✿✿✿ တတိယအရြယ္၏ ပထမရင္ခုန္သံ ✿✿✿

ေရၾကည္သူ

“ အပ်ိဳႀကီး သီတင္းကၽြတ္ပီေနာ္…. သူမ်ားမဂၤလာေဆာင္ေတြပဲလိုုက္လက္ဖြဲ႕မေနနဲ႕ ကိုုယ့္အေၾကြးေတြလည္း ျပန္ယူဖိုု႕စဥ္းစားအံုုး” ရံုုးမွာထိုုင္ေနရင္း မကင္းရာမကင္းေၾကာင္း မိတ္ေဆြ တေယာက္ရဲ႕ ဖိတ္စာေလးကိုု ဖြင့္ၾကည့္ေနမိစဥ္ မန္ေနဂ်ာႀကီးေျပာသြားတဲ့ ခနဲ႕တဲ့တဲ့စကား။
အပ်ိဳႀကီးတေယာက္အတြက္ အခံရအခက္ဆံုုးရာသီကိုုေျပာပါဆိုုရင္ သီတင္းကၽြတ္ကိုုသာ ရမယ္ရွာလိုုက္ခ်င္ပါတယ္။ ဟုုတ္သည္ေလ ေအးေအးလူလူ ေက်ာ့ေက်ာ့ေကာ့ေကာ့ရွိတဲ့ အမ်ိဳးသမီးဆိုုလိုု႕ တရံုုးလံုုးမွာ ခင္မမတေယာက္သာရွိေလတာ။ ၾကည့္သူျမင္သူကိုု မ်က္စိပသာဒျဖစ္ေစေအာင္ သားေကၽြးမႈ၊ မယားေကၽြးမႈဆိုုတဲ့ ဇာတ္ခံုုႀကီးေပၚမတက္ပဲ ကိုုယ့္ကိုု္ယ္ကိုု ျပဳျပင္မြန္းမံအလွဆင္ရင္း ပ်ိဳျမစ္ႏုုနယ္ေနတာ။ လူေတြက ကိုုယ့္ထမင္းကိုုယ္စားၿပီး သူမ်ားစီးပြားေရးအိုုး တုုတ္နဲ႕မထိုုးတဲ့ ဒီအပ်ိဳႀကီးတေယာက္ကပဲ လူ႕ဘ၀တာ၀န္ေတြကိုု မေက်ပြန္သလိုုလိုု။ ဘုုရားတရားေတာ္ေတြနဲ႕ မညီညြတ္မအပ္စပ္ေသာ မေကာင္းမႈဒုုစရိုုက္တခုုခုုကိုုပဲ က်ဴးလြန္ေနမိသူလိုုလိုု။

ခက္ေတာ့လည္း ခက္ပါေပတယ္။ ခင္မမ ဒီအပ်ိဳႀကီးဆိုုတဲ့စကားလံုုးနဲ႕ ရင္းႏီွးပတ္သက္ခြင့္ရခဲ့တာ အသက္(၃၅)ႏွစ္ကိုု မခိုု႕တရိုု႕ေလးေက်ာ္ခ်ိန္ကစလိုု႕ ယခုု ဟိုုသီခ်င္းထဲကလိုု “အသက္(၄၀) လူေတြေမးတယ္” အခ်ိန္အခါေရာက္သည္အထိ။ ကိုုယ့္အလုုပ္အကိုုင္၊ ကိုုယ့္၀င္ေငြနဲ႕ သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္ေအာင္ တိုုင္းထြာခ်င့္ခ်ိန္ ျဖတ္သန္းသမႈျပဳေနတဲ့ သိမ္းထုုတ္ေသခ်ာ အမ်ိဳးသမီးတေယာက္အတြက္ ကင္ပြန္းတပ္ခံရတဲ့ ဒီအမည္က ေအာင့္သက္သက္ေတာ့ႏိုုင္သား။ ေခတ္နဲ႕အမွီ ေနာက္မက်န္ခဲ့ရေလေအာင္ ေျပးလိုုက္ေနရတဲ့ ဒီလိုုအခ်ိန္အခါ၊ အေျခအေနမ်ိဳးမွာ အမ်ားအျမင္ပသာဒရေစမဲ့ ျပင္ဆင္ခ်ယ္သမႈမ်ိဳးနဲ႕ ေအးေအးလူလူေနႏိုုင္တာ။ ၾကည့္ေလ ကိုုယ့္အိမ္နဲ႕ကိုု၊ ကိုုယ့္ဗိုုက္နဲ႕ကိုုယ္ စားခ်င္တာစားဖိုု႕ ခ်က္ျပဳတ္၊ ၿပီးျပန္ေတာ့ ရံုုးခ်ိန္အမွီျပင္ဆင္ လူအျမင္မွာေရာ လက္ရွိဘ၀မွာေရာ ပူစရာဆိုုလိုု႕ ဗိုုက္ေတာင္ ေလ့က်င့္ခန္းလုုပ္လြန္းသမိုု႕ ျပစရာမရွိ။

ပံုုသ႑ာန္ကိုုလည္းၾကည့္ ႏႈတ္ခမ္းကအနည္းငယ္ေထာ္လန္တာကလြဲရင္၊ ဆံပင္နဲ႕ဖံုုးထားရတဲ့ နဖူးက မဆိုုစေလာက္ကေလး ေျပာင္ေခ်ာ္ေခ်ာ္ႏိုုင္တာကလြဲရင္၊ ပါးလြန္းလိုု႕ခဲတံရာဗရဗ်စ္အျမဲဆြဲေနရတဲ့ မ်က္ခံုုးေမႊးကလြဲရင္၊ မ်က္ေတာင္တုုနဲ႕ဖုုန္းကြယ္ထားရတဲ့ ခပ္စိုုက္စိုုက္မ်က္ေတာင္ရွင္ျဖစ္တာကလြဲရင္၊ ျဖဴေသာ ၀ါေသာ သူမ်ားၾကားထဲမွာ ၾကည့္လုုိက္ရင္ ထင္းခနဲျဖစ္ေစမဲ့ အနက္ႏုုေရာင္အသားအရည္ျဖစ္တာကလြဲရင္ အားလံုုးက အိုုေကမွာ စိုုေျပလိုု႕။

စြဲသံုုးေနၾကမိတ္ကပ္အေရာင္းေကာင္တာက ညီမေလးဆိုုခင္မမကိုုျမင္လိုုက္တာနဲ႕ မြမြ၊ မြမြဆိုုတဲ့ အေခၚအေ၀ၚက ပါးစပ္ကမခ် ၀ယ္ေနၾကမိတ္ကပ္အျပင္ ဟိုုအိုုင္းရွဲဒိုုးက ဘယ္လိုုေကာင္း၊ ဟိုုႏႈတ္ခမ္းနီက ဘယ္ေလာက္အခ်ိန္ၾကာၾကာခံ၊ ဟိုုေပါင္ဒါက မြမြနဲ႕လိုုက္တာကတဖံုု။ အဲ့သလိုု အဲ့သလိုု ကိုုယ့္အလွအပနဲ႕ကိုုက္ညီတာေလးေတြ ထိုုးထည့္ အဲေလ ေရာင္းခ်ေပးရွာတာ။ ခင္မမရဲ႕အလွေတြပံုုေပၚႏုုိင္တာ သူ႕ေက်းဇူးေတြကလည္း မနည္းမေနာ။ ေဟာ…. ေနာက္တေယာက္က်န္ေသး။ သူကေတာ့ လမ္းထိပ္စတိုုးဆိုုင္က မခင္ျမဆိုုသူ။ အသစ္ကေလးမေရာက္လိုုက္နဲ႕ ခင္မကိုုသာ ေျပးျမင္ေယာင္တယ္ဆိုုတဲ့လူစား။ ဒီလိုုေတြ အလွကိုု အယဥ္ဆင့္ဖိုု႕ စိတ္ကူးပံုုေဖာ္ေပးသူေတြကလည္း ခင္မမမွာ ပတ္လည္ကိုု ၀ိုုင္းေနမွေတာ့ အပ်ိဳႀကီးအလွ ကမၻာမေက်ာ္ရင္သာေနမယ္ ရပ္ကြက္ထဲမွာေတာ့ ေက်ာ္ၾကားလိုုက္သမွ အျပင္ထြက္လာၿပီဆိုုတာနဲ႕ ဟိုုကေငး ဒီကရိႈးနဲ႕ဆိုုေတာ့ကာ အသက္(၄၀)ပါဆိုုရင္ေတာင္ ဘာဘာ ၂၀လားလိုု႕ ေမးရမဲ့ကိန္း။

သူမ်ား(ရပ္ကြက္ထဲက)အမႊန္းတင္ ေျပာစကား ျပန္ၾကားရတာလားလိုု႕ေတာ့မေမးနဲ႕။ ကိုုယ့္္ဘာသာကိုု ျပင္းျပင္းထန္ထန္ေ၀ဖန္ၾကည့္မိတာပါ။ လူတိုုင္းကိုု လိုုက္ေမးမွမဟုုတ္။ ဒီအသက္အရြယ္ေရာက္ေနၿပီကြယ္။ လူေတြရဲ႕အၾကည့္၊ အျပံဳးကိုုျမင္လိုုက္တာနဲ႕ ခ်က္ခနဲဆိုု ခင္မမနားခြက္က မီးဟုုန္းဟုုန္းေတာက္ၿပီးသားပဲေလ။ မည္သိုု႕ပဲလွပ ႏုုရြေနပါေစ ဘယ္သူေတြ ဘယ္လိုုပဲေျပာေျပာ ဘ၀င္ျမင့္စိတ္အလ်ဥ္းမရွိပဲ သီတင္းကၽြတ္နဲ႕ပတ္သက္တဲ့ အားက်စရာမဂၤလာသတင္းေတြကိုု မသိခ်င္ေယာင္၊ မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္လာခဲ့တာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာခဲ့တာ ကိုုယ္နဲ႕သက္တူရြယ္တူတြ ဘုုစုုခရုုရလိုု႕ သူတိုု႕ေလးေတြရဲ႕အေခၚ တီတီအရြယ္ေတာင္ ေရာက္လာခဲ့ေပါ့။ သိုု႕အတြက္ မန္ေနဂ်ာႀကီးေျပာသြားတဲ့ ခနဲ႕တဲ့တဲ့စကားကိုု လိုုက္ခံစားေနရင္ျဖင့္ ခင္မမတိုု႕အတြက္ မဆံုုးႏုုိင္တဲ့ ဂမုုန္းခိုုင္မျဖစ္ေစဖိုု႕အေရး ဥပကၡာလက္နက္မွာ က်ည္ဆံမ်ားမ်ားထည့္ၿပီး ပစ္ခဲ့တာခ်ည္းမိုု႕ ဒီလက္နက္ပဲထုုတ္သံုုးဖိုု႕ သံဓိဌာန္ခ်ခဲ့ရတာေပါ့။

သြားရမဲ့ဖိတ္စာရွင္ကလည္း ေရွာင္လႊဲလိုု႕မရတဲ့ မိတ္ေဆြအရင္းေခါက္ခက္ႀကီးျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ သြားဖိုု႕လာဖိုု႕ ျပင္ဖိုု႕ဆင္ဖိုု႕ စဥ္းစားရၿပီေပါ့။ ႀကိဳတင္သိထားတဲ့ မဂၤလာပြဲမိုု႕ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ခြင့္ရတဲ့အတြက္ အေတာ္ေလး သက္ေသာင့္သက္သာရွိလွပါတယ္။ ရံုုးပိတ္ရက္ျဖစ္တာေၾကာင့္ ေအးေအးလူလူျပင္ဆင္ခ်ယ္သႏုုိင္သည့္အတြက္လည္း ေက်းဇူးေတာင္ တင္ရမလိုု။ အေတြးေတြနဲ႕ အခ်ိန္ကုုန္ရင္း သူမ်ားမဂၤေဆာင္မွာ အလွျပဖိုု႕အေရး စိတ္ေစာေနရပါေတာ့တယ္။

ခင္မင္ရင္းႏွီးတဲ့ အသိမိတ္ေဆြတေယာက္ရဲ႕ မဂၤလာပြဲမိုု႕ လာေရာက္သူအေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း ခင္မနဲ႕ ရင္းႏွီးသူေတြမ်ားလွပါတယ္။ မေတြ႕တာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ သက္တူသူငယ္ခ်င္းေတြကိုုေတြ႕ရတဲ့အခါ အသက္ႏွစ္ျပန္စာေလာက္ ငယ္သြားရတာမိုု႕ ခင္မတိုု႕အတြက္ ပိုုမိုုၾကြရြလိုု႕ေနပါေတာ့တယ္။ ငယ္ငယ္ကေက်ာင္းတက္စဥ္ ရယ္စရာဟာသေတြ၊ ေက်ာင္းၿပီးေတာ့ၾကံဳေတြ႕ရတဲ့ လုပ္ငန္းခြင္ အခက္အခဲေတြဖလွယ္ၾကရင္း အခ်ိန္ေတြတျဖည္းျဖည္း ကုုန္လြန္လာခဲ့ပါတယ္။ မဂၤလာပြဲနဲ႕ ပါတ္သက္ရာပါတ္သက္ေၾကာင္းေတြကိုု ႏႈတ္ဆက္အၿပီး စားပြဲ၀ိုုင္းကထြက္မယ္အလုုပ္
“ခင္ေလးမဟုုတ္လား”
ၾကားလိုုက္ရတဲ့အသံက တုုန္တုုန္ရီရီရွိလွေပမဲ့ ျပတ္သားစြာ နား၀င္ပီယံရွိလွပါတယ္။ သူ…. ဟုုတ္ပါတယ္။ သူမွသူအစစ္ပါ။

“ကိုုခန္႕ မဟုုတ္လားဟင္”
ခင္မအသံေတြကလည္း ထပ္တူ တုုန္ရင္ေနပါတယ္။ သူ႕အသံ၊ သူ႕အျပံဳး၊ သူ႕မ်က္လံုုး အရာအားလံုုးက အရင္တုုန္းကအတိုုင္း သာယာၾကည္ႏူးဖြယ္အတိျဖစ္ေနပါတယ္။ သူဆိုုတာ ခင္မရဲ႕ေက်ာင္းေနဖက္၊ သူဆိုုတာ ခင္မရဲ႕ တိုုင္ပင္ဖက္၊ သူဆိုုတာ ခင္မရဲ႕ ေကာင္းတူဆိုုးဖက္၊ သူဆိုုတာ တခ်ိန္က ခင္မရဲ႕လက္တြဲေဖာ္ ခ်စ္သူ။ ရင္ႏွင့္ရင္း၍ခ်စ္မိရေသာသူ၊ ေပ်ာ္ရႊင္စရာအခ်ိန္အေတာ္မ်ားမ်ားကိုု ဖန္တီးေပးခဲ့သူေပါ့။

ခုုအသက္အရြယ္မွ ျပန္ဆံုုေတြ႕ရေပမဲ့ အရင္တုုန္းကအေၾကာင္းအရာေတြက ခင္မမ်က္လံုုးထဲမွာ ရုုပ္ရွင္ၾကည့္ေနရသလိုု တျဖတ္ျဖတ္။ ကိုုခန္႕နဲ႕ တကၠသိုုလ္တက္ခ်ိန္တေလ ွ်ာက္ ခင္မင္ခဲ့ရာက စိတ္တူကိုုယ္တူ၊ ခံစားခ်က္တူမိုု႕ မိန္းကေလးသူငယ္ခ်င္းေတြထက္ ပိုုမိုုရင္းႏွီးျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ႏွစ္ေတြၾကာလာတာနဲ႕အမ ွ် သံေယာဇဥ္ႀကိဳးက ရွည္သထက္ရွည္ရင္း ရစ္ပတ္ဖြဲ႕ေႏွာင္ခဲ့တဲ့ေနာက္ေတာ့ ႏႈတ္ကဖြင့္မေျပာေပမဲ့ ကိုုခန္႕ရဲ႕ အၾကည့္ေတြမွာ ခင္မကိုုခ်စ္တဲ့အေၾကာင္း သိသာထင္ရွားလြန္းလွပါတယ္။ ခင္မလည္း ခ်စ္တတ္သူတေယာက္မိုု႕ ျငင္းစရာမရွိေပမဲ့ ကိုုယ္ကစတင္ဖိုု႕မရဲတဲ့အတြက္ တိတ္တိတ္ၿမိဳသိပ္လိုု႕သာ ခ်စ္ခဲ့ရတာေပါ့ေလ။

စာေမးပြဲေနာက္ဆံုုးရက္မွာ ကိုုခန္႕ဆီက ဖြင့္ဟ၀န္ခံခ်က္တခုုကိုုသိလိုုက္ရတဲ့အတြက္ ၀မ္းသာလိုုက္ရတာ။ မကြယ္၀ွက္စတမ္း ျပန္အေျဖေပးလိုုက္အၿပီး ေနာက္တေန႕ သူ႕မိဘေတြနဲ႕ေတြ႕ဖိုု႕ ခင္မကိုုဖိတ္ပါေတာ့တယ္။ ကိုုယ္ခ်စ္သူခ်စ္၊ သူ႕အေၾကာင္းကိုုယ့္အေၾကာင္းသိၿပီးသားေတြမိုု႕ ခင္မကလည္း နီးဖိုု႕ရာဆိုုရင္ တျဖတ္ျဖတ္ခုုန္ေနတဲ့ရင္အစုုံကိုုဖိလိုု႕ အလွႀကိဳက္သူပီပီ ေယာကၡမအျမင္တင့္တယ္ေစရန္အလုုိ႕ငွာ အလွပဆံုုးျပင္ဆင္လိုု႕ အိမ္ကထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ ေက်ာ့ေက်ာ့ေကာ့ေကာ့သြားလာရမဲ့အတြက္ အငွားယာဥ္တစ္စီးကိုုသာ ခပ္ျမန္ျမန္ငွားလိုုက္ရေပမဲ့ ကားေမာင္းထြက္ေတာ့မွ ေနာင္တလံုုးလံုုးရရပါေတာ့တယ္။ အေၾကာင္းအရင္းက စပရိန္ျပဳတ္ေနတဲ့ ဆိုုဖာထိုုင္ခံုုေတြက ျမင္းစီးေနရသလိုု ကားဘရိတ္အုုတ္လိုုက္တိုုင္း လူတကိုုယ္လံုုး နတ္၀င္ပူးတဲ့သလို ေရွ႕တိုုးသြားလိုုက္၊ ေနာက္ျပန္လန္သြားလိုုက္။ ကားမွန္ေတြကလည္း ေလမတိုုက္ေအာင္ တင္လိုု႕မရ။ တရေသျဖစ္ေနတဲ့ ကားမွန္မိုုင္ကုုန္ဖြင့္ထားခ်က္က အပီျပင္ဆင္ဖီးသင္လာတဲ့ ေခါင္းကအေမာက္ကိုု ၿပိဳယိုုင္လဲေစေတာ့မလို ဘုုရားတရင္းက တပ္ဆင္လာတဲ့ မ်က္ေတာင္တုုကလည္း ေလဆင္ႏွာေမာင္း၀င္ခံရသကဲ့သို႕ လူးလာေခါက္တံုု႕လ်က္၊ ကားေဘာ္ဒီက ဘယ္ႏွစ္ႏွစ္ ဘယ္ႏွစ္ကာလက ေရွးေဟာင္းသမိုုင္း၀င္သည္မသိ၊ ဟိုုေနရာက ကၽြီ၊ ဒီေနရာက ဂြီ၊ ဒုုတ္ဒုုတ္ျမည္သံကတမ်ိဳး၊ ဖုုန္းဒိုုင္းဆိုုသံကတဖံုု မသိရင္ ဆိုုင္းခ်က္နဲ႕အညီလူက ယိမ္းႏြဲ႕လိုု႕ေနသေယာင္။ အလွမပ်က္ခ်င္လိုု႕ ကားငွားစီးလာတယ္သာေျပာေတာ ကားနဲ႕အၿပိဳင္ေျပးလိုုက္ေနရသလိုု ပင္ပန္းလိုုက္တာလြန္ပါေရာ။

ငွားလက္စနဲ႕ မထူးေတာ့တဲ့လမ္းခရီးမိုု႕ ဆက္လက္လိုုက္ပါလာရေပမဲ့ ရာသီဥတုုကပူ၊ လူကပင္ပန္း၊ ေခၽြးေတြကျပန္ေန ပါေတာ့တယ္ တခုုတည္းေသာ တစ္ရႈးတစကိုု ဟိုသုုတ္ဒီသုုတ္လုုပ္ရင္း လိုုက္ပါလာလိုုက္တာ ကိုုခန္႕အိမ္ျခံေရွ႕ေတာင္ ေရာက္လာေရာေပါ့။ ကားခကိုုျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ရွင္းၿပီး မွန္ထုုတ္ၾကည့္မယ္လုုပ္ေတာ့ ေဟာ….. မွန္ကပါမလာ။ အိမ္ေရွ႕မွာေစာင့္ေနတဲ့ ကိုုခန္႕က ခါးႀကီးေထာက္လိုု႕။ ၿပီးေတာ့ အံ့ၾသတဲ့အၾကည့္နဲ႕။ အမယ္.. မျမင္ဖူးတဲ့သူမ်ားမွတ္လိုု႕။ ၾကည့္ေနလိုုက္တာမ်ား ဓါတ္ရွင္မင္းသမီးႀကီးတေယာက္ကိုု အျပင္မွာျမင္ေတြ႕ရသလိုု အံ့ဖြယ္လိလိ မလႈပ္မရွက္ျဖစ္ေနလိုုက္တာ။

အတိုုခ်ံဳးရရင္ အိမ္ေရွ႕ကိုုအေရာက္ ကိုုခန္႕က အိမ္ထဲမေခၚေသးပဲ “မင္းပံုုမင္းျပန္ၾကည့္စမ္း” ဆိုုတဲ့စကားလံုုးနဲ႕ မွန္ယူျပမွ အမယ္ေလးေလး။ ဒါဘယ္သူပါလိမ့္။ ဆံထံုုးကရြဲ႕၊ အေမာက္ကပ်က္၊ ႏႈတ္ခမ္းနီေတြ ေမးေစ့မွာေပလိုု႕၊ မ်က္ေတာင္တုုက တဖက္ကတ၀က္ျပဳတ္၊ တဖက္က ကြာလုုကြာခင္၊ အိုုင္းရွဲဒိုုးေတြက မ်က္ကြင္းေတြမွာ ညိဳမဲလိုု႕ ကိုုယ့္ကိုုယ္ကိုုၾကည့္ရတာ ဟိမ၀ႏၱာကေမ်ာက္အိုုႀကီးကမွ ကိုုယ့္ထက္သာႏိုုင္ဦးမ့ဲအျဖစ္။ အမယ္မင္း ဒီပံုုနဲ႕ေယာကၡမ၀င္ေတြ႕ရင္ ႏွလံုုးေရာဂါအခံရွိသူဆိုု တခါတည္းေတာင္ ေရွာ့ျဖစ္သြားရခ်ည္ေသးရဲ႕။ မျဖစ္ဘူး မျဖစ္ဘူး။ ရွက္တဲ့စိတ္အစံုုက ကိုုခန္႕ကိုုလည္းမျမင္ႏိုုင္ေတာ့ ငိုုယိုုရင္းျပန္ေျပးထြက္လာခဲ့ၿပီး ဇာတ္ျမဳပ္ခဲ့တာ ခုုခ်ိန္ထိ။

“ဘာေတြေတြးေနတာလဲဟင္” ကိုုခန္႕ရဲ႕အသံစာစာ။ သူကပဲဆက္ၿပီး
“ဘာကိုုမွေတြးမေနပါနဲ႕၊ ၿပီးတာေတြကလည္း ၿပီးခဲ့ၿပီပဲ။ ခင္ေလးကိုုျပန္ေတြ႕ရတာ နတ္ေရကန္ထဲက်သြားတဲ့သူတေယာက္ကိုု ျမင္လိုုက္ရသလိုု ခံစားရတယ္ အရင္ကထက္ ျပင္ဆင္ခ်ယ္သတတ္လာသလိုု၊ အရင္ကထက္ ၀တ္တတ္စားတတ္လာတယ္။ သိပ္တည္ၿငိမ္တဲ့အလွနဲ႕ လွသထက္လွေနတဲ့ ခင္ေလးကိုုေတြ႕ရတာ ၀မ္းသာလိုုက္တာ။ ကိုုခန္႕ရဲ႕ စိတ္ဓါတ္ေတြ၊ ကိုုခန္႕ရဲ႕ ရင္ခုုန္သံေတြ ခုုထိ ပ်ိဳျမစ္ေနဆဲပါပဲခင္ေလးရယ္။ အဲ့ဒီလိုုပဲ ကိုုခန္႕ရဲ႕ မ်က္လံုုးထဲမွာ ထာ၀စဥ္ထာ၀ရ ခင္ေလးရဲ႕ အလွကလည္း အရင္ကထက္ ပ်ိဳျမစ္ႏုုနယ္ေနအုုန္းမွာပါ…..”

၄၀ေက်ာ္ ခင္မမရဲ႕ ရွက္ေသြးျဖာေနတဲ့မ်က္၀န္းတစံုုကေန၊ အရင္လိုုပ်ိဳျမစ္ဆဲ ရင္ခုုန္သံေတြကိုု ျပန္လည္ထုုတ္လႊတ္ႏိုုင္ခဲ့ေပမဲ့ ကိုုခန္႕ေျပာသလိုု အရင္ကထက္ ပ်ိဳျမစ္ႏုုနယ္ေနအုုန္းမွာပါဆိုုတဲ့ စကားလံုုးက ယံုုႏုုိင္စရာမရွိတဲ့ မဟုုတ္တမ္းတရား စကားခ်ိဳေတြျဖစ္တယ္ဆိုုတာ မဂၤလာပြဲမလာခင္ ေတြ႕ခဲ့ရေသာ ဆံထံုုးအတြင္းတြင္ ဖံုုးဖိထားရသည့္ ဆံပင္ျဖဴတခ်ိဳ႕က သက္ေသျပေနပါတယ္ ဆိုုတဲ့စကားလံုုးေတြကေတာ့ ရင္တြင္း၌သာ…..။

ေရၾကည္သူ