ဘယ္ရပ္ဌာနီ ဘယ္ဆီမ်ား သြားပါလိမ့္..
|
7:46 PM |
No မွတ္ခ်က္ |
အျမဲလုိလုိ ဖြင့္ထားတဲ့ ေရခ်ိဳးခန္းတရုတ္ကပ္မွန္ၾကားကေန.. အသုိက္ေဆာက္ဖုိ႔.. ျမက္ေျခာက္
ေလးေတြ ကုိက္ခ်ီသယ္ေဆာင္လာတဲ့ စာကေလးတစ္ေကာင္ကုိ သတိထားမိတာ ၾကာျပီ..။
ေၾသာ္.. ငါ့လည္း ဘာမွ ထိခုိက္တာမွ မဟုတ္ဘဲေလ..။ သူ႔ခမ်ာ့.. မုိးလြတ္ေလလြတ္ လုံျခဳံရာမွာ အသုိက္အျမဳံ လုပ္ခ်င္ရွာမေပါ့ လုိ႔ ေတြးျပီး.. တရုတ္ကပ္မွန္ကုိ ပိတ္ပစ္မယ့္အစီအစဥ္ကုိ ကြ်န္ေတာ္ ဘာရယ္မဟုတ္ စြန္႔လႊတ္ခဲ့တယ္..။
အဲ့သလုိနဲ႔ လူးလာေခါက္တုန္႔ ပ်ံသန္းမႈေပါင္း.. အၾကိမ္ရာေထာင္ခ်ီလုပ္ျပီး.. တစ္အုိးတစ္အိမ္
ေအာင္ျမင္စြာ သူတည္ေဆာက္ျပီးစီးသြားတယ္..။
ကြ်န္ေတာ့္ေရခ်ိဳ းခန္းလည္း အဲ့ဒီကစလုိ႔.. တက်ြီကြ်ီေအာ္ျမည္သံေလးေတြနဲ႔.. သာယာလုိ႔ေပါ့..။ ကြ်န္ေတာ္လည္း.. နည္းနည္းပီတိျဖာမိသလုိပါပဲ..။
သုိ႔ေသာ္.. အေျခအေနက.. ထင္သလုိ ျဖစ္မလာခဲ့ဘူး..။
ေန႔ခင္းေန႔လည္.. အေပါ့အပါးသြားခ်င္လုိ႔-ေရခ်ိဳးခ်င္လုိ႔ ေရအိမ္၀င္တာ ျပႆ နာ မဟုတ္ေပမယ့္.. သူ အိပ္တန္းတက္ေနခ်ိန္ ညခင္းညလယ္ ကြ်န္ေတာ္ေရအိမ္၀င္တုိင္း.. သူ႔ခမ်ာ့ ေၾကာက္ေၾကာက္
လန္႔လန္႔နဲ႔.. stay ေရွာင္ေရွာင္ေနရရွာေတာ့တယ္..။
ပထမေတာ့ အမႈမဲ့အမွတ္မဲ့ ဆုိေပမယ့္.. ေနာက္ပုိင္းမွာ.. ေရအိမ္၀င္ဖုိ႔ မီးခလုတ္ဖြင့္လုိက္တာနဲ႔.. အသုိက္ထဲကေန ေၾကာက္လန္႔တၾကား ဖလူးဆုိထပ်ံျပီး တရုတ္ကပ္မွန္ေပၚ ခ်က္ျခင္းေနရာယူရင္း
ကြ်န္ေတာ့္ကုိ သမင္လွည္ျပန္ ေခါင္းခါခါေျခခါခါနဲ႔ သူလွည္႔႔လွည္႔ၾကည္႔ေနတာ သတိထားမိလာပါ
တယ္..။
ေၾသာ္.. မင္းမလဲ.. သံသယၾကီးလြန္ရန္ေကာ..။ ငါ့အေနနဲ႔ မင္းကုိ ဘာအႏၱရာယ္မွ မျပဳ ပါဘူးကြာ.. လုိ႔ စိတ္ထဲက ေရရြတ္မိေပမယ့္.. သူ႔ခမ်ာ့.. အဟိတ္တရိစၦာန္မဟုတ္လား..။ ကြ်န္ေတာ့္
စိတ္ရင္း.. သူမွန္းလုိ႔ ဘယ္ထိပါ့မလဲေလ..။
အဲ့ဒီေနာက္ပုိင္း.. ကြ်န္ေတာ့္မွာ.. ညဖက္ေရအိမ္၀င္တုိင္း မီးမဖြင့္ေတာ့ဘူး..။ တံခါးအဖြင့္အပိတ္က အစ.. တုိးတိတ္ညင္သာစြာပဲ လုပ္ပါတယ္..။ သိပ္ၾကီး ၾကင္နာသနားလွတဲ့ စိတ္ရယ္လုိ႔ ေျပာမရေပမယ့္.. သူ႔ခမ်ာ့ ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္အိပ္ေမာက်ေနရာကေန.. ရုတ္တရက္
ေၾကာက္လန္႔တၾကား ထထပ်ံတာကုိ သနားအားနာတာလုိလုိ.. ကုိယ့္အျပစ္မကင္းသလုိလုိ ခံစားရလုိ႔ပါ..။
ဒါေပမယ့္.. ကြ်န္ေတာ့္ေစတနာ အရာမထင္ပါဘူး..။
သူ႔ဖက္က အသက္နဲ႔ထပ္ျပီး ေလာင္းရသလုိျဖစ္ေနေလေတာ့.. မီးပိတ္ထားလည္း.. အသံဗလံ ခ်ိဳးခ်ိဳးခြ်တ္ခြ်တ္ၾကားတာနဲ႔တင္.. အသုိက္အျမဳ ံကေန ယာယီစြန္႔ခြါ ပ်ံသန္းဖုိ႔ လုံေလာက္ေနဟန္
တူပါတယ္..။
တခါကဆုိ.. သူဘယ္အခ်ိန္ျပန္လာမလဲ သိခ်င္တာနဲ႔ မလွဳပ္မယွက္ အသံမထြက္ဘဲ.. ကြ်န္ေတာ္ ေစာင့္ေနခဲ့ဖူးပါတယ္..။ ဆယ့္ေလးငါးမိနစ္ၾကာတဲ့အထိ သူျပန္မလာလုိ႔.. အသားစားညငွက္တခ်ိဳ ႔ရဲ ႔ လက္ခ်က္မိသြားျပီလားလုိ႔ ေတြးမိေနတုံး သူျပန္လာလုိ႔ ဟင္းခ်
ႏုိင္ပါေတာ့တယ္..။
ဒါေတာင္မွ.. သူ႔အသုိက္အျမဳ ံထဲ ခ်က္ျခင္းမ၀င္ေသးဘဲ.. တရုတ္ကပ္မွန္ေပၚ သတိၾကီးစြာနားခုိရင္း.. အေျခအေနကုိ ေစာင့္ၾကည္႔ေနတာ တေမ့တေမာ့ပါပဲ..။
အဲ့သလုိနဲ႔.. ကြ်န္ေတာ္နဲ႔သူၾကား ဆက္ဆံေရးက အခ်ိန္အတုိင္းအတာတစ္ခုအထိ ၾကာေညာင္း
လာေပမယ့္.. သူ႔ရဲ ႔ စုိးရိမ္စိတ္ကေတာ့ ေပါ့ပါးေပ်ာ့ေပ်ာင္းလာျခင္းမရွိတာ.. သၾကၤန္မတုိင္ခင္ထိ
ဆုိပါေတာ့..။
သၾကၤန္တြင္းတစ္တြင္းလုံးကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္လည္း အိမ္မျပန္ျဖစ္ေလေတာ့.. သူ႔ကုိ ေမ့ေမ့ေလ်ာ့
ေလ်ာ့ပါပဲ..။ သၾကၤန္ျပီးေတာ့လည္း ခရီးကဆက္တုိက္ဆုိသလုိျဖစ္ေနေလေတာ့.. သူ႔အေၾကာင္း
ေခါင္းထဲမေရာက္ျဖစ္ျပန္ပါဘူး..။
အဲ့ဒါေပမယ့္.. ခရီးကအျပန္ ပထမတစ္ရက္-ႏွစ္ရက္ မသိသာေပမယ့္.. ဒီေနာက္ပုိင္းရက္ေတြမွာ.. သူေပ်ာက္ေနတာ ကြ်န္ေတာ္သတိထားမိလာလုိ႔ တေန႔ညကစလုိ႔ သူ႔အေျခအေနကုိ ကြ်န္ေတာ္
ေစာင့္ၾကည္႔ျဖစ္ပါတယ္..။
ဒီေန႔ဆုိ သုံးရက္ေျမာက္ျပီေပါ့..။
သူကေတာ့.. သူပင္ပင္ပန္းပန္း အခ်ိန္ယူတည္ေဆာက္ထားတဲ့.. သူ႔အိမ္ကုိ ျပန္မလာေတာ့ပါဘူး..။
ညၾကီးအခ်ိန္မေတာ္.. သူ႔ကုိ စုိးရိမ္ေသာက အျမဲေရာက္ေစခဲ့တဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ကုိ စိတ္ပ်က္သြားလုိ႔ တျခားတေနရာကုိ အျပီးတုိင္ေျပာင္းေရြ ့သြားေလသလား..။
ဒါမွမဟုတ္.. ေၾကာက္လန္႔တၾကား.. stay ေရွာင္ရင္း.. အသားစားညငွက္တခ်ိဳ ႔ရဲ ႔ လက္ခ်က္ပဲ မိသြားတာမ်ားလား..။
သုိ႔တည္းမဟုတ္.. တစ္၀မ္းတစ္ခါးအတြက္ အစာရွာရင္း.. တစ္စုံတစ္ေယာက္ရဲ ႔ ေလာက္ေလးဂြ
နဲ႔ တုိးသြားေလသလား... ဆုိတာေတာ့.. ကြ်န္ေတာ္ ဘယ္လုိ သိႏုိင္မွာလဲ..။
ရင္ထဲမေတာ့...
အစကတည္းက.. သူ႔ရဲ ႔ ခုိလွဳ ံမႈကုိ ျပတ္ျပတ္သားသားကြ်န္ေတာ္ျငင္းဆန္ခဲ့ရင္.. သူ႔ခမ်ာ့ အခုလုိ ဒုကၡဆင္းရဲ ပူပန္ျခင္းေတြနဲ႔ ရင္ဆုိင္ရမွာ.. မဟုတ္ဘူးဆုိတာကုိ ေတြးရင္းနဲ႔.. မခ်င့္မရဲ ေနာင္တရ
စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနမိပါတယ္..။
တခါတရံမွာ.. ေစတနာအရင္းခံသည္႔တုိင္.. ေ၀ဒနာလက္ေတြ႔နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ပက္ပင္းရင္ဆုိင္ရေလ့ရွိတတ္ပါလားဆုိတာလည္း ဆင္ျခင္ရင္းေပါ့..။
နဗန
0 comments:
Post a Comment