ႏိုင္ငံေရး အျမင္

by Naung Taw Lay on Thursday, October 25, 2012 at 11:09am ·

          ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံု ဆိုတာစေပၚေပါက္ေတာ့ ေသေရာေၾကေရာ ႏိုင္ငံေရး ဆိုတာကို ၾကားဖူးနား၀ါရွိတာရယ္ ၊ လူႀကီးသူမေတြ ေျပာတာရယ္ေလာက္ကိုပဲ ၾကားၾကရ သိၾကရတာပါ။ ႏိုင္ငံေရး ဆိုတာကို စိတ္၀င္တစားရွိတာေတာ့ အမွန္ပဲ။ စိတ္၀င္တစားျဖစ္မိေတာ့လည္း လူေျပာသူေျပာနားေထာင္ ကိုယ္တုိင္လည္း တတ္ႏိုင္သေလာက္ေလ့လာေပါ့။ ေညာင္ႏွစ္ပင္ညီလာခံကေနထြက္လာတဲ့ ဖြဲ႕စည္းပံုဆိုတာ ႀကီးအေပၚ အားလံုးက သံသယရွိခဲ့ၾကတာပဲ။ ဘာေၾကာင့္လည္းေတာ့ ေမးဖို႔မလုိ `သိတယ္ ၊ မိုက္တယ္´ လုိ႔ ဆိုရမွာေပါ့။ စစ္အစုိးရက ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ရာ ကိုယ္စားလွယ္ကို ေရြးခ်ယ္ၿပီး ဖြဲ႕စည္းပံုႀကီးေရးစြဲလုိ႔ လူထုကို ကိုယ္စားမျပဳတဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ေတြနဲ႔ ဖြဲ႕စည္းပံုႀကီးကို ေရးစြဲပါတယ္ဆိုၿပီး ေျပာၾကဆိုၾကေသးတာပဲ။

          သုိ႔ေပေသာ္ျငား အစိုးရကို ဘယ္ေလာက္ပဲမေကာင္းျမင္ျမင္ ဘယ္ေလာက္ပဲ အတုိက္အခံလုပ္လုပ္ အတိုက္အခံဘက္က ထူးထူးျခားျခား အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္လာေအာင္ လုပ္မေပးႏိုင္ဘဲ စစ္အစုိးရခင္းေပးတဲ့ အေရြ႕ေပၚမွာ စည္းခ်က္ညီညီေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့ၾကရတာပဲ။ အဲဒီဖြဲ႕စည္းပံုနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့လည္း ျပန္ေတြး ၾကည့္ရင္ ဘယ္ေလာက္ရင္နာစရာေကာင္းလဲ။ နာဂစ္တုိက္လို႔ ဧရာ၀တီတိုင္းမွာ အလူးအလဲ ေသေၾကေနၾကတဲ့ အခ်ိန္။ ျပည္ပကလာတဲ့အကူအညီေတြကို ဒုကၡေရာက္ေနသူေတြထံ ၀င္ခြင့္မေပးတာက တစ္မ်ိဳး။ ဒုကသည္ ကို ေပးတဲ့အထဲက ျဖတ္စားလာဘ္စားလုပ္တာက တစ္ဖံု။ အဲဒီလုိအေျခအေနမွာ ဒီဖြဲ႕စည္းပံုကို အတည္ျပဳခဲ့ အမွတ္ရၾကမွာေပါ့။ အဲဒီေတာ့ ဘာျဖစ္သလဲ။ ဖြဲ႕စည္းပံုကို ကန္႔ကြက္ခဲ့ၾကတာ တစ္ကမၻာလံုးမွာ ရွိတဲ့ျမန္မာ ေတြ။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ကန္႔ကြက္ ကန္႔ကြက္ ေနာက္ေနာင္ ေနာက္ဆံုး ဒီဖြဲ႕စည္းပံုအသက္၀င္သြားတာပဲေလ။ ေျပာခ်င္ရာ ေျပာငါ့သေဘာဆိုတဲ့ ကိန္းကို စစ္အစုိးရကလုပ္တယ္။ အဲဒါကို အတင္းအၾကပ္ ကန္႔ကြက္ခဲ့ၾကသူ ေတြရွိသလုိ အေရြ႕ေပၚမွာ လုိက္ပါစည္းေမ်ာရမယ္ဆိုတာကို လက္ခံသူေတြလည္း ရွိတယ္။ ျပန္သံုးသပ္ၾကည့္ ရင္ေတာ့ အတိုက္အခံလုပ္တာလည္း ျပည္သူ႕အတြက္ပဲ။ ျဖစ္သင့္ျဖစ္ထုိက္ လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တဲ့အလုပ္ကို စစ္အစိုးရဘက္က မလုပ္လုိ႔ေပါ့။ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ပါ။ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို မယံုမရဲနဲ႔ပဲ ေရာက္ရ ေရာက္ရ ဒီမိုက ေရစီဆိုတာ ေတာင္ေပၚက စီးဆင္းလာတဲ့ စမ္းေခ်ာင္းေလးလုိပဲ။ အတားအစီးေတြကို ေကြ႕ပတ္ေက်ာ္လႊားၿပီး ေတာ့စီးဆင္းရင္း ေခ်ာင္းငယ္၊ ေျမာင္းငယ္ထဲမွ ျမစ္ထဲကိုေရာက္မယ္။ ျမစ္ထဲကမွ က်ယ္ေျပာလွတဲ့ ပင္လယ္ သမုဒၵရာထဲကိုေရာက္မယ္။ အားလံုးဟာ ပြင့္လင္းလာရမယ္ဆိုတဲ့သေဘာပဲ။(ဥပမာေပးတာ ပံုမက်ရင္ သည္းခံ ၾကပါ)။

          ဟုတ္ၿပီ။ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုကို အေျခခံၿပီးေတာ့မွ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲလုပ္မယ္ဆိုေတာ့ေရာ အထက္ မွာ ဆိုခဲ့ၿပီးသည့္အတုိင္းပဲ အတင္းအၾကပ္ကန္႔ကြက္သူနဲ႔ စီးေမ်ာလိုက္ပါသူ ဒါကိုပဲ ျပန္ခြဲၾကရမယ္။ လုပ္ငန္းစဥ္ ကေတာ့ အာဏာရွင္ရဲ႕ လုပ္ငန္းစဥ္အတိုင္းကိုမွ လူ၀တ္လဲၿပီး ဒီမိုကေရစီအစိုးရ ျပည္သူ႕အစိုးရအျဖစ္ေျပာင္း လဲမယ့္ လုပ္ငန္းစဥ္။ ဒါကိုသိသိနဲ႔ပဲ ေျပာလို႔ရသေလာက္၀င္ေျပာၾကဖုိ႔ ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္ခဲ့ၾကတယ္။ အတိုက္အ ခံ အင္အားႀကီးပါတီျဖစ္တဲ့ NLD က်န္ေနခဲ့တယ္။ အဲဒီအတြက္ ျပန္ေျပာရရင္ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲ အႏိုင္ရ အမတ္ေတြက လံုး၀ေက်နပ္ၾကတာမဟုတ္ဘူး။ သူတို႕ေတြဟာ တကယ့္ ျပည္သူ႕ကိုယ္စားလွယ္ေတြ။ ၂၀၁၀ ဆိုတာ အလိမ္အညာေတြနဲ႔ ၿပီးခဲ့ရတဲ့ပြဲ။ မေက်နပ္ေသာ္ျငား စုစည္းမႈအင္အားက မရွိေတာ့ဘူး။ ျပန္လည္စည္း ရံုးေရးဆင္းဖုိ႔ဆိုတာလည္း အကြဲကြဲအျပားျပားျဖစ္ေအာင္ လုပ္ထားၿပီးၿပီ။ အဲဒီေတာ့ စိတ္ထဲကပဲ မေက်နပ္ၾက။ အေျပာင္းအလဲကေတာ့ လူ၀တ္လဲအစိုးရ စီစဥ္သမွ်ပဲ ရမယ္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေပ်ာ့ေျပာင္းတဲ့အသြင္ ေဆာင္လာတယ္။

အက်ဥ္းက်ခံႏိုင္ငံေရးအင္အားစုေတြ ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္လာၿပီး မင္းသားႀကီး ႏိုင္ငံေရး ေတာင္လုပ္လုိ႔ရလာတယ္။ နည္းတဲ့အခြင့္အေရးေတာ့မဟုတ္ဘူး။ ျပည္တြင္းမွာျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ ကိစၥေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အားရစရာမရွိေပမယ့္ ႏိုင္ငံေရးအင္အားစုေတြအေနနဲ႔ေတာ့ နည္းတဲ့အခြင့္အလမ္းမဟုတ္ဘူး။ ဒါမ်ိဳးက ရေတာင့္ရခဲ။ ေနာက္ဆံုး NLD ပါ လႊတ္ေတာ္ထဲ ၀င္တဲ့အဆင့္ထိေရာက္လာတယ္ဆိုေတာ့ ၿပီးသြား ၿပီေပါ့။ တစ္ခ်ိန္ကေတာ့ လြတ္လပ္ခြင့္မရွိလုိ႔ ခ်ဳပ္ျခယ္ကန္႔သတ္မႈေတြေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရးကို အၾကပ္အတည္း ၾကားမွာ လုပ္ရေတာ့ လုပ္ရဲတဲ့သူခပ္ရွားရွားရယ္ဆိုေတာ့ Popular ျဖစ္တယ္။ တကယ့္ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြလည္း ရၿပီဆိုေရာ စဥ္းစားခန္းေတြ၀င္ၿပီး လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တာကို မလုပ္ၾကတဲ့အေပၚ ျပတ္ျပတ္သားသား ရပ္တည္ ျခင္းမ်ိဳးမရွိေတာ့တဲ့အေပၚမွာ ျပည္သူလူထုရဲ႕ ယံုၾကည္မႈအင္အားကို ယုတ္ေရာ့ေစတာေတာ့ အမွန္ပဲ။

          အက်ဥ္းက်ခံ ႏိုင္ငံေရးသမားဘ၀က လြတ္ေျမာက္လာသူေတြက ႏိုင္ငံေရးအတြက္ ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔ခဲ့ရ လုိ႔ တျခားေသာ ႏိုင္ငံေရးအင္အားစုေတြ အေပၚမွာ အဲသေလာက္ထိ စြန္႔လႊတ္နစ္နာ ခံခဲ့ၾကလုိ႔လား ဆိုတဲ့ အေပၚမွာေတာ့ ေျပာခ်င္ေနတာရွိတယ္။ အထဲေရာက္သူက ေရာက္ေနခ်ိန္မွာ အျပင္မွာက်န္ေနသူေတြကလည္း သူတို႔ေတြလြတ္ေျမာက္ဖုိ႔ ႀကိဳးပမ္းေနၾကတာပဲ။ ဒါေတြကို နားလည္ၿပီး ကိုယ္ေတြ အက်ဥ္းက်ေနစဥ္ ေျပာင္းလဲ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့အေျခအေန ကိုယ္ေတြအတြက္ အႀကံေကာင္း ဥာဏ္ေကာင္းေပးႏိုင္မယ့္သူေတြဆိုရင္ ဘယ္သူပဲ ျဖစ္ျဖစ္ လက္တြဲၾကရမွာပဲ မဟုတ္ဘူးလား။ ႏိုင္ငံေရးဆုိတာမွာ အားလံုးပါ၀င္ရမယ္လုိ႔လည္း ေျပာၾကတယ္။ ႏိုင္ငံေရးအသိုင္းအ၀ိုင္းကို ၀င္လာတဲ့သူ(ေထာင္မက် ၊ တန္းမက်) ဆိုလည္း ေနရာ၀င္ယူတာပါလုိ႔ ဆိုၾကျပန္ ေသးတယ္။ ဘယ္လုိ အလုပ္ဆက္လုပ္ၾကမလဲ။

          ရွိေစေတာ့ေပါ့။ လက္ရွိအေျခအေနကိုသံုးသပ္ၾကည့္ရင္ေတာ့ ႏိုင္ငံတကာ ဆက္ဆံေရး ပြင့္လင္းလာ ေအာင္ ႏိုင္ငံတကာမွာ ၀င္ဆံ့တဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ အစိုးရသစ္ရဲ႕ ယံုၾကည္မႈကို တည္ေဆာက္ႏိုင္လာ တယ္။ ႏိုင္ငံတကာကလည္း ဒါေၾကာင့္ပဲ ဒီမိုကေရစီအစိုးရသစ္အေပၚ ယံုၾကည္မႈ အရိပ္အေယာင္ေတြ ျပၿပီး ကူးလူးဆက္ဆံလာၾကတယ္။ ဒီမိုကေရစီကို ေစာင့္ေမွ်ာေနတဲ့ ျပည္သူနဲ႔ အစိုးရသစ္ကို အခက္အခဲျဖစ္ေစတဲ့ ကိစၥေတြကေတာ့ အာဏာရွင္ စစ္အစိုးရလက္ထက္မွာ ေျပာမဆံုးေပါင္ ေတာသံုးေတာင္လုိ႔ ဆိုရေလာက္ ေအာင္ မလုပ္သင့္တာေတြကို လုပ္ခဲ့ကိုင္ခဲ့တာေတြ မ်ားေတာ့ အဲဒီျပႆနာေတြက အႀကီးအက်ယ္ ျဖစ္လာ ရတာပဲ။ လယ္ယာေျမျပႆနာဆိုပါေတာ့။ သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္ကလည္း ေျပာမွာပဲ။ အစုိးရသစ္လက္ထက္ မွာ ေျမတစ္ကြက္မွ မသိမ္းပါဘူးလုိ႔။ ေျပာလည္း ငေျပာပဲ။ အစိုးရေဟာင္းလက္ထက္တုန္းကလည္း သူတို႔ပဲ။ ေနာက္တစ္ခ်က္က အစိုးရတာ၀န္ယူထားၿပီဆိုကတည္းက အစိုးရေဟာင္းရဲ႕တာ၀န္ကို လက္ေျပာင္းလက္လႊဲ ဆက္ခံတာျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီအစိုးရကမွ တာ၀န္ယူၿပီး ေျဖရွင္းမေပးရင္ ေနာက္အစုိးရသစ္ ၊ ေနာက္အစိုးရသစ္ ေစာင့္ေမွ်ာ္ရသူေတြ လည္ပင္းရွည္လိမ့္မယ္။ ကိစၥတိုင္းမွာ ျပတ္ျပတ္သားသား ေဆာင္ရြက္လုိ႔ရတယ္။

ဘာေၾကာင့္မေဆာင္ရြက္သလဲဆိုတာကို ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ရင္ သူတုိ႔လုပ္ခဲ့တဲ့အမွား သူတို႔၀န္မခံရဲတာ။ အဲဒီလုိ ဆိုရင္ေတာ့ အေျပာင္းအလဲေတြရဲ႕ေနာက္မွာ လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ေတြနဲ႔ ဖုန္းကြယ္ထားဆဲဆိုရင္ ျပည္သူေတြရသင့္ တဲ့ အခြင့္အေရးက မရႏိုင္ေတာ့ဘူး။ အစိုးရေဟာင္းလက္ထက္မွာ ျပည္သူအေပၚက ျဖတ္လုိ႔ျဖတ္စား လုပ္ခဲ့တယ္။ အဲဒါကို ႏုႏုရြရြ ဒီမိုကေရစီအစိုးရလက္ထက္မွာ အႏုနည္းေရာ အၾကမ္းနည္းပါသံုးၿပီး ျပန္လည္ ေတာင္းဆိုၾကတယ္။ ျပည္သူေတြသံုးတဲ့အၾကမ္းနည္းဆိုတာကေတာ့ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ရံုေလာက္ပါ။ ဒါသည္ပင္ ေျဖရွင္းေပးသင့္တဲ့ကိစၥကို ေျဖရွင္းေဆာင္ရြက္ေပးျခင္း မရွိေသးလုိ႔။ ရခုိင္ကိစၥေသာ္လည္းေကာင္း၊ လက္ပန္ ေတာင္းေတာင္ ကိစၥေသာ္လညး္ေကာင္း ကိစၥတစ္ခုအေပၚမွာ ကိုင္တြယ္ပံုကိုင္တြယ္နည္းေတြဟာ မျပတ္ သားဘူး။ အစိုးရေဟာင္းလက္ထက္က ညာဥ္မေပ်ာက္ေသးဘဲ ( ဦးပိုင္လုိ ကုမၸဏီမ်ိဳးဆိုရင္ စစ္တပ္က အရာရွိႀကီးေတြ အုပ္စုိးလုပ္ကိုင္ေနတာျဖစ္တဲ့အတြက္) လက္ရွိအုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းက မကိုင္တြယ္ရဲဘူးဆိုတာ မ်ိဳးေပါ့။ တစ္ဖက္က ျပည္သူကိုေတာ့ သူတုိ႔ရသင့္တဲ့အခြင့္အေရးကို ရေအာင္ဖန္တီးမေပးဘူး။ အုပ္ခ်ဳပ္သူဆို တာျပည္သူျပည္သားေကာင္းရာ ေကာင္းက်ိဳးေဆာင္ရြက္ရမယ့္ ျပည္သူ႕အေစခံလို႔ လက္ရွိအစုိးရကိုယ္တုိင္ပဲ ၀န္ခံခဲ့တာေလ။

          လက္ရွိအစိုးရမွာ အၾကပ္အတည္းေတြ႕ေနရတာေတြက ျပည္တြင္းေရးေတြပါ။ ျပည္ပနဲ႔ ဆက္ဆံေရး ကိုျပန္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ စီးပြားေရးအျမင္က်ယ္ျပန္႔တဲ့ ဖြံ႕ၿဖိဳးၿပီးႏိုင္ငံေတြက ဘယ္လုိအေျခအေနမ်ိဳးမွာ ေထာက္ပံ့ ရမယ္။ ဘယ္လုိအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံသင့္တယ္ ဆုိတာေတြကို တြက္ခ်က္ၿပီးသားေနမွာပါ။ ျပည္တြင္းေရး အေျခအေနနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သံုးသပ္ၾကည့္ရင္ ႏိုင္ငံေတာ္ စီမံကိန္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို လုိက္ၿပီးကန္႔ကြက္ေန ၾကရင္ အစိုးရအေနနဲ႔ ဘယ္လုိအလုပ္လုပ္မလဲလုိ႔ ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္ကေမးဖူးပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ လက္ရွိ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ေနတာေတြဟာ အစိုးရစီမံကိန္းခပ္ရွားရွားရယ္ပါ။ ေျမေတြသိမ္းတယ္ဆိုပါစုိ႕။ အစုိးရသိမ္း တယ္လုိ႔ လုပ္တယ္။ တကယ္က ပုဂၢလိက လုပ္ငန္းရွင္ေတြက အသံုးခ်တယ္။ ဒါဆိုဥပေဒနဲ႔ မညီေတာ့ဘူးဆို တာကို ျပန္မသံုးသပ္ၾကဘူး။ အစကတည္းက ဒီေျမကိုလုိခ်င္တဲ့လုပ္ငန္းရွင္နဲ႔ ေျမယာေပၚမွာ လုပ္ကိုင္စား ေသာက္မွီခိုေနတဲ့ လယ္သမား ၊ အလုပ္သမား ၊ ၿခံရွင္ကို ထိပ္တိုက္ေတြ႕ၿပီး အစိုးရက ၾကားထဲက ဖိအားမေပး ဘဲ ႀကိဳက္ထုိးႀကိဳက္ခံ အေရာင္းအ၀ယ္ကို လုပ္ခိုင္းရမွာ။ လယ္ယာေျမဥပေဒအေဟာင္းမွာက အဲဒီအားနည္း ခ်က္လည္း ရွိေနျပန္ေရာ။ အဲဒီေတာ့ ဥပေဒနဲ႔ ညီေအာင္ဆိုၿပီး လက္တစ္လံုးျခား ၊ လက္တစ္လံုးျခား လုပ္လုပ္ လာၾကတာ။ မညီတဲ့အျပင္ ဗူးေပၚသလုိ ေပၚကုန္ေတာ့ အခက္ႀကံဳၿပီေပါ့။

          ေနာက္ၿပီး အစိုးရသစ္လက္ထက္မွာ အႀကံေပးအရာရွိေတြပါခန္႔လာတယ္။ ေကာင္းတဲ့လကၡတစ္ရပ္ အျဖစ္ရႈျမင္ႏိုင္ေပမယ့္ ခရိုနီအက်ိဳးစီးပြားကိုၾကည့္မယ့္ အႀကံေပးမ်ိဳးဆိုရင္လည္း ျပည္သူလူထုနဲ႔က တကယ့္ ကိုကြိဳင္ပဲ။ မပါဘူးလုိ႔မေျပာႏိုင္ဘူး။ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတတစ္ေယာက္အတြက္ အႀကံေပးဆိုတာ နည္းတဲ့ ပညာရွိ ေတာ့မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီလုိပညာရွိေတြထဲမွာ ျပည္သူကို နားလွည့္ပါးရိုက္မယ့္ ပညာရွိမ်ိဳး ပါေနၿပီ ဆိုပါစို႔။ သမၼတ ကို တလြဲအႀကံေတြ ေပးမယ္။ သမၼတကိုယ္တုိင္က သူတို႔ေပးသေလာက္အႀကံေလးကိုပဲ လူၾကားထဲခ်ေျပာ မယ္။ မသိတဲ့လူကေတာ့ ဟုတ္သလုိလုိေပါ့။ ေထာက္ျပေျပာဆိုႏိုင္တဲ့သူနဲ႔ေတြ႕ရင္ ေခြးျဖစ္မယ့္ကိန္း။ ေထာက္ျပ ေျပာဆိုႏိုင္ဖုိ႔လည္း သမၼအႀကံေပးထဲမွာ ဘယ္အေကာင္က ဘယ္လုိရွိတယ္ဆိုတာကို ႏိုင္ငံေရး အင္အားစုေတြအေနနဲ႔က သိေအာင္လုပ္ၾကရမွာေပါ့။ ႏိုင္ငံေရးအင္အားစုဆိုတာ ေခသူေတြေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ အစိုးရရ႕ဲ အကြက္ေတြကို ဘက္ေပါင္းစံုကၿခံဳၿပီး ျမင္တတ္ၾကပါတယ္။ ယခင့္ ယခင္ကေတာ့ ႏိုင္ငံေရး အင္အား စုေတြဟာ အတိုက္အခံဘက္ကပဲ ရပ္တည္တယ္။ အတိုက္အခံေတြ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းလာတယ္။ ေနရာရလာတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေ၀ဖန္ေထာက္ျပသူေတြဟာ ဘယ္သူ႕ဘယ္သူကိုမွ မညွာၾကေတာ့ဘူး။ သူတို႕ကို အျပစ္ေျပာလုိ႔ မရပါဘူး။ ေနရာရၿပီးမွ လုပ္သင့္တာကို မလုပ္ရေကာင္းလား။ မလုပ္တတ္တာလား။ က်ံဳးသြင္းခံရတာလား ဆိုတဲ့ အျမင္ေတြေပါ့။

          အနာဂတ္ႏိုင္ငံေရးကို မွန္းေမွ်ာ္ၾကည့္မယ္ဆိုပါစို႔။ ဒီအစိုးရဟာ အခက္ႀကံဳေနရတဲ့ ျပႆနာေတြ အေပၚ ဘယ္လုိေျဖရွင္းေဆာင္ရြက္မလဲ။ ျပည္သူ႕အစုိးရပီပီ ျပည္သူေတြရဲ႕နစ္နာခ်က္ေတြကို တကယ္ကုစားေပးမွာ လား။ ျပည္သူေတြရသင့္ရထုိက္တဲ့ အက်ိဳးစီးပြားကို ဖန္တီးေပးႏိုင္စြမ္းရွိမယ္ ၊ လုပ္ငန္းေဆာင္တာေတြနဲ႔ ပတ္ သက္ၿပီး ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းရွိမယ္ဆိုရင္ေတာ့ လာမယ့္ေရြးေကာက္ပြဲေတြအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ရွိပါတယ္။ ျပည္သူအမ်ားစုကေတာ့ သူတို႔ကိုအက်ိဳးျပဳႏိုင္မယ့္အစုိးရကို ေမွ်ာ္ကိုးၾကတာကိုး။ လက္တစ္ဆုပ္စာ လူတစ္စု ရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားကိုပဲ ေရွးရႈၿပီး ေဆာင္ရြက္သြားမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ႏိုင္ငံတကာအလယ္မွာ လူတြင္က်ယ္ျဖစ္လာ သည့္တိုင္ ျပည္သူေတြရဲ႕ယံုၾကည္ မႈကေတာ့အားနည္းမယ္။ အဲဒီေတာ့ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ ခ်က္က ျပည္သူကို တကယ္ကိုယ္စားျပဳႏုိင္မွ ျဖစ္မယ္။ မဟုတ္လုိ႔ လိမ္ညာၿပီး အႏိုင္ယူဦးမယ္ဆိုရင္လည္း ႏိုင္ ေကာင္းႏိုင္မယ္။ မီဒီယာေပၚမွာ အရွက္ကြဲမယ္။ ျပည္သူေတြယံုၾကည္ၿပိးသား ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးအေနနဲ႔ကေတာ့ လက္ရွိထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးမွာ မလုပ္တတ္မကိုင္တတ္ျဖစ္ေနမယ္ဆိုရင္ ျပည္သူေတြရဲ႕ ယံုၾကည္မႈဟာ သဲထဲေရသြန္ျဖစ္ရေတာ့မွာပါ။ ဥပေဒဆိုတာကို လက္ကိုင္ျပဳၿပီး ဥပေဒျပင္ဖုိ႔လုိရင္ ျပင္ဖုိ႔ေျပာ ရမယ္။ တစ္ဖက္က အတိုက္အခံလုပ္ၿပီးကန္႔ကြက္ေနတယ္ဆိုရင္ ၿငိမ္မေနဘဲ မီီဒီယာကေန ဘာေၾကာင့္ျပင္ ဖုိ႔လုိ တယ္ဆိုတာကို တဖြဖြေျပာေနရမယ္။ ဥပေဒဟာ အံ၀င္ဂြင္က်ျဖစ္မယ္ဆိုရင္ ဘာမွလက္တံု႕မေႏွးဘဲ ျပည္သူ႕ အေရးကို ျပတ္ျပတ္သားသားေဆာင္ရြက္ၾကဖို႔လိုပါလိမ့္မယ္။ လက္တစ္လံုးျခားအမႈေတြကို ေရွာင္ ။    

မွတ္ခ်က္ ။    ။  ႏိုင္ငံေရး အျမင္ေရးသားရန္ ေျပာဆိုလာေသာေၾကာင့္ မျပည့္စံုေသာ္ျငား တတ္ႏိုင္ေလာက္ ရွည္လွ်ားေထြျပား ေရးမိျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

ေနာင္ေတာ္ေလး