Saturday, January 19, 2013

စူပါမ်ားၾကား ရပ္တည္ျခင္း ( ၈:၃ )

ကမ္းလက္ · 1,584 like this
အခု ဆက္လက္ေဖာ္ျပမယ္႔အပိုင္းက လီကြမ္းယု ရဲ႕ The Hard Truths ( to keep Singapore going ) စာအုပ္မွ အခန္း ( ၈ ) " Standing Among Giants " စူပါမ်ားၾကား ရပ္တည္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

" အေမရိက က အေရွ႕အာရွကေန လံုးဝႀကီး လက္ေရွာင္ထြက္သြားၿပီး တ ႐ုတ္ တစ္ေယာက္ တည္းကပဲ ႀကီးစုိးထားမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အေန အထား က ပိုဆိုးသြားႏိုင္ပါ တယ္။ ဆိုပါေတာ့။ မင္းက တ႐ုတ္ကို စိတ္ မခ်မ္း မသာျဖစ္ေအာင္ လုပ္မိတယ္ ဆိုရင္ သူတို႔က မင္းကို လာတိုက္ေနစရာကို မလိုဘူး "
( လီကြမ္းယု )


ေမး ။ ။ စင္ကာပူရဲ့ ႏိုင္ငံျခားေရးမူဝါဒပံုေဖာ္တာ၊ အျခား ႏိုင္ငံေတြနဲ႔ဆက္ ဆံေရးမွာ မစၥတာလီရဲ့အျမင္က ဘယ္လိုရွိပါသလဲ။ မိမိႏုိင္ငံရယ္၊ မိမိတို႔ နဲ႔ ေဆြမ်ိဳးေတာ္စပ္တဲ့ ႏိုင္ငံေတြရဲ့ အေျခအေနေတြအေပၚမွာ မူတည္ၿပီးၾကည့္ မိတဲ့ အျမင္မ်ိဳးေပါ့။

ေျဖ ။ ။ မေလးရွားကို ၾကည့္။ မေလးရွားမွာရွိတဲ့ မေလးလူမ်ိဳးေတြက အင္ဒို နီးရွားလူမ်ိဳးေတြကို သူတို႔နဲ႔ ဇာတ္တူတယ္လို႔ ထင္ၾကတယ္။ အခု အင္ဒိုနီး ရွားေတြက တို႔ထက္ မေလးကို ပိုမုန္းေနၾကတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ သူတို႔အခ်င္းခ်င္း အမ္ဘာလတ္ (Ambalat) မွာရွိတဲ့ ေရနံေတြေၾကာင့္ အျငင္းအခုံ ျဖစ္ေနၾကလို႔။ တို႔က ဒီကိစၥအတြက္ လက္ေရွာင္ေပးထားတယ္။ အမ္ဘာလတ္မွာ သေဘၤာခ်င္းၿငိၾကေတာ့ စစ္ျဖစ္ေတာ့မလိုေတာင္ ျဖစ္ ခဲ့ေသးတယ္။

ဒီကိစၥအတြက္ မေလးရွားနဲ႔ အင္ဒုိနီးရွားက လံုးဝ အေစးမကပ္ဘူး။ အင္ဒို နီးရွားကလည္း ငါက အစ္ကိုႀကီး၊ မင္း ငါ့ကို ကလန္ကဆန္ မလုပ္နဲ႔။ ဒါမ်ိဳး။ မေလးရွားကလည္း ေရနံတြင္းေတြကို လံုးဝ မေပးႏိုင္ဘူး။ ဒါနဲ႔ ၾကားေန ဒိုင္ လူႀကီးရဲ့ အဆံုးအျဖတ္ကို ယူရေအာင္လို႔ ေျပာတယ္။ ၿပီးေတာ့ မေလးရွားက ဆီပဒန္နဲ႔ လီဂီတန္ေဒသေတြကို သူတို႔ပိုင္တယ္လို႔ ေျပာတယ္။ နယ္ျခား စည္းေတြ ျပန္ၾကည့္ေတာ့ သူတို႔ေျပာတာနဲ႔ တျခားစီပဲ။

ျပႆနာေတြက မေက်လည္ေသးဘူး။ အေျခအေနကလည္း ဘာျဖစ္ မယ္ေျပာလို႔ မရဘူး။ ဒီၾကားထဲ ငါတို႔ကသာ သူတို႔ထဲက တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ျပႆနာရွာၾကည့္၊ သူတို႔ခ်င္းေပါင္းမိၿပီး ငါတို႔ကို တြယ္မွာ။ ဒါနဲ႔ ငါတို႔က သူတို႔ခ်င္းျဖစ္တာ ျဖစ္ပါေစဆို ၿပီး ေအးေအးပဲ ေန လိုက္တယ္။ တို႔ကိုလည္း ျပႆနာလာမရွာနဲ႔ေပါ့။

ေမး ။ ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔အားလံုးဟာ ကမၻာလံုးဆိုင္ရာ ပထဝီအေနအထား အေရြ႕အေျပာင္းေတြ ၾကားမွာ ေနထိုင္ေနၾကရတာ။ ဒီလိုအေနအထားမ်ိဳးမွာ စင္ကာပူရဲ့ ႏိုင္ငံျခားေရးမူဝါဒနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး မစၥတာလီေပးခ်င္တဲ့ အေျခခံ မူဝါဒဆိုင္ရာ အဆံုးအမမ်ားရွိရင္ သိပါရေစ။

ေျဖ ။ ။ အတူတူပါပဲကြာ။ ငါတို႔ရွင္သန္ဖို႔အတြက္ ေနရာေလး က်ယ္ႏိုင္ သမွ်က်ယ္ေအာင္ ယူထားၾကဖို႔ပါပဲ။ သစ္ပင္အႀကီးႀကီးေတြက သူတို႔အရိပ္ မလႊမ္းမိုးႏိုင္တဲ့ ေနရာလပ္ကေလးကို ငါတို႔ရွင္သန္ဖို႔ ကြက္လပ္ကေလး အျဖစ္ ေပးထားရင္ အေကာင္းဆံုးေပါ့။ သစ္ပင္ႀကီးတစ္ပင္ရဲ့ ေလာင္းရိပ္ေအာက္မိေနရင္ တို႔အတြက္ အေျခအေန သိပ္မေကာင္းဘူး။

ေမး ။ ။ အဲသလို သစ္ပင္ႀကီးေတြရဲ့ၾကားမွာ ကိုယ့္ေနရာေလးရေအာင္ စင္ကာပူအတြက္ ဘာေတြ လိုအပ္မလဲ။

ေျဖ ။ ။ အေမရိကန္၊ ဂ်ပန္တို႔နဲ႔ ငါတို႔ဆက္ဆံေရး ခိုင္ခိုင္မာမာ မရွိခဲ့ဘူး ဆိုၾကပါစုိ႔။ အဲဒီတုန္းက တ႐ုတ္ ေပၚမလာေသးဘူး။ အေမရိက၊ ဂ်ပန္နဲ႔ ဥေရာပႏိုင္ငံေတြ ႏုိင္ငံေရးကစားေနၾကတာ။ အင္း … ၿဗိတိန္ဆိုရင္ ဒီေန႔ အ ထိ စစ္တပ္အင္အားေကာင္းၿပီး စစ္တပ္ျဖည့္ဆည္းဖို႔ကိုလည္း စိတ္ဝင္စား ၾကတယ္။ အဲဒါက တို႔ကို ေနရာေလး တစ္ေနရာရၿပီး အသက္ရွဴေခ်ာင္ေစ တယ္။ တို႔က အေရွ႕ေတာင္အာရွ ႏိုင္ငံေတြၾကားမွာ ညွပ္ပူးညွပ္ပိတ္ မိေန တာ မဟုတ္ဘူး။ သူတို႔က ငါတို႔နဲ႔ စီးပြားေရး အတူတူ မလုပ္ခ်င္ဘူး ဆို ရင္ေတာ့ အဲဒါသူတို႔ရဲ့ ေရြးခ်ယ္မႈတစ္ခုပဲ။ တို႔က ႏိုင္ငံေပါင္းစံုကို ဒီအထဲ ဆြဲသြင္းတယ္။ ကမၻာကို ပစၥည္းေတြ ျပန္ပို႔တယ္။ ၿပီးေတာ့ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ ငံေတြအားလံုး ႏိုင္ငံေပါင္းစံုစနစ္ကို လက္ခံလာၿပီး တို႔နဲ႔အတူ ေပါင္းၾကတယ္။ ဒီအထဲမွာ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈေတြ တို႔က ပိုရတယ္။ ပိုေကာင္းတဲ့ အရည္အေသြး ကို ပိုင္ဆုိင္ခြင့္ရတယ္။ ဒီေတာ့ ထုတ္ကုန္ပစၥည္းေတြရဲ့ တန္ဖိုးေတြလည္း ပိုတက္လာတယ္။ ဆိုလိုတာက အိမ္နီးခ်င္းေတြကို ငါတို႔ ေဖာက္ထြက္ခဲ့ တယ္။

ဆိုပါေတာ့ … ဂ်ပန္၊ အေမရိကန္ေတြနဲ႔ ငါတို႔ မဆက္သြယ္မိဘူး။ သူတို႔ေျပာ သလို အိမ္နီးခ်င္းေတြနဲ႔ပဲ စီးပြားေရးလုပ္ၾက။ ကဲ ဒါဆိုရင္ အင္ဒိုနီးရွားရဲ့ ဝယ္ လိုအားက ဘယ္ေလာက္ရွိသလဲ။ ဂ်ပန္နဲ႔ အေမရိကတို႔ကို ၿပိဳင္ၿပီး ထိုင္းႏိုင္ငံ ရဲ့ ဝယ္လိုအားကေရာ ဘယ္ေလာက္ရွိလို႔လဲ။ ၾသစေတးလ်နဲ႔ နယူးဇီလန္တို႔နဲ႔ ယွဥ္ရင္ေတာင္ ထိုင္းႏိုင္ငံရဲ့ ဝယ္လိုအားက ဒီေလာက္ အားရစရာ မေကာင္း လွပါဘူး။ ၾသစေတးလ်က လူဦးေရ (၂၅ - ၂၇) မီလီယံ၊ နယူးဇီလန္က (၃) မီလီယံပဲရွိမယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ လူေနမႈအဆင့္အတန္းက ပိုျမင့္ေနေတာ့ တို႔ စီးပြားေရးအတြက္ ေနရာပိုရတယ္။

ဒီေဒသတြင္းမွာ တို႔က လံုၿခံဳတည္ၿငိမ္တဲ့ အေျခခံကို ေပးထားႏုိင္တဲ့အတြက္ ဒီကေနၿပီး အသီးမ်ိဳးစံု၊ ေထာပတ္၊ ၾကက္ဥ၊ ဘဲဥ၊ ေရခဲစိမ္ၾကက္သား၊ ဝက္ သား၊ ဘာမဆုိ ေဒသအတြင္း ျဖန္႔ခ်ိႏိုင္တယ္။ ပထမ စင္ကာပူကို အေျခစိုက္ ယူတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ လိုအပ္တဲ့ေဒသေတြကို ျဖန္႔ခ်ိတယ္။ တို႔က (စင္တာ) ဌာနခ်ဳပ္တစ္ခုျဖစ္ေအာင္ လုပ္ခဲ့့ၾကတာ။ တကယ္ေတာ့ ၿဗိတိသွ်လက္ထက္ ကတည္းက စင္ကာပူက ေဒသတြင္းမွာေတာ့ ပစၥည္းျဖန္႔ခ်ိရာ ဌာနခ်ဳပ္ပါ။ တို႔က ဒါကို ပိုေကာင္းေအာင္ ႀကိဳးစားေပးဖို႔ပဲ လိုပါတယ္။

ေမး ။ ။ ဒီကေရွ႕ စင္ကာပူအတြက္ အခက္အခဲေတြ ပိုရိွႏိုင္တယ္လို႔ တခ်ိဳ႕ ျမင္ေနၾကပါတယ္။ အဲဒါ အေၾကာင္းႏွစ္ခ်က္ေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္က တ႐ုတ္နဲ႔ အေမရိကတို႔ရဲ့ (သိမ္သိမ္ေမြ႔ေမြ႔နဲ႔) အၾကမ္းမဖက္ စူပါပါဝါေနရာကို လုေနၾကတာနဲ႔ ႏွစ္က မစၥတာလီလို လူတစ္ေယာက္ မရွိေတာ့တာရယ္ေၾကာင့္ပါ။ မစၥတာလီရဲ့အျမင္က ဘယ္လိုပါလဲ။

ေျဖ ။ ။ မဟုတ္ပါဘူး။ ငါ့ၾသဇာလႊမ္းတယ္ဆိုတာ အခိုက္အတန္႔ေလးတင္ ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီထက္ပိုရင္လည္း အႏၱရာယ္ရွိတယ္။ အေမရိက က အေရွ႕အာရွကေန လံုးဝႀကီး လက္ေရွာင္ထြက္သြားၿပီး တ႐ုတ္တစ္ေယာက္ တည္းကပဲ ႀကီးစုိးထားမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အေနအထားက ပိုဆိုးသြားႏိုင္ပါ တယ္။ ဆိုပါေတာ့ မင္းက တ႐ုတ္ကို စိတ္မခ်မ္းမသာျဖစ္ေအာင္ လုပ္မိတယ္ ဆိုရင္ သူတို႔က မင္းကို လာတိုက္ေနစရာကို မလိုဘူး။

ငါတို႔နဲ႔ တ႐ုတ္ျပည္ဆက္ဆံေရးက စီးပြားေရးအရေတာင္ တစ္ေန႔တျခား ပုိခိုင္မာေနတယ္။ ဒါေပသည့္ ငါတို႔က အိႏၵိယအပါအဝင္ အျခားႏိုင္ငံေတြနဲ႔ပါ ဆက္ဆံေနတာေနာ္။ သူတို႔ေစ်းကြက္က အႀကီးႀကီး၊ ဒီေတာ့ စီးပြားေရအရ သူတို႔က ငါတို႔ကို ထိန္းထားမွာပဲ။ ေဟာင္ေကာင္ဆိုရင္လည္း သူတို႔ေနရာကို သူတို႔သိတယ္။ စီးပြားေရး က်ဆင္းသြားတာေတာင္ ေဟာင္ေကာင္သားေတြက “ေကာင္းၿပီ၊ ငါတို႔ဆီက လူေတြကို သူတို႔အိမ္ေတြ အေရာင္းအဝယ္ လုပ္ခိုင္းၿပီး စီးပြားေရး တိုးတက္လာေစရမယ္” လုိ႔ ေျပာၾကတယ္။

ဇင္ေဝေသာ္

0 comments:

Post a Comment

စာမေရးျဖစ္ေတာ့တာေၾကာင့္ က်ေနာ္ႀကိဳက္ၿပီး ဖတ္ေစခ်င္တဲ့ စာေလးေတြကို တင္ထားပါတယ္ဗ်ာ

Followers

Total Pageviews

အမွာပါးစရာမ်ားရွိေနရင္

Pop up my Cbox

Blog Archive

အက္ဒမင္

အျခားက႑မ်ားကို ေလ့လာရန္

ရွာေဖြေလ ေတြ႔ရွိေလ

စာေပျမတ္ႏိုးသူမ်ား

free counters
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...