ေကာ့ေသာင္းကုိ ေစ်းပဲြေတာ္ႀကီး လာျပန္ၿပီ....

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေနထုိင္တဲ့ ေကာ့ေသာင္းၿမိဳ႕ကေလးမွာ တစ္လေက်ာ္ေက်ာ္ေလးအတြင္း ေစ်းေရာင္း ပဲြေတာ္ေတြ က်င္းပေနတာ ဒီတစ္ႀကိမ္ပါနဲ႔ဆုိရင္ (၃)ႀကိမ္ေျမာက္ပါၿပီ....... ေစ်းပဲြေတာ္ လာေရာက္ေရာင္းခ်ရျခင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး စဥ္းစားမိတာကေတာ့ ေကာ့ေသာင္းၿမိဳ႕မွာ ေနထုိင္သူဦးေရက တစ္ၿမိဳ႕နယ္လံုး (ေက်းရြာေတြအပါ) ေျခာက္ေသာင္းေလာက္ရွိပါတယ္။ ၿမိဳ႕ေပၚရပ္ကြက္မွာ ေနတာက ႏွစ္ေသာင္းေက်ာ္ေလာက္ ေနပါတယ္။ ဆုိင္ခန္းေပါင္းတစ္ရာေက်ာ္ရွိတဲ့ ၿမိဳ႕မေစ်းႀကီးလည္းရွိတယ္.... ရပ္ကြက္ေစ်းေတြလည္း မ်ားစြာရွိတဲ့အျပင္ အိမ္ဆုိင္ေတြလည္း အမ်ားႀကီး လမ္းမႀကီးတစ္ေလွ်ာက္လံုးနီးပါး အိမ္ဆုိင္ေတြ ရွိပါတယ္....။ ေက်ာက္မ်က္ရတနာကေန အိမ္ေဆာက္ပစၥည္း... လွ်ပ္စစ္ပစၥည္း... အ၀တ္ အထည္...၊ အိမ္သံုးပစၥည္း စတဲ့ ယုိးဒယားမိတ္ ပစၥည္းေတြအျပင္ တန္ဘုိးနည္း တရုတ္ပစၥည္းနဲ႔ ျပည္တြင္းျဖစ္ပစၥည္းေတြ အကုန္ရႏုိင္ပါတယ္ ဒါမွ မဟုတ္ရင္လည္း ယာယီနယ္စပ္ျဖတ္သန္းခြင့္ လက္မွတ္ေလးနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ ရေနာင္းကုိ သြားၿပီး လုိတာ၀ယ္လုိ႔ရပါတယ္...။ တစ္ခုပဲရွိပါတယ္... တစ္လလံုးေနလုိ႔မွ ႏွစ္ႀကိမ္သာ ေစ်းဦးေပါက္တဲ့ ဆုိင္ခန္းေတြေတာ့ ေစ်းႀကီးထဲမွာရွိေနပါတယ္....။ ဒါ့အျပင္ ေစ်းထဲက ဆုိင္ခန္းေတြေရာ... ရွိရွိသမွ် အိမ္ဆုိင္ေတြေရာ... အားလံုး အခြန္ေဆာင္ထားရပါတယ္.... အခြန္ေဆာင္ၿပီး ေရာင္းခ်ေနၾကရပါတယ္....။ ေစ်းပဲြေတာ္ဆုိတဲ့ နယ္လွည့္ေစ်းသည္ေတြကေတာ့.... ဘယ္မွာ အခြန္ေဆာင္ထားသလဲ မသိပါဘူး...၊ ခဏခဏ လာေနပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ၿမိဳ႕မွာေတာ့ ေခါင္းရြက္ ဗ်တ္ထုိးေစ်းသည္ေတြကအစ အနည္းဆံုး ေစ်းေကာက္ေပးရပါတယ္...။ ဒီလုိေပးေဆာင္ေနေပမဲ့လည္း VIP လာရင္ေတာ့ စားစရာရွိသည္ျဖစ္ေစ မရွိျဖစ္ေစ လမ္းေဘး ေစ်းသည္ေလးေတြ နားေပးရပါတယ္ဗ်ာ...။ ဆုိင္ ထြက္ခြင့္ မရပါဘူး.... ေစ်းပဲြေတာ္ဆုိတဲ့.... သူတုိ႔လာလုိ႔ ေဒသမွာ ရွားပါးပစၥည္းေလးေတြ ၀ယ္ရျခမ္းရတယ္ဆုိရင္...။ ဒါမွမဟုတ္ ျပည္တြင္းျဖစ္ ပုစြန္ခ်ဥ္...၊ ငါးခ်ဥ္....၊ သနပ္ခါးတံုးေလးေတြ၊ နံ႔သာျဖဴ နံ႔သာနီေလးေတြ... ၾကက္သြန္ခ်ဥ္၊ ဆီတုိ႔ဟူး...၊ ႏွမ္းဖတ္ခ်ဥ္ လၻက္စတဲ့ စားစရာေတြ... ဒါမွ မဟုတ္လည္း ယြန္းထည္လုိ၊ ပန္းပုရုပ္ေလး ေတြလုိ.... ရွမ္းရုိးရာ ကရင္ရုိးရာ အ၀တ္အထည္ေတြလုိ ပစၥည္းေလးေတြ လာေရာက္ေရာင္း ခ်ေပးတယ္ဆုိရင္....၊ ဒါမွမဟုတ္ ေစ်းႏွဳန္းသက္သာၿပီး အရည္အေသြးမကြာတဲ့ အိမ္သံုး၊ လူသံုးပစၥည္းေလးေတြ ဆုိရင္ ဘာမွ မေျပာလုိပါဘူး...။ အခု လာေရာင္းေနတာကေတာ့ ေပါေပါေလာေလာ ျပည္တြင္းျဖစ္နဲ႔ တရုတ္ အ၀တ္အထည္ေလးေတြရယ္...၊ ေစ်းကြက္မ၀င္တဲ့ စတီးနဲ႔ အိမ္သံုးပစၥည္း ေလးေတြရယ္ေလာက္ပဲ ေသေသခ်ာခ်ာ ေတြ႔ရတယ္...။ တစ္ခုေတာ့ ရွိတာေပါ့..... ဆုိင္ခန္းခကေတာ့ တစ္ည တစ္ေသာင္းခဲြေလာက္ အထိ ေကာက္ခံတယ္ဆုိပဲ... ဆုိင္ခန္းေပါင္းကေတာ့ (၄၀)ေလာက္ရွိမယ္။ သူတုိ႔အတြက္ မီးစက္ေတာ့ လုပ္ေပးထားရတယ္တဲ့ေလ....။ တစ္ခါလုပ္ရင္ (၅)ညပဲထား... ကန္ထရုိက္ဆုိတဲ့ ေမာင္က ဘယ္ေလာက္ရၿပီလဲဆုိတာ တြက္ၾကည့္ေပါ့.......။ ဒီၾကားထဲ တစ္ခါစီးရင္(၅၀၀) ဆုိတဲ့ ခ်ားရဟတ္ရယ္... သေဘၤာပံုလုပ္ထားတဲ့ ပင္လယ္ဓါးျပဆုိတဲ့ ေလွႀကီးရယ္ကလည္း ကေလးငယ္ေတြေရာ... ကေလးႀကီးေတြေရာ... ခ်မ္းသားမေပးဘူး။ ေစ်းေရာင္းတဲ့ သူေတြကလည္း ေျပာမွာေပါ့.... ခင္ဗ်ားတုိ႔က ေစ်းေကာက္ ေကာက္တာပဲ ျမင္တယ္... ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေဒသရံပံုေငြ ဘယ္ေလာက္ထည့္ ထားရတယ္ဗ်..´´ ဆုိၿပီးေတာ့ေလ... တကယ္သူတုိ႔ေျပာသလုိ ေဒသရံပံုေငြေကာက္ခံၿပီး ေစ်းေရာင္းခြင့္ျပဳလုိ႔ ရလားဆုိတာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ေသေသခ်ာခ်ာ မသိပါဘူး... ရခ်င္လည္း ရႏုိင္ပါတယ္...။ မရခ်င္လည္း မရဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ေနာက္တစ္ခု ရွိေသးတယ္ဗ်..... ေစ်းေရာင္းပဲြေတာ္မွာ ေဖ်ာ္ေျဖေရး အစီအစဥ္ ေဒသခံ တီး၀ုိင္းက ခ်ာတိတ္ ေလးေတြလည္း ေဖ်ာ္ေျဖတယ္.... ေနာက္ၿပီး မိန္းမလ်ာဒန္ဆာေတြလည္း ေဖ်ာ္ေျဖတယ္.... 

 ဗရုတ္သုကၡေတြအတြက္ေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္စရာျဖစ္ေနတာေပါ့။ ဒီေစ်းေရာင္းပဲြေတာ္ေၾကာင့္ အခြန္ေဆာင္ၿပီး ေရာင္းစားေနတဲ့ ေဒသခံ ေစ်းသည္ေတြ နစ္နာေစတယ္လုိ႔ ျမင္လာမိတယ္....။ မူးယစ္ေဆး၀ါးေခတ္စားေနတဲ့ ကာလမွာ ကေလးေတြ အျပင္ထြက္စရာအ ေၾကာင္းျဖစ္ေနေတာ့....အရြယ္ေရာက္စ သားသမီးေတြရဲ့ မိဘေတြလည္း သားသမီးအတြက္ စိတ္ပူရတယ္....။ ``မေက်နပ္ရင္ကုိယ့္သားသမီးကုိယ္ထိန္းေပါ့.... မလာေစနဲ႔ေပါ့´´လုိ႔ ျပန္ေျပာရင္ေတာ့ ရပါတယ္... ဒါေပမဲ့ ခက္ေနတာက အခုလုပ္ေနတဲ့ ေစ်းပဲြေတာ္က ၿမိဳ႔ျပင္ ၿမိဳ႕စြန္မွာ မဟုတ္ဘူးဗ်.... ၿမိဳ႕လည္ေကာင္တည့္တည့္မွာ လုပ္ေနတာ.... ဘုရင့္ေနာင္ကုန္းေဘးက ဘုရင့္ေနာင္ကြင္းလုိ႔ အမည္တပ္ထားတဲ့ ေနရာမွာ လုပ္ေနတာေလ..... မသြားခ်င္လဲ ျမင္ေနရတယ္... မျဖတ္ခ်င္လည္း ျဖတ္ေနရတယ္... ဒီထက္ဆုိးတာ တစ္ခု ရွိေသးတယ္...။ ေဖေဖာ္၀ါရီလထဲမွာ တကၠသိုလ္၀င္တန္း မဟုတ္တဲ့ ကေလးေတြ စာေမးပဲြ ေျဖၾကရေတာ့မယ္......။ အခု လက္ရွိ တကၠသုိလ္ ၀င္တန္းေတြအတြက္ ၿမိတ္တကၠသုိလ္က ပါေမာကၡေတြ..၊ ကတိကေတြလာၿပီး ကေလးေတြ အားနည္းတဲ့ ဘာသာရပ္မလုိက္ စာသင္ေပးေနၾကၿပီ.... ဒါကလည္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ၿမိဳ႕ရဲ့ ေကာင္းမြန္တဲ့ အစဥ္အလာေလးေပါ့ဗ်ာ......။ ေနာက္ၿပီး အထက(၁)မွာလည္း ညေန(၆)နာရီကေန ည(၁၀)နာရီအထိ စာၾကည့္၀ုိင္းေလး လုပ္ေပးထားၿပီး ဆရာ/ဆရာမေတြက ႀကီးၾကပ္ေပးေန ၾကၿပီ.... အခုရက္ပုိင္းအတြင္းမွာပဲ ပညာရည္ခၽြန္ဆု ခ်ီးျမွင့္ၿပီး ေက်ာင္းသား၊ မိဘ၊ ဆရာစတဲ့ သူေတြ စံုစံုညီညီ ေတြ႔ဆံုတဲ့ စံုညီပဲြေတာ္ေတြလည္း က်င္းပေန ၾကၿပီ.....။ ဒါကေတာ့ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားေတြကုိ ဆုရျခင္းဆုိတဲ့ ဂုဏ္ကုိေဖာ္ျပၿပီး အားက် ႀကိဳးစားေအာင္ စည္းရံုးေဆာင္ရြက္မွဳေလးလုိ႔ ျမင္ပါတယ္။ ဒါဟာလည္း ပညာရည္ျမွင့္တင္မွဳ က႑တစ္ရပ္ပါပဲ......။ ေနာက္ၿပီး က်ဴရွင္ေတြဆုိရင္လည္း အရင္ကထက္ အခ်ိန္တုိးသင္တာေတြ တစ္ခ်ိန္ ႏွစ္ခ်ိန္ ပုိသင္တာေတြ လုပ္လာ ေနၾကပါၿပီ....။ ကေလးေတြ ပညာေရးအတြက္ေပါ့ဗ်ာ....။ ကေလးေတြ ပညာရည္တုိးတက္ဖုိ႔ အတြက္ မိဘေရာ ဆရာေရာ... ေက်ာင္း သားေတြေရာ.... အားသြန္ခြန္စုိက္ ေဆာင္ရြက္ေနၾကခ်ိန္မွာ ဒီေစ်းပဲြေတာ္ ဆုိတဲ့ ျမင္ကြင္းကုိေတာ့ မၾကည့္ခ်င္တာ အမွန္ပါပဲ... တာ၀န္ရွိသူမ်ားအေနျဖင့္..... ျပန္လည္သံုးသပ္ႏုိင္ေစရန္ႏွင့္ စာေမးပဲြကာလကုိ ရင္ဆုိင္ေနရတဲ့ ကေလးေတြအတြက္ ေစ်းပဲြေတာ္ကုိ ဆင္ဆင္ျခင္ျခင္သာ ခြင့္ျပဳသင့္ပါေၾကာင္း တုိက္တြန္းရင္း...... (ကြန္ဆူးမား)(၂၃-၂-၂၀၁၃)