Wednesday, March 30, 2016

🎸 ပိုက္ဆံရေသာအလုပ္ကိုစြန္႔လႊတ္ ရဲမွသာ ေအာင္ျမင္ႏိုင္မယ္ လို႔ ဆိုတဲ့ ဂစ္တာႏိုင္ေဇာ္ 🎸

'တစ္ခ်ိန္လံုး ကိုယ္က ဂစ္တာ ကို သင္ယူေနတာ။ တစ္ခ်ိဳ႕က က်ေတာ့ စင္ေပၚ မွာ တက္တီးခ်င္တာ။ နာမည္ ႀကီး ခ်င္တာပဲ ရွိတယ္။ အစ္ကို က သူ႔ ဆီက ဘာထြက္ လာမလဲ ဆိုတာ ေလ့လာခ်င္တာ။ သင္ယူခ်င္တာ။ သူ႔ဆီမွာ အစ္ကိုတို႔ေလ့လာခ်င္တာ တစ္ေန႔ထက္ တစ္ေန႔ မကုန္ႏိုင္ဘူးေလ။ 

ဂစ္တာဆို ပလပ္ကင္ ရွိမယ္။ ဘင့္ေတြ ရွိမယ္။ ဂ်ပ္ေတြ ရွိမယ္။ သူ႔ပညာေတြက ဒီ ဂစ္တာ ႀကိဳး ၆ႀကိဳးထဲမွာ ထြက္လာတာေတြ က အမ်ားႀကီးေလ။ သူ႔ကို အစ္ကို သင္ေပးေနတဲ့ ဆရာတစ္ေယာက္လို အစ္ကိုက ဂစ္တာ ကို ခ်စ္တာ။

အစ္ကို ငယ္ငယ္တုန္း က အၿမဲတမ္း စကားတစ္ခု ရွိတယ္။ အစ္ကို အိမ္ေရွ႕က သံမံ တလင္း ခံုေလးမွာ ဂစ္တာ တစ္ခ်ိန္လံုး ထိုင္တီးေနတာ။ လူေတြက ဘာေျပာလဲ ဆိုေတာ့ တစ္ခ်ိန္လံုး ဂစ္တာ ထိုင္တီးေနတာ မပ်င္းဘူးလား ဆိုေတာ့  အစ္ကို က ပ်င္းဖို႔ သတိမရဘူး။ တစ္ခါ တစ္ခါက် အစ္ကိုေျပာခ်င္တဲ့ စကားေတြကို ဂစ္တာနဲ႔ ေျပာေနတာ။ အဲေလာက္ထိ ႐ႈးသြပ္တယ္ေပါ့ေနာ္။ 

ညီေလးေျပာသလို အစ္ကို ဘာျဖစ္လို႔ စိတ္ဓာတ္ မက်တာလဲ ဆိုေတာ့ အစ္ကို တစ္ခါ တစ္ေလ လံုးဝ စိိတ္ဓာတ္ က်တယ္။ စိတ္ဓာတ္ က်သမွ်ကို ဂစ္တာထဲမွာ ထည့္ၿပီး တီးေနလိုက္တယ္။ အဲလိုမ်ိဳး ဂစ္တာ က ကိုယ့္ ဘဝ အတြက္ အေဖာ္လို႔ ျဖစ္ေနတာေပါ့။ 

အခုထက္ထိလည္း အိမ္ျပန္ေရာက္တယ္ ဆုိရင္ အဝတ္ မလဲရေသးဘူး။ အစ္ကို အရင္းဆံုး ပါဝါ ဖြင့္လိုက္ တယ္။ ကြန္ပ်ဳတာ ဆို ထံုးစံ တိုင္းပဲ ဖြင့္လိုက္ရင္ Run  ေနၿပီေလ။ အဲေတာ့ effect  ေတြ အကုန္လံုးကို တစ္ခ်က္ ဖြင့္လိုက္ တာနဲ႔ ပြင့္တဲ့ စနစ္ ကို လုပ္ထားတယ္။

ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ ဆရာ ကံခၽြန္ေျပာတဲ့ စာအုပ္ တစ္အုပ္ ထဲမွာ ရွိတယ္ေပါ့ေနာ္္။ အလုပ္ လုပ္ရတာ စိိတ္မဝင္စားဘူး ဆိုတာ အလုပ္ နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ပစၥည္းေတြ ကို စနစ္တက် မထားလို႔တဲ့။ အလုပ္နဲ႔ ပတ္ သက္ တဲ့ ပစၥည္း ဆိုတာ တစ္ခ်က္ ထိလိုက္တာနဲ႔ အကုန္ အဆင္သင့္ျဖစ္မယ္ ဆိုရင္ အလုပ္ လုပ္ရတာ အရမ္းအဆင္ေျပတယ္။ 

အစ္ကို႔ စတူဒီယို မွာ အစ္ကို တစ္ခ်က္ ခလုတ္ႏွိပ္လိုက္ တာနဲ႔ တစ္ခ်က္တည္း ပြင့္ေအာင္ အကုန္လံုးကို ON ထားတယ္။ အဲလိုမ်ိဳး ဂစ္တာ ကို တစ္စိုက္ မတ္မတ္ က်ဆံုးတာ ေအာင္ျမင္တာ အစ္ကို မသိဘူး။ စိတ္ဓာတ္ က်တာ မက်တာ အစ္ကို မသိဘူး။ စိတ္ဓာတ္ က်လည္း ဂစ္တာ တီးမယ္ ေအာင္ျမင္လည္း ဂစ္တာ တီးမယ္။ 

တစ္ခ်ိဳ႕ရွိတယ္။ ဒီေန႔ ႐ိႈးေအာင္ျမင္သြားၿပီ။ ေနာက္ေန႔ေလ်ာက္သြားၿပီး အေပ်ာ္ပါးေတြ လုပ္တယ္။ ေအာင္ပြဲ ခံတယ္။ အစ္ကို႔မွာေအာင္ပြဲ ခံတာ ဘယ္ေတာ့မွ မရွိဘူး။ ဘယ္ေတာ့ မွလည္း ေအာင္ပြဲ မခံဘူး။ ငါေအာင္ျမင္ ၿပီ ဆိုၿပီးေတာ့ ႐ိႈးေတြ ေျမာက္မ်ားစြာ တီးခဲ့တာပဲ ေနာက္ေန႔ အားလံုးစုၿပီးေတာ့ ဒီည ဆိုင္ တစ္ဆိုင္မွာ စုၿပီးေတာ့ ေအာင္ပြဲသြား ခံမယ္။ စားၾကေသာက္ၾကမယ္ အစ္ကို ဘယ္ေတာ့မွ မလိုက္ဘူး။ 

“ညစာ စားပြဲေတြ နယ္ေတြမွာ တီးၾကတယ္။ ပြဲၿပီး သြားရင္ စားၾကေသာက္ၾကမယ္ ဆို ကိုယ္ မလိုက္ဘူး။ အစ္ကိုေအာင္ပြဲ ခံတာ ဂစ္တာနဲ႔ ပဲ ေအာင္ပြဲ ခံတယ္။ အဲေတာ့ ေနာက္ လူငယ္ေတြလည္း အစ္ကိုေျပာခ်င္ တာ က ႐ံႈးတာေတြ ႏိုင္တာေတြ ကို ေခါင္းထဲ မထည့္နဲ႔ ဂစ္တာ ကို တကယ္ ခ်စ္ရင္ ဂစ္တာ နဲ႔ပဲ ဖက္ ၿပီးေတာ့ ေအာင္ပြဲခံ။ ဘယ္အခ်ိန္ မဆို ဒါ ဆိုရင္ေအာင္ျမင္တဲ့သူ ျဖစ္လာမွာပဲ။ 

ကိုယ္႔ ရင္ထဲမွာ ရွိတဲ့ ဆံုး႐ံႈးမႈ ကိုလည္း ဂစ္တာ ထဲမွာပဲ ထည့္လိုက္။ ေအာင္ျမင္မႈ ကိုလည္း ဂစ္တာထဲမွာပဲ ထည့္လိုက္ ။ အဲဒီေတာ့ အစ္ကိုေျပာခ်င္တဲ့ သေဘာက ဂစ္တာ သည္ သက္မဲ့ပါ။ ဒါေပမယ့္ သက္ရွိ တစ္ေယာက္ လို ကိုယ္ ကလည္းခ်စ္ရင္ သူကလည္း ကိုယ့္ကို ျပန္ခ်စ္ လာမယ္လို႔ အစ္ကိုေတာ့ ဥပမာေပး ခ်င္တယ္။

ဘဝမွာ ကိုယ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ကို ကူညီ ခဲ့တဲ့ ဆရာေတြလည္း အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ အဓိက ကိုယ့္ ဆရာ ကို ခင္ေမာင္ျမင့္တို႔၊ ကို ခိုင္ေက်ာ္ တို႔၊ သူတို႔ ဆိုရင္ ကိုယ့္ ဘဝမွာ ထိပ္ဆံုး မွာ ထားရမယ့္ ပုဂၢိဳလ္ေတြ ပါ။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆ္ိုေတာ့ အစ္ကို အခုနက လိုေပါ့။ ပထမဆံုး အစ္ကို အႏွိမ္ခံရတယ္ေပါ့ေနာ္။ စိတ္ဓာတ္ က်ေအာင္ ေနရာ အားလံုး က လုပ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ အစ္ကို စိတ္ဓာတ္က်ၿပီးေတာ့ ဂစ္တာပဲ တီးေန တယ္။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ဘာမွ မရွိေတာ့ဘူး။ 

အဲဒီ အခ်ိန္မွာ ဆရာ ခိုင္ေက်ာ္ စာအုပ္ ထြက္တယ္။ ကို ခင္ေမာင္ျမင့္ ေက်ာက္ေျမာင္း မွာ ေနတယ္။ သူက အစ္ကို ကို အရမ္းလည္း ခ်စ္တယ္။ သား တစ္ေယာက္လို ခ်စ္ေတာ့ အစ္ကို႔ ကို ေခၚၿပီး ညီေလးႏိုင္ေဇာ္ မင္း ငါ့ဆီ လာခဲ့။ မင္းကို ငါသင္ေပးမယ္။ မင္း တကယ့္ professional တစ္ေယာက္ျဖစ္ေအာင္ ဘာေတြေလ့လာရ မယ္။ ႐ုပ္ရွင္ ထဲက ေျပာရင္ေတာ့ တ႐ုတ္ သိုင္းကား ထဲက ဆရာႀကီးေတြ သင္ေပး သလိုေပါ့။ 

အစ္ကို႔ ကို  စနစ္တက် သင္ေပးတယ္။ သင္ေပးတယ္ ဆိုတာ ဂစ္တာ တီးနည္းတင္ မဟုတ္ဘူး စိတ္ေန စိတ္ ထားေကာ လူေတြ ကို ဘယ္လို ကူညီရမလဲ။ ကိုယ္ နာမည္ႀကီးသြား ခဲ့ရင္ အဲဒီလို လူမ်ိဳး လုပ္ရပ္မ်ိဳး မလုပ္ဖို႔ သူက ေသခ်ာသင္ေပးတာ။ 

အဲဒီေတာ့ ဆရာ ခိုင္ေက်ာ္ ရဲ႕ ေက်းဇူးေၾကာင့္ ကိုယ္က လူ ကေတာ့ professional မျဖစ္ေသးဘူး။ စိတ္ဓာတ္ ပိုင္း ဆိုင္ရာမွာ professional ျဖစ္ေအာင္ သူက သင္ေပးေနၿပီ။ အစ္ကို က အရင္တုန္း က အၿမဲတမ္းေျပာ တယ္။ အစ္ကို က တီးဝိုင္း တစ္ဝိုင္း ဖြဲ႕ခ်င္ တာေလ။ ရပ္ကြက္ထဲက သူငယ္ခ်င္းေတြ နဲ႔ အစ္ကိုတို႔ စိတ္ကူးေပါ့ ကြာ။ ငါတို႔ ရပ္ကြက္ထဲက သူငယ္ခ်င္းေတြ ႏိုင္ငံေက်ာ္ေအာင္ လုပ္ၾကမယ္။ 

အစ္ကို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြကို အစ္ကို က သင္ေပးတယ္။ သင္ေပးရင္ အစ္ကို က ဂစ္တာက်င့္တယ္။ သူတို႔က မက်င့္ ဘူး။ ေလ်ာက္သြားေနတာ။ သီခ်င္း တိုက္ရင္ ဒီေကာင္ေတြက မွား အစ္ကိုက စိတ္ေတြ ဆိုး ေနာက္ ဆံုး က်ေတာ့ ကိုခင္ေမာင္ျမင့္ က ဘာေျပာလဲ ဆိုေတာ့ အစ္ကို ဆရာ က မင္း အဲဒီ ဝိုင္းကို ဖ်က္လိုက္ေတာ့ တဲ့။ 

အစ္ကို ကလည္း မဖ်က္ခ်င္ဘူး။ သူငယ္ခ်င္းေတြ နဲ႔ အရမ္း သံေယာဇဥ္ရွိတယ္။ သူတုိ႔နဲ႔ တူတူ တက္မယ္ေပါ့။ သူက အစ္ကို႔ ကို အဆိုအမိန္႔ေလး တစ္ခု ေျပာျပသြားတယ္။ အရမ္းေကာင္းတယ္။ မင္းျဖတ္လိုက္ေတာ့တဲ့။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ အစ္ကို ကၽြန္ေတာ္ သူတို႔နဲ႔ ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္မယ္လို႔။ 

မင္း သူတို႔နဲ႔ လုပ္လို႔မရေတာ့ဘူး ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆုိေတာ့ မင္းေအာင္ျမင္မႈ တစ္ခုေပၚတက္မယ္ ဆိုရင္ အေႏွာင္ ဖြဲ႔ေတြကို ျဖဳတ္ခ်ရ မွာ အေႏွာင္ အဖြဲ႕ေတြ စြဲၿပီး တက္ရင္ မင္း ဘယ္လိုမွ ေရာက္မွာ မဟုတ္ဘူးတဲ့။ မင္းကိုယ္ မင္း အေပါ့ပါးဆံုး ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ၿပီးမွ တက္တဲ့။ 

မင္း တကယ္လို႔ ေစတနာ ရွိရင္ အေပၚကေန ႀကိဳးျပန္ခ်ေပး ဆြဲတင္လိုက္။ ဒါပဲ ရွိတယ္။ သူတို႔နဲ႔ တူတူ တက္ ရင္ မင္းပါ ျပဳတ္က် သြားလိမ့္မယ္။ ေျပာၿပီး သူက ဘာလုပ္ခိုင္းလဲ ဆိုေတာ့ ဒီ တီးဝိုင္းကို ဖ်က္လိုက္ေတာ့တဲ့။ မင္း တစ္ကယ္ လုပ္ရ မွာက professional ေတြ ဆီမွာ သြားၿပီး တပည့္ခံ ရမွာတဲ့။ 

မင္းထက္ေတာ္တဲ့ သူေတြၾကား မွာ မင္း တပည့္ခံရမွာတဲ့။ သူတို႔နဲ႔ တီးႏိုင္မွ မင္းက အညံ႔ဆံုးျဖစ္မွ မင္းက တိုးတက္ မွာတဲ့။ သူတို႔ၾကားထဲမွာ အေတာ္ဆံုးျဖစ္ေနရင္ မင္းဘာမွ ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ဘူးတဲ့။ သူေျပာတဲ့ အဆိုအမိန္႔ေတြ က ကိုယ့္ဘဝမွာ အေကာင္းဆံုး စကားေတြပါပဲ။

ဒီလို နဲ႔ပဲ သူရဲ႕ ဆရာ ဟာ သူ႔ကို လမ္းျပေပးခဲ့ တာေၾကာင့္ သူ႔ဘဝ မွာ အမွတ္တရ ရွိေနခဲ့တဲ့ ဂီတ ေဖ်ာ္ေျဖ ပြဲေလး တစ္ခု မွာ တီးခတ္ခြင့္ ရခဲ့တဲ့ အေၾကာင္း ကိုလည္း အခုလိုမ်ိဳး ရွင္းျပခဲ့ပါတယ္။ 

သူ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ တီးတဲ့ ဝိုင္းမွာ အစ္ကို႔ ကို စင္ေပၚတက္ၿပီးေတာ့ ရစ္သမ္ တက္ တီးခိုင္းတယ္။ သူ ရမယ့္ေနရာ ကို အစ္ကို႔ ကို ေပးတီး တာေပါ့ေနာ္။ တီးရင္း နဲ႔ တစ္ရက္လည္း က်ေရာ သာေကတ တံတား အဆင္း ေဒါပံုေပါ့ သေဘၤာက်င္း ဘက္မွာ သူ႔ မိတ္ေဆြ ကံထ႐ိုက္ တစ္ေယာက္က စတိတ္႐ိႈး လုပ္တယ္။ 

အဲဒီ ႐ိႈး မွာ တီးမယ့္ Player  ေတြက အေကာင္းေတြ ႀကီးပဲ။ အဲဒီ ၾကားထဲမွာ အစ္ကို႔ ကို မင္း ရစ္သမ္ တက္ တီး တဲ့။ ကိုယ့္ဆရာ ကို သူငယ္ခ်င္း အရင္း ဆိုေတာ့ သူတို႔က ေပးတီးတာ။ အဲဒါ ကို ကိုယ့္ ဆရာက  သူမ တီး ပဲနဲ႔ အဲဒီ တုန္းက ကီးဘုတ္ က ကိုသိန္းေဆြ၊ ဂစ္တာ က ကိုျမင့္ဦး တဲ့၊ ဒရမ္ က ကိုေက်ာ္မင္း၊ ေဘ့စ္ က ကိုေတာ္မီ ေဂ်ာ္ႏိုင္ အဲဒီ လို ကိုယ့္ထက္ ဝါရင့္ၿပီး တကယ္ တီးႏိုင္တဲ့ ဆရာႀကီးေတြ ၾကားထဲမွာ အစ္ကိုက ရစ္သမ္ တက္တီး ရတာ ကေလးေပါ့ေနာ္။ 

အားလံုး က ဒီေကာင္ျဖစ္ပါ့ မလား ဆိုေတာ့ ခပ္ရွင္းရွင္းေျပာရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ဖာဂူဆန္ က ႐ိုနယ္ဒို ကုိ လႊတ္လိုက္ သလိုေပါ့။ သူ႔ စိတ္ခ် လို႔သာ ငွားလိုက္ သလိုမ်ိဳး ဆရာ က မဟုတ္ဘူး မင္း ဒီေကာင္ကို မင္းေလ်ာ့႔ မတြက္ နဲ႔တဲ့ ဒီေကာင္ျဖစ္လာမယ့္ေကာင္ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အစ္ကို က လိစ္ သမားလည္း ျဖစ္ခ်င္တယ္။ ရစ္သမ္ ပဲ တက္တီးတယ္ ဆိုေတာ့ မွတ္မွတ္ ရရ အဆိုေတာ္ က ေလးေယာက္ အဲေလးေယာက္ က အစ္ကို႔ ဘဝမွာ မေမ့ႏိုင္တဲ့ ေလးေယာက္ေပါ့ေနာ္။

နံပါတ္တစ္ အဆိုေတာ္ က ထူးအိမ္သင္၊ ထူးအိမ္သင္ က အဲဒီ တုန္းက ေမွာ္ဆရာ အိမ္မက္ပဲ ထြက္ေသးတာ။ အဲဒီ မွာ ထူးအိမ္သင္ ကို အစ္ကို တီးခြင့္ ရလိုက္တယ္။ ထူးအိမ္သင္ က အေမ့အိမ္ တို႔ ဘာတုိ႔ အကုန္ ဆို တယ္။ 

နာမည္ႀကီး အရမ္းႀကီး ႐ိႈးေတြ မရွိေသးတဲ့ အခ်ိန္ ေနာက္ တစ္ေယာက္က ရွားရွား ပါးပါး ပဲ ႐ိႈးေတြမွာ ဆိုေလ့ မရွိဘဲ နဲ႔ ငွားလိုက္တာ။ ကိုုမိုးေအာင္ တဲ့။ ေနာက္တစ္ေယာက္ က ဂ်က္ျမေသာင္း တဲ့။ ဂ်က္ျမေသာင္း က ရာဇဝင္႐ိုင္းတယ္ တို႔ မ်က္ရည္ေတာ့ မက်နဲ႔ အခ်စ္ရယ္တို႔ ငိုသံ မၾကားရဲလို႔ပါ တို႔ တကယ္ေျပာတာပါတိ႔ု အရမ္း နာမည္ႀကီး တဲ့ အခ်ိန္ ဂ်က္ျမေသာင္း လည္း ျဖစ္တယ္။ 

အစ္ကို သူ႔ ကိုလည္း တီးခဲ့ဘူးတယ္ေပါ့ေနာ္။ ေနာက္ ရစ္သမ္ သမားအေန နဲ႔ မထင္ မရွားေပါ့။ ဗီြဒီယို မွတ္ တမ္း တင္တာ ဘာမွ မရွိဘူး။ ေနာက္ဆံုး တစ္ေယာက္က ပိုဆန္း တယ္။ အဲဒီ တစ္ေယာက္ က အဲဒီ အခ်ိန္မွာ နာမည္ မႀကီးေသးဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္ ဆရာကို ခင္ေမာင္ျမင့္ နဲ႔ လူခ်င္းလည္း ခင္လို႔ ငွားလိုက္တာ နာမည္ အရမ္းမႀကီးေသးဘူး။ 

အဲဒီ အဆိုေတာ့္က ပ႐ိတ္သတ္လည္း အဲေလာက္ မႀကိဳက္ေသးဘူး။ ေခၚဆိုေတာ့ လာဆိုေပးတယ္။ ဆိုေပးရင္း နဲ႔ အစ္ကို႔ ဆီက ပက္ထရြန္ေလး ယူတီးၿပီးေတာ့ ျပန္ေပးသြားတယ္။ သီခ်င္း ကလည္း သိပ္ မဆိုးဘူး။ ေနာက္ေတာ့ သူ ဆိုတဲ့ သီခ်င္း  တစ္အား နာမည္ႀကီးသြားတယ္။ 

သူ ဆိုတာ ငွက္ကေလး မ်ား တို႔ရယ္၊ စိတ္ညစ္လြန္းလို႔ အပန္းေျဖ၊ ကိုယ္ဗီြဒီယိုၾကည့္ရင္ေကာင္းမလား။ အဲဒီ တုန္းက ပ႐ိတ္သက္ က သူ႔ကို အရမ္း မႀကိဳက္ေသးဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ သူ႔က အေကာင္းဆံုးေတး မ်ား မထြက္ေသးဘူး။ 

အဲဒီ ေရွ႕က လမ္းသစ္ တို႔ ၾကယ္တစ္ခြန္ တို႔ ထြက္ေနၿပီ ကိုေဇာ္ဝင္းထြဋ္ သူက ၾကယ္တံခြန္ တို႔ ထြက္တဲ့ အခ်ိန္ မွာ လူေတြ အားလံုးက အသံ ကြဲကြဲႀကီး မို႔ မႀကိဳက္ၾကဘူး။ အေကာင္းဆံုးေတးမ်ား ဆို ထြက္ လိုက္ေတာ့မွ ေကာင္းကင္ေမေမ တို႔ နဲ႔ တစ္ႏိုင္ငံလံုး က ႀကိဳက္သြားတာေလ။ 

အေကာင္းဆံုးေတးမ်ား မထြက္ခင္ အေရွ႕ပိုင္း မွာ သူလာ ဆိုတာ။ သူ႔ ကိုယ္သူ အရမ္း နာမည္ႀကီးတယ္လို႔ သူ မသိေသးဘူး။ သူလည္း မႀကီးေသးဘူး အဲေတာ့ ပရိတ္သတ္ေတြက ဘာလဲပဲ ေစာင့္ၾကည့္ေနတာ။ အဲဒီ အခ်ိန္မွာ အစ္ကို ဂီတာ တီးခြင့္ ရတယ္ဆိုေတာ့ ကိုခိုင္ေက်ာ္ တို႔ ကုိခင္ေမာင္ျမင့္ တို႔ဆိုတာ အစ္ကို အရမ္း ခ်စ္တဲ့ ဆရာပါ။ အခု ကြယ္လြန္သြားပါၿပီ။ သူ႔ရဲ႕ေက်းဇူးေၾကာင့္ အစ္ကို ဒီဘဝမွာ ရပ္တည္ႏိုင္တာပါ။ အစ္ကို ဘဝ မွာ မေမ့ႏုိင္တဲ့ ဆရာထဲမွာ ထိပ္ဆံုး ပါတဲ့ ဆရာေပါ့။

အစ္ကိုေျပာသလို ပိုက္ဆံ ရတဲ့ အလုပ္ တစ္ခုက လြယ္လြယ္ ကူကူ ခ်က္ခ်င္း စြန္႔လႊတ္ဖို႔ ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ ပါဘူး။ ပိုက္ဆံ ရဖို႔လည္း ရွာရအံုးမယ္။ ၿပီးမွ ကိုယ္ဝါသနာ ပါတာကို သြားရမွာေလ။ ဝါသနာ ပါတာ ထား ပါေတာ့ ညီေလး က စာေရးခ်င္တယ္။ ဝင္ေငြ မရွိဘဲနဲ႔ ဘယ္သူ မွ စာေရး လို႔ မရဘူး။ စာေရးၿပီး ဝင္ေငြရဖို႔ ဆိုတာ ကလည္း မင္းက နာမည္ႀကီးမွ  မဟုတ္တာ မင္းကို ဘယ္သူက ပိုက္ဆံေပးမွာလဲ။ 

အဲဒီ ႏွစ္ခုၾကားမွာ လူငယ္ေတြ က တစ္ခုေတာ့ လုပ္ရမွာပဲ။ ထားပါေတာ့ ညီေလး က စာေရးခ်င္တယ္။ စာေရး ဆရာျဖစ္ခ်င္ရင္ စာေရးဖို႔ က်င့္တာက တစ္မ်ိဳး၊ လက္ရွိ မွာေတာ့ ညေစာင့္ အလုပ္လည္း လုပ္ရႏိုင္ တယ္။ အစ္ကို ဆိုရင္ ဂီတာ သမားျဖစ္ခ်င္လို႔ ၂၂ လမ္း မွာ ရွိတဲ့ ကန္ထ႐ိုက္တိုက္ မွာ တိုက္ေစာင့္နဲ႔ မန္ေနဂ်ာ လို႔ အမည္ခံ ထားေပမယ့္ တကယ္တမ္းေတာ့ စတိုခန္းေစာင့္တာပါ။ အစ္ကို ဝင္လုပ္ရတယ္။

အဲဒီမွာ ဝင္လုပ္ေတာ့ ကန္ထ႐ိုက္ က အစ္ကို႔ ကို အရမ္းႀကိဳက္တယ္။ ေက်ာင္းေတြ ပိတ္ထားတဲ့ အခ်ိန္မွာ ပထမႏွစ္ေက်ာင္းေတြ ပိတ္ထားတဲ့ အခ်ိန္မွာ ၈၈ အေရးခင္းၿပီးေတာ့ ေက်ာင္းပိတ္လိုက္ေရာ။ ပထမႏွစ္ မွာပဲ အလုပ္ မရွိေတာ့ဘူး။ 

အိမ္ကလည္း အစ္ကို႔ ကို နင္ အလုပ္ တစ္ခု ဝင္လုပ္ေတာ့ ေက်ာင္းေတြလည္း ပိတ္ လိုက္ၿပီဆိုေတာ့ သူငယ္ခ်င္း ရဲ႕ အေဖ က ကန္ထ႐ိုက္ လုပ္ေတာ့ သူ႔ ကန္ထ႐ိုက္ တိုက္မွာ ဝင္လုပ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အဓိက ျပႆ        နာက အစ္ကို ဒီ အလုပ္ မလုပ္ခ်င္ဘူး။ အစ္ကိုျဖစ္ခ်င္တာ က ဂစ္တာသမား၊ 

အဲဒီေတာ့ သူ႔ အလုပ္သာ လုပ္တယ္ အစ္ကို စိတ္မပါဘူး။ အဲဒီ ေတာ့သူကလည္းေျပာတယ္။ ႏိုင္ေဇာ္ မင္းနည္းနည္းေတာ့ေလ့လာ။ မင္း ဒီ႔ထက္ေလ့လာရင္ မင္းကို ရာထူးေတြလည္း ဒီ႔ထက္ တိုးေပးမယ္ လုပ္ငန္းေတြ လည္း ဒီ႔ထက္ တိုးေပးမယ္။ မင္းက ခက္တာ က မေလ့လာတာ ခက္တာ။'

ျမန္မာႏိုင္ငံ ရဲ႕ ဂီတ သမိုင္းမွာ ဂစ္တာ သူရဲေကာင္း အျဖစ္ မွတ္တိုင္ စိုက္ထူႏိုင္ခဲ့တဲ့ ဂီတသမား တစ္ေယာက္ ကေတာ့ ဂစ္တာ ႏိုင္ေဇာ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သူဟာ ငယ္စဥ္ ကတည္းက ဂီတ ပညာကို ႐ႈးသြပ္ ၿပီးေတာ့ သူ ဝါသနာပါတဲ့ လုပ္ငန္း တစ္ခုကို လုပ္ကိုင္ႏိုင္ဖို႔ အတြက္ ကန္ထ႐ိုက္တိုက္ ေဆာက္လုပ္ေရး တစ္ခုမွာ အေစာင့္ အလုပ္ တစ္ခုကို လုပ္ကိုင္ခဲ့ရပါတယ္။

အဲဒီ ေဆာက္လက္စ တိုက္ထဲ မွာပဲ ဂစ္တာ အၿမဲတမ္း ေလ့က်င့္ရင္း ကေန ကၽြမ္းက်င္ လာတဲ့ အဆင့္ ထိ ျဖစ္လာခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုခ်ိန္မွာေတာ့ ပရိသတ္ေတြ ခ်စ္တဲ့ အႏုပညာရွင္ ဂစ္တာ ႏိုင္ေဇာ္ရယ္လို႔ မွတ္တိုင္ စိုက္ထူႏိုင္ခဲ့သူ တစ္ဦးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
အစ္ကို မဂၤလာပါ ခင္ဗ် ကၽြန္ေတာ္တို႔ Meet the Successful အစီစဥ္မွာေပါ့ေနာ္ ကိုႏိုင္ေဇာ္ ရဲ႕ ဘဝ ျဖတ္ သန္း ခဲ့ပံုကို သိခ်င္ပါတယ္။ ပထဦးဆံုး အစ္ကို က အႏုပညာ ကို မ်ိဳး႐ိုး ရွိလို႔ အစ္ကို က ေရာက္ခဲ့တာလား။ ဒါမွမဟုတ္ ဝါသနာ အရ ေရာက္ခဲ့တာလား။
အစ္ကို႔ မွာ ဂီတ မ်ိဳး႐ိုးေတာ့ မရွိပါဘူး။ အေဖ က ဦးခင္စိုးလို႔ ေခၚပါတယ္။ သူက ဗဟိုေဆး႐ံု မွာ လက္ေထာက္ ညႊန္ၾကားေရးမွဴး ပါ။ အေမ က ေဒၚျမစန္းလို႔ ေခၚပါတယ္။ အရပ္သူ ပါပဲ ႏွစ္ေယာက္လံုးက ဂီတ မ်ိဳး႐ုိး မရွိပါဘူး။
အေဖ ကိုယ္တိုင္ ကလည္း ဂစ္တာ သမားျဖစ္ေအာင္ ဆိုၿပီးေတာ့ ေက်ာင္းေတြ ထားေပးတာ တစ္ခုမွ မရွိ ပါဘူး။ အဲေတာ့ အစ္ကို ဂီတမ်ိဳး႐ိုး မရွိဘူး ဘာေၾကာင့္ ဂစ္တာ ဝါသနာပါလဲလို႔ ေမးရင္ေတာ့ အစ္ကို ငယ္ ငယ္ ကတည္းက အေဖ က ေရဒီယို အစ အဆံုး ဖြင့္တယ္။
မနက္ မိုးလင္း ၉နာရီ ကေန ည ၉နာရီထိ အိမ္မွာ ဖြင့္ထားတယ္။ သီးခ်င္းေတြ အကုန္လံုး ကို ငယ္ငယ္ ကတည္း က ရခဲ့တယ္ေပါ့ေနာ္။ အဲလိုႏွစ္နဲ႔ ခ်ီၿပီးေတာ့ အေဖ ဖြင့္ခဲ့တဲ့ အက်ိဳးေက်းဇူးေၾကာင့္ပဲ အစ္ကို ဂစ္တာ သမားအျဖစ္ ေသြးထဲ သားထဲမွာ အသံေတြ အကုန္လံုး စိမ့္ဝင္ေနလို႔ ဂစ္တာသမား ျဖစ္တာလို႔ ထင္ပါတယ္။
အစ္ကို က လက္ရွိမွာ ပရိသတ္ေတြလည္း သိပါတယ္။ ဂစ္တာ သူရဲေကာင္း တစ္ေယာက္ေပါ့။ ဂီတ ထဲမွာမွ အစ္ကို က ဘယ္လိုျဖစ္လို႔ ဂစ္တာ ကို တစ္စိုက္ မတ္မတ္ ေရြးခ်ယ္ ျဖစ္သြားတာလဲ။
ဂစ္တာ ကို ေရြးခ်ယ္ျဖစ္တယ္ ဆိုတာ အစ္ကို ပထမဆံုး အႏုပညာ မွာ စၿပီး Music နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ စလုပ္ တုန္း က ဂစ္တာ မဟုတ္ဘူး။ အဓိက ပထမဆံုးက အစ္ကို တို႔ အ.ထ.က(၄) ပုဇြန္ေတာင္ ဆိုတဲ့ ေက်ာင္း ရွိတယ္။ အခု ဗိုလ္္ျမတ္ထြန္းလမ္း ဆိုတဲ့ ေက်ာင္းမွာ သူငယ္တန္း ကေန စၿပီးေတာ့ ၁၀ တန္းထိ တက္ခဲ့ တယ္။
အဲဒီမွာ ပုဇြန္ေတာင္ မွာ အ.ထ.က(၄) ပုဇြန္ေတာင္ ဘင္ခရာ တပ္ဖြဲ႕ဆိုတာ ရွိတယ္။ အဲဒီ မွာ အစ္ကိုက စၿပီး ဝင္တုန္း က သင္တန္းသားေပါ့။ ေဘးေဇာင္း မႈတ္တဲ့ Flute ေလးေတြ နဲ႔ သြားၾကတယ္။ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ ၇ တန္း ၈ တန္း စၿပီး သင္ရင္းနဲ႔ အင္တာေနရွင္နယ္ လုပ္တယ္။ အဲမွာ သင္ေပးတယ္။ ေရတပ္ က ဆရာ သက္တင္ေအာင္ တို႔ေပါ့ေနာ္။ ၿပီးေတာ့ အစ္ကို တို႔ ေလမႈတ္ တူရိယာကိုလည္း သင္ရတယ္။
အစ္ကို ထင္တယ္။ အစ္ကို ဆယ္တန္းေလာက္ ေရာက္တဲ့ အခ်ိန္ မွာ ရာထူး တိုးေပးလိုက္တယ္။ ကလယ္ရီနက္ လို႔ေခၚတဲ့ အနက္ေရာင္ေလး နဲ႔ ေလမႈတ္ တူရိယာေလး ကို အစ္ကို မႈတ္ရတယ္။ အဲလို instrument ငယ္ငယ္ ကတည္း ကေတာ့ တူရိယာေတြ တီးတတ္တယ္။
အဲဒီလို မ်ိဳးေလးေတြ အစ္ကို ငယ္ငယ္ က သင္ခဲ့တယ္။ သင္ခဲ့ရင္းနဲ႔ မွ ဂစ္တာ သူငယ္ခ်င္း က ဂီတာ သင္ တန္း သြားတက္ရင္း နဲ႔ သူ႔ အိမ္မွာ ဂစ္တာ ဆရာ က လာသင္ေပးတယ္။ သင္ေပးရင္း နဲ႔ သူ တတ္ထားသမွ် အစ္ကိုကို ၾကြားရင္းနဲ႔ အစ္ကို က သူ႔ဆီ က ျပန္သင္ ရင္းနဲ႔ မွ ဂစ္တာ ဘက္ကို ေရာက္သြား တာ။
ေရာက္ရင္း နဲ႔ ဂစ္တာ သမား ျဖစ္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား ကေတာ့ အစ္ကို ကို ဂစ္တာသမား ျဖစ္ေအာင္ ဂစ္တာ ဘက္ကို ေရြးခ်ယ္ တာလို႔ ထင္တာ အမွန္ေတာ့ ေလမႈတ္ တူရိယာ ကို စၿပီး ဝါသနာပါတာ။
ဒါေပမယ့္ အဲဒီ အခ်ိန္က လမ္းသရဲ တူရိယာ ဆိုၿပီးေတာ့ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား က ဂစ္တာကို မႀကိဳက္ၾက ဘူးေပါ့။ အဲဒီေတာ့ အခုန က ညီေလးေမးတဲ့ ေမးခြန္း ပါပဲ။ ဂစ္တာ ကို တီးရင္းနဲ႔ မွ ထပ္ၿပီးေတာ့ ခြဲျခမ္း စိတ္ျဖာ သြားတာ က ဂစ္တာ ရစ္သမ္လည္း တီးေနတာပဲ။ တီးေနရင္းနဲ႔ မွ အစ္ကို႔ အေဖ က ရစ္သမ္ တီးတာ မႀကိဳက္ဘူး။
ေရွး အဖိုးႀကီးေတြ ကေတာ့ အိမ္မွာ ရစ္သမ္ တီးရင္း ဆိုၾကရင္ သူက လက္မခံဘူး။ လက္မခံဘူး ဆို တစ္ခါ တေလ က်ရင္ အေဖ က မတားဘူး သူကိုယ္တိုင္ လည္း မယ္ဒလင္ေလး တီးတယ္။ ပင္စင္ ယူၿပီးတဲ့ အခ်ိန္မွာ မယ္ဒလင္ေလး အိမ္မွာ ေလ့က်င့္ရင္း တီးတယ္။
တီးရင္း နဲ႔ အေဖ က ဘာေျပာလဲဆိုေတာ့ မင္းတို႔ ဂစ္တာ ငါနားေထာင္တာ ဘာမွ မကြဲျပားဘူးတဲ့။ တစ္ျဗန္းျဗန္း နဲ႔ ႀကိဳးေတြပဲ တီးေနတာ ပဲတဲ့ နားေထာင္လို႔ ဘာမွ ျပတ္ျပတ္ သားသား မယ္လိုဒီ မပါဘူးေပ့ါ။
အဲဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္က တစ္ရက္လည္း က်ေရာ ႐ုပ္ရွင္႐ံုႀကီးေအာက္မွာ လိစ္ဂစ္တာတီးနည္း ဆိုတဲ့ စာအုပ္ေလး ဆရာ ပီမိုနင္း ရဲ႔ စာအုပ္ေလး ကၽြန္ေတာ္ ၀ယ္လာတယ္။
အဲဒါ ေၾကာင့္ လိစ္ တီးနည္း ကို ကၽြန္ေတာ္႔ဟာ ကၽြန္ေတာ္ စာအုပ္ နဲ႔ ၾကည့္ၿပီး တီးေရာ ရစ္သမ္ တီးေပးတဲ့ သူငယ္ခ်င္း ကလည္း သူက ရစ္သမ္ပဲ တတ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ ကို ရစ္သမ္ပဲ သင္ေပးတယ္။ အဲဒါ နဲ႔ လိစ္တီး နည္း ႏုတ္ေလး ပါတယ္။ ဘင္ခရာ သင္တန္းမွာလည္း ကၽြန္ေတာ္ က ႏုတ္ ကၽြမ္းခဲ့တာကိုး အဲႏွစ္ခုေပါင္းၿပီး ကၽြန္ေတာ္ တီးၾကည့္တဲ့ အခါ က်ေတာ့ မယ္လုိဒီေပၚလာတယ္ေပါ့။
ေပၚလာေတာ့့ အဲဒီ ဂစ္တာ သီခ်င္းေလးေတြ ေရာင္းတဲ့ စာအုပ္ေလးေတြ ကၽြန္ေတာ္ ယူယူၾကည့္ၿပီး တီးရင္း တီးရင္း မယ္လိုဒီ အသံထြက္လာတယ္။ ထြက္လာေတာ့ တစ္ရက္ က်ေတာ့ အေဖ က အိပ္ရာ ထလာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ တို႔ ဂစ္တာ တီးတာကို မင္း အခု တီးတာေတာ့ ငါႀကိဳက္တယ္တဲ့။ အသံ ပီတယ္ေပါ့။ သူေျပာတာ လိစ္ကို ေျပာတာေပါ့ေနာ္။
ငါ့အေဖ က လိစ္ အသံကိုေတာ့ ႀကိဳက္တယ္။ လိစ္ အသံသည္ လူႀကီးေတြ နားနဲ႔ ယွဥ္ၾကည့္ရင္ အသံပီတယ္။ ရမ္သမ္ က်ေေတာ့လည္း လံုးေထြးေနတာေပါ့။ အဲတာ နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ က လိစ္သမားျဖစ္ေအာင္ ေျဖးေျဖးခ်င္း ဆက္ေလ့လာရင္း နဲ႔ ဆရာေတြ နဲ႔ သင္ေပါ့ေနာ္။ အခုက်ေတာ့ တစ္ႏိုင္ငံလံုး မွာ သိတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဂစ္တာသမား ဆိုတာ အရင္ေခတ္ က စကားလံုးနဲ႔ ေျပာမယ္ ဆိုရင္ လိစ္သမားပါ။
ေက်ာင္းမွာ ကတည္းက အစ ပ်ိဳးခဲ့တဲ့ ဂီတ ပညာဟာ သူ႔ ဘဝကို ဂစ္တာႏိုင္ေဇာ္ရယ္ လို႔ ျဖစ္လာေစ မယ့္ ေျခ လွမ္း တစ္ရပ္ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ လိစ္ ဂီတာ တီးခတ္ တာကုိ စတင္ သိကၽြမ္း ရင္းႏွီးလာၿပီး တဲ့ ေနာက္ ပိုင္းမွာ သူဟာ ဂစ္တာ ကိုပဲ တစ္စိုက္ မတ္မတ္ေလ့က်င့္ဖို႔အ တြက္ စိတ္အား ထက္သန္ခဲ့ပါတယ္။
တစ္ခါ တစ္ခါ ကၽြန္ေတာ့္သားသမီးေတြ ကို အၿမဲတမ္းေျပာတယ္။ ဂစ္တာ သမား မလုပ္ နဲ႔ အဆိုေတာ္ မလုပ္ နဲ႔။ ေဘးက အဆိုေတာ္ေတြ က ကၽြန္ေတာ့္ကို စိတ္ဆိုးတယ္။ ကိုုႏိုင္ေဇာ္ က ဘာျဖစ္လုိ႔ ကိုယ့္ သားသမီးကို မလုပ္ခိုင္း ရတာလဲေပါ့ေနာ္။ ကၽြန္မ / ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြဟာ ဘာျဖစ္လို႔လဲေပါ့။
အဆိုေတာ္ မလုပ္ နဲ႔ ဂစ္တာ သမား မလုပ္နဲ႔။ မဟုတ္ဘူး အဆိုေတာ္ ဂစ္တာသမား လုပ္တယ္ ဆိုတာ ထီထိုး သလိုပဲ။ ေပါက္ရင္ေတာ့ အေၾကာင္း မဟုတ္ဘူး မေပါက္ရင္ အမ်ားႀကီး ဒုကၡေရာက္တာ။ အစ္ကိုက ေျပာျပ တယ္။ ညီေလးေမး သလိုပဲ ဒုကၡေတြ အခက္ခဲေတြ ဆိုတာ အစ္ကိုတို႔ ဘဝမွာ မ်ားလြန္;အားႀကီး လို႔ အခု စာေရး ဆရာလုပ္ေတာ့ လူေတြ က ဖတ္လို႔ ေကာင္းေနတာေပါ့ေနာ္။ ေရးပါအံုး ေရးပါအံုးဆို ေရးလုိ႔ မကုန္ ဘူး။
ဘာေၾကာင့္လည္း ဆိုေတာ ဒုကၡ ဆိုတာ အစ္ကိုတို႔ ဘဝ မွာ ႐ိုးသြားၿပီ။ ႐ိုးသြား လြန္းအားႀကီးလို႔ တစ္ခါ တစ္ ခါ က်ေတာ့ ဂစ္တာ ကို ဂစ္ တာသမား အသစ္ ဘဝ မွာ ဂစ္တာ တီးေနရင္း နဲ႔ ကိုယ့္ကို ဒုကၡေပးတဲ့သူေတြ မ်ားလြန္း အားႀကီးေတာ့ အဲဒီ ဂစ္တာကိုေတာင္ စိတ္နာတဲ့ ဘဝေရာက္တယ္။
ေတာ္ၿပီကြာ ဂစ္တာကို တစ္သက္လံုး မကိုင္ေတာ့ဘူး။ ဂစ္တာသမား ဆိုတာ ဒီေလာက္ ဒုကၡေရာက္တဲ့ အလုပ္ တစ္ခု။ ငါဘာလို႔ လုပ္မိလဲ မသိေနာ္။ အဲဒီေတာ့ ဂစ္တာ ကို မျမင္ခ်င္ေတာ့ဘူး ဆိုတဲ့ ဘဝ ထိေအာင္ ေရာက္ဘူးတယ္။ ဂစ္တာ ကို မတီးဘူး။ ငါ ဂစ္တာကို လံုးဝ မကိုင္ေတာ့ဘူး။ ငါ့ကို ဒီေလာက္ ဒုကၡျဖစ္တဲ့ တူရီယာ ကို ငါ မတီးေတာ့ဘူး ဆိုေတာ့ အဲလိုမ်ိဳး ခါးသီးတဲ့ စိတ္ေတြ ျဖစ္ဖူးတယ္။
ဒါေပမယ့္ အခုနက ေျပာသလို ဘာကိစၥ မ်ိဳးက ျဖစ္သလဲ ဆိုေတာ့ ဥပမာ တစ္ခု အစ္ကိုေျပာျပမယ္။ အစ္ကို တို႔ လက္သင္ ဘဝေပါ့။ အစ္ကို႔ ကို ယံုၾကည္လို႔ စီးရီး တစ္ခု လာအပ္တယ္။ လာအပ္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္း က အပ္တယ္။ သူငယ္ခ်င္း ကလည္း အစ္ကို ျဖစ္ေစခ်င္တယ္ေပါ့ေနာ္။ မင္းကို ငါ စီးရီးတစ္ခု အပ္မယ္ ဆို အစ္ကို ကလည္း အိမ္မွာ အသားကုန္ က်င့္တာေပါ့။
ႏုတ္ေတြ လုပ္ က်န္တဲ့ ေဘ့ သမားရယ္၊ ကီးဘုတ္ သမားရယ္ ကိုလည္း ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ေတြေပါ့ အဲေခတ္ က တီးႏိုင္တဲ့ သူေတြ ငွားၿပီး စတူဒီယုိ တစ္ခုမွာ သြားတီးၾက တယ္။ တီးလည္း တီးေရာ အဲဒီမွာ အဓိက ပုဂၢိဳလ္ တစ္ေယာက္ က အစ္ကို႔ကို တစ္အား ဒုကၡေပးတယ္။
အစ္ကို က သူတို႔ တီးဖို႔ ပိုက္ဆံလည္းေပးရေသးတယ္။ အနစ္နာ ခံၿပီးေတာ့လည္း အ ကုန္လံုး ေအာက္ေျခ သိမ္း ကစ ႏုတ္ စာရြက္ေလးက ေျပးသြားခ်ိတ္ ေပါ့။ ကိုယ္က ကိုယ့္ထက္ေတာ္တဲ့ လူႀကီးေတြနဲ႔ တြဲခ်င္လုိ႔႔သာ လုပ္ရတာ။ သူက အစ္ကို႔ ကို တစ္ခ်ိန္လံုး ဒုကၡေပး အရက္ ဝယ္ခိုင္း ဒုကၡေပး ေနာက္ဆံုး က်ေတာ့ မင္း ဒီတီးလံုးေတြ တီးလို႔ မရဘူး မင္းလက္ နဲ႔ မျဖစ္ဘူး။
အစ္ကို က ေနာက္ဆံုး သတ္မွတ္တဲ့ အခ်ိန္ မျပည့္မခ်င္း တီးတယ္။ ဂ်ဳတီျပည့္ခါနီး မွ တီးေတာ့ အစ္ကိုက လက္ေတြတုန္ ဆရာႀကီးေတြ က တြဲ မေခၚဘဲ နဲ႔ ဒုကၡေပးေတာ့ အေယာင္ေယာင္ အမွားမွားေတြ ျဖစ္ ၿပီးေတာ့ အဲ ဂ်ဳတီ မွာ အရွက္တကြဲ အက်ိဳးနည္း နဲ႔ အစ္ကို တီးတာေတြ အကုန္လံုး အလြဲလြဲ အေခ်ာ္ေခ်ာ္ ျဖစ္ သြားတယ္။
အဆိုေတာ္လည္း စိတ္ဆိုး တာေပါ့။ အစ္ကို က မႏိုင္ ဘဲနဲ႔ အလုပ္တစ္ခု ကို လက္ခံတယ္ေပါ့ေနာ္။
ေျပာခ်င္ တာက သူတို႔ ကို ခ်စ္လြန္းလို႔ ကိုယ္က ပိုက္ဆံေပးၿပီးလည္း ေခၚတီးရေသးတယ္။ အစ္ကို ကို ေပ်ာ္ေအာင္ မလုပ္ဘဲနဲ႔ အစ္ကို ကို ဝိုင္းႏွိမ္ေတာ့ ေနာက္ဆံုး က်ေတာ့ အစ္ကို တီးတဲ့ အလုပ္ေတြ မေအာင္ျမင္တဲ့ အခ်ိန္ မွာ စတူဒီယို က ဂ်ဳတီျပည့္ၿပီ ျပန္ေတာ့ဆို အစ္ကိုတို႔ အားလံုး က ျပန္ ရတယ္။
ေနာက္ထပ္ တီးမယ့္ ပိုက္ဆံလည္း မရွိေတာ့ဘူး။ အဲဒီလို ဒုကၡေရာက္တာေလ။ ေနာက္ေတာ့ သူတို႔က အစ္ကို ထပ္ၿပီးေတာ့ မညွာတာ ပဲနဲ႔ အျပစ္ေတြပဲ တင္တာေပါ့ေလ။ အစ္ကိုေနာက္ဆံုး အျပန္ၾကေတာ့ လမ္းမွာ ငိုေတာင္ ငိုတယ္။ အစ္ကို႔ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ငိုတယ္ေပါ့ေနာ္။
ေတာ္ၿပီကြာ ငါ အဲဒီ အလုပ္ မလုပ္ေတာ့ဘူး ဆိုၿပီးေတာ့ အစ္ကို လံုးဝ ဂစ္တာ ကို မတီးေတာ့ဘူး ဆိုၿပီး တစ္ပတ္ေလာက္ ဂစ္တာ မတီးပဲ စိတ္ထဲမွာ ေမ့ပစ္လိုက္တယ္ေပါ့။ ငါ့ဘဝမွာ ဂစ္တာလည္း မရွိေတာ့ ဘူးေပါ့ ငါ့က ဂစ္တာ ကို ခ်စ္သေလာက္ ဂစ္တာ သမားေတြက ငါ့ကို ျပန္ဒုကၡေပးတယ္။
ၿပီးေတာ့ ငါ့ကို အခု သြားတဲ့ ခရီးမွာ ကူညီမယ့္ သူက တစ္ေယာက္ မွ မရွိဘူး။ ရွိသမွ်လူအားလံုးက ဒုကၡေပး မယ့္ သူႀကီးပဲ အဲဒီေခတ္က ျဖစ္ေနတဲ့ ျပႆ နာေပါ့ေနာ္။ အဲတာ နဲ႔ အစ္ကို မတီးေတာ့ဘူး ဆိုၿပီး ဆံုးျဖတ္ လိုက္တယ္။
ႏွစ္ရက္ သံုးရက္ေလာက္ေနေတာ့ မေနႏိုင္ဘူး။ မိုးလင္း တာနဲ႔ ဂစ္တာ ကိုပဲ သတိရတယ္။ ဂစ္တာ ကို ငါ မတီးေတာ့ဘူးကြာ ဆိုၿပီးေနေပမယ့္ ဂစ္တာ က အျပစ္ မရွိဘူးေလ။ လုပ္တဲ့ သူေတြ ကသာ အျပစ္ရွိတာ။ ဒါေပမယ့္ အခုနကေျပာသလိုေပါ့ အစ္ကို ဂစ္တာသမားျဖစ္ဖို႔ ဒါေလးေတြက ေသးေသးေလးပဲ ရွိေသး တယ္။
အစ္ကို ဒုကၡေရာက္ ခဲ့တဲ့ ခရီးေတြက အမ်ားႀကီး။ ၿပီးေတာ့ လူတိုင္း ကို ကူညီတယ္။ ခ်စ္လို႔ ကိုယ္က အခု စာနယ္ဇင္းပြဲေတြ မွာ မိတ္ဆက္ စကားေျပာတယ္ ဆိုတာက အရင္တုန္း က အစ္ကို တို႔ ဘဝေတြမွာ အသစ္ေတြ ကို ခါးခါး သီးသီး ဒုကၡေပးတဲ့ ဒဏ္ ခံခဲ့ရလို႔ ေနာက္တက္မယ့္ အဆိုေတာ္ေတြ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြ အဲဒီလို မျဖစ္ေအာင္ ေပါင္းကူး တံတား အေနနဲ႔ အစ္ကို က အၿမဲတမ္း အမွတ္တရ စကားေလး စိတ္ဓာတ္ ပိုင္းဆိုင္ရာမွာေပါ့ေနာ္။
အားေပးတဲ့ စကားေတြ ေျပာတာပါ။ အစ္ကိုတို႔ေခတ္ က ေတာ္ေတာ့္ ကို ခြဲျခား ဆက္ဆံျခင္း ကိုလည္း ခံရ တယ္။ ဒါေၾကာင့္ မို႔လို႔ ဂစ္တာ သမား တစ္ေယာက္ ဘဝမွာ အစ္ကုိ အခက္ခဲေတြ အမ်ားႀကီး ႀကံဳခဲ့ ရမွာပဲ ဆိုတဲ့ စကားေျပာရင္ အစ္ကို႕ဘဝ မွာ အမ်ားႀကီး ရွိတဲ့ ထဲက တစ္ခုပဲ ေရြးၿပီးေျပာတာပါ။
အစ္ကို႔ အေနနဲ႔ အခုနက လို အျဖစ္ပ်က္ေတြ ခါးသီးတာေတြ ႀကံဳခဲ့ရတဲ့ အခါ မွာ ဒီ လမ္းေၾကာင္းကို လည္း ဆက္ေလ်ာက္ ခ်င္တဲ့ အခါ က်ေတာ့ ေနာက္ တစ္ေခါက္ျပန္ေလွ်ာက္မယ္ ဆိ္ုတဲ့ အခ်ိန္မွာ က်ေနတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြ ကို အစ္ကို ဘယ္လိုမ်ိဳး ကိုယ့္ကိုယ္ ကို အားတင္းၿပီးေတာ့ ေရွ႕ဆက္ခဲ့သလဲ။
အစ္ကုိ က ေမြး ကတည္းက စိတ္ တစ္ခုပဲ ရွိတယ္။ အစ္ကို က ေလ့လာ ခ်င္တဲ့ စိတ္ တစ္ခုပဲ ရွိတယ္။ နာမည္ႀကီးခ်င္ တာလဲ မဟုတ္ဘူး။ အစ္ကိုေျပာတဲ့ သေဘာ က အစ္ကို အခု ဂစ္တာ ကို တီးရသည္ျဖစ္ေစ မတီး ရသည္ျဖစ္ေစ ဂစ္တာ နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ စာအုပ္ေတြ ကို အစ္ကို ေလ့လာတယ္။

0 comments:

Post a Comment

စာမေရးျဖစ္ေတာ့တာေၾကာင့္ က်ေနာ္ႀကိဳက္ၿပီး ဖတ္ေစခ်င္တဲ့ စာေလးေတြကို တင္ထားပါတယ္ဗ်ာ

Followers

Total Pageviews

အမွာပါးစရာမ်ားရွိေနရင္

Pop up my Cbox

Blog Archive

အက္ဒမင္

အျခားက႑မ်ားကို ေလ့လာရန္

ရွာေဖြေလ ေတြ႔ရွိေလ

စာေပျမတ္ႏိုးသူမ်ား

free counters
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...