Wednesday, November 2, 2016

ရာဇေတာဝါ

Tin Nyunt

ကမၻာဦးတုန္းက လူေတြကို လူေတြကို ျပန္အုပ္ခ်ဳပ္ဖို႔ မဟာသမၼတမင္းကို တင္ေျမႇာက္ၾကသတဲ့ဗ်။ က်မ္းဂန္ေတြမွာေတာ့ မဟာသမၼတမင္းကို ရေသ့မုနိ အစရွိတဲ့ သူေတာ္ေကာင္းေတြနဲ႔ တိုင္ပင္ၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္ဖို႔ တင္ေျမႇာက္ခဲ့ၾကတာပဲ။
ဟိုးတုန္းကတည္းက အထူးထူးေသာ ဓမၼသတ္ေတြကို ကူးေရးထားၿပီး အဲဒီ ဓမၼသတ္ေတြအတိုင္း အုပ္ခ်ဳပ္ၾက သတဲ့။ ဓမၼသတ္ေတြအတိုင္း အဂတိတရားေလးပါးမလိုက္ပဲ စီရင္ဖို႔ မဟာသမၼတမင္းကလည္း ကတိခံရတယ္။
လူေတြက သူတို႔ထဲက လူတစ္ေယာက္ကို သမၼတမင္းတင္ေျမႇာက္ေတာ့ ေတာင္းဆိုတာ ေလးခ်က္ပဲရွိတယ္။
(၁) ငါတို႔ကို တရားအတိုင္း ဆံုးျဖတ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေပးပါ
(၂) ငါတို႔ေကာင္းေရာင္း ေကာင္းဝယ္ စိတ္ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေနထိုင္ လုပ္ကိုင္ စားေသာက္ႏိုင္ဖို႔ ေစာင့္ေရွာက္ပါ
(၃) ငါတို႔ အက်ိဳးစီးပြားမ်ား ျဖစ္ထြန္းေစဖို႔ ကူညီပါ
(၄) ငါတို႔အားလံုး စိတ္ႏွလံုး ေအးခ်မ္းေအာင္ ၾကည္ညိဳဖြယ္ရာေကာင္းတဲ့ အမူအရာ အေျပာအဆိုေတြနဲ႔ ေနထိုင္မႈျပဳပါ
အဲဒါ ကမၻာဦးကတည္းက သတ္မွတ္ထားတဲ့ တိုင္းျပည္ကို ဦးေဆာင္သူေတြ လိုက္နာရမယ့္ စည္းကမ္းပဲဗ်။ လူေတြက မဟာသမၼတကို ဘာခြင့္ျပဳထားသလဲဆိုေတာ့ အမႈထမ္း၊ အရာထမ္းေတြ စစ္သည္ရဲမက္ေတြ ခန္႔ထား ထူေထာင္ၿပီး တိုင္းျပည္ ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ လုပ္ပါတဲ့။ အဲဒီလို ေစာင့္ေရွာက္တာဝန္ယူတဲ့ အမႈထမ္းေတြ စားေသာက္ဖို႔ မင္းနဲ႔တကြ အားလံုးအတြက္ ငါတို႔က ပစၥည္းအခြန္ေတြကို ေပးဆက္ပါ့မယ္ဆိုၿပီး ျပန္ေပး ဆက္ၾကတယ္။
ေျပာခ်င္တာက ျပည္သူေတြ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေနထိုင္ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ေနထိုင္ႏိုင္ဖို႔ ျပည္သူေတြကပဲ မင္းဆိုတာကို တင္ေျမႇာက္၊ အဲဒီ မင္းဆိုတာကို ရပ္တည္ႏိုင္ေအာင္ ေထာက္ပံ့ခဲ့ၾကရတာ။
ျပည္သူထဲကတင္ေျမႇာက္ၿပီး ေပါက္ဖြားလာတဲ့ ျပည္သူ႔သားက ေနာက္ပိုင္း ေဖာက္ျပားလာတယ္။ ေဘးမွာ ခစားေနတဲ့သူေတြကလည္း “အရွင္မင္းႀကီး” ဆိုၿပီးေတာ့ ေျမႇာက္စားတယ္။ သာမန္လူေတြနဲ႔ မတူေအာင္ ဝတ္စားေနထိုင္ခိုင္းတယ္။ ထိုင္တာေတာင္ ျမင့္ျမတ္ေတာ္မူတဲ့အတြက္ အျမင့္ကထိုင္ၿပီး ရွိခိုးတာခံရေအာင္ မူးမတ္ ပုဏၰားဆိုတဲ့ေကာင္ေတြကပဲ တီထြင္ ခ်ီးေျမႇာက္ၾကတယ္။
မင္းဆိုတဲ့ မဟာသမၼတကို ျမင့္ေအာင္ ျမႇင့္တင္ၿပီး အာဏာရွင္အသြင္ တြန္းတင္လိုက္တဲ့ အက်ိဳးက၊ မင္းနားခစား အေျမႇာင္ေတြပါ ဘုန္းတန္ခိုးၾသဇာ အာဏာႀကီးလာတာပဲ။
သာမန္ လူထဲက လူကို လူေတြကအုပ္ခ်ဳပ္ေပးပါဆိုၿပီး တြန္းတင္လိုက္တဲ့ေကာင္က တျဖည္းျဖည္း အျမင့္မွာ မထိုင္ရရင္ မေနတတ္ေတာ့ဘူး။ ဘုရားမထူးရင္ မေက်နပ္ေတာ့ဘူး။ သူ႔ကို မရွိခိုးရင္ စိတ္ထဲတစ္မ်ိဳးထင္လာ တယ္။
“ဟဲ့ … အမတ္ေတြ … ငါဘာလုပ္လို႔ ရေသးသလဲ”
“မွန္လွပါ … သက္ဦးဆံပိုင္ပါဘုရား … မေက်နပ္ရင္ သတ္လို႔ရပါတယ္ဘုရား”
“ဘယ္လို သတ္မလဲ”
“အဆန္းမဟုတ္ပါဘုရား … အရွင္ဘုရား ႏႈတ္ေတာ္က ႏွစ္လံုးတည္း ထြက္႐ံုပါဘုရား”
“ဘာမ်ားလဲ ေမာင္မင္းတို႔”
“သတ္ေစ”
“အဲဒီ သတ္ေစဆိုတာ ဘယ္ေလာက္အတိုင္းအတာအထိ အက်ိဳးမ်ားသလဲ”
“လူတစ္ေယာက္ကို လက္ညႇိဳးေတာ္ထိုးၿပီး သတ္ေစလို႔သာေျပာလိုက္ ေနာက္တစ္ေန႔ အဲဒီလူဟာ ဒီေလာကႀကီးက ေပ်ာက္သြားပါလိမ့္မယ္ဘုရား”
“အလို … ငါ့လက္ညႇိဳးေတာ္က အဲဒီေလာက္စြမ္းသလား”
“စမ္းၾကည့္ပါဘုရား”
အဲဒီကတည္းက ဘုရင္ဆိုတဲ့ေကာင္ေတြ ႐ူးလိုက္ၾကတာ။ မေက်နပ္ရင္ သတ္ေစပဲ။ ဘုရင္ကို မ႐ူး ႐ူးေအာင္လုပ္ေနၾက တဲ့ေကာင္ေတြက မင္းနားခစား လူယုတ္မာမ်ား။ ဘုရင္ဆိုတဲ့ ေကာင္ေတြကလည္း ၾကာေလတုံးေလ။ ဟိုကမ်ားမ်ား ေသာက္႐ူးထေလ သူတို႔က ပိုေကာင္းစားေလ ဆိုၿပီး ေျမႇာက္ေပးေနတဲ့ ေကာင္ေတြက ေျမႇာက္ေပး။ ပညာအေျခခံ ဆင္ျခင္ဉာဏ္နည္းတဲ့ေကာင္ေတြက ေအာက္ေျခေတြလြတ္ၿပီး ကမၻာဦးကတည္းက အာဏာ႐ူးခဲ့ၾကတာ။
ဒီမိုကေရစီေခတ္မွာ ေသာက္႐ူးေတြ မျမင္ပါရေစနဲ႔ေတာ့။ ျပည္သူေတြ ရာဇေတာဝါေဘးက လြတ္ကင္းၾကပါေစ။
၂.၁၁.၂၀၁၆

0 comments:

Post a Comment

စာမေရးျဖစ္ေတာ့တာေၾကာင့္ က်ေနာ္ႀကိဳက္ၿပီး ဖတ္ေစခ်င္တဲ့ စာေလးေတြကို တင္ထားပါတယ္ဗ်ာ

Followers

Total Pageviews

အမွာပါးစရာမ်ားရွိေနရင္

Pop up my Cbox

Blog Archive

အက္ဒမင္

အျခားက႑မ်ားကို ေလ့လာရန္

ရွာေဖြေလ ေတြ႔ရွိေလ

စာေပျမတ္ႏိုးသူမ်ား

free counters
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...