Wednesday, August 17, 2016

"အာနာပါနသတိပဌာန္ ရႈမွတ္နည္းအက်ဥ္း"

ခႏၶာ-၅ပါး တစ္ဦး

"ဝိပႆနာ" အလုပ္ဆိုတာ လုပ္ၾကည့္မွ သိလာမွာပါ•••••
"ဝိပႆနာ" စတင္ အားထုတ္ၾကမည့္ ဓမၼ မိတ္ေဆြ မ်ားအတြက္.....
"အာနာပါနသတိပဌာန္ ရႈမွတ္နည္းအက်ဥ္း"
"ဝိပႆနာ" အားထုတ္ရန္ "ကမၼဌာန္း"တရား မ်ားစြာရွိတဲ့ အနက္ တရားစခန္းတိုင္းလိုလိုက တရားအားထုတ္ၾကသူ ေယာဂီ မ်ားကိုအမ်ားအားျဖင့္ "အာနာပါန ကမၼဌာန္း" သာ ေပးေလ့ရွိတာေၾကာင့္ "အာနာပါန သတိပဌာန္" ရႈမွတ္ နည္း ကို ဆည္းပူးထားသမၽွ တင္ျပရျခင္းျဖစ္ပါသည္။
"အာနာပါ နႆတိ" ဟာ "ကာယာႏုပႆနာ သတိပဌာန္" တစ္မ်ိဳး ျဖစ္ပါတယ္။
"မဟာသတိပဌာနသုတ္"မွာ "ကာယ၊ ေဝဒနာ၊ စိတၱာ၊ ဓမၼာ" ဆိုတဲ႕ အာရုံ ၄ မ်ိဳးအနက္ " ကာယ"ကို အဖန္ဖန္ရႈမွတ္ျခင္း "ကာယႏုပႆနာ" အေၾကာင္းတင္ျပပါမယ္။

ျမတ္စြာဘုရားရွင္က.."ကာယႏုပႆနာ" ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး" အာရုံ ၁၄ မ်ိဳး" ေဟာထားတဲ့အနက္ထဲက ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားအတြက္ အာရံုတခုျဖစ္တဲ့ "အာနာပါန" အေၾကာင္း ကို ဘဲ ေလာေလာ ဆယ္ တင္ျပပါရေစ။
ပထမဆုံး ဝင္ေလ ထြက္ေလကို အာရုံယူ ရႈမွတ္ဖို႕ ေဟာပါတယ္။ လူတိုင္း အသက္ရွင္ေနသ၍ အသက္ "ရႈသြင္း၊ ရႈထုတ္"လုပ္ေနၾကတယ္။ မရွဴတာနဲ႕ ေသမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီ "ဝင္ေလထြက္ေလ" အေပၚမွာ သိေနေအာင္ သတိကပ္ၿပီး ေနေလ့မရွိၾကပါဘူး။
ဒီ "ဝင္ေလ ထြက္ေလ"ကို "အာနာပါန" လို႕ ေခၚၾကတာပါ။
တရားစခန္းေတြမွာ ေပးေလ့ရွိတဲ့ ကမၼဌာန္းတရားပါ။ ေလကို ရွဴသြင္း ရွဴထုတ္ ေနတာ အာရုံတစ္ခုဘဲ။ ဒီအာရုံကို သတိနဲ႕ ကပ္ၿပီး ဥာဏ္ကသိေအာင္ တြဲၿပီး အလုပ္လုပ္ရင္း ေလ့က်င့္ရတာပါဘဲ။ "အာနာပါန ပဗၺ" လို ့ေခၚပါတယ္။
အသက္ရွဴေနၾကတဲ့ ဝင္ေလ ထြက္ေလရဲ႕ ႏွာေခါင္းဝ အသားကို ..ထိ၊ ထိသြားတဲ့ အထိကေလးကိုလိုက္ျပီး သိ သိေနတဲ့ ထိ သိ "သတိ" ဆိုတဲ့ သိစိတ္ကိုထားျပီးေတာ့ ဝါေယာရုပ္ ေလက ၊ကာယရုပ္ အသား ကို တိုးထိသြားတာကိုပဲ မေမ့တဲ့သတိ နဲ႔ သိ သိ မွတ္ မွတ္ ရႈ ရႈ ေနရပါမယ္။
အဲဒါကို "အာနာပါန ဖုသန ကမၼ႒ာန္း"လို႔ေခၚပါတယ္။
ဘုရားသာသနာေတာ္မွာ ဒီကမၼ႒ာန္းဟာ "ရႈမွတ္ရလည္း အလြယ္ဆံုး"၊ အသက္ရွဴေနတဲ့ လူတိုင္းနဲ႔လည္း အသင့္ေလ်ာ္ဆံုးပါဘဲ။
သိုေသာ္ ..ကိုယ္အသက္ရွဴေနတာကို မသိမမွတ္တ့ဲ သူေတြကသာ မ်ားေနတာပါ။
ဒါေၾကာင့္ သိဒၶိရွင္ျဖစ္ခ်င္ရင္ ေတာ့ အဲဒီအတိုင္း ရႈမွတ္ၾကည့္ပါ၊ သမာဓိရွိသေလာက္ တန္ခိုးသိဒၶိေတြ ေတာ့ ရလာမွာပါပဲ။
ရႈပံုရႈနည္းကို ေလ့လာ ဖတ္ရႈထားသေလာက္ ေျပာရယင္
၁။ ဝင္ေလ ထြက္ေလ ဝါေယာရုပ္က ႏွာသီးဖ်ား ကာယရုပ္ကို လာထိတယ္၊ ငါ့ကို ထိတာမဟုတ္.....
"ငါမရွိ၊ ရုပ္ကို ထိတယ္ "....အဲဒီလို သိမွတ္လိုက္ပါ၊ အတၱဒိ႒ိကို တိတိပပ ျဖတ္ခ်လိုက္ပါ။
၂။ နာမ္ေခၚတဲ့ အသိစိတ္ကေလးေတြက ထိတာကို သိ သိ သြားတယ္။ ငါသိတာ မဟုတ္၊ စိတ္နာမ္က သိသည္၊ ငါမရွိ၊ စိတ္နာမ္သာရွိ၏၊ အဲဒီလို သိမွတ္ၾကည့္ပါ။
၃။ဒီ ထြက္ေလ ဝင္ေလသည္ ရွဴခ်င္တဲ့စိတ္ေၾကာင့္သာ ျဖစ္ေပၚ ျဖစ္ေပၚလာတာ၊ ငါ့ေၾကာင့္ျဖစ္တာ မဟုတ္ဘူး၊ စိတ္ေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ရုပ္လို႔ သိမွတ္ထားပါ၊ အေၾကာင္းစိတ္နဲ႔ အက်ိဳးရုပ္ကို ပိုင္းျခားသိထားပါ။
၄။ အဲဒီ ထိတဲ့ရုပ္ေတြဟာလည္း ထိထိျပီးေတာ့ ပ်က္ပ်က္သြားၾကတာပဲ၊ ခိုင္ၿမဲမႈ လံုးဝမရွိတဲ့ အနိစၥတရားေတြပဲလို႔ သိမွတ္ပါ။
၅။ မခိုင္ၿမဲလို႔ ျပန္ျပန္ ရွဴရႈိက္ ရွဴရႈိက္ကာ ဒီကိုယ္ေကာင္ၾကီးကို ျပဳျပင္ေပးေနရတဲ့ ကာယသခၤါရကလည္း ဒုကၡဆင္းရဲ သက္သက္ေတြပဲလို႔ သိမွတ္ပါ။
၆။ အဲဒီ အနိစၥ-မခိုင္မၿမဲ ပ်က္စီးေနတဲ့ တရားစုေတြကို နိစၥ ျဖစ္ေအာင္၊ ဆင္းရဲဒုကၡကို သုခခ်မ္းသာ ျဖစ္ေအာင္၊ လုပ္လို႔မရႏိုင္တဲ့ ငါစိုး ငါပိုင္ မဟုတ္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ငါ့အလိုမလိုက္ ငါ့အၾကိဳက္မပါ ငါလုပ္တိုင္း မေအာင္ျမင္တဲ့ အတၱမဟုတ္တဲ့ အနတၱ သေဘာတရားေတြပဲလို႔ ဉာဏ္ထဲမွာ စြဲလာေအာင္ စိတ္ကိုေလ့လာ ေစစားေပးရပါမယ္။
အခုလို ့ထြက္ေလ ၀င္ေလ ရဲ႕ ထိသိကိုမွတ္ေနတဲ့ အသိစိတ္ဓာတ္ကို ထိ သိ ဆိုတဲ့ ေနရာမွာတင္ ရပ္မေနဘဲ "ထိတဲ့ရုပ္လည္းပ်က္၊ သိတဲ့ စိတ္လည္းပ်က္" ၊ ထိသိပ်က္တိုင္ေအာင္ အသိစိတ္ကို "အနိစၥလကၡဏာ"သို႔ ေရာက္ေအာင္ ပို႔ေဆာင္ေပးရပါမယ္။ အေလ့အက်င့္ျပဳလုပ္ေပးရပါမယ္။
အဲဒီအတိုင္း ျဖစ္ပ်က္ထဲမွာ အေလ့အက်င့္ ရပါမ်ားလာတဲ့ အခါမွာ သိစိတ္ အစဥ္ဟာ ႏွာသီးဖ်ား၊ ႏွာေခါင္းဝ ထိသိ အမွတ္ထဲက ထြက္ျပီးေတာ့ တျခား ျမင္ခိုက္၊ ၾကားခိုက္၊ နံခိုက္၊ စားခိုက္၊ ေတြ ့ထိခိုက္၊ ၾကံစည္ခိုက္ တို႔ ေပၚလာယင္ လည္း ခဏတိုင္း၌လည္း ျဖစ္ျဖစ္ခ်င္း၊ ခ်က္ခ်င္းပင္ အပ်က္သေဘာထဲ သက္ေရာက္ အလိုလို သိမွတ္သြားေတာ့တာပါဘဲ၊ ငါ သူတပါး ေယာက္်ား မိန္းမ ဆိုတာ နဲ႔ အသိ မလုပ္ေတာ့ပါဘူး၊ "ရုပ္နာမ္ျဖစ္ပ်က္ နဲ႔သာ အသိလုပ္ေနပါေတာ့တယ္" ။
"••႐ုပ္ နာမ္ ျဖစ္ပ်က္ ျပတ္လ်က္ ၿငိမ္းသည္••
ဒီစာသားေလးက-
က်ေနာ္ ရဲ ့ကမၼဌာန္း ဆရာျဖစ္တဲ့ သထံုၿမိဳ ့၊ရဟႏၲာတိုက္၊ ေရႊျပည္လမ္းၫႊန္ တရားရိပ္သာမွ "ဆရာေတာ္ ဦးေဝပုလႅ" တရားျပစဥ္အခါက အၿမဲေဟာေျပာတိုင္း ၾကားနာခဲ့ရတဲ့ စကားေလးကို အမွတ္ရသြားလို ့..ခုလို စာေရးယင္း ပူေဇာ္မိပါသည္။"
ဆက္လက္ၿပီး ေဖၚျပရယင္ စိတ္ရဲ႕သေဘာသဘာဝ က "အာနာပါန" ထိသိအာရံုကို သိေနဖို႔ အက်င့္သာ လုပ္ လုပ္ေပးပါ၊ အာရံုနဲ႔ အသိအကၽြမ္းဝင္ေအာင္ လုပ္ပါမ်ားယင္ အက်င့္ပါသြားေရာပဲ။
အဲဒီလို အေလ့အက်င့္ေတြမ်ားမ်ားလာလို႔ အက်င့္ပါသြားတာနဲ႔ တျပိဳင္နက္ မိမိသိေနက် လမ္းအတိုင္းသာ အသိလုပ္သြားေနေတာ့သျဖင့္ တျခားအာရံု လမ္းေၾကာင္းထဲသို႔ စိတ္မေျပာင္းေသာေၾကာင့္ မိမိသြားေနက် ကိေလသာအာရံု ကာမဂုဏ္ထဲ ေရာက္မသြားေတာ့ဘဲ အဲဒီမွာ ဘာျဖစ္မလဲဆိုေတာ့..."ျမင္ သိ ပ်က္၊ ၾကား သိ ပ်က္၊ နံ သိ ပ်က္၊ စား သိ ပ်က္၊ ထိ သိ ပ်က္၊ ၾကံစည္ေတြးေတာ သိ ပ်က္ " နဲ ့သာ ..ခဏတိုင္း ခဏတိုင္း သိ ပ်က္ ေနတဲ့ "ဥဒယ ဝယ ခဏိက သမာဓိ"၊တနည္းဆိုေသာ္( အနိမိတၱေစေတာသမာဓိ )ထဲ ေရာက္ ေရာက္ျပီး တည္ျငိမ္ေနေတာ့ သတည္း လို ့သာ ေျပာရေတာ့ မွာပါဘဲ။
( အနိမိတၱေစေတာသမာဓိ ဟူေသာ အဓိပၸါယ္ ကိုေတာ့ ေနာက္အခါ က်ယင္ တင္ျပေပးပါမယ္။ အကယ္၍ သိခ်င္ယင္ေတာ့ ခဏိကသမာဓိဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ နဲ ့YouTube မွာ ဖားေအာက္ဆရာေတာ္ႀကီး ေဟာၾကားထားတာရွိပါတယ္) နာယူႏိုင္ပါတယ္။
ဆက္လက္ၿပီး ေဖၚျပရယင္ေတာ့..အဲဒီ ထြက္ေလ၊ ဝင္ေလ "အာနာပါန" ထိ သိ ကို သတိထားရႈမွတ္တဲ့ အေလ့အထဟာ သတိရင့္က်က္လာတဲ့အခါ အဲဒီလို ဥဒယ ဝယ ခဏိက သမာဓိထဲ သက္ေရာက္ေလ့ရွိလို႔ အလြန္ေကာင္းေသာ အတိုင္းမသိ တန္ဖိုးရွိေသာ ကမၼ႒ာန္းလို႔ ဆရာေတာ္ေတြေဟာခဲ့ပါတယ္။
ခု..ေျပာျပခဲ့တဲ့ ဒီအေလ့အထဟာ လက္ေတြ႕အားျဖင့္ ေလာဘ ေဒါသတို႔ မလာႏိုင္ မလိုက္ႏိုင္တဲ့ အက်င့္ျမတ္ ပါပဲ။
ေရွးသူေတာ္ေကာင္း တို႔လုပ္ငန္း လမ္းေဟာင္းလမ္းမွန္ အက်င့္ျမတ္ေပၚသို႔ တက္ေရာက္ ေလွ်ာက္သြား ရႈမွတ္ေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ေတြေဝ ေငးေမာကာ အမွားထဲမွာ ေမ့ေျမာေနေသာ ေမာဟႏွင့္ ကင္းေဝးလ်က္ ဝိဇၨာဉာဏ္ဘက္သို႔ သက္ေရာက္ကူးဝင္လာေသာ အက်င့္လည္း ျဖစ္တယ္ လို ့ ဆိုပါတယ္။
အဲဒါေၾကာင့္ အဲဒီ ထြက္ေလ ၀င္ေလ ထိသိ သတိကို မေမ့မေလ်ာ့ ၾကိဳးစားမွတ္သားေနတဲ့ သူဟာ၊ သူရဲ႕ သမာဓိ အားေကာင္းသေလာက္ ေလာကီဘက္ဆိုင္ရာ စ်ာနသမာပတ္အထိ သိဒၶိတန္ခိုး အက်ိဳးအမ်ိဳးမ်ိဳးေတြကို ရရွိခံစားႏိုင္တယ္၊ မယံုမရွိနဲ႔ လုပ္ၾကည့္ပါ၊ သိဒၶိရွင္ ျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္။
အဲဒီ ထြက္ေလ ဝင္ေလ "ထိသိ သတိ" ကိုပဲ မေမ့မေလ်ာတဲ့ သမၼာသတိမဂၢင္ အားေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ရႈမွတ္ ပြားမ်ားေနတဲ့ ေယာဂီဟာ ေလ့လာလုပ္ယူမႈ "သတိ" အပိုင္းက လြန္ေျမာက္ၿပီးေတာ့ သတိရင့္က်က္ကာ အာရံုေပၚေပၚလာတိုင္း သတိနဲ႔ "ကပ္ခနဲ ကပ္ခနဲ" ခ်က္ခ်င္းပဲ "သိပ်က္ သိပ်က္" ေနတဲ့ “ဥပ႒ာနသတိ” က ဉာဏ္နဲ႔တြဲၿပီး မဂ္ဖိုလ္ နိဗၺာန္အထိ ေလာကုတၱရာ အက်ိဳးတရားေတြကို ခံစားရေအာင္ ပို႔ေဆာင္ေပးပါလိမ့္မယ္။
အဲဒီ အက်ိဳးေက်းဇူးတရားေတြကို ခံစားခ်င္ရင္ေတာ့..ကိုယ္တိုင္ အားထုတ္ၾကည့္ပါ၊ ကိုယ္လုပ္သေလာက္ လုပ္ခ ရမွာကေတာ့ အမွန္ပါပဲ
•ဆရာ့...ကိစၥ
•ဓမၼ...ကိစၥ
•ဒကာ့.....ကိစၥ
ဆရာ့ကိစၥ...ဆရာ လုပ္ပါတယ္။ ဓမၼကိစၥ...ဓမၼ ကလုပ္ပါတယ္( သဘာဝတရားေတြပါ )။
ဒကာ့ကိစၥလည္း...ဒကာ လုပ္ရမွာပါ။
ဆရာကေျပာတယ္...ဆားဟာ "ငံ တယ္"..လိုု ့၊
ဒကာ...က စားၾကည့္တယ္၊
"ငံ ပါေစ"လို ့ဆုမေတာင္းနဲ႔..
ဆားက သူအလုပ္သူ "ငံေအာင္"လုပ္မွာ ပါပဲ။
ဒါေၾကာင့္ "ဝိပႆနာ" ဆိုတာ "ကိုယ္တိုင္လုပ္ၾကည့္မွ သိလာမွာပါ "ဆိုတဲ့ စကားခ်ပ္ နဲ ့ဘဲ ပူေဇာ္လိုက္ပါရေစ။
သာဓု၊သာဓု၊သာဓု။
(မွားယြင္းမွဳမ်ားရွိေသာ္ အစဥ္သနားေသာအားျဖင့္ သည္းခံခြင့္လႊတ္ေပးပါရန္၊ ဦးခိုက္ေလွ်ာက္ထားပါသည္ ဆရာေတာ္အရွင္သူျမတ္ဘုရား)
( ခႏၶာ-၅ပါးတစ္ဦး )
၁၀ရက္၊ဇြန္လ ၂၀၁၆
မနက္၁၀:၀၀
နယူးေယာက္
ကိုးကား (အဂၢမဟာပ႑ိတ အရွင္ၾသဘာသာဘိ၀ံသ -ဖ်ာပံုတိုက္သစ္)

0 comments:

Post a Comment

စာမေရးျဖစ္ေတာ့တာေၾကာင့္ က်ေနာ္ႀကိဳက္ၿပီး ဖတ္ေစခ်င္တဲ့ စာေလးေတြကို တင္ထားပါတယ္ဗ်ာ

Followers

Total Pageviews

အမွာပါးစရာမ်ားရွိေနရင္

Pop up my Cbox

Blog Archive

အက္ဒမင္

အျခားက႑မ်ားကို ေလ့လာရန္

ရွာေဖြေလ ေတြ႔ရွိေလ

စာေပျမတ္ႏိုးသူမ်ား

free counters
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...