ဘ၀ အေထြေထြ မိုးလိုေစြ ( ၃ )

Khine Wa Thone

က်ေနာ္႕အတန္းထဲမွာ စာေတာ္တဲ႔ ကေလးမေလးတစ္ေယာက္ရွိတယ္ ။
အဲ႔ဒီကေလးမေလး က အစက စာသိပ္မေတာ္ဘူး ၊ ေတာ္ခ်င္ခ်င္ျဖစ္ေန
တာပဲရွိတာ ၊ က်ေနာ္က ေတာ္တယ္ ေတာ္တယ္ နဲ႕ စြတ္ေျမာက္ေပး
ေတာ႕ ေနာက္ပိုင္း တကယ္ၾကိဳးစားလာတယ္နဲ႕တူတယ္ ။ တကယ္လည္း
ေတာ္လာတယ္ ။


ကေလးမေလးက က်ေနာ္႕ကို ေတာ္ေတာ္သံေယာဇဥ္ရွိတယ္ ။ က်ေနာ္
တည္းတဲ႔အိမ္မွာ ဟင္းစားမေကာင္းရင္ သူ႕အိမ္က ဟင္းေလးေတြ လာပို႕
ရွာတယ္ ။ သူ႕သံေယာဇဥ္က ဒီေလာက္နဲ႕ရပ္သြားရင္ေတာ္ေသးတယ္ ။
ဒီေလာက္နဲ႕ရပ္မသြားပဲ က်ေနာ္႕ကို သူ႕အမ အပ်ိဳတစ္ေယာက္နဲ႕ပါ
ေအာင္သြယ္လုပ္ေပးလာေရာ ။

သူ႕အစ္မကလည္း အညာသူ ပီပီ အသားညိဳညိဳ ၊ ငါးက်ီးက်ပ္တင္ေလး ။
မ်က္ႏွာမွာလည္း မွဲ႕ေျခာက္ေလးေတြနဲ႕ ။ အဲ႔ေတာ႕ က်ေနာ္လည္း ေ၀ရာ
မဏိ လုပ္ရေတာ႕တယ္ ။ အဲ႔ကေလးမေလးက သူ႕အစ္မနဲ႕ စြတ္ေအာင္
သြယ္ ၊ က်ေနာ္က ပါတ္ေျပး ၊ သူ႕အစ္မက ေက်ာင္းကိုလာျပီး မုန္႕ေတြ
လာပို႕လို လာပို႕ ။ ေတာ္ေတာ္ရယ္ရတယ္ ။

တပါတ္ေလာက္ၾကာေတာ႕ ရြာမွာ ျပန္႕ကုန္ျပီ ။ အဲ႔ဒီ အညာသူေလးနာမည္
မွတ္မိေသးတယ္ ။ မအိမ္ခ်စ္တဲ႔ . . . အခုေတာ႕ ေယာက်ၤားရေလာက္ပါျပီ
မအိမ္ခ်စ္နဲ႕ ဆရာေက်ာ္ေက်ာ္နဲ႕ ဘာဆိုလားပဲ ၊ ညာဆိုလားပဲ ။ တစတစ
တီးတိုးကေန က်ေနာ္ကိုေတာင္ ေနာက္တဲ႔လူက ေနာက္ကုန္ျပီ ။ က်ေနာ္
ကလည္း ဟာဗ်ာဆိုျပီး သုတ္ေခ်တင္ေတာ႕တာပဲ ။

မအိမ္ခ်စ္ကေတာ႕ လူေတြေမးလိုက္ရင္ သြားျဖဲကေလးနဲ႕ အင္းမလုပ္
အဲ႔မလုပ္ ရယ္ေနတယ္လို႕ၾကားတယ္ ။ ၾဆာမေလး ကမျငင္းေတာ႕ လူ
ေတြ က တကယ္မ်ားျဖစ္ေနၾကျပီလားေပါ႔ ။

က်ေနာ္တည္းတဲ႔အိမ္ကို ေက်ာင္းကေန ျပန္ရင္ မအိမ္ခ်စ္တို႕အိမ္ေရွ႕ရြာ
လမ္းမၾကီးကေန ျဖတ္ျပန္မွရတယ္ ။ က်ေနာ္ ေက်ာင္းက ျပန္ခ်ိန္ေလးနာ
ရီေလာက္ဆို မအိမ္ခ်စ္ ေရခ်ိဳးတဲ႔အခ်ိန္ ကြက္တိ ။ က်ေနာ္က လမ္းကျပန္
မအိမ္ခ်စ္ က ေရခ်ိဳးေနရာကေန ဆရာေလး ျပန္ျပီလား ၊ ဘာလားေပါ႔ ။
က်ေနာ္ကလည္း ျပန္ပါျပီခင္ဗ် ဆိုျပီး လစ္ေတာ႕တာပဲ ။ ဘယ္ႏွယ္႕ ေရေဆး ငါးဆိုရင္ေတာင္ စကားေလးဘာေလး ရပ္ေျပာရင္
ေျပာမိဦးမယ္ ။ အခုက ငါးက်ည္းေျခာက္ က်ပ္တင္ပါဆို ၊ တကယ္႕က်ပ္တင္ ။

အဲသာ ေန႕တိုင္းပဲခင္ဗ် ။ ေန႕တိုင္းကိုေတြ႕တာ ။ တေန႕က်ေတာ႕ က်ေနာ္
ေက်ာင္းမွာ အခ်ိန္ပို ေခၚသင္လိုက္ေတာ႕ ငါးနာရီခြဲေလာက္မွ အိမ္ကိုျပန္
ျဖစ္တယ္ ။ အဲ႔ ..... မအိမ္ခ်စ္ ေရခ်ိဳးတုန္းပဲ ခင္ဗ်ာ ။ ေရခ်ိဳးတုန္းပဲ ။
နဳတ္ခမ္းေလးေတြကို ျပာလို႕ . . . ဆရာေလး ျပန္ ျပန္ ျပန္လာပီလားးး တဲ႔
နုတ္ဆက္ျဖစ္ေအာင္ နဳတ္ဆက္လိုက္ေသးတယ္ ၊ ေမးေလးကို တဂါတ္ဂါတ္ နဲ႕ရိုက္လို႕ ။ ေနာက္ေန႕က်ေတာ႕ သူ႕ညီမ က်ေနာ္႕ တပည္႕
မ က က်ေနာ္႕ကို သူ႕အိမ္လိုက္ခဲ႔ပါတဲ႔ ။

ဟဲ႔ ဘာလုပ္မလို႕လဲဆိုေတာ႕ ၊ သူ႕အစ္မ မအိမ္ခ်စ္ေနမေကာင္းလို႕ လူနာ
လိုက္ေမး ပါတဲ႔ ။ ဘာျဖစ္တာလဲလို႕ေမးေတာ႕ အေအးမိတာ တဲ႔ ။ ျပီးမွ
ရယ္က်ဲက်ဲ နဲ႕ မေန႕ညေနက ဆရာေလးျပန္အလာကို ေရခ်ိဳးျပီးေစာင္႔တာ
အေအးပါတ္သြားတာတဲ႔ ၊ အဲ႔သာ ဆရာေလးမွာ တာ၀န္ရွိတယ္တဲ႔ ။
က်ေနာ္ လူနာသြားေမးလိုက္ခဲ႔ရတယ္ ဗ်ာ ။ ခိခိ ။

ေနာက္ဇတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ေျပာျပဦးမယ္ ။ အဲ႔ဒီရြာမွာ သူေဌးၾကီးတစ္ေယာက္
ရွိတယ္ဗ် ။ သူက သူေဌးသာဆိုတာ တစက္ကေလးမွ သူေဌးရုပ္မေပါက္
တာ ၊ ဘုရားစူး က်ေနာ္သူေဌးပါ ဆိုျပီး က်ိန္ျပရမဲ႔ ရုပ္မ်ိဳး ။ က်ေနာ္လည္း
အစက သူ႕ကို သူေဌးလို႕ကို မထင္တာ ။ ၾကည္႕ေလ ၊ သူ႕ပံုစံက အျမဲ
တမ္း အက်ၤီမပါ ၊ ပုဆိုးတိုတို ၀တ္ လို႕ ။ အသားကလည္း မဲေတာ႕ အေပၚပိုင္း ေျပာင္၀င္းေနျပီး ၊ ေအာက္ကလည္း ပုဆိုးၾကမ္းတိုတို ၊ ဆင္ၾကယ္ ဖိနပ္နဲ႕ ။ အံမာ အထင္ေတာ႕မေသးနဲ႕ၾဆာ ၊ ယာ ဧက
တစ္ရာေက်ာ္ ႏွစ္ရာနီးပါး ပိုင္သတဲ႔ ။ ယာတစ္ဧက ဆယ္သိန္းေလာက္
ဆိုေတာ႕ တြက္ၾကည္႕ေပါ႔ ။ သူပို္င္တာ အနည္းဆံုး သိန္းေထာင္ခ်ီပိုင္
တယ္ ။

က်ေနာ္တို႕တည္းတဲ႔အိမ္မွာ ေရတြင္းမရွိေတာ႕ သူ႕အိမ္က ေရတြင္းမွာေရ
သြားခ်ိဳးရတယ္ ။ အဲ႔ဒီ အနီးနားတစ္၀ိုက္မွာလည္း သူ႕တစ္အိမ္ပဲေရရွိတာ
ပဲ ။ သူလည္း က်ေနာ္႕ကို ေတာ္ေတာ္ခင္တယ္ ။ ငါ႔တူၾကီး ၊ ငါ႔တူၾကီးနဲ႕
ေနတာ ။ ေရသြားခ်ိဳးရင္ ေရခ်က္ခ်င္းမခ်ိဳးရဘူး ။ သူတည္ခင္းတဲ႔ ေရေႏြး
နဲ႕ ပဲျခမ္းေၾကာ္ေတြ ဘာေတြ ျမည္းျပီး ၊ သူနဲ႕ ေလေပါရေသးတာ ။

ေရခ်ိဳးခ်ိန္ေနာက္က်မွာစိုးလို႕ ေတာ္ေတာ္ထယူရတယ္ ။ အဲ . . . သူခ်မ္း
သာတာကို သိရတာက ဒီလို ၊ က်ေနာ္နဲ႕သူနဲ႕ တညေနမွာ ေလျပစ္ေနၾက
တုန္း ဓါတ္ေျမၾသဇာကိုယ္စားလွယ္ေတြလာတယ္ ။ ဓါတ္ေျမၾသဇာဖိုးလာ
ယူၾကတာ ၊ ဒီေတာ႕ အဲ႔ဒီဦးၾကီးက ဆရာေလး ထိုင္ေနရာက ခဏဖယ္
လို႕ေျပာေရာ ။ က်ေနာ္က သူတို႕အိမ္ေအာက္ထပ္ မွာထိုင္ေနတာ ၊ က်ေနာ္ ထိုင္ေနတဲ႔ ေနရာအေပၚမွာ ထုတ္တန္းေတြရွိတယ္ ။ အဲ႔ဒီၾကား
မွာ က်န္ေက်ာင္းအိတ္မွာ ဘာထည္႕ထားမွန္းမသိဘူး ထိုးထားတာေတြ
ရွိတယ္ ။ ျမင္တာေတာ႕ၾကာျပီ ။ ပင္႔ကူအိမ္ေတြ ေတာင္ကပ္ေနျပီ ။

က်ေနာ္ေနရာက ထေပးလိုက္ေတာ႕ အဲ႔ဒီ က်န္ေက်ာင္းအိတ္ေတြကို ဆြဲ
ခ်တာခင္ဗ်ာ ။ အဲ႔ဒီအိတ္ေတြကို ဖြင္႔လိုက္ေတာ႕ . . . အမငီး ေထာင္တန္
ေတြ အုပ္လိုက္ အုပ္လိုက္ ခင္ဗ်ာ ။ ကိုယ္႕မ်က္စိနဲ႕ ျမင္လို႕သာ ယံုရတယ္
ပိုက္ဆံကို လက္လြတ္စပယ္ထားခ်က္ႏွယ္ ။ အဲဒီပိုက္ဆံေတြနဲ႕ ဓါတ္ေျမ
ၾသဇာဖိုးရွင္းတာ ဗ်ာ ။ အံ႔ေရာ ။

အဲ႔ဒီ ဦးၾကီး သမက္ဖမ္းတာကို အပိုင္း ၄ မွာပဲ ဆက္ေရးေတာ႕မယ္ဗ်ာ ။

မာဃ
၂၃ ။ ၁၂ ။ ၂၀၁၃

—