ၿမင့္ၿမတ္ၿပီး အထက္တန္းၾကတဲ ့ေတြးေခၚမွု နွင့္ အစြန္းေရာက္ ဝါဒီ

သမိုင္း အေထာက္အထားနွင့္ အရင္းခံလာေသာ လူမ်ဳိး အဖဲြ ့အစည္း တစ္ခုသည္ တစ္ပါးသူ၏ ဖ်က္စီးၿခင္း ေသြးခြဲၿခင္း ဒါမွ မဟုတ္ တစ္ခုခုေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ပ်က္စီးသြားရၾကသလို မိမိ၏ လူမ်ိဳးအတြင္း ပညာအေၿမွာ္အၿမင္ကို အရင္း မခံပဲ အတၱ ကိုအရင္းခံတဲ ့အစြန္းေရာက္ မ်ိဳးခ်စ္ေတြေၾကာင့္ လည္း အရွိန္ အဟုန္နွင့္တက္လွမ္းနိင္မည္ ့ လူမ်ိဳး ၊ ထို အဖြဲ ့အစည္း ထို စာေပ၊ ထိုယဥ္ေက်းမွ ုတို့သည္ စုစည္း မွ ု တခု အေန နွင့္ ခိုင္ခ့ံ ၿခင္းမရွိပဲ အစိတ္စိတ္ အမႊာမႊာ နွင့္ ေသြဖယ္သြား ၾကတာ သူသူ ငါငါ အၿမင္ပါ ၊ ထိုသူေတြကို လက္တြဲ ေခၚယူဖို ့ေနေန သာသာ ခ်စ္ခင္ စည္းရုံးမွ ု ကိုပါ ၿပက္ၿပား ေစခဲ့တယ္ ။ ဒါေတြအားလံုးေတြဟာလည္း ေခတ္ အဆက္ဆက္က အဖိနွိပ္ ခံခဲ ့ရတဲ ့မလိုလားသူ ပညာမဲ ့ ေတြရဲ ့ ေသြးခြဲတဲ ့ နည္းလမ္းေကာင္းတစ္ခုပါပဲ မဟုတ္ပါလာ။

မြန္လူမ်ီဴးေတြကို ဘယ္ေသာအခါမွ နစ္စိတ္ ၊ သံုးစိတ္ အမြာမြာ ခြဲလို ့မရသည္ ့အဆံုး တစ္ၿခားေသာ အိုးမည္းသုတ္ေပးၿပီး အခ်င္းခ်င္း ရဲ ့စိတ္ဓါတ္ကို ကြဲၿပားေစသည္နည္းလမ္းမ်ားကို ရွာေဖြလာခဲ ့ၾကသည္ ။ေလးခြနွင့္ ပစ္လို ့မရဘူးဆိုရင္ ေထာင္ေခ်ာက္ ေထာင္ပီး ဖမ္းမယ္။

ဒါမွ မဟုတ္ ဆန္က်ဲ ၿပီးေနာက္ အနားကပ္လာၿပီးမွ ဖမ္းမယ္။ စတီး ေလွာင္အိမ္ နွင့္ စြဲမက္ စရာေကာင္းတဲ ့ ေရာင္စုံၿခယ္ ေလွာင္အိမ္မွာ ဆန္တဆုတ္စာ ထည့္ၿပီး ဆြယ္မယ္ ၊ နည္းလမ္း အမ်ားၾကီးရွိတယ္ စသည္ၿဖင့္ သူတို ့ရဲ ့ လုပ္ရပ္ေတြဟာ တစ္ဖက္သတ္ အနိင္ယူလြန္းပါတယ္။ မြန္လူမ်ိဳးေတြရဲ ့ ေသြးကို ေမွးမိွန္ေစ ဖို ့ၾကိဳးစားေနၾကတယ္။

တကယ့္ အၾကင္နာ စိတ္ထားနင့္ ေစာင့္ေရွာက္မယ္ ၊ ၿပဳစုမယ္ ဆိုတဲ ့သူ မရွိ သေလာက္နည္းတယ္ အေၿပာနွင့္ လက္ေတြ ဘာမွ အေကာင္ အထည္ မေဖၚနိင္ခဲ့ဘူး။အခ်င္းခ်င္း တိုက္ ခိုင္းမယ္ ၿပီးရင္ နွစ္ေကာင္ စလံုးကို ဟင္းအိုးထဲ ထည့္ ခ်က္စားမယ္။

ၿပန္ၾကည္ ့မယ္ဆို ဒါေတြဟာ ရာစု ခုနွစ္ အဆက္ဆက္က ခံလာ ခဲ့ရ တာေတြ ၊ ၿမင္လာ ခဲ့ရ တာေတြပဲ ။ သိုးေသာ္ အခုခ်ိန္ထိ မြန္လူမ်ိဳးေတြ ရဲ ့ေသြးေတြကို ဘယ္သူကမွ ခြဲလို ့မရခဲ့ ၾကဘူး ။

ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္းထဲက ၿမင့္ၿမတ္ၿပီး အထက္တန္းက်တဲ ့ေတြးေခၚမွ ု ရွိဖို ့လိုတယ္ ။

မြန္ေသြး မပါတဲ့ လူသူ ေတြေတာင္ မြန္ေတြရဲ ့ဂုဏ္ကုိ ေဖာ္ၾကဴးေနၾကတာပဲ ၊ ကြန္ေတာ္ ကြ်န္မ တိုရဲ ့ မြန္ေသြးရွိတဲ ့သူေတြက ကိုယ္နိင္တဲ ့ဘက္က မြန္ေတြရဲ ့ အနာဂတ္ အတြက္ နည္းလမ္း ရွာၿပီး မြန္စာေပ ယဥ္ေက်းမွု၊ ထုံတမ္း အစဥ္အလာေတြ မေပ်ာက္ပ်က္ ရေအာင္ ထိမ္းသိမ္းၿခင္းၿဖင့္ ေက်းဇူးဆပ္နိင္ပါသည္။

ဥပမာ … အေဖ အေမ ေတြ မြန္စာ မတတ္ဘူး ဆိုရင္ တတ္ေအာင္သင္၊ မသင္ခ်င္ရင္လည္း ကိုယ့္သားသမီး ေတြကို မြန္ဘာသာ စကားေၿပာတတ္ေအာင္၊ မြန္စာ တတ္ေအာင္ ဘယ္လို သြန္သင္ဆံုးမ ရမည္ ကို သိထားဖို့ သင့္တယ္ ။ 

ဒါေတြကို မိဘ ေတြက မသိဘူး ဆိုရင္ ရပ္မိ ရပ္ဖ ေဆြမ်ိဳးထဲက အေၿမွာ္အၿမင္ ရွိတဲ ့သူေတြက ေၿပာဆိုဆံုးမ ေပးရမည္ ။

ထိုသို ့ ေဆြမ်ိဳးအသိ မိတ္ေဆြ ေတြကလည္း မသိ ဘူးဆိုရင္ ဘုန္းေတာ္ၾကီး ဆရာေတာ္ေတြက သြန္သင္ ဆံုးမေပးရမည္ မဟုတ္ပါလား ။

မြန္စာ ေရးတတ္ ဖတ္တတ္တဲ ့ လူဦးေရ ဟာ နွစ္စဥ္ တိုးပြါလ်က္ရွိေပရာ စြမ္းစြမ္း တမံ ၾကိဳးစား သင္ၾကား ေပးခဲ့ၾကေသာ ရဟန္း သံဃာ ဆရာ မိဘ နွင့္ တစ္ၿခားေသာ မြန္ ေစတနာ့ ဝန္ထမ္းမ်ားကို အမ်ားၾကီးေက်းဇူးတင္မိတယ္ ။

မြန္လူမ်ိဳး ၿဖစ္ေပမယ့္ ငယ္ငယ္တုန္းက မြန္လူမ်ိဳး ၿဖစ္တယ္လို ့အမ်ားသူေရွ့ ဖြင့္ေၿပာဖို ့ ရွက္ေန ၾကသူေတြဟာ...ၾကီးလာေတာ့ မြန္လူမ်ိဳးလို ့ဂုဏ္ယူ ဝင့္ၾကြားေနၾကၿပီ။
ၿမန္မာစာ ကို အထက္တန္းအဆင့္ထိ သင္ၾကား တတ္ေၿမာက္သူတိုင္း၊ ဒါမွ မဟုတ္ စာေပ ေလ့လာ လိုက္စားသူတိုင္း မြန္လူမ်ိဳးၿဖစ္ပါသည္ဟု ဖြင့္ေၿပာဖို ့ဝန္ မေလးေတာ့ပါဘူး ။ ေရႊတိဂုံ ဘုရား ရင္ၿပင္ ေပၚမွာ မြန္ ပုဆိုး တိုက္ပံု နွင့္ ဘုရား ဖူး ရသည္ ကို ဂုဏ္ယူတတ္ေနၾကၿပီ ။

အစိုးရ ရဲ ့ ပံုစံခြက္ ပညာေရး စနစ္ က ဘယ္ေလာက္ပင္ စာေဟာင္း ေပေဟာင္း ေတြကို ပိတ္ပင္ထားပါေစ ေရွးေဟာင္း အေမြ အႏွစ္ မ်ားေတြကို ေဖ်ာက္ဖ်က္ ေနပါေစ၊ဘက္လိုက္ ေရးသားတတ္ေသာ တစ္ခါစား သမိုင္းဖ်က္ သုေသသီေတြ ရွိေနပါေစ ၊ အရြယ္ေရာက္သူ စာေပ ေလ့လာ သူေတြရဲ ့ မ်က္စိနွင့္ နားေတြကို ေသသည္ အထိ ပိတ္ထားလို ့ မရနိင္ ပါဘူး ။ တစ္ၿခား ၿပင္ပ စာေပ မ်ားကို Web ေတြမွာ ေလ့လာခြင့္ ရေနၾကၿပီ ။

ဗမာဘုရင္ အေနာ္ရထာ ဟာ မြန္ဘုရင္ မႏူဟာမင္း လက္ထက္မွာ မြန္တို ့ တိုင္းျပည္ သု၀ဏၰဘူမိ ကိုစစ္ႏိုင္ျပီး မြန္ဘာသာႏွင့္ ေရးသားထားေသာ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ စာေပမ်ား ၊ မြန္ရဟန္းေတာ္မ်ား ၊ မြန္႐ိုးရာ ယဥ္ေက်းမႈ ဗိသုကာ ပညာ႐ွင္မ်ား ၊ မြန္စာေပ ပုရပိုဒ္ မ်ားကို ဖမ္းဆီး သယ္ေဆာင္သြားခဲ့တယ္ ။
မြန္တို ့ရဲ ့ ဗုဒၶဘာသာ ကိုးကြယ္မႈကို ကူးယူျပီး ဗမာႏိုင္ငံဟာ ဗုဒၶဘာသာ ကိုးကြယ္တဲ့ ႏိုင္ငံ ျဖစ္လာတယ္ ။ မြန္ဗိသုကာ ပညာ႐ွင္မ်ား ေဆာက္လုပ္ ေပးခဲ့တဲ့ ေစတီ မ်ား အေဆာက္အဦး မ်ားဟာ ျမန္မာျပည္ အႏွံ ့အျပားမွာ ယေန ့ တိုင္ ႐ွိေနေသးတယ္ ။ ပုဂံမွာ ႐ွိတဲ့ ေ႐ွးေဟာင္း ဘုရားမ်ားဟာ ထင္႐ွားတဲ့ သက္ေသေတြ ျဖစ္တယ္ ။ မြန္စာေပ ဟာလဲ ဗမာစာ တိုးတက္ေျပာင္းလဲ ေရးမွာ အဓိက အေထာက္အကူ ျပဳခဲ့တယ္ ။ ဗမာစာေပ အေရးအသား ကို မြန္စာေပ အေရးအသားအေပၚ မွီျငမ္းျပီး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ခဲ့ၾကတယ္။ ဗမာစာေပ အေရးအသားမွာ အသံုးျပဳတဲ့ ဗ်ည္းမ်ားနဲ ့ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေစာျပီး ႐ွိခဲ့တဲ့ မြန္စာေပ အေရးအသားမွာ အသံုးျပဳတဲ့ ဗ်ည္းမ်ား အားလံုး နီးပါး တူညီေနတာဟာ ထင္႐ွားတဲ့ သက္ေသေတြ ျဖစ္တယ္ ။

သူငယ္ခ်င္း အခ်ိဳ ့က မြန္စာကို ျမင္ရင္ မင္းတို ့မြန္စာက ျမန္မာစာ နဲ ့ ေတာ္ေတာ္တူတာပဲ ၊ ျမန္မာစာကို မွီျငမ္းျပီး လုပ္ထား တာလားလို ့ ေမးတတ္ၾကတယ္ ။ ျမန္မာစာ ဘယ္က စခဲ့တယ္ ဆိုတာ သမိုင္း အေထာက္အထားေတြ ခိုင္ခိုင္လံုလံု ႐ွိေပမဲ့ ေက်ာင္းသံုးစာအုပ္ ေတြထဲမွာ မေတြ ့ ရေတာ့ သမိုင္းေၾကာင္းကို စိတ္၀င္တစား ေလ့့လာသူေတြ ကလြဲလို ့ က်န္တဲ့သူေတြ မသိတာ အံ့ၾသ စရာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ။ မြန္စာ ဟာ ျမန္မာစာထက္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေစာျပီး႐ွိေနခဲ့တာပါ ။

ေခတ္ေရစီးေၾကာင္းနွင့္ နာၾကီးခ်က္ေတြဟာ အနာဂတ္ မြန္လူမ်ီဳးအတြက္ ဘယ္ေလာက္ အထိ အက်ိဴးအၿမတ္ရွိၿပိး ဘယ္ေလာက္ အထိ ဆုတ္ယုတ္မွ ုကို ၿဖစ္ေစလဲ ဆိုတာလဲ အနာဂတ္ မြန္ေတြ အတြက္ သိဖို ့လိုတယ္ ။

ဆိုလိုတာက
အစိုးရ ေက်ာင္းမွ သင္ၾကားတတ္ေၿမာက္လာေသာ မြန္ ပညာတတ္မ်ားနွင့္ ဗုဒၵြဘာသာ ဘုန္းၾကီေက်ာင္း မွသင္ၾကားတတ္ေၿမာက္လာေသာ ပညာ တတ္မ်ား တစ္စု တစ္စည္းတည္းနွင့္ ကိုယ္စြမ္းေဆာင္ နိင္သေလာက္ အတူတကြ အလိုက္ သိစြာနွင့္ အစြန္း ေရာက္ ဝါဒီမ်ားကို ထည္မသံုးပဲ ကိုယ္နိင္တဲ ့ဘက္က စြမ္းစြမ္း တမံ ေဆာင္ရြက္ၾကမယ္ဆိုရင္ ၿဖင့္ မြန္လူမ်ိဳးေတြ ရဲ ့စည္းရုံးမွ ုအတြက္ သာ မက ပဲ တိုးတက္မွ ူအပိုင္းမွာ အတိုင္းထက္ အလြန္ ဖြံၿဖိဳး လာမွာ ဧကန္မုခ် ပါ ။

ကြ်န္ေတာ့္ ဆရာေၿပာေသာ စကားတစ္ခြန္း အခုထိ ကြ်န္ေတာ္ ရင္ထဲမွာ ရွိေနဆဲ ၊၊

“မြန္လူမ်ိဳးေတြရဲ ့အနာဂတ္ အတြက္ သင့္ ခေလး ေတြကို မြန္စာ နင့္ အၿခား ဘာသာ ေတြကို သင္ေပး ခဲ့ၿပီလား ၊၊”
”တိုင္းရင္းသား ၿပည္သူေတြၾကား ဝင္ဆံ့ ၿပီလား ၊ ဒါ ဆို အနာ ဂတ္ အတြက္ ပူပင္ စရာ မလိုေတာ့ ဘူး ။”

ဆိုလိုတာက တိုင္းရင္းသား ဝုိင္း မွာ ဝင္ဆံ့ ၿပီလား ဆိုတဲ ့ ဆိုလိုခ်က္က တိုင္းရင္းသား ေတြနွင့့့္ စကားေၿပာတဲ ့ အခါ ဘယ္ဘာသာ နွင့္ စကားေၿပာၾကလဲ၊ အဲဒီ ဘာသာ ကို ပိုင္ပိုင္ နိင္နိင္ တတ္ၿပီလား သူတို ့ေၿပာတာ တစ္လုံးမက်န္ နားလည္ ၿပီးလား ။ကိုယ္ေၿပာေသာ စကားလုံးေတြေရာ သူ တို ့နားလည္းၾကၿပီလား တဲ ့ ၊၊
ကုလာ ထိုင္မွာ ထိုင္ၿပီး ဘာအခြင့္ အေရးမွ ေတာင္းဆို မတတ္မွာစိုးလို ့ပါ။
ဒါေတြဟာ လက္ေတြ ့ မွာ တကယ့္ကို အဓိပၸါယ္္ ရွိတဲ ့ စကားလံုးေတြပါ ။

ဘဝ ေပးအေၿခအေန ေၾကာင့္ မြန္စာ နည္းနည္း ပါးပါးသာ တတ္ၿပီး ၿမန္မာစာ ကြ်မ္းက်င္ သူေတြက မြန္ေတြရဲ ့ေရွးသမိုင္း ဘုရား ေစာင္းတန္း ေစတီ ပုထို အေၾကာင္းေတြကို ကမာၻ ့အလယ္မွာ ေရးသားေဖၚၿပနိင္ သလို ၊ မြန္စာ ပိုင္နိင္ ၿပီး ၿမန္မာစာ မပုိင္ တဲ ့သူေတြကလည္း မြန္လူမ်ိဳးမ်ား မ်က္စိ ပြင့္ နားပြင္ ့လာနိင္ေအာင္ မြန္စာ ေပ ယဥ္ေက်းမွ ု အေမြအနွစ္မ်ားကို ေရးသားၿပူစု ထိမ္းသိမ္းၾကၿပီး သုုတ ၊ ရသ ၿဖစ္ေစမည့္ ၊မြန္လူမ်ိဳးေတြရဲ ့ အနာဂတ္ ကို အလွဆင္ၾကပါစို ့ဟု တိုက္တြန္းရင္း ၊၊

စိတၱသုခ ၊ ကာယ သုခ နွစ္ဖ်ာေသာ သုခ နွင့္ ၿပည့္စံု နိင္ၾကပါေစလို ့ ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္း လွ်က္ ၊၊ 

ေနာင္ တစ္ေခတ္မွာ မြန္စာ နွင့္ ၿမန္မာ စာ အၿပင္ တၿခား ဘာသာ ေပါင္းဆံုကို ကြ်မ္းကြ်မ္းက်င္က်င္ တတ္ေၿမာက္ ၿပိး ဝိုင္းဝင္ သူၿဖစ္နိင္ပါေစ။ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း ၿဖစ္နိင္ပါေစ ၊၊ 

တစ္ဖက္သတ္ အစြန္း မေရာက္ၾကပါပဲ ၿမင့္ၿမတ္ၿပီး အထက္တန္းၾကတဲ ့ေတြးေခၚမွ ု ေတြ ရွိနိင္ၾကပါေစ ၊၊ ၊၊

ဇာဂနာ

ဆက္ရန္