အပုပ္စုပ္ ေက်ာက္ဖ႐ံု

Tin Nyunt

ဥကၠ႒တစ္ေယာက္ ႐ူးၿပီနဲ႔တူတယ္ ေဈးထဲကို ေက်ာက္ဖ႐ံုးသီးတစ္လံုး ငတာ့ကို အဝယ္လႊတ္လိုက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ဥကၠ႒ကို
“ဘာျဖစ္လို႔လည္းဗ်။ ေက်ာက္ဖ႐ံုသီး ဘာလုပ္မလို႔လဲ” လို႔ေမးလိုက္ေတာ့

“အဘေတြအတြက္ေလဗ်ာ။ ေရြးေကာက္ပြဲ ေအာင္ႏိုင္ေရးအတြက္ သက္ဆိုင္ရာ အိမ္ေရွ႕ေတြမွာ ေက်ာက္ဖ႐ံု သီးကို ဝါးလံုးနဲ႔တိုင္ေထာင္ထားရမယ္ဆိုလို႔”
“ဘာအဓိပၸာယ္လဲ ဥကၠ႒ရဲ႕”
“တိတိပပလည္း ေျပာတတ္ပါဘူးဗ်ာ။ အထက္ကညႊန္ၾကားခ်က္ပဲ။ အတိုက္အခံေတြ ေၾကာက္ၿဖံဳသြားေအာင္ ေက်ာက္ဖ႐ံု တိုင္တူခိုင္းတာလို႔ ေျပာတာပဲ”
ငတာကို ခိုင္းရတာလည္း ခပ္လန္႔လန္႔။ ဒီေကာင္က တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္။ မလုပ္ခ်င္ လံုးဝမလုပ္ဘူး။ လုပ္မယ္ ဆိုၿပီး ေခါင္းၿငိမ့္သြားလို႔ကေတာ့ အေသအလဲ လုပ္လာတတ္တဲ့ေကာင္ဆိုေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္ရေတာ့မွာ။
ေန႔တစ္ဝက္က်ိဳးသြားတယ္ ငတာေပၚမလာေသးဘူး။ ဥကၠ႒ စိတ္ပူစျပဳေနၿပီ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာမွ ငတာတစ္ေယာက္ လမ္းထဲဝင္လာေၾကာင္း သိလိုက္ရတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ ငတာလာရင္ သူ႔ေနာက္ေတာ္ပါး ေခြးတပ္ကပါလာၿပီ။ ဝိုးဝိုးေဝါင္ေဝါင္နဲ႔ အသံေတြ ၾကားရတာ အရင္ကထက္ ပိုၿပီး ဆူညံေနလို႔ တစ္ခုခုေတာ့ တစ္ခုခုပဲဆိုၿပီး အျပင္ထြက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ငတာတစ္ေယာက္ လမ္းထဲမွာ တစ္ခါစီး ၂၀၀ ေပးရတဲ့ ျမင္းကိုစီးၿပီး ဝင္လာတာကိုး။ ျမင္းေမာင္းတဲ့ေကာင္ေလးက ငတာ့ကို ျမင္းေပးစီး၊ ငတာက ေက်ာက္ဖ႐ံုးသီးပိုက္၊ ပါးစပ္က ဆိုင္းတီးၿပီး ရပ္ကြက္ထဲဝင္လာပံုမ်ား အရယ္ရသား။ ကၽြန္ေတာ့္ကိုျမင္ေတာ့ ငတာက ဝမ္းသာအားရ
“ေက်ာင္းဆရာေရ ေက်ာက္ဖ႐ံုသီးပိုက္၊ မင္းေလာင္းငတာ၊ ေဟာဒီရပ္ကြက္ကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲဖို႔ ျမင္းနဲ႔ ႂကြလာ တာ ဘယ့္ႏွယ္လဲဗ်ာ” လို႔ ေမးလိုက္တယ္။
ဥကၠ႒က ဆဲဆိုၿပီး ေက်ာက္ဖ႐ံုသီးကို ပိုက္ၿပီး ထြက္သြားသဗ်။ ငတာက ဥကၠ႒ကိုၾကည့္ၿပီး ဟီ .. ဟိ လို႔ ဆိုလိုက္ကတည္းက ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ တစ္ခုခုေနာက္ကြယ္မွာ ျပႆနာရွိေနၿပီဆိုတာသိလိုက္သား
ဒီလိုနဲ႔ ဥကၠ႒အိမ္ေရွ႕ ေက်ာက္ဖ႐ံုသီးတိုင္ေထာင္ပြဲကို လက္ဖက္ရည္ပြဲေလာက္နဲ႔ က်င္းပၿပီးခ်ိန္မွာ လူေတြက အဲဒီ ေက်ာက္ဖ႐ံုတိုင္ကို စိတ္ဝင္စားၿပီး ဝိုင္းၾကည့္ေနၾကတာ ပိုမ်ားလာတယ္။ ဥကၠ႒လည္း ထူးဆန္းတယ္ဆိုၿပီး ဟိုေမး သည္ေမးပဲ။ ေနာက္မွ ဆိုကၠားဆရာ ကိုတီးက အဲဒီေက်ာက္ဖ႐ံုသီးဟာ တစ္ေလာေလးကမွ အသုဘခ် ၿပီးတဲ့ ေဒၚတ႐ုတ္မအေခါင္းေပၚတင္ထားတဲ့ ေက်ာက္ဖ႐ံုသီးလို႔ ေဖာ္ေကာင္လုပ္လိုက္တယ္။
ဥကၠ႒လည္း ျပဴးျပဴးၿပဲၿပဲျဖစ္ၿပီး ေက်ာက္ဖ႐ံုသီးကို ျပန္ခ် ဓားနဲ႔ခြဲခ်လိုက္ေတာ့ နံလိုက္တဲ့ ပုပ္ေစာ္ဗ်ာ။ တစ္လမ္း လံုးကလူေတြ ထြက္ေျပးယူရတယ္။ ေက်ာက္ဖ႐ံုသီးဆိုတာ အပုပ္စုပ္ထားတတ္တဲ့မ်ိဳးဗ်။ ေဒၚတ႐ုတ္မက ဝလည္းဝ၊ အပုပ္လည္းျမန္ေတာ့ သူ႔သားသမီးေတြက ေက်ာက္ဖ႐ံုသီးနဲ႔ အပုပ္စုပ္ဖို႔ အေလာင္းေဘး ခ်ထား တာ ငတာ့ကို ေပးလိုက္တယ္။ ငတာက ဥကၠ႒ဆီယူလာၿပီး ဥကၠ႒ေပးတဲ့ ပိုက္ဆံ ျမင္းစီး ပစ္လိုက္တယ္။
ခုေတာ့ေကာင္းၾကေသးရဲ႕လား “ဥကၠ႒ပါတီ၊ မုခ်လာၿပီ၊ ဒုကၡပါမည္၊ အပုပ္နံ႔ပါသည္” ဆိုၿပီး ငတာကလိုက္ေအာ္၊ ငတာေအာ္တဲ့ အပုပ္နံ႔ဆိုတာကို အတိတ္ေကာက္ၿပီး ခ်ဲေတြထိုးလိုက္တာ ၁၅၇ ဆိုတဲ့ဂဏန္းထြက္လို႔ ဒိုင္ေတြလည္း ျဖန္းျဖန္းကြဲ ေလ်ာ္လိုက္ရ။ ရပ္ကြက္ထဲ အမွတ္တရေတြေပါ့။ ငတာတစ္ေယာက္ေတာ့ ခုထိ ဘယ္ေျပးေနမွန္း မသိေသးဘူး။
၈.၁၀.၂၀၁၅