ေခၽြးကၽြန္နဲ႔ ေႂကြးကၽြန္
|
7:18 PM |
No မွတ္ခ်က္ |
ကၽြန္ေတာ္က ဆိုရွယ္လစ္ေခတ္ ေခၚ မဆလေခတ္ကိုမီေတာ့ အဲဒီေခတ္ရဲ႕ ဆိုးရြားမႈေတြကို ေကာင္းေကာင္း သိပါတယ္။ ရပ္ကြက္ထဲမွာကလည္း ပါတီမ၀င္၊ အဖြဲ႔အစည္းမ၀င္ ေအးေအးပဲေနေတာ့ စည္းအျပင္ကလူလို ျပႆနာေကာင္ျဖစ္ေနရေတာ့တာပဲ။
မဆလေခတ္က ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပဲခူးမွာ ကန္တစ္ရာေတြ ၿခံတစ္ရာေတြ ေခတ္စားသြားတာ
မွတ္မိၾကဦးမွာေပါ့။ အဲဒီေခတ္မွာ ေခၽြးတပ္အဆြဲခံရတဲ့အထဲ ကၽြန္ေတာ္
ထိပ္ဆံုးကပါတယ္။ ကန္တစ္ရာစီမံကိန္း တစ္အိမ္ကို ေျမသံုးက်င္းတူးရမည္။
မတူးပါက "မိမိတာ၀န္" တဲ့ဗ်ာ။ အဲဒီေခတ္က မိမိတာ၀န္ဆိုတာ ဆိုရွယ္လစ္ေခတ္
ၿခိမ္းေျခာက္မႈေပါ့။ ဆိုရွယ္လစ္စီးပြားေရးစနစ္ကို ဖ်က္ဆီးတယ္ဆိုတဲ့
ပုဒ္မနဲ႔လည္း ေသာက္ျမင္ကပ္ပုဒ္မတပ္ၿပီး ဖမ္းထည့္တာေတြရွိေနေတာ့
လုပ္အားေပးဆိုရင္ လိုက္ရေတာ့တာပဲဗ်။
မဆလေခတ္ကလည္း သမ၀ါယမဆိုၿပီး "သား၀မယား၀" လုပ္သြားၾကတဲ့ အထဲမွာ အဲဒီ ကန္တစ္ရာ၊ ၿခံတစ္ရာ စီမံကိန္းေတြဟာ အထင္ရွားဆံုး ျပည္သူကို ဖိႏွိပ္ၿပီး အႏိုင္က်င့္သြားတဲ့ သမ၀ါယမ စီမံကိန္းႀကီးတစ္ခုေပါ့ဗ်ာ။
ကန္တစ္ရာစီမံကိန္းအတြက္ ျပည္သူေတြကို တစ္အိမ္ သံုးက်င္းေျမတူးရမယ္ဆိုတာ ၁၀ ေပ ပတ္လည္ အက်ယ္၊ တစ္က်င္းကို တစ္ေပဆိုေတာ့ အနက္ သံုးေပတူးေပးရတာ။ တူးေပး႐ံုသက္သက္ မဟုတ္ဘူး။ တူးထားတဲ့ ေျမႀကီးေတြကို ကန္ေဘာင္ေပၚထမ္းၿပီး ပို႔ေပးရေသးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္အဲဒီေခတ္မွာ အနက္ သံုးေပ အက်ယ္ပတ္လည္ ၁၀ ေပက်င္းကို တူး႐ံုမက ေတာင္းေလးနဲ႔ရြက္ၿပီး ကန္ေဘာင္ေပၚထမ္းတင္ေပးခဲ့ရပါ တယ္ဗ်ာ။
လုပ္အား မေပးႏိုင္ရင္ဘာလုပ္လို႔ရသလဲဆိုေတာ့ တစ္က်င္း ၂၀၀၀ က်ပ္နဲ႔ သံုးက်င္း ၆၀၀၀ က်ပ္ ရပ္ကြက္ ထဲက အလုပ္ေခါင္းလူႀကီး ဂက္စ္တာပိုကို ေပးလိုက္ရင္ရတယ္။ အဲဒီေခတ္က ေငြ ၆၀၀၀ ဆိုတာနည္းတာ မွတ္လို႔။ ဖယ္မလီယာကားတစ္စီးမွ ၂၀၀၀၀ က်ပ္ေလာက္ပဲရွိတာ စဥ္းစားသာၾကည့္ေပါ့။
ပဲခူးပတ္လည္ ကန္တစ္ရာေတြလုပ္လိုက္၊ ၿခံတစ္ရာေတြ အေကာင္အထည္ေဖာ္လိုက္ ျပည္သူေတြ ဘယ္သူမွ အဲဒီအက်ိဳးတရားကို ခံစားၾကရတာ မဟုတ္ပါဘူး။ သူတို႔လူတစ္စုေကာင္းစားဖို႔အတြက္ ျပည္သူလူထုက ေခၽြးနဲ႔ ရင္းၿပီး ေပးဆပ္ခဲ့ၾကရတာပါ။ ေနာက္ဆံုး အဲဒီစီမံခ်က္ေတြေၾကာင့္ တိုက္ေဆာက္၊ ကားစီးသြားတဲ့ ပါတီထြက္၊ ေဘာင္းဘီခၽြတ္ေတြ အမ်ားႀကီးၾကားမွာ ျပည္သူေတြက သူတို႔ ဘာတစ္ခုမွ မခံစားရပဲ ေခၽြးေပါင္းမ်ားစြာကို ကန္ေပါင္း ၁၀၀ ထဲကို ညႇစ္ခ်ခဲ့ရပါတယ္။
ေခတ္က ကြာသြားပါၿပီဗ်ာ။ မဆလေခတ္နဲ႔ ဒီမိုကေရစီေခတ္ေပါ့။ ဒီမိုကေရစီဆိုေတာ့ မဆလေခတ္ကလို အတင္းအဓမၼ ေခၽြးတပ္ဆြဲတာေတြေပၚေပၚထင္ထင္ေတာ့ မလုပ္ေတာ့ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ လူ႔အခြင့္အေရးဆိုတာေတြက က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ျဖစ္လာတာကိုး။
တစ္ေန႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို လူငယ္တစ္ဦးက ဆိုရွယ္လစ္ေခတ္နဲ႔ ဒီမိုကေရစီေခတ္ ဘာကြာသြားသလဲလို႔ ေမးလာပါတယ္။ သူက တကယ္သိခ်င္လို႔ ေမးတာဆိုေတာ့လည္း ကၽြန္ေတာ္ကို တိုတိုျပတ္ျပတ္ပဲ ေျဖလိုက္မိ ပါတယ္။
"ဆိုရွယ္လစ္ေခတ္က ျပည္သူေတြက ေခၽြးနဲ႔ ေပးဆပ္ေနၾကရလို႔ ေခၽြးကၽြန္၊ ဒီမိုကေရစီေခတ္က်ေတာ့ ျပည္သူေတြက သူတို႔မသိလိုက္တဲ့ အေႂကြးေတြနဲ႔ ကၽြန္ျဖစ္ၾကရတာေၾကာင့္ ေႂကြးကၽြန္ ဒါပဲကြာတယ္" လို႔ ေျပာ လိုက္မိပါတယ္။
၁၅.၆.၂၀၁၅
မဆလေခတ္ကလည္း သမ၀ါယမဆိုၿပီး "သား၀မယား၀" လုပ္သြားၾကတဲ့ အထဲမွာ အဲဒီ ကန္တစ္ရာ၊ ၿခံတစ္ရာ စီမံကိန္းေတြဟာ အထင္ရွားဆံုး ျပည္သူကို ဖိႏွိပ္ၿပီး အႏိုင္က်င့္သြားတဲ့ သမ၀ါယမ စီမံကိန္းႀကီးတစ္ခုေပါ့ဗ်ာ။
ကန္တစ္ရာစီမံကိန္းအတြက္ ျပည္သူေတြကို တစ္အိမ္ သံုးက်င္းေျမတူးရမယ္ဆိုတာ ၁၀ ေပ ပတ္လည္ အက်ယ္၊ တစ္က်င္းကို တစ္ေပဆိုေတာ့ အနက္ သံုးေပတူးေပးရတာ။ တူးေပး႐ံုသက္သက္ မဟုတ္ဘူး။ တူးထားတဲ့ ေျမႀကီးေတြကို ကန္ေဘာင္ေပၚထမ္းၿပီး ပို႔ေပးရေသးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္အဲဒီေခတ္မွာ အနက္ သံုးေပ အက်ယ္ပတ္လည္ ၁၀ ေပက်င္းကို တူး႐ံုမက ေတာင္းေလးနဲ႔ရြက္ၿပီး ကန္ေဘာင္ေပၚထမ္းတင္ေပးခဲ့ရပါ တယ္ဗ်ာ။
လုပ္အား မေပးႏိုင္ရင္ဘာလုပ္လို႔ရသလဲဆိုေတာ့ တစ္က်င္း ၂၀၀၀ က်ပ္နဲ႔ သံုးက်င္း ၆၀၀၀ က်ပ္ ရပ္ကြက္ ထဲက အလုပ္ေခါင္းလူႀကီး ဂက္စ္တာပိုကို ေပးလိုက္ရင္ရတယ္။ အဲဒီေခတ္က ေငြ ၆၀၀၀ ဆိုတာနည္းတာ မွတ္လို႔။ ဖယ္မလီယာကားတစ္စီးမွ ၂၀၀၀၀ က်ပ္ေလာက္ပဲရွိတာ စဥ္းစားသာၾကည့္ေပါ့။
ပဲခူးပတ္လည္ ကန္တစ္ရာေတြလုပ္လိုက္၊ ၿခံတစ္ရာေတြ အေကာင္အထည္ေဖာ္လိုက္ ျပည္သူေတြ ဘယ္သူမွ အဲဒီအက်ိဳးတရားကို ခံစားၾကရတာ မဟုတ္ပါဘူး။ သူတို႔လူတစ္စုေကာင္းစားဖို႔အတြက္ ျပည္သူလူထုက ေခၽြးနဲ႔ ရင္းၿပီး ေပးဆပ္ခဲ့ၾကရတာပါ။ ေနာက္ဆံုး အဲဒီစီမံခ်က္ေတြေၾကာင့္ တိုက္ေဆာက္၊ ကားစီးသြားတဲ့ ပါတီထြက္၊ ေဘာင္းဘီခၽြတ္ေတြ အမ်ားႀကီးၾကားမွာ ျပည္သူေတြက သူတို႔ ဘာတစ္ခုမွ မခံစားရပဲ ေခၽြးေပါင္းမ်ားစြာကို ကန္ေပါင္း ၁၀၀ ထဲကို ညႇစ္ခ်ခဲ့ရပါတယ္။
ေခတ္က ကြာသြားပါၿပီဗ်ာ။ မဆလေခတ္နဲ႔ ဒီမိုကေရစီေခတ္ေပါ့။ ဒီမိုကေရစီဆိုေတာ့ မဆလေခတ္ကလို အတင္းအဓမၼ ေခၽြးတပ္ဆြဲတာေတြေပၚေပၚထင္ထင္ေတာ့ မလုပ္ေတာ့ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ လူ႔အခြင့္အေရးဆိုတာေတြက က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ျဖစ္လာတာကိုး။
တစ္ေန႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို လူငယ္တစ္ဦးက ဆိုရွယ္လစ္ေခတ္နဲ႔ ဒီမိုကေရစီေခတ္ ဘာကြာသြားသလဲလို႔ ေမးလာပါတယ္။ သူက တကယ္သိခ်င္လို႔ ေမးတာဆိုေတာ့လည္း ကၽြန္ေတာ္ကို တိုတိုျပတ္ျပတ္ပဲ ေျဖလိုက္မိ ပါတယ္။
"ဆိုရွယ္လစ္ေခတ္က ျပည္သူေတြက ေခၽြးနဲ႔ ေပးဆပ္ေနၾကရလို႔ ေခၽြးကၽြန္၊ ဒီမိုကေရစီေခတ္က်ေတာ့ ျပည္သူေတြက သူတို႔မသိလိုက္တဲ့ အေႂကြးေတြနဲ႔ ကၽြန္ျဖစ္ၾကရတာေၾကာင့္ ေႂကြးကၽြန္ ဒါပဲကြာတယ္" လို႔ ေျပာ လိုက္မိပါတယ္။
၁၅.၆.၂၀၁၅
0 comments:
Post a Comment