လားဟူလူမ်ဳိး

မီး မီး တာ လူး

မူရင္း.. ျမန္မာ့စြယ္စံုက်မ္း

လားဟူလူမ်ဳိးမ်ားသည္ ရွမ္းျပည္နယ္အေ႐ွ႕ပိုင္း တာေကာ္မွစ၍ က်ဳိင္းတံုနယ္ အေ႐ွ႕ဖ်ားတိုင္ေအာင္ ခရီးလမ္းတေလွ်ာက္ ေက်းရြာမ်ားတြင္ ေနထိုင္ၾက၍ လိုလို အုပ္စုခဲြတြင္ ပါ၀င္ၾကသည္။ လားဟူလူမ်ဳိးစုတုိ႔တြင္ လားဟူနႏွင့္ လားဟူ႐ွီဟူ၍ ႏွစ္မ်ဳိးရွိျပီးလွ်င္ ႐ွမ္းမ်ားကမူ ယင္းတို႔ကို မူဆိုးဟု ေခၚၾကသည္။ ဤသို႔ေခၚျခင္းကို လားဟူတို႔က မႏွစ္သက္ၾကဘဲ ယင္းတို႔အခ်င္းခ်င္းသည္ တဦးကိုတဦး လ

ားဟူ ဟုသာ ေခၚၾကသည္။ ေ႐ွးအခါက လားဟူတို႔သည္ သံလြင္ျမစ္ေျမာက္ဖ်ား အရပ္ေဒသတြင္ ေနထိုင္ခဲ့ၾက၍ ယခုအခါ မိုင္းဆတ္၊ မိုင္းပန္ႏွင့္ က်ဳိင္းတံု အနီးတ၀ိုက္ ေက်းရြာမ်ားသို႔ ေျပာင္းေရႊ႔ေရာက္ရွိလာၾကသည္။

လားဟူမ်ားသည္ နတ္ကို လံုးလံုးလ်ားလ်ား ကိုးကြယ္သည္ဟူ၍ မရွိခဲ့ေခ်။ ေနာင္ပြင့္မည့္ ဘုရားကို ေမွ်ာ္ေန ၾကသူမ်ား ျဖစ္သည္ဟု ေျပာဆိုၾကသည္။ အိမ္ဦးခန္းတြင္ ဘုရားစင္ကို နတ္စင္ကဲ့သို႔ ထားရွိၾကသည္။ ယင္းတို႔ လူဦးေရ ၁၀ပံု ကိုးပံုမွာ ဗုဒၶ၀ါဒီမ်ားျဖစ္ေသာ္လည္း ႐ုပ္ပြားေတာ္မ်ားကို ထားျပီး ထင္ထင္ရွားရွား ကိုးကြယ္ျခင္း မရွိၾကေခ်။ အခ်ဳိ႔မွာ ခရစ္ယန္၀ါဒီမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။

လားဟူမ်ားသည္ လယ္ယာလုပ္ျခင္းထက္ ေတာင္ယာခုတ္ အလုပ္မ်ဳိးကိုသာ အားထား၍ လုပ္ကိုင္ၾကသည္။ ေတာင္ယာပဲခင္းမွ ေပၚဦးေပၚဖ်ား ျဖစ္သည့္ သစ္သီး၀လံမ်ား၊ ဟင္းသီးဟင္းရြက္မ်ားႏွင့္ စပါးပဲေျပာင္းမ်ားကို ေ႐ွးဦးစြာ မိမိတို႔ သက္၀င္ယံုၾကည္ေသာ အယူ၀ါဒအလိုက္ လွဴဒါန္းပူေဇာ္ျပီးမွ စားသံုးၾကသည္။

လားဟူမ်ားသည္ လူတိုင္းလိုလို ဦးေခါင္းထိပ္တြင္ က်စ္ဆံျမီး ထားၾကရသည္။ ထိပ္လယ္တြင္ရွိေသာ ေဗြေနရာ၌ ဆံပင္ကုိ ရိတ္လိုက္လွ်င္ ဖ်ားနာျပီး ေသတတ္သည္ဟု အယူရွိၾကသည္။ လားဟူနသည္ ေယာက်ာ္းမိန္းမ ႏွစ္ဦးစလံုးပင္ ရင္ဖံုးအကၤ်ီမ်ား ၀တ္ၾကသည္။ ရင္ကဲြအကၤ်ီမွာ ယခုေခတ္တြင္မွ ၀တ္ေသာ အကၤ်ီျဖစ္သည္။ ယင္းတို႔ အ၀တ္တြင္ အိမ္ေထာင္က်ျပီးသူမ်ားအတြက္ ေရႊျခည္ထိုးရာ၌ အျပာႏွင့္ အစိမ္းေရာင္ကိုသာ ထိုးရသည္။ လူပ်ဳိ အပ်ဳိမ်ားအတြက္ အနီ၊ အျဖဴ၊ အ၀ါေရာင္မ်ား ထည့္ရသည္။ လားဟူမိန္းမသည္ အ၀တ္ရွည္၀တ္ရသည္။ ေ႐ွ႕ကေရာ ေနာက္ကပါ ကိုယ္ကို လံုေအာင္ဖံုးရသည္။ ဤကဲ့သို႔ ၀တ္ဆင္ျခင္းမွာ လင္သားအား၎၊ လူၾကီးမိဘႏွင့္ ဂုဏ္သေရရွိ လူၾကီးလူေကာင္းမ်ားအား၎ ႐ိုေသသမႈျပဳသည္ဟု သေဘာထားၾကသည္။ လားဟူ႐ွီမ်ားမွာ အကၤ်ီတို၀တ္ဆင္သူမ်ား ျဖစ္ၾကေသာ္လည္း ယင္းလူမ်ဳိးမွ ဆင္းသက္လာခဲ့ေသာ လူမ်ဳိးမ်ားမွာ အကၤ်ီ႐ွည္ ၀တ္ဆင္သူက မ်ားျပားေလသည္။
.