ကဥၥနား (သို႔) ၀ိဇယရဲ႔ ကုေ၀နီ
|
8:28 AM |
No မွတ္ခ်က္ |
ကုေဝနီဟာ ...
သမီးနဲ႔သားကို
ခ်န္ကာထားလို႔
မင္းထြက္သြားပါဆိုတဲ႔
ခ်စ္သူရဲ႕စကားခါးခါးကို
သူ႔နားဖ်ားမွာငလ်င္ထန္
ေသအံ႕မူးမူးခ်ိန္ထိေတာင္
စြဲၿမဲေနခဲ႔သတဲ႔။
ဒါေပမဲ႔
မ်ိဳးမတူ
အႏြယ္ၿခား
ရန္သူအားခ်စ္မိလို႕
က်င္႔ဝတ္တို႕ပစ္ပယ္
ခ်စ္သူကို ရင္ဝယ္ႏွင္႔ေအာင္ခ်စ္မိတာက
ေသေလာက္တဲ႔အၿပစ္တဲ႔လား
(ခ်စ္သူစဥ္းစားစမ္း)ကြယ္။
အႏြယ္တူရဲ႕ဒါးခ်က္က
ႏွလံုးသားကိုပိုင္းကာၿဖတ္
ဒါေပမဲ႔ ..
သူအသက္ထြက္ခဲ႔တာက
လူသားနဲ႔မေပါင္းအပ္
မင္းထြက္သြားပါဆိုတဲ႔
ခ်စ္သူရဲ႕ရက္စက္တဲ႔
ႏုတ္ထြက္စကားဆံုးစဥ္ကတည္းကလို႔
ကိုယ္ေတာ႔ယံုတယ္ ခ်စ္သူ။
ဒါေတာင္ေလ
အသံုးခ်ဝမွ စြန္႔ပစ္ရက္သူ
ခ်စ္ဦးသူ ဝိဇယအတြက္အမုန္း
႔သူ႔ႏွလံုးသားမွာလံုးလံုးမရွိခဲ႔
ရွိခဲ႔သည္ကား အခ်စ္
အခ်စ္သည္ကား သစၥာ
သစၥာက တရား
တရားသည္ကား ခြဲၿခားမွဳတြင္မရွိ
ရန္သူတြင္မရွိ မုန္းသူတြင္မရွိ
အက်ိဳးတြင္မရွိ အၿမတ္တြင္မရွိ
အရွံဳးအနိဳင္ပင္မရွိ
ေပးဆပ္သူတြင္သာရွိသတဲ႔။
.....
ဒီလိုနဲ႔
ကုေဝနီတေယာက္ ႏွလံုးသားနဲ႔ရင္းလို႔ သူ႔ခ်စ္ၿခင္းၿပ
0 comments:
Post a Comment