အေမ့မ်က္ႏွာေပၚက အမာရြတ္
ေကာင္ေလးက မူလတန္းေက်ာင္းမွာ သူပထမဆံုးၾကံဳရသည့္ မိဘဆရာအသင္း အစည္းအေဝးပြဲ အတြက္ အေမ့ကို ဖိတ္ခိုင္း ေတာ့ သူဖိတ္သည္။ သို႔ေသာ္
အေမ တကယ္ တက္မည္ ဆိုသည့္အခါ သူလန္႔ သြားသည္။ သူ႔မိခင္ကို အတန္းေဖာ္မ်ားနဲ႔
ဆရာမ ပထမဆံုးအႀကိမ္ အျဖစ္ ျမင္ၾက ရေတာ့မည္ ဆိုတာ ေတြးကာ ထူထူပူပူ
ျဖစ္သြားသည္။
မိခင္က နဂိုမူလ ရုပ္ရည္ေခ်ာေမာသူတစ္ဦးျဖစ္သည္။ သို႕ေသာ္ မ်က္ႏွာညာဘက္ အျခမ္းမွာ အေတာ္ ဆိုးဆိုးဝါးဝါး အမာရြတ္ ၾကီး တစ္ခု ထင္ေနသည္။
ေကာင္ေလးက ဒီအမာရြတ္ အေၾကာင္း မၾကားခ်င္။ သည္အမာရြတ္ႀကီး ဘာေၾကာင့္ ရသလဲ၊ ဘယ္လို ရသလဲ မသိခ်င္။ ဒါေၾကာင့္ ဘယ္ေတာ့မွ သူမေမး။
အစည္းအေဝးမွာ အျခားလူမ်ားႏွင့္ဆံုၾကေတာ့ သူ႕မိခင္မွာ အမာရြတ္ရွိတာ မွန္ေသာ္လည္း ပင္ကိုယ္ အလွ ရွိတာ၊ ယဥ္ေက်းပ်ဴငွာတာ ေတြေၾကာင့္ လူေတြကသေဘာက်ၾကသည္။ ဒါကိုျမင္ေသာ္လည္း ေကာင္ေလး ရွက္စိတ္မေျပ၊ ေရွာင္ဖယ္ ပုန္းလွ်ိဳးလ်က္သာ ေနသည္။
သို႔ေသာ္ တစ္ေနရာမွာေတာ့ ဆရာမႏွင့္ သူ႔မိခင္တို႔ စကားေျပာေနၾကတာ သူၾကားရသည္။
"မ်က္ႏွာေပၚက အမာရြတ္ကဘယ္လိုရတာလဲ" ဆရာမ ကေမးသည္။
"သားေလးႏို႔စို႔အရြယ္တုန္းကေပါ့။ သူ႔အခန္းထဲ မီးေလာင္ေတာ့ သားက ခုတင္ေလးထဲမွာ၊ အခန္း ထဲ မွာကလည္း မီးေတြက တဟုန္းဟုန္း ဆိုေတာ့ ဘယ္သူမွမဝင္ရဲဘူး ၊ကၽြန္မ အတင္း ဝင္ေျပးတာ။ အဲ့ဒီ မွာ ကၽြန္မသား အေပၚ ထုပ္တန္းၾကီး တစ္ခုျပဳတ္က်လာေတာ့ ေျပးၿပီး ကာလိုက္တာ ကၽြန္မကို ရိုက္မိ ၿပီး အဲ့ဒီမွာတင္ ေမ့လဲသြားတယ္။ ကံအားေလ်ာ္စြာပဲ မီးသတ္သမား ေရာက္လာၿပီး ဝင္ကယ္လို႔ သားအမိ ႏွစ္ေယာက္လံုး အသက္ခ်မ္းသာရာရတာ။"
မိခင္က မ်က္ႏွာေပၚရွိ မီးေလာင္ရာအမာရြတ္ကို စမ္းရင္း ေျပာျပေနသည္။ "တစ္သက္လံုး အမာရြတ္ ႀကီး တစ္ခုေတာ့ ထင္သြားတာ ေပါ့ေလ၊ ဒါေပမယ့္ ဒီအတြက္ ကၽြန္မ တစ္ခါမွ ဝမ္းမနည္း မိပါဘူး"
သည္စကား ၾကားေတာ့မွ ေကာင္ေလး မ်က္ရည္ ေတြအဝိုင္းသားႏွင့္ ေျပးထြက္လာကာ အေမ့ကို ဖက္ သည္။ သူ႔အတြက္ အသက္ ကာကြယ္ေပးမည့္ အေမ၏ ေစတနာ၊ အေမ့ဂရုဏာေတြကို ခံစားရကာ သူ႕ရင္ထဲမွာ လိႈက္ကာ ေနသည္။ အဲ့သည့္တစ္ေန႔လံုး အေမ့လက္ကို တင္းတင္းဆုပ္ထားသည္။ တစ္ခ်က္မွ်ပင္ မလႊတ္ေတာ့။
ေဖျမင့္ (ႏွလံုးသား အာဟာရ) စာအုပ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။
--------------------
- မွတ္စုၾကမ္း #kyawnge
ေကာင္ေလးက ဒီအမာရြတ္ အေၾကာင္း မၾကားခ်င္။ သည္အမာရြတ္ႀကီး ဘာေၾကာင့္ ရသလဲ၊ ဘယ္လို ရသလဲ မသိခ်င္။ ဒါေၾကာင့္ ဘယ္ေတာ့မွ သူမေမး။
အစည္းအေဝးမွာ အျခားလူမ်ားႏွင့္ဆံုၾကေတာ့ သူ႕မိခင္မွာ အမာရြတ္ရွိတာ မွန္ေသာ္လည္း ပင္ကိုယ္ အလွ ရွိတာ၊ ယဥ္ေက်းပ်ဴငွာတာ ေတြေၾကာင့္ လူေတြကသေဘာက်ၾကသည္။ ဒါကိုျမင္ေသာ္လည္း ေကာင္ေလး ရွက္စိတ္မေျပ၊ ေရွာင္ဖယ္ ပုန္းလွ်ိဳးလ်က္သာ ေနသည္။
သို႔ေသာ္ တစ္ေနရာမွာေတာ့ ဆရာမႏွင့္ သူ႔မိခင္တို႔ စကားေျပာေနၾကတာ သူၾကားရသည္။
"မ်က္ႏွာေပၚက အမာရြတ္ကဘယ္လိုရတာလဲ" ဆရာမ ကေမးသည္။
"သားေလးႏို႔စို႔အရြယ္တုန္းကေပါ့။ သူ႔အခန္းထဲ မီးေလာင္ေတာ့ သားက ခုတင္ေလးထဲမွာ၊ အခန္း ထဲ မွာကလည္း မီးေတြက တဟုန္းဟုန္း ဆိုေတာ့ ဘယ္သူမွမဝင္ရဲဘူး ၊ကၽြန္မ အတင္း ဝင္ေျပးတာ။ အဲ့ဒီ မွာ ကၽြန္မသား အေပၚ ထုပ္တန္းၾကီး တစ္ခုျပဳတ္က်လာေတာ့ ေျပးၿပီး ကာလိုက္တာ ကၽြန္မကို ရိုက္မိ ၿပီး အဲ့ဒီမွာတင္ ေမ့လဲသြားတယ္။ ကံအားေလ်ာ္စြာပဲ မီးသတ္သမား ေရာက္လာၿပီး ဝင္ကယ္လို႔ သားအမိ ႏွစ္ေယာက္လံုး အသက္ခ်မ္းသာရာရတာ။"
မိခင္က မ်က္ႏွာေပၚရွိ မီးေလာင္ရာအမာရြတ္ကို စမ္းရင္း ေျပာျပေနသည္။ "တစ္သက္လံုး အမာရြတ္ ႀကီး တစ္ခုေတာ့ ထင္သြားတာ ေပါ့ေလ၊ ဒါေပမယ့္ ဒီအတြက္ ကၽြန္မ တစ္ခါမွ ဝမ္းမနည္း မိပါဘူး"
သည္စကား ၾကားေတာ့မွ ေကာင္ေလး မ်က္ရည္ ေတြအဝိုင္းသားႏွင့္ ေျပးထြက္လာကာ အေမ့ကို ဖက္ သည္။ သူ႔အတြက္ အသက္ ကာကြယ္ေပးမည့္ အေမ၏ ေစတနာ၊ အေမ့ဂရုဏာေတြကို ခံစားရကာ သူ႕ရင္ထဲမွာ လိႈက္ကာ ေနသည္။ အဲ့သည့္တစ္ေန႔လံုး အေမ့လက္ကို တင္းတင္းဆုပ္ထားသည္။ တစ္ခ်က္မွ်ပင္ မလႊတ္ေတာ့။
ေဖျမင့္ (ႏွလံုးသား အာဟာရ) စာအုပ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။
--------------------
- မွတ္စုၾကမ္း #kyawnge
0 comments:
Post a Comment