Monday, October 28, 2013

ကၽြန္ေတာ္ မသိတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္

Myo Tha Htet October 27, 2013 at 3:45am
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ၁၉၄၅ မွာ ေမြးဖြားၿပီး၊ ၁၉၆၀ မွာ အိႏၵိယကို မိခင္ျဖစ္သူ သံအမတ္ႀကီး  (ျမန္မာ့ပထမဆုံး အမ်ဳိးသမီး သံအမတ္ႀကီး) ေဒၚခင္ၾကည္နဲ႔ ပါသြားတဲ့အတြက္ ျမန္မာျပည္ နဲ႔ ေ၀းသြားပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ကို ၁၉၈၈ မွာ မိခင္ ေနထိုင္ မေကာင္းလုိ႔ ျပဳစုဖို႔အတြက္ ျပန္လာ ခဲ့ၿပီးေနာက္မွာ ဒီကေန႔အထိ ကမၻာေက်ာ္ ျမန္မာ့အတိုက္အခံ ႏိုင္ငံေရးသမားနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ႏိုဗယ္လ္ ဆုရွင္အျဖစ္ ေနထိုင္လ်က္ ရွိပါတယ္။


စစ္ၿပီးေခတ္မွာ ျမန္မာ့ေခါင္းေဆာင္ သုံးဦးေၾကာင့္ ျမန္မာဟာ ကမၻာမွာ စန္းပြင့္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီသုံးဦးကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ သားအဖႏွစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ျဖစ္ၿပီး၊ ေနာက္တဦးကေတာ့ အာရွက ပထမဆုံး ထြက္ေပၚခဲ့တဲ့ ကမၻာ့ကုလသမဂၢ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဦးသန္႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။ (နာမည္ဆိုးနဲ႔ ေက်ာ္တဲ့သူေတြကေတာ့ အမ်ားႀကီးေပါ့)။


ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ၁၉၈၈ ဒီမုိကေရစီ ရရွိေရး လူထုအေရးေတာ္ပုံကာလမွာ ထင္ရွားတဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားတဦးအျဖစ္ ေပၚထြက္ခဲ့ေပမယ့္လို႔ ေနာက္ပိုင္းမွာ ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္နဲ႔ ေနရတာက မ်ားၿပီး၊ လူထုနဲ႔ ထိေတြ႕မႈက အဲဒီေနာက္ပိုင္း တေလွ်ာက္လုံး ည ၈ နာရီ ရုပ္သံသတင္းမွာ ေန႔စဥ္ပါေနခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ညြန္႔လို မဟုတ္ခဲ့ေတာ့ လူအမ်ားစုက သူ႔ကို ခ်စ္ၾကေပမယ့္ သူ႔အေၾကာင္း မသိတာက မ်ားပါတယ္။ သိလည္း ျပည္သူအမ်ားစုမွာ အေပၚယံေလာက္သာ သိၾကပါတယ္။


ကၽြန္ေတာ္သိတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္


ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ကၽြန္ေတာ္ ပထမဆုံး သိတာက ၁၉၈၈ ၀န္းက်င္ကာလက တာေမြျပည္သူ႔ေကာင္စီရုံးနားက ေဟာေျပာပြဲစင္ျမင့္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ လူထုကို စိတ္ဓာတ္ တက္ၾကြေအာင္ ေဟာေျပာသြားႏုိင္တယ္ ဆုိတာေလာက္သာ မွတ္မိပါေတာ့တယ္။ ကိုယ္တိုင္လည္း ငယ္ေသးၿပီး ခပ္လွမ္းလွမ္းကသာ ခပ္ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ ၾကည့္ခဲ့ျမင္ခဲ့ ရတာျဖစ္လို႔ ေသခ်ာ မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး။


ဒီဘက္ေခတ္ လူႀကီးျဖစ္လို႔ သတင္းေထာက္ အလုပ္ လုပ္ျဖစ္လာခဲ့ၿပီးေနာက္မွာေတာ့ တယ္လီဖုန္းနဲ႔ေရာ၊ ျပင္ပမွာပါ သုံးေလးခါေလာက္ ေမးျမန္းဖူးပါတယ္။ ဒီေလာက္ပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ မသိတဲ့ (၀ါ) အမ်ားသိသေလာက္ပဲ ခပ္ေရးေရးသိတဲ့ အေၾကာင္းေတြကိုေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုနဲ႔ အမ်ဳိးလို ခင္မင္ၾကတဲ့ ဂ်ပန္ပညာတတ္ အမ်ဳိးသမီးတဦးျဖစ္တဲ့ Noriko Otsu ေရးတဲ့ Letter for Aung San Su Kyi ကို မသီတာ(စမ္းေခ်ာင္း) ဘာသာျပန္ၿပီး ျမန္မာျပည္မွာ ၿပီးခဲ့တဲ့ ရက္ပိုင္းကမွ စတင္ ထုတ္ေ၀လိုက္တဲ့ ``ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အတြက္ စာတေစာင္`` မွာ နည္းနည္းပါးပါး အတြင္းက်က်၊ ဖတ္ရသိရပါတယ္။


ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ အိမ္


ကၽြန္ေတာ္ လန္ဒန္မွာ အလုပ္လုပ္ခဲ့တုန္းက ေအာက္စဖို႔မွာ စာသင္ဖို႔ ေရာက္ေနတဲ့ သတင္းသမား သူငယ္ခ်င္းက လုိက္ျပလို႔ မသီတာ(စမ္းေခ်ာင္း) စာအုပ္ထဲမွာပါတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ေအာက္စဖို႔အိမ္ကို ဒီႏွစ္ (၂၀၁၃) ထဲမွာပဲ ေရာက္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ေအာက္စဖို႔ၿမိဳ႕လယ္နဲ႔ နည္းနည္းေလးလွမ္းတဲ့ ပါ့ခ္ေတာင္းအရပ္မွာ ရွိပါတယ္။ စာအုပ္ထဲမွာပါတဲ့အတိုင္းဆို ေခါင္းမိုးထပ္ပါပါရင္ အိမ္က ငါးထပ္ေတာင္ ရွိပါသတဲ့။


အဲဒီအိမ္ကို အခုေတာ့ အိမ္ရာအေရာင္းအ၀ယ္လုပ္တဲဲ့သူတေယာက္က ၀ယ္ထားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ သူငယ္ခ်င္းတို႔ တံခါးေခါက္ၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ ေနထိုင္ခဲ့တဲ့ အိမ္ ဟုတ္/ မဟုတ္ ေမးစမ္းေတာ့ ေဖာ္ေရြပုံရတဲ့ အဲဒီသူေဌးက ဟုတ္မွန္တဲ့အေၾကာင္းနဲ႔ အိမ္ကိုလည္း ေသခ်ာ လွည့္ပတ္ျပခဲ့ပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေနခဲ့ဖူးတဲ့အိမ္ကို သူ ရထားတာကို ၀မ္းသာေနခဲ့ၿပီး၊ ထိုက္တန္တဲ့ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈလို႔လည္း ယူဆထားပုံပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကိုလည္း ဓာတ္ပုံရိုက္ခြင့္ျပဳလို႔ ရိုက္ခဲ့ၾကပါေသးတယ္။


ျမန္မာေတြအတြက္ဆိုရင္ေတာ့ ျပည့္စုံသူေတြေနတဲ့ အိမ္ပုံစံမ်ဳိး ေပါက္ေနေပမယ့္ တကယ္ေတာ့ အဂၤလန္မွာက ေက်းလက္ေတာရြာက အိမ္ေတြေတာင္ အိမ္တအိမ္အတြက္ လိုအပ္တဲ့ အသုံးအေဆာင္နဲ႔ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ေတာ့ ရွိၾကတာပါပဲ။ ၀ယ္ထားသူရဲ႕ ျပင္ဆင္ထားမႈေၾကာင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ အိမ္ေဟာင္းဟာ သပ္ရပ္ေနတာလည္း ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။


စာအုပ္မ်က္ႏွာဖုံးက နာမည္


မသီတာ(စမ္းေခ်ာင္း)ရဲ႕ စာအုပ္မ်က္ႏွာဖုံးမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ နာမည္ အဂၤလိပ္စာလုံးေပါင္းကို Aung San Su Kyi လို႔ ေပါင္းထားတာက စိတ္၀င္စားစရာပါ။ မူရင္း စာေရးသူ ဂ်ပန္အမ်ဳိးသမီး ကိုယ္တိုင္ကလည္း အဲဒီလိုပဲ စာလုံးေပါင္းသလား၊ ဒါမွမဟုတ္ စာအုပ္ဒီဇိုင္းလုပ္တဲ့အခါမွာ အဲဒီလို ေပါင္းလိုက္ေလသလား၊ ဒါမွမဟုတ္ အဲဒီလို စာလုံးေပါင္းတာကိုက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ နာမည္အမွန္လားဆိုတာ စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းလွပါတယ္။ ကမၻာ့မီဒီယာေတြမွာေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို Aung San Suu Kyi လုိ႔ စာလုံး ေပါင္းၾကပါတယ္။ ျမန္မာေတြအမ်ားစုကေတာ့ စုကို Su လို႔ပဲ စာလုံးေပါင္းတတ္ၾကတာပါ။


စာအုပ္အဖုံးက နာမည္စာလံုးေပါင္းက စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းသလို စာအုပ္မ်က္ႏွာဖုံးက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဓာတ္ပုံကလည္း အင္မတန္မွ ၾကည့္လုိ႔ ေကာင္းပါတယ္။ တခါ စိတ္၀င္စားဖို႔လည္း ေကာင္းေနျပန္ပါတယ္။ ဒီလိုပါ၊ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီး၀တ္စုံနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ဘုန္းႀကီးေဆာင္းတဲ့ ျမန္မာ့ပုသိမ္ထီးကို ေအးလြန္းလွတဲ့ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွာ လက္အိပ္စြပ္ၿပီး ေဆာင္းလို႔ ကင္မရာကို တည့္တည့္မၾကည့္ဘဲ ၿပဳံးၿပီး တေနရာကို ေငးေန (ၾကည့္ေန) ပုံပဲ ျဖစ္ပါတယ္။


ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ပန္းေရာင္ကဲတဲ့ ျမန္မာ၀တ္စုံ၊ အေပၚအကၤ်ီနဲ႔ ပု၀ါေလးကို ခ်ထားပါတယ္။ ေလအေ၀ွ႔ေၾကာင့္ ပု၀ါေလးက ပါးပါးေလး လြင့္ေနၿပီး ေနာက္ခံမွာက ခ်ယ္ရီပန္းေတြလည္း ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒီစာအုပ္မ်က္ႏွာဖုံး ဓာတ္ပုံအတြက္ မူရင္းစာေရးသူက အခုလို ဖြင့္ဆိုထားပါတယ္။ ``စု ေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္က ခ်ယ္ရီေတြ ပြင့္ေနတဲ့ အခ်ိန္ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဘီ၀ါေရကန္နားက ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ေက်းလက္အိမ္ေလးနေဘးက ခ်ယ္ရီပင္ႀကီးကေတာ့ အပြင့္ေတြ ေ၀ေ၀ဆာဆာနဲ႔ စုကို ႀကိဳဆိုေနပါတယ္။ စုရဲ႕ ပုသိမ္ထီးေလးနဲ႔ ဓာတ္ပုံက ခ်ယ္ရီပြင့္ေတြနဲ႔အၿပိဳင္ လွလွပါေသးေတာ့တယ္ေလ`` (စာ- ၁၇၂၊ ၁၇၃)။


``ပုံေတြကို ၾကည့္လုိက္ေတာ့ စုက ပန္းေရာင္ေတာက္ေတာက္ ျမန္မာ၀တ္စုံနဲ႔ ျဖစ္ေနပါတယ္။ စု မႀကိဳက္တတ္တဲ့ အေရာင္ ျဖစ္ေနတာမို႔ အံ့ၾသမိပါရဲ႕။ မိုက္ကယ္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ပဲ သူ႔ကို ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အေငြ႕အသက္ေလးရေအာင္ ပန္းေရာင္ေလး ၀တ္စမ္းပါလို႔ ေျပာခဲ့တာပါလို႔ ဆိုပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ျမန္မာျပည္က အိမ္ထဲမွာ ငါးႏွစ္ေလာက္ ေနလိုက္တဲ့အခါ စုဟာ ျမန္မာ့ရိုးရာ ဆိုးေဆးအေရာင္ေတြနဲ႔ ပိုယဥ္ပါးလာသလိုပါပဲ၊ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ကို ေက်းဇူးတင္ရမလားပဲ`` (စာ-၆၉)။


အိမ္ေထာင္ရွင္မ စု


ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ အခုေတာ့ ကမၻာေက်ာ္ ႏိုင္ငံေရးသမားတဦး ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ဒါေပမဲ့ သူဟာ ငယ္စဥ္ကေတာ့ အိမ္ေထာင္ရွင္မနဲ႔ သားတို႔မိခင္ပါ။ သူတို႔တေတြ ေအာက္စဖို႔မွာ ေနစဥ္တုန္းက အင္မတန္ က်ပ္တည္းခဲ့ၾကပါတယ္။ မိတ္ေဆြ၊ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္တဲ့ မူရင္း စာေရးသူက သူျမင္သမွ်ေတြကို အခုလို ေရးျပေတာ့ စိတ္ေတာင္ မေကာင္းပါဘူး။ ႏိုင္ငံျခားမွာေနတိုင္း (ပညာတတ္ေတြ ျဖစ္တာေတာင္) ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ေနရတာ မဟုတ္ပါဘူး။


စု က ``ႏိုရီကိုေရ... ဆယ္ေပါင္ပဲ (အဂၤလိပ္ေငြတဆယ္) က်န္ေတာ့တယ္၊ ဘယ္လို လုပ္ရမလဲဟင္`` လို႔ ေမးလာတဲ့အခါတိုင္း ကၽြန္မမွာ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ခဲ့ရတာပါ။ ဒီလို အခါမ်ဳိးမွာ စုအႀကိဳက္ ဂ်ပန္တန္ပူရာေၾကာ္ေတြ၊ စူကီယာကီေတြ လုပ္စားျဖစ္ၾကပါတယ္`` (စာ-၁၈)။


``ကၽြန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္ အႀကိဳက္တူတာက ေလဘာတီကုမၸဏီက ထုတ္တဲ့ ခ်ည္ထည္ပိတ္စေတြကို မၾကာခဏေငးၿပီး ကိုယ့္အႀကိဳက္အေရာင္နဲ႔ အဆင္ေတြကို မွတ္သား ရတာကိုပါ။ ဒါမွ ေလွ်ာ့ေစ်းခ်တဲ့အခါ အေျပးသြား၀ယ္ႏိုင္မွာကိုး။ စုက ေလဘာတီက ခ်ည္ထည္ေတြကို ျမန္မာထဘီအျဖစ္ ခ်ဳပ္ၿပီး တနဂၤေႏြေန႔ေတြမွာ ၀တ္တာပါ`` (စာ-၁၇)။


ျမန္မာေယာက္်ားယူဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ေပမယ့္...


ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ အိမ္ေထာင္ရွင္မဘ၀ကို ၿခိဳးၿခိဳးၿခံၿခံ သပ္သပ္ရပ္ရပ္နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ပီပီျပင္ျပင္ ေနထိုင္ခဲ့သလို အဲဒီဘ၀ကိုလည္း ျမန္မာအမ်ဳိးသားတဦးနဲ႔ တည္ေဆာက္ဖို႔ ရည္ရြယ္ရင္း ရွိခဲ့တာကို မသီတာ(စမ္းေခ်ာင္း)ရဲ႕ စာအုပ္ထဲမွာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒီကိစၥက စုအတြက္ အၿမဲတမ္း ေ၀ဖန္ခံခဲ့ရတဲ့ ကိစၥလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ဆက္တြဲ အက်ဳိးဆက္က လက္ရွိ အေျခခံဥပေဒနဲ႔ပါ လာၿငိေနၿပီး ျပင္ေပးပါမွ (၀ိုင္း၀န္းျပင္ၾကပါမွ) ၂၀၁၅ မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သမၼတျဖစ္ႏိုင္ေခ် ရွိလာမွာပါ။


``မိုက္ကယ္က ျပန္ေျပာျပတာက အဲဒီအခ်ိန္က စု သေဘာက်ခဲ့တဲ့ ေကာင္ေလး ရွိတယ္၊ သူက ျငင္းခဲ့တာတဲ့။ ဘယ္လိုေကာင္ကမ်ား စုကို ျငင္းရတယ္လို႔ဗ်ာ`` ပါတဲ့။ ကၽြန္မကေတာ့ အမွတ္မထင္ဘဲ အဲဒီလူ ဘယ္သူဆိုတာ သိခြင့္ရခဲ့ပါတယ္`` (စာ-၁၅)။


မူရင္းစာေရးသူက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုကို ျငင္းလိုက္တဲ့သူ ဘယ္သူဆိုတာကို သိသြားပါသတဲ့၊ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ မသိပါဘူး။ သိခ်င္စိတ္ေတာ့ ျပင္းျပေနပါတယ္။ သူက ဘာျဖစ္လို႔ ျငင္းတာပါလိမ့္လို႔လည္း ေတြးမိပါတယ္။ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်တာကေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းက တုိင္းျပည္ကို အပိုင္စီးထားႏွင့္ၿပီ၊ ဒီေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ သမီးကို ယူတဲ့သူဟာ အင္မတန္မိုက္မဲသူ ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာေလး (အခုေတာ့ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာႀကီးေပါ့) က ေတြးခဲ့ပုံ ရပါလိမ့္မယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းရဲ႕ သမီးက အဲဒီအခ်ိန္မွာ လာႀကိဳက္ရင္ေတာ့ သူ ယူလိမ့္မယ္လို႔ ထင္တာပါပဲ။


မူရင္း စာေရးသူက တုိက္ရုိက္ မေျပာေပမယ့္ ပေဟဠိသေဘာေတာ့ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ သိတဲ့သူေတြလည္း သိၾကမွာပါ။ သိရင္ေတာ့ ေျပာျပၾကပါ။ သိခ်င္လြန္းလို႔ပါ။ သူက အခုလို ေရးထားပါတယ္။


``သူက လူသိထင္ရွားျဖစ္တဲ့ ျမန္မာမိသားစုႀကီးထဲက တေယာက္ပါ၊ အိမ္ေရွ႕စံတေယာက္လို ေခ်ာေမာလွပၿပီး ကိန္းဘရစ္ခ်္ကေန ဘြဲ႕ရခဲ့သူပါ။`` (စာ-၁၅) တဲ့။ အျငင္းခံခဲ့ရတဲ့ စုကလည္း အဲဒီအေၾကာင္းေတြကို စာေရးသူကုိ ေျပာျပခဲ့ပုံကလည္း စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းလွပါတယ္။


``ဒါ သေဘာက်တာ မက်တာနဲ႔ မဆိုင္ခဲ့ပါဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္က အဂၤလန္မွာေနေနတဲ့ ျမန္မာေတြၾကားမွာ သူကလြဲၿပီး ပညာေရးအေနအထားအရ ကၽြန္မနဲ႔ လိုက္ဖက္မယ့္သူ မရွိခဲ့ဘူးေလလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ စုကို ၾကည့္ရတာ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ျမန္မာတေယာက္နဲ႔ လက္ထပ္ခ်င္ခဲ့ပုံပါ`` (စာ-၁၅)။


ဒါကို ေထာက္ဆရင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ အခ်စ္ထက္ ဘ၀ကို တြက္ခဲ့သူ၊ တြက္ခဲ့တဲ့ ဘ၀ဆိုတာကလည္း တိုင္းျပည္ကို အေထာက္အပံ့ ျဖစ္ေစမယ့္ ဘ၀ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ပညာကိုလည္း အမ်ားႀကီး ထည့္သြင္း စဥ္းစားခဲ့တဲဲ့ တခ်က္ကလည္း ဦးေႏွာက္ကဲတဲ့ ႏွလုံးသားမ်ဳိး ရွိသူဆိုတာ ထင္ရွားပါတယ္။ ကြယ္လြန္ၿပီးျဖစ္တဲ့ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏုကေတာ့ သူဟာ ဦးေႏွာက္ထက္ ႏွလုံးသားကဲသူပါလို႔ အခု မၾကာခင္က ျပန္ထြက္တဲ့ ဦးႏုရဲ႕ တာေတ စေနသားထဲမွာ ေရးသားထာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဦးေႏွာက္နဲ႔ ႏွလုံးသား တန္းတူထားတဲ့ ေခါင္းေဆာင္မ်ဳိးကို လိုခ်င္ပါတယ္။


သားႏွစ္ေယာက္ကိုလည္း ျမန္မာပတ္စပို႔ ကိုင္ေစခဲ့သူ


ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ အဂၤလန္မွာ ေနေပမယ့္ သူကိုယ္တုိင္ေရာ သူ႔သားေတြကိုပါ ၿဗိတိသွ်ႏိုင္ငံသား မခံယူေစခဲ့ဘူး ဆိုတဲ့ အခ်က္က စိတ္၀င္စားစရာပါ။ ဒါေပမဲ့ သူ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ျပန္ေရာက္ၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ အေျခအေနေတြက ေျပာင္းလဲသြားပုံ ရပါတယ္။ သူ႔သားႏွစ္ေယာက္ဟာ ဘယ္အခ်ိန္အထိ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြအျဖစ္ ခံယူ ခဲ့ၾကသလဲ ဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္ စိတ္၀င္စားမိပါတယ္။


``မင္းတို႔ အဂၤလိပ္ကေလးေတြဟာ စိတ္ပူတတ္ရန္ေကာကြာလို႔ ေျပာတဲ့အခါ မဟုတ္ပါဘူး၊ ကၽြန္ေတာ္က ျမန္မာပါလို႔ ျပန္ေျဖခဲ့ပါသတဲ့။ အဲဒီအခါမွပဲ ကၽြန္မတို႔လည္း ပထမဆုံးအေနနဲ႔ စုေရာ သားႏွစ္ေယာက္စလုံးပါ ျမန္မာႏိုင္ငံသား ျဖစ္ေနတာကို သိလုိက္ရပါတယ္။ စုက ဘယ္တုန္းကမွ ၿဗိတိသွ်ႏိုင္ငံသား မခံယူခဲ့ပါဘူး`` (စာ-၄၂)။


``စုက သူ႔ရဲ႕ ျမန္မာႏိုင္ငံသားဘ၀ကို ထိန္းသိမ္းထားႏိုင္ခဲ့ရုံသာမက သားႏွစ္ေယာက္ကိုပါ ျမန္မာပတ္စပို႔ ကိုင္ထားတာကို ခြင့္ျပဳခဲ့တဲ့ မိုက္ကယ့္မိသားစုကိုလည္း ေက်းဇူး တင္ေနမိပါတယ္။ ဒီလိုအဆုံးအျဖတ္ကလည္း အဂၤလန္နဲ႔ အဂၤလိပ္ေတြရဲ႕ ပုံရိပ္ပဲ ျဖစ္မယ္ ထင္ပါတယ္။ အဂၤလန္ဟာ စီးပြားေရးအရ ၾသဇာမႀကီးေတာ့ေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕သိကၡာ အရေတာ့ ကမၻာမွာ ေကာင္းေကာင္းႀကီး ရပ္တည္ႏိုင္ေနတာ အဲဒီလို သေဘာထားမ်ဳိးေတြအတြက္ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္`` (စာ- ၆၃)။


ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ သားႏွစ္ေယာက္ကို ျမန္မာပတ္စပို႔ ကိုင္ေစခဲ့တာအျပင္ ျမန္မာသံရုံးကိုလည္း အခြန္ေပးေဆာင္သူတဦး ျဖစ္ပါတယ္။ အဂၤလန္မွာ ေနတုန္းကေတာ့ ႏွစ္ဘက္အစိုးရ သေဘာတူညီခ်က္အရ အစိုးရတရပ္ကိုပဲ အခြန္ေပးရၿပီး ဂ်ပန္မွာ ေခတၱေနစဥ္ကေတာ့ သူ႔၀င္ေငြထဲကေန သံရုံးကို အခြန္ေဆာင္ခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။


``ကၽြန္မက ျမန္မာသံရုံးကို ၀င္ေငြရဲ႕ ဆယ္ရာခိုင္ႏႈန္း ေပးရတာမို႔ ယန္းငါးေထာင္ ေပးရမယ္ေလလို႔ ဆိုတာမို႔ သူ႔၀င္ေငြဟာ သိပ္ေတာ့ မဟန္ေသးဘူးလို႔ ဆိုရမွာပါ။ အဲဒီလိုသာ မေပးရရင္ ေကာင္းမွာပဲလို႔ စုက ေျပာပါေသးတယ္။ ကၽြန္မက သံရုံးကို ဘာအတြက္ ေပးရတာလဲလုိ႔ ေမးေတာ့ စုက ဘာမွ ျပန္မေျဖခဲ့ပါဘူး။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေပးရမွာေပါ့လို႔ေတာ့ ေျပာေလရဲ႕`` (စာ-၅၁)။


``အဂၤလန္မွာရွိတဲ့ ျမန္မာေတြအေနနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ လစဥ္၀င္ေငြထဲက ၁၀ ရာခိုင္ႏႈန္းကို ျမန္မာသံရုံးကို ေပးစရာ မလိုခဲ့ပါဘူး။ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ အက္တလီနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔ သေဘာတူညီခ်က္မွာကို အဲဒီကိစၥ ထည့္ေျပာခဲ့ၾကတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္`` (စာ-၅၂)။


ဖတ္ဖို႔ ေကာင္းတဲ့ စာအုပ္


ေငြက်ပ္ ၂၅၀၀ ေပးရၿပီး ခင္မင္ရင္းႏွီးသူ တေယာက္က ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေရးျပထားတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ သူ႔မိသားစုဘ၀ေတြ အေၾကာင္း စာအုပ္ဟာ ေပါ့ပါးေပမယ့္ ခံစားရေစပါတယ္။ ကမၻာေက်ာ္ ႏိုင္ငံေရးသမားလည္း ျဖစ္ေနတဲ့ ဒီျမန္မာအမ်ဳိးသမီးႀကီးဟာ သူ႔တိုင္းျပည္ကို သူ႔မိသားစုထက္ ပိုခ်စ္သူ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဒီလို ေခါင္းေဆာင္မ်ဳိး အေၾကာင္းကို သူနဲ႔ ခင္မင္ ရင္းႏွီးသူက ေျပာျပထားတာကို နားေထာင္ (ဖတ္ရႈ) သင့္ပါတယ္။


ဘာသာျပန္သူ မသီတာ(စမ္းေခ်ာင္း)ရဲ႕ ဘာသာျပန္စြမ္းရည္ကလည္း အေတာ္ေလး ေကာင္းမြန္တာမို႔ မသီတာကိုယ္တိုင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေၾကာင္း ေျပာျပေနသလိုကို ေကာင္းပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ မသီတာ(စမ္းေခ်ာင္း)ရဲ႕ ``စမ္းေခ်ာင္း၊ အင္းစိန္၊ ဟားဗတ္`` ကို ဖတ္ၿပီးေနာက္မွာ မသီတာကိုယ္တိုင္လည္း သူသိထားတဲ့ စုအေၾကာင္းကို စာတအုပ္ ေကာင္းေကာင္းေရးႏိုင္တယ္လို႔ ထင္တာပါပဲ။ သူ႔ေထာင္စာအုပ္ထဲမွာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ အတူငိုၾကတယ္လို႔ ေရးထားတာကိုး...၊ ဒီေလာက္ဆို ရင္းႏွီးမႈက အေတာ္ႀကီးေလသည္ပဲ။


``ကၽြန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံး မငိုဘဲႏွင့္ မ်က္ရည္ေတြ က်ျဖစ္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ သည္အခိုက္အတန္႔ေလးက တကယ့္ကို ဘာမွ မၾကာလိုက္။ ေနာက္ေတာ့ အမကို နားလည္ေပးဖို႔ ေျပာျဖစ္သည္။ ေလာေလာဆယ္ လုပ္စရာေတြ မ်ားေနေသးသည္။ အစ္မကလည္း သူ႔ကို နားလည္ေပးဖို႔ ေျပာသည္`` (စာ-၃၂၁၊ စမ္းေခ်ာင္း၊ အင္းစိန္၊ ဟားဗတ္)။


ကိုယ္တုိင္သိမို႔ မသီတာစာအုပ္မွာ ေသးေသးေလးျဖစ္တဲ့ အမွားတခ်ဳိ႕ကေတာ့ စာလုံးေပါင္းသတ္ပုံ မွားတာနဲ႔ စာ-၁၃ မွာပါတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ငယ္ငယ္က ေနခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းနာမည္ မွားေနတာကို ေထာက္ျပလိုပါတယ္။ အဲဒီေက်ာင္းက ကၽြန္ေတာ္ေနခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ မူႀကိဳတုန္းက ေနခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းကို ဆန္ဖရန္စစ္စကို ကြန္ဗင့္ေက်ာင္းလို႔ စာအုပ္ထဲ ေရးထားပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ စိန္႔ဖရန္စစ္ ခရစ္ယာန္သာသာျပဳေက်ာင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အခုေတာ့ တာေမြ အထက (၅) ``ေယာက္်ားေလး`` ေက်ာင္းနဲ႔ တာေမြ အထက (၄) ``မိန္းကေလး`` ေက်ာင္းဆိုၿပီး အထက္တန္းေက်ာင္းႀကီး ႏွစ္ေက်ာင္း ျဖစ္ေနပါၿပီ။


ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ရင္းႏွီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ ေက်ာ္အတြင္း (မေန႔တေန႔က ဂ်ပန္ကို အလည္သြားတဲ့ ခရီးအထိ) သူသိသမွ်ကို ေရးျပခဲ့တဲ့ မူရင္းစာေရးသူနဲ႔ ဘာသာျပန္သူ မသီတာ(စမ္းေခ်ာင္း) တို႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ပိုရင္းႏွီးလာသလို ခံစားရပါတယ္။ ဒါဟာ ေကာင္းတာပဲ မဟုတ္ပါလား၊ သူ႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဂုဏ္ယူရတယ္ေလ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံ ဂုဏ္တင့္တယ္ေလ...။


၂၀၁၃ ေအာက္တိုဘာ ၂၇၊ ညေန ၄ နာရီ။
ရန္ကုန္။

  1 comment:

စာမေရးျဖစ္ေတာ့တာေၾကာင့္ က်ေနာ္ႀကိဳက္ၿပီး ဖတ္ေစခ်င္တဲ့ စာေလးေတြကို တင္ထားပါတယ္ဗ်ာ

Followers

Total Pageviews

အမွာပါးစရာမ်ားရွိေနရင္

Pop up my Cbox

Blog Archive

အက္ဒမင္

အျခားက႑မ်ားကို ေလ့လာရန္

ရွာေဖြေလ ေတြ႔ရွိေလ

စာေပျမတ္ႏိုးသူမ်ား

free counters
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...