ေပတံ

Thanda Win

ဆရာေတာ္ အရွင္၀ီရိယ(ေတာင္စြန္း) ေရးတဲ့ လက္တစ္ဖက္ေတာ့ စင္ၾကယ္ပါေစ ဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါးထဲမွာ ဆရာေတာ္ေဟာသြားတာက သီလနဲ႔ ပညာဆိုတာ လက္ႏွစ္ဖက္လိုပါပဲတဲ့။
အရက္မူးေနတဲ့အမတ္ၾကီးဟာ ျမတ္စြာဘုရားထံခစားမိတဲ့အခါ အရင္ဘ၀အဆက္ဆက္က ျဖည့္ခဲ့တဲ့ ပညာေၾကာင့္ တစ္ခဏနဲ႔ တရားကို ထိုးထြင္းသိသတဲ့။
ရဟႏၱာအရွင္ျမတ္အျဖစ္ကို ခဏခ်င္းေရာက္ရျပီး အဲဒီေန႔မွာပဲ ပ်ံလြန္ေတာ္မူရတယ္။ သီလမျပည့္ေပမယ့္ ပညာျပည့္တဲ့ နမူနာေပါ့။
ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ စာသင္စာခ်ေနတဲ့ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ၾကီးဟာ ဒီဘ၀မွာ ျဖည့္က်င့္ခဲ့တဲ့ သီလစင္ၾကယ္ပံုကို ျပန္လည္သံုးသပ္ျပီး လက္ေဖ်ာက္တစ္ခ်က္တီးအတြင္းမွာ ရဟႏၱာသူျမတ္အျဖစ္ေျပာင္းသြားႏုိင္ခဲ့တဲ့ နမူနာပါ။

ဆရာေတာ္အရွင္၀ီရိယက လက္တစ္ဖက္စင္ၾကယ္ရင္ ေနာက္လက္တစ္ဖက္ကို ေဆးေၾကာႏိုင္ပါတယ္တဲ့။

ျမတ္စြာဘုရားရဲ့ တရားေတာ္ေတြဟာ ေလာကုတၱရာအတြက္သာ အသံုး၀င္တာမဟုတ္ပါဘူး။ ေလာကီေရးမွာလည္း တိုင္းတာစရာေပတံေတြအျဖစ္ အင္မတန္အဖိုးတန္လွပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ျမန္မာေတြ မ်က္စိထဲမွာေပါ့ေလ။

မိန္႔ေတာ္မူခဲ့တာက သီလတည္းဟူေသာ ေျမၾကီးေပၚတြင္ရပ္၍ တဲ့။ သီလဆိုတာ ကိုယ္က်င့္၊ စည္းကမ္း၊ ဥပေဒ၊ ၀ိနည္း၊ စကားလံုးေျပာင္းေပမယ့္ အဓိပၸါယ္မေျပာင္းပါဘူး။ ေျမၾကီးေတြမွ ရွိေသးပါရဲ့လား။

လူတစ္ေယာက္ခ်င္းအေနနဲ႔ကေတာ့ ဒီေန႔ေအာင္ျမင္ေနတဲ့ ျမန္မာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ကမၻာေပၚမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ၾကည့္လိုက္ရင္ ပညာ ဒါမွမဟုတ္ သီလ မွာထူးခြ်န္သူေတြပါ။ ဥပမာ ဘီလ္ဂိတ္၊ မာသာထရီဆာ။ ဒီေလာက္မေက်ာ္ၾကားရင္ေတာင္ ကိုယ့္အနီးနားက ကိုယ္ၾကည္ညိဳေလးစားရတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြမွာ တစ္မ်ဳိး၊ ဒါမွမဟုတ္ ႏွစ္မ်ဳိးလံုးဦးညႊတ္ရေလာက္ေအာင္ ေတာ္ၾကတာကို ေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္။

ႏိုင္ငံတစ္ႏုိင္ငံခ်င္းအေနနဲ႔လည္း ဒီလိုပါပဲ။ အနီးဆံုးဥပမာကေတာ့ စကၤာပူပါ။ ျမန္မာကို အမွီလိုက္မယ္လို႔ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့စဥ္က လီကြမ္ယုဟာ တိုင္းျပည္ရဲ့ပညာေရးကို အားကုန္ျဖည့္ခဲ့ပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္က ျဗိတိန္ေက်ာင္းဆင္းျဖစ္ေပမယ့္ ပညာေရးမွာ ျဗိတိန္ေရာ၊ အေမရိကန္ေရာ စံေတြကို ယူခဲ့ပါတယ္။ ထူေထာင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေန႔စကၤာပူေက်ာင္းသားေတြကို ကမၻာ့အဆင့္မွီ ပညာတတ္ဘြဲ႔ရေတြအျဖစ္ ေမြးထုတ္ေနပါျပီ။ ႏိုင္ငံျခားသားပညာသင္ေတြကို ခပ္ၾကြားၾကြားလက္ခံျပီး တိုင္းျပည္ဘ႑ာကို ရွာေပးေနပါျပီ။ သဘာ၀သယံဇာတမရွိတဲ့ႏိုင္ငံမွာ လူသားေတြကို သယံဇာတထက္ တန္ဖိုးရွိေအာင္ အေတာက္ေျပာင္ဆံုး အေရာင္တင္ေပးႏုိင္ခဲ့တာ။

လီကြမ္ယုက ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္လစာကို စတင္သတ္မွတ္စဥ္မွာ ေျပာခဲ့တဲ့စကားတစ္ခြန္းရွိပါတယ္။ လခနဲ႔မေလာက္ရင္ က်ဳပ္ကေတာ့ လာဘ္စားမွာပဲ တဲ့။ ဒီေန႔ စကၤာပူဟာ လာဘ္ေပး လာဘ္ယူ အနည္းဆံုးႏုိင္ငံေတြစာရင္းထဲမွာ ေခါင္းေမ့ာေနႏိုင္တာ စတင္တည္ေထာင္သူရဲ့ ဥာဏ္အေျမွာ္ျမင္နဲ႔ လိုက္နာခဲ့တဲ့ က်င့္၀တ္ေၾကာင့္ဆိုတာ အထင္အရွားပါ။

စကၤာပူတင္ မကပါဘူး။ အျခား အျခားေသာ ေအာင္ျမင္တိုးတက္ေနတဲ့ႏုိင္ငံေတြကို တိုင္းၾကည့္လိုက္ရင္ အုပ္ခ်ဳပ္သူအစိုးရအေနနဲ႔ေရာ၊ မွီတင္းေနထိုင္ၾကသူ တုိင္းသူျပည္သားမ်ားအေနနဲ႔ပါ ပညာ နဲ႔ သီလ အခ်ဳိးညီညီ ေပါင္းစပ္ႏိုင္စြမ္းရွိၾကတာကို ျမင္ရပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ ေလာကုတၱရာအဆင့္အထိ သီလ၊ ပညာျပည့္တာမ်ဳိးကို မဆိုလိုပါဘူး။ လိုလည္းမလိုအပ္ပါဘူး။ ေလာကီေပတံထဲမွာ အတုိင္းအတာတစ္ခုအထိ ျပည့္စံုရင္ အခ်ဳိးက်ေအာင္ျမင္ျဖစ္ထြန္းတာမ်ဳိးကိုသာ ရည္ရြယ္ပါတယ္။

ဒီေန႔ ကြ်န္မတို႔ရဲ့ တုိင္းျပည္ကို ျပန္လည္ထူေထာင္ဖို႔မွာ တစ္ခ်ဳိ႔က စီးပြားေရးေကာင္းလာရင္ အားလံုးေကာင္းလာမလိုလို ေျပာေနၾကတာေတြ႔ရပါတယ္။ ေငြရွိရင္အရာရာျပီးတယ္ဆိုတဲ့ အျမင္မ်ဳိးပါ။ ေၾကာင္ျဖဴျဖဴ မည္းမည္း ၾကြက္ခုတ္ဖို႔အေရးၾကီးတယ္ဆိုတဲ့ အဆိုအမိန္႔ကလာပါတယ္။ တရုတ္တို႔ရဲ့ စီးပြားေရး မူ၀ါဒေတြကဘယ္လို၊ အေနာက္တိုင္းကဘယ္ပံု၊ အာဆီယံကဘယ္သို႔နဲ႔ ဆိုၾကပါတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္။ ဆင္းရဲျခင္းကို တိုက္ဖ်က္ဖို႔ စီးပြားေရးက ပဓါန က်တဲ့ထိပ္တန္းဦးစားေပးေတြထဲမွာ ပါေနပါတယ္။

ဒါေပမဲ့လည္း စီးပြားျဖစ္မယ္၊ မျဖစ္ဘူး၊ ဂုဏ္သိကၡာရွိရွိ ေအာင္ျမင္ထြန္းေပါက္မယ္၊ မေပါက္ဘူးဆိုတာကို တိုင္းတဲ့ေပတံက သီးသန္႔ပါ။

ရုိးရုိးေလးပါပဲ။
ပညာရွိလား။ သီလရွိလား။ ႏွစ္မ်ဳိးလံုးမရွိေတာင္ အနည္းဆံုးတစ္မ်ဳိးေတာ့ပိုင္ရပါမယ္။

စီးပြားေရးပညာ၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပညာေတြကို တစ္စိုးတစ္စိမွ မသိတဲ့ သာမာန္ျပည္သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဘုရားေပးတဲ့ ေပတံနဲ႔သာ တုိင္းတတ္ပါတယ္။
ဘယ္လိုအစိုးရကို လိုခ်င္သလဲလို႔ေမးရင္ ပညာ၊ သီလ ျပည့္စံုတဲ့အစိုးရမ်ဳိးကိုသာ အလိုရွိပါတယ္။

ဒီအစိုးရက ဘာလုပ္ေပးေစခ်င္သလဲလို႔ ေမးရင္ ျပည္သူေတြကို ပညာနဲ႔သီလနဲ႔ ျပည့္စံုေအာင္ အားေပးပံ႔ပိုး ထူေထာင္ေပးေစလိုပါတယ္။ က်င့္သံုးဖို႔က လူထုရဲ့တာ၀န္ပါ။

ဘယ္သူပဲတက္လာ၊ တက္လာ ပညာနဲ႔သီလ အေျခခိုင္ေစမယ့္ အုတ္ျမစ္ေတြကို ခ်မေပးဘူးဆိုရင္၊ ပညာမဲ့ေအာင္၊ သီလကင္းေအာင္ အားေပးအားေျမွာက္ျပဳေနတယ္ဆိုရင္ မေအာင္ျမင္တဲ့အစိုးရဆိုတာကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိႏုိင္ပါတယ္။ ဘယ္ပညာရွင္ရဲ့ ထင္ျမင္ခ်က္ကိုမွ ေစာင့္စားေနစရာမလိုပါဘူး။

ဆရာေတာ္ အရွင္၀ီရိယရဲ့ စကားလက္ေဆာင္ကို လက္ဆင့္ကမ္းပါရေစ။
လက္တစ္ဖက္ေတာ့ စင္ၾကယ္ပါေစတဲ့။

သႏၱာ၀င္း
( ၀၉.၁၀.၁၃ )

—