ေလာကဓံ

Zay Ya

ေလာကဓံတရား ရွစ္ပါး ရွိတယ္ ဆိုတာ အားလံုးလိုလို သိၾကတယ္။ လာဘ၊ အလာဘ၊ ယသ၊ အယသ၊ နိႏၵာ၊ ပသံသာ၊ သုခ၊ ဒုကၡ တို႔ဟာ ေလာကဓံတရားေတြ ျဖစ္ၾကတယ္။ ေလာကဓံ ရွစ္ပါးကို ဆန္႔က်င္ဘက္ ႏွစ္ခုစီ ေပါင္းၿပီး အတြဲေလးတြဲ ခြဲျခားလို႔လည္း ရတယ္။


လာဘ၊ အလာဘက တစ္တြဲ။ ပစၥည္း ဥစၥာ လာဘ္လာဘ ရျခင္းႏွင့္ ပစၥည္း ဥစၥာ လာဘ္လာဘ မရျခင္း ျဖစ္တယ္။ ယသႏွင့္ အယသ က တစ္တြဲ။ အၿခံအရံ အေက်ာ္အေစာ ေပါမ်ားျခင္း ႏွင့္ အၿခံအရံ အေက်ာ္အေစာ မရွိျခင္း ျဖစ္တယ္။ တတိယ အတြဲက နိႏၵာ ႏွင့္ ပသံသာ။ အကဲ့ရဲ႕ခံရျခင္း ႏွင့္ အခ်ီးမြမ္းခံရျခင္း ျဖစ္တယ္။ စတုတၳအတြဲက သုခႏွင့္ ဒုကၡ။ ခ်မ္းသာျခင္းႏွင့္ ဆင္းရဲျခင္း ျဖစ္တယ္။ သုခႏွင့္ ဒုကၡရဲ႕ အနက္အဓိပၸါယ္အမွန္က စိတ္ခ်မ္းသာျခင္း ႏွင့္ စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျဖစ္တယ္။

ေလာကဓံ (ေလာကဓမၼ) လို႔ ဆိုထားတဲ့ အတြက္ ေလာကမွာ ေတြ႔ၾကံဳရတတ္တဲ့ အဲ့ဒီတရားေတြကို ေလာကမွာ ရွိတဲ့ လူေတြ အေနနဲ႔ တစ္ေန႔မဟုတ္ တစ္ေန႔ ၾကံဳၾကရမွာ အမွန္ ျဖစ္တယ္။ အဲ့ဒီလို ႀကံဳေတြ႕ရတဲ့ အခါမွာ လာဘကို ေတြ႔ရတဲ့ အခါမွာလည္း ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ျဖစ္သြားဖို႔ မလိုဘူး။ အလာဘႏွင့္ ႀကံဳေတြ႕ရတဲ့ အခါမွာလည္း စိတ္ဆင္းရဲေနဖို႔ မလိုဘူး။ ယသႏွင့္ ႀကံဳေတြ႕ရတဲ့ အခါႏွင့္ အယသႏွင့္ ႀကံဳေတြ႕ရတဲ့ အခါမ်ားမွာလည္း ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ျဖစ္သြားဖို႔လည္း မလိုဘူး။ စိတ္ဆင္းရဲသြားဖို႔လည္း မလိုဘူး။ နိႏၵာႏွင့္ ပသံသာကို ႀကံဳေတြ႕ရတဲ့ အခါမွာလည္း စိတ္ဆင္းရဲသြားဖို႔လည္း မလိုဘူး။ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ျဖစ္သြားဖို႔လည္း မလိုဘူး။ သုခႏွင့္ ဒုကၡ ႀကံဳေတြ႕ရတဲ့ အခါမွာလည္း ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ျဖစ္သြားဖို႔ မလိုဘူး။ စိတ္ဆင္းရဲ သြားဖို႔လည္း မလိုဘူး။ လူ႔ေလာက ထဲမွာ ရွိေနၾကတဲ့ လူေတြဟာ ေလာကဓံ တရားမ်ားႏွင့္ တစ္ေန႔မဟုတ္ တစ္ေန႔ ႀကံဳေတြ႕ရမွာ ျဖစ္တဲ့ အတြက္ ႀကံဳေတြ႕ရတဲ့ အခါမွာ တုန္လႈပ္ မသြားသင့္ဘူး။ ပ်ာယာခတ္ မသြားသင့္ဘူး။

ဒီေနရာမွာ ေလာကဓံ တရား ရွစ္ပါးထဲက သုခႏွင့္ ဒုကၡ အေၾကာင္း ေျပာျပလိုတယ္။ လူေတြဟာ ဒုကၡကို မလိုခ်င္ၾကဘူး။ သုခကိုသာ လိုခ်င္ၾကတယ္။ ဒုကၡနဲ႔ ေတြ႕တဲ့ အခါ စိတ္ဆင္းရဲ ၾကၿပီး သုခနဲ႔ ၾကံဳတဲ့ အခါမွာ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ျဖစ္ၾကတယ္။ သုခႏွင့္ ကပ္ပါလာတဲ့ ဒုကၡကိုေတာ့ သတိမထားၾကဘူး။ သုခကို လိုခ်င္ေဇာနဲ႔ အငိုက္မိသြားတတ္တာမ်ိဳးလည္း ရွိတယ္။ သုခကို လိုခ်င္အားႀကီးလြန္းတဲ့ အတြက္ သုခထဲမွာ သေႏၶတည္ေနတဲ့ ဒုကၡကို သတိမထားမိၾကဘူး။ သုခကို ရဖို႔ အာသီသ ရွိလြန္းတဲ့ အတြက္ အလ်င္စလို သုခကို ဖမ္းဆုပ္ခ်င္ၾကတယ္။ ပန္းပြင့္ကို လိုခ်င္လြန္းတဲ့ အတြက္ ပန္းပြင့္နဲ႔ အတူ တြဲေနတဲ့ ဆူးကို သတိမထားမိဘူး။ ပန္းပြင့္ကို ခူးလိုက္ရင္ ပန္းပြင့္ ခူးတဲ့ လက္ ဆူးစူး မသြားေပဘူးလား။

"ပန္းပြင့္တိုင္း ပန္းပြင့္တိုင္းမွာ ဆူး ပုန္းေအာင္းေနတယ္" ။ "ပီတိ ေသာမနႆတိုင္းမွာ မ်က္ရည္ကိန္းေအာင္း ေနတယ္။" "ေန႔ရက္တိုင္း ေန႔ရက္တိုင္းရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာ ညဥ့္ရွိေနတယ္။" ဒုကၡက ဒုကၡ အျဖစ္ႏွင့္ လာတယ္ ဆိုရင္ ဒုကၡကို ဘယ္သူ ႀကိဳဆိုပါ့မလဲ။ ဆူးကလည္း ပန္းပြင့္အကြယ္မွာ ပုန္းမေနဘဲ၊ ဆူးအျဖစ္နဲ႔ ေျပာင္ေျပာင္ တင္းတင္း လာတယ္ ဆိုရင္ ဘယ္သူ ဆူးအစူးခံပါ့မလဲ။ တကယ္လို႔ အမိုက္ေမွာင္ အေနႏွင့္ အလင္းေရာင္ ေနာက္က ပုန္းလ်ိဳးကြယ္လ်ိဳး မလာဘဲ ေၾကညာၿပီးလာရင္ အမိုက္ေမွာင္ကို ဘယ္သူ ေနရာ ေပးပါ့မလဲ။

ငရဲတံခါးဝမွာ နတ္ျပည္ဆိုင္းဘုတ္ တပ္ထားတယ္။ ငရဲကို နတ္ျပည္ထင္ၿပီး လူေတြ အလုအယက္ ၿပံဳတိုးေနၾကတယ္။ ဆိုင္းဘုတ္ေတြ႕ရံုမ်ွႏွင့္ မဆင္ျခင္ မစဥ္းစားဘဲ အရမ္းကာေရာ အထင္ႀကီးလိုက္ရင္ အမွားနဲ႔ ရင္ဆိုင္ရလိမ့္မယ္။ ဆိုင္းဘုတ္အလွည့္စား မခံခ်င္ၾကပါနဲ႔။ ဘုရားေက်ာင္းကို ထင္မွတ္တဲ့ ေနရာဟာ နတ္ဆိုးရဲ႕ ဘံုဗိမာန္ ျဖစ္ေနရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ ကပြဲ႐ံုလို႔၊ ဇာတ္႐ံုလို႔၊ ႐ုပ္ရွင္႐ံုလို႔ အသိအမွတ္ ျပဳထားၾကတဲ့ ေနရာေတြဟာ မိမိကိုယ္ မိမိ ေမ့ေလ်ာ့ေနဖို႔ စီစဥ္ထားၾကတဲ့ ေနရာေတြ ျဖစ္တယ္။

လူေတြဟာ မိမိကိုယ္မိမိ ေမ့ေလ်ာ့ေနဖို႔ ႀကိဳးစား အားထုတ္ေနၾကတယ္။ ဒုကၡႀကံဳေနၾကရတဲ့ လူေတြဟာ ဒုကၡကို သတိမရဖို႔ နည္းလမ္းအမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ အႀကိမ္ေပါင္း အရာအေထာင္ ျပဳလုပ္ေနၾကတယ္။ ဒုကၡကို သတိမရတဲ့၊ ဒုကၡကို ေမ့ေလ်ာ့ေနတဲ့ လူဟာ သစၥာတရားကိုလည္း ရွာမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဘုရားေလာင္း သိဒၶတၳ သစၥာတရား ရွာမွီးဖို႔ ဘာေၾကာင့္ ထြက္ခြာသြားတယ္ မွတ္လဲ။ ဇာတိဆိုတာ ဒုကၡ ျဖစ္တယ္။ ဇာတိရဲ႕ ေနာက္က မရဏ လိုက္လာတယ္ မဟုတ္လား။ ဘုရားအေလာင္းကို ဇာတိကလည္း လွည့္စားလို႔ မရဘူး။ ဇာတိ အဖံုးေအာက္မွာ ရွိတဲ့ မရဏကိုလည္း ေတြ႕ျမင္ေနရတယ္။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ သစၥာတရား ရွာမွီးဖို႔ ထြက္ခြာသြားတာ ျဖစ္တယ္။

မိမိ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ရွိတဲ့ လူေတြကို ၾကည့္လိုက္စမ္းပါ။ အသက္ရွင္ေနတယ္ လို႔ ေျပာၾကတဲ့ လူေတြရဲ႕ အတြင္းသႏၱာန္မွာ မရဏအ႐ုိးစုေတြ စုေဝးေနၾကတယ္။ ေနရာတိုင္း အေပါက္တိုင္း ကေနၿပီး မရဏက ေခ်ာင္းၾကည့္ေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ မရဏရဲ႕ မ်က္ႏွာဟာ အေရာင္အမ်ိဳးမ်ိဳး ျခယ္ထားတယ္။

..................
ဆရာပါရဂူ ~ စိႏၱာမယ
...................
With My Beloved Ma, Lin Lin Latt

Nov 29th 2013