Thursday, March 24, 2016

ေႂကြး တကၠသိုလ္လွေမာင္(ေရတာရွည္)

အပၸမာဒဓမၼရသမဂၢဇင္း

ေလာကႀကီးကိုၾကည့္ရင္ တလႈပ္လႈပ္နဲ႔ ေႂကြးေတြဆပ္ေနတာ ကိုပဲ ျမင္ေနမိတယ္၊ လူေတြကိုၾကည့္၊ ေႂကြးကင္းတဲ့သူရယ္လို႔ မရိွဘူး။ တလႈပ္လႈပ္နဲ႔ ေႂကြးဆပ္ေနၾကတယ္။ ေႂကြးဆိုတဲ့ ၀န္ထုတ္၀န္ပိုးႀကီးေတြ ပိေနၾကတယ္။
အေႂကြးဆိုတာ (၁) ဥစၥာေျကြး၊ (၂) ရန္ေႂကြး၊ (၃) ခ်စ္ေႂကြး၊ (၄) ႏႈတ္ေႂကြး၊ (၅) ၀ဋ္ေႂကြးရယ္လို႔ အေႂကြးငါးပါး ရိွတယ္ မဟုတ္လား။ ေလာကေႂကြးဆိုတာကေတာ့ ဘယ္ ေတာ့မွလည္း ဆပ္လို႔မေက်ႏုိင္ဘူး။ ေႂကြးေတြဆင့္ကာဆင့္ကာသာ တင္ ေနေတာ့တာပဲ။

ဘာျပဳလို႔လဲဆိုေတာ့ လူေတြဟာ ေႂကြးတင္တဲ့လုပ္ငန္းေတြ ပဲ လုပ္ေနၾကလို႔ေပါ့။ ေႂကြးေတြပဲ ထပ္ကာယူေနၾကတယ္။ ေႂကြးတင္ ရင္ ရွင္ဘုရင္ဆပ္လိမ့္မယ္ဆိုတဲ့ ဆုိ႐ိုးစကားနဲ႔ယူေနၾကတယ္။ ကိုယ္က ေပးလုိက္ သူကယူလုိက္၊ သူကေပး လုိက္ ကိုယ္ကယူလိုက္နဲ႔ အေႂကြး သံသရာႀကီးထဲမွာ လည္ပတ္ေနၾက တယ္။
ေကဒါရဇာတ္ဆိုတာ ေကဒါရ ေက်းမင္းအေၾကာင္း ေဟာထားတာ။ လယ္ထဲက စပါးႏွံေတြကို လာခ်ီလို႔ လယ္သမားက ဖမ္းမိေတာ့ ေႂကြး ေဟာင္းလည္း ဆပ္ရပါတယ္၊ ေႂကြး သစ္လည္း ခ်ရပါတယ္ဆိုတဲ့ ဥပမာ နဲ႔ မိဘႏွစ္ပါးကိုလည္း ေကၽြးတံု႔ေကၽြး လွည့္ ရွာေကၽြးရပါတယ္၊ သားသမီး မ်ားကိုလည္း ရွာေဖြေကၽြးရပါတယ္ လို႔ တရားေဟာတာ။ ဒီဇာတ္ေတာ္ က မာတာပိတုဥပ႒ာနံ ပုတ္ၱဒါရႆ သဂၤေဟာဆိုတဲ့ ႏွစ္ပုိဒ္စလံုးငံုမိတဲ့ ဇာတ္ပါပဲ။
မိဘေတြကို ေကၽြးေမြးျပဳစု တယ္၊ မိဘေတြကို ေပးဆပ္ေနရတာ ပါပဲ။ မိဘနဲ႔သားသမီးဆိုတာ အျပန္ အလွန္သေဘာေတြနဲ႔ ေပးေနယူေန ၾကတာပဲ။ မိဘကေပးတယ္၊ သား သမီးကယူတယ္၊ သားသမီးက ေပးတယ္ မိဘကယူတယ္၊ ေပးတဲ့လူက ေပး ယူတဲ့လူကယူ၊ ဘ၀သံသရာမွာလည္း ဒီလိုပါပဲ။ သံသရာဆိုတာ အေပးအယူေတြနဲ႔ လည္ေနပါတယ္။ အေႂကြးသံသရာႀကီးလို႔ဆိုေသာ္ ဆို ေကာင္းပါတယ္။
လူျဖစ္လာတယ္၊ ေႂကြးဆပ္ဖို႔ ျဖစ္လာရတယ္။ ဘယ္သူ႕ကိုဆပ္ရမွာ လဲ၊ တစ္ေလာကလံုးကို ဆပ္ရမွာပဲ။ တစ္ေလာကလံုးက ကိုယ့္ရဲ႕ေႂကြးရွင္ ႀကီး၊ ျမင္ျမင္ေလရာ ကိုယ့္ေႂကြးရွင္ ခ်ည္းပဲ။ သစ္ပင္ေလးတစ္ပင္ကအစ ေႂကြးရိွရင္ ဆပ္ရမွာပဲ။ သူ႕အရိပ္ ကေလးကို ခိုနားလုိက္ရတယ္။ သူ႕ ေက်းဇူးကိုယ့္အေပၚ တင္သြားၿပီ။ သူ က ေႂကြးေပးတဲ့ ေႂကြးရွင္ျဖစ္သြား ၿပီ။ ေႂကြးရိွရင္ ဆပ္ရေတာ့မယ္။ သူ႕ ေက်းဇူး ကိုယ့္အေပၚ တင္သြားၿပီ။ သူကေႂကြးေပးတဲ့ ေႂကြးရွင္ျဖစ္သြား ၿပီ။ ေႂကြးရိွရင္ ဆပ္ရေတာ့မယ္။ သူ႕ ေက်းဇူးကို သိရေတာ့မယ္။ ဘယ္လို ေက်းဇူးဆပ္မလဲ။ အရိပ္ေနေန အခက္ခ်ဳိးခ်ဳိးမလုပ္ႏွင့္၊ သူ႕အခက္ အလက္ကေလးေတြကို မခ်ဳိးပါႏွင့္။ သူ ရွင္သန္ေရးအတြက္ သူ႕ကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ပါ။ သူ႕ကို စမ္္းလမ္းစိုျပည္စည္ကား ဖြံ႕ၿဖဳိး ေအာင္လုပ္ေပးရမယ္။ ခုိနားရာရွာ သတၱ၀ါတုိ႔ကို သူအရိပ္မိုးေပးႏုိင္ေအာင္ လုပ္ေပးရမယ္။
သက္မဲ့အရာ၀တ္ၳဳတစ္ခုအေပၚ မွာေတာင္ ဒီလိုသေဘာမ်ဳိး၊ ဒီလို အျမင္မ်ဳိးထားရမယ္ဆို သက္ရိွ သတၱ၀ါေတြအေပၚမွာေတာ့ ေျပာမေန ပါနဲ႔ေတာ့။ သတၱ၀ါေတြအားလံုးကို အေႂကြးေတြလို႔ပဲျမင္ပါ၊ ကံေတြျပဳေန ျခင္းသည္ ေႂကြးေတြယူေနျခင္း ျဖစ္ ၏။ ကိုယ္ျပဳတဲ့ကံအတုိင္း ကိုယ့္မွာ လာခံရတာပါပဲ၊ ကံေတြ ျပဳတာမ်ား ေလ ေႂကြးေတြမ်ားေလ၊ ဥစၥာစၥည္း ဆိုတာလည္း ေႂကြးေတြပါပဲ။ စည္းစိမ္ဥစၥာေတြ ခမ္းနားမ်ားျပားေလ ေႂကြးေတြပတ္လည္၀ိုင္းေနေလ။
စကၡဳပါလမေထရ္ဟာ ေလာက ႀကီးကို ဆင္ျခင္မိပါတယ္။ ေလာက စည္းစိမ္ဟူသည္ ေႂကြးယူ၍ ရ,ထား ေသာ ဥစ္ၥာမ်ားသာ ျဖစ္၏။ ဥစ္ၥာ စည္းစိမ္မ်ားေလေလ ေႂကြးပတ္လည္ ၀ိုင္းေလေလ ျဖစ္၏။ ယင္းေႂကြး မ်ားကို ၀ိပါကေႂကြး၊ ကမ္ၼေႂကြး၊ ကိေလသာေႂကြးဟူ၍ေခၚေၾကာင္း မဟာပါလဟာ ေဇတ၀န္ေက်ာင္း ေတာ္၌ တရားေတာ္ကို နာယူရာမွ သေဘာေပါက္လာတယ္။ အမွန္အား ျဖင့္ ဘ၀ဟူသည္ “ေႂကြး” ပါတကား။
သို႔ရာတြင္ ညီငယ္စူဠပါလ သည္ သူကဲ့သို႔မဟုတ္၊ ဘ၀၌ သာယာဖြယ္ကိုသာျမင္တယ္။ ဘ၀၌ ၿငီးေငြ႕ဖြယ္ကိုမျမင္၊ ဘ၀ကိုျမတ္ႏိုး စရာပန္းတုိင္အျဖစ္သာျမင္တယ္။ ဘ၀ကိုအသံုးျပဳစရာ တန္ဆာပလာ အျဖစ္မျမင္။ ဘ၀ကို ကိုယ္ပိုင္အျဖစ္ သာျမင္တယ္။ ဘ၀ကိုေႂကြးအျဖစ္ မျမင္။ အမွန္အားျဖင့္ စူဠပါလသည္ ခံစားမႈခ်မ္းသာ “ေ၀ဒယိတသုခ”ကို သာ နားလည္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းမႈခ်မ္းသာ “သႏ္ၲိသုခ”ကို နားမလည္သျဖင့္ ယခု ကဲ့သို႔ အျပစ္တင္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈခ်မ္းသာသည္သာ ခ်မ္းသာစစ္ျဖစ္ၿပီး ခံစားမႈခ်မ္းသာ ဟာ ဒုကၡ၏အသြင္တစ္မ်ဳိး ျဖစ္ပါ တယ္။
စကၡဳပါလမေထရ္ ရဟႏၱာျကီးဘ၀မွာ မျမင္မစမ္းနဲ႔ မ်က္မျမင္ အကန္းဘ၀ ျဖစ္ေနရတယ္၊ ဘ၀ တစ္ခုမွာ သူျပဳခဲ့တဲ့ကံအတြက္ သူခံ ရတာပဲ၊ သူကေဆးဆရာ၊ မ်က္စိ မျမင္ရတဲ့ အမ်ဳိးသမီး လူနာ တစ္ေယာက္ကို သူကုေပးလို႔ ေပ်ာက္ကင္းသြားတယ္။ ဒါေပမဲ့ အမ်ဳိးသမီးက ေဆးကုခမေပးခ်င္ေတာ့ မေပ်ာက္ဘူး၊ မျမင္ရဘူး၊ ပိုေတာင္ဆိုးသြား တယ္လို႔ ေျပာတယ္။ ေဆးဆရာက စိတ္ဆိုးေဒါသထြက္ၿပီး အကန္းေဆးေတြ ခတ္ေပးလိုက္ေတာ့ ကန္းသြားတယ္။ အဲဒီ၀ဋ္ေႂကြးက စကၡဳပါလ မေထရ္ရဟႏ္ၲာႀကီးဘ၀ထိေအာင္ လာခံရတယ္။
ကံေႂကြးေတြလုပ္ေတာ့ ၀ိပါက ေႂကြးေတြတင္တယ္၊ ကံေႂကြးေတြ လုပ္တယ္ဆိုတာ ကိေလသာေတြ ေသာေသာထေနတာပါ။ ကိေလသာ နဲ႔ကံက တြဲလ်က္ယွဥ္လ်က္ စပ္လ်က္၊ ကိေလသာမရိွရင္ ကံမရိွပါဘူး။ ကံ မရိွေတာ့ရင္လည္း ကိေလသာ မရိွ ေတာ့ပါဘူး။ ကံ ကိေလသာတို႔ မရိွ ေတာ့ဘူးဆိုမွေတာ့ ၀ိပါက၀ဋ္ေႂကြး ေတြလည္း ဘယ္မွာေပၚေတာ့မွာလဲ။
၀ဋ္ေႂကြးေတြလည္း လည္ေန တယ္၊ ကမၼ၀ဋ္၊ ၀ိပါက၀ဋ္၊ ကိေလသ၀ဋ္ ဒီ(၃)မ်ဳိးက ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ကို လွည့္ေနတယ္၊ အ၀ိဇ္ၨာ သခၤါရက ကမ္ၼ၀ဋ္၊ ၀ိညာဏ္ နာမ္႐ုပ္ သဠာယတန ဖႆ ေ၀ဒနာက ၀ိပါက၀ဋ္၊ တဏွာ ဥပါဒါန္၊ ကမ္ၼ ဘ၀၊ ဇရာမရဏက ကိေလသာ၀ဋ္၊ ဒီ၀ဋ္(၃)မ်ဳိး လည္ေနတယ္။
၀ဋ္မွာအၿမဲ ငရဲအပတဲ့၊ ၀ဋ္က အၿမဲခံေနရမွာပဲ။ ငရဲဆိုတာ ခံၿပီးရင္ ၿပီးေရာ ကၽြတ္လြတ္သြားႏိုင္တယ္။ ၀ဋ္ကေတာ့ ဘ၀ရိွသေရြ႕ ၀ဋ္က တြဲလ်က္ယွဥ္လ်က္ လိုက္ပါေနတယ္။ ၀ဋ္ေႂကြးဆိုတာ ဘယ္သူမွ မလြတ္ပါ ဘူး။ ရဟႏၱာျကီးေတြလည္း မလြတ္ ဘူး။ ဘုရားေသာ္မွ မလြတ္ဘူး။ ဘုရားလည္း ၀ဋ္ေတာ္(၁၂)ပါးဆိုၿပီး ခံေနရတယ္။
ရဟႏၱာႀကီးရွင္မဟာေမာဂ္ၢလာန္ လည္း ဓားျပေတြရဲ႕ ရက္စက္စြာ သတ္ျဖတ္ျခင္းခံရၿပီး ပရိနိဗ္ၺာန္ျပဳ သြားခဲ့ရတာပဲ။
ေႂကြးဆိုတာရိွရင္ မဆပ္မေနရ ဆပ္ၾကရမွာပဲ။ မဆပ္လို႔ မရဘူး။ မယူခ်င္လို႔လည္း မရဘူး။ မေပးခ်င္ လို႔လည္း မရဘူး။ ဘာျပဳလို႔လဲဆို ေတာ့ ဘ၀သံသရာဆိုတာကိုက အေႂကြးသံသရာႀကီးသာပါ။
လူတစ္ေယာက္ကို သတ္လိုက္ တယ္။ သူေႂကြးယူလုိက္တာပဲ။ သူ အသတ္ျပန္ခံရေတာ့မယ္၊ သတ္တဲ့ ေႂကြးယူေတာ့ အသတ္ခံရတဲ့ေႂကြး ျပန္ရတယ္။ အသတ္ခံျပန္ဆပ္ရ မယ္။ သတ္တယ္ဆိုတဲ့ေႂကြးက အျပန္အလွန္ေတြျဖစ္ၿပီး မရပ္ေတာ့ ဘူး။ မဆံုးေတာ့ဘူး။ ကလဲ့စားျပန္ ေခ်ၾကတယ္။ သတ္တဲ့ေႂကြးေတြ မရပ္မနား ျဖစ္ေနေတာ့တာပဲ။ သူက ငါ့ကိုသတ္လို႔ ငါကသူ႕ကို ျပန္သတ္ တယ္။ တစ္ခါ သူက ငါ့ျပန္သတ္၊ ငါက သူ႕ျပန္သတ္နဲ႔ ဒီေႂကြးသံသရာ ဘယ္ေလာက္ေၾကာက္စရာ ေကာင္း ပါသလဲ။ အစျပဳမိရင္ ရပ္လို႔မရေတာ့ ဘူး။ ရပ္ဖို႔ရာအေတာ္ခဲယဥ္းသြားၿပီ။
ကေလးကိုသတ္ပစ္တဲ့ ဇာတ္ ရိွတယ္၊ ပထမမိန္းမက ကေလး မေမြးဘူး။ လင္က ေနာက္မိန္းမ ထပ္ယူတယ္။ ေနာက္မိန္းမက ကေလးေမြးေတာ့ အဲဒီကေလးကို ပထမမိန္းမက လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္ပစ္ တယ္။ ကေလးအေမက အၿငဳိး အေတးထားၿပီး ကလဲ့စားေခ်ရပါေစ ေၾကာင္း ဆုေတာင္းေတာ့ ေနာက္ ဘ၀ သူက ဘီလူးမျဖစ္တယ္။ မိန္းမ ႀကီးျဖစ္သူကလည္း ဘ၀ေျပာင္းၿပီး ေနာက္ဘ၀ ကေလးမိခင္ျဖစ္တယ္။ ဘီလူးမက ကလဲ့စားေခ်သတ္ျဖတ္ တယ္။ အျပန္အလွန္ အၿငဳိးအေတး ေတြ ကလဲ့စားေတြ မဆံုးေတာ့ဘူး။ ျမတ္ဘုရားနဲ႔ေတြ႕မွ ကၽြတ္လြတ္သြား ၾကတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ၀ဋ္ေႂကြးတင္မခံၾက ပါနဲ႔၊ ေၾကးေတြမယူၾကပါနဲ႔။ အဆက္ ျဖတ္ပစ္ၾကပါေတာ့။ အခုေတာ့ ေႂကြး ေတြကို အလြယ္တကူ ယူေနၾက တယ္။ ေႂကြးတင္ရင္ ရွင္ဘုရင္ဆပ္ လိမ့္မယ္ဆိုၿပီး ယူၾကတာပဲ။ ေႂကြး ယူရတာ လြယ္ပါတယ္။ ေႂကြးျပန္ ဆပ္ရတာက်ေတာ့ ခက္တယ္၊ ေႂကြး ယူလုိက္တာနဲ႔ အတိုးေပးရမယ္၊ ျပန္ ဆပ္ရမယ္ဆိုတာ သိထားပါ။ ေႂကြး တင္လုိက္တာနဲ႔ စိတ္မခ်မ္းသာရ ေတာ့ပါဘူး။
ဒီေတာ့ ေႂကြးသံသရာႀကီး အစကို ရွာလိုက္ေတာ့ ဘ၀ျဖစ္ေပၚ လာမႈႀကီးပါပဲ။ ဇာတိအစ ဘ၀တစ္ခါ ေမြးလာၿပီဆိုကတည္းက ေႂကြး လုပ္ငန္းေတြ စေတာ့တာပဲ။ ဘ၀ခႏ္ၶာ ရလာတာဟာ သံသရာလည္ေအာင္ လုပ္ႏုိင္သလို သံသရာျပတ္ေအာင္ လည္း လုပ္ႏုိင္တဲ့ အခြင့္အေရးေတြ ရရိွေနပါတယ္။ ေႂကြးသံသရာျပတ္ ေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ၊ ရွင္းပါတယ္၊ ေႂကြးေတြထပ္မယူနဲ႔ေပါ့။
တက္ၠသိုလ္လွေမာင္
(ေရတာရွည္)

0 comments:

Post a Comment

စာမေရးျဖစ္ေတာ့တာေၾကာင့္ က်ေနာ္ႀကိဳက္ၿပီး ဖတ္ေစခ်င္တဲ့ စာေလးေတြကို တင္ထားပါတယ္ဗ်ာ

Followers

Total Pageviews

အမွာပါးစရာမ်ားရွိေနရင္

Pop up my Cbox

Blog Archive

အက္ဒမင္

အျခားက႑မ်ားကို ေလ့လာရန္

ရွာေဖြေလ ေတြ႔ရွိေလ

စာေပျမတ္ႏိုးသူမ်ား

free counters
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...