- အဆံုးသတ္ ခဏတိုင္ -

Myint Myint Thein shared Zay Ya's photo.

‎
နားစည္ ကို ရိုက္ခတ္၍ ညက္ေညာစြာ ထြက္ရွိလာသည့္ ၎ကို “Until the Last Moment ~ ေနာက္ဆံုး ခဏထိတိုင္” ~ ဟု အမည္တပ္ဆိုရပါမည္။ ၎၏ တသြင္သြင္ စီးေမ်ာေနသည့္ သႏၱာန္ မွာ ညင္ညင္ သာသာ ရွိပါ၏။ သို႔ေသာ္ တစ္လံုးခ်င္း ပီပီသသ။ အဓိပၸာယ္ အနက္ အႏွစ္သာရ တို႔ ရွာေဖြေနသမ်ွ တို႔သည္ ေခတၱ ရပ္တန္႔ သြားၾကသည္။ ရွဴရွိဳက္ေနေသာ ထြက္သက္ ဝင္သက္တို႔ - တန္ဖိုး အနဂၣ ေဆာင္က်ဥ္းသြားၾကသည္။ ေပ်ာ့ေပ်ာင္း ေသာ္လည္း ခိုင္မာသည့္ ဟန္ အျပည့္ ရွိၾကပါ၏။

ဤအရာကို မည္သို႔ ခြဲျခား၊ ညႊန္းဆို ျပရပါမည္နည္း။ သူႏွင့္ က်ေနာ္ အၾကား ဘာမ်ွ မလို။ “ဟုတ္ကဲ့ ႏွင့္ ဟင့္အင္း” - အၾကား - မည္သည့္ အရာမ်ွ ျခားနား ထားျခင္း မရွိ။ ျပံဳးရယ္သမ်ွ ႏွင့္ ငိုေၾကြးျမည္တမ္း သမ်ွ အၾကား - တံတိုင္း အဆီးအတား မရွိ။ ဆန္႔က်င္ဘက္ ဒြိသဘာဝမ်ား မဟုတ္ဘဲ တစ္သားတည္း စီးဆင္း ေနရာယူသည္။ သူသည္ ခ်စ္စဖြယ္ေကာင္းလွပါပေကာ ~ ႏႈတ္ခမ္း ႏွစ္လႊာ၏ အလႈပ္အဟ ၾကားတြင္ တင္းအားတို႔ ေျပေလ်ာ့ ကုန္ၾကသည္။

ျဖဴလြင္လြင္ ယိမ္းႏြဲ႕ေနေသာ္လည္း - အေသအခ်ာ ရွဳၾကည့္မည္ ဆိုပါက - ျငိမ္ဝပ္ေသာ သူ႕သြင္ျပင္ ကို သင္ အတိုင္းသား ျမင္ႏိုင္ လိမ့္မည္။ တလႈပ္ရြရြ ကင္းျပတ္ ကုန္ဆံုး သြားၾကေသာ အရာရာတိုင္း ကို ေက်နပ္စြာ ခံယူလ်က္ သူ ျပံဳးေန လိမ့္မည္။ တခဏတိုင္း မျပတ္ ေရာက္ရွိ လာေသာ ဧည့္သည္ မိတ္သဂၤဟ အေပါင္း တို႔ တြင္ သူသည္ တစ္ခါတစ္ရံ မဂၤလာ လည္း ရွိ၏။ တစ္ခါတစ္ရံ အမဂၤလာလည္း ရွိ၏။ သို႔ေသာ္ သူ႕အတြက္ မဂၤလာ၊ အမဂၤလာ တို႔သည္ ကိစၥမရွိ။ နတၳိ ဗလာက်င္းေနသည့္ သူ၏ ရင္ဘတ္ အစံု သည္ ခရီးသြား ဧည့္ေဆာင္သည္ တို႔ ဥဒဟို ျဖတ္သန္းသည္ ျဖစ္၍ သလာယံ ဇရပ္ ျဖစ္လ်က္ ရွိ၏ ဟု ဆိုပါမည္။

“ေနာက္ဆံုး” ~ “အဆံုး” ~ “အႏၱိမ” စသည့္ စကားဝတ္ရည္တို႔ ႏွင့္ - “အတၳိ” ~ “နတၳိ” ~ “မရဏ” စသည့္ အနတဂၢမ ေဝါဟာရတို႔တြင္ - ဘယ္ စကား အစ၊ အဘယ္ ဝါက် ကိုမ်ွ စပ္ယူ၊ မသံုးစြဲလိုေပ။ “သူလည္း ျဖစ္၍ က်ေနာ္လည္း ျဖစ္သည္” ဆိုျခင္း၌ အဘယ္ ဝါစဂၤမ်ွ မလိုအပ္။ သဇင္ ေၾကြျခင္း - ေခါင္ရမ္းပြင့္ျခင္း တို႔ တစ္ျပိဳင္နက္ ျဖစ္တည္ေနသမ်ွ က်ေနာ္တို႔ အၾကား - မည္သည့္ အရာသည္ - မည္သုိ႔မ်ွ အေနွာင့္အယွက္ ျပဳႏိုင္ၾကမည္ မဟုတ္။ စင္စစ္ က်ေနာ္တို႔၏ ခ်စ္ျခင္း အတြင္း အႏွစ္သာရ ၌ သဇင္လည္း ပါသည္၊ ေခါင္ရမ္းလည္း ပါသည္။ အဘိဓာန္ မျပဳထား မိေသးေသာ လူသူ မသိ ပန္းပြင့္ ဝါဝါကေလး လည္း ပါဝင္မည္။

ယင္းတို႔ အဘယ္ေၾကာင့္ ျဖစ္တည္ေနပါသနည္း ဟု အသင္ ေမးလိုဟန္ ရွိပါသေလာ။ ေျဖပါမည္။

ေၾကြလြင့္ျခင္း၌ အဘယ္အေၾကာင္း ရွိရ ပါဦးမည္နည္း။ ေႂကြလြင့္ျခင္း၌ အရာအားလံုး ထပ္တူညီ ေၾကာင္း အသင္ မၾကားသိႏိုင္သေလာ။ ခဏေပါင္းမ်ားစြာ မျဖတ္သန္း ခဲ့ပါသေလာ။ မသိက်ိဳးကၽြံျပဳ၍ အသိေခါက္ခက္ အဝင္ နက္ခဲ့သေလာ။ တီးတိုး ဆိုပါမည္။ သင္ျဖစ္ေစ၊ က်ေနာ္ျဖစ္ေစ၊ သရဖီ၊ စကားဝါ ခတၱာ ျဖစ္ေစ ~ “ေႂကြလြင့္ျခင္း ၌ အရာအားလံုး ထပ္တူညီ၏။”

ေလာက၌ ၾကာႏြယ္သည္လည္း ႏွင္းဆီ ျဖစ္ႏိုင္ေသးသည္ ၊ သို႔ေသာ္ မေသခ်ာ။ ပိုးတီသည္လည္း လိပ္ျပာငယ္ ျဖစ္ႏိုင္ေသးသည္၊ မေသခ်ာ။ ဝတ္လႊာ သည္လည္း အျမိဳက္ဆံ ျဖစ္ႏိုင္ေသးသည္၊ မေသခ်ာ။ ေနာက္ဆံုး ~ သင္သည္လည္း ကၽြႏု္ပ္ ျဖစ္ႏိုင္သည္၊ သို႔ေသာ္ မေသခ်ာ။

ေသခ်ာသည္က ယင္းအရာအားလံုး ~ “အဆံုးသတ္ ေႂကြလြင့္မႈ” သက္သက္ သာ ျဖစ္သည္။ အမည္နာမ တပ္စြဲ ေခၚေဝၚၾကသည့္ ထိုထိုေသာ အရာမ်ား အားလံုး ၌ “ေနာက္ဆံုးခဏ” ကို ကိုယ္စီကိုယ္ငွ ပိုင္ဆိုင္ၾကသည္ခ်ည္း ျဖစ္သည္။ ထိုခဏ သည္ အားလံုးအတြက္ တူညီေသာ ခဏ ျဖစ္ေၾကာင္း သိျမင္ႏိုင္ရန္ - သင္ေရာ က်ေနာ္ ပါ ခဏေပါင္းမ်ားစြာ ျဖတ္သန္း ခဲ့ျပီးေခ်ျပီ ။ သင္ သံသယ ရွိပါေသး သေလာ။ ယင္း ေနာက္ဆံုး တခဏ အတြက္ အဘယ္ေၾကာင့္ ခဏေပါင္း မ်ားစြာ က်ေနာ္တို႔လိုအပ္ခဲ့ရသနည္း။ ထိုတခဏကို ျမင္သိဖို႔ရာ ေနာက္ထပ္ ခဏေပါင္း မည္ေရြ႕မည္မ်ွ လိုအပ္ေန ပါေသးသနည္း။ ဤေမးခြန္း ၏ အေျဖကို - သူလည္း မသိ၊ က်ေနာ္လည္း မသိ။ ထိုခဏသို႔ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ေရာက္ရွိမွသာ မလဲြမေသြ ေျဖဆိုႏိုင္ခဲ့လိမ့္မည္။ အရာအားလံုး ကိုလည္း အသီးသီး ေျဖဆိုေပး ခဲ့ၾကလိမ့္မည္။

ထိုခဏ၏ ဂါထာ ကို ယခု က်ေနာ္ ေနာက္တစ္ေခါက္ ထပ္၍ သရဇၩာယ္ ၾကည့္ပါမည္။

~ “ေႂကြလြင့္ျခင္း၌ အရာအားလံုး ထပ္တူညီ၏”
.............
Jan. 31st. 2012 at 1:00 PM
.............
For my Beloved, Ma