ထို႔ေၾကာင့္ ဆင္ဟုေခၚသည္

Aye Chan Mon

လူတစ္ေယာက္လမ္းေလွ်ာက္လာရင္း ဆင္တစ္ေကာင္ကို ေတြ႔ေတာ့ ရပ္တန္႔လိုက္ပါတယ္။ ဆင္ရဲ ႔ေရွ ႔ေျခေထာက္မွာ ၾကိဳးေလး ေသးေသးနဲ႔ ခ်ီျပီး ေျမျပင္မွာ တုတ္ရိုက္ ထားတာကို ေတြ႔ျပီး အ့ံၾသသြားလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဆင္ေဘးမွာ ရွိေနတဲ့ ဆင္ထိန္းကုိ သြားေမးလိုက္ပါတယ္။

"ေဟ့လူ ဆင္ဆုိတာ အင္မတန္အားၾကီးတဲ့ သတၱဝါဗ်ာ။ ခမ်ားမို႔လို႔ ေျခ ေထာက္ တစ္ေခ်ာင္းထဲမွာ ၾကိဳးေသးေသးေလး ခ်ည္ျပီး ဖမ္းထားရဲတာ။ ဒါကို ဆင္ရုန္းထြက္ျပီး လူကိုရန္မူမွာ မေၾကာက္ဘူးလားဗ်"

ဆင္ထိန္းက တစ္ခ်က္ျပံဳးျပီး ယခုလို ျပန္လည္ေျဖၾကားပါတယ္။

" မေၾကာက္ပါဘူးဗ်ာ။ သူ႔ကုိ ငယ္ငယ္တုန္းက ဒီၾကိဳးေသးေသးေလးနဲ႔ ခ်ည္ခဲ့တာ။ အဲ့တုန္းက သူ႔မရုန္းႏိုင္ဘူး။ အခုလည္း အဲ့ဒီ ၾကိဳးေသးေသး ေလးနဲ႔ပဲ ျပန္ခ်ည္တယ္။ သုိ႔ေပမယ့္ ဒီၾကိဳးကုိ သူမရုန္းႏိုင္ဘူးလုိ႔ အသိစြဲသြားလုိ႔ ဘယ္ေတာ့မွလည္း ရုန္းေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဆင္ဆုိတဲ့ သတၱဝါၾကီးက ထိန္းလို႔လြယ္တာေပါ့ဗ်ာ" ဟူ၍ ျဖစ္ပါတယ္။

သာဓက-

လူေတြလည္း ဒီတိုင္းပါပဲ။ အရာရာ၊ အေၾကာင္းေၾကာင္း တစ္ခုကို ရွံုးနိမ့္ သြားရင္ ဒါကုိ ငါမလုပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးလို႔ မွတ္ယူျပီး အားမာန္ေလ်ာ့တတ္ ၾကပါတယ္။ ရည္မွန္းခ်က္မ်ား၊ အိပ္မက္မ်ားကို ဆက္လက္ အေကာင္အထည္ မေဖာ္ေတာ့ပဲ စြန္႔လြတ္လိုက္တတ္ၾကပါတယ္။

ဒါဟာ အင္မတန္ ၾကီးမားတဲ့ ဆံုးရွံုးမွု ျဖစ္ျပီး အရွံုးေပၚ အရွံုးထပ္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ရွံုးနိမ့္ျခင္းဒဏ္ကုိ ခံႏုိင္ရည္ရွိျပီး ရွံုးတယ္ဆုိတာ ဘဝရဲ ႔အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုမွ်သာဆုိတာကုိ သိရွိနားလည္ထားမွသာ ေအာင္ျမင္လာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
----
ေအာင္ခမ္း

http://innewsmyanmar.blogspot.com/2012/10/blog-post_6629.html