ကိုုယ္က်င္႔သိကၡာ အတုုအေယာင္ (Fake Morality)

Aung Myo Myat

ငယ္တုုန္းကသိပ္ေလးစားတဲ႔ ဆရာမတစ္ေယာက္ေျပာေနၾက စကားေလးရိွတယ္။ အလိုု႔ရိုုးေနတာမဟုုတ္ဘူး၊ လွည္႔ပါတ္တတ္တယ္၊ မရိုုးမေျဖာင္႔ေနတတ္တယ္၊ ရိုုးဂုုဏ္ကိုု သေဘာက်လြန္းလိုု႔ ရိုုးရိုုးသားသားေနတာတဲ႔။ ဘ၀မွာ အလႊာမ်ိဳးစံုုက လူမ်ိဳးစံုုကိုု ေနရာအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ေဒသအမ်ိဳးမ်ိဳးမွာ ေတြ႔ၾကံဳဖူးျပီးေနာက္ ဆရာမေျပာခဲ႔တာေလးကိုု ပိုုပိုုသေဘာေပါက္ျပီး၊ ကိုုယ္႔ဆရာမရဲ႕ တျပည္႔ျဖစ္ခဲ႔ဖူးတာေလးကိုု ဂုုဏ္ယူ၀မ္းသာမိတယ္။


တစ္ေန႔ကဆယ္တန္းတက္ေနတဲ႔ ညီငယ္တစ္ေယာက္ ရွစ္တန္းနဲ႔ေက်ာင္းထြက္ျပီး ရပ္ကြက္ထဲမွာ ဂိမ္းဆိုုင္တစ္ေနကုုန္ထိုုင္၊ ဟိုုေယာင္ေယာင္ဒီေယာင္ေယာင္လုုပ္ေနတဲ႔ အသက္ၾကီးၾကီးေကာင္ေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ တတြဲတြဲလုုပ္ေနလိုု႔ သူ႔အေမဆံုုးမေနတယ္။ ဒီေကာင္ေလးနဲ႔တြဲတြဲျပီး ညထြက္ထြက္လည္တတ္တာ၊ ခဏခဏေပ်ာက္ေပ်ာက္သြားတာ ညီငယ္ေလးရဲ႕ အေမက မၾကိဳက္ဘူး၊ ဒါေၾကာင္႔ အေပါင္းအသင္းမလုုပ္ဖိုု႔တားတယ္။

ညီငယ္ကေတာဘာမွေတာ႔ျပန္မေျပာရွာဘူး။ သူ႔အေမစကားကိုု တံုုတိဘာေ၀နားေထာင္ေနတယ္။ ခဏေတာ႔ နင္႔ညီေျပာဦးဆိုုျပီး ကၽြန္ေတာ႔အေဒၚက သူ႔ျပႆနာကိုုယ္႔ျပႆနာလုုပ္ထားခဲ႔တယ္။

ဖတ္လက္စစာအုုပ္ခဏခ် ကိုုယ္႔ညီကိုုအကဲခတ္ၾကည္႔ရတယ္။ ညီေတာ္ေမာင္ၾကည္႔ရတာ သူ႔သူငယ္ခ်င္းကိုုမေကာင္းေျပာထားလိုု႔ သိပ္ေတာ႔ေက်လည္ပံုုမေပါက္ဘူး။ ဆရာတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ေကာ၊ လူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ စိတ္ဓါတ္ခံယူခ်က္အေနအရေကာ ညီငယ္ကိုုနားလည္မိေတာ႔ ဆံုုးမတာဘာညာ မလုုပ္ခ်င္ဘူးဆိုုေပမယ္႔ သူ႔နဲ႔ေဆြးေႏြးခ်င္စိတ္ေပၚလာတယ္။

ကိုုယ္႔ညီငယ္ကိုု သူ႔သူငယ္ခ်င္းအေပၚသူ႔အျမင္ကိုု လွည္႔ပါတ္ေမးျပီးေတာ႔ ကိုုယ္သေဘာေပါက္လိုုက္တာက သူ႔သူငယ္ခ်င္းက သူ႔အတြက္ သူရဲေကာင္းဆန္ေနတယ္။ ေခတ္မွီမွီသပ္သပ္ရပ္ရပ္ေက်ာ႔ေက်ာ႔ေမာ႔ေမာ႔ ေနတတ္တယ္၊ ရည္းစားထည္လည္းထားႏိုုင္တယ္၊ အေပါင္းသင္းေတြအေပၚေကာင္းတယ္ေပါ႔။ အဓိကသူ႔သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ပါတ္သက္တဲ႔ Highlight က သူ႔သူငယ္ခ်င္းဟာ စိတ္ဓါတ္ေကာင္းတယ္။

သူ႔သူငယ္ခ်င္းစိတ္ဓါတ္ေကာင္းတယ္ဆိုုတာကိုု ထင္ျမင္ေနတဲ႔ညီငယ္အေျပာအဆိုုမွာ သူ႔သူငယ္ခ်င္းထက္ေကာင္းတဲ႔လူ မရိွေတာ႔သလိုုေျပာေနလိုု႔ ဘ၀မွဆိုုးဆိုုး၀ါး၀ါးကိုု စိတ္ဓါတ္ယုုတ္မာလွပါတယ္ဆိုုတဲ႔ လူေတြကိုု လက္ေခ်ာင္းေထာင္ေရတြက္ၾကည္႔ပါဦး လိုု႔ဆိုုေတာ႔ သူေတြဖူးတဲ႔ယုုတ္မွာသူဆိုုတာ ေတာ္ေတာ္စဥ္းစားယူရရွာတယ္။ လက္ေခ်ာင္းသံုုးေခ်ာင္းမျပည္႔လိုုက္ဘူး။

ေျပာခ်င္တာကေတာ႔ လူေတြဟာအျခားတစ္ပါးသူေတြရဲ႕ ကိုုယ္က်င္႔သိကၡာေတြကိုု အလြယ္တစ္ကူအားက် ၾကည္ညိဳေလးစား၊ အလြမ္းမိုုးခံတတ္သလိုု၊ အလြယ္တစ္ကူ အထင္ေသးလက္မခံတာမ်ိဳးေတြလည္း ျဖစ္တတ္ၾကတယ္။ ေသေသခ်ာခ်ာစဥ္းစား သံုုးသပ္တာမ်ိဳးမရိွၾကဘူး။

ဂ်ာမာန္ေတြးေခၚပညာရွင္ Friedrich Nietzsche (1844-1900) ရဲ႕ အဆိုုအရ ကိုုယ္က်င္႔သိကၡာဟာ လူ႔အသိုုင္းအ၀န္းတစ္ခုထဲက ခပ္ညံ႔ညံ႔လူေတြ၊ လူတန္းေစ႔အားထုုတ္ရုုန္းကန္မႈမရိွသူေတြ၊ ဘ၀မွာအရံႈးသမားျဖစ္ေနသူေတြအတြက္ လူေတာ္ေတြ၊ လူတန္းေစ႔အားထုုတ္ရုုန္းကန္ေနရသူေတြ၊ ဘ၀ကိုုေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္တည္ေဆာက္ထားသူေတြနဲ႔ အခြင္႔ေရးတူရဖိုု႔ တန္းညိွေပးထားတဲ႔ လူမႈ႔ေရးစံေတြျဖစ္တယ္။ ရွင္းရွင္းေျပာရရ သိပ္အားထုုတ္စရာမလိုဘဲ လူအထင္ၾကီးေအာင္ ၀တ္ထားလိုု႔ရတဲ႔ အေပၚယံ၀တ္ရံုုေတြေပါ႔။

အရက္သမားနဲ႔ ေ၀ေလေလေတြႏိုုင္ငံေရးသမားဆိုုတဲ႔ ၀တ္ရံုုၾကီးေတြျခံဳျပီး ေမာ႔ေနၾကတာေတြ၊ အလုုပ္အကိုုင္မဲ႔ေတြက ပါတ္၀န္းက်င္ထိမ္းသိမ္းေရးသမားေတြနဲ႔၊ လူမႈေရးလုုပ္ေနတာေတြ၊ မေအာင္ျမင္သူေတြ လူအသိမွတ္ျပဳခံခ်င္သူေတြက လူ႔အခြင္႔ေရးတိုုက္ပြဲ၀င္သူေတြျဖစ္ေနၾကတာေတြကိုု ေပါေပါမ်ားမ်ားျမင္ႏိုုင္တဲ႔ ခုုခ်ိန္မွာ Nietzsche ရဲ႕ အယူအဆကိုု ပိုုနားလည္ရတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ပညာေတြသင္ရေတာ႔ တကၠသိုုလ္ကဆရာမတစ္ခ်ိဳ႕ ၀တ္စားတာ၊ ေျပာဆိုုျပဳမႈေနထိုုင္တာကေတာ႔၊ ဆရာသမားေကာင္းပီသလြန္းေပမယ္႔ ပညာအားထုုတ္မႈမွာ မရိွသေလာက္နည္းပါးလြန္းတာေတြခဏခဏျမင္ရေတာ႔ ကိုုယ္က်င္႔သိကၡာအတုုဆိုုတာ ပိုုျပီးသေဘာေပါက္ရတယ္။ ပညာလိုုခ်င္လိုု႔ ဆရာေခၚၾကတာပါ၊ ဆရာပံုုေပါက္ရံုုနဲ႔ပဲ ဆရာလိုု႔သတ္မွတ္ျပီး ေက်ာင္းသားက ပညာလိုုခ်င္စိတ္ဆရာထက္ေတာင္ပိုုေနတဲ႔ အေျခေနေတြၾကံဳဖန္မ်ားေတာ႔ ကိုုယ္က်င္႔သိကၡာအတုုေတြ လက္ခံေနတဲ႔ လူ႔အသိုုင္း၀န္းၾကီးမွာ လူေတြဟာ အရည္ျခံဳ အဟုုတ္ျဖစ္တာပဲလိုု႔။

တစ္ေလာကလည္းရင္းႏွီးတဲ႔ လကၻရည္ဆိုုင္မွာထိုုင္ေနတုုန္း သဃၤန္းရံုုထားေပမယ္႔ မႈးေနပံုုေပါက္တဲ႔ ဘုုန္းၾကီးတစ္ပါး အလွဴခံေတာ႔ ဆိုုင္ရွင္ကလက္အုုပ္ေလးခ်ီျပီးေတာ႔ အလွဴေငြထည္႔လိုုက္တယ္။ ဒါကိုုမေက်လည္တဲ႔လူေတြက ဆိုုင္ရွင္ကိုုေ၀ဖန္ေတာ႔ ဆိုုင္ရွင္က ကၽြန္ေတာ္က ဘုုရားရွင္ရဲ႕ သဃၤန္းကိုုအရိုုအေသေပးတာ၊ သဃၤန္းကိုု လွဴတာပါတဲ႔။

က်ေတာ္ကေတာ႔ ေအာ္ကိုုယ္က်င္႔သိကၡာအတုုဆိုုတာ အေနထိုုင္၊ အ၀တ္အစား၊ အေျပာအဆိုုနဲ႔ တင္ကိုု လူေတြရဲ႕ စိတ္ခံစားခ်က္ကိုု အလြယ္တစ္ကူလွည္႔စားႏိုုင္ပါလားေပါ႔ေနာ္။ လိမ္လိုုက္ၾကစမ္းေပါ႔။ ခံလိုုက္ၾကစမ္းေပါ႔။ ေတာင္းမွာအကြပ္၊ လူမွာအ၀တ္ ဆိုုတဲ႔ဆိုုရိုုးေတြပဲရိွျပီး၊ အသြင္အျပင္နဲ႔ေတာ႔ အရည္ခ်င္းစစ္ အကဲျဖတ္ဖိုု႔မျဖစ္ႏိုုင္ဘူးဆိုုတာ သတိမခ်ပ္ၾကသူေတြကိုုးေနာ္။

ဖြတ္ေတြမိေက်ာင္းျဖစ္ေနတဲ႔ႏိုုင္ငံမွာ ျမစ္လည္းစိတ္မခ်မ္းသာ၊ မိေက်ာင္းအစစ္ေတြလည္း ဖြတ္နဲ႔ျပိဳင္မျဖစ္ခ်င္တာနဲ႔ အသံေတြမထြက္ၾက။ ကၽြန္ေတာ္တိုု႔ရဲ႕ လူ႔အဖြဲ႔စည္းတြင္းက ကိုုယ္က်င္႔သိကၡာအရည္ျခံဳျပီး ဖြံ႔ျဖိဳးမႈေတြ၊ တိုုးတက္မႈေတြနည္းပါးေစေနတဲ႔သူေတြ၊ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအက်ိဳးကိုု ယုုတ္ေလ်ာ႔ေစသူေတြကိုု ဆန္းစစ္ျမင္တတ္ၾကဖိုု႔လိုုလာျပီလားလိုု႔ေနာ္။

Nietzsche ကေတာ႔ ႏွစ္ဆယ္႔တစ္ရာစုုမွာ အလြယ္တစ္ကူျခံဳျပီး လူေလးစားေအာင္လုုပ္လိုု႔ရတဲ႔ ကိုုယ္က်င္႔သိကၡာအတုု ၀တ္ရံုုေတြကိုုဒီလိုုေျပာတယ္။
ေပ်ာ႔ညံ႔မႈေတြကိုု စိတ္ႏွလံုုးသားႏူးညံ႔မႈနဲ႔ အေရျခံဳျခင္း၊ ရုုပ္၀တၳဳေတြကိုု မတတ္ႏိုုင္ျခိဳးျခံရျခင္းကိုု လူသားဆန္မႈ၊ ကိုုယ္မဘာမွမတတ္ႏိုုင္လိုု႔ ေစာင္႔စားရတာကိုု စိတ္ရွည္မႈ၊ ကိုုယ္႔ကိုု္က်ဴးလြန္မႈကိုု လက္တံုု႔ျပန္ႏိုုင္စြမ္းမရိွျခင္းေၾကာင္႔ ျငိမ္ခံရျခင္းကိုု ခြင္႔လြတ္မႈ၊ ရိုုင္းစိုုင္းၾကမ္းၾကဳတ္မႈကိုု ရဲ႕ ရင္႔ခိုုင္မာမႈ၊ ေပ်ာ႔ညံ႔မႈကိုု ၾကင္နာမႈ၊ အႏိုုင္က်င္႔ဗိုုလ္က်တာကိုု ရဲ႕ ၀ံ႔မႈ၊ တြန္႔ဆုုတ္မႈကိုု၊ ရွက္ရြံ႕ မႈကိုု ႏွိမ္႔ခ်မႈ၊ ေမာက္မာမႈကိုု ဂုုဏ္သိကၡာ စတာေတြနဲ႔ အေရျခံဳ လိုုက္လိုု႔ရတယ္။

~AMM~
GREENHILL