ဟာသေပါင္းခ်ဴပ္ (၇-၅)

Zaw Min Latt

" ‪#‎လူ‬ ျပက္ "
လူငယ္ႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးတို ့ မိတ္ေဆြျဖစ္သြားၾကသည္ ။ တစ္ေနရာရာတြင္ ခ်ိန္းေတြ ့ၾကရန္
ဆံုးျဖတ္လိုက္ၾကသည္ ။ ခက္သည္မွာ ႏွစ္ေယာက္စလံုးအိမ္`၌ တယ္လီဖုန္း မရွိျခင္း ျဖစ္သည္ ။

လူငယ္က ဤသို ့ အၾကံျပဳသည္ ။
" ဆပ္ကပ္ရံုကို ဖုန္းဆက္ ...အဲ့ဒီမွာ ကိုယ္က လူျပက္အျဖစ္နဲ ့ အလုပ္ လုပ္ေနတယ္ "
" ရွင့္ကို ေခၚေပးဖို ့ ဘယ္လို ေျပာရမလဲ "

" အားလံုးကို မ်က္လွည့္ျပေနတဲ့သူ ကို ေခၚေပးပါလို ့ ေျပာ....ေခၚေပးၾကလိမ့္မယ္ "
ေနာက္တစ္ေန ့တြင္ အမ်ိဳးသမီးသည္ လမ္းေဘးတယ္လီဖုန္းရံုမွေန၍ လူငယ္ေပးထားေသာ
ဆပ္ကပ္ရံု တယ္လီဖုန္းနံပါတ္ကို လွည့္သည္ ။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ဆပ္ကပ္ရံုသို ့ မေရာက္ဘဲ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ
ဗဟိုေကာ္မတီဌာနခ်ဳပ္သို ့ ေရာက္သြားသည္ ။
ႏိုင္ငံျခားေရး ၀န္ၾကီး မိုလိုေတာ့ တယ္လီဖုန္းကို ေကာက္ကိုင္ျပီး ေမးသည္ ။
" ဘယ္သူနဲ ့ စကားေျပာခ်င္လို ့ပါလဲ.. "
" လူတကာကို မ်က္လွည့္ျပတဲ့သူနဲ ့ စကားေျပာပါရေစ.. "
တယ္လီဖုန္းကို စတာလင္ ဘက္ ကမ္းေပးျပီး မိုလိုေတာ့ က ေျပာသည္ ။
" ရဲေဘာ္ စတာလင္ ခင္ဗ်ားအတြက္ ဖုန္း "
Credit- Tun Aye

" ‪#‎တံ‬ ခါး ဖြင့္ ေပး မယ္ "
ခ်ဴခ်ာမ်ားေနထိုင္သည့္ရြာသို ့ ရုရွား.အီဗန္ ေရာက္လာသည္ ။ ေရာက္သည့္ေနတြင္ပင္

အရက္မူးျပီး ခ်ဴခ်ာမ်ားကို ငထံုေတြ..ငအေတြ ဟု ေစာ္ေစာ္ကားကား ေအာ္ဟစ္ ေျပာဆိုသျဖင့္ ၄င္း
ကို အခန္း တစ္ခုထဲတြင္ ခ်ဳပ္ထားရန္ အမိန္ ့ေပးလိုက္သည္ ။ အေစာင့္ တစ္ေယာက္ကိုလည္း အ
ခန္းေရွ ့တြင္ ခ်ထားလိုက္သည္ ။
ခဏၾကာေသာအခါ အီဗန္က အခန္းထဲမွေန၍ တံခါးကို ထုျပီး မိမိ အလြန္ဆာသျဖင့္ ေပါင္
မုန္ ့တစ္လံုး သြား၀ယ္ေပးေစလိုေၾကာင္း အေစာင့္ခ်ဴခ်ာကို ေျပာသည္ ။ ကိုပက္ ၅၀ အေၾကြေစ့
တစ္ေစ့ကိုလည္း ပစ္ေပးလိုက္သည္ ။ အေစာင့္ခ်ဴခ်ာ ပိုက္ဆံကို ေကာက္ယူျပီး ေပါင္မုန္ ့ ၀ယ္ရန္
ထြက္သြားသည္ ။ ဤအခ်ိန္တြင္ ျပတင္းေပါက္ကို ေက်ာ္ျပီး အီဗန္ ထြက္သြားသည္ ။
သို ့ေသာ္ မၾကခင္မွာပင္ ရြာသားမ်ား ၄င္းကို ျပန္မိလာျပီး အခ်ဳပ္ခန္းထဲ ျပန္ထည့္ထားလိုက္
သည္ ။ ဤအေခါက္တြင္ ပိုမို သြက္လက္ ခ်က္ခ်ာေသာ အေစာင့္တစ္ေယာက္ကို ခ်ထားလိုက္သည္ ။
အခ်ိန္အနည္းငယ္ ၾကာသြားသည္ ။ အီဗန္ တံခါးကို ထုျပီး ေျပာသည္ ။
" ေဟ့....ခ်ဴခ်ာ ငါ အင္မတန္ ဆာတယ္ကြ.. င့ါကို ေပါင္မုန္ ့တစ္လံုး သြား၀ယ္ေပးစမ္းပါ "
" မင္းတို ့ ရုရွားေတြ အင္မတန္ ဉာဏ္မ်ားတယ္.. မ၀ယ္ေပးႏိုင္ဘူး..ဆာရင္ ကိုယ့္ဟာကိုယ္
သြား၀ယ္ေပ့ါ..ဟင္း... "
Credit-Tun Aye