ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲရမည့္ ျမန္မာ့ Education

Khin Maung Lwin-Asia MastersTours

လက္ရွိျမန္မာ့ Education က ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲရမွာေပါ့။ ဒါကအမွန္တရားပဲ။ အျခားေတာင္းဆိုေနသူေတြရွိသလို က်ဳပ္တို႕ကလည္း အမွန္ျဖစ္တဲ့။ ျဖစ္သင့္ျဖစ္ထိုက္တဲ့ဟာကိုေျပာၾကရမွာပဲ။ အားလံုး အက်ိဳးရွိရင္ေကာင္းတာေပါ့။ ေျပာေပါင္းမ်ားပါၿပီ။ ဘယ္တာ၀န္ရွိသူကမွ အေရးအဖက္မလုပ္ၾကဘူး။ ဒီေတာ့လည္း က်ဳပ္တို႕လည္း က်ဳပ္တို႕လုပ္ႏုိင္တာနဲ႕လုပ္ေနတာပဲ။

ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြဟာ ထက္ျမက္တဲ့လူမ်ိဳးေတြပဲ။ သို႕ေသာ္ ဒီေန႕ ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုတာက အခုဖြံ႕ျဖိဳးမႈအနည္းဆံုး၊ အဆင္းရဲဆံုးႏိုင္ငံပဲ။ ဒါအမွန္ပဲ။ ဒီလိုျဖစ္ရတာက အေျခခံအေၾကာင္းရင္း (၃) ခုရွိတယ္။ ပထမတစ္ခုက က်ဳပ္တို႕ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြမွာ စြဲျမဲေနတဲ့ အေျခခံအယူအဆေတြ၊ ဒုတိယတစ္ခုက ငါေျပာသလိုလုပ္ ငါလုပ္သလိုမလုပ္နဲ႕ဆိုတဲ့ အာဏာရွင္စနစ္နဲ႕ ေနာက္ဆံုးတစ္ခုကေတာ့ တရားဥပေဒ စိုးမိုးမႈမရွိျခင္းေတြျဖစ္တယ္။


၁၉၆၂ ကေန ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ထိ ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ ဆိုရွယ္လစ္စနစ္နဲ႕သြားခဲ့တယ္။ ၁၉၈၈ ခုကေန ၂၀၁၀ ထိ ဘာမွန္းမသိတဲ့ စနစ္နဲ႕သြားခဲ့တယ္။ ၂၀၁၀ စၿပီး ဒီမုိကေရစီဘက္ကို ေျပာင္းလာခဲ့တယ္။ က်ဳပ္တို႕ Education က ဆိုရွယ္လစ္စနစ္မွာ အေျခခံပဲရွိေနခဲ့ေသးတယ္။ ဒီေတာ့ ေသခ်ာတာေပါ့။ ဒီ Education ကေျပာင္းလဲရမွာပဲ။
တကယ္ေတာ့ Education ဆိုတာက လူငယ္ေတြကို မိမိတို႕လိုတဲ့ ပံုသြင္းတာပါ။ ဒီေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာေနရင္ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတာ့ ျဖစ္လာရမွာေပါ့။ ျမန္မာဆိုတာ ဂုဏ္ယူတတ္ဖို႕ေတာ့လုပ္ရမွာေပါ့။ ဒီမွာက Education ဆိုရင္ ပညာေရးလို႕ဘာသာျပန္လုိက္ရင္ေတာ့ ပညာေရးဆိုရင္ သင္ရမယ္လို႕သာထင္ျမင္ကုန္တယ္။
ပညာသင္ၾကားေပးတာက ဘာအတြက္လဲဆိုရင္ Think, Understand, Do သံုးခုရွိတယ္။ စဥ္းစားတတ္ေအာင္၊ နားလည္ေအာင္၊ လုပ္တတ္ေအာင္ ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ (၃) ခုပါတယ္။ ဒီေတာ့ အရာရာအားလံုးကို အာဂံုေဆာင္ၿပီး အလြတ္က်က္ေျဖတဲ့ နည္းနဲ႕ကမျဖစ္ႏုိင္ဘူး။
အခုဒီမွာျဖစ္ကုန္တာက ေက်ာင္းမွာ သင္တာ အလြတ္က်က္ ၿပီးရင္စာေမးပြဲေျဖ၊ ေအာင္ၾက ဒီလိုနဲ႕ဆိုေတာ့ အရည္အေသြးေတြက်ကုန္တယ္။ ဒီလိုအရည္အေသြးက်ေနတာေတြက Education တစ္ခုတည္းမွာ မဟုတ္ဘူး။ Sector အကုန္လံုးမွာဒီလိုပဲ။ Industry အားလံုးမွာလည္းဒီလိုပဲ။
အခုေျပာင္းလဲရမွာက သင္ရိုး၊ သင္ၾကားနည္းစနစ္၊ နဲ႕ စာေမးပြဲ စစ္ေဆးျခင္း အပိုင္းသံုးပိုင္းပဲ။ သင္ရိုးက အခု Democracy နဲ႕ ကိုက္ညီတဲ့ သင္ရိုးဘက္ကိုေျပာင္းရေတာ့မယ္။ Democracy လို႕ေျပာလိုက္ရင္ Economy က Capitalist Economy ဘက္ကို အေျခခံတဲ့ Education ျဖစ္ရေတာ့မယ္။
ေနာက္သင္ၾကားနည္းစနစ္ကေျပာင္းရမယ္။ သင္ၾကားနည္းစနစ္က (၃) မ်ိဳးရွိတယ္။ ေရွးအက်ဆံုးနည္းကေတာ့ ဆရာကို အေျချပဳတဲ့သင္ၾကားနည္း (Teacher Center) လို႕ေခၚတယ္။ ဆရာေျပာသမွ်ကို ေက်ာင္းသားက လိုက္မွတ္ျပီး စာေမးပြဲေျဖရတာ။ အခုျမန္မာႏုိ္င္ငံမွာက ဒီ စနစ္ပဲရွိေသးတယ္။ ဒုတိယတစ္နည္းက ေက်ာင္းသား ဗဟုိျပဳစနစ္ပဲ (Student Center) လို႕ေခၚတယ္။ ဒီစနစ္ဆိုရင္ေတာ့ ေက်ာင္းသားကိုယ္တိုင္ လုိက္လံရွာေဖြရတာျဖစ္တယ္။ Library ေတြ၊ အခုေခာတ္ဆိုရင္ ပိုလို႕ေတာင္လြယ္ေနပါၿပီ။ အင္တာနက္ေကာင္းေကာင္းသံုးလို႕ရရင္ အေၾကာင္းအရာအေတာ္မ်ားမ်ားက Internet မွာ ရွာလို႕ရေနၿပီ။ ဒီစနစ္က ေက်ာင္းသားမွာ ဗဟုိျပဳတယ္။ ေနာက္ဆံုးနည္းကေတာ့ Interactive နည္းပဲ။ ဒီ Interactive နည္းမွာေတာ့ ဆရာနဲ႕ ေက်ာင္းသားနဲ႕ ပူးေပါင္းေဆြးေႏြးတဲ့ နည္းျဖစ္တယ္။ ဒီလိုလုပ္ႏုိင္ဖို႕ ဆရာေတြကို အရည္အေသြးျမွင့္ဖို႕အမ်ားႀကီးလိုတယ္။
ေနာက္အေရးႀကီးဆံုးတစ္ခ်က္က စာေမးပြဲစစ္ျခင္း Assessment ပဲ။ အခုစစ္ေနတာေတြက ေရးေျဖေတြပဲ ျဖစ္ေနတယ္။ တကယ္စစ္ရမွာက Learning Outcome နဲ႕ Assessment Criteria ေတြရွိတယ္။ ဒါေတြကလည္း စကားလံုးေတြသာႀကီးေနတာပါ။ လိုအပ္ရင္ လိုအပ္တဲ့ နည္းနဲ႕စစ္ဖို႕ပဲ။ လူေတြမွာက Cognitive Domain ဆိုတာရွိတယ္။ Cognitive Domain ဆိုတာက နားလည္မႈ အဆင့္ဆင့္ကိုေျပာတာ။ သူဘယ္လိုနားလည္သလည္းဆိုတာကိုေျပာတာ။ ဒီေတာ့ စာေမးပြဲစစ္ရင္ လက္ေတြ႕၊ စာေတြ႕၊ အင္တာဗ်ဴး အစရွိသည္ျဖင့္ စာေမးပြဲ ပံုစံအားလံုးထည့္သြင္းရတယ္။ ဒါေတြကျပင္ရမွာ။
ဒါေတြျပင္ဖို႕ ႏိုင္ငံျခားကိုပဲ အကူအညီယူေနလို႕မရဘူး။ ကိုယ့္ျမန္မာလူမ်ိဳးပညာရွင္ေတြျပင္မွရမယ္။ စာေတြ႕သင္တဲ့ Academic ေတြအျပင္ လက္ေတြ႕ပါတဲ့ Technical & Vocational Education ေတြအမ်ားႀကီးတိုးခ်ဲ႕မွရမယ္။ ထြက္လာတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြအလုပ္ရဖို႕ Economy ကို အရမ္းျမွင့္တင္မွရမယ္။ သိပ္အမ်ားႀကီးျပင္စရာမလိုဘူး။ ေပါက္ကရေတြ ျပင္စရာမလိုဘူး။