲခြာရမွာပဲေလ.. မျမဲတဲ ့သခၤါရသေဘာတရားကိုသိေနမွေတာ့ အစကတည္းက မဆံုဆည္းေတာ့တာမေကာင္းဘူးလား ၊ ဆံုဆည္းမွဳမရွိရင္ ခြဲခြာျခင္းဆိုတာလည္းမလာေတာ့ဘူးေလ…”

“ဘုရားေရ..ေမသူ ့အေတြးေတြကသာမာန္မဟုတ္ေတာ့ဘူးေနာ္ ၊မမႏွင္းေဆးပညာဂ်ာနယ္တခုမွာဖတ္ဖူးတယ္..
မိန္းကေလးေတြဟာ လက္ထပ္ခါနီးျပီိဆိုရင္စိတ္အေျပာင္းအလဲျဖစ္တတ္သတဲ ့… ဘ၀အေျပာင္းအလဲကိုေၾကာက္ရြ ့ံျပီးျငင္းဆန္ခ်င္ သတဲ ့…ဥပမာ…ကိုယ္အရမ္းခ်စ္တဲ ့ခင္ပြန္းေလာင္းကို လွည့္မၾကည့္ခ်င္ေတာ့တာမ်ုိဳး..ေပါ ့
ငါ ့ညီမလည္း အဲ ့လို ျဖစ္္တာေနမွာပါ.. စိတ္ေအးေအးထားေနာ္”

“မဟုတ္ဘူးမမႏွင္း…ေမသူ ့စိတ္မေျပာင္းေတာ့ဘူး…ေမသူ လံုး၀ အိမ္ေထာင္မျပဳေတာ့ဘူး  ”

မမႏွင္းသည္ခါးခါးသီးသီးျငင္းေနသည္ ့ေမသူ ့ကို ဘာမွျပန္မေျပာတတ္ေတာ့ဘဲစိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ႏွင္  ့ေငးၾကည့္ေနမိပါေလသည္။

xxxxxxxxxxxxxxxxxx

“ေမသူ… အေမ ့ကိုေသခ်ာၾကည့္စမ္း ၊ သမီး..အိမ္ေထာင္မျပဳေတာ့တာ အေမ ့ကို ညွာေနလို ့မွတ္လား”

ေမသူ ့ကိုေျပာေနသည့္အေမ ့မ်က္၀န္းမွာမ်က္ရည္စေတြႏွင္ ့ပါ…


“သမီး အမွန္အတိုင္းေျပာပါ့မယ္…အေမ ့ ကိုညွာတာလည္းပါေပမယ္ ့တကယ္တမ္းကအေမ ့လို ျဖစ္မွာေၾကာက္တာပါ”

“အို..သမီးရယ္ ”

“ဟုတ္တယ္အေမ….…တခ်ိန္ကေတာ့ ခင္ပြန္းနဲ ့သားေတြသမီးေတြနဲ ့ေပ်ာ္ပါးျပီး ခုေတာ့ၾကည့္ပါဦး..အားလံုးကအလ်ိဳအလ်ိဳ ခြဲခြာသြားၾကတာ ကိုယ့္မွာ တစ္ေယာက္တည္းက်န္ခဲ့ရတယ္…ဒီလိုခြဲခြာရမယ္မွန္းသိသားနဲ ့အစကတည္းက မဆံုၾကရတာ ပိုမေကာင္းဘူးလားအေမ …”

ေမသူ ့စကားအဆံုးမွာအေမ ကျပံဳးလိုက္ရင္း…

“လက္စသတ္ေတာ့ ငါ့သမီးကသူရဲေဘာေၾကာင္ေနတာပဲ”

“ဟင္…အေမ ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ ”

“ဒီမယ္သမီး…အသက္မဲ ့တဲ ့သစ္ပင္ေလးေတြေတာင္သီးခ်ိန္တန္သီး ပြင့္ခ်ိန္တန္ပြင့္ၾကတယ္..
ေလာကၾကီး အတြက္ တတ္ႏိုင္သေလာက္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ျပီးမွ ေသဆံုးသြားၾကတယ္..
ခုအေမတို ့ထိုင္ေနတဲ ့သနပ္ခါးပန္းပင္ၾကီးကိုပဲၾကည့္ေလ…သမီးတို ့ငယ္ငယ္တုန္းကတည္းကသူ ့ရာသီတိုင္းသူပြင္ ့ေပးတယ္…
သူ ့ပန္းရနံ ့ေလးေတြရွဴရွိဳက္ရင္းဒီခံုတန္းေလးမွာသမီးတို ့ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းအိပ္ေပ်ာ္သြားရတာသူ ့ေက်းဇူးပဲ…ခုဆိုသူလည္း အိုမင္းေနျပီ…တခ်ိန္မွာပင္စည္ေတြခန္းေျခာက္ျပီးေသဆံုးသြားရင္ေတာင္ သူက တာ၀န္ေက်တဲ ့သစ္ပင္တစ္ပင္အျဖစ္္ ရဲရဲၾကီးေသဆံုးသြားမွာပါ…

ဒီလိုပဲ ..အေမလည္း တစ္ခ်ိန္က သမီးအေဖနဲ ့အတူတူ ဆင္းရဲခ်မ္းသာ ေလာကဓံကိုအတူတူျဖတ္သန္းျပီး
သားတို ့သမီးတို ့ကို ရွာေဖြေက်ြးေမြးခဲ့တယ္…လူ ေကာင္းလူေတာ္ေလးေတြျဖစ္ေအာင္ သြန္သင္ဆံုးမခဲ့တယ္…ဒီလိုနဲ ့ပဲသမီးအေဖဟာ တာ၀န္ေက်တဲ ့အိမ္ေထာင္ဦးစီးဘ၀နဲ ့ ေသဆံုးသြားတယ္..က်န္ခဲ ့တဲ ့အေမကသားေတြသမီးေတြကိုဆက္ျပီးေစာင့္ေရွာက္ေပးခဲ့တယ္…
ခုဆို…သားၾကီးနဲ ့သမီးလတ္ သူ ့အိမ္ေထာင္ေလးေတြနဲ ့သားသမီးေလးေတြနဲ ့သာယာေနျပီ…
ဒါေလးေတြျမင္ရတာအေမ ့အတြက္အေမာေျပေဆးပါ”

“ဒါေပမယ္ ့..အေမရယ္ ၊ သမီးေရာမရွိေတာ့ဘူးဆို အေမအရမ္းအထီးက်န္သြားမွာပါ”

“ မထင္ပါနဲ ့သမီးရယ္...သမီးေလးကိုဘယ္ေလာက္ခ်စ္ခ်စ္အေမခြဲႏိုင္ပါတယ္…အထီးလည္းမက်န္ပါဘူး..ဘာလို ့လဲဆိုေတာ့
အေမ ့မွာ ေဆးရွိပါတယ္”

“ ဘာေဆးရွိတာလဲအေမ”

“၀ိပသနာေဆးေပါ ့…ျမတ္ဗုဒၶရဲ ့တရားေတာ္ေတြနာၾကားရင္း ၀ိပသနာတရားအားထုတ္ရင္း ဘ၀ကူးေကာင္းေအာင္
လုပ္တာဟာ အေမတို ့တတိ္ယအရြယ္ေတြအတြက္အေကာင္းဆံုးေဆးပဲေပါ ့ ”

“ဒါဆို…သမီးထင္သလို အေမ အထီးက်န္အားငယ္မေနဘူးေပါ ့ေနာ္ ”

“ေသခ်ာတာေပါ ့သမီးရယ္ ၊ အေမလည္းပုထုဇဥ္ပီပီ ကိုယ့္အသိုက္အျမံဳေလးကို ခင္တြယ္လို ့
တစ္ခါတစ္ေလ ခင္ပြန္းကိုလြမ္းဆြတ္မိတာရွိေကာင္းရွိမယ္ ၊ သားသမီးေတြေျမးေတြကို သတိရတာရွိေကာင္းရွိမယ္ ဒါေပမယ္ ့ဒီအရြယ္ေရာက္မွေတာ့ အေမအေဖာ္မရွိဘဲေနတတ္ပါျပီ ”

“ အေမရယ္….”

အေမ ေျပာသည္မ်ားကိုနားေထာင္ရင္း ေမသူ ဘာျပန္ေျပာရမွန္းပင္မသိေတာ့ပါ။

“ ဒီေတာ့..အေမေျပာခ်င္တာက လူဆိုတာအသက္အရြယ္အလိုက္ထမ္းေဆာင္ရမယ္ ့လူ ့ေလာက၀တၱရားေတြကို ထမ္းေဆာင္မွလူသားတာ၀န္ေက်မွာ…
ဒီလိုဆိုသမီးကေမးဦးမယ္..ဘုန္းၾကီးေတြသီလရွင္ေတြက်ေတာ့ဘာလို ့ဒီတာ၀န္ေတြမထမ္းေဆာင္လဲလို ့..
သူတို ့ကေတာ့ ျမင္ ့ျမတ္တဲ ့ပါရမီရွင္ေတြ ၊ ျမတ္ဗုဒၶရဲ ့သားေတာ္သမီးေတာ္ေတြမို ့ပဲ….

ေနာက္ျပီး သမီးရဲ ့မမႏွင္းတို ့လို အပ်ိဳၾကီးေတြကလည္းသူ ့ခံယူခ်က္နဲ ့သူ ေလာကၾကီးထဲမွာတစ္ေယာက္တည္းအားမန္အျပည့္နဲ ့
ရဲရဲ၀ံ ့၀ံ ရပ္တည္ေနႏိုင္တာလည္းခ်ီးက်ဴးစရာပါ..ဒါေပမယ္ ့မမႏွင္းလိုသမီးတစ္ေယာက္တည္းမရပ္တည္ႏိုင္ဘူးဆိုတာအေမသိပါတယ္ ”

အေမ ့စကားက မွန္ေနသည္မို ့ေမသူမျငင္းသာပါ…ခုမွသာ အမ်ိဳးမ်ိဳးေတြးေတာပူပင္ရင္း အိမ္ေထာင္ျပဳမွာကို ရုတ္တရက္ျငင္းမိေပမယ္ ့ ခ်စ္ရသူကိုရဲ ၏ေဖးမၾကင္နာမွဳမ်ားျဖင္ ့သိမ္ေမြ ့ေအးေဆးစြာေနလာသည့္ေမသူ ့မွာ မမႏွင္းလို ေလာကၾကီးကိ္ုတစ္ေယာက္တည္း ရင္ဆိုင္ဖို ့သတၱိမရွိတာေတာ့အမွန္ပင္….။

“ကဲ….ညဥ္ ့လည္းနက္ေနျပီ ၊ ဒီေလာက္ေျပာရင္သမီးလည္းနားလည္ေလာက္ျပီထင္ပါတယ္ ၊ အေမကေတာ့ အတင္းတြန္းအားမေပးခ်င္ေတာ့ဘူး ၊သမီးဘ၀အတြက္သမီးဘာလုပ္ရမယ္ဆိုတာ ေသခ်ာဆံုးျဖတ္ပါ…
ထ..အိမ္ေပၚတက္ရေအာင္ေနာ္ ”

အေမတြဲေခၚသည့္လက္ကိုဆြဲကိုင္ရင္း ေမသူ ့မ်က္၀န္းထဲမွမ်က္ရည္စတစ္ခ်ိဳ ့ပါးျပင္ေပၚသို ့စီးက်သြားပါေလသည္။

xxxxxxxxxxxxxxxx

xxx အခါေတာ္...  ေပးတာကနတ္ေရးငယ္ေရႊစာ…xxx
xx သာသနာေရာင္၀ါလင္း..ေကာင္းျခင္းခုသည္ခ်ိန္ခါ xxx

လြင္ ့ပ်ံ ့ေနသည့္အခါေတာ္ေပးသီခ်င္းသံႏွင္ ့အတူ ေမသူတို ့စံုတြဲေနာက္မွ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းေလွ်ာက္လာရေသာအေမ ့ရင္ထဲတြင္ ၾကည္ႏူးမွဳမ်ားျဖင္ ့ျပည့္ႏွက္ေနပါ၏။

မဂၤလာစင္ျမင္ ့ထက္တြင္သတို ့သားသတို့သမီးေနရာယူျပီးလို ့ မဂၤလာရတုဖတ္ေနသည္ ့အခ်ိန္မွာသမီးေမသူမ်က္ႏွာေလးကိုပဲ အရိပ္လိုအေမၾကည့္ေနမိသည္။ေရႊဖလားေရာင္မဂၤလာ၀တ္စံုလွလွေလး၀တ္ထားေသာ သမီး၏မ်က္ႏွာေလးသည္
၀င္းပရႊန္းစိုေနကာ မ်က္၀န္းေလးေတြေတာက္ပလင္းလက္ေနတာျမင္ရမွ အေမ ့ရင္ထဲ ေအးခ်မ္းသြားသည္။

သားမက္ေလးေမာင္ရဲကလည္း နံ ့သာေရာင္တိုက္ပံုႏွင္ ့ ခန့္ညား၀ံ ့ၾကြားေနကာ အိမ္ေထာင္တခုလံုး၏ ေကာင္းမွဳဆိုးမွဳမွန္သမွ်ကို ရဲရဲ၀ံ ့၀ံ ့ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းေပးမည္ ့ အိမ္ေထာင္ဦးစီးတစ္ေယာက္၏အားမာန္မ်ားျဖင္ ့ျပည့္လွ်မ္းေန သည့္မ်က္ႏွာျပင္ဟာ သိပ္ၾကည့္ေကာင္းပါသည္။

သည္ျမင္ကြင္းေလးကိုၾကည့္ျမင္လိုက္ရသည့္အတြက္အေမ လည္း ဘ၀တြင္ေက်နပ္ျပည့္စံုသြားပါျပီ။ သားႏွင္ ့သမီးႏွစ္ေယာက္ဟာ သင့္ေတာ္ေကာင္းမြန္သည့္ ဘ၀လက္တြဲေဖာ္ကိုယ္စီျဖင္ ့ ေလာကဓံတိုက္ပြဲဆင္ႏႊဲနိုင္ျပီျဖစ္ေသာေၾကာင္ ့မိခင္တစ္ေယာက္၏ တာ၀န္၀တၱရားမ်ားေက်ျပီဟုအေမထင္ပါသည္။

သို ့ပါေသာေၾကာင္ ့… ေလာကီတာ၀န္မ်ားေက်ပြန္စြာထမ္းေဆာင္ခဲ့ျပီးေသာအေမသည္လည္း၀ိပသနာတရားေတာ္မ်ား နာၾကားအားထုတ္ ရင္း နိဗၺာန္မေရာက္မီစပ္ၾကား အဖန္ဖန္အထပ္ထပ္ က်င္လည္ေနရဦးမည္ ့သံသရာခရီးအတြက္ဘ၀ကူးေကာင္းေစရန္ ၊
ေလာကုတၱရာတာ၀န္မ်ားေက်ပြန္ရန္အတြက္အားထုတ္ၾကိဳးပမ္းထမ္းေဆာင္သြားပါဦးမည္။


ေလာကီေလာကုတၱရာ တာ၀န္၀တၱရားမ်ားေက်ပြန္ႏိုင္ၾကပါေစ

ၾကာျဖဴႏြယ္