လမ္းေဘးက အေသးအဖြဲမွစ၍ ျပဳျပင္ၾကစို႔ တို႔ ျမန္မာ

Yangon Media Group's photo.

ဤလမ္းအတြင္း၊ ကားရပ္ရန္ေနရာမ်ားတြင္ ပန္းအိုးမ်ား၊ ခုံက်ဳိးခုံပဲ့၊ အတားအဆီးမ်ား ပိတ္ ဆို႔ခ် ထားျခင္း၊ ေစ်းဆိုင္မ်ားဖြင့္လွစ္ျခင္းမျပဳရ။ ဤသို႔ ျပဳလုပ္ခဲ့၍ ျဖစ္ေပၚလာေသာျပႆနာမ်ားသည္ မိမိ တာဝန္ သာျဖစ္သည္။
ရပ္ကြက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး

*****************

မၾကာမီက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လယ္၊ ေက်ာက္တံတားၿမိဳ႕ နယ္ရွိ၊ လမ္းသြယ္တစ္ခုတြင္ စာေရးသူကားရပ္ရန္ဝင္ သြားစဥ္ ကားရပ္နားရန္ေနရာ ကြက္လပ္ရွာမရ။ သို႔ေသာ္ ရပ္ကြက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးဆိုသူ၏ သတိေပးေၾကညာခ်က္ ကို အထက္ပါအတိုင္းေတြ႕ရသည္။ ဤတြင္ေမးခြန္းထုတ္ရန္ရွိသည္မွာ ရပ္ကြက္အုပ္ ခ်ဳပ္ေရးမွဴးသည္ သတိေပးေၾကညာခ်က္တြင္ တားျမစ္ ခ်က္ကို မလိုက္နာသူအားထိေရာက္ေသာ အေရးယူ အျပစ္ေပး၊ တရားစြဲဆိုမည္ဟု အဘယ္ေၾကာင့္မေဖာ္ျပ ပါသနည္း။ ႏွစ္ေပါင္း ၅ဝၾကာ အာဏာရွင္အဆက္ဆက္ တို႔ လက္ထက္တြင္ ဟိုလူေၾကာက္ရ သည္ လူေၾကာက္ရ ေသာ အေလ့အက်င့္ယေန႔ထိပါရွိေနေသးသျဖင့္ ဤ သို႔အျပစ္ေပးအေရးယူရန္ မေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ပါသလား။
သို႔ေသာ္ အမွန္ေျပာဆိုရလွ်င္ စည္ပင္သာယာအဖြဲ႕ ႏွင့္ ယာဥ္ထိန္းတပ္ဖြဲ႕တို႔၊ ေပါင္းစည္း၍ မရပ္ရလမ္းမ်ား ေပၚတြင္ ကားမ်ားရပ္ထားပါက၊ ကရိန္းစက္ျဖင့္ ဆြဲ ယူဖမ္းဆီးေသာ ကိစၥ၊ သတင္းစာ၊ ဂ်ာနယ္မ်ားတြင္ေဖာ္ျပ ပါရွိသည့္ေန႔ကစတင္၍ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လယ္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ ဆန္းလမ္း၊ အေနာ္ရထာလမ္း၊ မဟာဗႏၶဳလလမ္း၊ ကုန္ သည္လမ္း၊ ကမ္းနားလည္းတို႔၌ ကားမ်ား စည္းကမ္းမဲ့ ရပ္ထားမႈ နည္းသြားၿပီး လမ္းၾကားမ်ားသို႔ ကားမ်ားစည္း ကမ္းတက်ဝင္ရပ္ခဲ့ၾကသည္။
ကားမ်ားကို အဆိုပါလမ္းမႀကီးမ်ားတြင္ ရပ္လို လွ်င္ တစ္နာရီက်ပ္ ၂ဝဝႏႈန္း၊ အခြန္အခေပးရသျဖင့္ ကားမ်ားကလည္း လမ္းၾကားမ်ားအတြင္းတိုးဝင္ေမာင္း ႏွင္ေနရာယူလာၾက၏။
ဤတြင္ လမ္းၾကားမ်ားအတြင္းရွိ အိမ္မ်ားႏွင့္ခ်က္ ခ်င္းပင္ ဓမၼာေသာကျဖစ္ေတာ့သည္။ အိမ္ရွင္ေတြက မိမိတို႔အိမ္ခန္းေရွ႕၌ ကားမရပ္ရ ကားအဝင္အထြက္ရွိ သည္ ဆိုင္းဘုတ္မ်ားခ်ိတ္ထား၍ အျခားကားမ်ား၊ ရပ္ မထားရန္တားဆီးေလေတာ့၏။
ယခုအခါ ထိုစာတန္းမ်ား ေပ်ာက္သြားၿပီးလွ်င္ ပန္းအိုးပဲ့မ်ား၊ ခုံက်ဳိးခုံပဲ့မ်ား ေနရာယူၿပီး အတားအဆီး လုပ္လာသည္။ ထီးမိုးေသာ စားေသာက္ဆိုင္မ်ားကလည္း တစ္ထီးတစ္နန္း ေနရာယူသည္။
''စည္ပင္ကို အခြန္အ ေကာက္ေပးဖြင့္ေသာဆိုင္ဗ်'' ဟုလည္း ေျပာသူေတြ႕ရွိ ေနေခ်ေသး၏။ စည္ပင္ကို အခြန္အေကာက္ေပးရာမွာ ေျပစာမရွိ၊ ေဘာက္ခ်ာစာရြက္မရွိ။ ေခတ္စကား၊ Under Table ေခၚ လာဘ္ေငြေပးျခင္းအမႈပင္တည္း။ သည္မွာပင္ ေမးခ်င္ေျပာခ်င္ေသး၏။ ယေန႔ၿမိဳ႕ေတာ္စည္ပင္သာယာ ေရးဌာနႀကီးသည္ ဤအဆင္၊ ဤအသြင္ေဘာက္ခ်ာမဲ့ ေျပစာမဲ့၊ အခြန္အေကာက္ေငြမ်ားကို ေကာက္ယူၿပီး ဘယ္ သူကို ဘယ္ေလာက္ဆက္သ၍ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေခတ္ သစ္၏ အဆင္အျပင္ကို အဆင္အျခင္မဲ့ အိုးမည္းသုတ္ ေနသနည္း။ ထားပါ။
(၂)
တစ္ႀကိမ္တြင္ စာေရးသူ၏ ကားကေလးသည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ကုန္ေစ်းတန္းလမ္း၌ ရပ္၍ က်ားသကၤန္း တိုက္က သကၤန္းဝယ္ရန္ ႀကိဳးပမ္း၏။ ကားရပ္ရန္ေနရာ မ်ား၌ ခုံက်ဳိးခုံပဲ့မ်ား ပန္းအိုးမ်ားခ်ထားေသာေၾကာင့္ တစ္အိမ္က ခုံက်ဳိးခုံပဲ့ကို ဖယ္ရွင္း၍ ကားဝင္ရပ္သည္။
''ေဟ့..ဘာျဖစ္လို႔ ဒါဖယ္လိုက္တာလဲ။ ဒီအိမ္က ပစၥည္းတင္မယ့္ကား။ ရပ္ဖို႔လုပ္ထားတာ အိမ္ထဲက အသက္အရြယ္ႀကီးႀကီး၊ လူတစ္ေယာက္က လွမ္းေငါက္ ၏။ သူ႔ေနာက္က ဗလေကာင္းေကာင္းလူတစ္ေယာက္ ထြက္လာ၏။ မတရားမႈျပဳလာသည္ကို ေၾကာက္စိတ္ဆို ၍ အေမြးအမွ်င္၊ တစ္မွ်င္မွ်မပါေသာ စာေရးသူကရင္ ဆိုင္ေျဖရွင္းရန္၊ ကားေပၚကဆင္း၏။ သို႔ေသာ္ေနာက္ ခန္းတြင္ ထိုင္လာေသာ စိမ့္ (ပညာေရး)က ''မရပ္နဲ႔ မရပ္နဲ႔ ျပႆနာမရွာနဲ႔။ လာပါ။ သြားရေအာင္''ဟု ေျပာသျဖင့္ ကားေပၚျပန္တက္ထြက္လာသည္။
ကုန္ေစ်း တန္းလမ္းထိပ္၊ ဘတ္စ္ကားႀကီးမ်ား၊ စည္းကမ္းမဲ့ရပ္ လူေခၚေနေသာေနရာ၌ အသာကေလး ကားထိုးရပ္စဥ္၊ ယာဥ္ထိန္းတပ္သားတစ္ဦးေရာက္လာၿပီး၊ ''ကားမရပ္နဲ႔'' ဟုေျပာေနသည္။ ဤတြင္ စာေရးသူက မိမိကေလာင္ နာမည္ေျပာၿပီး၊ သကၤန္းလာဝယ္ေၾကာင္း ခဏကေလး ရပ္ပါရေစေျပာသျဖင့္၊ ေမာင္မင္းႀကီးသားယာဥ္ထိန္း ေမာင္လိမၼာက ၿပဳံး၍ ''အဘျမန္ျမန္သြားဝယ္၊ သိပ္မၾကာ နဲ႔''ဟု ေျပာရွာ၏။ သာဓု၊ သာဓုပါ ယာဥ္ထိန္းရဲႀကီး ရယ္ ဤအဆင္၊ ဤအသြင္ျဖစ္ရပ္ျပႆနာမ်ဳိးကို ယေန႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လယ္သို႔ ကားေမာင္းဝင္သြားၾကေသာ အိမ္ စီးကား ႐ုံးကား၊ ကားေပါင္းစုံတို႔ ႀကဳံေနၾကရေပသည္။ ကယ္မည့္သူကား ေဝးေသး၏။
(၃)
ဤေဆာင္းပါးကို နိဂုံးမခ်ဳပ္မီ ရည္ရြယ္ထားေသာ ေျပာစရာကိစၥကေလးေရးခ်င္ပါေသးသည္။
သည္ကေန႔ ေခတ္သည္ ႏွစ္ ၅ဝအာဏာရွင္ေခတ္ ႐ိုင္းႀကီးအား ေက်ာခိုင္းၿပီး ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီေခတ္ႀကီး ကို အစိုးရလႊတ္ေတာ္၊ ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ားႏွင့္ျပည္သူတို႔ တစ္စိတ္ဝမ္း၊ တစ္လက္ညီထူေထာင္ေနသည္မဟုတ္ ပါလား။ ေအာင္ျမင္သည္လည္းရွိ၊ မေအာင္ျမင္သည္ လည္းရွိ၊ ႀကိဳးပမ္းဆဲလည္းရွိေနေသာ ေျဖရွင္းရန္ျပႆ နာေပါင္းစုံႀကဳံေနရဆဲပင္။ ဤအခ်ိန္တြင္ သက္ဆုိင္ရာ တို႔အား ေတာင္းပန္ခ်င္သည္မွာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္း ကား ရပ္လြယ္ကူမည့္နည္း ျပဳျပင္၊ ပညာေပး၊ စည္း႐ုံး၊ အား လုံး၊ လုပ္ေဆာင္သင့္ၾကပါၿပီခင္ဗ်ာ။

တကၠသိုလ္စိန္တင္

‪#‎Democracytoday‬
(ဒီမိုကေရစီတူေဒး သတင္းစာမွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။)