စပ္မိစပ္ရာ ရန္ကုန္မွာ

မဟာေၾကာင္'s status.

ရန္ကုန္ျပန္ဖို႔ရာ အေၾကာင္းေတြ တိုက္ဆိုင္လာျပန္ေတာ့ ခဏျပန္မွာပါ မိန္းမရာ လို႔ အခါ ၁၅၀ ေလာက္ ေျပာၿပီးသကာလမွာေတာ့ ရန္ကုန္ ျပန္ခြင့္ Visa က်ပါတယ္။ ဒီတစ္ခါ ရန္ကုန္ျပန္ရတာ ၉ ရက္ထဲေပမယ့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြက အျပည့္ တစ္သက္လံုး လုပ္ခ်င္ေနတဲ့ အလုပ္တစ္ခု လုပ္ႏိုင္ေတာ့မယ္ ဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ ျပန္သြားျဖစ္ဲ့တယ္။ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း သတိထားလိုက္မိတာက လူ၀င္မႈ ႀကီးႀကပ္ေရးက ၀န္ထမ္းေတြပါပဲ။ အရ

င္အေခါက္ေတြ ျပန္တုန္းက ဆို လူ၀င္မႈ ႀကီးႀကပ္ေရး ဆိုတာ ဂိတ္ေၾကး ေကာက္ေနသလား ေအာက္ေမ့ရတယ္။ တန္းစီေနတဲ့ လူေတြရဲ႕ လက္ထဲမွာလဲ အေၾကြေလးေတြ အဆင္သင့္၊ ၂က်ပ္တန္ ၅ က်ပ္တန္ ၁၀ တန္၊ စာအုပ္ထဲ ညွပ္သူက ညွပ္၊ အိပ္ကတ္ထဲ အလြယ္ထည့္သူက ထည့္၊ ခပ္တည္တည္ လက္ထဲ ကိုင္ထားသူေတြက မရွား။ ကိုေရႊႀကီးႀကပ္ေရးေတြကလဲ ပိုက္ဆံမ်ား အဆင္သင့္မပါရင္ ၀တ္တရား ေႏွာက္ယွက္မႈနဲ႔ အေရးယူမလားထင္ရတယ္။ ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ ထူးထူးဆန္းဆန္း ကၽြန္ေတာ့္ ေရွ႕က မိန္းကေလး ငယ္ငယ္ေခ်ာခ်ာက ဆယ္တန္ေလးတစ္ရြက္ အဆင္သင့္ ထည့္ေပးလိုက္တာေတာင္ မွ ခပ္တည္တည္ မ်က္ႏွာထားနဲ႔ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီး ခ်ီတက္ေနတဲ့ ပံုစံနဲ႔ ျပန္ယူသြားဆိုၿပီိး ျငင္းလိုက္တာ ေတြ႕ေတာ့ ဟယ္ တို႕ႀကီးႀကပ္ေရးႀကီိးေတာ့ လို႔ ေအာ္ရေတာ့မလို။

ဒါတင္လားဆိုေတာ့ မဟုတ္ေသးဘူး အရင္ အိတ္ေတြ စစ္တဲ့ေနတာ ကာစတမ္ထင္ပါရဲ႕ အဲဒီမွာ အရင္တုန္းက ၾကားေနၾက စကားက ေမာင္ေလး နည္းနည္းပါးပါးေတာ့ လုပ္လိုက္၊ ႏုိင္ငံျခား ပိုက္ဆံေလးမ်ား မပါဘူးလား၊ မေပးရင္ တစ္အိတ္လံုး ဖြင့္ရွာေတာ့ မလို ေပးမ်ားေပးလိုက္ရင္ အဲဒီအိတ္ ေလယဥ္ေပၚက ဆင္းလာမွန္းေတာင္ မသိလိုက္ရေလေအာင္ ေယာင္လို႔ေတာင္မွ လည့္မၾကည့္၊ မွန္တာေျပာ toto ေပါက္ပါေစ ဘိန္းကုန္ကူးခ်င္စိတ္ေတာင္ေပါက္တယ္။ ၁၀ ေလာက္မ်ား ေပးလိုက္လို႔ကေတာ့ လူ႕အရင္ အိတ္ထြက္သြားေစရမယ္၊ အရင္တုန္းကေနာ္ အရင္တုန္းက။ ခုမ်ားေတာ့ မမမ်ားက ခပ္တည္တည္ လာထားအိတ္ ထည့္ထား X-Ray ထဲ ထြက္သြားလိုက္လူ၊ မသိရင္ ႏိုင္ငံမ်ား မွားဆင္းမိသလား ေအာက္ေမ့ရတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ အစ္ကိုေတာ္ ကားနဲ႔ လာႀကိဳတာ သူကားေပၚတက္သြားလိုက္တာ အမယ္ ကား ေနာက္ဆုတ္တာကို တယ္လီေဗးရွင္းႀကီးနဲ႔ ျပသဗ်ာ။ ကိုႀကီးကားက မိုက္သဗ်ာ ဘယ္ေလာက္တုန္းဆိုေတာ့ ၁၀၀ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလးပါကြာဆိုပဲ။ ေကာင္းပါေလ့ ေကာင္းပါေလ့။

ကိုယ္ကသာ တစ္ႏွစ္ေလာက္ ခြာၿပီး ေရာက္လာလို႔ တအံတၾသ ျဖစ္ေနတာ ရန္ကုန္က ကိုကိုမမ မ်ားကေတာ့ မေျပာင္းလဲဘူး ဆိုတာခ်ည္းပဲ။ နည္းနည္းေျပာင္းတယ္ေတာ့ လုပ္လိုက္ပါ ေျပာေတာ့လဲ သိပ္မႀကိဳက္ခ်င္ၾကဘူး။ အဲဒီအေၾကာင္းေတာ့ ေနာက္မွ ဆက္ေရးတာေပါ့။ ေလာေလာဆယ္ စိတ္၀င္စားတာေလးေတြ ေရြးေျပာၾကရေအာင္။ ေနးတစ္ကာ ႀကီးမ်ား အခ်ိန္ကို မျဖဳန္းတီးရေလေအာင္။

ျဖည္းျဖည္း ေျပာသြားရင္ ျပသနာ မရွိဘူး ထင္ပါရဲ႕၊ အစ္ကိုေတာ္နဲ႔ အစ္ကိုေတာ့ သူငယ္ခ်င္း က မိန္းမ ရွိ ခေလး ႏွစ္ေယာက္စီ ဆိုေတာ့ကာ သူတို႕ရဲ႕ အိမ္ျပင္ထြက္ခြင့္ Visa ေလးေတြကလဲ ဒီက ငမိုက္သား ျပန္သြားမွ က်ၾကသကိုး။ ဆိုေတာ့ကာ အစ္ကိုေတြရဲ႕ လြမ္းခ်က္က ၾသခ် ေလာက္ေပရဲ႕။ အိမ္နဲ႔ ၿမိဳ႕ထဲ သြားရလာရ ေ၀းလို႔ ေဟာ္တယ္မွာပဲ ခဏတည္းလိုက္ေတာ့မယ္ ဆိုေတာ့ ခ်စ္ကိုႀကီးမ်ားက ညီေလး ညီေလးနဲ႔ မခြဲႏိုင္ၾကရွာဘူး။ အလုပ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ရွိရွိ ဒီေကာင္ အခ်ိန္တန္ ေဟာ္တယ္ ျပန္လာရမွာပဲ ဆိုၿပီး ညည ကိုယ့္ညီေလး အထီးမက်န္ရေအာင္ လာအိပ္ၾကေလရဲ႕ အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ မေနႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ေညာင္းညာကိုက္ခဲေနတဲ့ အစ္ကိုေတာ္မ်ားကို အလိုက္တသိ အႏွိပ္ခန္းေလး ဘာေလး လိုက္ပို႔ရေရာဗ်ာ။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းပဲ ေျပာၾကတာေပါ့ဗ်ာ ေနာ္၊ အႏွိပ္ခန္းထဲက အေၾကာင္းေလး ဘာေလး ေျပာခ်င္လြန္းလို႔ ဒီေလာက္ေရးေနရတာပါ။ ၾကြားခ်င္လို႔ မဟုတ္ရပါဘူး။ ဒီလိုနဲ႔ ေရႊဂံုတိုင္ ဟိုတယ္ေရာက္ေရာ ဆိုပါေတာ့ အိုး မ်ားလိုက္တဲ့ လူေတြ ဆိုတာ သဲေတြ ေဂၚနဲ႔ ေကာ္ၿပီိး က်ဲထည့္သလား ေအာက္ေမ့ရတယ္။ ကားေတြ ကားေတြ ဆိုတာကလဲ BMW ေတာင္ ရွိေသးတယ္။ အႏွိပ္ခန္းထဲေရာက္လို႔ အဲဒီက ေကာင္မေလးကို ဟဲ့ ညည္းဟာက လူေတြမ်ားလွ ခ်ည္လားဆိုေတာ့ အဖမ္းအဆီိးရွိလို႔တဲ့ တျခားက လူေတြ အကုန္ဒီကို လာေနၾကတာ ဆိုပဲ။ အဓိက ေျပာခ်င္တာ က အဲဒီေကာင္မေလး ေနာက္ဆက္ေျပာလိုက္တဲ့ စကားပါ။ ကၽြန္ေတာ္မွာ အဲဒီစကား ၾကားၿပီိး အီလည္လည္ႀကီိး ကိုျဖစ္လို႔ ေတာ္ၿပီကြာ ျပန္ေတာ့မယ္ ဆိုၿပီး ထျပန္လာခဲ့တယ္။ အဲဒီေကာင္မေလး ေျပာလိုက္တာကေတာ့ အေမစု ကိုယ္တိုင္ဖမ္းေနတာတဲ့။

(COPIED)