ေခတ္ေမာင္း အတြဲ (၂)၊ အမွတ္ (၂) အယ္ဒီတာ့အာေဘာ္

Nay Ko Ko shared Zawzaw Zaw's photo.

 ေၿမယာအသိမ္းခံရတဲ့ အၿဖစ္ေတြႀကားရတိုင္း wild west ဆိုတဲ့ စကားလံုးကို သတိရတယ္။ ႏိုင္ငံၿခားအစိုးရေတြနဲ႔ ရင္းႏီွးၿမႇဳပ္ႏံွသူေတြ အာဖရိကရဲ႔ စိုက္ပ်ဴိးေၿမေတြကို မဟားဒယားရယူေနတဲ့ အၿဖစ္ကို ကုလစားနပ္ရိကၡာနဲ႔ စိုက္ပ်ဴိးေရးအဖြဲ႔ အႀကီးအကဲက ဒီစကားလံုးသံုးၿပီး ပံုေဖာ္ဖူးတယ္။ အေမရိကန္ လူၿဖဴအေၿခခ်တို႔ အေမရိကတိုက္ အေနာက္ဘက္ ေတာင္တန္း နယ္ၿခား ေဒသေတြ အထိ တိုးၿပီး ေဒသခံေတြဆီက ေၿမကို နည္းအမ်ဴိးမ်ဴိးနဲ႔ ရယူခဲ့တဲ့ အၿဖစ္နဲ႔ ကာလအပိုင္းအၿခားကို ရည္ညႊန္းတဲ့ စကားလံုးပဲ။

ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈေတြ လံုၿခံဳေရးေတြ သေဘာတူ စာခ်ဴပ္စာတမ္းေတြဆိုတဲ့ အေႀကာင္းၿပခ်က္တို႔နဲ႔ အားႀကီးသူက အားနည္းသူကို၊ ခ်မ္းသာသူက ဆင္းရဲသူကို အႏိုင္က်င့္ၿခင္းဟာ ဥပေဒနဲ႔အညီ တရား၀င္ၿဖစ္ေစခဲ့တဲ့ အပါး၀မႈရဲ႔ အေကာင္းဆံုး သာဓက။ ေခတ္သစ္ေၿမသိမ္းသူေတြလည္း ဒီအပါး၀မႈကို တိုက္႐ိုက္အေမြခံႀကတာပဲ၊
စာခ်ဴပ္စာတမ္းေတြနဲ႔ပဲ၊ ဥပေဒနဲ႔အညီပဲ၊ တရား၀င္ၿဖစ္ေစတာပဲ။ ဌာေနေတြ မူလဘူတပိုင္႐ွင္ေတြရဲ႔ အခန္းက႑ဟာ ေၿမလက္လႊဲပြဲႀကီးေတြမွာ အေရးမပါ၊ ဇာတ္ရံမွ်သာ၊ ဓန႐ွင္တို႔နဲ႔ အက်င့္ပ်က္ၿခစားေသာ အာဏာပိုင္တို႔ရဲ႔ စားပြဲေအာက္က သေဘာတူမႈဟာ စားပြဲအထက္မွာ ဥပေဒနဲ႔အညီ တရား၀င္ၿဖစ္ေစတာပဲ။

အဓိကတိုက္ဖ်က္ရမွာ ဥပေဒနဲ႔အညီ တရား၀င္ေစၿခင္းဟာ မမွ်တမႈကို လ်စ္လ်ဴ႐ွဳ မ်က္ကြယ္ၿပဳဖို႔ရန္ လံုေလာက္တဲ့ အေႀကာင္းၿပခ်က္မ်ဴိးအၿဖစ္ ဖန္တီးထားတဲ့ အာ႐ံုအမွားကိုပဲလို႔ ေခတ္ေမာင္းက ယူဆတယ္။

ဒီအာ႐ံုအမွားဟာ ဘယ္ေလာက္ေႀကာက္ဖို႔ေကာင္းလဲ။ လက္ပံေတာင္းေတာင္ အေရးမွာ ေဒၚစုသံုးစြဲခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္သိကၡာဆိုတဲ့ စကားလံုး႐ိွတယ္။ ႏိုင္ငံကို ကိုယ္စားၿပဳၿပီး အစိုးရတစ္ရပ္ရပ္က တိုင္းတပါးနဲ႔ အာမခံခ်ဴပ္ဆိုထားတဲ့ သေဘာတူမႈေတြအေပၚ အလြယ္ပလပ္လို႔ မရစေကာင္း၊ ေလးစား လိုက္နာႏိုင္မႈဟာ ႏိုင္ငံေတာ္သိကၡာအၿဖစ္ သူရည္ညႊန္းတာ ၿဖစ္တယ္။

ႏိုင္ငံေတာ္ဆိုတဲ့ ေ၀ါဟာရအေပၚ ႏိုင္ငံသားတိုင္း သေဘာတူ ပဋိညာဥ္ခံရာ ဘံုအဖြဲ႔အစည္းႀကီးအၿဖစ္ ေခတ္ေမာင္းက အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ဆိုၿပခဲ့ၿပီးၿဖစ္တယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္ဆိုတဲ့ အသံႀကားတိုင္း တိုင္းၿပည္ရဲ႔ အစိုးရ အႀကီးအကဲကိုၿဖစ္ေစ၊ ဘယ္ယူနီေဖာင္း၀တ္၊ ဘယ္အုပ္ခ်ဴပ္ေရး အာဏာပိုင္ကိုမွ ေၿပးၿမင္ဖို႔ရာ မဟုတ္ဘူး။ ႏိုင္ငံေတာ္ဆိုတဲ့ စိတၲဇသေဘာကို အာဏာပိုင္ အာဏာကိုင္ လူတစ္စုနဲ႔ အဲဒီ့လူတစ္စုရဲ႔ အက်ဴိးစီးပြားတို႔နဲ႔ ထင္႐ွားပံုေဖာ္ေစရမွာ မဟုတ္ဘူး။ ႏိုင္ငံသားတိုင္းနဲ႔ ႏိုင္ငံသားတိုင္းရဲ႔ အက်ဴိးစီးပြားတို႔နဲ႔သာ ထင္႐ွားပံုေဖာ္ရမွာၿဖစ္တယ္။

ဒီေတာ့ ႏိုင္ငံ့သိကၡာဆိုတာ ပါ၀င္ပတ္သက္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံသားတိုင္းရဲ႔ လူ႔ဂုဏ္သိကၡာပဲ။ လူ႔ဂုဏ္သိကၡာဆိုတာ လူ႔ဘ၀ အေၿခခ်ေနထိုင္ရာအရပ္မွာ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းခြင့္ ပညာ႐ွာခြင့္ တိုးတက္ႀကီးပြားေအာင္ ႀကံဆစီမံႏိုင္ခြင့္ လံုၿခံဳအာမခံခ်က္႐ိွေနမႈ အတိုင္းအတာလို႔ နားလည္ထားသင့္တယ္။ ဒီလို လူ႔အသိုင္းအ၀န္းအလိုက္ တစ္ဦးေပၚတစ္ဦး အာမခံထားတဲ့ လံုၿခံဳအာမခံခ်က္႐ိွေနမွသာလည္း လူတစ္ဦးခ်င္းစီဟာ ကိုယ့္လူ႔အၿဖစ္ရဲ႔ ႀကမၼာကို ကိုယ္တိုင္ဖန္တီးႏိုင္မယ္ မဟုတ္လား။ တရား၀င္ၿဖစ္ေနတဲ့ စာခ်ဴပ္စာတမ္းတို႔ကို စားရမဲ့ ေသာက္ရမဲ့ ေၿမမဲ့ယာမဲ့ လူ႔ဂုဏ္သိကၡာ ကင္းမဲ့ေနရတဲ့ ဘ၀မ်ဴိးေတြနဲ႔ ေလးစားလိုက္နာရမွာလား။

ဒီေတာ့ စိတၲဇႏိုင္ငံေတာ္ ဂုဏ္သိကၡာ ႐ိွမႈဆိုတာ ႏိုင္ငံသားတို႔ရဲ႔ဘ၀ လံုၿခံဳ အခြင့္ရေနမႈကအပ အၿခားအရာ မဟုတ္ဘူး။ လူတစ္စုရဲ႔ အေပးအယူ စာခ်ဴပ္စာတမ္းတို႔အရ ေဖာက္ၿပန္မႈကို တရား၀င္ၿဖစ္ေစသေယာင္ အာ႐ံုအမွားကို မမွ်တမႈအေပၚ လ်စ္လ်ဴမ႐ွဳ မ်က္ကြယ္မၿပဳတတ္ၿခင္းအားၿဖင့္သာ တိုက္ဖ်က္ႀကပါစို႔လို႔ ေခတ္ေမာင္းက တိုက္တြန္းလိုက္တယ္။

ေခတ္ေမာင္း အတြဲ (၂)၊ အမွတ္ (၂) အယ္ဒီတာ့အာေဘာ္

BY - Lin Htin Khit Maung