နာဇီတို႔၏ ကမ႓ာေက်ာ္ လူသားအသံုးျပဳ စမ္းသပ္ခ်က္မ်ား

Erwin Ahboy

၁၉၄၀ ခုႏွစ္ ဒုတိယကမ႓ာစစ္ပြဲ ကာလ အတြင္း ျပဳျပင္ေလ့က်င့္ေရး စခန္း မ်ားတြင္ ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ ထားေသာ ႐ိုမာနီ၊ စင္တီ ႏွင့္ ဒုကၡိတ ဂ်ာမန္မ်ား အပါအဝင္ ပိုးလ္တိုင္းရင္းသား ႏွင့္ ဆိုဗီယက္ စစ္သံု႔ပန္း မ်ားစြာ တို႔ကို စမ္းသပ္ခန္းမွ ႂကြက္မ်ားကဲ့သို႔ သေဘာထား၍ မစာမနာ ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ ေဆးသုေတ သန ျပဳလုပ္ခ်က္ တို႔ျဖစ္သည္။ ၎ျဖစ္စဥ္ မ်ားသည္ နာဇီတို႔၏ လူသားအသံုးျပဳ စမ္းသပ္ခ်က္မ်ားဟု ကမ႓ာေက်ာ္ ခဲ့သည္။

[အႁမႊာစမ္းသပ္ခ်က္]
အက်ဥ္းစခန္းမ်ားတြင္ အႁမႊာမ်ားကို ဖမ္းဆီး ထားသို ေစာင့္ၾကည့္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ လူသားတို႔၏ ခႏၶာကိုယ္သည္ သာမန္ ထက္ ပိုမိုေသာ နည္းစနစ္ျဖင့္ ပြားယူရႏိုင္/မႏိုင္ သိရန္ ျဖစ္သည္။ စမ္းသပ္ပံု အေသးစိတ္ကို မသိခဲ့ရေသာ္လည္း တစ္ေယာက္ကို မ်က္လံုး မ်ားႏွင့္အသားမ်ား အတြင္းသို႔ အေရာင္မ်ား ထိုးသြင္းလွ်င္ က်န္တစ္ေယာက္ ေျပာင္းလဲ/မလဲ ေစာင့္ၾကည့္သည္ဟု ဆိုသည္။ အႁမႊာစံုတြဲ ၁၅၀၀ ေက်ာ္တြင္ ၂၀၀ မွ်သာ အသက္ရွင္လ်က္ က်န္ရွိခဲ့သည္။
[အ႐ိုး၊ ႂကြက္သားႏွင့္ အာရံုေၾကာ အစားထိုး စမ္းသပ္ခ်က္]
Ravensbrück အက်ဥ္းစခန္းတြင္ ၁၉၄၂ မွ ၁၉၄၃ အၾကားတြင္ ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ စမ္းသပ္ခ်က္မ်ားျဖစ္သည္။ ေမ့ေဆး/ထံုေဆး တစ္စံုတစ္ရာ မေပးပဲ စမ္းသပ္ခံ ပုဂၢိဳလ္၏ အ႐ိုးအဆစ္မ်ားႏွင့္ ႂကြက္သား၊ အာရံုေၾကာစသည့္ အပိုင္းမ်ားကို လွီးထုတ္ ျဖတ္ေတာက္ ယူၿပီး စစ္ပြဲတြင္ ဒဏ္ရာရရွိလာေသာ သူတို႔အား အစားထိုးကုသေစခဲ့ ျခင္း ျဖစ္သည္။ Chimera မႏုႆ သတၱဝါမ်ား စမ္းသပ္မႈအထိ ျမႇင့္တင္ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။
[ဦးေႏွာက္ထိခိုက္မႈ ေရာဂါမ်ားအေၾကာင္း စမ္းသပ္ခ်က္]
၁၉၄၂ ခုႏွစ္ အတြင္း နာဇီ လံုျခံဳေရးဝန္ေဆာင္မႈ အရာရွိ၏ အိမ္ေနာက္ေဖး ဂိုေထာင္ အတြင္း စမ္းသပ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ အသက္ ၁၁/၁၂ ခန္႔ရွိေသာ ကေလးငယ္ တစ္ေယာက္ကို ထိုက္ခံုတြင္ ႀကိဳးျဖင့္ တုပ္ထားသည္။ သူ၏အေပၚတြင္ေတာ့ သံုးေလးစကၠန္႔ၾကား တစ္ခါ က်က် လာတတ္ေသာ တူႀကီးတစ္ေခ်ာင္း တပ္ထားသည့္ ကိရိယာႀကီး ျဖင့္ မိုးထားသည္။ ဤသို႔ စမ္းသပ္လိုက္ ေရာဂါစစ္လိုက္ျဖင့္ ကေလးငယ္ တစ္ေယာက္ၿပီး တစ္ေယာက္ အသုတ္သင္ခံရခဲ့သည္။
[ေအးခဲစံနႈန္း စမ္းသပ္ခ်က္]
၁၉၄၁ ခုႏွစ္တြင္ Luftwaffe ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ Hypothermia ဒဏ္မွ ကာကြယ္နည္း ရွာေဖြေရး စီမံကိန္း ျဖစ္သည္။ စမ္းသပ္ခ်က္ စုစုေပါင္း ၃၆၀ မွ ၄၀၀ အၾကားျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီး စမ္းသပ္ခံ ၂၈၀ မွ ၃၀၀ အတြင္း သည္ တစ္ႀကိမ္ထက္ပို အစမ္းခံခဲ့ရသည္။ စမ္းသပ္သည့္ ပံုစံမ်ားမွာ −6 °C (21 °F) အပူခ်ိန္ရွိ အလြန္ေအးေသာေနရာမ်ားတြင္ ကိုယ္လံုးတီးပစ္ထားျခင္းမ်ိဳး ပါဝင္ၿပီး အပူျပန္ေပးရန္ အတြက္မူ ပြက္ပြက္ဆူေနသည့္ ေရေႏြးအိုးထဲ ပစ္ထည့္ျခင္းျဖင့္ အပူခ်ိန္ ႐ုတ္တရက္ အကူးအေျပာင္း ဒဏ္ခံႏိုင္/မႏိုင္ ကို စမ္းသပ္ခဲ့သည္။
[ေသြးလြန္တုပ္ေကြး စမ္းသပ္ခ်က္]
၁၉၄၂ မွ ၁၉၄၅ အၾကားတြင္ Dachau အက်ဥ္းစခန္း၌ စမ္းသပ္ ခဲ့သည္။ က်န္းမာေသာ အက်ဥ္းသားမ်ားကို ေရာဂါပိုး သယ္ေဆာင္ သည့္ ျခင္မမ်ားႏွင့္ အတူထား၍ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ျခင္မမ်ားထံမွ စစ္ထုတ္ထားေသာ ေရာဂါပိုးကို အက်ဥ္းသားအား ထိုးသြင္းျခင္း ျဖင့္လည္းေကာင္း ေရာဂါကူးစက္ေစသည္။ ထို႔ေနာက္မွ ေဆးဝါး မ်ိဳးစံုျဖင့္ တစ္မ်ိဳးၿပီး တစ္မ်ိဳး ထိုးသြင္း ကုသၾကည့္ျခင္း ျဖစ္သည္။ လူ ေထာင္ေက်ာ္ စမ္းသပ္ခဲ့ၿပီး ထက္ဝက္မက ေသဆံုး ခဲ့ရသည္။
[အဆိပ္ေငြ႕ စမ္းသပ္ခ်က္]
၁၉၃၉ မွ ၁၉၄၅ အၾကားတြင္ Sachsenhausen, Natzweiler စသည့္ နာမည္ေက်ာ္ အက်ဥ္းစခန္းမ်ားတြင္ အမ်ားအျပားစမ္းသပ္ခဲ့သည္။ မေသရံုတမယ္ အဆိပ္ေငြ႕ ဒဏ္သင့္ေစၿပီးမွ ေဆးမ်ား ထိုးသြင္း ကုသၾကည့္ျခင္း ျဖစ္သည္။
[Sulfonamide စမ္းသပ္ခ်က္]
၁၉၄၂ ခုႏွစ္ႏွင့္ ၁၉၄၃ အၾကား Ravensbrück အက်ဥ္းစခန္းတြင္ ကပ္ပါးပိုးမႊား လက္နက္ စြမ္းပံုႏွင့္ ကုသေဆး တို႔ကို သိလို၍ ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ စမ္းသပ္ခ်က္ ျဖစ္သည္။ အက်ဥ္းသားတို႔၏ ပြင့္ေနေသာ ဒဏ္ရာတို႔ကို ေဆးမကုပဲ ကပ္ပါးပိုးတို႔ျဖင့္ ကူးစက္ေစလိုက္သည္။ ထိုမွ ဒဏ္ရာျပင္းထန္ေအာင္ ေစာင့္ၿပီး Sulfonamide ျဖင့္ ျပန္လည္ ကုသေစခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
[ပင္လယ္ေရ စမ္းသပ္ခ်က္]
၁၉၄၄ ခုႏွစ္အတြင္း Dachau အက်ဥ္းစခန္း၌ လ အတန္ၾကာ စမ္းသပ္ခဲ့သည္။ ေရာမ အက်ဥ္းသား ၉၀ ေက်ာ္ခန္႔ကို အစာျဖတ္ ေရျဖတ္ၿပီး ပင္လယ္ေရခ်ည့္ တိုက္ေကၽြးခဲ့သည္။ အက်ဥ္းသားမ်ားမွာ အလြန္ဆိုးရြားေသာ ေဝဒနာခံစားရၿပီး ေရအငတ္လြန္ကာ တျဖဳတ္ျဖဳတ္ ေသပြဲဝင္ၾကရသည္။ အခ်ိဳ႕သည္လည္း အက်ဥ္းခန္း ၾကမ္းျပင္ကို သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ၿပီး က်န္ခဲ့ေသာ ေရစေရနမ်ားကို လိုက္လံလ်က္ရသည့္တိုင္ ေရခ်ိဳ ငတ္မြတ္မႈဒဏ္ကို ခံရၿပီး ေသဆံုးၾကရသည္။
[အဆိပ္သစ္ စမ္းသပ္ခ်က္]
၁၉၄၃ မွ ၁၉၄၄ အၾကားကာလအတြင္း Buchenwaldto တြင္ အဆိပ္ျပင္းမႈ ဒီဂရီကို ရွာေဖြရန္အတြက္ ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ အရက္စက္ဆံုး စမ္းသပ္ခ်က္ျဖစ္သည္။ စမ္းသပ္ပံုမွာ ဓားစာခံတို႔ စားမည့္ အစာအတြင္းသို႔ အဆိပ္ကို သိုဝွက္၍ ထည့္သည္။ အခ်ိဳ႕ အက်ဥ္းသား ဓါးစာခံမ်ားမွ ခ်က္ခ်င္းေသေသာ္လည္း အခ်ိဳ႕မွာ မေသ။ ထိုသို႔ မေသသူမ်ားကို ရင္ခြဲ စစ္ေဆးရန္အတြက္ ဟုဆိုကာေသနတ္ျဖင့္ ပစ္သတ္သည္။ ၿပီးလွ်င္ သမ္းသပ္သည္။ အခ်ိဳ႕မွာလည္း အစာအဆိပ္မခတ္ပဲ က်ည္အတြင္း အဆိပ္ထည့္ကာ ပစ္ထည့္ျခင္းမ်ိဳးျဖင့္ အဆိပ္သင့္ ေသဆံုးရသည္။ ရွင္သူ တစ္ေယာက္မွ မရွိ။
[အျမင့္ဒဏ္ စမ္းသပ္ခ်က္]
၁၉၄၂ ခုႏွစ္ အတြင္း Dachau အက်ဥ္းစခန္းတြင္ ေလယာဥ္ ပ်က္က်စဥ္ ေလယာဥ္မႉးမ်ား ခုန္ထြက္ႏိုင္ ရန္ အတြက္ ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ စမ္းသပ္ခ်က္ ျဖစ္သည္။ ေလဖိအား တို႔ျဖင့္ စနစ္တက် စီမံထားေသာ အက်ဥ္းစခန္းႀကီးမ်ားထဲတြင္ အက်ဥ္းသားမ်ားကို ေနထိုင္ေစျခင္းျဖင့္ ဒဏ္ခံႏိုင္မႈကို စမ္းသပ္ခဲ့သည္။ ဒဏ္မခံႏိုင္သည့္ အက်ဥ္းသားမ်ား ေသဆံုးၿပီး လြတ္ေျမာက္သူမ်ားအဖို႔ ဦးေႏွာက္ခြဲစိတ္၍ သုေတသန အလုပ္ခံခဲ့ရသည္။ အေယာက္၂၀၀ ေက်ာ္စမ္းသပ္ခဲ့ၿပီး ဤ စမ္းသပ္ခ်က္တြင္လည္း ရွင္သူ မရွိေပ။
-credit မွတ္စုၾကမ္း