ခင္ခ်င္တယ္
မနက္ အိပ္ယာထ ေရခ်ဳိးျပီးလို႔ ေခါင္းကုိ တဘက္နဲ႔သုတ္လိုက္တာ ဗ်စ္ဆို
ညာလက္ျပင္ေၾကာလြဲသြားျပီး ခု ေခါင္းႀကီးွက လွည့္မရဘူး ျဖစ္ေနတယ္။
ေဘး ဘယ္ညာက တခုခုကုိ ၾကည့္ခ်င္ရင္ ေခါင္းခ်ည္းပဲ လွည့္လို႔ မရဘူး၊ ကုိယ္လံုးႀကီးပါ လိုက္လွည့္ရတာ၊။
ငယ္ငယ္က ၾကည့္ဖူးတ့ဲ ဖိုးျပံဳးခ်ဳိဆိုတ့ဲ စက္ရုပ္ၾကီးသြား သတိရတယ္၊ သူက ျမန္မာျပည္ျဖစ္ စက္႐ုပ္ဆိုေတာ့ ေခါင္းလွည့္ရင္ ကုိယ္လံုးၾကီးပါ လိုက္လိုက္လည္တာကုိး၊
လူကမွ စိတ္ရႈပ္ေနပါတယ္ဆိုမွ အေရးထဲ ကေလးမတစ္ေယာက္က chat box ကေန က်ဳပ္အေၾကာင္း လာေမးေနေသးတယ္...
"ဦး... ေနေကာင္းလား"
"ေကာင္းပါ့ဗ်ား"
"ဦးကို ခင္းခ်င္လို႔"
"ဟမ္... က်ဳပ္ကိုခင္းရေအာင္ ဖ်ာမွတ္ေနလို႔လား"
"ခ္ခ္ ခင္ခ်င္တယ္လို႔ေျပာတာပါ၊ ရတယ္မလား"
"ခင္လို့ ရပါတယ္၊ ပိုက္ဆံမေခ်း ပီးေရာ"
"ဦးက ဘယ္မွာေနတာလဲ"
"အိမ္မွာ"
"ဟုတ္ဘူးေရ... ဘယ္ၿမိဳ႕မွာလဲ ေမးတာ"
"ေအာ္... မန္းေလးမွာ ေနတာ"
"ဘာအလုပ္ လုပ္တာာလဲ"
"ဗိုက္ေတြျပင္တယ္"
"ဒါဆို ဆရာဝန္ေပ့ါ"
"မဟုတ္ဘူး၊ သေဘၤာဗိုက္ေတြကုိ ျပင္တာ လူဗိုက္မဟုတ္ဘူး"
"ဟြင့္..., ဦးက လူပ်ဳိလား"
"ျပိဳ ျပိဳ က်တာေတာ့ ၃ ခါရိွျပီ"
"အင္..., သေဘာေရာ ေကာင္းလားဟင္"
"အင္း... ေကာင္းပါတယ္၊ မညာတမ္းျပာရရင္ မိန္းကေလးေတြအတြက္ဆို သေဘာ အေတာ္ကို ေကာင္းတာပါ"
"ငင္... တမ်ိဳးဂ်ီးပဲေနာ္
"ေမြးရာပါ ေရာဂါ ဆိုပါေတာ့"
"ဦးရဲ့ မိသားစုအေၾကာင္း၊ ဦးအေၾကာင္း နည္းနည္းေလာက္ ေျပာျပပါလား"
"ခမ်ားက လ၀က ကလား"
"ဟုတ္ပါဘူး ဦးရဲ႕ သိခ်င္လို႔ပါ"
"အင္း... ဦးက တစ္ဦးတည္းေသာသား၊ ညီအကုိ သံုးေယာက္ရိွတယ္"
"အာ... ရႈပ္ေနတာပဲ၊ ညီအကုိသံုးေယာက္ရိွတာ ဘယ့္ႏွာလုပ္ျပီး တစ္ဦးတည္းေသာသား ျဖစ္ရတာလဲ"
"အိုး ... က်န္တ့ဲ ႏွစ္ေယာက္က ဦး အေဖာ္ရေအာင္ ေမြးစားလိုက္တာေလ"
"အင္း... ဆက္ေျပာ"
"ဦးတို႔မိသားစုကုိ ေငြေရးေၾကးေရးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေလွ်ာ့မတြက္နဲ႔"
"ဟုတ္က့ဲ ရွင့္"
"ဦးတို့က ပုိက္ဆံမရိွလို႔ မြဲခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနတာ၊ အခ်ဥ္ဟုတ္ဘူး"
"ငင္... ဦးကလည္း၊ ပုိက္ဆံမရိွမွေတာ့ မြဲျပီေပ့ါ"
"ဟ... ပုိက္ဆံမရိွဘူးဆိုတာ ေခတ္ကာလမေကာင္းေတာ့ ဓားျမတိုက္မွာစိုးလို႔ ေငြသားအေနနဲ႔ မရိွတာ"
"ေအာ္..."
"ဦးတို႔ ေနတာက တိုက္နဲ႔ ဟိုင္းလက္ငါးခ်ိိတ္နဲ႔"
"မဆိုးပါဘူး တိုက္နဲ႔ေနတာဆိုေတာ့ သူေဌးေပ့ါ"
"ဟုတ္ဘူး၊ အိမ္ရဲ့ထုတ္တန္းက နိမ့္ေနေတာ့ နဖူးနဲ႔ အထြက္လည္းတိုက္ အဝင္လည္းတိုက္ တိုက္လို႔"
"ဟြင့္ အဟုတ္မွတ္လို႔၊ ဒါေပမယ့္ ဟိုင္းလက္ငါးခ်ိတ္ေလးရိွတယ္ဆို၊ ေတာ္ေသးတာေပ့ါ"
"မေတာ္နဲ႔အံုး၊ ဟိုင္းလက္က ဘာလို႔ ငါးခ်ိတ္ျဖစ္ရတာလဲ သိလား"
"သိဘူး၊ ေျပာျပ"
"ဦး ကားေမာင္းျပီး ျခံထဲကထြက္တာ ျခံစည္းရုိးကုိ တစ္ခါခ်ိတ္တယ္၊ အိမ္ေရွ့လမ္းမွာ ႏြားလွည္းကုိ တစ္ခါခ်ိတ္တယ္၊ ေရွ႕နားက်ေတာ့ စက္ဘီးသမားနဲ႔ တစ္ခါခ်ိတ္တယ္၊ ေနာက္ ရံုးတံခါးကုိ တစ္ခါခ်ိတ္တယ္၊ ေနာက္ဆံုး တာလမ္းထြက္လိုက္တာ ကုန္ကားနဲ႔ ခ်ိတ္လိုက္ေတာ့မွ ကိစၥျပတ္ေတာ့တယ္၊ အဲဒါ ငါးခါခ်ိတ္လို႔ ဟိုင္းလက္ငါးခ်ိတ္"
"မွတ္သားဖြယ္ ေကာင္းပ့ါ"
"စာရိတၱကေတာ့ ရြာမွာတုန္းက ထန္းေရေလး တခါတေလေသာက္တယ္"
"တခါတေလဆိုေတာ့ မဆိုးပါဘူး"
"ဟုတ္တယ္၊ ထန္းေရ မေသာက္ရတ့ဲရက္က်ေတာ့ အရက္ပဲ ေသာက္ေတာ့တယ္"
"ရႊမ္..."
"မူးလာရင္၊ အဆင့္ျမင့္ျမင့္ ရန္ျဖစ္တယ္"
"ရန္ျဖစ္တာေတာင္ အဆင့္ျမင့္ရေသးတယ္၊ ဘယ္လိုျမင့္တာလဲ"
"ရန္ျဖစ္ရင္ အိမ္ေခါင္ေပၚတက္တက္ဆဲတာေလ"
"ဘာလို႔ ေအာက္မွာ မဆဲတာလဲ"
"အိမ္ေခါင္ ေပၚတက္ဆဲေတာ့ ကိုယ္ဆဲတာ တရပ္လံုးၾကားတ့ဲအျပင္၊ ကိုယ့္႐ိုက္ခ်င္လည္း လက္လွမ္းမမီေအာင္လို႔"
"ဘုရား ဘုရား"
"ခင္ခ်င္ေသးလား ဦးနဲ႔"
"ခင္ခ်င္ေသးတယ္"
"ဟင္... ဒီဂေလာက္ စိတ္ညစ္ေအာင္ေျပာတာကုိ ခင္ခ်င္ေသးတယ္ ဟုတ္လား"
"ဟုတ္တယ္၊ သမီးကလည္း ေထာင္ကထြက္လာတာ မၾကာေသးဘူး၊ ဦးနဲ႔ဆို သူေတာ္ခ်င္းခ်င္း သတင္းေလြ႔ေလြ႔ ေပါင္းဖက္ေတြ႔ေပ့ါ"
"ဖ်ား ဖ်ား... ဘာမႈနဲ႔ ေထာင္က်တာလဲ ငင္"
"အလကားပါဦးရာ၊ လူတစ္ေယာက္ကို ခင္ခ်င္တယ္လို႔ သြားမိတ္ဆက္တာကို အင္တင္တင္လုပ္ေနလို႔၊ အျပင္မွာေတြ႔တုန္း ဓားနဲ႔ ထိုးလိုက္တာ"
"ငင့္... ဂိ ဂိ ဂိ"
.
.
.
သန္၄ကုိ - ေပါက္ကရ၄၀။
ေဘး ဘယ္ညာက တခုခုကုိ ၾကည့္ခ်င္ရင္ ေခါင္းခ်ည္းပဲ လွည့္လို႔ မရဘူး၊ ကုိယ္လံုးႀကီးပါ လိုက္လွည့္ရတာ၊။
ငယ္ငယ္က ၾကည့္ဖူးတ့ဲ ဖိုးျပံဳးခ်ဳိဆိုတ့ဲ စက္ရုပ္ၾကီးသြား သတိရတယ္၊ သူက ျမန္မာျပည္ျဖစ္ စက္႐ုပ္ဆိုေတာ့ ေခါင္းလွည့္ရင္ ကုိယ္လံုးၾကီးပါ လိုက္လိုက္လည္တာကုိး၊
လူကမွ စိတ္ရႈပ္ေနပါတယ္ဆိုမွ အေရးထဲ ကေလးမတစ္ေယာက္က chat box ကေန က်ဳပ္အေၾကာင္း လာေမးေနေသးတယ္...
"ဦး... ေနေကာင္းလား"
"ေကာင္းပါ့ဗ်ား"
"ဦးကို ခင္းခ်င္လို႔"
"ဟမ္... က်ဳပ္ကိုခင္းရေအာင္ ဖ်ာမွတ္ေနလို႔လား"
"ခ္ခ္ ခင္ခ်င္တယ္လို႔ေျပာတာပါ၊ ရတယ္မလား"
"ခင္လို့ ရပါတယ္၊ ပိုက္ဆံမေခ်း ပီးေရာ"
"ဦးက ဘယ္မွာေနတာလဲ"
"အိမ္မွာ"
"ဟုတ္ဘူးေရ... ဘယ္ၿမိဳ႕မွာလဲ ေမးတာ"
"ေအာ္... မန္းေလးမွာ ေနတာ"
"ဘာအလုပ္ လုပ္တာာလဲ"
"ဗိုက္ေတြျပင္တယ္"
"ဒါဆို ဆရာဝန္ေပ့ါ"
"မဟုတ္ဘူး၊ သေဘၤာဗိုက္ေတြကုိ ျပင္တာ လူဗိုက္မဟုတ္ဘူး"
"ဟြင့္..., ဦးက လူပ်ဳိလား"
"ျပိဳ ျပိဳ က်တာေတာ့ ၃ ခါရိွျပီ"
"အင္..., သေဘာေရာ ေကာင္းလားဟင္"
"အင္း... ေကာင္းပါတယ္၊ မညာတမ္းျပာရရင္ မိန္းကေလးေတြအတြက္ဆို သေဘာ အေတာ္ကို ေကာင္းတာပါ"
"ငင္... တမ်ိဳးဂ်ီးပဲေနာ္
"ေမြးရာပါ ေရာဂါ ဆိုပါေတာ့"
"ဦးရဲ့ မိသားစုအေၾကာင္း၊ ဦးအေၾကာင္း နည္းနည္းေလာက္ ေျပာျပပါလား"
"ခမ်ားက လ၀က ကလား"
"ဟုတ္ပါဘူး ဦးရဲ႕ သိခ်င္လို႔ပါ"
"အင္း... ဦးက တစ္ဦးတည္းေသာသား၊ ညီအကုိ သံုးေယာက္ရိွတယ္"
"အာ... ရႈပ္ေနတာပဲ၊ ညီအကုိသံုးေယာက္ရိွတာ ဘယ့္ႏွာလုပ္ျပီး တစ္ဦးတည္းေသာသား ျဖစ္ရတာလဲ"
"အိုး ... က်န္တ့ဲ ႏွစ္ေယာက္က ဦး အေဖာ္ရေအာင္ ေမြးစားလိုက္တာေလ"
"အင္း... ဆက္ေျပာ"
"ဦးတို႔မိသားစုကုိ ေငြေရးေၾကးေရးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေလွ်ာ့မတြက္နဲ႔"
"ဟုတ္က့ဲ ရွင့္"
"ဦးတို့က ပုိက္ဆံမရိွလို႔ မြဲခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနတာ၊ အခ်ဥ္ဟုတ္ဘူး"
"ငင္... ဦးကလည္း၊ ပုိက္ဆံမရိွမွေတာ့ မြဲျပီေပ့ါ"
"ဟ... ပုိက္ဆံမရိွဘူးဆိုတာ ေခတ္ကာလမေကာင္းေတာ့ ဓားျမတိုက္မွာစိုးလို႔ ေငြသားအေနနဲ႔ မရိွတာ"
"ေအာ္..."
"ဦးတို႔ ေနတာက တိုက္နဲ႔ ဟိုင္းလက္ငါးခ်ိိတ္နဲ႔"
"မဆိုးပါဘူး တိုက္နဲ႔ေနတာဆိုေတာ့ သူေဌးေပ့ါ"
"ဟုတ္ဘူး၊ အိမ္ရဲ့ထုတ္တန္းက နိမ့္ေနေတာ့ နဖူးနဲ႔ အထြက္လည္းတိုက္ အဝင္လည္းတိုက္ တိုက္လို႔"
"ဟြင့္ အဟုတ္မွတ္လို႔၊ ဒါေပမယ့္ ဟိုင္းလက္ငါးခ်ိတ္ေလးရိွတယ္ဆို၊ ေတာ္ေသးတာေပ့ါ"
"မေတာ္နဲ႔အံုး၊ ဟိုင္းလက္က ဘာလို႔ ငါးခ်ိတ္ျဖစ္ရတာလဲ သိလား"
"သိဘူး၊ ေျပာျပ"
"ဦး ကားေမာင္းျပီး ျခံထဲကထြက္တာ ျခံစည္းရုိးကုိ တစ္ခါခ်ိတ္တယ္၊ အိမ္ေရွ့လမ္းမွာ ႏြားလွည္းကုိ တစ္ခါခ်ိတ္တယ္၊ ေရွ႕နားက်ေတာ့ စက္ဘီးသမားနဲ႔ တစ္ခါခ်ိတ္တယ္၊ ေနာက္ ရံုးတံခါးကုိ တစ္ခါခ်ိတ္တယ္၊ ေနာက္ဆံုး တာလမ္းထြက္လိုက္တာ ကုန္ကားနဲ႔ ခ်ိတ္လိုက္ေတာ့မွ ကိစၥျပတ္ေတာ့တယ္၊ အဲဒါ ငါးခါခ်ိတ္လို႔ ဟိုင္းလက္ငါးခ်ိတ္"
"မွတ္သားဖြယ္ ေကာင္းပ့ါ"
"စာရိတၱကေတာ့ ရြာမွာတုန္းက ထန္းေရေလး တခါတေလေသာက္တယ္"
"တခါတေလဆိုေတာ့ မဆိုးပါဘူး"
"ဟုတ္တယ္၊ ထန္းေရ မေသာက္ရတ့ဲရက္က်ေတာ့ အရက္ပဲ ေသာက္ေတာ့တယ္"
"ရႊမ္..."
"မူးလာရင္၊ အဆင့္ျမင့္ျမင့္ ရန္ျဖစ္တယ္"
"ရန္ျဖစ္တာေတာင္ အဆင့္ျမင့္ရေသးတယ္၊ ဘယ္လိုျမင့္တာလဲ"
"ရန္ျဖစ္ရင္ အိမ္ေခါင္ေပၚတက္တက္ဆဲတာေလ"
"ဘာလို႔ ေအာက္မွာ မဆဲတာလဲ"
"အိမ္ေခါင္ ေပၚတက္ဆဲေတာ့ ကိုယ္ဆဲတာ တရပ္လံုးၾကားတ့ဲအျပင္၊ ကိုယ့္႐ိုက္ခ်င္လည္း လက္လွမ္းမမီေအာင္လို႔"
"ဘုရား ဘုရား"
"ခင္ခ်င္ေသးလား ဦးနဲ႔"
"ခင္ခ်င္ေသးတယ္"
"ဟင္... ဒီဂေလာက္ စိတ္ညစ္ေအာင္ေျပာတာကုိ ခင္ခ်င္ေသးတယ္ ဟုတ္လား"
"ဟုတ္တယ္၊ သမီးကလည္း ေထာင္ကထြက္လာတာ မၾကာေသးဘူး၊ ဦးနဲ႔ဆို သူေတာ္ခ်င္းခ်င္း သတင္းေလြ႔ေလြ႔ ေပါင္းဖက္ေတြ႔ေပ့ါ"
"ဖ်ား ဖ်ား... ဘာမႈနဲ႔ ေထာင္က်တာလဲ ငင္"
"အလကားပါဦးရာ၊ လူတစ္ေယာက္ကို ခင္ခ်င္တယ္လို႔ သြားမိတ္ဆက္တာကို အင္တင္တင္လုပ္ေနလို႔၊ အျပင္မွာေတြ႔တုန္း ဓားနဲ႔ ထိုးလိုက္တာ"
"ငင့္... ဂိ ဂိ ဂိ"
.
.
.
သန္၄ကုိ - ေပါက္ကရ၄၀။
0 comments:
Post a Comment