ကတၱရာလမ္းေပၚက အေတြးမ်ား..။
|
10:37 AM |
No မွတ္ခ်က္ |
ပုံမွန္
5-နာရီဆုိ ရုံးဆင္းေပမယ္႔ လုပ္လက္စအလုပ္ကေလးေတြ မၿပီးျပတ္ေသးတာနဲ႔ ဒီေန႔
ရုံးကထြက္လာေတာ့ ညေန 6-နာရီ ထုိးၿပီးေနပါၿပီ..။ က်ဴရွင္အိမ္ကုိလည္း 6.30
အေရာက္သြားရမယ္ ဆုိတဲ႔အသိနဲ႔ မုိးဖြဲဖြဲရြာေနတဲ႔ထဲ ပုဆုိးကုိ
ခပ္တုိုတုိ၀တ္ၿပီး ေျခလွမ္းတုိင္းကုိ သုတ္ေျခတင္ လွမ္းရတယ္..။ 106
ကားမွတ္တုိင္နား လမ္းျဖတ္ကူးေတာ့မယ္ ဆုိေတာ့ အေတာ္ၾကာၾကာကုိ
ေစာင့္ေနခဲ႔ရေသးတယ္..။ လူကူးမ်ဥ္းက်ားေလး ရွိေနတယ္ဆုိေပမယ္႔ သူ႔ခမ်ာ
အသက္မ၀င္ရွာ ပါဘူး..။ ဘယ္ဖက္က လာေနတဲ႔ကားေတြ နည္းနည္း အလွမ္းေ၀းေနတုန္း
ဆတ္ကနဲ အျမန္ကူးလုိက္ေပမယ္႔ လမ္းခလယ္ေရာက္ေတာ့ ညာဖက္ကေန
အရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႔ အဆက္မျပတ္ ၀င္လာေနတဲ႔ ကား ေတြ ကုိ သတိထားၾကည့္ရင္း
အခ်ိန္ၾကာၾကာ ထပ္ေစာင့္ရတာပါပဲ..။
နိစၥဓူ၀ ႀကဳံေတြ႔ေနရတာမုိ႔
ထူးထူးျခားျခား မခံစားမိေပမယ္႔ အေတြးဆုိတာမ်ဳိး ကလည္း သူ႔ဘာသာသူ
ျဖစ္ျဖစ္ေနတတ္တာကုိး..။
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကေတာ့ ေျပာဖူးတယ္… "ခင္ဗ်ား လမ္းကူးတဲ႔အခါ ကုိယ္႔အတြက္ ကာထားေပးမယ္႔ တစ္စုံတစ္ေယာက္ အၿမဲ ရွိေနပေစ…ကားလာေနတဲ႔ဖက္အျခမ္းမွာ
တစ္ေယာက္ႏွစ္ေယာက္ကာထားၿပီး လမ္းကူးဗ်.. အခန္႔မသင့္လုိ႔ တုိးမိရင္လည္း
သက္သာတာေပါ႔… ခင္ဗ်ား အဲလုိ လူခံၿပီး လမ္းကူးလုိ႔လည္း ခင္ဗ်ားကုိ ဘယ္သူကမွ
အျပစ္တင္မွာ မဟုတ္ဘူးး… ဒီလူကေတာ့ ဘယ္သူေသေသ ငေတမာၿပီးေရာ ဆုိၿပီးေတာ့လည္း
ခင္ဗ်ားကုိ ဘယ္သူကမွ ရွဳံ႔ခ်မွာ မဟုတ္ဘူးရယ္" တဲ႔..။ သူက
က်ေနာ့္ကုိ တကယ္ခင္တဲ႔စိတ္ နဲ႔ ေစတနာအျပည့္နဲ႔ ေျပာေနတယ္ ဆုိတာ
ခံစားမိေနေတာ့ ဘာမွ ျပန္မေျပာျဖစ္ခဲ႔ပါဘူး..။ မွန္ပါတယ္..။ ကားေတြ
၀င္လာေနတဲ႔ အစြန္မွာ မေနဘဲ ဒီဖက္အစြန္ကေန လမ္းကူးရင္ ျဖစ္လာခဲ႔ရင္ေတာင္
ကုိယ္႔အတြက္ သက္သာေစႏုိင္ပါ တယ္..။ ခက္တာက လူတုိင္း အဲလုိမ်ဳိးေတြးေနၾကရင္
ဘယ္႔ႏွယ္႔လုပ္ပါ႔မလဲ..။ လူကူးမ်ဥ္းက်ားေပၚမွာ တင္ ေနရာလု ရင္း ျငင္းခုန္
သတ္ပုတ္ေန ၾကေလမလား စဥ္းစားေနမိတယ္..။
လမ္းခလယ္မွာ
အစ္မႀကီးတစ္ေယာက္က စိတ္မရွည္ေတာ့တဲ႔ အမူအယာနဲ႔ ကားေတြ အရွိန္ျပင္းျပင္း
၀င္လာေနတဲ႔ၾကားထဲ ဇြတ္အတင္း တုိး၀င္ေတာ့မယ္႔ဟန္လုပ္ေနေတာ့
မေနႏုိင္မထုိင္ႏုိင္ သူ႔ျခင္းေတာင္းေလး ကုိ ျဖတ္ကနဲ လွမ္းဆြဲလုိက္ ရင္း… "အလြန္ဆုံး
ေနာက္က် နာရီ၀က္ေပါ႔ဗ်ာ… မေတာ္တဆ ကားနဲ႔ ခ်ိတ္မိရင္ ဒီ႔ထက္မက အခ်ိန္ေတြ
ပုိကုန္လိမ္႔မယ္… ေအးေဆးေပါ႔…ဘာျဖစ္လုိ႔ ေလာေနတာလဲ… အစ္မႀကီးအိမ္က ဘယ္မွ
ေရြ႔မသြားပါဘူး" ဆုိလုိက္ေတာ့ ျခင္းေတာင္းကုိ ဆတ္ကနဲ
ျပန္ဆြဲရုန္းရင္း.. မ်က္ေစာင္း ထုိးတာ ခံလုိက္ရေသးတယ္..။ အင္းးးး
ခက္ေတာ့ခက္တယ္..။ တစ္ခါတေလ ဘာမွ ၀င္မေျပာမစြက္ဖက္ဘဲ ဥေပကၡာျပဳေန မိတာကမွ
ပုိေကာင္းဦးမယ္လုိ႔ ေတြးမိျပန္တယ္..။
လူကူးမ်ဥ္းက်ားမွာ
ယာဥ္တုိက္မွဳျဖစ္ရင္ ေၾကေအးခြင့္မရွိဘူး..အမွဳ ရင္ဆုိင္ရမယ္..ေပးတဲ႔
အျပစ္ဒဏ္ခံယူရမယ္ ဆုိတာ ေန႔စဥ္သတင္းစာေတြ အပတ္စဥ္ဂ်ာနယ္ေတြမွာ ဖတ္ေန
ျမင္ေနရပါတယ္..။ ခက္တာက ဒီယာဥ္ေမာင္းေတြ စပယ္ယာ ဆုိသူေတြ ခမ်ာလည္း အဲဒီ
သတင္းစာေတြ ဂ်ာနယ္ေတြကုိေရာ တကယ္ဖတ္ခြင့္မွ ရွိၾကပါရဲ႔လား… မနက္မနက္ဆုိ
သူမ်ားေတြ အိပ္လုိ႔ ေကြးလုိ႔ ေကာင္းေနတဲ႔အခ်ိန္မွာ owner
ဆီသြားၿပီး ကားထုတ္ရ မယ္…ေရေဆး ဆီျဖည့္ လုပ္ရမယ္… တစ္ေနကုန္
သတ္မွတ္ထားတဲ႔အတုိင္း 6-ေခါက္ျပည့္ေအာင္ ဒါမွမဟုတ္ 7-ေခါက္ ျပည့္ ေအာင္
ေမာင္းရမယ္.. owner
ေၾကးလည္း ျပည့္ေအာင္ရွာရမယ္..ကုိယ္ထြက္လာတုန္းက တစ္ေနကုန္ စာ
ခ်က္ဖုိ႔ျပဳတ္ဖုိ႔ ဆုိၿပီး လုံလုံေလာက္ေလာက္ မေပးခဲ႔ရတဲ႔ အိမ္ကမိသားစုအတြက္
ဆုိတာမ်ဳိးကလည္း ပူရဦးမယ္.. ဟုိလုိေန ၀ီစီမွဳတ္ ဒီလုိေန၀ီစီမွဳတ္တားၿပီး
အျပစ္မရွိ အျပစ္ရွာ ဒဏ္ေငြေတာင္းတတ္တဲ႔ ဆပ္ေၾကးရွင္ေတြ အတြက္ကလည္း
ပုိပုိလုိလုိ ရွာရဦးမယ္..။ ဆုိေတာ့ သူတုိ႔ရဲ႔ ရင္ထဲမွာလည္း ေလာဘေတြ
ေဒါသေတြနဲ႔ အျပည့္ ျဖစ္ေနမွာပဲ… အဲဒီေဒါသေတြ ေလာဘေတြက ေစခုိင္းတဲ႔အတုိင္း
ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေမာင္းခ်င္ေမာင္းမယ္. .ျပဳိင္ေမာင္း လုေမာင္း
လုပ္ခ်င္လုပ္မယ္..မ်ဥ္းက်ားက လမ္းကူးေနသူကုိ ေသခ်င္လုိ႔ လား လုိ႔
မၾကား၀ံ႔မနာသာ ဆဲခ်င္ဆဲမယ္…အေျခေနအရပ္ရပ္က သူ႔တုိ႔ကုိ ဒီဇာတ္မ်ဳိး ကဖုိ႔ပဲ
တြန္းအားေပးေနရွာသလားး စဥ္းစားမိျပန္တယ္..။
လုိင္းကားေတြ
ေက်ာ္သြားလုိ႔ ကူးေတာ့မယ္႔ဟန္ျပင္လုိက္ေတာ့ ကား ေရွ႔မီးႏွစ္ခုစလုံးကုိ
ရုတ္တရက္ ထုိးဖြင့္ အခ်က္ျပလုိက္ၿပီး ငါလာေနတယ္…ဆုိတာမ်ဳိးနဲ႔
ကုိယ္ပုိင္ကားေလးေတြက အရွိန္ျပင္းျပင္း တုိး၀င္လာျပန္တယ္..။
သူတုိ႔ကားကုိျမင္လုိ႔ ခပ္ရုိ႔ရုိ႔ ပုံစံေလးနဲ႔ ဒါမွမဟုတ္
အလန္႔တၾကားပုံစံမ်ဳိးနဲ႔ လူကူးမ်ဥ္းက်ားေပၚမွာတင္ ေနာက္ ကုိ ေျခတစ္လွမ္းဆီ
ျပန္ဆုတ္သြားၾကရတဲ႔ ျမင္ကြင္းကုိ အားရေက်နပ္ေနၾကတဲ႔ပုံပါပဲ..။ ခဏၾကာေတာ့
က်ေနာ္တုိ႔ ေဘးကုိ ဒယီးဒယုိင္နဲ႔ အမူးသမားတစ္ေယာက္ ေရာက္လာပါတယ္..။
ေဘးဘီဘယ္ညာ ဘာကုိမွ မၾကည့္ပါ ဘူးးး သူ႔အရွိန္ေလးနဲ႔သူ သူ႔စ်ာန္ေလးနဲ႔သူ
ခပ္တည္တည္ပဲ ေအးေအးေဆးေဆး အမူအယာနဲ႔ လမ္းကုိ ျဖတ္ကူးလုိက္ပါ တယ္.. "ဟာ…ဒီလူေတာ့ ေသေတာ့မွာပဲ"
လုိ႔ စိတ္ထဲ အထိတ္တလန္႔ ျဖစ္သြားတဲ႔အခ်ိန္ သူက တုန္႔ကနဲရပ္လုိက္ၿပီး
လာေနတဲ႔ကားေတြကုိ လက္ႏွစ္ဖက္ေျမွာက္ တားေပးပါေတာ့တယ္..ၿပီးေတာ့ လမ္းခလယ္
မွာ ေရွ႔လည္းမတုိးရဲ ေနာက္လည္း မဆုတ္သာ ျဖစ္ေနရွာတဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔ေတြကုိ
လမ္းကူးၾကဖုိ႔ ယာဥ္ထိန္းရဲ တစ္ေယာက္လုိ ဟန္ပန္အမူအယာနဲ႔
အခ်က္ျပပါတယ္…ဒီေတာ့မွ က်ေနာ္တုိ႔လည္း သူ႔အားကုိးနဲ႔ ခပ္သုတ္သုတ္ေလး
လမ္းကုိျဖတ္ကူး ၾကရပါေတာ့တယ္..။
ဘယ္ကားသမားကမ်ား
သူ႔ကုိ ဆဲဆုိေလမလဲလုိ႔ သိခ်င္စိတ္နဲ႔ လွည့္ၾကည့္လွည့္ၾကည့္ လုပ္ေနမိေပမယ္႔
သူ႔ကုိ ဘယ္သူမွ ဆဲဆုိသြားတဲ႔အသံ မၾကားရပါဘူး..။ သူတုိ႔ဆဲရင္ သူကလည္း
ပုဆုိးလွန္ျပဖုိ႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနသလုိ သူတုိ႔ႀကိမ္းေမာင္းရင္ လည္း
ကားမွန္ကုိ အုတ္ခဲနဲ႔ထုခြဲဖုိ႔ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနတဲ႔ လူတစ္ေယာက္မုိ႔
ေရငုံႏွဳတ္ပိတ္ တိတ္ဆိတ္ ေနၾကေလေရာ့သလားးး "မင္းတုိ႔က မတားလုိ႔ပါကြာ မင္းတုိ႔ အခုလုိတားရင္ ငါတုိ႔ကလည္း ရပ္ေပးဖုိ႔ အရွိန္ေလွ်ာ့ေပးဖုိ႔ အဆင္သင့္ပါပဲ" လုိ႔ သူတုိ႔ ေတြးမ်ားေနသလား စဥ္းစားေနမိျပန္တယ္..။
ဒီေန႔အဖုိ႔ေတာ့
ကတၱရာလမ္းမေပၚ ကားေတြတဟုန္တုိး ေျပးလႊားသြားခဲ႔သလုိ က်ေနာ့္ရင္ထဲမွာလည္း
အေတြးေပါင္း ေသာင္းေျခာက္ ေထာင္ ျဖတ္ေက်ာ္ခုတ္ေမာင္း သြားခဲ႔မိေၾကာင္းပါ..။
0 comments:
Post a Comment