"အေဖႀကီးေျပာတဲ့ တကယ့္ပံုျပင္" (လယ္တြင္းသားေစာခ်စ္)

စာဖတ္ၾကရေအာင္

ကြၽန္ေတာ္ငယ္စဥ္က အေဖႀကီးေျပာေလ့ရိွတဲ့ ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ရိွပါတယ္။ သို႔ေသာ္ ပံုျပင္မဟုတ္။ အေဖႀကီးက ေက်ာင္းဆရာျဖစ္၍ သူ႔ေက်ာင္းသား
ကုလားေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ တကယ့္အျဖစ္အျပတ္တစ္ခု။

ထိုကုလားေလးရဲ႕အေဖက ကုန္စံုဆိုင္ႀကီးတစ္ခုကိုပိုင္တဲ့ ခ်မ္းသာတဲ့သူျဖစ္တယ္။ သို႔ေသာ္ ကေလးႏွစ္ေယာက္ ေက်ာင္းသြားရင္ တစ္ေယာက္ကို တစ္ပဲစီသာေပးသည္။ သို႔ေသာ္ မုန္႔ဝယ္စားရသည္မဟုတ္။ ေန႔လယ္မုန္႔စားဆင္းခ်ိန္မွာစားဖို႔ ပလာတာနဲ႔ပဲဟင္း ထည့္ေပးလိုက္တယ္။
ညေနအိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ပိုက္ဆံတစ္ပဲ မေပ်ာက္မ႐ွ ပါလာေၾကာင္း အေဖ့ကိုျပရတယ္။
ၿပီးမွသူတို႔တစ္ေယာက္စီအတြက္ ေပးထားတဲ့စုဘူးထဲမွာ ထည့္ရတယ္။ ပိုက္ဆံတစ္ပဲကို မနက္ေက်ာင္းမသြားခင္ကတည္းက စုဘူးထဲထည့္ခဲ့ခ်င္၍မရ၊ ေက်ာင္းယူ
သြားရတယ္။ ညေနျပန္လာရင္ ျပရတယ္။
ေငြတစ္ပဲကို တစ္ေန႔တာလံုး မေပ်ာက္မပ်က္ေအာင္ တာဝန္ယူ
ထိန္းသိမ္းတတ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ေပးျခင္းျဖစ္တယ္။
ေပ်ာက္႐ွခဲ့ရင္ ျပင္းထန္စြာ အ႐ိုက္ခံရတယ္။ ေငြကိုမႏွေျမာျခင္း၊ ေငြမေပ်ာက္ေအာင္ မထိန္း
သိမ္းႏိုင္ျခင္းအတြက္ အျပစ္ေပးျခင္းခံရတယ္။ ကေလးေတြက အဲ့ဒိီ ေငြတစ္ပဲေပ်ာက္မွာ အလြန္ေၾကာက္ၾကတယ္။ တစ္ေန႔လံုး ဂ႐ုတစိုက္ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေ႐ွာက္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေငြကို တန္ဖိုးထားတတ္လာျပီး ထိန္သိမ္းတတ္တဲ့ အေလ့အက်င့္ ရသြားတယ္။
အဲဒီလိုနဲ႔ ကေလးေက်ာင္းေနခ်ိန္မွစ၍ ေန႔စဥ္တစ္ပဲ၊ တစ္ပဲ စုေဆာင္းရတယ္။ စုဘူးတစ္ဘူးျပည့္ရင္ ကေလးအမည္ထိုးၿပီး ဖခင္ကသိမ္းေပးထားတယ္။ အဲ့ဒိ
ကေလး ေက်ာင္းထြက္ၿပီး အရြယ္ေရာက္လာတဲ့အခါ စုဘူးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရေနၿပီ။
အဲ့ဒီအခါက်မွ စုဘူးေတြကိုေဖာက္ၿပီး ရတဲ့ေငြနဲ႔ ကြမ္းယာဆိုင္ေလးတစ္ခု
အရင္းအႏွီးျပဳေပးတယ္။ ရတဲ့အျမတ္ေငြကို ဆက္စုရင္း ကြမ္းယာဆိုင္မွ ပစၥည္းမ်ိဳးစံုဆိုင္ ျဖစ္လာတယ္။ ထိုမွတဆင့္ စတိုးဆိုင္ႀကီးအျဖစ္သို႔ေရာက္ေအာင္ ေလ့က်င့္ေပးတယ္။ အတုယူစရာ နမူနာေကာင္းျဖစ္ပါတယ္။
အဲ့ဒီလို စည္းကမ္းစနစ္က်မူေၾကာင့္ လမ္းေဘးကြမ္းရာဆိုင္ကေလးမွတဆင့္ စိန္ဘာဘူတိုက္ႀကီးမ်ားအထိ ႀကီးပြားတိုးတက္ေအာင္ျမင္လာခဲ့ၾကတယ္။
ေပါေပါရ၊ ေပါ့ေပါ့ေန ေပါ့ေပါ့စားေနလ်င္ ေပါ့ေပါ့သာျဖစ္ေနေပမည္။ လူအမ်ားစုသည္ အတင့္တင့္ ဝင္ေငြေကာင္းရင္ ဝါႂကြားခ်င္လာတယ္။ လက္ဖြာခ်င္လာတယ္။ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ၿပီး လာသမ်ွလူကို ဒကာခံရင္း မဂၤလာယူခ်င္ၾကတယ္။ ကေလးမုန္႔ဖိုးကိုလည္း သူမ်ားတစ္ရာေပးရင္ ငါးရာ တစ္ေထာင္ေပးပစ္တယ္။ ကေလး သံုးတတ္ စားတတ္ပံုကို ဂုဏ္ယူတဲ့ေလသံနဲ႔ ႂကြားဝါခ်င္တတ္တယ္။
ကေလးကို ငယ္ငယ္ကတည္းက ေငြေပါ့ေပ့ါရ ေပါ့ေပါ့သံုးတတ္ေအာင္
ေလ့က်င့္ေပးၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကေလးတို႔ မပ်က္စီးသင့္ဘဲ ပ်က္စီးရတယ္။ တစ္သက္တာလံုး ေပါ့ေပါ့စား ေပါ့ေပါ့ေနတတ္တဲ့ အက်င့္ပါၿပီး ေပါ့ေပါ့သာ ျဖစ္
ကုန္ၾကရပါတယ္။
ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီလိုမျဖစ္ေအာင္ မိဘမ်ား ကေလးငယ္စဥ္ကတည္းကေငြကို ထိန္းသိမ္းျပီး တန္ဘိုးထားတတ္၊ ေခြၽတာစုေဆာင္းတတ္တဲ့ အေလ့အက်င့္ေကာင္းမ်ား ေလ့က်င့္ေပးသင့္ပါတယ္။
မ်ွေဝေပးသူ
ဦးေသာင္းေဌး (ရန္ကုန္တကၠသိုလ္)
B.Sc.(Hons.),M.Sc(Chemistry)