ဟိုးေရွးေရွးတုန္းကေပါ့။
တိုင္းျပည္တစ္ျပည္မွာ အရမ္းဆင္းရဲတဲ့ အဖြားအို တစ္ေယာက္ရွိတယ္။ သူ ့
မွာပိုင္ဆိုင္တာဆိုလို
့ လဲျပိဳကာနီး တဲ တစ္လံုးရယ္ ၊ ညစ္ပတ္ျပီး အေရာင္မထြက္ေတာ့တဲ့ ခ်ဳပ္ရာ
ပလပြ အ၀တ္အစား တစ္စံုရယ္ ၊ ၾကက္မေလး တစ္ ေကာင္ရယ္၊ ဒါေတြဘဲသူပိုင္ဆိုင္တယ္။
သူရဲ ့ၾကက္မေလးက သူ ့အတြက္ ေန ့တိုင္း ၾကက္ဥတစ္လံုး ဥေပး တယ္။
အဲဒိၾကက္ဥေလးနဲ ့ဘဲ အဖြားအိုက ေန ့တိုင္းသူ ့ရဲ ့စား၀တ္ေနေရးကို
ေျဖရွင္းခဲ့ျပီး အသက္ရွင္ေနခဲ့ရ တယ္။
အဖြားအိုေနထိုင္တဲ့တိုင္းျပည္မွ
ာ
အစားက်ဴးတဲ့ ဘုရင္တစ္ပါး အုပ္ခ်ဳပ္ေနတယ္။ တစ္ေန ့မွာ ဘုရင္က တုိင္းျပည္
ထဲမွာ ထူးဆန္းတဲ့ အမိန္ ့တစ္ခုကို ေမာင္းထုျပီး ေၾကညာခဲ့တယ္။ အဲဒါအမိန္ ့က
ဘာလဲဆိုေတာ့ လွည္းေန ေလွေအာင္း ျမင္းေဇာင္း မက်န္ တိုင္းျပည္မွာ ရွိတဲ့
တိုင္းသူျပည္သားေတြအားလံုး သူစားပြဲတည္ဘို ့ အတြက္အသားဟင္းတစ္ခြက္လာ
ပို ့ရမယ္လို ့ေၾကညာေမာင္းခတ္ခဲ့တယ္။
တကယ္လို ့အသားဟင္းမပို ့ႏိုင္တဲ့ အိမ္ဆို တိုင္းျပည္မွာ ေနခြင့္မေပးဘဲ
ေမာင္းထုတ္မယ္လို ့ ေၾကညာ အမိန္ ့ ထုတ္ျပန္ခဲ့တယ္။ ဒီသတင္းကိုၾကားတဲ့
တိုင္းသူျပည္သားေတြက တိုင္းျပည္ကေန ေမာင္းထုတ္ခံရမွာ ေၾကာက္တာ ေၾကာင့္
ရွိစုမဲ့စုထဲက အသားဟင္းတစ္ခြက္ပို ့ဘို ့ ျပင္ဆင္ၾကတယ္။
အဲဒိအထဲမွာ ၾကက္မေလးတစ္ေကာင္ကို ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့ အဖြားအိုလဲ အပါအ၀င္ေပါ့။
အဖြားအိုမွာ ဘယ္လိုမွ အသားဟင္းကို ပို ့စရာမရွိဘူးျဖစ္ေနတယ္။ သူ ့မွာ
အသားဟင္းတစ္ခြက္ပို ့ဘို ့ေငြေၾကးကလဲ လံုး၀မရွိဆိုေတာ့ အရမ္းကို
ခက္ခဲေနခဲ့တယ္။
အသားဟင္းမပို ့ႏိုင္လို ့ မင္းျပစ္မင္းဒဏ္ခံရမယ္ဆို
ပိုျပီးၾကီးေလးတာေၾကာင့္ အဖြားအိုက ေနာက္ဆံုးမွာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုကို
ခက္ခဲပင္ပမ္းစြာနဲ ့ ခ်လိုက္ရတယ္။ အဲဒါကေတာ့ သူ ့ကိုေန ့ တိုင္း
ၾကက္ဥတစ္လံုး တစ္လံုး ဥေပးေနတဲ့ ၾကက္မေလးကို သတ္ျပီး ဘုရင္ဆီကို
အသားဟင္းတစ္ခြက္ပို ့ဘို ့ သူဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။
ဘုရင္ကေတာ့ စားေတာ္ပြဲမွာ တစ္အိမ္တစ္ေယာက္ႏႈန္း အသားဟင္းခြက္ေပါင္း
ေျမာက္မ်ားစြာနဲ ့ ပြဲေတာ္ တည္ေနခဲ့တယ္။ အသားဟင္းခြက္ေတြက
သိပ္မ်ားျပားလြန္းတာ ေၾကာင့္ ဟင္းခြက္တိုင္းကို မစားျဖစ္ခဲ့ဘူး။
မစားျဖစ္တဲ့ ဟင္းခြက္ေတြထဲမွာ အဖြားအိုရဲ ့ၾကက္သားဟင္းေလးလဲအပါေပါ့။
ရွင္ဘုရင္က တစ္ခ်က္လြတ္အမိန္ ့ခ်မွတ္ခဲ့တဲ့အတြက္ သူ ့မွာေတာ့
ဘာမွထိခိုက္နစ္နာမႈမရွိေပမယ့္ ဒီအမိန္ ့ ေၾကာင့္ တစ္ဘက္လူမွာ
ဘ၀ပ်က္ခဲ့ရတယ္။
အဲဒါေၾကာင့္ အပ္ဖ်ားတစ္ေထာက္စာဆိုေပမယ့္ ဆပ္ျပာပူေဖာင္းအတြက္ေတာ့ ဘ၀ကို
ပ်က္ေစတယ္။
Credit - မင္းခိုက္းစိုးစံ
Source from - ေက်ာပိုးအိတ္
0 comments:
Post a Comment