“ သုိင္းသမား ႏွင့္ အတြင္းအား ”
Min Ko Naing
က်ေနာ္တို႔ ငယ္စဥ္ ေျပးလႊားရင္း ေခ်ာ္လဲရင္ ပတ္၀န္းက်င္ကို
လွည့္ၾကည့္မိတာသတိရမိၾကပါသလား။
လွည့္ၾကည့္မိတာသတိရမိၾကပါသလား။
က်ေနာ္ကေတာ့ အခုထိလည္းကေလးေတြကို သတိထား
ၾကည့္မိပါတယ္။ အဓိကကေတာ့ ငိုရေကာင္းမလား၊ မငိုရ
ေကာင္းမလား ဘာလုပ္ရမွန္းမသိလုိ႔ပါပဲ။
.
ပတ္၀န္းက်င္က ဒါကို အထိတ္တလန္႔ေအာ္မယ္ ၊ ျပာျပာ
သလဲ ( ေၾကာက္စရာႀကီးလို႔အဓိပၸါယ္ရတဲ့ မ်က္ႏွာႀကီးနဲ႔ )
ေျပးလာမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကေလးက ဒါ ငိုရမယ္လို႔
ဘာသာျပန္ၿပီး ၿဗဲကနဲငိုေတာ့တာပါပဲ။ လူႀကီးေတြကသာ
ဒါဟာ ဘာမွမဆန္းဘူး၊ မနာဘူးကြ ျပန္ထလိုက္စမ္းကြလို႔
အားေပးရင္ ကိုယ့္ဘာသာ က်ဳံးထရပ္မိ တတ္ၾကပါတယ္။
.
သူငယ္ခ်င္းအိမ္ေဆာ့ကစားဖို႔သြားတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္
အိမ္လည္သြားရင္း ခလုတ္တိုက္လဲပါတယ္။ ဒီေလာက္ေတာ့
အေပ်ာ့ေပါ့ဆိုေပမယ့္ ေမးရိုးပါကြဲသြားေတာ့ ေဆးရုံေရာက္
တာေပါ့။ အိမ္ရွင္မိဘေတြက ေဆးရုံခ်က္ခ်င္း ေခၚလာ၊
ကာယကံရွင္ မိဘေတြေရာက္လာေတာ့လည္း ဘယ္သူကိုမွ
ဆူပူႀကိမ္းေမာင္းတာ ၿငဴစူအျပစ္ တင္တာလည္း မရွိပါ။
.
အိမ္ရွင္မိသားစုက သူတို႔အိမ္အလည္လာတုန္းျဖစ္ရတဲ့အေပၚ
အားနာေနသလို သူငယ္ခ်င္းကလည္း သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ေပါင္း
မေဆာ့ရေတာ့မွာ စိုးရိမ္ေနဆဲပါ။ ဟို မိဖႏွစ္ပါးကေတာ့ သူတို႔
သမီးေမးရိုးကြဲခ်ဳပ္ေနတာ ၾကည့္ရင္း ရယ္ကာေမာကာပါပဲ။
အနာက်က္ရင္ ျပန္ေဆာ့ၾကတဲ့။အဲဒီ ေဆးရုံမွာက အေရးေပၚ
လာသမွ် ကေလးေတြအတြက္ အရုပ္မ်ိဳးစုံ Sticker ေရာင္စုံေတြ
အျပည့္ခ်ေပးထား ၿမဲပါ။ ေရာက္လာသမွ်ကေလးေတြဟာ
ေဆးရုံေဆးခန္းဆိုတဲ့ အသိထက္ ကစားစရာဆိုင္ခန္းလို႔
ျမင္သြားေအာင္ ပါတဲ့။ တကယ္လည္း ႀကိဳက္တဲ့ဟာ ယူေဆာ့
ခြင့္ေပးပါတယ္။
.
ေမးရုိးကြဲထားတဲ့ ကေလးကို ကေလးတစ္ေယာက္ကလာၿပီး
မိတ္ဆက္ပါတယ္။ဘာမွမေၾကာက္နဲ႔ သိပ္လည္းမနာဘူး၊
မုန္႔ေတြလည္းစားလို႔ရတယ္ဆိုၿပီး အားေပးပါတယ္။ သူက
ဘာသိဘာတတ္လို႔ တုံးဆိုေတာ့ သူကိုယ္တိုင္ အရင္တပါတ္က
ေမးရိုးမွာ ဒီထက္ႀကီးတဲ့ ဒဏ္ရာႀကီးရၿပီးလာကုဖူးတာကိုး၊
အခုက အနာက်က္ခါနီး ျပန္လာျပတာေလ။ ၿပီးေတာ့ ဆရာ၀န္
ဖက္ကုိလွည့္ၿပီး သူ႔ကိုေရခဲေခ်ာင္းေကြ်းလိုက္ေလလို႔ တိုက္တြန္း
ပါတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္ သူတို႔ ေဆးရုံေတြမွာ ကေလးေတြ
အတြက္ေရခဲေခ်ာင္းအေကာင္းစားေတြ အသင့္ရွိစၿမဲပါ။ ေရခဲနဲ႔
မတည့္တဲ့ ေရာဂါကလြဲရင္ ကေလးေတြစိတ္ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္
ေကြ်းေနၾကပါ။
.
ထိခိုက္ဒဏ္ရာကို ေဆးထည့္ ပတ္တီးစီးေနစဥ္မွာ ကေလးကို
ဘယ္ေလာက္ သတၱိရွိေၾကာင္းတတြတ္တြတ္ အားေပးသလို
ကုသမႈၿပီးတဲ့ အခါမွာလည္း ဒီကေလးဟာျဖင့္ရင္ အလြန္သတၱိ
ေကာင္းသူျဖစ္လို႔
ေဟာဒီ ေထာက္ခံဂုဏ္ျပဳလႊာေပးပါတယ္ဆိုၿပီး မွတ္တမ္းလႊာမွာ
ကေလးရဲ႕နာမည္ကို ထည့္ေရးၿပီးေပးလိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့
အရုပ္မ်ိဳးစုံေတြထဲက ႀကိဳက္ရာအရုပ္ေရြးခိုင္း ဥပမာ ဘာဘီရုပ္
ေလးဆိုပါေတာ့။အဲဒီအရုပ္မွာကေလးလိုပဲ ( ဥပမာ- လက္က်ိဳး
တဲ့ကေလးကို ေက်ာက္ပတ္တီးစီးရတယ္ဆိုရင္) ပတ္တီးစီးေပး
လိုက္တယ္။ ဒါ မင္း သူငယ္ခ်င္းပဲ။ ဒဏ္ရာရတာခ်င္းလည္း
တူတယ္၊ သူလည္း မင္းလိုပဲ သတၱိေကာင္းတယ္ေနာ္၊ လုံး၀
မေအာ္ဘူး မငိုဘူး၊ သူ႔ကို အိမ္ေခၚသြားေပါ့ ဆုိၿပီး ေပးလိုက္
ပါတယ္။ ကေလးဟာ အားငယ္၀မ္းနည္းရမယ့္ အစား သူသတၱိ
ရွင္ဆု ရၿပီ ဆိုၿပီး ေက်ာင္းမွာေတာင္ လိုက္ၾကြားေနေသး။ ▬*▬*▬
သူတို႔ေက်ာင္းေတြမွာ စာေတာ္တာ တစ္ခုထဲကို ထူးခ်ြန္သူလို႔
သတ္မွတ္ခ်ီးက်ဴးတာမ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူး။ အဆင့္ တစ္ ႏွစ္ သုံး
မရလို႔ စိတ္ပ်က္အားငယ္ရမွာမ်ိဳး၊ ခဲျြခားဆက္ဆံခံရမွာမ်ိဳး
မိဘေတြကဖိအားေပးမွာမ်ိဳး ျပႆနာ မရွိပါ။ ၾကယ္ပြင့္ကေလး
ေတြေပးတဲ့ စနစ္ရွိေသးတာကိုး။ ဆိုပါေတာ့အမ်ားႏွင့္ေပါင္းသင္း
ဆက္ဆံေကာင္းရင္ ၾကယ္တစ္ပြင့္၊ စာလုံးေပါင္းသတ္ပုံမွန္ရင္
ၾကယ္တစ္ပြင့္၊အခ်င္းခ်င္းရိုင္းပင္း ကူညီတတ္သူဆိုရင္ ၾကယ္
တစ္ပြင့္ စသျဖင့္ ၾကယ္ပြင့္အမ်ိဳးအစားေတြ သတ္မွတ္ထား
ပါတယ္။ ၾကယ္ပြင့္ ဘယ္နယ္ပြင့္ျပည့္ရင္ ရင္ဖတ္မွာ ထိုးတဲ့
ဆုတံဆိပ္တစ္မ်ိဳးကို တပ္ခြင့္ရမယ္ေပါ့ ၊ အဲဒီဆုတံဆိပ္ကို
ကေလးေတြဟာ ျမတ္ႏိုးဂုဏ္ယူစြာခ်ိတ္ဆြဲၾကတယ္။ ေလးတန္း
ေက်ာင္းသူက သူငယ္တန္းေက်ာင္းသူကို ထိန္းေက်ာင္းရတဲ့
တာ၀န္ယူမႈေတြကလည္း ၾကယ္တစ္ပြင့္ ရပါတယ္။
.
ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ေက်ာင္းေတြမွာ စာေတာ္တာတစ္ခုထဲကို
လူရာသြင္းတာမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး ဆိုတာပါပဲ။ ေက်ာင္းသားမိဘ
ေတြထံ ေက်ာင္းကအစီရင္ခံစာပို႔ရာမွာလည္း ကေလးရဲ႕
အရည္အခ်င္းအားလုံးကို အေသးစိတ္ သုံးသပ္တင္ျပတာမ်ိဳးပါ၊
ဒါန႔ဲ သူတို႔ ကေလးေတြဟာ ရိုက္ပုတ္ ဆူပူ ႀကိမ္းေမာင္းစရာ
မလုိပဲ ေက်ာင္းစာလည္းရ ဘ၀ထဲမွာလည္း အဖိုးတန္ေအာင္
ေနတတ္သြားၾကတာေပါ့ ။ နာက်င္ပင္ပန္းၿပီးမွစာရတာမ်ဳိးမဟုတ္
အမ်ားနဲ႔ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ရင္း ဘက္စုံေကာင္းမြန္တ့ဲ့ မ်ိဳးဆက္
ေတြကို ေမြးထုတ္တယ္လို႔လည္းေျပာႏိုင္မယ္ထင္ပါတယ္။
.
▬*▬*▬
.
ကေလးတစ္ေယာက္ကို သားႀကီးလာရင္ ဘာလုပ္မလဲလို႔
လူေတြၾကားထဲမွာ ေမးတယ္။
.
ကေလးက မဆိုင္းမတြ ငါးဖမ္းမယ္ ( တံငါသည္ ) လုပ္မယ္လို႔
ေျဖလုိက္ပါေရာ။ သူ႔မိဘေတြဟာပညာထူးခြ်န္မႈနဲ႔ အသက္
ေမြးေနၾကတဲ့ အဆင့္ျမင့္အရာရွိႀကီးေတြပါ။ ကေလးရဲ႕အေျဖ
အတြက္ နဲနဲေလးမွ စိတ္မကြက္ၾကပါဘူး။
မေန႔ကပဲ အားလပ္ရက္ သားအဖေတြ ငါးျမွားထြက္ၾကတာကို
စြဲလမ္းၿပီး တံငါလုပ္ခ်င္ေနတာလို႔ ဖခင္က ရယ္ေမာမပ်က္
ရွင္းျပပါတယ္။ သူတို႔ကေလးကို ႀကီးလာရင္ ဘာျဖစ္ရမယ္
ဆိုတာမ်ိဳးအမိန္႔ေပးထားတာမ်ိဳး သူစိမ္းတရံေတြကေမးရင္
ဘာလုပ္မယ္လုိ႔ေျဖ သင္ထားေပးတာမ်ိဳးမရွိဘူးေလ။
.
ဒီေနရာမွာ က်ေနာ္စဥ္းစားမိတာက ကေလးေတြအတြက္
အေရးႀကီးဆုံးျဖစ္တဲ့ ရိုးသားမႈကိုလြတ္လပ္စြာ ခြင့္ျပဳထား
တာပါပဲ။ ကေလးဆိုတာ သူျမင္သိေနသမွ် လူႀကီးေတြဘ၀၊
အသက္ေမြးမႈေတြကိုအားက်တာ မၾကာခဏေျပာင္းလဲ
တတ္တာပဲ။ က်ေနာ့္ကိုိက်ေနာ္လည္း ျပန္သတိရတယ္ ၊
ငယ္ငယ္ကက်ိဳကၠစံကြင္း ျပည္ေထာင္စုပြဲက ညဖက္အျပန္
အ၀ါ အနီ ေရာင္ခ်ယ္မီးတိုင္ လက္ကကိုင္ၿပီးကားလမ္းရွင္း
ေပးေနတဲ့ ယာဥ္ထိန္းရဲႀကီးကိုၾကည့္ၿပီး ႀကီးလာရင္ အဲသလို
မ်ိဳးလုပ္မယ္လို႔ က်ေနာ့္စိတ္ထဲျဖစ္ဖူးတာပဲ။ ေနာက္ထပ္
အားက်စရာအသက္ ေမြး၀မ္းေက်ာင္းေတြ ေတြ႕ေတာ့လည္း
ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တဲ့ဘ၀ေတြ စိတ္ကူးထဲ ထပ္ေျပာင္း ၾကတာပဲ
မဟုတ္လား။ ခုနက မိဘေတြဟာ လူေရွ့မွာ အရွက္ကြဲတယ္
လုိ႔မျမင္ ၊ လူေတြရဲ႕ အထင္ႀကီး ခ်ီးက်ဴးမႈအစား ကေလးရဲ႕
ရိုးသားမႈကို ပိုတန္ဖိုးထားေၾကာင္းျပလုိက္ တာပဲလို႔ျမင္
ပါတယ္။
.
ႏိုင္ငံျခားမွာအလုပ္သြားလုပ္တဲ့ ျမန္မာပညာတတ္လူငယ္
တစ္ေယာက္ရဲ႕ ဖြင့္ဟခ်က္ကိုလည္းၾကည့္ပါဦး။
သူ အလုပ္ခြင္ထဲ၀င္ခါစက ႀကီးၾကပ္သူရဲ႕ အျပစ္တင္
ႀကိမ္းေမာင္းမႈကို ခံရပါတယ္။ သူ႔အမွားလည္းမဟုတ္
ေပမယ့္ ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိဘူး။ ဘာသာစကား
အားနည္းခ်က္ ေၾကာင့္လား ဆိုေတာ့လည္းသူဟာအတန္
အသင့္ေတာ့ ေျပာတတ္သူပါ။ သူနဲ႔အတူ ဆူႀကိမ္းေမာင္း
ခံရသူ ေနာက္တစ္ဦးက သူနဲ႔ ပညာတူ၊အဆင့္တူ အိႏၵိယ
ႏိုင္ငံသူကေတာ့ ေသးေသးတင္မွမခံ အခ်က္အလက္နဲ႔
ခုခံေခ်ပအစြမ္းျပပါတယ္။ ဒီေတာ့မွက်ေနာ္တို႔ ႏုိင္ငံက
သြားတဲ့ လူငယ္ေလးဟာ ေအာ္ ဒီလိုလည္း ေျပာလို႔
ရပါလား။ သူသိသလို ငါလည္းသိေပမယ့္ သူေျပာသလိုေတာ့
ငါမေျပာတတ္ဘူးလုိ႔ စိတ္ထဲက ၀န္ခံရပါသတဲ့ ။
.
ဇာတ္ေပါင္းရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အဲဒီျမန္မာလူငယ္ဟာ
သူ ႀကီးလာရင္ ဘာလုပ္မယ္ဆိုတဲ့အတိုင္းျဖစ္ေအာင္ေတာ့
လုပ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီ ဘ၀နဲ႔ ( အဲဒီ အသက္
ေမြး၀မ္းေက်ာင္းမႈနဲ႔) တကယ့္အလုပ္ခြင္ထဲ လူမႈဆက္ဆံေရး
နယ္ပယ္ထဲေရာက္သြားတဲ့အခါမွာ ေက်ာင္းစာတခုထဲနဲ႔ေတာ့မရ
လူေတြန႔ဲဆက္ဆံနည္း ၊ ရင္ဆိုင္နည္းေတြအတြက္ ႀကိဳတင္
ျပင္ဆင္ထားမႈေတြ (သိုင္းေလာကစကားနဲ႔ ေျပာရရင္ေတာ့
အတြင္း အားေတြ ခုခံနည္းေတြ တိုက္ကြက္ေတြ) လိုပါ
ေသးလားလို႔ နားလည္လုိက္ေၾကာင္း ရင့္ဖြင့္ပါတယ္။
.
က်ေနာ္တို႔ကေလးေတြ ဘ၀ဆိုတဲ့ သိုင္းေလာကထဲ အတြင္း
အားေတြေကာင္း ခုခံမႈေတြထက္ျမက္ တိုက္ကြက္ေတြ
ေျပာင္ေျမာက္ ၾကပါေစေၾကာင္း ….။
- #မင္းကုိႏုိင္
[ ျပည္သူ႔အေရးဂ်ာနယ္ အတြဲ၂၊ အမွတ္ ၈၇ ]
ၾကည့္မိပါတယ္။ အဓိကကေတာ့ ငိုရေကာင္းမလား၊ မငိုရ
ေကာင္းမလား ဘာလုပ္ရမွန္းမသိလုိ႔ပါပဲ။
.
ပတ္၀န္းက်င္က ဒါကို အထိတ္တလန္႔ေအာ္မယ္ ၊ ျပာျပာ
သလဲ ( ေၾကာက္စရာႀကီးလို႔အဓိပၸါယ္ရတဲ့ မ်က္ႏွာႀကီးနဲ႔ )
ေျပးလာမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကေလးက ဒါ ငိုရမယ္လို႔
ဘာသာျပန္ၿပီး ၿဗဲကနဲငိုေတာ့တာပါပဲ။ လူႀကီးေတြကသာ
ဒါဟာ ဘာမွမဆန္းဘူး၊ မနာဘူးကြ ျပန္ထလိုက္စမ္းကြလို႔
အားေပးရင္ ကိုယ့္ဘာသာ က်ဳံးထရပ္မိ တတ္ၾကပါတယ္။
.
သူငယ္ခ်င္းအိမ္ေဆာ့ကစားဖို႔သြားတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္
အိမ္လည္သြားရင္း ခလုတ္တိုက္လဲပါတယ္။ ဒီေလာက္ေတာ့
အေပ်ာ့ေပါ့ဆိုေပမယ့္ ေမးရိုးပါကြဲသြားေတာ့ ေဆးရုံေရာက္
တာေပါ့။ အိမ္ရွင္မိဘေတြက ေဆးရုံခ်က္ခ်င္း ေခၚလာ၊
ကာယကံရွင္ မိဘေတြေရာက္လာေတာ့လည္း ဘယ္သူကိုမွ
ဆူပူႀကိမ္းေမာင္းတာ ၿငဴစူအျပစ္ တင္တာလည္း မရွိပါ။
.
အိမ္ရွင္မိသားစုက သူတို႔အိမ္အလည္လာတုန္းျဖစ္ရတဲ့အေပၚ
အားနာေနသလို သူငယ္ခ်င္းကလည္း သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ေပါင္း
မေဆာ့ရေတာ့မွာ စိုးရိမ္ေနဆဲပါ။ ဟို မိဖႏွစ္ပါးကေတာ့ သူတို႔
သမီးေမးရိုးကြဲခ်ဳပ္ေနတာ ၾကည့္ရင္း ရယ္ကာေမာကာပါပဲ။
အနာက်က္ရင္ ျပန္ေဆာ့ၾကတဲ့။အဲဒီ ေဆးရုံမွာက အေရးေပၚ
လာသမွ် ကေလးေတြအတြက္ အရုပ္မ်ိဳးစုံ Sticker ေရာင္စုံေတြ
အျပည့္ခ်ေပးထား ၿမဲပါ။ ေရာက္လာသမွ်ကေလးေတြဟာ
ေဆးရုံေဆးခန္းဆိုတဲ့ အသိထက္ ကစားစရာဆိုင္ခန္းလို႔
ျမင္သြားေအာင္ ပါတဲ့။ တကယ္လည္း ႀကိဳက္တဲ့ဟာ ယူေဆာ့
ခြင့္ေပးပါတယ္။
.
ေမးရုိးကြဲထားတဲ့ ကေလးကို ကေလးတစ္ေယာက္ကလာၿပီး
မိတ္ဆက္ပါတယ္။ဘာမွမေၾကာက္နဲ႔ သိပ္လည္းမနာဘူး၊
မုန္႔ေတြလည္းစားလို႔ရတယ္ဆိုၿပီး အားေပးပါတယ္။ သူက
ဘာသိဘာတတ္လို႔ တုံးဆိုေတာ့ သူကိုယ္တိုင္ အရင္တပါတ္က
ေမးရိုးမွာ ဒီထက္ႀကီးတဲ့ ဒဏ္ရာႀကီးရၿပီးလာကုဖူးတာကိုး၊
အခုက အနာက်က္ခါနီး ျပန္လာျပတာေလ။ ၿပီးေတာ့ ဆရာ၀န္
ဖက္ကုိလွည့္ၿပီး သူ႔ကိုေရခဲေခ်ာင္းေကြ်းလိုက္ေလလို႔ တိုက္တြန္း
ပါတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္ သူတို႔ ေဆးရုံေတြမွာ ကေလးေတြ
အတြက္ေရခဲေခ်ာင္းအေကာင္းစားေတြ အသင့္ရွိစၿမဲပါ။ ေရခဲနဲ႔
မတည့္တဲ့ ေရာဂါကလြဲရင္ ကေလးေတြစိတ္ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္
ေကြ်းေနၾကပါ။
.
ထိခိုက္ဒဏ္ရာကို ေဆးထည့္ ပတ္တီးစီးေနစဥ္မွာ ကေလးကို
ဘယ္ေလာက္ သတၱိရွိေၾကာင္းတတြတ္တြတ္ အားေပးသလို
ကုသမႈၿပီးတဲ့ အခါမွာလည္း ဒီကေလးဟာျဖင့္ရင္ အလြန္သတၱိ
ေကာင္းသူျဖစ္လို႔
ေဟာဒီ ေထာက္ခံဂုဏ္ျပဳလႊာေပးပါတယ္ဆိုၿပီး မွတ္တမ္းလႊာမွာ
ကေလးရဲ႕နာမည္ကို ထည့္ေရးၿပီးေပးလိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့
အရုပ္မ်ိဳးစုံေတြထဲက ႀကိဳက္ရာအရုပ္ေရြးခိုင္း ဥပမာ ဘာဘီရုပ္
ေလးဆိုပါေတာ့။အဲဒီအရုပ္မွာကေလးလိုပဲ ( ဥပမာ- လက္က်ိဳး
တဲ့ကေလးကို ေက်ာက္ပတ္တီးစီးရတယ္ဆိုရင္) ပတ္တီးစီးေပး
လိုက္တယ္။ ဒါ မင္း သူငယ္ခ်င္းပဲ။ ဒဏ္ရာရတာခ်င္းလည္း
တူတယ္၊ သူလည္း မင္းလိုပဲ သတၱိေကာင္းတယ္ေနာ္၊ လုံး၀
မေအာ္ဘူး မငိုဘူး၊ သူ႔ကို အိမ္ေခၚသြားေပါ့ ဆုိၿပီး ေပးလိုက္
ပါတယ္။ ကေလးဟာ အားငယ္၀မ္းနည္းရမယ့္ အစား သူသတၱိ
ရွင္ဆု ရၿပီ ဆိုၿပီး ေက်ာင္းမွာေတာင္ လိုက္ၾကြားေနေသး။ ▬*▬*▬
သူတို႔ေက်ာင္းေတြမွာ စာေတာ္တာ တစ္ခုထဲကို ထူးခ်ြန္သူလို႔
သတ္မွတ္ခ်ီးက်ဴးတာမ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူး။ အဆင့္ တစ္ ႏွစ္ သုံး
မရလို႔ စိတ္ပ်က္အားငယ္ရမွာမ်ိဳး၊ ခဲျြခားဆက္ဆံခံရမွာမ်ိဳး
မိဘေတြကဖိအားေပးမွာမ်ိဳး ျပႆနာ မရွိပါ။ ၾကယ္ပြင့္ကေလး
ေတြေပးတဲ့ စနစ္ရွိေသးတာကိုး။ ဆိုပါေတာ့အမ်ားႏွင့္ေပါင္းသင္း
ဆက္ဆံေကာင္းရင္ ၾကယ္တစ္ပြင့္၊ စာလုံးေပါင္းသတ္ပုံမွန္ရင္
ၾကယ္တစ္ပြင့္၊အခ်င္းခ်င္းရိုင္းပင္း ကူညီတတ္သူဆိုရင္ ၾကယ္
တစ္ပြင့္ စသျဖင့္ ၾကယ္ပြင့္အမ်ိဳးအစားေတြ သတ္မွတ္ထား
ပါတယ္။ ၾကယ္ပြင့္ ဘယ္နယ္ပြင့္ျပည့္ရင္ ရင္ဖတ္မွာ ထိုးတဲ့
ဆုတံဆိပ္တစ္မ်ိဳးကို တပ္ခြင့္ရမယ္ေပါ့ ၊ အဲဒီဆုတံဆိပ္ကို
ကေလးေတြဟာ ျမတ္ႏိုးဂုဏ္ယူစြာခ်ိတ္ဆြဲၾကတယ္။ ေလးတန္း
ေက်ာင္းသူက သူငယ္တန္းေက်ာင္းသူကို ထိန္းေက်ာင္းရတဲ့
တာ၀န္ယူမႈေတြကလည္း ၾကယ္တစ္ပြင့္ ရပါတယ္။
.
ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ေက်ာင္းေတြမွာ စာေတာ္တာတစ္ခုထဲကို
လူရာသြင္းတာမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး ဆိုတာပါပဲ။ ေက်ာင္းသားမိဘ
ေတြထံ ေက်ာင္းကအစီရင္ခံစာပို႔ရာမွာလည္း ကေလးရဲ႕
အရည္အခ်င္းအားလုံးကို အေသးစိတ္ သုံးသပ္တင္ျပတာမ်ိဳးပါ၊
ဒါန႔ဲ သူတို႔ ကေလးေတြဟာ ရိုက္ပုတ္ ဆူပူ ႀကိမ္းေမာင္းစရာ
မလုိပဲ ေက်ာင္းစာလည္းရ ဘ၀ထဲမွာလည္း အဖိုးတန္ေအာင္
ေနတတ္သြားၾကတာေပါ့ ။ နာက်င္ပင္ပန္းၿပီးမွစာရတာမ်ဳိးမဟုတ္
အမ်ားနဲ႔ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ရင္း ဘက္စုံေကာင္းမြန္တ့ဲ့ မ်ိဳးဆက္
ေတြကို ေမြးထုတ္တယ္လို႔လည္းေျပာႏိုင္မယ္ထင္ပါတယ္။
.
▬*▬*▬
.
ကေလးတစ္ေယာက္ကို သားႀကီးလာရင္ ဘာလုပ္မလဲလို႔
လူေတြၾကားထဲမွာ ေမးတယ္။
.
ကေလးက မဆိုင္းမတြ ငါးဖမ္းမယ္ ( တံငါသည္ ) လုပ္မယ္လို႔
ေျဖလုိက္ပါေရာ။ သူ႔မိဘေတြဟာပညာထူးခြ်န္မႈနဲ႔ အသက္
ေမြးေနၾကတဲ့ အဆင့္ျမင့္အရာရွိႀကီးေတြပါ။ ကေလးရဲ႕အေျဖ
အတြက္ နဲနဲေလးမွ စိတ္မကြက္ၾကပါဘူး။
မေန႔ကပဲ အားလပ္ရက္ သားအဖေတြ ငါးျမွားထြက္ၾကတာကို
စြဲလမ္းၿပီး တံငါလုပ္ခ်င္ေနတာလို႔ ဖခင္က ရယ္ေမာမပ်က္
ရွင္းျပပါတယ္။ သူတို႔ကေလးကို ႀကီးလာရင္ ဘာျဖစ္ရမယ္
ဆိုတာမ်ိဳးအမိန္႔ေပးထားတာမ်ိဳး သူစိမ္းတရံေတြကေမးရင္
ဘာလုပ္မယ္လုိ႔ေျဖ သင္ထားေပးတာမ်ိဳးမရွိဘူးေလ။
.
ဒီေနရာမွာ က်ေနာ္စဥ္းစားမိတာက ကေလးေတြအတြက္
အေရးႀကီးဆုံးျဖစ္တဲ့ ရိုးသားမႈကိုလြတ္လပ္စြာ ခြင့္ျပဳထား
တာပါပဲ။ ကေလးဆိုတာ သူျမင္သိေနသမွ် လူႀကီးေတြဘ၀၊
အသက္ေမြးမႈေတြကိုအားက်တာ မၾကာခဏေျပာင္းလဲ
တတ္တာပဲ။ က်ေနာ့္ကိုိက်ေနာ္လည္း ျပန္သတိရတယ္ ၊
ငယ္ငယ္ကက်ိဳကၠစံကြင္း ျပည္ေထာင္စုပြဲက ညဖက္အျပန္
အ၀ါ အနီ ေရာင္ခ်ယ္မီးတိုင္ လက္ကကိုင္ၿပီးကားလမ္းရွင္း
ေပးေနတဲ့ ယာဥ္ထိန္းရဲႀကီးကိုၾကည့္ၿပီး ႀကီးလာရင္ အဲသလို
မ်ိဳးလုပ္မယ္လို႔ က်ေနာ့္စိတ္ထဲျဖစ္ဖူးတာပဲ။ ေနာက္ထပ္
အားက်စရာအသက္ ေမြး၀မ္းေက်ာင္းေတြ ေတြ႕ေတာ့လည္း
ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တဲ့ဘ၀ေတြ စိတ္ကူးထဲ ထပ္ေျပာင္း ၾကတာပဲ
မဟုတ္လား။ ခုနက မိဘေတြဟာ လူေရွ့မွာ အရွက္ကြဲတယ္
လုိ႔မျမင္ ၊ လူေတြရဲ႕ အထင္ႀကီး ခ်ီးက်ဴးမႈအစား ကေလးရဲ႕
ရိုးသားမႈကို ပိုတန္ဖိုးထားေၾကာင္းျပလုိက္ တာပဲလို႔ျမင္
ပါတယ္။
.
ႏိုင္ငံျခားမွာအလုပ္သြားလုပ္တဲ့ ျမန္မာပညာတတ္လူငယ္
တစ္ေယာက္ရဲ႕ ဖြင့္ဟခ်က္ကိုလည္းၾကည့္ပါဦး။
သူ အလုပ္ခြင္ထဲ၀င္ခါစက ႀကီးၾကပ္သူရဲ႕ အျပစ္တင္
ႀကိမ္းေမာင္းမႈကို ခံရပါတယ္။ သူ႔အမွားလည္းမဟုတ္
ေပမယ့္ ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိဘူး။ ဘာသာစကား
အားနည္းခ်က္ ေၾကာင့္လား ဆိုေတာ့လည္းသူဟာအတန္
အသင့္ေတာ့ ေျပာတတ္သူပါ။ သူနဲ႔အတူ ဆူႀကိမ္းေမာင္း
ခံရသူ ေနာက္တစ္ဦးက သူနဲ႔ ပညာတူ၊အဆင့္တူ အိႏၵိယ
ႏိုင္ငံသူကေတာ့ ေသးေသးတင္မွမခံ အခ်က္အလက္နဲ႔
ခုခံေခ်ပအစြမ္းျပပါတယ္။ ဒီေတာ့မွက်ေနာ္တို႔ ႏုိင္ငံက
သြားတဲ့ လူငယ္ေလးဟာ ေအာ္ ဒီလိုလည္း ေျပာလို႔
ရပါလား။ သူသိသလို ငါလည္းသိေပမယ့္ သူေျပာသလိုေတာ့
ငါမေျပာတတ္ဘူးလုိ႔ စိတ္ထဲက ၀န္ခံရပါသတဲ့ ။
.
ဇာတ္ေပါင္းရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အဲဒီျမန္မာလူငယ္ဟာ
သူ ႀကီးလာရင္ ဘာလုပ္မယ္ဆိုတဲ့အတိုင္းျဖစ္ေအာင္ေတာ့
လုပ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီ ဘ၀နဲ႔ ( အဲဒီ အသက္
ေမြး၀မ္းေက်ာင္းမႈနဲ႔) တကယ့္အလုပ္ခြင္ထဲ လူမႈဆက္ဆံေရး
နယ္ပယ္ထဲေရာက္သြားတဲ့အခါမွာ ေက်ာင္းစာတခုထဲနဲ႔ေတာ့မရ
လူေတြန႔ဲဆက္ဆံနည္း ၊ ရင္ဆိုင္နည္းေတြအတြက္ ႀကိဳတင္
ျပင္ဆင္ထားမႈေတြ (သိုင္းေလာကစကားနဲ႔ ေျပာရရင္ေတာ့
အတြင္း အားေတြ ခုခံနည္းေတြ တိုက္ကြက္ေတြ) လိုပါ
ေသးလားလို႔ နားလည္လုိက္ေၾကာင္း ရင့္ဖြင့္ပါတယ္။
.
က်ေနာ္တို႔ကေလးေတြ ဘ၀ဆိုတဲ့ သိုင္းေလာကထဲ အတြင္း
အားေတြေကာင္း ခုခံမႈေတြထက္ျမက္ တိုက္ကြက္ေတြ
ေျပာင္ေျမာက္ ၾကပါေစေၾကာင္း ….။
- #မင္းကုိႏုိင္
[ ျပည္သူ႔အေရးဂ်ာနယ္ အတြဲ၂၊ အမွတ္ ၈၇ ]
0 comments:
Post a Comment