ခ်ံဳၾကားမွ ဘံုဖ်ားသို႔ (သို႔မဟုတ္)စက္႐ံုအလုပ္သမားဘ၀မွ တ႐ုတ္ျပည္၏ အခ်မ္းသာဆံုးအမ်ိဳးသမီးျဖစ္လာသူ

လူငယ္ေမးေျဖက႑ - ေရႊအိမ္စည္

ေရးသူ-လင္းလင္း(ကညက)
ငယ္စဥ္က တ႐ုတ္ေတာင္ပိုင္း ရွန္က်န္း (Shenzhen) ၿမိဳ႕ေလးက ဆင္းရဲႏြမ္းပါးလွတဲ့ စက္႐ံု အလုပ္သမားတစ္ဦး ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အသက္ ၄၅ ႏွစ္အရြယ္ မစၥေက်ာင္ (Ms. Zhou) ဟာ ယေန႔ဆိုရင္ေတာ့ ဟူနန္အေျခစိုက္ Lens Technology ရဲ႕ Chairman နဲ႔ President ျဖစ္ေနပါၿပီ။
သူ႔ရဲ႕ အဲဒီကုမၸဏီဟာ မိုဘိုင္းဖုန္းေတြ၊ ကြန္ပ်ဴတာေတြနဲ႔ ကင္မရာေတြအတြက္ Touch Screen မွန္မ်က္ႏွာျပင္ေတြကို ထုတ္လုပ္ေပးေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုမၸဏီလုပ္ငန္းရဲ႕ တန္ဖိုးဟာ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၇.၆ ဘီလီယံခန္႔ ရွိေနပါၿပီ။ ဒါ့အျပင္ သူ႔ရဲ႕ နာမည္ဟာဆိုရင္လည္း အေမရိကန္ေဒၚလာ ၂၄.၅ ဘီလီယံခန္႔ တန္ေၾကးရွိတဲ့ ဧရာမ e-commerce လုပ္ငန္းႀကီး Alibaba ကို တည္ေထာင္ထားသူ တ႐ုတ္စြန္႔ဦးတီထြင္ လုပ္ငန္းရွင္ႀကီး မစၥတာ ဂ်က္မ (Jet Ma) တို႔နဲ႔ မၾကာခဏဆိုသလို ယွဥ္တြဲၿပီး ေဖာ္ျပခံေနရၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ၿပီးခဲ့တဲ့မတ္လက သူ႕ရဲ႕ကုမၸဏီကို ရွန္က်န္း စေတာ့အိပ္ခ်ိန္းေစ်းကြက္မွာ တင္ခဲ့တဲ့ေနာက္ပိုင္း မစၥေက်ာင္ရဲ႕ ၾကြယ္၀မႈဟာ ယခုလိုျမင့္တက္လာခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုမၸဏီရဲ႕ ရွယ္ယာေတြဟာ (၁၀) ရက္ဆက္တိုက္ဆိုသလို တစ္ဟုန္ထိုး တိုးတက္လာခဲ့ကာ ယခုလို ေဒၚလာ ၇.၆ ဘီလီယံထိ တန္ဖိုး ျမင့္တက္လာခဲ့တာပါ။ သူ႔ရဲ႕ၾကြယ္၀မႈဟာ ေဒၚလာ ၇.၁ ဘီလီယံခန္႔ ခ်မ္းသာတဲ့ အိမ္ၿခံေျမ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူ ခ်န္လိုင္၀ါးကိုေတာင္ ေက်ာ္လြန္သြားခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ တ႐ုတ္ျပည္ရဲ႕ အခ်မ္းသာဆံုးပုဂိၢဳလ္ကေတာ့ စြမ္းအင္လုပ္ငန္းသူေဌးႀကီးျဖစ္တဲ့ လီဟီဂ်န္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ၾကြယ္၀ခ်မ္းသာမႈက အေမရိကန္ေဒၚလာ ၂၆ ဘီလီယံထိ ရွိပါတယ္။ေျပာရမယ္ဆိုရင္ မစၥေက်ာင္ရဲ႕ ဘ၀အစပိုင္းဟာ ဘီလီယံနာသူေဌးႀကီးတစ္ေယာက္ျဖစ္ေရး အိပ္မက္ဆိုတာထက္ အိပ္မက္ဆိုးႀကီးတစ္ခုလို႔ ဆိုရမွာပါ။ သူ႔ကို ဟူနန္ျပည္နယ္ထဲက ရြာငယ္ေလးတစ္ရြာမွာ ဆင္းဆင္းရဲရဲနဲ႔ ေမြးဖြားခဲ့တယ္။ အသက္ ၅ ႏွစ္အရြယ္မွာပဲ မိခင္ရဲ႕ စြန္႔ပစ္ျခင္း ခံခဲ့ရသလို ဖခင္ျဖစ္သူကလည္း လုပ္ငန္းခြင္ မေတာ္တဆမႈေၾကာင့္ မ်က္စိႏွစ္ကြင္းလံုး လံုး၀နီးပါး အလင္းမရႏိုင္ ေတာ့တဲ့ ဒုကၡိတအေျခအေနပါ။ ဒါေပမဲ့ ဒီလုိအေျခအေနဆိုးကပဲ ဘ၀မွာ ေအာင္ျမင္ရမယ္ဆိုတဲ့ သူ႔ရဲ႕သႏၷိ႒ာန္ကို ပိုမိုျပတ္သားေစခဲ့ပါတယ္။ အသက္ ၂၀ အရြယ္မွာပဲ ကုန္ပစၥည္းထုတ္လုပ္မႈရဲ႕ အခ်က္အခ်ာေဒသျဖစ္တဲ့ ရွန္က်န္းကို သူထြက္ခြာလာခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္ မွန္ထုတ္လုပ္တဲ့စက္႐ံုမွာ အလုပ္၀င္လုပ္ခဲ့တယ္။ သူ႔ရဲ႕အလုပ္က နာရီေတြအတြက္ မွန္လုပ္ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။“မိသားစုက ဆင္းရဲေပမဲ့ ကၽြန္မမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကုိယ္ေလးစားတဲ့စိတ္ကေတာ့ အရမ္းကို ရွိခဲ့တယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ကၽြန္မေဖေဖနဲ႔ အဖြားက ကၽြန္မကို အရမ္းခ်စ္ခဲ့ၾကလို႔ပါ” လို႔ သူက အေစာပိုင္းအင္တာဗ်ဴမ်ားမွာ ေျပာၾကားခဲ့ဖူးပါတယ္။
ဒါေပမဲ့လည္း သူ႔ရဲ႕အလုပ္ဟာ အေျပာင္းအလဲမရွိလို႔ စိတ္၀င္စားစရာမေကာင္းတဲ့အတြက္ အလုပ္ကေန ႏုတ္ထြက္စာ တင္ခဲ့ပါတယ္။ ေဘာ့စ္အေနနဲ႔ သူ႔ကို ဌာနသစ္ဆီ ေျပာင္းေရႊ႕ေပးဖို႔ က်ျပန္ေတာ့လည္း မစၥေက်ာင္ရဲ႕ လုပ္သက္က ၃ လပဲ ရွိေနပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ရြာငယ္ေလးတစ္ရြာက မိန္းကေလးတစ္ေယာက္က စာကို ေကာင္းေကာင္းေရးတတ္တဲ့အတြက္ အထက္လူႀကီးေတြက သူ႔ကို သတိထားမိလာခဲ့တယ္လို႔လည္း သူက မီဒီယာေတြကို ေျပာခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီေနာက္ပိုင္းကစၿပီး မစၥေက်ာင္တစ္ေယာက္ ရာထူးေတြ တစ္ဆင့္ၿပီးတစ္ဆင့္ အလ်င္အျမန္ တိုးတက္လာခဲ့ၿပီး ကုန္ထုတ္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းတစ္ခုလံုးရဲ႕ ဒါ႐ိုက္တာရာထူးအဆင့္ကိုပါ ရရွိလာခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ၁၉၉၃ ခုႏွစ္မွာေတာ့ သူဟာ ကိုယ္ပိုင္ မွန္ထုတ္လုပ္ေရးကုမၸဏီတစ္ခု ထူေထာင္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက သူ႔အသက္က ၂၂ ႏွစ္ပဲ ရွိပါေသးတယ္။
သူ႔အတြက္ အရာအားလံုးက ပန္းခင္းလမ္းလို ေခ်ာေမြ႕ေနခဲ့တာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ မစၥေက်ာင္ဟာ ကုမၸဏီေပါင္း ၁၁ ခု တည္ေထာင္ခဲ့ဖူးၿပီး အဲဒီလုပ္ငန္းေတြအားလံုး မေအာင္ျမင္ဘဲ ႐ံႈးနိမ့္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ Lens Technology ကုမၸဏီက်မွ လုပ္ငန္းကေန အျမတ္အစြန္းရရွိလာခဲ့ပါတယ္။ တစ္ၿပိဳင္နက္တည္းေလာက္မွာပဲ သူဟာ မိုဘိုင္းဖုန္းေတြအတြက္ မွန္မ်က္ႏွာျပင္ထုတ္လုပ္တဲ့ နယ္ပယ္ထဲ ကိုပါ ၀င္ေရာက္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ခဲ့ပါတယ္။
“၀န္ထမ္းေတြကို လစာေပးဖုိ႔ ကၽြန္မ အိမ္ကို ၂ ႀကိမ္ေတာင္ ေရာင္းခဲ့ရဖူးတယ္”လို႕ သူက ခါးသီးလွတဲ့ ဘ၀အေတြ႕အႀကံဳကို ျပန္ေျပာင္းေျပာျပခဲပါ့တယ္။ ဒါတင္မကေသးပါဘူး။ မနာလိုတဲ့ ၿပိဳင္ဘက္ေတြရဲ႕ တုိက္ခုိက္မႈေၾကာင့္ သူ႕ကုမၸဏီမွာ ကုန္ၾကမ္းျပတ္မလုိ ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့အတြက္ စိတ္ဖိစီးမႈေတြမ်ားၿပီး မစၥေက်ာင္တစ္ေယာက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကုိယ္ ေသေၾကာင္းႀကံဖို႔ စိတ္ကူးမိတဲ့အထိ အခက္အခဲေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ခဲ့ရတာပါ။ ဒါေပမဲ့ အခက္အခဲအဖံုဖံုၾကားကေန ယခုလို ေအာင္ျမင္လာခဲ့တာဟာ သူမရဲ႕ မဆုတ္မနစ္ စြဲစြဲၿမဲၿမဲလုပ္တတ္တဲ့ ၀ီရိယေၾကာင့္လို႔ မၾကာခဏ ထုတ္ေဖာ္ေျပာေလ့ ရွိပါတယ္။“ေတာင္တက္သလိုပါပဲ၊ ရွင့္ကို ထိပ္ဆံုးေရာက္ေစမယ့္အရာက ရွင့္ရဲ႕ ႐ုပ္ပိုင္းႀကံ့ခိုင္မႈ မဟုတ္ပါဘူး။ ရွင့္ရဲ႕ မေလွ်ာ့ေသာ ဇြဲ၊ လံု႔လတို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္” လို႔ သူ႕ရဲ႕ကုမၸဏီ အခ်မ္းသာဆံုး စာရင္း၀င္ခဲ့တဲ့ေနာက္ ႐ုပ္သံအစီအစဥ္တစ္ခုရဲ႕ အင္တာဗ်ဴးမွာ သူ႔ရဲ႕ ဘ၀ဒႆနကို ေ၀မွ်ခဲ့ပါတယ္။
ကုမၸဏီအေနနဲ႔ ေဖာက္သည္ေတြရဲ႕ ယံုၾကည္မႈရေအာင္ ႀကိဳးပမ္းေနရတဲ့ အေစာပိုင္း ကာလေတြတုန္းကဆိုရင္ မစၥေက်ာင္ဟာ သံုးရက္ဆက္တိုက္ စက္႐ံုမွာပဲေနၿပီး စံခ်ိန္စံညႊန္းျပည့္မီေအာင္ အရည္အေသြး စမ္းသပ္မႈေတြကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် လုပ္ကိုင္ခဲ့တယ္။
အဲဒီလို ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္ခဲ့တဲ့အတြက္ Lens Technology ကုမၸဏီဟာ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္မွာ ၀င္ေငြ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၃.၃ ဘီလီယံအထိ ရရွိခဲ့ၿပီး ၀န္ထမ္းေပါင္း ၈၀၀၀၀ ခန္႔ ရွိတယ္လို႔ Bloomberg က ထုတ္ျပန္ခဲ့ပါတယ္။ သူ႕ရဲ႕ ကုမၸဏီဟာ Apple ၊ Samsung တို႔လို ႏိုင္ငံစံုလုပ္ငန္းႀကီးေတြရဲ႕ ဖုန္းေတြအတြက္ မွန္မ်က္ႏွာျပင္ေတြ ထုတ္လုပ္ေပးေနတာျဖစ္ၿပီး ကမာၻေပၚက စမတ္ဖုန္း ၅ လံုးမွာ ၁ လံုးက သူ႔ကုမၸဏီကထုတ္တဲ့ မွန္မ်က္ႏွာျပင္ကို အသံုးျပဳထားတာျဖစ္တယ္လို႔လည္း ဆိုၾကပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ခင္ပြန္းေဟာင္းနဲ႔ ရခဲ့တဲ့ သမီးတစ္ေယာက္ရွိတဲ့ မစၥေက်ာင္ဟာ ဘ၀မေမ့သလို သူ႔ကို ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုး ကူညီခဲ့သူေတြကိုလည္း မေမ့ပါဘူး။ သူဟာ ကုမၸဏီအတြက္ စေတာ့ေစ်းကြက္နဲ႔ ပတ္သက္တာေတြကို ႀကိဳတင္ေလ့လာဖို႔ တိုက္တြန္းခဲ့တဲ့ သူ႕ရဲ႕ ဘာသာစကားသင္ ဆရာေဟာင္းတစ္ဦး ကိုလည္း ဖိတ္ၾကားခဲ့ပါတယ္။ “ကၽြန္မရဲ႕ မူလတန္းေက်ာင္းက ဆရာကသာ ကၽြန္မကို စေတာ့ေစ်းကြက္ ေလ့လာဖို႔ သတိမေပးခဲ့ရင္ ကၽြန္မလည္း ဒီတီထြင္မႈကို စဥ္းစားဖို႔ စိတ္ကူးမိမွာ မေသခ်ာပါဘူး” လို႔ သူက မူပုိင္ခြင့္ မွတ္ပံုတင္ထားတဲ့ ျခစ္ရာစင္းရာ မထင္ေၾကာင္း အာမခံႏိုင္တဲ့ မွန္မ်က္ႏွာျပင္ေတြကို ရည္ညႊန္း ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။ ယခုဆိုရင္ ဒီတီထြင္မႈကေန ကုမၸဏီအတြက္ ေဒၚလာဘီလီယံေပါင္းမ်ားစြာ ရရွိေစခဲ့ပါၿပီ။သူ႔ရဲ႕ဘ၀ဟာ မိုးစက္ထိတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းပြင့္တဲ့ ပဒုမၼာၾကာပန္းပြင့္လိုပါပဲ၊ ငယ္စဥ္ကေလးဘ၀က ေက်းလက္ေဒသမွာ ဆင္းရဲပင္ပန္းစြာ ႀကီးျပင္းလာခဲ့ရေပမဲ့ ခုဆိုရင္ေတာ့ တ႐ုတ္ျပည္ရဲ႕ အခ်မ္းသာဆံုး အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး ျဖစ္ေနခဲ့ပါၿပီ။
သူ႔အေနနဲ႔ ယခုလို ေအာင္ျမင္မႈေတြ ရရွိလာခဲ့တာဟာ ငယ္စဥ္က သူ႔ရဲ႕ ေဘာ့စ္ေတြနဲ႔ အိပ္ခဲ့လို႔၊ သူအလုပ္လုပ္ခဲ့တဲ့ ပထမဆံုးကုမၸဏီက ေဖာက္သည္ေတြကို သူ႔ဆီပါလာေအာင္ ဆြဲေဆာင္ခဲ့လို႔ဆိုတဲ့ ေကာလာဟလေတြ ရွိခဲ့ေပမဲ့ မစၥေက်ာင္ကေတာ့ အားလံုးကို ပယ္ခ်ခဲ့ပါတယ္။“ကၽြန္မအေၾကာင္းကို မသိတဲ့သူေတြက ေကာလာဟလေတြကို ယံုၾကလိမ့္မယ္။ ဒါေတြကို ကၽြန္မ ကုိယ္တိုင္ ရွင္းျပေနလို႔ ဘာမွအသံုးမ၀င္သလို အဲဒီလို လိုက္ရွင္းျပေနဖုိ႔လည္း မလိုပါဘူး” လို႔ သူက ခပ္ျပတ္ျပတ္ပဲ တုံ႔ျပန္ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။

Ref: Once a factory worker, now China’s richest woman (The Straits Times)
Myanmar B2B Management Magazine
‪#‎LinLinTun‬
‪#‎ZhouQunfei‬