ၿမန္မာ႔ကေလးေတြ အဟာရမၿပည္႔ဝတာမို႔သမၼတႀကီးရဲ႔ ေက်ာင္းေတြမွာႏို႕စားႏြား ၁၀ ေကာင္စီေမြးဆိုတဲ႔ ေခတ္နဲ႔မေလွ်ာ္ညီတဲ႔ အႀကံကို သေဘာမက်ႀကလို႔ပါ

Than Htut's photo.

• 

   http://www.dawnmanhon.com/2013/10/blog-post_9228.html ျမန္မာ႔ကေလးေတြ အဟာရမၿပည္႔ဝတာမို႔ စာသင္ေက်ာင္းေတြမွာ ႏြားနိဳ႔တိုက္ဖို႔ အဆိုတစ္ရပ္ကို ရန္ကုန္တိုင္း လႊတ္ေတာ္မွာ ဦးသိန္းညႊန္႔ရဲ႔ ပါတီက တိုင္းကိုယ္စားလွယ္ေတာ္တစ္ေယာက္က အဆိုတင္သြင္း တယ္၊ ဒါကို ဘက္ဂ်က္မရွိဘူးဆိုၿပီး ႀကံ႔ခိုင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးပါတီက ကိုယ္စားလွယ္ေတြက ကန္႔ကြက္တာမို႔ အဆိုရွံဳးနိမ္႔သြားသတဲ႔။ ဒီေတာ႔ ထံုးစံအတိုင္း ဆဲခ်င္ခြင္႔ရလို႔ ၿမင္ၿမင္ရာ ဆဲခ်င္ေနတာမို႔ အမ်ားၿပည္သူရဲ႔ ဆဲဆိုသံေတြ ဆူညံၿပီးထြက္လာပါတယ္။ မေန႔က သတင္းတစ္ပုဒ္ ထဲမွာ သမၼတႀကီးက ၿမန္မာ႔ကေလးငယ္ အမ်ားစုဟာ အဟာရမၿပည္႔ဝဘူးၿဖစ္ေနတယ္၊ ဒီေတာ႔ နိဳင္ငံ တကာ ေက်ာင္းေတြမွာ လို ႏြားနိဳ႔တိုက္ဖို႔လိုလိမ္႔မယ္၊ ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေက်ာင္းေတြမွာ ႏို႔စားႏြားေတြေမြးခိုင္းၿပီး ကေလးေတြကို တိုက္ေႀကြးဖို႔ေတြးမိတယ္ လို႔ ေၿပာတဲ႔သတင္း တက္လာပါတယ္။ ဒီေတာ႔ ဆဲသံေတြ ေဝစည္သြားၿပန္တာေပါ႔။
  ဆဲတာက ႏြားနိဳ႔တိုက္ခ်င္တဲ႔ သမၼတႀကီးရဲ႔ ေစတနာကို မဟုတ္ဘူး ၿပီးေတာ႔ အစိုးရရဲ႔ ဘက္ဂ်က္မလံုေလာက္မွဳကိုလည္း ၿပည္သူေတြက နားလည္ သေဘာေပါက္ပါတယ္၊ ဒါဆို ဘာလို႔ဝိုင္းဆဲႀကသလဲဆိုေတာ႔ သမၼတႀကီးရဲ႔ ေက်ာင္းေတြမွာ ႏို႔စားႏြား ၁၀ ေကာင္စီေမြးဆိုတဲ႔ ေခတ္နဲ႔ မေလွ်ာ္ညီတဲ႔ အႀကံကို သေဘာမက်ႀကလို႔ပါ။ တကယ္ေတာ႔ တစ္နိဳင္တစ္ပိုင္ဆိုတဲ႔ အေတြးဟာ မ-ဆ-လ ေခတ္က အေတြးေဟာင္းၿဖစ္ၿပီး ဒီတစ္နိဳင္တစ္ပိုင္နဲ႔ အလုပ္မၿဖစ္လို႔ မ-ဆ-လ ပါတီ ဇာတ္သိမ္းသြားခဲ႔တာ ႏွစ္ေပါင္ အစိတ္ေတာင္ေက်ာ္ခဲ႔ပါၿပီ၊ ဒါေပမဲ႔ ဒီအေတြးအေခၚမွာ ၿမန္မာ႔တပ္မေတာ္မွာ အခုအခ်ိန္အထိ သက္ဝင္ေနတုန္းပါပဲ။ ]]စားလို႔ရတာအကုန္စိုက္ ပိုလ်ံမွေရာင္းတို႔၊ ကိုယ္႔ဝန္ကိုယ္ထမ္း ကိုယ္႔ဝမ္းကိုယ္ေက်ာင္း}} တို႔လို အဆိုအမိန္႔ေတြကို အခုအခ်ိန္အထိ အခ်ိဳ႔ေသာ တပ္ရင္းတပ္မေတြမွာ ဆိုင္းပုဒ္ႀကီးေတြနဲ႔ ေတြ႔ေနရဆဲပါပဲ။ စစ္အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ကာလေတြမွာလည္း တပ္မေတာ္တပ္ရင္းတပ္မေတြဟာ ဒီလိုပဲ ရပ္တည္ခဲ႔ႀကပါတယ္။ ဒီလိုရပ္တည္ခဲ႔ေတာ႔ ဘယ္လိုအက်ိဳးဆက္ေတြ ၿဖစ္လာသလဲဆို၊ တပ္ရင္းပိုင္ လယ္ကြက္ေတြ၊ တပ္ရင္းပိုင္ ငါးေမြးကန္ေတြ၊ တပ္ရင္းပိုင္အုတ္ဖုတ္လုပ္ငန္းေတြကစၿပီး တပ္ရံပံုေငြ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြ အလွ်ိဳလွ်ိဳေပၚလာပါတယ္။ (ေနာက္ပိုင္းမွာ ေက်ာက္မိုင္းေတြေတြလို ငါးဖမ္းလုပ္ငန္းေတြလို လုပ္ငန္းေတြ သစ္ထုတ္လုပ္ငန္းေတြ လို လုပ္ငန္းႀကီးေတြအၿပင္ အႏွိပ္ခန္းလို ဘီယာဆိုင္လို စီးပြားေရးမွာပါ တပ္ရံပံုေငြအမည္တပ္ၿပီး ပါဝင္ပတ္သက္လာပါတယ္၊ ဒါေတြထားပါေတာ႔) တပ္မေတာ္သားဟာ စစ္တိုက္ဖို႔အတြက္ စနစ္တက် သင္ႀကားထားသူေတြပါ၊ စစ္တိုက္ဖို႔ ကြ်မ္းက်င္သူကို ဝမ္းေႀကာင္းရမဲ႔ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြလုပ္ခိုင္းေတာ႔ ကေမာက္ကမေတြၿဖစ္ကုန္ေရာ။ ၿပီးေတာ႔ ကိုယ္႔တပ္ကိုယ္ အဆင္ေၿပေအာင္ တာဝန္ယူရေလေတာ႔ တပ္ရင္းမွဴးေတြခမ်ာ ဒႆဂီရိလို ကာလီမာနတ္ဘုရားမလို ေခါင္းေတြ လက္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိဖို႔လိုလာပါတယ္။ (ဒီႀကားထဲ နယ္ေၿမအုပ္ခ်ဳပ္ေရးကိစၥပါ ေရာၿပီးတာဝန္ယူရေတာ႔ ပြဲက ပ်က္ေရာ)။ ပိုၿပီးအေရးႀကီးတဲ႔အခ်က္က ကိုယ္႔တပ္ကိုယ္ ဖူလံုေအာင္ တာဝန္ယူရတာမို႔ စနစ္က်တဲ႔ ေငြဝင္ေငြထြက္ေတြလည္း မၿဖစ္နိဳင္ေတာ႔ဘူး၊ ဒီလိုပဲ တပ္သားေလးေတြနဲ႔ ၿဖစ္သလိုလုပ္ရတာမို႔ ထြက္လာတဲ႔ ကုန္ပစၥည္းအရည္အေသြးကလည္း မၿမင္႔နိဳင္ေတာ႔ဘူး။ ဒီလိုနဲ႔ အက်င္႔ပ်က္မွဳေတြ တပ္မွဴးသူေဌးၿဖစ္ တပ္သားငမြဲၿဖစ္မွဳေတြ ေပၚလာတယ္။ ဆိုလိုတာက စစ္သားဟာ သူ႔ရဲ႔ မူလအလုပ္မဟုတ္တဲ႔ အလုပ္ကို လုပ္ရတာမို႔ အဆင္မေၿပပါဘူး။ ေဘာ္လံုးပြဲနဲ႔ ဥပမာၿပဳရရင္ ဂိုးတက္သြင္းတဲ႔ ဂိုးသမားေတြရွိခဲ႔ေပမဲ႔ ဂိုးသမားဟာ တိုက္စစ္မွဴးမဟုတ္ဘူး။ ႏြားနိဳ႔ ကိစၥကိုဆက္ရရင္ ေက်ာင္းေတြမွာႏြားေမြးဆိုရင္ ဘာေတြၿဖစ္လာမလဲ၊ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးဟာ သူမကြ်မ္းက်င္တဲ႔ ေမြးၿမဴေရးနဲ႔ နိဳ႔ထုတ္လုပ္ေရးကိုပါ ပူးတြဲတာဝန္ယူရေတာ႔မယ္၊ ဒီေတာ႔ နကိုယ္ကတည္းက ပညာသင္ႀကားေရးကိုသာ ကြ်မ္းက်င္သူကို အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပါ တာဝန္ယူထားရ တဲ႔အထဲ ႏြားၿမဴေရးနဲ႔ နိဳ႔ထုတ္လုပ္ေရးကိုပါ တာဝန္ယူရေတာ႔ သူ႔စြမ္းတဲ႔ ပညာသင္ႀကားေရးမွာ လစ္ဟင္းမွာမလြဲပါဘူး။ အိမ္နီးခ်င္း ထိုင္းနိဳင္ငံမွာ ေက်ာင္းသားေတြကို ႏြားနိဳ႔တိုက္ေကြ်းပါတယ္။ ပထမ ၿပင္ပ ေမြးၿမဴေရးကုမၼဏီတစ္ခုကို တင္ဒါေခၚၿပီး ႏို႔ဝယ္ပါတယ္၊ ေနာက္ပိုင္း တင္ဒါအစီစဥ္မွာ မသမာမွဳေတြ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမွဳေတြ အသံထြက္လာတဲ႔အၿပင္ တင္သြင္းတဲ႔ ႏြားနိဳ႔အရည္ အေသြးပိုင္းကိုပါ ေမးခြန္းထုတ္လာရာက ေနာက္ဆံုး ပညာေရးဌာက ႏြားေမြးၿမဴေရးနဲ႔ နိဳ႔ထုတ္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းကို ထူေထာင္ၿပီး ႏြားနိဳ႔ထုတ္ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္း ဒီလုပ္ငန္းမွာ နိဳင္ငံေတာ္ေထာက္ပံ႔မွဳနဲ႔ သုေတသနဌာနေတြလည္းရွိတယ္၊ အရည္အေသြးၿမင္႔တဲ႔ ႏြားနိဳ႔ေတြ ထုတ္လုပ္တယ္။ သူ႔ဆီက ထြက္တဲ႔ ႏြားနို႔နဲ႔ နိဳ႔မွဳန္႔ေတြကို ေက်ာင္းေတြကို ၿဖန္႔ေဝတဲ႔အၿပင္ က်န္းမာေရးဌာနကိုလည္း ေရာင္းခ်တယ္၊ ၿပည္တြင္းမွာလည္းၿဖန္႔ခ်ီတယ္။ ေဈးကြက္ဒါရိုက္တာနဲ႔ဘာနဲ႔ ပေရာဖက္ရွင္နယ္ေတြသံုးၿပီး တကယ္႔ စီးပြားၿဖစ္ ကုမၼဏီတစ္ခုလိုပါပဲ။ ၿပင္ပေဈးကြက္ကို ၿဖန္႔တဲ႔အတြက္ ဝင္ေငြရေတာ႔ အစိုးရေထာက္ပံ႔မွဳအမ်ားႀကီးမလိုေတာ႔ဘူး။ ပညာေရးဌာနပိုင္ၿဖစ္ေပမဲ႔ ဒီလုပ္ငန္းမွာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္သူေတြဟာ ေက်ာင္းဆရာေတြမဟုတ္ပါဘူး တကယ္႔ေမြးၿမဴေရးသမားေတြ တိရစၦာန္ဆရာဝန္ေတြကို အသံုးၿပဳတာပါ။ ၿမန္မာစကားမွာ`ဒူးေနရာဒူးေတာ္ေနရာေတာ္`ဆိုတဲ႔ စကားရွိပါတယ္။ လူတိုင္းဟာ သူ႔အသက္ေမြးဝမ္းေႀကာင္းနဲ႔သူပါ၊ သူကြ်မ္းက်င္ရာ ကြ်မ္းက်င္ရာနဲ႔ပါ၊ ဒါကို စနစ္တက်အသံုးခ်နိဳင္မွ စီမံခန္႔ခြဲအုပ္ခ်ဳပ္သူေကာင္း ၿဖစ္မွာပါ။ ဆရာဝန္ေတြလဲ ထမင္းစားတာပဲ စပါးစိုက္တတ္ရမယ္ လုပ္လို႔မရပါ။ ကိုယ္ထူကိုယ္ထ ဆိုတာကို ကန္႔လန္႔ကာပိတ္ဖို႔သင္႔ပါၿပီ။ လူဆိုတာအမ်ားနဲ႔ေနတဲ႔သတၱဝါပါ။