အသိဥာဏ္ရဲ႕ ဘရိတ္ထားတဲ႕ ခ်စ္ျခင္း

အို !
ဆိုတဲ႕ အာေမဋိတ္သံေလး တစ္ခု ကၽြန္မရင္ထဲ ျမည္ဟိန္းသြားခဲ့သည္ ။ ကၽြန္မနဲ႕ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ စားပြဲတစ္ခုမွာ ေကာ္ဖီေသာက္ေနသူ ေကာင္းေလး ၃ ေယာက္ ။ ဒီထဲက တစ္ေယာက္ေသာ သူ။ ေခ်ာလိုက္တာဆိုတဲ႕ စကားလံုးထက္ ပိုၿပီး ၿပီးျပည္႔စံုေအာင္
ေခ်ာေမာေျပျပစ္ သူေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ ။ ျဖဴေဖြးသန္႕စင္ေနတဲ႕ အသားေရက အစျပဳလို႕ ေပ်ာ႔ေပ်ာင္းၿပီး ၀ဲက်ေနတဲ႕ သူရဲ႕ ဆံႏြယ္ေတြက အဆံုး အျပစ္ဆိုဖြယ္ တစ္ခုမွ မရွိေအာင္ အလြန္ၾကည္႔ေကာင္းပါဧ။္  ။ ေပ်ာ႔ေပ်ာင္းၿပီး ၀ဲက်ေနတဲ႕ သူရဲ႕ ဆံႏြယ္ေလးေတြက ဆြဲေဆာင္မွဳ အျပည္႕ ။ စီးကရက္တစ္လိပ္ကို ဟန္ပါပါ ဖြာရွိုက္ေနပံုက အစ ၾကည္႔ေကာင္းလွေပသည္ ။ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ စကားေတြေဖာင္ဖြဲ႔ေနတဲ႕ သူကေတာ႕

 ေဘးပတ္၀န္းက်င္ကို သတိ ထားမိပံု မေပၚ ။ ဒီေတာ႕ သူကို ေငးၾကည္႔ဖို႕ အခြင္႕ေရးေတြ

ကၽြန္မ အျပည္႕၀  ။ လူတစ္ေယာက္ကို ျမင္ျမင္ခ်င္း ဒီေလာက္ထိ ႏွစ္သက္မိ
တဲ႕ အျဖစ္မ်ိဳး ကၽြန္မဘ၀မွာ တစ္ၾကိမ္တစ္ခါမွ် မရွိခဲ႕ဘူးပါ ။ သူဆီမွာ ရွိေနတဲ႕ ကၽြန္မမ်က္လံုးေတြက တျခားေနရာတစ္ခုကို ေရြ႔လ်ားဖို႕ ေမ႔ေလ်ာ႔ေနမိဧ။္ ။

သူတို႕ ဆိုင္ထဲက ထြက္ဖို႕ ျပင္တာနဲ႕ ျငိမ္သက္ေနတဲ႕ ကၽြန္မေျခေထာက္ေတြကလည္း အလိုလို လွဳပ္ရွားလာၾကသည္ ။ သူတို႕သြားတဲ႕ ေနာက္ကေန မသိမသာ လိုက္ၾကည္႕ေနမိ

ခဲ႕သည္ ။ IOI shopping mall PUCHONG ရဲ႕ ဒုတိယထပ္က Beauty salon တစ္ခုထဲကို သူတို႕ ၀င္သြားၾက ပါၿပီ ။ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ႕ အဲဒီဆိုင္ေရွ႔က ပတ္လမ္းေလးမွာ ခံုတန္လ်ားေတြ ရွိေနခဲ႕သည္ ။ ထိုခံုေလးကေန သူကို ကၽြန္မ ဆက္ေငးေနမိပါသည္ ။ အဲဒီ Beauty salon   က သူတို႕ ကိုယ္ပိုင္ ဆိုင္ေလး ျဖစ္ေနခဲ႕ျပန္သည္ ။
မိန္းကေလးေတြေကာ ေယာက်ာ္းေလးေတြကိုပါ  ဆံပင္အလွျပင္ေပးေနတဲ႕ သူကို ၾကည္႔ေနတဲ႕ ကၽြန္မ စိတ္ထဲမွာ သူ႕ဟာ *  ေငး *တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနမလားလို႕ ေတြးလိုက္မိပါ

သည္ ။ ေငး တစ္ေယာက္နဲ႕ တူတဲ႕ အျပဳမွဳမ်ိဳး သူဆီမွာ ဘာတစ္ခုမွ မေတြ႔ရျပန္ဘူး ။

၀ါသနာပါလို႕ ဒီလုပ္ငန္းကို လုပ္ျဖစ္တယ္ ထင္ပါတယ္ ဆိုတဲ႕ ေျဖသိမ္႔ အေတြးတစ္ခုနဲ႕
 ျပန္လာခဲ႕ပါသည္ ။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေပမယ္႔ ကၽြန္မစိတ္ေတြက သူဆီမွာဘဲ က်န္ေနခဲ႔မိဧ။္ ။

ကၽြန္မဟာ သူမ်ားႏုိုင္ငံမွာ အလုပ္လာလုပ္ေနရသူတစ္ေယာက္ ျဖစ္တဲ႕ အတြက္ ေသခ်ာေနတာက သူနဲ႕ ကၽြန္မ ဘာသာ မတူနိုင္ဘူး ဆိုတဲ႕ အသိတစ္ခု
ကၽြန္မေခါင္းထဲကို အရင္၀င္လာပါသည္ ။ ဒါေပမယ္႕ သူကို ကၽြန္မ ေနာက္ထပ္ အၾကိမ္ၾကိမ္ ေတြ႔ခ်င္ေနမိဧ။္ ။ တစ္ပတ္မွာ တစ္ရက္သာ ပိတ္ရက္ရွိသူ ကၽြန္မအဖို႕ သူကို ျမင္ရဖို႕ဆိုတာ အခြင္႔ေရးနည္းပါး လွဧ။္  ။ ေသခ်ာသြားတာကေတာ႕ ကၽြန္မရဲ႕  ပိတ္ရက္တိုင္းမွာ သူရွိေနမယ္႕ ေနရာကို ေရာက္ေနေတာ႕မည္ ဆိုတာပါပဲ ။

ဒီခ်ိန္ကစလို႕  တနဂၤေႏြတိုင္းကို ကၽြန္မ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတတ္လာပါသည္ ။ တနဂၤေႏြ

တိုင္း သူဆိုင္မ်က္ေစာင္းထိုးက ခံုတန္းလ်ားေလးမွာ ကၽြန္မရွိေနတတ္ပါၿပီ။ ဘယ္ေလာက္ ရူးသလဲ ။ လွဳပ္ရွားမွဳမရွိခဲ႕တဲ႕ ကၽြန္မႏွလံုးသားတစ္စံုဟာ သူနဲ႕ေတြ႔မွ စတင္ အလုပ္လုပ္တတ္

ခဲ႕သည္ ။ ကၽြန္မ သူကို သိပ္ခ်စ္သည္ ။ အခ်စ္ဆိုတဲ႕ အရသာကို ကၽြန္မ ႏွစ္သက္ပါသည္ ။

တစ္ပတ္မွာ ေျခာက္ရက္တိတိ သူ႕ကို လြမ္းရတဲ႕ ေ၀ဒနာကို ကၽြန္မ မက္ေမာသည္ ။ သူ သိသိ မသိသိ သူကို ကၽြန္မခ်စ္ေနရတာကိုလည္း ၾကည္ႏူးမိပါသည္ ။ သူဆိုင္ေရွ႔က ခံုတန္းလ်ား
ေလးမွာ ကၽြန္မရဲ႕ ပိတ္ရက္အခ်ိန္ေတြကို ကုန္ဆံုးေစရတာ ကၽြန္မအတြက္သိပ္ကို ေက်နပ္စရာ

ေကာင္းေနခဲ႕ပါဧ။္ ။

မနက္ခင္းေလး တစ္ခုကေန အစျပဳကာ သူကို ေတြ႔ခဲ႕ရသည္ ။ အမွတ္မထင္ အခိုက္တန္႔ေလး

မွာဘဲ သူကို ကၽြန္မ သိပ္ခ်စ္သြားခဲ႔သည္ ။ မစခင္ထဲက သိမ္းေနရတဲ႕ ကၽြန္မတို႕ ဇာတ္လမ္း။

ရင္နာနာနဲ႕ ကေနရသလိုပါပဲ ။ ဘာမွ ျဖစ္မလာႏိုင္ဘူးဆိုတာ သိေနေပမယ္႕ သူကို ကၽြန္မ

သိပ္ခ်စ္ပါသည္ ။ သူဘက္က ကၽြန္မကို ခ်စ္လာခဲ႕သည္ဆိုရင္ေတာင္ လက္ခံဖို႕ ကၽြန္မ အသိ

ေတြက ခြင္႔မျပဳၾကပါဘူး ။ အေ၀းကေန သူမသိေအာင္ ခ်စ္ေနရတဲ႕ ဘ၀ေလးကိုဘဲ ေက်နပ္

ေနမိသည္ ။ တစ္ခါတစ္ရံ အမွတ္မထင္ အၾကည္႕ခ်င္းစံုမိတဲ႕ အၾကိမ္တိုင္း  ပရမ္းပတာ ခုန္သြားတတ္သည္႕ ကၽြန္မ ရင္ခုန္သံေတြကို  သူၾကားမ်ား သြားေလမလားလို႕ စိုးရိမ္ခဲ႔ရတာ အၾကိမ္ၾကိမ္ ပါပဲ ။

အမွတ္မထင္ ေတြ႕ဆံုမွဳေတြကို အဆံုးသတ္ေစဖို႕ ရာဇသံတစ္ခု က်လို

လာခဲ႔ပါၿပီ ။ ကၽြန္မ ျမန္မာျပည္သို႕ ျပန္ရပါေတာ႔မည္ ။ သူနဲ႕ ခြဲရမယ္ဆိုတဲ႕ အသိက ကၽြန္မ

အတြက္ ခံစားရဆိုးတဲ႕ ေဆးခါးၾကီး တစ္ခြက္လိုပါပဲ ။ အမွတ္မထင္ ခ်စ္ခဲ႔ရေပမယ္႕ ကၽြန္မ

သူကို သိပ္ခ်စ္ခဲ႔ပါဧ။္ ။ သူနဲ႕ ကၽြန္မအတြက္ ေနာက္ဆံုးေတြ႔ဆံုခြင္႔ရတဲ႕ တနဂၤေႏြေလးမွာ

သူကို ၾကည္႕ေနၾက ခံုေလးမွာ ထိုင္ရင္း သူပံုေလးတစ္ပံုကို အမိရ ဓာတ္ပံု ရိုက္ယူ ခဲ႕ပါသည္။

သူရွိတဲ႕ ဆိုင္ေလးထဲကို ကၽြန္မ ၀င္ခဲ႕သည္ ။ သူကိုယ္တိုင္ ျပင္ေပးတဲ႕ ဆံပင္ေလးကို ကၽြန္မ

ပိုင္ဆိုင္ခ်င္ပါသည္ ။ အဲဒီေနာက္ဆံုး ေတြ႔ဆံုမွဳေလးဟာ ကၽြန္မ အတြက္ အဓိပၸါယ္ မ်ားစြာ

ရွိေစခဲ႔ပါသည္  ။ သူကိုယ္တိုင္ ကၽြန္မဆံႏြယ္ေလးေတြကို ျပဳျပင္ေပးေနတဲ႔ အခ်ိန္ဟာ သူနဲ႕ ကၽြန္မ အတြက္ ေနာက္ဆံုး အနီးကပ္ေနခြင္႕ရရွိျခင္းဆိုတဲ႕ အသိ၀င္ေရာက္လာေတာ႕ ကၽြန္မ

ရင္ေတြ တုန္ရီေမာဟိုက္လာဧ။္  ။ စြဲလန္းျမတ္နိုးရလြန္းသူ ခ်စ္သူေလးရယ္ ငါရင္ေတြ

တစ္စစီ ကြဲေၾကခဲ႔ရပါၿပီ ။ သူကို ကၽြန္မ ရင္ထဲမွာ နာမည္ေလး တစ္ခုကို တိတ္တခိုးေလး

ေပးထားမိပါသည္ ။ * ေကာင္ေလး * ကၽြန္မ သိပ္ခ်စ္ရတဲ႕ ေကာင္ေလး ေပါ႔ ။ ေကာင္ေလး

ရယ္ မင္းအေၾကာင္းေတြ ေတြးေနရရင္ေတာင္ ကၽြန္မက ၾကည္ႏူးေနတတ္တစ္ေယာက္ပါ။
သူ႕ဆိုင္ေလးထဲက ျပန္ထြက္လာခ်ိန္မွာေတာ႕ ကၽြန္မေျခလွမ္းတိုင္းဟာ အဓိပၸါယ္မဲ႕ေနခဲ႕ပါၿပီ ။

ဒီလိုနဲ႕ အမိေျမကို ျပန္ေရာက္ခဲ႔ရပါၿပီ  ။ ျပန္ေရာက္တာနဲ႕ ကၽြန္မ ပထမဆံုးလုပ္ျဖစ္တာက ဖုန္းထဲမွာ ရွိေနတဲ႕ ေကာင္ေလးပံုေလးကို  လူတစ္ရပ္စာေလာက္ အျမင္႕ ရွိတဲ႕ ဓာတ္ပံု
သြားထုတ္ခဲ႔သည္ ။  ေကာင္ေလးပံုေလးကို ကၽြန္မ အခန္းထဲမွာ ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး ခ်ိတ္ဆြဲထား

ခဲ႕သည္ ။ ေန႕တစ္ေန႕ကို အစျပဳတယ္ဆိုရင္ဘဲ ေကာင္ေလးမ်က္ႏွာေလးကို အရင္ဆံုးေတြ႕

ျမင္ခြင္႕ရေနခဲ႕တာဟာ ကၽြန္မအတြက္ ဘုရားေပးတဲ႕ ဆုတစ္ခုလိုပါပဲ ။ အခ်ိန္ေတြ ႏွစ္ေတြ

ဘယ္လို ေျပာင္းေျပာင္း ကၽြန္မရင္ထဲက ခ်စ္ျခင္းတရားကေတာ႕ ျမဴမွဳန္တစ္မွဳန္စာေတာင္မွ

ေျပာင္းလဲျခင္း မရွိခဲ႔ပါဘူး ။ ကၽြန္မအိမ္က ဘယ္လို အေၾကာင္းအရာေတြနဲ႕ တိုက္တြန္းေစ

ကာမူ အိမ္ေထာင္ျပဳျခင္း ကိစၥကို ကၽြန္မေခါင္းထဲက အဲျပီးတိုင္ ထုတ္ပယ္ထားပစ္ခဲ႕သည္  ။

ကၽြန္မခ်စ္တဲ႕ သူကို မပိုင္ဆိုင္ရရင္လည္း ေနပါေစ ။ ကၽြန္မ မခ်စ္မႏွစ္သက္ေသာ သူကိုလည္း

ဘယ္ေတာ႕မွ ကၽြန္မ လက္မထပ္လိုပါ ။ ကၽြန္မ ရင္ထဲတြင္ ေကာင္ေလးကို တိတ္တခိုးေလး

ခ်စ္ေနရရင္ ေက်နပ္ေနပါၿပီ ။ ဒီလိုနဲ႕ အလုပ္ေတြထဲမွာ စိတ္ေရာ လူပါ ႏွစ္ထားလို္က္တာ ရက္ကိုလစား ၊ လကို ႏွစ္စား ၊  အခ်ိန္ေတြ အခ်ိန္ေတြ အကုန္ၿမန္လိုက္တာ ခုဆို ကၽြန္မ

အသက္ 45တိုင္ခဲ႕ေလၿပီ ။ ေကာင္ေလးကို ခ်စ္တဲ႕ အခ်စ္ေတြကလည္း ေအခ်မ္းစြာ တည္ျမဲေနဆံပါပဲ ။ ေကာင္ေလးအေပၚထားတဲ႕  ျမတ္ႏိုး တြယ္တာမွဳေတြက
ကၽြန္မကို ေပ်ာ္ရႊင္ ေက်နပ္ မွဴေတြကိုေပးေစခဲ႔ပါသည္ ။ ဘယ္ေလာက္ထိ

စိတ္ကူးယဥ္တတ္တဲ႕ ကၽြန္မလည္းဆိုရင္ မေလးရွားကေနျပန္လာၿပီး ေနာက္ပိုင္း လုပ္ျဖစ္

သမွ် အလွဳတိုင္းမွာ ႏွစ္ဖက္မိဘေတြကို အမွဴးထားၿပီး  ေကာင္ေလး ႏွင္႕ကၽြန္မ ႏွစ္ေယာက္
နာမည္ ေတြနဲ႔ခ်ည္း လွဴဒါန္းျဖစ္ခဲ႔သည္ ။ အျဖစ္ပ်က္ေလးေတြဟာ အခိုက္တန္႕ေတြ႔ဆံုမွဳ
ေလးတစ္ခုဆိုေပမယ္႕ ၿပန္ေတြးမိတ္ိုင္း ေက်နပ္ပီတိ ၿဖစ္ခဲ႕ရသည္ ။ ေကာင္ေလးနဲ႔ ပတ္သတ္

လာရင္ ေပ်ာ္ရႊင္ ေက်နပ္ မွဴေတြနဲ႕ ျပည္႔ႏွက္ေနခဲ႔ရသူပါ ။ သူ ကၽြန္မကို ခ်စ္သည္ျဖစ္ေစ

မခ်စ္သည္ျဖစ္ေစ ကၽြန္မသူ႕ကို သိပ္ခ်စ္ပါသည္ ။ သူကလြဲရင္ ဘယ္သူမွ မရွိေတာ႕ေအာင္ကို

ကၽြန္မအခ်စ္ေတြ အားလံုးသူ႕ဆီမွာ ပံုေအာခဲ႕သူပါ ။ တစ္ခုေတာ႕ ရွိပါသည္ း ႏွလံုးသားရဲ႕

ခ်စ္ျခင္းတရားကို လြတ္လပ္စြာ ခံစားခ်စ္တတ္ခဲ႕ေသာ္ညားလည္း အသိဥာဏ္ရဲ႕ ဘရိတ္ထား

ျခင္းကိုလည္း ကၽြန္မ ေက်နပ္စြာ နာယူႏိုင္ခဲ႔ပါသည္ ။ ဘာသာတရား မတူညီ ။ လူမ်ိဳးမတူညီ

တဲ႕ ကၽြန္မတို႕ႏွစ္ေယာက္ ႏွစ္ကိုယ္တူ ခ်စ္ၾကျဖဴခဲ႔ပါလွ်င္ ကၽြန္မတို႕ ခ်စ္ျခင္းေတြ ခုခ်ိန္ထိ

ခိုင္ျမဲႏိုင္ဖို႕ မေသခ်ာပါ ။ ဘ၀အေဖာ္မြန္ေရြးၾကတဲ႕ေနရာမွာ သစၥာေမတၱာေတြအေရးပါၾက

သလို ဘာသာတရားတူညီမွဳ ၊ လူမ်ိဳးတူညီမွဳဆိုတာေတြဟာလည္း အဓိကေနရာမွာ ရွိေနပါ

သည္ ။ ဒါေတြကို လစ္လွ်ဴရွဳ႕ထားဖို႕ကို ႏွလံုးသားက လွိဳးေဆာ္ေပမယ္႔ ဦးေႏွာက္အသိက

ေတာ႕ ျငင္းဆန္ေနခဲ႔ပါသည္ ။ အဂၤလိပ္ ကဗ်ာဆရာၾကီး အဲလ္ဖရက္တင္နီဆင္(Alfred Tennyson) က “ ခ်စ္ျပီးေတာ႕ ယင္းအခ်စ္ကိုဆံုးရံႈးလုိက္ ရျခင္းသည္ ဘယ္ေတာ႕မွ မခ်စ္ဘူးတာထက္ေတာ႕ ပိုေကာင္းပါသည္” ဟုဆိုခဲ႕ဖူးပါသည္။ ကၽြန္မသည္လည္း အခ်စ္ကို

ေတြ႔ရွိခံစားခဲ႕ဖူးပါသည္ ။ ခုခ်ိန္ထိလည္း ျမတ္ႏိုးစြာ ထိုအခ်စ္ဆိုသည္႔အရာကို တန္ဖိုးထား

ေနခဲ႔ပါသည္ ။ သို႕ေသာ္ ထိုအခ်စ္ဆိုသည္႔ အရာကို ဖမ္းဆုပ္ ပိုင္ဆိုင္ဖို႕ကိုေတာ႕ ဘယ္ေသာ

အခါမွ ကၽြန္မ ၾကိဳးစားေတာ႕မည္မဟုတ္ပါ ။ အဘယ္ေၾကာင္႕ဆိုေသာ္

ကၽြန္မသည္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျမန္မာအမ်ိဳး သမီးတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနခဲ႕ေသာ ေၾကာင္႕ပင္ ျဖစ္ပါသည္  ။

ခိုင္ေလး ( ေရႊေတာင္ )